Τιερί Μεϊσάν: Το μέλλον της Γάζας όπως φαίνεται από τον Λευκό Οίκο

 

Σύγχυση στην Ουάσινγκτον, το Λονδίνο και το Τελ Αβίβ

Το μέλλον της Γάζας όπως φαίνεται από τον Λευκό Οίκο

του Τιερί Μεϊσάν

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος είχε «φτερώσει» τον Μπενιαμίν Νετανιάχου που είχε έρθει να του ζητήσει να προσαρτήσει τη Γάζα, φαίνεται ότι ετοιμάζεται να πάρει τον έλεγχο της παλαιστινιακής επικράτειας. Ενώ το Τελ Αβίβ προετοιμάζεται να προσαρτήσει ολόκληρη την εντολική Παλαιστίνη και, αντίθετα, η Αίγυπτος και η Ιορδανία διατάσσουν την παράδοση των κλειδιών στην Παλαιστινιακή Αρχή, εξετάζεται μια τεράστια ακινητοαγορά αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Δίκτυο Βολταίρος | Παρίσι (Γαλλία) | 2 septembre 2025

français

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ συγκάλεσε, στις 27 Αυγούστου, μια συνάντηση στον Λευκό Οίκο προκειμένου να συλλέξει προτάσεις για το μέλλον της Γάζας. Γύρω από τον JD Vance, αντιπρόεδρο, τον Steve Witkoff, ειδικό απεσταλμένο, και τον Marco Rubio, υπουργό Εξωτερικών, ήταν παρόντες ο Jared Kushner, πρώην σύμβουλος κατά την πρώτη θητεία, ο Τόνι Μπλερ, πρώην Βρετανός πρωθυπουργός, και ο Ron Dermer, Ισραηλινός υπουργός Στρατηγικών Υποθέσεων.

Καμία ανακοίνωση δεν δημοσιεύτηκε μετά από αυτήν την διαβούλευση. Ωστόσο, σύμφωνα με την Washington Post, η λωρίδα της Γάζας θα «διοικείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες για τουλάχιστον 10 χρόνια ενώ θα μετατραπεί σε ένα λαμπρό τουριστικό συγκρότημα και ένα κέντρο κατασκευών και τεχνολογίας υψηλής τεχνολογίας.» Το κολοσσιαίο ποσό των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα επενδυθεί εκεί.

Αυτή η πιθανή επιχείρηση αντιστοιχεί στο όραμα των «jacksonιανών». Το 1830, ο πρόεδρος Andrew Jackson (1829-1837) ψήφισε το Indian Removal Act (τον «νόμο για την απέλαση των Ινδιάνων»). Για να βάλει τέλος στους ινδιάνικους πολέμους, πρότεινε να τους αναθέσει καταφύγια αντί να συνεχίσει να τους σφαγιάζει. Η μεταφορά των Ινδιάνων ήταν ιδιαίτερα θανατηφόρα για τους Τσερόκι (επεισόδιο του «μονοπατιού των δακρύων»), αλλά αυτοί δέχτηκαν αυτή τη μορφή ειρήνης, ενώ σχεδόν όλες οι άλλες ινδιάνικες φυλές την απέρριψαν. Δύο αιώνες αργότερα, μόνο η φυλή των Τσερόκι έχει εμπλουτιστεί και ενσωματωθεί, ενώ όλες οι άλλες φυλές έχουν περιθωριοποιηθεί. Χωρίς αμφιβολία, η μέθοδος του Jackson κατάφερε να βάλει τέλος στη γενοκτονία των Ινδιάνων, αλλά με ποια τιμή;

Το σχέδιο που βρίσκεται σε εξέλιξη από τον Trump είναι εξίσου σοκαριστικό για τους Παλαιστινίους όσο και αυτό του Jackson για τους Τσερόκι, αλλά προσφέρει μια λύση εκεί που κανένας άλλος δεν έχει. Θα την αποδεχτούν οι Παλαιστίνιοι που πολεμούν εδώ και πολλές γενιές για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους; Το διεθνές δίκαιο δηλώνει ότι κανένας λαός δεν μπορεί να εκδιωχθεί από τη δική του γη. Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών συνεχώς εγγυάται το δικαίωμα επιστροφής εκείνων που είχαν εκδιωχθεί με τη βία το 1948 — Απόφαση 194 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (11 Δεκεμβρίου 1948) και απόφαση 237 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (14 Ιουνίου 1967) —. Πριν από επτά χρόνια, οι Παλαιστίνιοι πολίτες οργάνωσαν την «πορεία της επιστροφής». Οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF) πυροβόλησαν εναντίον ενός ειρηνικού πλήθους προκαλώντας τουλάχιστον 120 νεκρούς και 4.000 τραυματίες. Είναι προφανώς απατηλό να πιστεύει κανείς ότι ένας τέτοιος λαός θα υποστηρίξει εύκολα αυτό το σχέδιο.

Επομένως, οι συμμετέχοντες στη συνάντηση του Λευκού Οίκου σκέφτηκαν να δώσουν 23.000 δολάρια ανά άτομο σε κάθε οικογένεια που θα δεχόταν να εξοριστεί. Επαφές έχουν ήδη γίνει με τη Λιβύη, την Αιθιοπία, το Νότιο Σουδάν, την Ινδονησία και το Σομαλιλάντ, ακόμα κι αν κανένα από αυτά τα κράτη δεν το έχει επιβεβαιώσει. Η ομάδα του Trump σκέφτεται να μετακινήσει εθελοντικά το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Γάζας με αυτόν τον τρόπο.

Ο Τόνι Μπλερ, πρώην Βρετανός πρωθυπουργός (1997-2007), πρώην Ειδικός Απεσταλμένος του Κουαρτέτου για τη Μέση Ανατολή (2007-2015).

Σύμφωνα με το Financial Times, το Tony Blair Institute for Global Change (TBI) και η Boston Consulting Group (BCG) πραγματοποίησαν κοινές εργασίες για το σχέδιο ριβιέρας στη Γάζα, με την ονομασία The Gaza Reconstitution, Economic Acceleration and Transformation Trust (GREAT* Trust). Κατά τη διάρκεια αυτών των προπαρασκευαστικών συναντήσεων γεννήθηκε το σχέδιο της Gaza Humanitarian Foundation (GHF). Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αυτό το ίδρυμα ελβετικού δικαίου μοίρασε την ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα αντί της κατοχικής αρχής, των Ηνωμένων Εθνών, του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού και διαφόρων ανθρωπιστικών συλλόγων. Από αυτό προέκυψε σίγουρα μια παράκαμψη της Χαμάς, αλλά και η δολοφονία από τις IDF σχεδόν μιας χιλιάδας πολιτών που είχαν έρθει να ζητήσουν τροφή. Το σκάνδαλο της GHF καταδικάστηκε ομοφώνως, ακόμα και από εβραϊκά ισραηλινά πρόσωπα. Στην πράξη, η GHF δημιουργήθηκε από το Forum Mikveh Yisrael, που συγκεντρώνει μεταξύ άλλων τον Yotam HaCohen, στρατηγικό σύμβουλο του Μπενιαμίν Νετανιάχου και γιο του πρώην στρατηγού Gershon HaCohen, τον Liran Tankman, πρώην αξιωματικό πληροφοριών που επαναπροσαρμόστηκε στην high-tech και τον εβραϊαμερικανό Michael Eisenberg, επενδυτή σε κεφάλαια ρίσκου. Οι περισσότεροι από τους εμψυχωτές του Forum Mikveh Yisrael ενώθηκαν με τον Συντονιστή Κυβερνητικών Δραστηριοτήτων στα Εδάφη (COGAT), Ghassan Alian, πεπεισμένοι ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν κάνει τίποτα για να βοηθήσει τους κατοίκους της Γάζας και ότι ανήκει στους Ισραηλινούς να πάρουν μια πρωτοβουλία. Το «Ίδρυμα» φέρεται να έχει χρηματοδοτηθεί με ύψος 100 εκατομμυρίων δολαρίων από ένα ευρωπαϊκό κράτος του οποίου η ταυτότητα παραμένει μυστική.

Η TRIAL International, μια ΜΚΟ με έδρα την Ελβετία, κατέβασε δύο νομικές εκθέσεις ζητώντας από τις ελβετικές αρχές να ερευνήσουν τη συμμόρφωση της GHF με το ελβετικό δίκαιο και το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Το κεντρικό πρόβλημα που έθεσε η TRIAL International είναι το αν οι ανθρωπιστικοί σύλλογοι μπορούν ή όχι να προβούν σε ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες. Πράγματι, από την αρχή ο εκτελεστικός διευθυντής της GHF, ο πρώην Αμερικανός Marines Jake Wood, παραιτήθηκε. Το «Ίδρυμα» τότε εξασφάλισε τις υπηρεσίες του Philip F. Reilly και της εταιρείας του Safe Reach Solutions. Ωστόσο, ο Reilly είναι πρώην στρατιώτης της 7ης ομάδας ειδικών δυνάμεων, η οποία επικεντρώθηκε σε αποστολές κατά της διακίνησης ναρκωτικών στη Λατινική Αμερική. Έγινε επικεφαλής του παραστρατιωτικού παρακλαδιού της CIA, τότε γνωστή ως Μεραρχία Ειδικών Δραστηριοτήτων αλλά μετονομάστηκε σε Κέντρο Ειδικών Δραστηριοτήτων. Ήταν επικεφαλής του αφγανικού σταθμού της CIA γύρω στο 2008 και 2009, καθώς και επικεφαλής επιχειρήσεων του Κέντρου Αντιτρομοκρατικής Αποστολής του πρακτορείου, που διεύθυνε το πολύ αμφιλεγόμενο πρόγραμμα χτυπημάτων drone του πρακτορείου κατά τη διάρκεια του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας. Στη συνέχεια, πήγε στον ιδιωτικό τομέα ως ανώτερος αντιπρόεδρος ειδικών δραστηριοτήτων της ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας Constellis, ιδιοκτήτη της εταιρείας μισθοφόρων που ήταν κάποτε γνωστή ως Blackwater. Τέλος, εργάστηκε για έναν άλλο ιδιωτικό στρατό, τον Orbis. Εάν είναι ακριβές ότι οι IDF δεν σκότωσαν τους παλαιστίνιους πολίτες που είχαν έρθει να ζητήσουν φαγητό, ήταν οι άνδρες του Philip F. Reilly που το ανέλαβαν.

Το σχέδιο για τη μελλοντική Γάζα, σύμφωνα με τους προωθητές ακινήτων (οι τρεις επαγγελματίες Jared Kushner, Donald Trump και Steve Witkoff), είναι άξιο του Ντουμπάι. Πολλές πολυεθνικές έχουν ήδη συνεργαστεί.

Για να διευκολύνει την επανασύναξη των κατοίκων της Γάζας, η αναθεωρητική σιωνιστική κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου έδωσε οδηγία ώστε να δημιουργηθεί μια πόλη από σκηνές για 600.000 άτομα στη Rafa. Θα είχαν εκεί φαγητό και νοσοκομεία, αλλά δεν θα μπορούσαν να βγουν.

Ο Bezalel Smotrich, υπουργός Οικονομικών, είχε δηλώσει κατά τη διάρκεια μιας διάσκεψης για τον εβραϊκό αποικισμό στη κατεχόμενη Δυτική Όχθη, στις 14 Μαΐου: «Οι πολίτες θα σταλούν προς το νότο, σε μια ανθρωπιστική ζώνη, και από εκεί θα αρχίσουν να φεύγουν σε μεγάλο αριθμό προς τρίτες χώρες».

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός τελικά αποφάσισε, στις 13 Αυγούστου στο i24News στα εβραϊκά. Διεκδίκησε μια «ιστορική και πνευματική αποστολή» διασφαλίζοντας ότι είναι «πολύ» αφοσιωμένος στο όραμα ενός «Μεγάλου Ισραήλ». Στα 75 του, διεκδικεί δημόσια ότι είναι οπαδός του μέντορα του πατέρα του Vladimir Jabotinsky, τον ιδρυτή του «αναθεωρητικού σιωνισμού».

Ταυτόχρονα, η Knesset ψήφισε, στις 23 Ιουλίου, με 71 ψήφους υπέρ και 13 κατά, έναν μη δεσμευτικό νόμο που προσκαλεί την κυβέρνηση να προσαρτήσει τη Δυτική Όχθη πριν νέα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αναγνωρίσουν πλήρως το κράτος της Παλαιστίνης.

Επιπλέον, οι IDF δηλώνουν ότι 618 επιθέσεις αποικιστών καταγράφηκαν στη Δυτική Όχθη το 2024, έναντι 404 στο πρώτο εξάμηνο του 2025.

Ο Ρεπουμπλικάνος Mike Johnson, πρόεδρος της Βουλής των Ηνωμένων Πολιτειών, εξέφρασε την υποστήριξή του στην προσάρτηση. Πήγε στον οικισμό Ariel στις αρχές Αυγούστου 2025 και δήλωσε ότι πίστευε ότι η «Ιουδαία και η Σαμάρεια» ανήκουν στον εβραϊκό λαό και εξέφρασε την υποστήριξή του στην επέκταση της ισραηλινής κυριαρχίας στη Δυτική Όχθη. Ήταν η πρώτη φορά που ένας Αμερικανός αυτού του επιπέδου επισκέφθηκε ισραηλινούς οικισμούς στη Δυτική Όχθη. Η διοίκηση Trump μέχρι στιγμής παραμένει προσεκτικά έξω από αυτό το κίνημα, ειδικά επειδή στοιχηματίζει όλη της τη δράση στην ενίσχυση των συμφωνιών του Αβραάμ με τα αραβικά κράτη.

Η ισραηλινή κοινή γνώμη, από την πλευρά της, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε το Δεκέμβριο του 2024 από το Ινστιτούτο Μελετών Εθνικής Ασφάλειας, αρνείται με 34% να προσαρτήσει παλαιστινιακά εδάφη, με 21% ότι πρέπει να προσαρτηθούν οι τρέχουσες αποικίες και με 21% ότι πρέπει να προσαρτηθούν όλα.

Από την πλευρά τους, η Αίγυπτος και η Ιορδανία, που δεν θέλουν να το πιστέψουν, συνεχίζουν να εκπαιδεύουν εκατοντάδες νέους Παλαιστίνιους πιστούς στη Φατάχ για να συνθέσουν μια ιδιωτική αστυνομική δύναμη 10.000 ανδρών προκειμένου να φέρουν την Παλαιστινιακή Αρχή στην εξουσία στη Γάζα. Ενώ η Σαουδική Αραβία και η Γαλλία σχεδιάζουν να αναγνωρίσουν πλήρως το κράτος της Παλαιστίνης με την ευκαιρία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και η ίδια προετοιμάζει την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της.

Κύριες πηγές:

 « אמון באישיםובמוסדות », Institute for National Security Studies, December 2024.
 «אור בקצה המנהרה: לקראת מערכה אזרחית», יותם הכה in Centre Dado pour la pensée militaire interdisciplinaire, numéro 41, Juillet 2024.
 «New Gaza Aid Plan, Bypassing U.N. and Billed as Neutral, Originated in Israel», Patrick Kingsley, Ronen Bergman & Natan Odenheimer, The New York Times, May 24, 2025.
 «Israelis, a former CIA official and $100M: The real players in the Gaza aid scheme», Israel Hayom, Erez Linn May 25, 2025.
 «Tony Blair’s staff took part in ’Gaza Riviera’ project with BCG», Financial Times, July 7, 2025.
 «Tony Blair thinktank worked with project developing ‘Trump Riviera’ Gaza plan», Ben Quinn, The Guardian, July 7, 2025.
 «Israeli Official: Netanyahu Supports Plan to Concentrate Gazans Into ’Humanitarian City’», Liza Rozovsky, Haaretz, July 8, 2025
 «Exclusive: Proposal outlines large-scale ’Humanitarian Transit Areas’ for Palestinians in Gaza», Jonathan Landay & Aram Roston, Reuters, July 11, 2025.
 «Boston Consulting Group modelled plan to ’relocate Palestinians’ from Gaza to Somalia», Middle East Eye, August 7, 2025.
 «Egypt Is Training Palestinian Forces to Take Over Postwar Gaza», Summer Said & Benoit Faucon, The Wall Street Journal, August 27, 2025.

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά

The Gaza Reconstitution, Economic Acceleration and Transformation Trust (GREAT* Trust) — 3,8Mo, 38 pages

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Το μέλλον της Γάζας όπως φαίνεται από τον Λευκό Οίκο

Σύγχυση στην Ουάσινγκτον, το Λονδίνο και το Τελ Αβίβ

Πίσω από τον «Πόλεμο των 12 Ημερών»

Τα άρρητα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος

Ισραήλ - Ιράν: η αναμέτρηση

Τις σχέσεις Ισραήλ-Ιράν που σας έκρυψαν

Η απάντηση των μελών της ΕΕ στον πρόεδρο Τραμπ

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις

Τιερί Μεϊσάν: Πίσω από τον «Πόλεμο των 12 Ημερών»

 

Πίσω από τον «Πόλεμο των 12 Ημερών»

του Τιερί Μεϊσάν

Οι επιχειρήσεις «Λιοντάρι που Ορθώνεται» και «Σφύρα του Μεσονυκτίου» ήταν επιδείξεις δύναμης που κινητοποίησαν σημαντικά μέσα. Δεν διήρκεσαν συνολικά περισσότερο από 12 ημέρες. Τα αποτελέσματά τους παραμένουν άγνωστα, όμως μάθαμε πολλά για όσους τις σχεδίασαν. Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (IAEA), ο οποίος βασίστηκε σε λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης και όχι στις παρατηρήσεις των επιθεωρητών του, έχει πλέον απονομισματοποιηθεί. Οι ζημιές που έγιναν στα πυρηνικά ερευνητικά κέντρα του Ιράν αμφισβητούνται. Μόνο οι δολοφονίες στρατιωτικών ηγετών και πολιτικών επιστημόνων είναι βεβαιωμένες.

Δίκτυο Βολταίρος | Παρίσι (Γαλλία) | 1er juillet 2025

Deutsch English Español français italiano Nederlands Português русский

Μέχρι σήμερα, η μόνη επιβεβαιωμένη συνέπεια των επιχειρήσεων «Λιοντάρι που Ορθώνεται» και «Σφύρα του Μεσονυκτίου» είναι η αμφισβήτηση της σοβαρότητας και της αμεροληψίας του IAEA. Το ιρανικό κοινοβούλιο ζήτησε πρόσφατα από την κυβέρνησή του να διακόψει κάθε συνεργασία με αυτόν τον οργανισμό, τον οποίο πλέον θεωρεί ως υπηρεσία κατασκοπείας.

Μερικά στοιχεία του «Πολέμου των 12 Ημερών» παραμένουν ανεξήγητα, χωρίς αυτό να εμποδίζει τον κάθε παίκτη (Ισραήλ, ΗΠΑ και Ιράν) να ισχυρίζεται ότι τον κέρδισε. Κυρίως, οι ερωτήσεις σχετικά με βασικά στοιχεία δεν επιτρέπουν να εξακριβωθεί εάν η Ουάσιγκτον παραβίασε σκόπιμα το διεθνές δίκαιο ή πίστεψε ότι έπρεπε να το κάνει για να αποφύγει κάτι χειρότερο.

Το πυρηνικό ερευνητικό πρόγραμμα του Ιράν

Σε αυτές τις στήλες, έχουμε αναλύσει εκτενώς τη διαμάχη γύρω από τις πυρηνικές έρευνες του Ιράν [1]. Αυτές ξεκίνησαν το 1981, όταν η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν ζήτησε τον εμπλουτισμένο ουράνιο που της αναλογούσε σύμφωνα με το ιρανο-γαλλικό πυρηνικό πρόγραμμα, που είχαν προτείνει ο πρόεδρος Valéry Giscard d’Estaing και ο πρωθυπουργός Jacques Chirac στον Σάχη Mohammad Reza Pahlavi, στο πλαίσιο του αμερικανικού προγράμματος «Άτομα για Ειρήνη». Σε αυτό το πλαίσιο, και ενώ η Γαλλία αρνήθηκε να δώσει στην Ισλαμική Δημοκρατία αυτό που είχε προγραμματίσει για το αυτοκρατορικό Ιράν, οι επιθέσεις των Ενόπλων Επαναστατικών Ομάδων του Λιβάνου, συνδεόμενων με το Ιράν, οδήγησαν στη δολοφονία Αμερικανών και Ισραηλινών διπλωματών στη Γαλλία.

Αυτή η διαμάχη αναπτύχθηκε μετά την αγγλοσαξονική εισβολή στο Ιράκ (2003). Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο, που είχαν εφεύρει τη παραπλάνηση για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, την επέκτειναν με παρόμοιες κατηγορίες εναντίον του Ιράν. Κατάφεραν να περάσουν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τις αποφάσεις 1737 (23 Δεκεμβρίου 2006) και 1747 (24 Μαρτίου 2007), που προετοίμαζαν έναν πόλεμο εναντίον του Ιράν. Ωστόσο, μετά την ομάδα μελέτης για το Ιράκ (Iraq Study Group), γνωστή ως «Επιτροπή Baker-Hamilton», αυτές οι φαντασιώσεις εγκαταλείφθηκαν από την Ουάσιγκτον και η διαμάχη με τη Γαλλία έληξε [2].

Η διαμάχη ξανάρχισε όταν ο Ιρανός πρόεδρος Mahmoud Ahmadinejad ξεκίνησε ένα ευρύ πρόγραμμα έρευνας για την πυρηνική σύντηξη —ένα έργο εγγενώς διπλής φύσης, δηλαδή με πιθανές πολιτικές και στρατιωτικές εφαρμογές [3]. Με την υποστήριξη της πλειοψηφίας των κρατών μελών του ΟΗΕ, αρνήθηκε δικαίως να υποχωρήσει σε απαιτήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας να εγκαταλείψει ένα από τα δικαιώματά του για να «αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη» των άλλων (απόφαση 1696, 31 Ιουλίου 2006) —ένα παράδειγμα της παρεκτροπής που οι Δυτικοί επέφεραν στα Ηνωμένα Έθνη μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Το Ιράν, που είχε ήδη βιώσει την ανατροπή του Mohammad Mossadegh όταν προσπάθησε να εθνικοποιήσει το πετρέλαιο, δεν μπορούσε παρά να αντισταθεί σε αυτή τη δυτική προσπάθεια να το εμποδίσει να βρει μια αστείρευτη πηγή ενέργειας. Η διαμάχη κλιμακώθηκε με την υιοθέτηση της απόφασης 1929 (9 Ιουνίου 2010) πάλι από το Συμβούλιο Ασφαλείας, παρά την αντίθεση της Γενικής Συνέλευσης.

Οι «αναθεωρητικοί σιωνιστές» (δηλαδή οι οπαδοί του φασίστα Vladimir Jabotinsky) —να μην συγχέονται με τους απλούς «σιωνιστές», δηλαδή τους οπαδούς του Theodor Herzl— άρπαξαν το θέμα. Αυτοί, 15 χρόνια αργότερα, κατάφεραν να διεισδύσουν στον IAEA (του οποίου το Ισραήλ δεν είναι μέλος) και να επηρεάσουν τον διευθυντή του, τον Αργεντινό Rafael Grossi [4].

Ο Jean-Noël Barrot και ο Rafael Grossi

Στις 2 Απριλίου 2025, ο Jean-Noël Barrot, Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, δήλωσε στην Επιτροπή Εξωτερικών της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης: «Έχουμε μόνο λίγους μήνες πριν τη λήξη αυτής της συμφωνίας [JCPOA, από την οποία αποχώρησαν οι ΗΠΑ]. Σε περίπτωση αποτυχίας, μια στρατιωτική αντιπαράθεση φαίνεται σχεδόν αναπόφευκτη» [5].

Στις 28 Απριλίου 2025, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ πραγματοποίησε δύο κλειστές συνεδριάσεις για τη «Μη διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής». Δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι ειπώθηκε, αλλά η συνεδρίαση ήταν ταραχώδης, όπως φαίνεται από την επιστολή διαμαρτυρίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν (S/2025/261 [6]). Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο, ο Jean-Noël Barrot, που είχε έρθει ειδικά από το Παρίσι, ισχυρίστηκε ότι «το Ιράν βρίσκεται στο δρόμο για την απόκτηση πυρηνικών όπλων».

Ο Jean-Noël Barrot και ο αναπληρωτής υπουργός του για την Ευρώπη, Benjamin Haddad, διορίστηκαν από την κυβέρνηση του Michel Barnier και διατήρησαν τις θέσεις τους με τον François Bayrou. Η σκέψη του Barrot δεν είναι πολύ γνωστή, αυτή του Haddad όμως είναι. Ο Benjamin Haddad δεν ήταν απλώς υψηλόβαθμος αξιωματούχος της ΕΕ, αλλά επίσης υπάλληλος για πολλά χρόνια του Tikvah Fund του «αναθεωρητικού σιωνιστή» Elliott Abrams [7]. Αυτός όρισε τη στρατηγική του Benjamin Netanyahu για να πείσει τους Ευρωπαίους να στηρίξουν το Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων [8].

Ένα μήνα αργότερα, ο IAEA ισχυρίστηκε στις δύο τριμηνιαίες αναφορές της για την Επαλήθευση και παρακολούθηση στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν υπό το πρίσμα της απόφασης 2231 (2015) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών [9] και της συμφωνίας διασφαλίσεων NPT με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν [10], ότι το Ιράν έκρυβε κάτι. Ωστόσο, αυτά τα έγγραφα δεν βασίζονταν σε αντικειμενικές παρατηρήσεις, αλλά στις εκτιμήσεις του λογισμικού τεχνητής νοημοσύνης Mosaic. Ωστόσο, αυτό το λογισμικό, σχεδιασμένο να ανιχνεύει τρομοκρατικές συνωμοσίες από άπειρο όγκο δεδομένων, δεν αρκούταν απλώς στην ανάλυσή τους, αλλά παρουσίασε τις ειδοποιήσεις ως βεβαιότητες. Για πρώτη φορά, μια ΤΝ χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει την πραγματικότητα. Οι ανωμαλίες που εντοπίστηκαν στο Ιράν ερμηνεύτηκαν ως προετοιμασία για πυρηνική βόμβα. Με αυτή την γελοία και δαπανηρή βάση, ο Rafael Grossi ειδοποίησε το Συμβούλιο Διοικητών του IAEA στις 12 Ιουνίου.

Το λογισμικό Mosaic ανήκει στην Palantir Technologies, μια εταιρεία της οποίας οι κύριοι πελάτες είναι η CIA, το Πεντάγωνο, οι IDF και η Mossad, αλλά επίσης η Γαλλική Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Ασφάλειας (DGSI). Ανήκει στον Αμερικανό-Νότιο Αφρικανό-Νέο Ζηλανδό Peter Thiel, διοικητή της ομάδας Bilderberg.

Σε μια ιδιαίτερα ταραχώδη συνεδρίαση, το Συμβούλιο Διοικητών του IAEA ενέκρινε μια απόφαση [11] σύμφωνα με την οποία «ο Διευθυντής του, όπως αναφέρεται στο έγγραφο GOV/2025/25, δεν μπορεί να δώσει εγγύηση ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι αποκλειστικά ειρηνικό». Παρόλο που η Κίνα και η Ρωσία διαμαρτυρήθηκαν, ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (IAEA) έφερε την υπόθεση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η ρωσική αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ προχώρησε τότε σε επείγουσα διανομή μιας ανάλυσης (S/2025/377) που καταδίκαζε την διπροσωπία της Γερμανίας, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και την παραπλανητική τους ερμηνεία των δεδομένων του IAEA [12]. Από την ανάγνωση του εγγράφου, είναι σαφές ότι αυτές οι τρεις χώρες δεν εξαπατήθηκαν από τον Rafael Grossi, αλλά συμμετείχαν ενεργά στη σκηνοθεσία του.

Μόνο τα αμερικανικά ραντάρ καλύπτουν το Ιράν. Για να χτυπήσει τα πυρηνικά ερευνητικά κέντρα του Ιράν, το Ισραήλ έπρεπε να αποκτήσει πρόσβαση στα δορυφορικά δεδομένα της Διοίκησης των Αμερικανικών Δυνάμεων για την Ευρύτερη Μέση Ανατολή (CentCom).

Η επιχείρηση «Λιοντάρι που Σηκώνεται»

Χωρίς καθυστέρηση, το Ισραήλ ξεκίνησε την επιχείρηση «Λιοντάρι που Σηκώνεται» (Rising Lion). Σε αυτό το στάδιο, δεν είναι βέβαιο ότι οι τρεις ευρωπαϊκές χώρες συνωμότησαν για να ανοίξουν το δρόμο για αυτή την επιχείρηση. Μπορεί απλώς να χειραγωγήθηκαν για να την υποστηρίξουν. Ωστόσο, τα προηγούμενα επεισόδια, όπως αυτό του Ιουνίου 2024 [13], αποδεικνύουν ότι αυτές οι χώρες και οι σύμμαχοί τους δεν τηρούσαν πλέον την υποχρέωσή τους να άρουν τις «κυρώσεις» εναντίον του Ιράν, ιδιαίτερα ως υπογράφουσες της Συμφωνίας της Βιέννης (JCPoA). Επομένως, η πρώτη υπόθεση είναι η πιο πιθανή.

Στις 14 Ιουλίου 2023 τα Ηνωμένα Έθνη κατάργησαν τις κυρώσεις κατά του Ιράν βάσει του παραρτήματος Β της απόφασης 2231 (2015), σύμφωνα με τη συμφωνία της Βιέννης (JCPoA), αλλά η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο εξακολουθούν να τις εφαρμόζουν. Αποτελούν πλέον μόνο «μονομερή καταναγκαστικά μέτρα» και είναι σαφώς αντίθετα με το διεθνές δίκαιο. Το Βερολίνο, το Παρίσι και το Λονδίνο θεωρούν ότι απαλλάσσονται από τις δεσμεύσεις τους στο πλαίσιο της JCPoA, αν και, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν την έχουν καταγγείλει.

Επίσημα, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ φέρεται επίσης να πείστηκε ότι το Ιράν ετοιμαζόταν να κατασκευάσει μια πυρηνική βόμβα μέσα σε δεκαπέντε ημέρες. Τουλάχιστον αυτό δήλωσε, κλείνοντας το στόμα της διευθύντριας του της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, Tulsi Gabbard, η οποία υποστήριζε ότι το Ιράν δεν διέθετε κανένα στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα [14].

Όπως και να έχει, ενημερωμένος από την ίδια την Tulsi Gabbard για μια επικείμενη ισραηλινή πυρηνική επίθεση («Επιλογή Σαμψών») εναντίον των πυρηνικών ερευνητικών κέντρων του Ιράν, ο πρόεδρος Τραμπ πρότεινε να υποστηρίξει μια συμβατική ισραηλινή επίθεση στο Ιράν, αντί να αφήσει το Ισραήλ να προχωρήσει σε πυρηνικό βομβαρδισμό. Έτσι, η Ισραηλινή Αεροπορία εξαπέλυσε μια μαζική επίθεση εναντίον των πυρηνικών ερευνητικών κέντρων του Ιράν, του συστήματος βαλλιστικών πυραύλων του και πολλών από τους στρατιωτικούς και πυρηνικούς επιστήμονές του. Όλα αυτά βασίστηκαν σε πληροφορίες από τα αμερικανικά ραντάρ της βάσης al-Udeid (Κατάρ), καθώς τα ισραηλινά ραντάρ δεν καλύπτουν το Ιράν.

Σύμφωνα με την παρουσίαση του Ισραηλινού Υπουργού Εξωτερικών, Gideon Sa’ar, στο Συμβούλιο Ασφαλείας (S/2025/390 [15]), το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι ήθελε να «εξουδετερώσει την υπαρκτή και επικείμενη απειλή που αντιπροσωπεύουν τα πυρηνικά όπλα και τα βαλλιστικά προγράμματα του Ιράν». Βασίζεται στις συζητήσεις του IAEA (που δεν στηρίζονται σε παρατηρήσεις, αλλά στην τεχνητή νοημοσύνη του λογισμικού Mosaic) για να ισχυριστεί ψευδώς ότι το Ιράν δεν συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις του απέναντι στον IAEA και ότι «επιτάχυνε τις μυστικές του προσπάθειες για την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων». Ωστόσο, ακόμη και αν υποθέσουμε ότι οι Ισραηλινοί ηγέτες πίστευαν ότι το Ιράν θα απέκρουσε σύντομα μια ατομική βόμβα και θα την χρησιμοποιούσε εναντίον τους, η επιχείρηση «Λιοντάρι που Σηκώνεται» στοχεύε επίσης το σύστημα βαλλιστικών πυραύλων και πολλούς στρατιωτικούς και πυρηνικούς επιστήμονες. Επομένως, η ισραηλινή επίθεση δεν είχε ως στόχο τον δηλωθέν σκοπό, αλλά την καταστροφή των ιρανικών μέσων άμυνας και έρευνας.

Ξανατέθηκε για ακόμη μια φορά το ζήτημα της παραβίασης των διεθνών δεσμεύσεων του Ισραήλ και των ΗΠΑ – δηλαδή του διεθνούς δικαίου [16]. Ο μόνιμος αντιπρόσωπος του Ισραήλ στον ΟΗΕ, πρέσβης Danny Danon, μίλησε για έναν «προληπτικό και προεμπρόθητο» πόλεμο. Δηλαδή, το Ισραήλ θα είχε ενεργήσει χωρίς να έχει προκληθεί (προληπτικά) και για το συμφέρον της διεθνούς κοινότητας (προαίρεση). Με αυτή τη λογική, οποιοσδήποτε θα μπορούσε να δολοφονήσει τον γείτονά του ανά πάσα στιγμή. Έχει ήδη σημειωθεί, ακόμη και πριν από την επιχείρηση «Σιδερένια Σπαθιά» στη Γάζα, ότι το Ισραήλ ενεργεί χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις ζωές των αμάχων – ή, με τα λόγια της Διάσκεψης της Χάγης του 1899 (θεμέλιο του διεθνούς δικαίου), «όχι ως πολιτισμένο έθνος, αλλά σαν να είναι βάρβαροι». Η στρατιωτική συμμετοχή των ΗΠΑ, με τα ραντάρ της βάσης al-Udeid, επιτρέπει να εκφράσουμε την ίδια κρίση για τη συμπεριφορά της Ουάσινγκτον.

Οι μη δυτικές χώρες απαιτούν επίσης το δικαίωμά τους στην πρόσβαση στην Επιστήμη. Το Ισραήλ δολοφόνησε αμάχους που διεξήγαγαν έρευνα για πυρηνική σύντηξη.

Το Ισραήλ δεν περιορίστηκε σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Οι IDF (Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις) χρησιμοποίησαν επίσης μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones), που βρίσκονταν ήδη στο Ιράν, για να δολοφονήσουν στρατιωτικούς ηγέτες και πυρηνικούς επιστήμονες στα σπίτια τους. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που εφαρμόζεται αυτή η μέθοδος, μετά την ουκρανική επίθεση στους ρωσικούς στρατηγικούς βομβαρδιστικούς (επιχείρηση «Ιστός Αράχνης») την 1η Ιουνίου 2025. Πώς να μην γίνει σύγκριση μεταξύ των δύο επιχειρήσεων, ειδικά όταν είχε σημειωθεί τότε ότι αυτή η ενέργεια συντονίστηκε με μια ξένη μυστική υπηρεσία, αμερικανική ή ισραηλινή; Εκτός από το ότι θα πρέπει να επανεξετάσουμε την πιθανότητα το Ισραήλ να κήρυξε πόλεμο στη Ρωσία, πρέπει να θυμηθούμε ότι ο «ακροεθνικιστής» στρατηγός Vasyl Maliouk, διευθυντής της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας (SBU), είναι μεγάλος θαυμαστής του αξιωματικού των SS, Otto Skorzeny [17]. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Skorzeny, υπό την προστασία της CIA και του MI6, ίδρυσε μια οργάνωση, την «Ομάδα Paladin Group», που εργάστηκε μεταξύ άλλων και για το Ισραήλ. Φυσικά, το Ισραήλ δεν βομβάρδισε το πυρηνικό εργοστάσιο του Bushehr, όπου εργάζονται πολλοί Ρώσοι μηχανικοί.

Εξάλλου, την παραμονή της ισραηλινής επίθεσης, το ιρανικό τύπο δημοσίευσε τα πρώτα πυρηνικά έγγραφα που είχαν κλαπεί από τις ιρανικές μυστικές υπηρεσίες στο Ισραήλ. Ένα από αυτά ήταν μια λίστα πυρηνικών επιστημόνων που παρασχέθηκε στο Τελ Αβίβ από τον Rafael Grossi. Τυχαίνει να είναι η ακριβής λίστα των επιστημόνων που δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «Λιοντάρι που Σηκώνεται». Αυτό δεν σημαίνει ότι ο διευθυντής του IAEA επέλεξε τους στόχους, αλλά τον καθιστά όμως συνένοχο των θανάτων τους.

Η επιχείρηση «Σφύρα του Μεσονυκτίου»

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, από την πλευρά του, ξεκίνησε την επιχείρηση «Σφύρα του Μεσονυκτίου» (Midnight Hammer) τη νύχτα 21-22 Ιουνίου. Στόχος ήταν η καταστροφή τριών ιρανικών πυρηνικών ερευνητικών κέντρων. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, οι βόμβες GBU-57 μπορούσαν να ριχτούν η μία μετά την άλλη στην ίδια τρύπα, ώστε να διαπεράσουν 80 μέτρα γρανίτη. Ίσως να ισχύει, ίσως και όχι. Σε κάθε περίπτωση, δηλώνοντας ότι η αποστολή είχε ολοκληρωθεί, ο Αμερικανός πρόεδρος ήθελε να στερήσει από τη Δυτική Ιερουσαλήμ κάθε δικαιολογία για να συνεχίσει την επίθεσή της στο Ιράν. Ο Benjamin Netanyahu δεν είχε κρύψει ότι εργαζόταν και για την ανατροπή του «καθεστώτος», και ο Donald Trump φαινόταν να μην αντιτίθεται.

Ενώ μια διαμάχη ξέσπασε στην Ουάσινγκτον με την Αμερικανική Υπηρεσία Αντικατασκοπείας (DIA), οι IDF συνέχισαν να βομβαρδίζουν το Ιράν, καταστρέφοντας αποθέματα καυσίμων και διάφορες υποδομές. Αυτό απέχει πολύ από τους δηλωθέντες στόχους, όπως και στη Γάζα, όπου η λιμοκτονία του άμαχου πληθυσμού δεν έχει καμία σχέση με τον μοναδικό ανακηρυχθέντα στόχο της ήττας της Χαμάς.

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος Τραμπ χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι, και τα ισραηλινά αεροσκάφη που κατευθύνονταν προς το Ιράν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την αποστολή και να επιστρέψουν στις βάσεις τους.

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] « Qui a peur du nucléaire civil iranien ? », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 30 juin 2010.

[2] Ωστόσο, υπό την πίεση των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Georges Ibrahim Abdallah, ηγέτης των Λιβανικών Επαναστατικών Ένοπλων Φραξιών, εξακολουθεί να είναι φυλακισμένος στη Γαλλία, αν και, σύμφωνα με το νόμο, θα έπρεπε να είχε απελευθερωθεί εδώ και πολύ καιρό για καλή συμπεριφορά. Είναι ο γηραιότερος Γάλλος πολιτικός κρατούμενος.

[3] “Τα άρρητα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 24 juin 2025.

[4] « L’Argentin Rafael Grossi, directeur de l’AIEA, a failli déclencher une guerre nucléaire », par Alfredo Jalife-Rahme , Traduction Maria Poumier, La Jornada (Mexique) , Réseau Voltaire, 28 juin 2025.

[5] «Situation internationale : audition de Jean-Noël Barrot», Commission des affaires étrangères de l’Assemblée nationale, 2 avril 2025 (écouter à la 34° minute).

[6] « L’Iran proteste contre les déclarations mensongères de Jean-Noël Barrot », par Amir Saeid Iravani , Réseau Voltaire, 29 avril 2025.

[7] “Το πραξικόπημα των Στράουσιστών στο Ισραήλ”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 7 mars 2023.

[8] “Η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ στις κυβερνήσεις της ΕΕ και της Γαλλίας”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 1er octobre 2024.

[9] Vérification et contrôle en République islamique d’Iran à la lumière de la résolution 2231 (2015) du Conseil de sécurité de l’ONU, Rapport du Directeur général Rafael Grossi, Agence internationale de l’Énergie atomique (ref : GOV/2025/24), 2 juin 2025.

[10] Accord de garanties TNP avec la République islamique d’Iran, Rapport du Directeur général Rafael Grossi, Agence internationale de l’Énergie atomique (ref : GOV/2025/25), 4 juin 2023.

[11] « Résolution du Conseil des gouverneurs de l’AIEA », par AIEA , Réseau Voltaire, 12 juin 2025.

[12] « La Russie rappelle que l’Allemagne, la France et le Royaume-Uni sont seuls responsables de la réduction des activités de vérification de l’AIEA en Iran », par Vassily Nebenzia , Réseau Voltaire, 12 juin 2025.

[13] « Accord de Vienne sur le nucléaire iranien (JCPoA) : Point de vue iranien », Réseau Voltaire, 6 juin 2024. « Mise à jour de la Chine, de la Russie et de l’Iran sur les vérifications du programme nucléaire iranien », par Amir Saeid Iravani , Fu Cong , Vassily Nebenzia , Réseau Voltaire, 12 juin 2024.

[14] «Annual Threat Assessment of the US Intelligence Community», Office of the Director of National Intelligence, March 2025.

[15] « Présentation par Israël de l’opération "Rising Lion"», par Gideon Sa’ar , Réseau Voltaire, 17 juin 2025.

[16] “Ποια διεθνής τάξη;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 7 novembre 2023.

[17] « Qui télécommande les drones de Kiev ? », par Manlio Dinucci , Traduction M.-A., Réseau Voltaire, 9 juin 2025.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Πίσω από τον «Πόλεμο των 12 Ημερών»

Τα άρρητα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος

Ισραήλ - Ιράν: η αναμέτρηση

Τις σχέσεις Ισραήλ-Ιράν που σας έκρυψαν

Η απάντηση των μελών της ΕΕ στον πρόεδρο Τραμπ

Ο Ντόναλντ Τραμπ αποσυνδέει τις ΗΠΑ από την Ευρωπαϊκή Ένωση

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις

Τιερί Μεϊσάν: Τα άρρητα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος

 

Τα άρρητα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος

του Τιερί Μεϊσάν

Τα διακυβεύματα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος δεν είναι αυτά που νομίζουμε. Η Τεχεράνη έχει εγκαταλείψει την ατομική βόμβα από το 1988, αλλά προσπαθεί, με τη συνεργασία της Ρωσίας, να ανακαλύψει τα μυστικά της πολιτικής πυρηνικής σύντηξης. Εάν τα καταφέρει, θα βοηθήσει τα κράτη του Νότου να αποαποικιοποιηθούν απελευθερώνοντας τον εαυτό τους από το πετρέλαιο.
Όσον αφορά τα διακυβεύματα του βομβαρδισμού ορισμένων πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, θα μπορούσαν επίσης να μην είναι αυτά που πιστεύουμε.
Αυτή η υπόθεση είναι ακόμη πιο ασαφής, καθώς σήμερα δεν είναι δυνατόν να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ της έρευνας για την ειρηνική πυρηνική σύντηξη και της στρατιωτικής σύντηξης.

Δίκτυο Βολταίρος | Παρίσι (Γαλλία) | 24 juin 2025

Deutsch Español français italiano Nederlands Português русский

Ο Mohandas K. Gandhi (1869-1948) προκάλεσε τη Βρετανική Αυτοκρατορία σπάζοντας το μονοπώλιο του Στέμματος. Ύφανε ο ίδιος μόνος του το ινδικό βαμβάκι. Σήμερα, το Ιράν, στη συνέχεια του Mohammad Mossadegh, προσπαθεί να σπάσει το μονοπώλιο των δυτικών πετρελαϊκών εταιρειών ελέγχοντας την ειρηνική πυρηνική σύντηξη.

Από την πτώση του Ιράκ, υπό τα χτυπήματα των Βρετανών και των Αμερικανών, το Λονδίνο και η Ουάσινγκτον έχουν δημοσιοποιήσει τον μύθο του ιρανικού στρατιωτικού πυρηνικού, στη συνέχεια αυτού για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ. Αυτός ο μύθος έχει υιοθετηθεί από τους «αναθεωρητικούς σιωνιστές» του Ισραήλ (που δεν πρέπει να συγχέονται με τους απλούς «σιωνιστές») και τον ηγέτη τους, Benjamin Netanyahu. Για περίπου είκοσι χρόνια, οι Δυτικοί έχουν ποτιστεί με αυτή την προπαγάνδα και έχουν καταλήξει να την πιστεύουν, αν και η ανακοίνωση για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα ότι η Τεχεράνη θα έχει «την» βόμβα «το επόμενο έτος» δεν έχει κανένα νόημα.

Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν δεν έχει πλέον στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα από το 1988. Ωστόσο, το ζήτημα της συνέχισης της ατομικής βόμβας άρχισε να τίθεται πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια. Εδώ είναι ένα άρθρο από τις «New York Times», της 5ης Ιανουαρίου 1995.

Ωστόσο, ακόμα και αν η Ρωσία, η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφωνούν και τρεις ότι δεν υπάρχει σήμερα ιρανικό στρατιωτικό πρόγραμμα, όλοι βλέπουν ότι το Ιράν κάνει κάτι στα εργοστάσιά του. Αλλά τι;

Το 2005, ο Mahmoud Ahmadinejad εκλέγεται πρόεδρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας αντικαθιστώντας τον sayyed Mohammad Khatami. Είναι επιστήμονας του οποίου το έργο είναι να απελευθερώσει τους αποικισμένους λαούς. Θεωρεί λοιπόν ότι με τον έλεγχο του ατόμου, θα επιτρέψει σε όλους τους λαούς να απελευθερωθούν από τις δυτικές πετρελαϊκές πολυεθνικές.

Το Ιράν αναπτύσσει τότε εκπαίδευση πυρηνικών επιστημόνων σε πολλά πανεπιστήμια. Δεν πρόκειται για τη δημιουργία μιας μικρής ελίτ μερικών εκατοντάδων ειδικών, αλλά για την εκπαίδευση τάγματα μηχανικών. Σήμερα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες.

Για περίπου δέκα χρόνια, η Mossad δολοφονεί μεγάλους ιρανούς πυρηνικούς επιστήμονες, δήθεν για να τους εμποδίσει να φτιάξουν μια βόμβα που οι ίδιοι δεν θέλουν. Πίσω από αυτές τις τρομοκρατικές πράξεις, κρύβεται η επιθυμία ορισμένων πετρελαϊκών πολυεθνικών να εμποδίσουν την ιρανική έρευνα για την πυρηνική σύντηξη.

Το Ιράν σκοπεύει να ανακαλύψει τον τρόπο να επιτύχει την πυρηνική σύντηξη, εκεί που οι Δυτικοί ικανοποιούνται με τη σχάση. Η σχάση είναι η διαίρεση του ατόμου· ενώ η σύντηξη είναι η προσθήκη ατόμων που απελευθερώνει μια ενέργεια χωρίς προηγούμενο. Η σχάση χρησιμοποιείται για τα ηλεκτροπαραγωγά μας εργοστάσια, ενώ, προς το παρόν, η σύντηξη χρησιμοποιείται μόνο για τις θερμοπυρηνικές βόμβες. Το σχέδιο του Mahmoud Ahmadinejad είναι να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και να ωφεληθούν τα αναπτυσσόμενα κράτη.

Αυτή η γνώση είναι επαναστατική, με την Χομενιστική έννοια, δηλαδή επιτρέπει τη λήξη της εξάρτησης των κρατών του Νότου και την οικονομική τους ανάπτυξη. Χτυπά μετωπικά τη βρετανική άποψη του αποικισμού σύμφωνα με την οποία, η Αυτού Μεγαλειότητα έπρεπε να διαιρεί για να βασιλεύει και να αποτρέπει την ανάπτυξη των αποικισμένων. Θυμόμαστε, για παράδειγμα, ότι το Λονδίνο απαγόρευε στους Ινδούς να κλώθουν μόνοι τους το βαμβάκι που καλλιεργούσαν για να το τα εργοστάσιά του στο Μάντσεστερ. Σε απάντηση, ο μαχάτμα Gandhi έδωσε το παράδειγμα στον λαό του και έκλωθε μόνος του το βαμβάκι του, προκαλώντας τη βρετανική μοναρχία. Παρομοίως, το έργο του Mahmoud Ahmadinejad προκαλεί τη δύναμη της Δύσης και τις αγγλοσαξονικές πετρελαϊκές πολυεθνικές.

Είναι απολύτως φυσικό να ανησυχούμε για την ιρανική επένδυση στον πυρηνικό τομέα επειδή αυτές οι τεχνολογίες είναι, εξ ορισμού, διπλής χρήσης, ενεργειακής και στρατιωτικής. Είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για τη συνηθισμένη ενεργειακή χρήση και ότι η λεπτομερής ανακάλυψη των διαδικασιών της σύντηξης θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς. Όπως και να έχει, το Ιράν ψάχνει μια αστείρευτη πηγή ενέργειας.

Η Κίνα και η Ρωσία δεν παύουν να επαναλαμβάνουν ότι δεν υπάρχει στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα στο Ιράν από το 1988. Σε αντίθεση με εμάς, η Ρωσία ξέρει για τι πράγμα μιλάει: συνεργάζεται με τις ιρανικές έρευνες. Υπάρχουν Ρώσοι σε πολλά ιρανικά πυρηνικά κέντρα. Είναι προφανές ότι η Μόσχα φοβάται όσο και εμείς την εξάπλωση. Αλλά, σε αντίθεση με εμάς, όχι το ενεργειακό πυρηνικό. Βασιζόμενες στα έργα του Andrei Sakharov, η Rosatom και η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών συνεχίζουν τις έρευνες, ιδιαίτερα για το σχέδιο Tokamak. Η Κίνα, η Νότια Κορέα, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία έχουν τις δικές τους έρευνες σε αυτόν τον τομέα.

Η Μόσχα δεν είναι απλώς ένας στρατηγικός εταίρος της Τεχεράνης, είναι πρώτα από όλα ένας συνεργάτης έρευνας για την ειρηνική πυρηνική σχάση.

Ας θυμηθούμε επίσης ότι το Ιράν είναι υπογράφων της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων (NPT). Γι’ αυτόν τον λόγο υπόκειται σε επιθεωρήσεις από τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (IAEA). Από το 1988, ποτέ η IAEA δεν έχει βρει στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι θα υπήρχε ακόμα ένα ιρανικό στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα. Ωστόσο, η Υπηρεσία έχει θέσει πολλά ερωτήματα για να διευκρινίσει ορισμένες πτυχές του ενεργειακού προγράμματός του και δεν έχει λάβει απάντηση, κάτι που είναι απολύτως κατανοητό δεδομένης της επένδυσης στην ιρανορωσική έρευνα για τη σύντηξη. Στην πράξη, τα έγγραφα που δημοσίευσε ο ιρανικός τύπος δύο ημέρες πριν από την ισραηλινή επίθεση επιβεβαιώνουν ότι ο διευθυντής της IAEA, ο Αργεντίνος Rafael Grossi, συμπεριφέρεται σαν κατάσκοπος υπηρετώντας το Ισραήλ στο οποίο μεταδίδει όλες τις πληροφορίες των επιθεωρητών του· και αυτό ενώ το Ισραήλ δεν είναι υπογράφων της NPT και επομένως δεν είναι μέλος της IAEA.

Η Τεχεράνη έχει υποβάλει στη Διάσκεψη των Μερών της NPT των Ηνωμένων Εθνών, στις 4 Μαΐου 2010, μια πρόταση για τη «Δημιουργία ζώνης ελεύθερης από πυρηνικά όπλα στη Μέση Ανατολή» [1]. Αυτή την έχουν καλωσορίσει από όλα τα κράτη της περιοχής, εκτός από το Ισραήλ. Πράγματι, το Τελ Αβίβ, που έχει επωφεληθεί από μεταβιβάσεις γαλλικής τεχνολογίας από τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους της Δ’ Δημοκρατίας, κατέχει την ατομική βόμβα [2].

Οι αναθεωρητικοί σιωνιστές μοιράζονται τη λατρεία του «Λυκόφωτος των θεών» με τους ναζί φίλους τους. Αναφέρονται, ωστόσο, όχι στον Siegfried, αλλά στον Samson: έναν αρχαίο εβραίο ήρωα που κατέρριψε το παλάτι των Φιλισταίων αυτοκτονώντας.

Τέλος, αν η Ουάσινγκτον δεν επέμβει στο πλευρό του Τελ Αβίβ και δεν χρησιμοποιήσει τη διεισδυτική της βόμβα για να προσπαθήσει να καταστρέψει το εργοστάσιο του Fordo, οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF) θα μπορούσαν να καταφύγουν στην «επιλογή Samson» [3], δηλαδή στην ατομική καταστροφή του Ιράν, ακόμα και αν έπρεπε να υποστούν πυρηνική απάντηση. [4]

Ο στρατηγός Mohsen Rezaee, ανώτερος αξιωματικός του Σώματος των Φρουρών της Επανάστασης και μέλος του Ιρανικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, δήλωσε σε συνέντευξη, στις 14 Ιουνίου, ότι «το Πακιστάν μας έχει διαβεβαιώσει ότι αν το Ισραήλ χρησιμοποιήσει πυρηνική βόμβα εναντίον του Ιράν, θα επιτεθεί επίσης στο Ισραήλ με πυρηνική βόμβα». Ωστόσο, ο Khwaja Asif, υπουργός Άμυνας του Πακιστάν, δεν έχει επιβεβαιώσει αυτές τις δηλώσεις. Χωρίς να τις διαψεύσει, απλώς δήλωσε: «Το Ισραήλ έχει στοχοποιήσει το Ιράν, την Υεμένη και την Παλαιστίνη. Αν τα μουσουλμανικά κράτη δεν ενωθούν τώρα, ο καθένας θα υποστεί την ίδια μοίρα. Υποστηρίζουμε το Ιράν και θα το υπερασπιστούμε σε όλες τις διεθνείς αρένες για να προστατεύσουμε τα συμφέροντά του».

Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι διεισδυτικές βόμβες GBU-57 είχαν την ικανότητα να διαπεράσουν την υπόγεια βάση του Φόρντο. Αυτή έχει σκαφτεί κάτω από 80 μέτρα γρανίτη. Για να την καταστρέψουν, θα έπρεπε να εκτοξευθούν διαδοχικά πολλές GBU-57 στην ίδια τρύπα.

Εν τέλει, η κυβέρνηση Τραμπ είχε την πεποίθηση, όπως ανέφερε η Καρολίν Λίβιτ, εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου: «Ας είμαστε πολύ ξεκάθαροι, το Ιράν έχει ό,τι χρειάζεται για να αποκτήσει πυρηνικό όπλο. Το μόνο που τους λείπει είναι μια απόφαση του ανώτατου ηγέτη προς αυτή την κατεύθυνση, και θα χρειαζόταν περίπου δεκαπέντε μέρες για να ολοκληρώσουν την παραγωγή του όπλου».

Γι’ αυτό και είχε ετοιμάσει κρυφά, από τις αρχές Ιουνίου, την «επιχείρηση Midnight Hammer» (Σφύρα του Μεσονυκτίου) με πρωτοβουλία του στρατηγού Μάικλ Κουρίλα, διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή (CentCom). Για το σκοπό αυτό, ο στρατηγός είχε συναντηθεί με τους Ισραηλινούς ομολόγους του στις 25 Απριλίου και συγκέντρωσε τις πιο ακριβείς πληροφορίες για τους στόχους του. Στις 10 Ιουνίου, είχε παρουσιάσει στη Βουλή των Αντιπροσώπων τη στρατηγική του ανάλυση για τις ευκαιρίες που προσέφεραν στις ΗΠΑ οι αναταραχές στη Μέση Ανατολή. Παράλληλα, αποκάλυψε ότι είχε υποβάλει στον πρόεδρο Τραμπ μια ευρεία σειρά επιλογών για να τις εκμεταλλευτούν [5]..

Στις 16 Ιουνίου, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έφευγε βιαστικά από τη σύνοδο κορυφής του G7 στο Κανάνασκις (Καναδάς). Στο αεροπλάνο του, καθώς επέστρεφε στην Ουάσινγκτον, δημοσίευσε μια θυμωμένη ανάρτηση για τους συμμάχους του: «Επειδή θέλει να κάνει δημοσιότητα, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, δήλωσε λανθασμένα ότι έφυγα από τη σύνοδο κορυφής του G7 στον Καναδά για να επιστρέψω στην Ουάσινγκτον και να εργαστώ σε μια "εκεχειρία" μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν. Αυτό είναι ψευδές. Δεν ξέρει γιατί τώρα κατευθύνομαι στην Ουάσινγκτον, αλλά σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με εκεχειρία. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο. Είτε εκ προθέσεως είτε όχι, ο Εμανουέλ πάντα κάνει λάθος. Μείνετε συντονισμένοι.» [6]

Τη νύχτα της 21ης προς 22η Ιουνίου, ο πρόεδρος Τραμπ, παραβιάζοντας το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, εξαπέλυσε μια επίθεση στους κύριους πυρηνικούς χώρους του Ιράν, αλλά όχι στο εργοστάσιο του Μπουσέχρ, λόγω της παρουσίας ρωσικού προσωπικού. Ωστόσο, φαίνεται ότι η Ουάσινγκτον είχε προειδοποιήσει εκ των προτέρων την Τεχεράνη ότι θα χτυπούσε: μια σειρά από φορτηγά είχε παρατηρηθεί μέσω δορυφόρου να εκκενώνουν υλικό από τη βάση του Φόρντο.

Αυτή η αιφνιδιαστική επίθεση μπορεί να ερμηνευτεί με δύο τρόπους: είτε ο πρόεδρος Τραμπ έσωσε το Ισραήλ από τις μαζικές καταστροφές των υπερηχητικών πυραύλων Fatah-1, είτε, αντιθέτως, έσωσε το Ιράν από έναν ισραηλινό πυρηνικό βομβαρδισμό. Το γεγονός ότι το Πεντάγωνο δεν επιτέθηκε στους εκτοξευτές των Fatah-1, οι οποίοι όμως ήταν λιγότερο προστατευμένοι από τις πυρηνικές εγκαταστάσεις, κλίνει προς τη δεύτερη ερμηνεία.

Όπως και να έχει, καταστρέφοντας το πυρηνικό ερευνητικό πρόγραμμα του Ιράν, ο πρόεδρος Τραμπ στέρησε από τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, Μπενιαμίν Νετανιάχου, το επιχείρημα που χρησιμοποιούσε για είκοσι χρόνια για να διεξάγει τον «πόλεμο του σε επτά μέτωπα».

Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, είχε διατάξει τη δολοφονία του χαλίφη του Νταές, Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι (27 Οκτωβρίου 2019), ακολουθούμενη από αυτή του Ιρανού στρατηγού Κάσεμ Σολεϊμανί (3 Ιανουαρίου 2020). Στο μυαλό του, επρόκειτο να χτυπήσει τον κύριο στρατιωτικό ηγέτη των σουνιτών και τον κύριο στρατιωτικό ηγέτη των σιιτών, ώστε να υποτάξει και τις δύο ομάδες. Κάτι που είχε αποτελέσματα.

Επομένως, είναι πιθανό μια κακή είδηση να περιμένει έναν Ισραηλινό ηγέτη στους επόμενους μήνες. Για παράδειγμα, η σύλληψη του Μπενιαμίν Νετανιάχου από τη δικαιοσύνη του Ισραήλ.

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] « Création d’une zone exempte d’armes nucléaires au Moyen-Orient », Réseau Voltaire, 4 mai 2010.

[2] Israël et la bombe. Histoire secrète du nucléaire israélien, par Avner Cohen, Demi-Lune (2020).

[3] The Culture of War, Martin van Creveld, Presido Press (2008).

[4] “Είναι πραγματική η πιθανότητα ενός παγκόσμιου πολέμου;”, του Σερζ Μαρσάντ , Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 9 avril 2024.

[5] «Full Committee Hearing: “U.S. Military Posture and National Security Challenges AFRICOM + CENTCOM”», U.S. House Armed Services Committee, YouTube, June 10, 2025.

[6] «Donald Trump», Truth Social, June 17, 2025.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Τα άρρητα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος

Ισραήλ - Ιράν: η αναμέτρηση

Τις σχέσεις Ισραήλ-Ιράν που σας έκρυψαν

Η απάντηση των μελών της ΕΕ στον πρόεδρο Τραμπ

Ο Ντόναλντ Τραμπ αποσυνδέει τις ΗΠΑ από την Ευρωπαϊκή Ένωση

Πώς ο Ντόναλντ Τραμπ ανακαλύπτει την τέχνη της πολιτικής διαπραγμάτευσης

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις