Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κίνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κίνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2023

 

ΑΛΛΑΓΗ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ (3)

Ετοιμάζεται ένα έγκλημα μπροστά στα μάτια μας, θα το αποτρέψουμε;

Ο ισραηλινός στρατός ετοιμάζεται να εκκαθαρίσει εθνοτικά τη Λωρίδα της Γάζας σύμφωνα με το παλιό όνειρο των Εβραίων υπερεξουσιαστών. Ωστόσο, στο Ισραήλ και στις Ηνωμένες Πολιτείες, πολλοί πολίτες αντιτίθενται σε αυτό το έγκλημα. Ενώ στη Μέση Ανατολή πολλοί εθελοντές ετοιμάζονται να σώσουν τους κάτοικους της Γάζας μέσω επίθεσης στο εβραϊκό κράτος.
Σε αντίθεση με την αντίληψη που έχουμε για αυτή τη σύγκρουση, η αδυναμία της επίλυσής της εδώ και 76 χρόνια δεν προέρχεται από την κακή πίστη των πρωταγωνιστών της. Αλλά από την απουσία επιλογής ανάμεσα σε δύο συστήματα: έναν κόσμο «βασισμένο σε κανόνες» ή «βασισμένο στο διεθνές δίκαιο».

DEUTSCH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDS PORTUGUÊS РУССКИЙ

Το παρόν άρθρο ακολουθεί τα προηγούμενα:
• «Αλλαγή Παραδείγματος στην Παλαιστίνη», 10 Οκτωβρίου 2023.
• «Η ισραηλινή στρατιωτική λογοκρισία μας κρύβει την αλήθεια», 17 Οκτωβρίου 2023

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Τα γεγονότα επιταχύνονται στο Ισραήλ/Παλαιστίνη. Όλοι βλέπουν τον ισραηλινό στρατό να προετοιμάζει και να ξεκινά την εθνοκάθαρση της Λωρίδας της Γάζας. Η εκτίμηση που έγινε από τα Ηνωμένα Έθνη το βράδυ της Παρασκευής 20/10 ήταν ότι ήδη το ένα τρίτο της πόλης της Γάζας είχε γίνει στάχτη, ενώ σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της πόλης είχαν καταφύγει στο Νότο, χωρίς άλλη εναλλακτική από το να κατασκηνώσουν στα χωράφια.

Αφού σκέφτηκε πρώτα να ξεκινήσει έναν πόλεμο κατά της εξέγερσης κατά το πρότυπο της Μάχης του Αλγερίου ή της Επιχείρησης Φοίνιξ στο Βιετνάμ, το ισραηλινό γενικό επιτελείο σχεδιάζει να ισοπεδώσει πλήρως την πόλη της Γάζας και στη συνέχεια να στείλει τον στρατό ξηράς να εξοντώσει τους επιζώντες. Σύμφωνα με το IDF (ισραηλινός στρατός), αυτό το σχέδιο θα πρέπει να διαρκέσει τρεις μήνες.

Ο αρχηγός του επιτελείου του στρατού, στρατηγός Χερζλ Χαλέβι, δήλωσε στις 21 Οκτωβρίου: «Θα εισέλθουμε στη Λωρίδα της Γάζας για μια επιχειρησιακή και επαγγελματική αποστολή: να καταστρέψουμε τους πράκτορες και τις υποδομές της Χαμάς (…) Η Γάζα είναι πολύπλοκη και πυκνοκατοικημένη, ο εχθρός προετοιμάζεται πολλά πράγματα εκεί, αλλά κ’ εμείς προετοιμάζουμε πολλά πράγματα γι’ αυτόν».

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) διαμαρτυρήθηκε, στις 14 Οκτωβρίου, για την εντολή εκκένωσης που έδωσαν οι Ισραηλινοί στα νοσοκομεία της Γάζας. Σημείωσε ότι η μεταφορά ασθενών στην εντατική τους καταδικάζει σε θάνατο [1]. Τρεις μέρες αργότερα, το νοσοκομείο Al Ahli καταστράφηκε. Οι Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι κατηγορούν ο ένας τον άλλον για αυτή τη σφαγή. Εξάλλου, κανένας από τους συμμάχους του Ισραήλ δεν επιδίωξε να βοηθήσει τους κατοίκους της Γάζας. Και όμως, οι ΗΠΑ, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτουν φορητά επιτόπια νοσοκομεία, φάρμακα και τρόφιμα που μπορούν να ρίξουν αεροπλάνα στη Γάζα. Για να πούμε την αλήθεια, και οι τρεις προετοιμάζονταν περισσότερα να βοηθήσουν τον ισραηλινό στρατό παρά να βοηθήσουν έναν πληθυσμό που βρίσκεται σε απόγνωση.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν στο IDF χιλιάδες οβίδες 155 χιλιοστών και έναν απροσδιόριστο αριθμό διεισδυτικών βομβών Joint Direct Attack Munition (JDAM), ικανές να καταστρέψουν τα πάντα σε βάθος 30 ή 40 μέτρων και σε ακτίνα 400 μέτρων.

ΔΙΧΑΣΜΕΝΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ

Για μήνες, τεράστιες μαζικές διαδηλώσεις κατήγγειλαν τους Εβραίους υπερεξουσιαστές συμμάχους του Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τη μεταρρύθμιση των θεμελιωδών νόμων που θέτουν το δικαστικό σώμα υπό τον έλεγχο της Εκτελεστικής Επιτροπής. Δεν έγινε τίποτα, το «πραξικόπημα» έγινε αυτό το καλοκαίρι.

Με τον όρο «Εβραίοι υπερεξουσιαστές», εννοώ το κόμμα της Εβραϊκής Δύναμης (Otzma Yehudit), τον υποτιθέμενο κληρονόμο του αμερικανικού κινήματος, Jewish Defense League του ραβίνου Meir Kahane. Αυτή η οργάνωση αντιτάχθηκε σε οποιαδήποτε επαφή με τη Σοβιετική Ένωση και σήμερα με τη Ρωσία. Ζήτησε τη δολοφονία νεοναζί και δολοφόνησε τον διευθυντή της Αμερικανο-Αραβικής Επιτροπής κατά των Διακρίσεων (American-Arab Anti-Discrimination Committee). Είναι ρητά ρατσιστικό και αντιτίθεται σε όλους τους γάμους μεταξύ Εβραίων και Γκόιμ (μη Εβραίων). Έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική οργάνωση στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2001. Χρηματοδοτήθηκε κρυφά από τον Yitzhak Shamir με τα κεφάλαια του κράτους του Ισραήλ [2].

«Θεία έκπληξη», η επίθεση της Ενωμένης Παλαιστινιακής Αντίστασης (εκτός της Φατάχ), στις 7 Οκτωβρίου, έδωσε την ευκαιρία στους Εβραίους υπερεξουσιαστές να πετύχουν τον στόχο τους, που είχαν δηλώσει πολλές φορές: εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης από τους Παλαιστίνιους Άραβες, είτε με τη μεταφορά του πληθυσμού της, είτε με την εξόντωσή του.

Αντιμέτωπος με τη συγκίνηση του ισραηλινού πληθυσμού και τον κίνδυνο που απειλεί το εβραϊκό κράτος, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου σχημάτισε μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης όπως όλοι οι προκάτοχοί του σε τέτοιες περιπτώσεις. Ωστόσο, εκεί όπου η Golda Meir χρειάστηκε μόνο μερικές ώρες κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Έξι Ημερών, του χρειάστηκε 7 ημέρες κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης «Κατακλυσμός του Αλ-Άκσα». Σχηματίστηκε πολεμικό συμβούλιο στο κόρφο της κυβέρνησης για να κρατηθούν μακριά οι Εβραίοι υπερεξουσιαστές.

Αλλά αυτό το περιορισμένο υπουργικό συμβούλιο ήταν, από την πρώτη του συνεδρίαση, το θέατρο μιας σύγκρουσης μεταξύ των υποστηρικτών της καταστροφής της Γάζας και εκείνων μιας στοχευμένης επιχείρησης κατά της Παλαιστινιακής Αντίστασης. Οι περισσότεροι υπουργοί αρκέστηκαν στο να μιλήσουν δημόσια για δράση κατά της Χαμάς, καθώς η στρατιωτική λογοκρισία απαγορεύει την αναφορά ενεργειών άλλων παλαιστινιακών φατριών. Ο υπουργός Άμυνας, στρατηγός Yoav Gallant, επιτέθηκε τόσο στον πρωθυπουργό, τον οποίο θεωρεί παραληρηματικό, όσο και στον προκάτοχό του, στρατηγό Benny Ganz, τον οποίο θεωρεί αδύναμο. Τον Ιούνιο, ο Πρωθυπουργός απαγόρευσε στον Υπουργό Άμυνας να εισέλθει στο γραφείο του στο αρχηγείο του στρατού, μια απαγόρευση που παραμένει σε ισχύ. Αρνείται να συνεργαστεί με τον στρατιωτικό επικεφαλής της επισκευής των υποδομών, στρατηγό Ρόνι Νούμα. Διόρισε έναν υψηλόβαθμο αξιωματούχο για να κάνει το ίδιο πράγμα με εκείνο, τον Moshe Edri, αλλά ο τελευταίος αναφέρεται στον Εβραίο υπερεξουσιαστή Υπουργό Οικονομικών, Bezalel Smotrich, και οι σχέσεις μεταξύ των στρατιωτικών και των πολιτών σε αυτό το τομέα δεν είναι οργανωμένες, ούτε καν προβλέπονται. Ας θυμηθούμε ότι ο στρατηγός Νούμα ηγήθηκε διαδηλώσεων κατά του πρωθυπουργού πριν από δύο εβδομάδες. Έχει καταθέσει νομική έφεση κατά των «μεταρρυθμίσεων» τις οποίες δικαίως περιγράφει ως «πραξικόπημα». Επιπλέον, πολλά βασικά υπουργεία (Εθνικής Ασφάλειας, Παιδείας, Τύπου, Πληροφοριών και Πολιτισμού)
εξακολουθούν να μην έχουν γενικούς διευθυντές. Η στρατιωτική λογοκρισία που καλύπτει αυτή τη διαταραχή είναι τέτοια που η υπουργός Τύπου, Galit Distel-Atbaryan, βρόντηξε την πόρτα στη μέση του πολέμου.

Πριν από τον πόλεμο, οι έφεδροι διαβεβαίωναν μαζικά ότι δεν θα υπακούσουν σε εγκληματικές διαταγές της αντιδημοκρατικής κυβέρνησης της χώρας τους. Σήμερα έχουν στρατολογηθεί και κανείς δεν ξέρει τι θα κάνουν. Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου ήρθε να επισκεφτεί μερικούς από αυτούς για να εξασφαλίσει την πίστη τους. Προς το παρόν, το ισραηλινό πεζικό και το ιππικό (τα άρματα μάχης) βρίσκονται μπροστά στη Γάζα και μπροστά στα σύνορα με το Λίβανο, περιμένοντας διαταγές που δεν έρχονται. Ωστόσο, η Πολεμική Αεροπορία βομβαρδίζει την πόλη της Γάζας με πρωτοφανή ρυθμό. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, έχει ήδη μετατρέψει σε σκόνη τουλάχιστον το ένα τρίτο της πόλης.

Ο Γκιλάντ Ερντάν, πρεσβευτής του Ισραήλ στον ΟΗΕ, κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει ότι όλες οι υπηρεσίες του ΟΗΕ και όλα τα κράτη μέλη θα καταδικάζουν τη Χαμάς. Αν και τον υποδέχτηκαν καλά τις πρώτες μέρες του πολέμου, αντιμετωπίζει όλο και περισσότερες δυσκολίες στο να ακουστεί η άποψη της χώρας του.

ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Ενώ η Παλαιστινιακή Αντίσταση στη Γάζα κατάφερε να επανενωθεί χάρη στις διαβουλεύσεις που διοργάνωσε το Ιράν στον Λίβανο στις αρχές του έτους, η Φατάχ του προέδρου Μαχμούντ Αμπάς συνεχίζει την πολιτική της συνεργασίας με το Ισραήλ. Δεν διστάζει να πει σε όλους τους συνομιλητές του ότι μόνο αυτός δεν είναι συνένοχος των Αδελφών Μουσουλμάνων (δηλαδή της Χαμάς).

Έλπιζε ίσως να παραμείνει ο μόνος αποδεκτός από τους Δυτικούς, αλλά έχασε αμέσως κάθε ηθική εξουσία έναντι των Παλαιστινίων γενικά και ειδικότερα εκείνων της Δυτικής Όχθης. Έτσι, όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, αντιμέτωπος με τις διαδηλώσεις που συγκλόνιζαν την Ιορδανία, ακύρωσε τη σύνοδο κορυφής που είχε συγκαλέσει εκεί και στην οποία επρόκειτο να συμμετάσχει ο πρόεδρος Αμπάς, ο τελευταίος αρνήθηκε να δεχτεί το τηλεφώνημα του πρώτου. Η διαμάχη που πυροδότησε η καταστροφή ενός νοσοκομείου στη Γάζα χρησίμευσε βολικά για να συγκαλύψει τις ολισθήσεις της Παλαιστινιακής Αρχής, η οποία δεν ξέρει πλέον πώς να συμπεριφερθεί. Μόλις επέβαλε κυρώσεις σε ένα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Φατάχ, τον Αμπάς Ζάκι, ο οποίος επαίνεσε την επιχείρηση «Κατακλυσμός του Αλ- Άκσα» και λυπήθηκε που η Φατάχ δεν συμμετείχε σε αυτήν.

Η Χαμάς είναι επίσης διχασμένη μεταξύ των υποστηρικτών της Αντίστασης στη Γάζα και εκείνων του πολιτικού Ισλάμ στο εξωτερικό. Ενώ οι μαχητές της πολεμούν ένθερμα, ο Khaled Mechaal, πρόεδρος του πολιτικού γραφείου, ενώ ευχαρίστησε τη λιβανική Χεζμπολάχ που κράτησε μέρος του ισραηλινού στρατού σε επιφυλακή στα λιβανικά σύνορα, την επέκρινε ότι δεν έκανε αρκετά. Ο στόχος του Meshaal (δολοφονία των Ισραηλινών) δεν είναι καθόλου ίδιος με αυτόν της Χεζμπολάχ (να νικήσει το κράτος του Ισραήλ) και των ιδίων των δικών του μαχητών της Χαμάς.

ΔΙΧΑΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν επισκέφθηκε το Ισραήλ για να διαβεβαιώσει τη χώρα για την υποστήριξή του. Δεν συναντήθηκε με Εβραίους υπερεξουσιαστές υπουργούς, αλλά συμμετείχε σε πολεμικό συμβούλιο. Είπε ότι γνώριζε ότι οι Ισραηλινοί έπρεπε να βάλουν ένα τέλος στη Χαμάς. Διαβεβαίωσε τους συνομιλητές του ότι θα τους παρείχε οβίδες 155 χλστ και διεισδυτικές βόμβες… αλλά τους ζήτησε να δείξουν μέτρο. Οι διφορούμενες παρατηρήσεις του ερμηνεύτηκαν ως ελεύθερο πάσο από τους υποστηρικτές της εθνοκάθαρσης, αλλά ως εντολή για αυτοσυγκράτηση από άλλους.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, Εβραίοι ειρηνιστές διαδήλωσαν μπροστά στο Κογκρέσο. Η αστυνομία του Καπιτωλίου, ενθυμούμενη την επίθεση των Τραμπιστών, τους κατέστειλε σκληρά. 500 από αυτούς έχουν συλληφθεί και ενδέχεται να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη.

Ένας ανώτερος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Τζος Πολ, παραιτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου εν μέσω απωλειών και θορύβων, κατηγορώντας την κυβέρνηση Μπάιντεν ότι δεν είχε πολιτική και, εν τέλει, ότι συγκαλύπτει την εθνοκάθαρση που ετοιμάζεται. Δεν είναι οποιοσδήποτε, μετά από μια λαμπρή καριέρα στο γραφείο του Υπουργού Άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς και στο Κογκρέσο, ήταν για 11 χρόνια διευθυντής του Γραφείου Πολιτικών και Στρατιωτικών Υποθέσεων. Ήταν αυτός που επικύρωνε όλες τις μεταφορές όπλων.

Σε αυτή τη δυναμική, 441 κοινοβουλευτικοί βοηθοί συγκεντρώθηκαν σε ένα παρακείμενο κτίριο του Καπιτωλίου για να καταγγείλουν την έλλειψη συνείδησης της κυβέρνησης Μπάιντεν και των μελών των δύο συνελεύσεων. Αν ο Τζος Πολ είναι Εβραίος κοντά στην J Street, το φιλοϊσραηλινό λόμπι κατά του Νετανιάχου, αυτοί οι αντάρτες προέρχονται τόσο από την εβραϊκή μειονότητα όσο και από τη μουσουλμανική μειονότητα. Δεν αμφισβητούν τον αγώνα κατά των πολιτικών ισλαμιστών της Χαμάς, προειδοποιούν ενάντια στη διάπραξη γενοκτονίας. Όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η θέση τους τους εκθέτει σε απολύσεις.

Οι αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ανεξάρτητα από τη βαθμίδα τους στην ιεραρχία, έχουν την δυνατότητα να εκφράσουν τη διαφωνία τους σε ένα φόρουμ αφιερωμένο σε αυτόν τον σκοπό. Αυτό γενικά περιλαμβάνει την κριτική για τις καταχρήσεις ενός επικεφαλής τμήματος. Ωστόσο, τώρα, οι αξιωματούχοι συζητούν την ηθική χρεοκοπία της κυβέρνησης Μπάιντεν, η οποία αγνοεί τη γνώμη των ειδικών της. Τα πιο βίαια μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου υπογράφτηκαν από πολλούς συναδέλφους του γραφείου, έτσι ώστε αυτό το φόρουμ να προκάλεσε μια ανταρσία [3]..

Ο ηγέτης της Ρεπουμπλικανικής μειονότητας της Γερουσίας, Μιτς ΜακΚόνελ, παρουσίασε ένα σχέδιο ψηφίσματος για την απαγόρευση της έκτακτης βοήθειας 14,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Ισραήλ που ζήτησε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν. Ο Τιμ Σκοτ (R-S.C.), υποψήφιος για την προεδρία, ανακοίνωσε ότι αρνήθηκε να ψηφίσει υπέρ του Ισραήλ. Είναι ο ηγέτης των Ρεπουμπλικανών στην Επιτροπή των Τραπεζών, της Στέγασης και των Αστικών Υποθέσεων της Γερουσίας.

ΟΙ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΣΕ ΘΕΣΗ ΑΝΑΜΟΝΗΣ

Οι υποτελείς των Ηνωμένων Πολιτειών επιμένουν να ευθυγραμμίζονται τυφλά με τις θέσεις της Ουάσιγκτον. Μια κλειστή συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ήταν το θέατρο μιας ανόητης διαμάχης μεταξύ της μόνιμης εκπροσώπου των ΗΠΑ, Λίντα Τόμας-Γκρίνφιλντ, και του Ρώσου ομόλογου της, Βασίλι Νεμπένζια. Ενώ οι δύο χώρες έχουν επιλύσει πολλές κρίσεις στη Μέση Ανατολή με αμοιβαία συμφωνία, η τρέχουσα ένταση μεταξύ τους έχει οδηγήσει την Ουάσιγκτον να χρησιμοποιήσει το βέτο της.

Η συνεδρίαση επικεντρωνόταν σε ρωσική πρόταση για άμεση ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός. Η πρέσβης κατηγόρησε τη Ρωσία ότι προστατεύει τη Χαμάς επειδή το σχέδιο ψηφίσματός της δεν την καταδίκαζε. Ωστόσο, ως θέμα αρχής, όλες οι ανθρωπιστικές δράσεις, από του Ερρίκου Ντυνάν και της δημιουργίας του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, δεν πρέπει να παίρνουν μέρος στη σύγκρουση στην οποία επεμβαίνουν. Είτε είμαστε συγκλονισμένοι από τους καταδρομείς της Χαμάς είτε από την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, δεν πρέπει πάνω απ’ όλα να καταδικάσουμε το ένα ή το άλλο, ούτε καν να καταδικάσουμε τις πράξεις τους, αλλά αποκλειστικά να βοηθήσουμε τα θύματα. Ωστόσο, η Ουάσιγκτον, υιοθετώντας μια μονόφθαλμη ηθική στάση και όχι ανθρωπιστική ή πολιτική, καταδικάζει πάση θυσία. Και δεν προσδιορίζει βάρβαρες πράξεις, αλλά ορισμένα από τα άτομα που τις διαπράττουν.

Κατά τη διάρκεια της συνόδου, η Γαλλία, η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο έκαναν σχόλια παρόμοια με αυτά του κυρίαρχου τους. Η Γαλλία χρησιμοποίησε το βέτο της για πρώτη φορά από το 1976, δίνοντας έτσι λευκή επιταγή σε μια γενοκτονία στο στάδιο της προετοιμασίας. Καθώς η συνάντηση πραγματοποιήθηκε κεκλεισμένων των θυρών, τα Ηνωμένα Έθνη δεν δημοσίευσαν ούτε λέξη, ούτε καν τα πρακτικά, αλλά ο Πρέσβης Nicolas de Rivière το αναγνώρισε, ενώ η εφημερίδα Le Monde το διέψευσε .

Την ίδια στάση επέλεξε και ο Γάλλος υπουργός Δικαιοσύνης, Éric Dupont-Moretti. Τόνισε ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης ότι το να υποστηρίζεις τους μουσουλμάνους υπερεξουσιαστές της Χαμάς είναι σαν να υποστήριζεις τις τρομοκρατικές ενέργειες που διαπράττει και ότι αυτό εγκυμονεί κινδύνους φυλάκισης 5 ετών. Ναι, αλλά η υποστήριξη των Εβραίων υπερεξουσιαστών που άρχισαν να καταστρέφουν την πόλη της Γάζας είναι ακριβώς το ίδιο αδίκημα. Αρχικά, η Γαλλία απαγόρευσε τις φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις, έως ότου το Συμβούλιο της Επικρατείας κατάργησε αυτή τη διάταξη που παραβιάζει το συνταγματικό δικαίωμα έκφρασης της γνώμης των πολιτών.

Μια δεύτερη σύνοδος του Συμβουλίου Ασφαλείας απέρριψε ένα πανομοιότυπο σχέδιο ψηφίσματος από τη Βραζιλία. Το τελευταίο υιοθετούσε ρητά την επίσημη εκδοχή σύμφωνα με την οποία η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου είχε διαπράξει μόνη της η Χαμάς και καταδίκασε την οργάνωση. Αυτή τη φορά, ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσία που το κατήγγειλαν. Τελικά, κανένα κείμενο δεν εγκρίθηκε.

Ταυτόχρονα, το Κατάρ κατάφερε να απελευθερώσει δύο αμερικανο-ισραηλινές κρατούμενες από τη Χαμάς, με αντάλλαγμα τη διέλευση 20 φορτηγών ανθρωπιστικής βοήθειας, 7 βυτιοφόρων καυσίμων και άλλες άγνωστες δεσμεύσεις. Πριν από τον πόλεμο, πέρναγαν τουλάχιστον 100 την ημέρα. Το ζήτημα των ανταλλαγών κρατουμένων γίνεται πιο περίπλοκο: από της έναρξης του πολέμου, οι ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας έχουν συλλάβει και φυλακίσει 1.070 επιπλέον Παλαιστίνιους σε φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Ο Abu Oubaida, εκπρόσωπος Τύπου των Ταξιαρχιών Izz el-Deen al-Qassam, δήλωσε ότι η Χαμάς είχε σκεφτεί να απελευθερώσει δύο ακόμη κρατούμενους, αλλά το Ισραήλ δεν έδωσε συνέχεια στην πρόταση.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ρίσι Σινάκ επισκέφθηκε το Ισραήλ μετά τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Υποστήριξε παρόμοιως την ισραηλινή απάντηση κατά της Χαμάς. Οι άμυνες του Ηνωμένου Βασιλείου και του Ισραήλ συνδέονται με μια Συνθήκη, η οποία υπογράφηκε πριν από δύο χρόνια, οι όροι της οποίας δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ποτέ.
Στο Λονδίνο, 100.000 πολίτες παρέλασαν στους δρόμους για να προσπαθήσουν να αποτρέψουν την κυβέρνησή τους από την υποστήριξη του σχεδιαζόμενου εγκλήματος. Για να τους απαντήσει, το Jewish Leadership Council οργάνωσε μια συγκέντρωση μερικών χιλιάδων ατόμων στην πλατεία Τραφάλγκαρ.

Το προσκύνημα της στο Τελ Αβίβ έκανε και η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζορτζία Μελόνι, αλλά ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν απείχε. Ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης δεν πρέπει να καθυστερήσει.

Γιορτάζοντας την Κυριακάτικη Λειτουργία του, ο Πάπας Φραγκίσκος δήλωσε: «Ο πόλεμος, οποιοσδήποτε πόλεμος στον κόσμο - σκέφτομαι επίσης τη βασανισμένη Ουκρανία - είναι μια ήττα. Ο πόλεμος είναι πάντα μια ήττα, είναι μια καταστροφή της ανθρώπινης αδελφοσύνης. Αδέρφια, σταματήστε! Σταματήστε!».

Η ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ

Μια διεθνής διάσκεψη ειρήνης πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο με πρωτοβουλία του προέδρου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι. Συμμετείχαν ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, António Guterres, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Charles Michel και ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης, Josep Borrell, ο Βασιλιάς της Ιορδανίας, Abdullah II, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Mahmoud Abbas, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Mohamed Ben Zayed, ο βασιλιάς του Μπαχρέιν, Hamad bin Issa al-Khalifa, ο διάδοχος του Κουβέιτ, Σεΐχης Meshal al-Ahmad al-Sabah, ο πρωθυπουργός του Ιράκ, Mohammad Chia el-Soudani, ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης, η πρόεδρος του Ιταλικού Συμβουλίου, Giorgia Meloni, ο πρόεδρος της Ισπανικής Κυβέρνησης, Pedro Sánchez, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Rishi Sunak, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης. Συνολικά εκπροσωπήθηκαν τριάντα κράτη. Αλλά ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε η Κίνα, ούτε η Ρωσία και κυρίως ούτε το Ισραήλ, συμμετείχαν σε αυτή τη σύνοδο κορυφής. Ο εμίρης του Κατάρ, Ταμίμ μπεν Χαμάντ Αλ Θάνι, έφτασε στεφανωμένος με την απελευθέρωση των «Αμερικανών ομήρων», αλλά δεν εκφώνησε ομιλία, δεδομένης της θέσης της Δύσης κατά της Χαμάς.
Ο πρόεδρος της Αλγερίας, Abdelmadjid Tebboune, απέρριψε την πρόσκληση. Η Αλγερία είχε διοργανώσει, τον Οκτώβριο του 2022, μια διάσκεψη για την ενότητα του παλαιστινιακού λαού. Τροποποίησε το ψήφισμα του Αραβικού Συνδέσμου σημειώνοντας ότι αποστασιοποιήθηκε από τα «διπλά πρότυπα» που δεν καθιερώνουν μια ιεραρχία μεταξύ των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων και των παραβιάσεων τους από το Ισραήλ.

Ο Γκουτέρες είπε ότι η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου «δεν μπορεί ποτέ να δικαιολογήσει τη συλλογική τιμωρία του παλαιστινιακού λαού». Ο Μαχμούντ Αμπάς, από την πλευρά του, δήλωσε: «Δεν θα φύγουμε, θα μείνουμε στη γη μας».
Η Αίγυπτος παραμένει προσκολλημένη στη θέση του Αραβικού Συνδέσμου του 1969: η υποδοχή νέων Παλαιστινίων προσφύγων θα ήταν συνενοχή στην εθνοκάθαρση της ιστορικής πατρίδας τους. Μια διανοητικά δίκαιη θέση, αλλά που δεν κρύβει καλά τον φόβο μιας παλαιστινιακής εισβολής όπως βίωσαν ο Λίβανος και η Ιορδανία. Οι Παλαιστίνιοι προσπάθησαν τότε να πάρουν την εξουσία με τη δύναμη των όπλων στη Βηρυτό (πόλεμος του Λιβάνου), στη συνέχεια στο Αμμάν (Μαύρος Σεπτέμβριος) και να ιδρύσουν εκεί το κράτος της Παλαιστίνης από προεπιλογή.

Εντέλει, αυτή η σύνοδος κορυφής δεν ωφελούσε: όλοι έμειναν στις θέσεις τους. Από τη μια, εκείνοι που ήθελαν να καταδικάσουν τη Χαμάς, από την άλλη, αυτοί που ήθελαν να υποστηρίξουν την Παλαιστινιακή Αντίσταση, της οποίας η Χαμάς είναι η κύρια συνιστώσα.

Στη Μέση Ανατολή, πολλές ομάδες συγκεντρώνουν εθελοντές για να σώσουν τους Παλαιστίνιους και να επιτεθούν στο Ισραήλ. Οι Ιρανοί Φρουροί της Επανάστασης προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κοινό επιτελείο που θα ενώνει τους Παλαιστίνιους μαχητές της Χαμάς, του PFLP και της Ισλαμικής Τζιχάντ, τους Λιβανέζους μαχητές της Χεζμπολάχ, του SSNP και της Τζαμάα Ισλαμίγια, αλλά και ορισμένους Ιορδανούς και Ιρακινούς.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΛΥΣΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ;

Ο εκτεταμένος διχασμός, σε όλα τα στρατόπεδα, καθιστά αδύνατη τη λήψη αποφάσεων. Αν και φαίνεται απίθανο το Ισραήλ να θέσει τον στρατό του στην υπηρεσία του γενοκτονικού σχεδίου των Εβραίων σουπρεματιστών υπουργών του, ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος της ειρήνης. Ενώ κάθε πλευρά προσπαθεί να καθορίσει τη θέση της, οι βόμβες συνεχίζουν να πέφτουν δυνατά στη Γάζα και τα όπλα συνεχίζουν να φτάνουν στο Ισραήλ. Ήδη 1.300 Ισραηλινοί και 4.137 Παλαιστίνιοι έχουν πεθάνει.

Η αδυναμία επίλυσης της ισραηλοπαλαιστινιακής σύγκρουσης δεν έγκειται στην κακή πίστη του Ισραήλ. Στην πραγματικότητα είμαστε όλοι συνένοχοι: δείχνει την ανικανότητα του «κόσμου που βασίζεται σε κανόνες» που προσπάθησαν να δημιουργήσουν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φράνκλιν Ντ. Ρούσβελτ και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ το 1942-45 και τον οποίο δεχθήκαμε μαζί με τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Λειτουργεί με βάση τους κανόνες που έχουν τεθεί από τους Αγγλοσάξονες, οι οποίοι δημοσιοποιούνται πλέον από την G7. Αντίθετα, ο γενικός γραμματέας του ΚΚΣΕ, Ιωσήφ Στάλιν, και ο επικεφαλής της εξόριστης γαλλικής κυβέρνησης, Σαρλ Ντε Γκωλ, απαίτησαν έναν «κόσμο βασισμένο στο διεθνές δίκαιο». Στον τελευταίο, τα κράτη είναι κυρίαρχα και οφείλουν μόνο να σέβονται τις Συνθήκες που έχουν υπογράψει. Σε αυτή τη βάση δημιουργήθηκαν τα Ηνωμένα Έθνη. Στο χέρι μας είναι να επιστρέψουμε στο ιδρυτικό κείμενο, ήτοι τη Χάρτα του Σαν Φρανσίσκο. Εφαρμοσμένη στην τρέχουσα σύγκρουση, αυτό σημαίνει, πρώτον, το Ισραήλ να σέβεται τη δική του υπογραφή στο κάτω μέρος της επιστολής προσχώρησής του στον ΟΗΕ, και για την Παλαιστινιακή Αρχή, να σέβεται την υπογραφή της που έβαλε κάτω από τις Συμφωνίες του Όσλο.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[2The False Prophet: Rabbi Meir Kahane, From FBI Informant to Knesset Member, Robert I. Friedman, Lawrence Hill Books (1990).

[3«Exclusive: ‘Mutiny Brewing’ Inside State Department Over Israel-Palestine Policy», Akbar Shahid Ahmed, Huffington Post, October 19, 2023.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Ετοιμάζεται ένα έγκλημα μπροστά στα μάτια μας, θα το αποτρέψουμε;

Αλλαγή παραδείγματος στην Παλαιστίνη (3)

Η στρατιωτική λογοκρισία του Ισραήλ μας κρύβει την αλήθεια

Αλλαγή παραδείγματος στην Παλαιστίνη (2)

Αλλαγή παραδείγματος στην Παλαιστίνη

Τίποτα δεν πάει καλά πλέον μεταξύ Πολωνίας και Ουκρανίας

Το ψέμα Ζελένσκι φτάνει στο τέλος του

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2023

Τιερί Μεϊσάν: Στη G20, οι αναπτυσσόμενες χώρες στρέφονται κατά της Δύσης

 

Στη G20, οι αναπτυσσόμενες χώρες στρέφονται κατά της Δύσης

Η G20, η οποία είχε δημιουργηθεί από τη G7 για να της υπακούει, χειραφετήθηκε από αυτή. Ασφαλώς δεν αμφισβήτησε το αγγλοσαξονικό καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο βασίζεται στην ανωνυμία των κεφαλαίων, αλλά σταμάτησε να υπογράφει τα κείμενα της Ουάσιγκτον. Συμμετέχει ακόμη στα δυτικά σχέδια, αλλά δεν έχει πλέον αυταπάτες για την υλοποίησή τους.

DEUTSCH ENGLISH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDS PORTUGUÊS РУССКИЙ
Η σύνοδος κορυφής της G20 στο Γκαντιναγκάρ.

Το 1973 αθροίστηκαν η κορύφωση της πετρελαϊκής παράγωγης στις ΗΠΑ, το τέλος της μετατρεψιμότητας του δολαρίου σε χρυσό και η αύξηση των τιμών του ΟΠΕΚ μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Είναι αυτό που ονομάζουμε το «πετρελαϊκό σοκ». Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζορτζ Σουλτς αποφάσισε να συντονίσει τις δυτικές απαντήσεις σε αυτήν την μεταβαλλόμενη κατάσταση. Συγκέντρωσε ανεπίσημα στη βιβλιοθήκη του Λευκού Οίκου τους υπουργούς οικονομικών της Δυτικής Γερμανίας, της Γαλλίας (Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εσταίν) και του Ηνωμένου Βασιλείου. Δύο χρόνια αργότερα, το 1975, ο Χέλμουτ Σμιτ και ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εσταίν, που έγιναν αντίστοιχα Καγκελάριος και Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρότειναν να ανεβάσουν αυτές τις άτυπες συναντήσεις σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Έτσι δημιουργήθηκε η G5, μετά η G6, η G7, η G8 και ξανά η G7.

Συνεπώς, η G7 δεν είναι θεσμός. Δεν ιδρύθηκε με διεθνείς συνθήκες, δεν έχει καταστατικό, ούτε μόνιμη γραμματεία. Είναι απλά ένα φόρουμ, ένας τόπος συζήτησης, όχι απόφασης. Ο μόνος κανόνας του αφορά την εκ περιτροπής προεδρία του. Για 48 χρόνια, δεν σταμάτησε ποτέ να μιλάει, υποσχόμενη θαύματα, αλλά δεν έκανε ποτέ τίποτα από αυτά που έλεγε. Κι αυτό γιατί, πίσω από κάποια εφέ δημοσιότητας, έκανε μυστικές συναντήσεις των οποίων τη σημασία καταλάβαμε μόνο εκ των υστέρων.

Η G7 συντόνισε τους κανόνες του οικονομικού παιχνιδιού. Έπεισε τους μη Αγγλοσάξονες να ανωνυμοποιήσουν το κεφάλαιο. Σε μισό αιώνα, τα δυτικά κράτη αποδέχθηκαν ότι δεν μπορούν πλέον να γνωρίζουν σε ποιον ανήκει οτιδήποτε. Το σύστημα των τραστ έχει γίνει ευρέως διαδεδομένο σε όλα τα κράτη μέλη, για παράδειγμα με τα «fiducies» (τραστ) στη Γαλλία. Στη G7 οφείλουμε τη σημερινή μορφή του καπιταλισμού όπου οι ιδιοκτήτες του κεφαλαίου μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις κρυφά που δεν θα τολμούσαν να πάρουν δημόσια.

Το 1999, η G7 στην Κολωνία αποφάσισε να συγκαλέσει μια συνάντηση υπουργών Οικονομίας και διευθυντών κεντρικών τραπεζών των μελών της και από 13 άλλα κράτη προκειμένου να συντονίσουν τις απαντήσεις τους στις οικονομικές κρίσεις. Μια κρίση συγκλόνισε την Ασία, η οποία κορυφώθηκε με την κρίση των ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις συναντήσεις αυτές κυριαρχούσε ο Γερμανός υπουργός Χανς Άιχελ, ο οποίος βρισκόταν σε διαδικασία αναδιάρθρωσης της χώρας του. Εξασφάλισε ότι αυτή η ομάδα να μην ακολουθεί την αγγλοσαξονική επιταγή, αλλά να συμμορφωθεί με τους κανόνες των μη Αγγλοσαξόνων τραπεζιτών.

Με πρόταση του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί, και με την υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου, η ομάδα αυτή ανυψώθηκε σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Είναι η G20, μετά η G21. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους, νιώθοντας ότι τα πράγματα κινδύνευαν να ξεφύγουν από τον έλεγχο του, δεν συμφώνησε παρά μόνο αν η ομάδα συνεδρίαζε την πρώτη φορά υπό την προεδρία του στην Ουάσιγκτον.

Όχι περισσότερο από τη G7, η G20 δεν είναι θεσμός. Δεν ιδρύθηκε με διεθνείς συνθήκες, δεν έχει καταστατικό, ούτε μόνιμη γραμματεία. Είναι απλά ένα φόρουμ, ένας τόπος συζήτησης, όχι απόφασης. Εκτός του ότι από αυτή τη φορά, η πλειοψηφία δεν είναι πλέον δυτική. Τα κράτη που συγκλήθηκαν, κυρίως η Κίνα, δεν είναι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αλλά αναπτυσσόμενες χώρες. Προσπάθησαν επομένως, να μην υιοθετήσουν πλέον τους κανόνες της αγγλοσαξονικής χρηματοπίστωσης, ούτε αυτούς του γερμανικού ομολόγου τους, αλλά αυτούς της ανάπτυξης όλων των μελών.

Η τελευταία σύνοδος κορυφής του Γκάντιναγκαρ σήμανε το τέλος της δυτικής επιρροής υπέρ της πολυπολικότητας. Συμβολικά, ο οικοδεσπότης και πρωθυπουργός της Ινδίας, Ναρέντρα Μόντι, προσκάλεσε ένα 21ο μόνιμο μέλος, την Αφρικανική Ένωση (AU). Αυτός ο θεσμός εκπροσωπεί 55 κράτη, εκ των οποίων μόνο ένα, η Νότια Αφρική, ήταν ήδη μέλος. Ωστόσο, η πολιτική ένωση ήταν ήδη λίγο πολύ μέλος μέσω του αναπτυξιακού της προγράμματος, της Νέας Συνεργασίας για την Ανάπτυξη της Αφρικής.

Όπως κάνουν σε όλες τις διεθνείς συναντήσεις, οι Δυτικοί προσπάθησαν να επιβάλουν το όραμά τους για τον κόσμο ενάντια στη Ρωσία και την Κίνα. Αγωνίστηκαν σκληρά, για περισσότερο από 200 ώρες συνεδριάσεων, έτσι ώστε το τελικό ανακοινωθέν να καταδικάζει την «απρόκλητη ρωσική επίθεση κατά της Ουκρανίας». Κατά την προηγούμενη σύνοδο, στο Μπαλί (Ινδονησία), ο πρόεδρος Τζόκο Ουιντόντο απέφυγε αυτή τη συζήτηση υπενθυμίζοντας ότι η G20 είναι ένα οικονομικό φόρουμ και όχι πολιτικό. Αυτή τη φορά, οι ρωσική και κινεζική αντιπροσωπείες, αντίθετα, αντέδρασαν προτείνοντας διαφορετική θέση. Η εκδοχή τους υιοθετήθηκε. Υπογραμμίζει την «ανάγκη επίλυσης όλων των συγκρούσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ» και επιμένει στο «δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση». Μπερδεμένοι, οι Δυτικοί συμφώνησαν να την υπογράψουν, διασφαλίζοντας ότι το ερμήνευσαν με τον δικό τους τρόπο: σύμφωνα με εκείνους, η Ρωσία δεν σέβεται τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ επειδή δεν έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει τις συμφωνίες του Μινσκ («υποχρέωση προστασίας») και το Ψήφισμα 2202 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Όσον αφορά το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση, ισχυρίζονται ότι δεν ισχύει για τους πληθυσμούς της Κριμαίας, του Ντονμπάς και της Νοβορωσίας.

Για να διατηρήσουν την τάξη τους, οι Δυτικοί ανακοίνωσαν ότι θα χρηματοδοτήσουν την κατασκευή ενός διαδρόμου που συνδέει την Ινδία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπέγραψαν επίσημα μια συμφωνία αρχής μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ινδίας, της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας. Στο μυαλό της κυβέρνησης Μπάιντεν, πρόκειται ταυτόχρονα να ευνοεί την Ινδία έναντι της Κίνας και να ανταγωνίζεται τους νέους κινεζικούς δρόμους του μεταξιού. Πρόκειται επίσης για τον αποκλεισμό της Αιγύπτου, της Συρίας, του Ιράκ, της Τουρκίας και του Ιράν από αυτή την εξέλιξη, προς όφελος του Ισραήλ. Αυτός ο διάδρομος θα συνδέει πράγματι τον Περσικό Κόλπο με το μεσογειακό λιμάνι της Χάιφα, μέσω της Αραβικής Χερσόνησου.

Μπορούμε ωστόσο να εκφράσουμε κάποιες αμφιβολίες. Το 2021, στη G7 στο Carbis Bay (Ηνωμένο Βασίλειο), η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε ήδη ανακοινώσει το φαραωνικό έργο, Build Back Better World (B3W). Αυτό περιελάμβανε χρηματοδότηση δρόμων αξίας 40.000 δισεκατομμυρίων δολαρίων ικανών να συναγωνιστούν το έργο της κινεζικής Πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI). Αυτό το πρόγραμμα επιβεβαιώθηκε από τις δύο διασκέψεις κορυφής της G7 που ακολούθησαν, αλλά η εφαρμογή του ακόμη εκκρεμεί. Ή πάλι, η Ευρωπαϊκή Ένωση, θέλοντας να ανταγωνιστεί τόσο την Κίνα όσο και με τον κυρίαρχό της, τις Ηνωμένες Πολιτείες, ανακοίνωσε το έργο της Global Gateway. Είναι λίγο πιο ρεαλιστικό αφού αφορά «μόνο» 300 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά είναι και αυτό μόνο στο στάδιο του πρωταρχικού σχεδίου. Όσο για το Ισραήλ, είχε ήδη παρουσιάσει τη διαδρομή του δρόμου Ινδίας-Ευρωπαϊκής Ένωσης όταν, το 2018, παρουσίασε το σχέδιο του Israel Katz (τότε Υπουργού Μεταφορών και Πληροφοριών). Τότε ήταν μόνο σιδηρόδρομοι.

Εντέλει, οι αναπτυσσόμενες χώρες ανέλαβαν την εξουσία στο κόρφο της G20. Δεν υπογράφουν πλέον τα κείμενα που τους υποβάλλουν οι Δυτικοί, αλλά αντίθετα τους βάζουν να υπογράψουν τα δικά τους. Συμφωνούν ακόμα να συμμετέχουν σε γενναιόδωρα δυτικά σχέδια, αλλά δεν έχουν αυταπάτες για το τι θα αποκτήσουν. Από εδώ και στο εξής, εκείνοι είναι που χτίζουν τον κόσμο.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Στη G20, οι αναπτυσσόμενες χώρες στρέφονται κατά της Δύσης

Η απόρριψη της Γαλλίας από τη γαλλόφωνη Αφρική κυρώνει 12 χρόνια προδοσίας

Η CIA αναβιώνει τον ουκρανικό ναζισμό

Οι ρωσικές και δυτικές μυστικές υπηρεσίες ενώπιον της ανταρσίας του Γιεβγκένι Πριγκόζιν

Η ανταρσία του Γιεβγκένι Πριγκόζιν

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις

Τρίτη 20 Ιουνίου 2023

Τιερί Μεϊσάν: ΟΥΚΡΑΝΙΑ, η ψεύτικη αντεπίθεση και η άρνηση καλών υπηρεσιών

 

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Η ψεύτικη αντεπίθεση και η άρνηση καλών υπηρεσιών

Είναι φανερή κοροϊδία. Η επικοινωνία από το Κίεβο αναφέρει ότι ο στρατός του έχει ξεκινήσει μια αντεπίθεση εδώ και δύο εβδομάδες. Αυτό όμως δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που μπορεί να δει κανείς στο πεδίο της μάχης. Διαβεβαιώνει επίσης ότι καλωσορίζει με ελπίδα τις δύο αποστολές καλών υπηρεσιών της Κίνας και της Αφρικανικής Ένωσης. Όμως ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι διέκοψε τις διαπραγματεύσεις που διεξήγαγε με τη Μόσχα και εξέδωσε νόμο που απαγορεύει την επανέναρξη τους.

عربي DEUTSCH ENGLISH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDS PORTUGUÊS РУССКИЙ
Ενώ ο δυτικός Τύπος αγνοεί τη στρατιωτική πραγματικότητα, το Κρεμλίνο παίζει τη διαφάνεια. Επιτρέπει στους εξειδικευμένους αρθρογράφους να κυκλοφορούν στην πρώτη γραμμή και να δημοσιεύουν ό,τι πιστεύουν, ακόμη και όταν είναι επικριτικοί για τη λειτουργία των στρατών και τα αποτελέσματά τους. Ο πρόεδρος Πούτιν τους δέχτηκε και απάντησε ζωντανά στην τηλεόραση στις πιο δύσκολες ερωτήσεις τους.

Σύμφωνα με τις αρχές του Κιέβου, ο ουκρανικός στρατός θα είχε ξεκινήσει από τις 8 Ιουνίου «μια τεράστια αντεπίθεση εναντίον του Ρώσου επιτιθέμενου».

Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

Η στρατιωτική λογοτεχνία προτιμά να μιλάει για counter-attack (αντεπίθεση) παρά για counter-offensive (πάλι αντεπίθεση). Η counter-attack συνίσταται στο να εκμεταλλευτούν οι στιγμιαίες αδυναμίες του εχθρού για να προχωρήσουν στην επίθεση. Παραπέμπει στον Ναπολέοντα στο Austerlitz που διέταξε σε μερικά από τα στρατεύματά του να υποχωρήσουν για να κάνουν τους αντιπάλους του να πέσουν σε μια παγίδα από την οποία βγήκε νικητής.

Η επιλογή του όρου «counter-offensive» δεν είναι ουδέτερη. Είναι ένα τέχνασμα επικοινωνίας που υποδηλώνει ότι οι Ρώσοι έχουν εξαπολύσει μια «offensive (επίθεση)» για να καταλάβουν την Ουκρανία. Εξάλλου, πολέμησαν στο αεροδρόμιο στα βόρεια της πρωτεύουσας, πριν αποσυρθούν.

Στην πραγματικότητα, οι Ρώσοι δεν προσπάθησαν ποτέ να καταλάβουν το Κίεβο και δεν θέλουν να εισβάλουν στην Ουκρανία. Έτσι είπε ο πρόεδρός τους, Βλαντιμίρ Πούτιν, την πρώτη εβδομάδα της «ειδικής επιχείρησης» του. Η κατάκτηση ενός στρατιωτικού αεροδρομίου, ακόμη και βόρεια του Κιέβου, δεν είναι παρά απλώς μια μάχη για να διασφαλιστεί η αεροπορική υπεροχή των Ρώσων. Αυτό δεν δείχνει ότι σκόπευαν να κατακτήσουν την πρωτεύουσα.

Ούτε η έκφραση «ειδική επιχείρηση» είναι ουδέτερη. Η Μόσχα υπογραμμίζει έτσι ότι δεν διεξάγει έναν πόλεμο εισβολής, αλλά υλοποιεί την «ευθύνη της να προστατεύει» τους πληθυσμούς των περιφερειών του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ που ήταν επίσημα στόχοι μιας τιμωρητικής επιχείρησης από το Κίεβο από το 2014. Το να αμφισβητηθεί η εγκυρότητα της ρωσικής ειδικής επιχείρησης θα ήταν σαν να αμφισβητείται η επιχείρηση του γαλλικού στρατού με στόχο τον τερματισμό των σφαγών στη Ρουάντα. Και οι δύο ειδικές επιχειρήσεις εγκρίθηκαν με ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (Ψηφίσματα 929 της 22ας Ιουνίου 1994 και 2202 της 17ης Φεβρουαρίου 2015). Μόνο που το ψήφισμα στο οποίο βασίζεται η Μόσχα δεν ελήφθη βιαστικά. Είναι αυτό που υλοποιεί τις συμφωνίες του Μινσκ και δίνει στη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Ρωσία την δυνατότητα να επέμβουν για την εφαρμογή των.

Από επικοινωνιακή άποψη, ο όρος «counter-offensive» έχει το πλεονέκτημα να κάνει τους ανθρώπους να ξεχνούν ότι για οκτώ χρόνια, το Κίεβο διεξήγαγε πόλεμο εναντίον των ιδίων των πολιτών του, προκαλώντας μεταξύ 14.000 και 22.000 θανάτους ανάλογα με τον τρόπο μέτρησης.

Για μήνες, το Κίεβο εκλιπαρούσε και απόκτησε μεγάλη ποσότητα δυτικών όπλων. Επίσης εκπαίδευσε τους στρατιώτες του για να τα χρησιμοποιούν. Εν τω μεταξύ, η Μόσχα υποχωρούσε στις γραμμές που είχε αποδεχθεί κατά τη διάρκεια των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, που διεξήχθησαν στη Λευκορωσία και μετά στην Τουρκία, προτού καταγγελθούν από τη Βερχόβνα Ράντα (το κοινοβούλιο του Κιέβου στο οποίο η Ουάσιγκτον εγκατάστησε ένα γραφείο μόνιμων συμβούλων του State Department και της USAID). Η Μόσχα προχώρησε παραπέρα εγκαταλείποντας τη δεξιά όχθη της Χερσώνας (αλλά όχι την αριστερή όχθη), καθιστώντας τον ποταμό Δνείπερο το φυσικό σύνορο μεταξύ Ουκρανίας και Νοβορωσίας. Οι κάτοικοι αυτής της περιοχής, έχοντας προσχωρήσει με δημοψήφισμα στη Ρωσική Ομοσπονδία, η Μόσχα έχτισε δύο γραμμές άμυνας, από τις εκβολές του Δνείπερου μέχρι το Ντονμπάς (Λουγκάνσκ και Ντόνετσκ). Πρόκειται για δυο γραμμές δοντιών των δράκων (οχυρώσεις που εμποδίσουν τη διέλευση αρμάτων μάχης) και χαρακώματα.

Η Ατλαντική Συμμαχία, η οποία παρέχει τα όπλα και τις στρατηγικές, έδωσε εντολή να ξεκινήσει η αντεπίθεση, ενώ το Κίεβο δεν έχει πλέον κανέναν έλεγχο στον αέρα και διαθέτει λίγα πυρομαχικά. Κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους, ο ουκρανικός στρατός μπορούσε να χρησιμοποιήσει drones για να παρακολουθεί τις κινήσεις του αντιπάλου. Σήμερα, δεν μπορεί πλέον, γιατί ο τελευταίος παρεμβάλλει σε όλες τις επικοινωνίες στο έδαφός «του» και λίγο πιο πέρα. Το Κίεβο θεωρητικά διαθέτει έναν εντυπωσιακό στρατιωτικό εξοπλισμό, όπως καμία χώρα δεν είχε ποτέ. Αλλά στην πράξη, πολλά όπλα που παραδόθηκαν εξαφανίστηκαν, πήγαν σε άλλα μέρη, με ή χωρίς τη συμφωνία των γενναιόδωρων δωρητών. Όσον αφορά τα πυρομαχικά, δεν είναι δυνατή η αποθήκευση τους στην Ουκρανία χωρίς να καταστραφούν από ρωσικούς υπερηχητικούς πυραύλους. Για αυτό αποθηκεύονται στη Πολωνία και στη Μολδαβία και δεν διασχίζουν τα σύνορα παρά μόνο για να σταλούν στο μέτωπο.

Εδώ και δύο εβδομάδες, οι ουκρανικές δυνάμεις προσπαθούν να διαπεράσουν τις ρωσικές αμυντικές γραμμές, χωρίς να τα καταφέρουν. Τα στρατεύματα συγκεντρώνονται μπροστά από αυτές τις γραμμές και πυροβολούνται από το ρωσικό πυροβολικό. Όταν αποφασίζουν να αποσυρθούν, οι Ρώσοι στέλνουν drones για να σκορπίσουν νάρκες στο δρόμο της επιστροφής.

Το μόνο πράγμα που μπορούν να κάνουν οι δυνάμεις του Κιέβου είναι να πάρουν τα χωριά που βρίσκονται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων μπροστά από τις γραμμές άμυνας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η ρωσική αεροπορία βομβαρδίζει τα οπλοστάσια τους, μερικές φορές βαθιά μέσα στην Ουκρανία. Τα πιο επιτυχημένα συστήματα αντιαεροπορικής προστασίας, τα Patriots, καταστράφηκαν αμέσως μόλις εγκαταστάθηκαν. Δεν έχουν μείνει πολλά πράγματα, μόνο να χτυπήσουν παλιούς πυραύλους. Το Ουκρανικό Γενικό Επιτελείο ισχυρίζεται ότι κατέστρεψε έξι πυραύλους Kinzhal, κάτι που, δεδομένης της ταχύτητάς τους (mach10) είναι αδύνατο. Ο δήμαρχος του Κιέβου, Vitali Klitschko, κυκλοφόρησε μια φωτογραφία όπου ποζάρει μπροστά σε ένα απομεινάρι από Kinzhal. Απίστευτο! Τα συντρίμμια δεν ταιριάζουν καθόλου με αυτό το όπλο.

Το ηθικό των ουκρανικών στρατευμάτων είναι σε ιστορικό χαμηλό. Το υπουργείο Άμυνας διαβεβαιώνει ότι υπάρχουν ακόμη πολλοί άνδρες στα μετόπισθεν. Ωστόσο, η περιφέρεια Ivano-Frankivsk αποφάσισε την στρατολόγηση όλων των ανδρών από 18 έως 60 ετών. Οι εξαιρέσεις είναι σπάνιες. Ως εκ τούτου, η πραγματικότητα φαίνεται μάλλον να είναι ότι δεν υπάρχουν άλλοι μαχητές έτοιμοι για δράση.

Η Ατλαντική Συμμαχία έχει αναπτύξει όλα τα AWACS της για να παρακολουθεί εξ αποστάσεως το πεδίο της μάχης. Δεν μπορεί επομένως να αγνοεί το μέγεθος της ήττας. Παραδόξως, συνεχίζει να ωθεί τους Ουκρανούς στη μάχη, ή μάλλον στον θάνατο.

Η αποστολή της Αφρικανικής Ένωσης και του Ιδρύματος Μπραζαβίλ έγινε δεκτή με ευγένεια, αλλά οι Ουκρανοί δεν ήξεραν τι να κάνουν με τις καλές τους υπηρεσίες. Απλώς προσπάθησαν να τους κερδίσουν.

ΤΟ ΚΙΕΒΟ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να ελπίζει ότι το Κίεβο θα νικήσει, προσφέροντας στον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν μια ηχηρή επανεκλογή. Ωστόσο, μπορεί και να κάνει πίσω και να βασιστεί στις δύο αποστολές καλών υπηρεσιών της Κίνας και της Αφρικανικής Ένωσης. Ωστόσο, με προτροπή της Ουάσιγκτον, η Βερχόβνα Ράντα απαγόρευσε σε οποιονδήποτε να διαπραγματευτεί με τον «εισβολέα».

Η Κίνα δημοσίευσε 12 αρχές τις οποίες, λέει, θα πρέπει να στηρίζει οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία. Ο ειδικός απεσταλμένος του Πεκίνου, Λι Χούι, αρνείται να συζητήσει την εφαρμογή τις έως ότου εγκριθούν και από τις δύο πλευρές. Τώρα έγινε. Αλλά οι Δυτικοί δεν ξεγελιούνται. Δεν μπορούν να προσποιηθούν ότι συμμερίζονται αυτές τις αρχές παρά μόνο συνεχίζοντας τα ψέματα που αναπτύσσουν εδώ και τρεις δεκαετίες. Σε αντίθετη περίπτωση, θα οδηγηθούν στην αναγνώριση της ορθότητας της ρωσικής θέσης και ως εκ τούτου στην επιθυμία τους για την ήττα του Κιέβου.

Η Αφρικανική Ένωση και το Ίδρυμα Μπραζαβίλ έστειλαν τέσσερις αρχηγούς κρατών: τον Azali Assoumani (Κόμορες και νυν πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης), τον Macky Sall (Σενεγάλη), τον Cyril Ramaphosa (Νότια Αφρική) και τον Hakainde Hichilema (Ζάμπια). Όλοι οι άλλοι τα παραίτησαν. Ο Αιγύπτιος πρόεδρος έστειλε τον πρωθυπουργό του, Mostafa Madbouly. Ο Ουγκάντας, Yoweri Museveni, που πάσχει από κοβίντ, εξουσιοδότησε τον πρώην υπουργό Εξωτερικών του, Ruhakana Rugunda. Ο Κονγκολέζος Denis Sassou-Nguesso εκπροσωπήθηκε από τον υπουργό Επικρατείας για την προεδρία, Florent Ntsiba.

Μόλις έφτασαν, όλη η αντιπροσωπεία κλήθηκε να επισκεφθεί την Μπούτσα όπου οι οικοδεσπότες τους εξήγησαν ότι οι Ρώσοι κατακτητές είχαν διαπράξει φρικαλεότητες. Οι Αφρικανοί δεν συνάντησαν τους διεθνείς ερευνητές που διαπίστωσαν, αντιθέτως, ότι οι σφαγές έγιναν με βελάκια (πυρομαχικά που χρησιμοποιήθηκαν ευρέως κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο). Προπαντός, οι Ρώσοι έφυγαν από την Μπούτσα στις 30 Μαρτίου 2022. Ο δήμαρχος της πόλης δεν παρατήρησε κάτι ανώμαλο. Στη συνέχεια, την επόμενη μέρα οι ριζοσπάστες εθνικιστές του τάγματος Azov εισήλθαν στην πόλη, αλλά τα πτώματα δεν βρέθηκαν παρά μόνο στις 4 Απριλίου. Ήταν λοιπόν ξεκάθαρα μια σκηνή εμφυλίου πολέμου κατά την οποία οι ριζοσπάστες εθνικιστές εκτέλεσαν συμπολίτες τους που πίστευαν ότι συνεργάστηκαν με τους Ρώσους. Σε κάθε περίπτωση, οι Αφρικανοί γνωρίζουν καλά αυτό το είδος της κατάστασης και δεν γελιούνται εύκολα.

Όταν έφτασαν στο Κίεβο, ήχησαν οι σειρήνες. Αλλά αυτοί οι ηγέτες δεν εντυπωσιάστηκαν. Διαπίστωσαν ότι δεν βομβαρδιζόταν η πρωτεύουσα, αλλά αποκλειστικά λίγοι στρατιωτικοί στόχοι.

Κατά τη διάρκεια της τελικής συνέντευξης Τύπου, ο πρόεδρος των Κομορών, Azali Assoumani, δήλωσε: «Ο δρόμος προς την ειρήνη πρέπει να περάσει μέσα από το σεβασμό του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και η Αφρική είναι έτοιμη να συνεχίσει να εργάζεται μαζί σας για την αναζήτηση μιας διαρκούς ειρήνης (…) Ακόμη και αν ο δρόμος προς την ειρήνη μπορεί να είναι μακρύς, υπάρχει ελπίδα, αφού οι συνομιλίες είναι δυνατές». Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky απάντησε: «Σήμερα είπα ξεκάθαρα κατά τη συνάντησή μας ότι το να επιτρέψουμε οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία τώρα, όταν ο κατακτητής βρίσκεται στη γη μας, σημαίνει πάγωμα του πολέμου, πάγωμα του πόνου και των δεινών».

Στις 17 Ιουνίου 2023, ο Βλαντιμίρ Πούτιν παρουσιάζει στην αφρικανική αντιπροσωπεία το σχέδιο συνθήκης ειρήνης που υπογράφηκε τον Μάρτιο του 2022 από τον πρόεδρο της ουκρανικής αντιπροσωπείας κατά τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Τουρκία.


Μετά την ένσταση απαραδέκτου στο Κιέβο, οι Αφρικανοί πήγαν στην Αγία Πετρούπολη για να συναντήσουν τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο τελευταίος ήταν φυσικά πολύ πιο ανοιχτός. Όχι μόνο δεν είχε τίποτα να χάσει, αλλά διαθέτει ένα τεράστιο επιχείρημα. Παρουσίασε στην αντιπροσωπεία (δείτε το βίντεο) το κείμενο της συνθήκης ειρήνης και την προσθήκη που διαπραγματεύτηκαν οι Ουκρανοί, τον Μάρτιο του 2022, και που υπογράφηκαν από τον επικεφαλής της αντιπροσωπείας τους. Εξήγησε μάλιστα ότι σε εφαρμογή αυτού του σχεδίου, τα ρωσικά στρατεύματα είχαν εγκαταλείψει τις περιφέρειες του Κιέβου και του Τσερνιχίφ, και ότι οι Ουκρανοί όχι μόνο είχαν αρνηθεί να επικυρώσουν αυτά τα κείμενα, αλλά υιοθέτησαν νόμο που απαγόρευε τη συνέχιση ή την επανέναρξη των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.

Θα δούμε, κατά τη διάσκεψη κορυφής Αφρικής-Ρωσίας που έχει προγραμματιστεί για τις 26 έως τις 29 Ιουλίου, ποιος από τους δύο αρχηγούς κρατών έχει φανεί πιο ειλικρινής στα μάτια της αντιπροσωπείας της Αφρικανικής Ένωσης. Το ενδιαφέρον του Κιέβου για αποστολές καλών υπηρεσιών είναι τόσο ψευδές όσο και η αντεπίθεσή του.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Η ψεύτικη αντεπίθεση και η άρνηση καλών υπηρεσιών

Ουκρανία

Η κατάρρευση του Κιέβου

Η υπερθέρμανση του πλανήτη και η αντιπαράθεση της Δύσης με τον υπόλοιπο κόσμο

Η αναδιοργάνωση των ρωσικών στρατών

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Οι Δυτικοί αρνούνται την ειρήνη στην Ουκρανία

Η ώρα της αλήθειας στην Ουκρανία (2)
 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις