Οποιοσδήποτε καλόπιστος καταλαβαίνει ότι η δολοφονία 30.000 αθώων δεν έχει καμία σχέση με την εξάλειψη της Χαμάς. Η επιχείρηση «Σιδερένιο Σπαθί» εμφανίζεται ως έχει: μια κάλυψη για την πραγματοποίηση του παλιού ονείρου που επιδιώκουν οι Εβραίοι φασίστες από τον Γιαμποτίνσκι έως τον Νετανιάχου: την εκδίωξη του αραβικού πληθυσμού από την Παλαιστίνη. Από εκεί και πέρα, αυτό το μαζικό έγκλημα, που διαπράττεται για πρώτη φορά ζωντανά στην τηλεόραση, τάραξε την παγκόσμια πολιτική σκηνή. Νιώθοντας ότι απειλούνται, οι ίδιοι οι Εβραίοι σουπρεματιστές απείλησαν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ανυπομονώντας να παραμείνουν οι Κύριοι του «ελεύθερου κόσμου», οι τελευταίες ετοιμάζονται να καταρρίψουν τους Εβραίους υπερεξουσιαστές.
ΔΙΚΤΥΟ ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ | ΠΑΡΙΣΙ (ΓΑΛΛΙΑ) | 12 MARS 2024
Οι δύο ασυμβίβαστοι εχθροί: ο δημοκράτης Μπένι Γκαντζ και ο φασίστας Μπενιαμίν Νετανιάχου
Η κυβέρνηση Μπάιντεν παρακολούθησε παράλυτη την ισραηλινή αντίδραση στην επίθεση της Παλαιστινιακής Αντίστασης, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς, γνωστή ως «Πλημμύρα του Αλ Άκσα» (7 Οκτωβρίου). Η επιχείρηση «Σιδερένιο Σπαθί» ξεκίνησε με έναν μαζικό βομβαρδισμό της πόλης της Γάζας, σε αναλογίες που δεν είχαν ποτέ φτάσει πουθενά στον κόσμο ή στην ιστορία, ακόμη και κατά τη διάρκεια των Παγκοσμίων Πολέμων. Από τις 27 Οκτωβρίου, συνδυάστηκε με χερσαία επέμβαση, λεηλασίες και βασανιστήρια χιλιάδων αμάχων της Γάζας. Σε πέντε μήνες, 37.534 πολίτες δολοφονήθηκαν ή εξαφανίστηκαν, μεταξύ των οποίων 13.430 παιδιά και 8.900 γυναίκες, 364 ιατρικό προσωπικό και 132 δημοσιογράφοι. [1].
Αρχικά, η Ουάσιγκτον αντέδρασε υποστηρίζοντας αδιάλειπτα το «δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται» απειλώντας να ασκήσει βέτο σε οποιοδήποτε αίτημα για κατάπαυση του πυρός και παρέχοντας στο Ισραήλ όσες βόμβες χρειάζονταν για την ευρεία καταστροφή του παλαιστινιακού θύλακα. Ήταν αδιανόητο, στα μάτια της, να υποστεί μια ακόμη ήττα, μετά από αυτές στη Συρία και την Ουκρανία. Ωστόσο, οι Αμερικανοί παρακολούθησαν ζωντανά αυτή την φρίκη από τα κινητά τους τηλέφωνα. Πολλοί ανώτεροι αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μίλησαν και έγραψαν για τη ντροπή τους που υποστηρίζουν αυτό το σφαγείο. Κυκλοφόρησαν διαμαρτυρίες. Ορισμένες προσωπικότητες, Εβραίοι και Μουσουλμάνοι, παραιτήθηκαν.
Εν μέσω της προεκλογικής εκστρατείας, η ομάδα του Τζο Μπάιντεν δεν μπορούσε πλέον να λερώσει περισσότερο τα χέρια της με αίμα. Έτσι άρχισε να πιέζει το ισραηλινό πολεμικό υπουργικό συμβούλιο να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση των ομήρων και να συνάψει εκεχειρία. Ωστόσο, ο συνασπισμός του Μπενιαμίν Νετανιάχου αρνήθηκε, παίζοντας με το τραυματισμό των συμπολιτών του, για να διαβεβαιώσει ότι η ειρήνη θα επέστρεφε μόνο όταν η Χαμάς εξαλειφθεί. Η Ουάσιγκτον τελικά συνειδητοποίησε ότι τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου ήταν μόνο μια πρόφαση για τους μαθητές του Γιαμποτίνσκι, επιτρέποντάς τους να κάνουν αυτό που πάντα επιζητούσαν: να εκδιώξουν τους Άραβες από την Παλαιστίνη. Στη συνέχεια έγινε πιο πιεστική, τονίζοντας ότι οι Παλαιστίνιοι είχαν το δικαίωμα να ζουν, ότι ο αποικισμός της γης τους είναι παράνομος σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και ότι το ισραηλοπαλαιστινιακό ζήτημα θα επιλυόταν με τη «λύση των δύο κρατών» (και όχι με το διεθνικό κράτος που προβλέπει το ψήφισμα 181 του 1947).
Οι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» (δηλαδή οι μαθητές του Γιαμποτίνσκι [2]) απάντησαν οργανώνοντας, στις 28 Ιανουαρίου 2024, τη «Διάσκεψη για τη Νίκη του Ισραήλ» [3]. Τοποθέτησαν στην κορυφή του προγράμματος τον Ραβίνο Ούζι Σαρμπάφ, που καταδικάστηκε στο Ισραήλ σε ισόβια κάθειρξη για τα ρατσιστικά του εγκλήματα κατά Αράβων, αλλά του δόθηκε χάρη από τους φίλους του. Ο Σαρμπάφ δεν δίστασε να ανακηρύξει τον εαυτό του κληρονόμο της Λεχί και της ομάδας Στερν που πολέμησαν ενάντια στους Συμμάχους στο πλευρό του Δούτσε Μπενίτο Μουσολίνι.
Το μήνυμα έγινε άψογα δεκτό στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο: αυτή η ομαδούλα σκόπευε να επιβάλει τη θέλησή της στους Αγγλοσάξονες και δεν θα δίσταζε να τους επιτεθεί εάν προσπαθούσαν να αποτρέψουν αυτήν την εθνοκάθαρση.
Ο Λευκός Οίκος απαγόρευσε αμέσως τη συλλογή κεφαλαίων για αυτούς και τη μεταφορά κεφαλαίων σε αυτούς [4]. Αυτή η απαγόρευση επεκτάθηκε σε όλες τις δυτικές τράπεζες βάσει του νόμου Foreign Account Tax Compliance Act (FATCA).
Επιπλέον, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υπέγραψε, στις 8 Φεβρουαρίου, ένα Μνημόνιο για τους όρους μεταφοράς των αμερικανικών όπλων [5]. Το Ισραήλ έχει προθεσμία έως τις 25 Μαρτίου να εγγυηθεί γραπτώς ότι δεν παραβιάζει ούτε το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο (αλλά όχι το ίδιο το Διεθνές Δίκαιο), ούτε το Διεθνές Δίκαιο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (με την έννοια του Συντάγματος των ΗΠΑ και όχι με τη γαλλική έννοια).
Από την πλευρά τους, τα κοινοβούλια της Ολλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν αρχίσει να συζητούν το ενδεχόμενο διακοπής του εμπορίου όπλων με το Ισραήλ.
Στο Ισραήλ, η εβραϊκή δημοκρατική αντιπολίτευση οργάνωσε αντισιωνιστικές διαδηλώσεις, οι οποίες είχαν σχετικά μικρή συμμετοχή. Οι ομιλητές που μίλησαν εκεί υπογράμμισαν την προδοσία του πρωθυπουργού που εκμεταλλεύτηκε το σοκ της 7ης Οκτωβρίου, όχι για να σώσει τους ομήρους, αλλά για να πραγματοποιήσει το αποικιοκρατικό του όνειρο.
Στη συνέχεια, οι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» εξαπέλυσαν επίθεση στα ΜΜΕ κατά της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA). Από το 1949, αυτή η υπηρεσία του ΟΗΕ παρέχει την εκπαίδευση, την τροφή και την υγειονομική περίθαλψη και κοινωνικές υπηρεσίες σε 5,8 εκατομμύρια απάτριδες Παλαιστίνιους στην ίδια την Παλαιστίνη, αλλά και στην Ιορδανία, τον Λίβανο και τη Συρία. Διαθέτει έναν ετήσιο προϋπολογισμό άνω του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων και απασχολεί περισσότερους από 30.000 ανθρώπους. Ήδη, το 2018, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε αμφισβητήσει την αρωγή που παρέχεται στους Παλαιστίνιους και είχε αναστείλει την χρηματοδότηση των ΗΠΑ για τον οργανισμό. Σκόπευε με αυτόν τον τρόπο να αναγκάσει τις παλαιστινιακές φατρίες να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Πέντε χρόνια αργότερα, ο στόχος των «ρεβιζιονιστών σιωνιστών» είναι πολύ διαφορετικός. Επιτιθέμενοι στην UNRWA, σκοπεύουν να αναγκάσουν την Ιορδανία, τον Λίβανο και την Συρία να εκδιώξουν επίσης τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες. Για να γίνει αυτό, κατηγόρησαν το 0,04% του προσωπικού της ότι συμμετείχε στην επιχείρηση «Πλημμύρα του Αλ Άκσα» και μπλόκαραν τους τραπεζικούς της λογαριασμούς στο Ισραήλ. Αμέσως, ο Ελβετός Φιλίπ Λαζαρίνι, διευθυντής της UNRWA, ανέστειλε τους 12 εμπλεκόμενους υπαλλήλους και διέταξε εσωτερική έρευνα. Φυσικά, δεν έλαβε ποτέ τα στοιχεία που ισχυρίζονταν ότι είχαν οι Ισραηλινοί, αλλά, όλοι οι χορηγοί, ο ένας μετά τον άλλον, με επικεφαλής τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ανέστειλαν τη χρηματοδότησή τους. Λίγες μέρες μετά, στη Γάζα, και σε λίγες εβδομάδες στην Ιορδανία, τον Λίβανο και τη Συρία, κατέρρευσε το σύστημα αρωγής των Ηνωμένων Εθνών.
Καθώς ο Ντέιβιντ Κάμερον, πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας και νυν υπουργός εξωτερικών, επισκεπτόταν το Ισραήλ για να εξετάσει πώς να σωθεί ό,τι θα μπορούσε ακόμα να σωθεί για τους Παλαιστίνιους, ο Αμιτσάι Τσίκλι, υπουργός Διασποράς του Ισραήλ, τον συνέκρινε με τον Νέβιλ Τσάμπερλεν που υπέγραψε τις Συμφωνίες του Μονάχου με τον Αδόλφο Χίτλερ και δήλωσε: «Καλημέρα στον Ντέιβιντ Κάμερον, που θέλει να φέρει την «Ειρήνη στους καιρούς μας» και να δώσει στους Ναζί, που διέπραξαν τις θηριωδίες της 7ης Οκτωβρίου, ένα βραβείο με τη μορφή παλαιστινιακού κράτους ως αναγνώριση της δολοφονίας μωρών στις κούνιες τους, και των μαζικών βιασμών και απαγωγών μητέρων με τα παιδιά τους». Όπως και κατά τη διάρκεια της «Διάσκεψης για τη Νίκη του Ισραήλ», οι «ρεβιζιονιστές Σιωνιστές» απείλησαν τους Αγγλοσάξονες.
Ο εβραϊκός συνασπισμός της εβραϊκής υπεροχής του Μπέντζαμιν Νετανιάχου άρχισε να μιλά για μια νέα φάση του «Σιδερένιου Σπαθιού», αυτή τη φορά εναντίον της Ράφα. Οι άμαχοι, που είχαν ήδη εγκαταλείψει τη Γάζα, θα έπρεπε να φύγουν ξανά. Ωστόσο, οι IDF έχοντας κατασκευάσει έναν δρόμο κόβοντας τη Λωρίδα της Γάζας στα δύο, δεν θα μπορούσαν να επιστρέψουν από όπου είχαν έρθει. Προετοιμαζόμενη για το χειρότερο, η Αίγυπτος ανέπτυξε μια τεράστια περιοχή του Σινά για να φιλοξενήσει προσωρινά τους Γαζουίτες των οποίων η απέλαση φαινόταν αναπόφευκτη [6].
Γνωρίζοντας ότι παρέμειναν στην εξουσία στο Τελ Αβίβ μόνο χάρη στο σοκ της 7ης Οκτωβρίου, οι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» ψήφισαν νόμο που εξομοιώνει κάθε προβληματισμό για την επιχείρηση «Πλημμύρα του Αλ Άκσα» σε διαμαρτυρία ενάντια στην ναζιστική τελική λύση. Απαγορεύει οποιαδήποτε έρευνα για αυτά τα γεγονότα με ποινή φυλάκισης 5 ετών. Οι ρεβιζιονιστές θα μπορούσαν έτσι να συνεχίσουν να αποδίδουν την επίθεση μόνο στη Χαμάς, παρότι η Ισλαμική Τζιχάντ και το PFLP είχαν συμμετάσχει σε αυτήν. Θα μπορούν να το ερμηνεύσουν ως αντισημιτική διαδήλωση, εξισώνοντάς την με ένα γιγαντιαίο πογκρόμ και να αρνούνται έτσι τον στόχο της εθνικής απελευθέρωσης της Παλαιστίνης.
Γνωρίζοντας ότι πολλά κράτη προβληματίζονται για την απόσυρση τους από την χρηματοδότηση της UNRWA, οι Ρεβιζιονιστές Σιωνιστές συνέχισαν τις επιθέσεις τους εναντίον της. Ισχυρίστηκαν ότι τα κεντρικά γραφεία της Χαμάς βρίσκονταν σε σήραγγα κάτω από την έδρα της υπηρεσίας. Ο Φιλίπ Λαζαρίνι εξέφρασε την αμηχανία του και υπενθύμισε ότι το Ισραήλ ερχόταν τακτικά για να ερευνήσει τις εγκαταστάσεις της υπηρεσίας. Όμως ο Χίλαντ Ερντάν, μόνιμος αντιπρόσωπος του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη, έγραψε στο Twitter για την προσοχή όλων: «Δεν είναι ότι δεν το ξέρατε, είναι ότι δεν θέλετε να το ξέρετε». Δείξαμε σήραγγες τρομοκρατών κάτω από τα σχολεία της UNRWA και παρείχαμε στοιχεία ότι η Χαμάς εκμεταλλεύεται την UNRWA. Σας παρακαλέσαμε να πραγματοποιήσετε μια ολοκληρωμένη έρευνα σε όλες τις εγκαταστάσεις της UNRWA στη Γάζα. Αλλά όχι μόνο αρνηθήκατε, αλλά επιλέξατε να χώσετε το κεφάλι σας στην άμμο. Πάρτε την ευθύνη σας και παραιτηθείτε σήμερα. Κάθε μέρα βρίσκουμε περισσότερα στοιχεία ότι στη Γάζα, Χαμάς=ΟΗΕ και το αντίστροφο. Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε όλα όσα λένε τα Ηνωμένα Έθνη ή όλα όσα λέγονται για τη Γάζα».
Οι Εβραίοι υπερεξουσιαστές σχημάτισαν μια οργάνωση, την Tzav 9 (κατ’ αναλογία με τη γενική διαταγή επιστράτευσης «Tsav 8») για να εμποδίσουν την UNRWA να συνεχίσει την αρωγή της προς τους κάτοικους της Γάζα. Τοποθέτησαν ακτιβιστές στα δύο σημεία εισόδου στη Λωρίδα της Γάζας για να εμποδίσουν τη διέλευση των φορτηγών. Την ίδια ώρα, ένας οδηγός φορτηγού της UNRWA δολοφονήθηκε στη Γάζα, αναγκάζοντας την υπηρεσία να αναστείλει τις νηοπομπές της. Τελικά μπόρεσαν να ξαναρχίσουν, αλλά αποκλειστικά υπό ισραηλινή στρατιωτική συνοδεία. Εκείνη την ώρα έγιναν οι πρώτες επιθέσεις από το πεινασμένο πλήθος. Η Σαμάνθα Πάουερ, διευθύντρια της USAID, ανακοίνωσε ότι θα πήγαινε εκεί για να ελέγξει τι συμβαίνει. Η Ουάσιγκτον θεωρούσε ότι αυτές οι επιθέσεις δεν ήταν αυθόρμητες, αλλά ενθαρρυνθήκαν κρυφά από «ρεβιζιονιστές σιωνιστές». Μόνο τότε έγινε η σφαγή στον κυκλικό κόμβο Αλ Ναμπούλσι (νότια της πόλης της Γάζας): σύμφωνα με τους IDF, 112 άνθρωποι ποδοπατήθηκαν κατά τη διάρκεια διανομής επισιτιστικής βοήθειας. Οι Ισραηλινοί στρατιώτες δεν κατάφεραν να απελευθερωθούν παρά μόνο χρησιμοποιώντας τα όπλα τους. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και την Ενωμένη Εκκλησία του Χριστού, το 95% των θυμάτων σκοτώθηκαν από πυροβολισμούς. Η Ουάσιγκτον εξέδωσε δήλωση που υποστηρίζει τη θέση του Τελ Αβίβ, αλλά σύμφωνα με την Haaretz: «Είναι αμφίβολο αν η διεθνής κοινότητα θα αγοράσει αυτές τις εξηγήσεις» [7].
Η Ουάσιγκτον απάντησε εξουσιοδοτώντας την Ιορδανία και τη Γαλλία να ρίξουν με αεροπλάνα μερίδες τροφίμων στις παραλίες της Γάζας και στη συνέχεια να συμμετάσχουν σε αυτές τις αεροπορικές επιχειρήσεις. Επιπλέον, άρχισαν να αναπτύσσουν τις τεχνικές υπηρεσίες τους για να δημιουργήσουν ένα πλωτό νησί που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως στάδιο προσγείωσης για την παράδοση διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα (η ακτή της Γάζας είναι πολύ ρηχή για να φιλοξενήσει μεγάλα πλοία). Με αυτόν τον τρόπο, το Πεντάγωνο υιοθετεί μια ιδέα την οποία είχε δηλώσει το 2017 ο Ισραήλ Κατς, σημερινός υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ. Η αρχή ενός ανθρωπιστικού ναυτικού διαδρόμου από την Κύπρο έχει ήδη καθιερωθεί. Θα χρησιμοποιηθεί από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ενώ το Ισραήλ κατηγορούσε, πάντα χωρίς αποδείξεις, 450 υπαλλήλους της UNRWA ότι είναι μέλη της Χαμάς, η UNRWA συνάντησε και άκουσε περίπου εκατό πολίτες της Γάζας που είχαν αιχμαλωτιστεί από τον Ισραηλινό Στρατό «για ανάκριση». Ετοιμάζει έκθεση για τα συστηματικά βασανιστήρια που υπέστησαν. Όλος ο κόσμος είδε τις εικόνες αυτών των ανδρών να εξαναγκάζονται να γδυθούν από Ισραηλινούς στρατιώτες για να ανακριθούν.
Περιφρονώντας τους Αγγλοσάξονες, οι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» συνέχισαν ξανά το σχέδιο αποικισμού τους. Μπήκαν στη Λωρίδα της Γάζας, μέσω της διέλευσης Ερέζ/Μπέιτ Χανούν, για να κατασκευάσουν τα πρώτα κτίρια ενός νέου οικισμού, Νέο Νισανίτ. Κατάφεραν να κατασκευάσουν δύο από αυτά, από ξύλο, προτού απωθηθούν από τους IDF.
36 αρχισυντάκτες πολύ μεγάλων αγγλοσαξονικών μέσων ενημέρωσης υπέγραψαν επιστολή από την Επιτροπή Προστασίας των Δημοσιογράφων για να καταγγείλουν τον θάνατο των υπαλλήλων τους στη Γάζα και να υπενθυμίσουν στην ισραηλινή κυβέρνηση ότι έχει την ευθύνη να διασφαλίσει την ασφάλειά τους [8] .
Ωστόσο, ενώ η ισραηλινή κυβέρνηση προσποιήθηκε ότι ήταν έκπληκτη από αυτούς τους θανάτους, οι περισσότεροι από τους αξιωματικούς του Τμήματος Πληροφοριών υπέβαλαν μαζί τις παραιτήσεις τους. Η υπουργός Galit Distel-Etebaryan είχε ήδη παραιτηθεί στις 12 Οκτωβρίου για να διαμαρτυρηθεί κατά της στρατιωτικής λογοκρισίας. Τώρα η κρίση ήταν πολύ πιο σοβαρή: οι υπεύθυνοι για την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα αρνήθηκαν να συνεχίσουν να λένε ψέματα καθώς το χάσμα μεταξύ της αφήγησής τους και της αλήθειας συνέχιζε να διευρύνεται.
Μόνη παραχώρηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου: η άρση της απαγόρευσης του εορτασμού του Ραμαζανιού στο τέμενος Αλ Άκσα. Μετά από παρέμβαση των Αράβων βουλευτών της Κνεσέτ στον βασιλιά Αμπντουλάχ Β’ της Ιορδανίας, αποκλειστικά υπεύθυνο για την ασφάλεια του μουσουλμανικού ιερού τόπου της Ιερουσαλήμ, κατέληξε να επιτρέψει αυτές τις συγκεντρώσεις για την πρώτη εβδομάδα, με δυνατότητα ανανέωσης κάθε επτά ημέρες.
Η Ουάσιγκτον πήρε τότε την απόφαση να αλλάξει ριζικά την πολιτική της. Μέχρι τώρα θεωρούσε ότι δεν είχε την πολυτέλεια να αφήσει το Ισραήλ να χάσει. Υποστήριξε επομένως το έγκλημά του. Από τώρα και στο εξής δεν επιτρέπεται να αφήσει τους Εβραίους φασίστες να νικήσουν. Πρέπει να γίνει καλά κατανοητό: η Ουάσιγκτον δεν άλλαξε γνώμη βλέποντας τα δεινά των κατοίκων της Γάζας, ούτε από ένα ξαφνικό ξέσπασμα αντιφασισμού, αλλά εξαιτίας των απειλών των «ρεβιζιονιστών σιωνιστών». Οι θέσεις της υπαγορεύονται αποκλειστικά από την θέληση της να διατηρήσει την κυριαρχία της στον κόσμο. Δεν μπορούσε να δεχθεί μια νέα ήττα των Ισραηλινών συμμάχων της, αυτή τη φορά, μετά από αυτές της Συρίας και της Ουκρανίας. Αλλά μπορεί ακόμη λιγότερο να δεχθεί μια ήττα από τους «ρεβιζιονιστές σιωνιστές».
Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση Μπάιντεν κάλεσε τον στρατηγό Μπένι Γκαντζ, τον πρώην εναλλακτικό πρωθυπουργό και από τις 12 Οκτωβρίου υπουργό χωρίς χαρτοφυλάκιο, να έρθει για διαβούλευση στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά την αντίθεση του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου. Είναι ένα είδος αντίδρασης στον τρόπο με τον οποίο ο τελευταίος αυτό-κλήθηκε να δώσει μια ομιλία στο Κογκρέσο παρά την αντίθετη γνώμη του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, το 2015. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να δείξουν ότι αυτές ηγούνται και κανείς άλλος.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αισθάνονται υποχρεωμένες να δράσουν. Μάλιστα, η Ρωσία κάλεσε εξήντα παλαιστινιακές πολιτικές οργανώσεις στη Μόσχα. Τους προέτρεψε να ενωθούν και έπεισε τη Χαμάς να αποδεχθεί τον καταστατικό χάρτη της PLO, δηλαδή να αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ.
Ο στρατηγός Μπένι Γκαντζ δεν αποδέχτηκε αυτή την πρόσκληση για να βρει μια εξωτερική βοήθεια και να ανατρέψει τον πρωθυπουργό. Πήγε στην Ουάσιγκτον για να βεβαιωθεί ότι θα μπορούσε ακόμα να σώσει το Ισραήλ και ότι οι σύμμαχοί του δεν θα τον εγκαταλείψουν. Προς μεγάλη τους έκπληξη, δεν τους εμφανίστηκε ως στρατηγική εναλλακτική λύση στον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, αλλά απλώς ως στρατηγός που ενδιαφέρεται να μην σφαγιάσει μαζικά αθώους ανθρώπους.
Στις 5 Μαρτίου, ο Μπένι Γκαντζ έγινε δεκτός από την Αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις, η οποία κατήγγειλε αδιάλλακτη τη σφαγή που διέπραξε ο συνασπισμός του Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ο αμερικανικός Τύπος επεσήμανε ότι η αρχική της ομιλία είχε γραφτεί με ακόμη πιο σκληρούς όρους. Το σημαντικό είναι ότι έπαιξε τον ρόλο του «κακού μπάτσου», ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο έπαιξαν τον ρόλο των πιο κατανοητών «καλών μπάτσων». Συναντήθηκε επίσης με τον υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, ο οποίος τον έχρισε στο όνομα της «Αμερικής» ως μελλοντικό Ισραηλινό πρωθυπουργό. Επί τόπου, έμαθε για τη συνταξιοδότηση με άμεση ισχύ της υφυπουργού Βικτόρια Νούλαντ.
Η τελευταία είναι γνωστή στην Ευρώπη επειδή επέβλεψε, το 2014, την ανατροπή του εκλεγμένου Ουκρανού προέδρου, Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Ήταν επίσης αυτή που έπεισε τη Γερμανίδα Καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ, και τον Γάλλο Πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ, να υπογράψουν τις συμφωνίες του Μινσκ για να επιτύχουν την αποχώρηση της Ρωσίας. Γνωρίζουμε σήμερα ότι η Δύση δεν ήθελε να βάλει τέλος στη σφαγή των κατοίκων του Ντονμπάς, αλλά μόνο να κερδίσει χρόνο για να εξοπλίσει την Ουκρανία.
Ωστόσο, η Βικτόρια Νούλαντ είναι πάνω από όλα σύζυγος του ιστορικού Ρόμπερτ Κέηγκαν, ο οποίος προήδρευσε στο Project for a New American Century. Με αυτή την ιδιότητα ανακοίνωσαν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, το «Νέο Περλ Χάρμπορ» που θα ξυπνούσε την «Αμερικανική Αυτοκρατορία» [9]. Και οι δύο είναι μαθητές του φιλοσόφου Λέο Στράους, ο οποίος ήταν μαθητής του Γιαμποτίνσκι και ηγετική φυσιογνωμία του νεοσυντηρητικού κινήματος [10]. Ο αριθμός 2 του Project for a New American Century ήταν ο Έλιοτ Έιμπραμς ο άνθρωπος που χρηματοδότησε πέρυσι την προεκλογική εκστρατεία και στη συνέχεια το πραξικόπημα του Μπενιαμίν Νετανιάχου [11].
Το 2006, η Βικτόρια Νούλαντ, τότε πρέσβειρα των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, σταμάτησε τον πόλεμο Ισραήλ-Λιβάνου, σώζοντας το Ισραήλ από ήττα από την Χεζμπολάχ. Ως εκ τούτου, γνωρίζει πολύ καλά τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
Η απόλυσή της καταδεικνύει την επιθυμία της κυβέρνησης Μπάιντεν να καθαρίσει το σπίτι της ενώ το κάνει και στο Ισραήλ.
Στις 6 Μαρτίου, στο δρόμο της επιστροφής για το σπίτι του, ο Μπένι Γκαντζ σταμάτησε στο Λονδίνο. Τον υποδέχτηκε ο Σύμβουλος Ασφαλείας Τιμ Μπάροου, ο Πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ και τέλος ο Υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Κάμερον. Φυσικά τόνισαν ότι το Ισραήλ είχε το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά μόνο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αυτή η στάση ήταν υποχρεωτική για αυτόν, δεδομένου ότι η Χαμάς είναι το παλαιστινιακό παρακλάδι της Αδελφότητας των Αδελφών Μουσουλμάνων, μιας πολιτικής μυστικής εταιρείας που στηρίζεται από τη βρετανική MI6 και ακολουθήθηκε για δεκαετίες από τον βασιλιά Κάρολο Γ’ (τότε Πρίγκιπα της Ουαλίας).
Στην ομιλία του για την κατάσταση της Ένωσης στις 7 Μαρτίου, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δήλωσε: «Στους ηγέτες του Ισραήλ, λέω το εξής: Η ανθρωπιστική βοήθεια δεν μπορεί να είναι μια δευτερεύουσα θεώρηση ή νόμισμα ανταλλαγής. Η προστασία και η διάσωση αθώων ζωών πρέπει να είναι προτεραιότητα. Όσο για το μέλλον, η μόνη πραγματική λύση για την κατάσταση είναι η λύση των δύο κρατών. Το λέω αυτό ως μακροχρόνιος σύμμαχος του Ισραήλ και ως μόνος Αμερικανός πρόεδρος που επισκέφτηκε το Ισραήλ κατά τη διάρκεια πολέμου. Αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος που να εγγυάται την ασφάλεια και τη δημοκρατία του Ισραήλ. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος που να εγγυάται ότι οι Παλαιστίνιοι μπορούν να ζήσουν με ειρήνη και αξιοπρέπεια. Και δεν υπάρχει άλλος δρόμος που να εγγυάται την ειρήνη μεταξύ του Ισραήλ και όλων των Αράβων γειτόνων του, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας» [12].
Κατά τη διάρκεια της σφαγής στη Γάζα, πολλοί ηγέτες στην ευρύτερη Μέση Ανατολή που συμπαθούσαν την Αδελφότητα των Αδελφών Μουσουλμάνων άρχισαν να αμφισβητούν την Χαμάς. Αν καταλάβαμε ότι, δήθεν στο όνομα του Ισλάμ, οι Αδελφοί πολέμησαν τους Σοβιετικούς, και μετά τους κοσμικούς Μουαμάρ Καντάφι και Μπασάρ αλ Άσαντ, πώς μπορούμε να εξηγήσουμε ότι μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν μια επιχείρηση την οποία μόνο ένας μουσουλμανικός λαός θα πλήρωνε την τιμή; Πρώτος αντέδρασε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που αφαίρεσε την τουρκική υπηκοότητα του Ανώτατου Οδηγού της Αδελφότητας, του Αιγύπτιου Μαχμούντ Χουσεΐν, την οποία ωστόσο του είχε παραχωρήσει δύο χρόνια νωρίτερα. Αυτό προφανώς δεν σημαίνει ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εγκαταλείπει την ιδεολογία του πολιτικού Ισλάμ, αλλά ότι προσπαθεί να την διαχωρίσει από την αγγλοσαξονική αποικιοκρατία όπως το προτείνει ο Αδελφός Μαχμούντ Φάθι.
Για 75 χρόνια, οι Δυτικοί επέβαλαν τη θέλησή τους στις πρώην αποικίες τους στην «Ευρύτερη Μέση Ανατολή», είτε μέσω των τζιχαντιστών είτε απευθείας μέσω των στρατών τους. Υποστηρίζοντας για τέσσερις μήνες τις σφαγές που διαπράττουν οι Εβραίοι φασίστες της ομάδας Τζαμποτίνσκι-Νετανιάχου, οι Δυτικοί έχασαν το κύρος τους. Όποια να είναι η συνέχεια για το Ισραήλ, με τον Μπένι Γκαντζ και τον Γιαΐρ Λαπίντ και όχι πλέον με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, η δύναμη του Ισραήλ, βασισμένη στον μύθο της ασυμβατότητας των Εβραίων με τον φασισμό, έχει καταρρεύσει. Από εδώ και πέρα, θα είναι δυνατή η εκταφή όλων των εγκλημάτων που διέπραξε αυτή η μικρή ομάδα, για λογαριασμό της CIA, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, στη Μέση Ανατολή, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική.
[1] “Bombe e aiuti umanitari dagli USA su Gaza”, di Manlio Dinucci , Rete Voltaire, 9 marzo 2024. [2] “Έπεσαν οι μάσκες: οι κρυμμένες αλήθειες του Γιαμποτίνσκι και του Νετανιάχου”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 23 Ιανουαρίου 2024. [3] “Στην Ιερουσαλήμ, η «Διάσκεψη για τη Νίκη του Ισραήλ» απειλεί το Λονδίνο και την Ουάσιγκτον”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 13 Φεβρουαρίου 2024. [8] «Open letter on journalists in Gaza», Committee to Protect Journalists, February 29, 2024. [10] “Η Ρωσία κηρύσσει τον πόλεμο στους Στράουσιστές”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 5 mars 2022. [11] “Το πραξικόπημα των Στράουσιστών στο Ισραήλ”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 7 mars 2023. [12] “State of the Union Address”, by Joseph R. Biden Jr. , Voltaire Network, 7 March 2024. 
Δίκτυο Βολταίρος
Les articles de cet auteur
Envoyer un message
