Από την άλλη πλευρά του τείχους
Ο φράκτης που αποφάσισε να αναγείρει η Ελλάδα στα σύνορα της με την Τουρκία για να σταματήσει τους μετανάστες απομακρύνει λίγο περισσότερο την Κωνσταντινούπολη από την είσοδο της στην ΕΕ, πιστεύει ο αρχισυντάκτης της καθημερινής πολιτικής εφημερίδας Sabah.Οι πρώτες αντιδράσεις της Τουρκίας επί του ελληνικού σχεδίου να αναγείρει έναν τοίχο κατά μήκους ενός τμήματος των κοινών συνόρων ήταν εξαιρετικά προσεκτικές και διακριτικές. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι είναι λάθος να νομίζουμε ότι αυτή η απόφαση πηγάζει μόνο από την Ελληνική εσωτερική πολιτική και την Ελληνική κυριαρχία.
Πράγματι, αυτό το τείχος ή φράκτης με συρματόπλεγμα που θα σηκωθεί κατά μήκος του ποταμού Έβρου [Meriç στην τουρκική] αναπόφευκτα θα επηρεάσει τη διεθνή εικόνα της Τουρκίας με αρνητικό τρόπο.
Το τείχος που τρέχει στα νότια σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών, από τον οποίο οι ελληνικές αρχές υποστηρίζουν ότι τον εμπνεύστηκαν, δεν έφερε απολύτως τίποτα στο Μεξικό. Αντίθετα, έβαλε αυτή τη χώρα σε μια κατάσταση ανίσχυρου Κράτους παρίας που προσπαθεί απεγνωσμένα να εξάγει τα οικονομικά και κοινωνικά του προβλήματα στην άλλη πλευρά των συνόρων.
Όσον αφορά τους Παλαιστινίους ντροπιάζονται με αυτά τα τείχη που έχουν ανεγερθεί τόσο από την ισραηλινή πλευρά όσο από την αιγυπτιακή που τους καταδικάζει να ζουν σε μια υπαίθρια φυλακή.
Τα σύνορα της Ευρώπης σταματούν στα παράλια του Έβρου.
Ο ποταμός Έβρος δεν οριοθετεί μόνο τα σύνορα μας με την Ελλάδα, αλλά επίσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπό αυτές τις συνθήκες, ένας τέτοιος φράχτης μοιάζει με την τοποθέτηση αδιάβατων εμποδίων μεταξύ ημών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ενισχύουν την έννοια της ζώνης Σένγκεν, απτό σύμβολο μιας περιορισμένης κυκλοφορίας στον ευρωπαϊκό χώρο.
Μαζί με τις δυσκολίες θεώρησης της βίζας μεταξύ ημών και της ΕΕ, προστίθεται ένα ακόμα φυσικό εμπόδιο. Αυτό το τείχος δεν είναι λοιπόν μόνο το πρόβλημα της Ελλάδας, αλλά και δικό μας. Επιπλέον, η κατασκευή ενός τέτοιου φράχτη κατά μήκος του Έβρου θα ήταν δυστυχώς ένα μέσο για την επίτευξη του Σαρκοζιστικού οράματος για τα σύνορα της Ευρώπης που είχε διαψευσθεί από το Συμβούλιο των σοφών, υπό την Προεδρία του πρώην πρωθυπουργού της Ισπανίας Felipe Gonzαlez, εξηγώντας στην έκθεσή του Μαΐου 2010 ότι δεν είναι η γεωγραφία, όπως ισχυρίζεται ο Γάλλος Πρόεδρος, αλλά "οι αξίες που αποτελούν τα όρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης".
Η ανέγερση ενός τέτοιου τοίχου θα ήταν έτσι ένας τρόπος να λάβουμε το μήνυμα ότι τα σύνορα της Ευρώπης σταματάνε στον ποταμό Έβρο.
PressEurop 17 janvier 2011 Sabah Istanbul
La clôture que la Grèce a décidé de construire à sa frontière avec la Turquie pour arrêter les migrants éloigne un peu plus Istanbul de l’UE, estime le rédacteur en chef du quotidien stambouliote Sabah.
Les premières réactions de la Turquie vis-à-vis du projet grec de dresser un mur le long d’une partie de la frontière commune ont été extrêmement prudentes et discrètes. Pourtant, nous pensons qu'il est faux de croire que cette décision relève seulement de la politique interne et de la souveraineté grecques.
En effet, ce mur ou cette clôture de fils barbelés qui sera dressé le long du fleuve Maritsa [Meriç en turc] va inévitablement affecter l'image internationale de la Turquie de manière négative.
Le mur qui court le long de la frontière sud des Etats-Unis, dont les autorités grecques disent vouloir s’inspirer, n'a d'ailleurs absolument rien apporté au Mexique. Bien au contraire, il a placé ce pays dans une situation d'Etat paria impuissant qui tente désespérément d'exporter ses problèmes économiques et sociaux de l'autre côté de la frontière.
Quant aux Palestiniens, ils sont humiliés par ces murs érigés tant du côté israélien qu'égyptien qui les condamnent à vivre dans une prison à ciel ouvert.
La frontière de l'Europe s'arrête sur les bords de la Maritsa
Le fleuve Maritsa ne délimite pas seulement notre frontière avec la Grèce, il le fait aussi avec l'Union européenne. Dans ces conditions, établir une telle clôture revient à placer entre nous et l'Union européenne des obstacles infranchissables qui renforcent le concept de zone Schengen, symbole concret d'une circulation limitée dans l'espace européen.
Vient alors s'ajouter aux difficultés de visa entre nous et l'UE, un obstacle physique supplémentaire. Ce mur n'est donc pas seulement le problème de la Grèce, mais aussi le nôtre.
En outre, la construction d'une telle clôture le long de la Maritsa serait malheureusement un moyen de concrétiser la vision sarkozyste des frontières de l'Europe que le Conseil des sages, présidé par l'ancien Premier ministre espagnol Felipe González, avait pourtant démentie en expliquant dans son rapport remis en mai 2010 que ce n'est pas la géographie, comme le prétend le président français, mais bien "ses valeurs qui constituent les limites de l'Union européenne".
Dresser un tel mur serait ainsi une façon de faire passer un message selon lequel la frontière de l'Europe s'arrête sur les bords de la Maritsa.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου