Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΑΤΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΑΤΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2024

Τιερί Μεϊσάν: Πώς η Ουάσιγκτον, η Άγκυρα και το Τελ Αβίβ άλλαξαν το καθεστώς στη Δαμασκό

 

Πώς η Ουάσιγκτον, η Άγκυρα και το Τελ Αβίβ άλλαξαν το καθεστώς στη Δαμασκό 

Με εκπληκτική σιγουριά, ο διεθνής Τύπος μας διαβεβαιώνει ότι δεν γινόμαστε μάρτυρες μιας στρατιωτικής αλλαγής καθεστώτος στη Συρία, αλλά μιας επανάστασης που ανατρέπει την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας. Μας κρύβουν την παρουσία του τουρκικού στρατού και των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ. Βομβαρδιζόμαστε με προπαγάνδα που έχει επανειλημμένα διαψευστεί για τα εγκλήματα που αποδίδονται στον «Μπασάρ». Μεταμορφώνουν ανθρωποφάγους φονιάδες σε αξιοσέβαστους επαναστάτες. Για άλλη μια φορά, ο διεθνής Τύπος μας λέει συνειδητά ψέματα.

English Español français italiano Nederlands
Ο Abu Mohammed al-Joulani, πρώην νούμερο 2 του Daesh, τώρα νέος κυρίαρχος της Δαμασκού, δίνει συνέντευξη Τύπου στο μεγάλο τζαμί των Ομεϋαδών.

Σε 11 ημέρες, η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, η οποία είχε αντισταθεί γενναία από το 2011 στις επιθέσεις των τζιχαντιστών που υποστηρίζονταν από τον μεγαλύτερο συνασπισμό στην ιστορία, ανατράπηκε. Τι έγινε λοιπόν;

Καταρχάς, από τις 15 Οκτωβρίου 2017, οι Ηνωμένες Πολιτείες οργάνωσαν μια πολιορκία της Συρίας, τόσο απαγορεύοντας κάθε εμπόριο μαζί της όσο και απαγορεύοντας στα Ηνωμένα Έθνη να συμμετάσχουν στην ανοικοδόμησή της [1]. Αυτή η στρατηγική επεκτάθηκε το 2020 στον Λίβανο με τον νόμο Caesar Act [2]. Εμείς ως μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμμετείχαμε όλοι σε αυτό το έγκλημα. Η πλειοψηφία των Σύρων τρεφόταν ανεπαρκώς. Η λίρα είχε καταρρεύσει: ό,τι άξιζε 1 λίρα πριν τον πόλεμο, το 2011, άξιζε χθες 50.000 κατά την πτώση της Δαμασκού (η λίρα ανατιμήθηκε τρεις μέρες μετά χάρη σε αποστολή χρημάτων από το Κατάρ). Οι ίδιες αιτίες έχοντας πάντα τα ίδια αποτελέσματα, η Συρία ηττήθηκε όπως το Ιράκ πριν από αυτήν, όταν η υπουργός Εξωτερικών Madeleine Albright συνεχάρη τον εαυτό της που προκάλεσε τον θάνατο μισού εκατομμυρίου Ιρακινών παιδιών από ασθένειες και υποσιτισμό.

Από την άλλη, αν ήταν οι τζιχαντιστές της Hayat Tahrir al-Sham (HTC) που κατέλαβαν τη Δαμασκό, δεν ήταν αυτοί που κέρδισαν στρατιωτικά. Στις 27 Νοεμβρίου, η HTC, οπλισμένη από το Κατάρ και υπό την επίβλεψη του τουρκικού στρατού, μεταμφιεσμένη ως « Συριακός Εθνικός Στρατός » (SNA), πήρε τον έλεγχο του αυτοκινητόδρομου Μ4 που χρησίμευε ως γραμμή κατάπαυσης του πυρός. Επιπλέον, η HTC και η Τουρκία διέθεταν πολύ αποτελεσματικά drones που λειτουργούσαν από Ουκρανούς συμβούλους. Τελικά, η HTC πήρε μαζί της την αποικία των Ουιγούρων του Ισλαμικού Κόμματος του Τουρκεστάν (TIP) που είχε εδραιωθεί στο al-Zanbaki για 8 χρόνια [3]. Ως εκ τούτου, τα θέατρα επιχείρησης του Ισραήλ, της Ρωσίας και της Κίνας συγχωνεύθηκαν.

Στη συνέχεια, αυτές οι δυνάμεις επιτέθηκαν στο Χαλέπι, το οποίο μέχρι τότε αμυνόταν από τους Φρουρούς της Επανάστασης του Ιράν. Οι τελευταίοι αποσύρθηκαν χωρίς λέξη, αφήνοντας μια μικρή φρουρά του αραβικού συριακού στρατού να υπερασπιστεί την πόλη. Αντιμέτωπη με τη δυσαναλογία των δυνάμεων, η συριακή κυβέρνηση διέταξε τα στρατεύματά της να υποχωρήσουν στη Χάμα, κάτι που έκαναν στις 29 Νοεμβρίου, μετά από μια σύντομη μάχη.

Στις 30 Νοεμβρίου, ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ επισκέφθηκε τη Ρωσία. Όχι για να παρακολουθήσει τις εξετάσεις που έδινε ο γιος του Χαφέζ στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας όπου συνεχίζει τις σπουδές του, αλλά για να καλέσει σε βοήθεια. Οι ρωσικές δυνάμεις στη Συρία δεν μπορούσαν παρά μόνο να βομβαρδίσουν τις νηοπομπές τζιχαντιστών επειδή είναι μόνο αεροπορικές. Προσπάθησαν λοιπόν να κλείσουν τον δρόμο της HTC και της Τουρκίας. Δεν μπορούσαν να επέμβουν στο έδαφος εναντίον τους. Το Χαλέπι ήταν χαμένο για τα καλά και πραγματικά. Επιπλέον, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζίπ Ταγίπ Ερντογάν, ακολουθώντας την παράδοση της χώρας του [4], δεν αναγνώρισε ποτέ την απώλεια των οθωμανικών εδαφών της Ελλάδας (Θεσσαλονίκη), της νήσου Κύπρου, της Συρίας (Χαλέπι) και του Ιράκ (Μοσούλη). .

Οι αδρανείς πυρήνες των τζιχαντιστών, έχοντας ενεργοποιηθεί εκ νέου από την Τουρκία, ο συριακός αραβικός στρατός, ήδη εξαντλημένος, έπρεπε να πολεμήσει σε όλα τα μέτωπα ταυτόχρονα. Αυτό προσπάθησε να κάνει, μάταια, ο στρατηγός Maher el-Assad (αδερφός του προέδρου).

Ο Αλί Λαριτζάνι, ειδικός απεσταλμένος του Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, επισκέφθηκε τη Δαμασκό για να εξηγήσει την απόσυρση των Φρουρών της Επανάστασης από το Χαλέπι και να θέσει όρους για στρατιωτική βοήθεια από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν· απίθανες πολιτιστικές συνθήκες για ένα κοσμικό κράτος.
Σε τηλεφωνική συνέντευξη με τον Ιρανό ομόλογό του, Massoud Pezeshkian, ο πρόεδρος Bashar al-Assad δήλωσε ότι η «τρομοκρατική κλιμάκωση» είχε στόχο «να προσπαθήσει να τεμαχίσει την περιοχή, να θρυμματίζει τα κράτη της και να σχεδιάσει εκ νέου τον περιφερειακό χάρτη σύμφωνα με τα συμφέροντα και τους στόχους των ΗΠΑ και της Δύσης». Ωστόσο, το επίσημο δελτίο τύπου δεν αντικατοπτρίζει το κλίμα της συνομιλίας. Ο Σύρος πρόεδρος ήθελε να μάθει ποιος διέταξε τους Φρουρούς της Επανάστασης να εγκαταλείψουν το Χαλέπι. Δεν πήρε απάντηση. Τότε προειδοποίησε τον πρόεδρο Pezeskhian για τις συνέπειες για το Ιράν από την πτώση της Συρίας. Δεν έγινε τίποτα. Η Τεχεράνη εξακολουθούσε να απαιτεί να της παραδοθούν τα κλειδιά της Συρίας για να την υπερασπίζεται.

Στις 2 Δεκεμβρίου, ο στρατηγός Jasper Jeffers III, αρχηγός των Ειδικών Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών (UsSoCom), έφτασε στη Βηρυτό. Επισήμως, ήρθα να παρακολουθήσει την εφαρμογή της προφορικής εκεχειρίας Ισραήλ-Λιβάνου. Δεδομένων των καθηκόντων του, είναι προφανές ότι αυτό ήταν μόνο μέρος της αποστολής του. Θα επίβλεπε την κατάληψη της Δαμασκού από την Τουρκία πίσω από την HTC.

Στις 5 Δεκεμβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες επανέλαβαν στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών τις κατηγορίες τους κατά του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ για χρήση χημικών όπλων για την καταστολή του ίδιου του λαού του. Αυτές οι κατηγορίες δεν λαμβάνουν υπόψη τις πολλές αντιρρήσεις, μαρτυρίες και έρευνες που έχουν δείξει ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά πολεμική προπαγάνδα. Τα χημικά όπλα είναι το πρώτο επιχείρημα της γιγαντιαίας μηχανής πειθούς των Αγγλοσάξωνων. Είναι αυτά που επέτρεψαν στον νούμερο 2 των Ηνωμένων Εθνών, Τζέφρι Φέλτμαν, να απαγορεύει την ανοικοδόμηση της Συρίας. Είναι αυτά που κατέστησαν δυνατό να πείσουν τη δυτική κοινή γνώμη ότι «ο Μπασάρ είναι ο δήμιος της Δαμασκού» και να τον κατηγορούν για όλους τους θανάτους στον πόλεμο που οι ίδιοι ξεκίνησαν κατά της χώρας του.

Ταυτόχρονα, το Πεντάγωνο λέει στην HTC και τον τουρκικό στρατό ότι μπορούν να συνεχίσουν την προέλασή τους, να καταλάβουν τη Δαμασκό και να ανατρέψουν την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας.

Στις 6 και 7 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Κατάρ το φόρουμ της Ντόχα. Πολλές προσωπικότητες από τη Μέση Ανατολή συμμετείχαν στο πλευρό του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ. Στο περιθώριο του Φόρουμ, δόθηκε εγγύηση στη Ρωσία, η οποία εκπροσωπούσε τον πρόεδρο al-Assad, ότι οι στρατιώτες του Αραβικού Συριακού Στρατού δεν θα καταδιωχθούν και ότι οι στρατιωτικές βάσεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν θα δεχτούν επίθεση. Μια άλλη εγγύηση δόθηκε στο Ιράν ότι τα σιιτικά ιερά δεν θα καταστραφούν, αλλά φαίνεται ότι η Τεχεράνη ήταν ήδη πεπεισμένη γι’ αυτό.

Σύμφωνα με τον Χακάν Φιντάν, Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο Τζο Μπάιντεν θεωρούσαν ότι η επιχείρηση έπρεπε να σταματήσει σε αυτό το σημείο. Το Πεντάγωνο αποφάσισε, με το Ηνωμένο Βασίλειο, να συνεχίσει μέχρι την ανατροπή της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας [5].

Στη Νέα Υόρκη, το Συμβούλιο Ασφαλείας εγκρίνει ομόφωνα το ψήφισμα 2761 [6]. Επιτρέπει ουσιαστικά να αγνοούνται οι κυρώσεις κατά των τζιχαντιστών κατά τη διάρκεια ανθρωπιστικών επιχειρήσεων.

Τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία ποτέ δεν επέτρεπαν την διάσωση πληθυσμών που συντρίφτηκαν κάτω από τον ζυγό του Daesh, επέτρεψαν ξαφνικά το εμπόριο με την Συρία της HTC.
Αυτή η αλλαγή από το Συμβούλιο Ασφαλείας αντιστοιχεί στις οδηγίες του συμβούλου των Ηνωμένων Εθνών Noah Bonsey, όπως τις είχε ήδη διατυπώσει τον Φεβρουάριο του 2021 όταν εργαζόταν για τον Τζορτζ Σόρος [7].

Ο Abu Mohammed al-Jolani, ηγέτης της HTC, δίνει συνέντευξη στην Jomana Karadsheh για το CNN. Τον αξιοποιεί και τον ενθαρρύνει ενώ ο ιστότοπος Rewards for Justice του State Department προσφέρει ακόμη σήμερα 10 εκατομμύρια δολάρια για οποιαδήποτε πληροφορία που να οδηγεί στη σύλληψη του ηγέτη των τζιχαντιστών [8].






Στις 7 Δεκεμβρίου, η HTC και η Τουρκία καταλαμβάνουν τη φυλακή Saïdnaya. Αυτό ήταν ένα σημαντικό ζήτημα για την πολεμική προπαγάνδα η οποία την ονόμασε «το ανθρώπινο σφαγείο». Υποστηρίζεται ότι χιλιάδες άνθρωποι βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν εκεί και τα σώματά τους κάηκαν σε κρεματόριο. Για τρεις ημέρες, τα Λευκά Κράνη, μια ΜΚΟ που ταυτόχρονα έσωσε ζωές και συμμετείχε σε σφαγές, έψαχναν τη φυλακή και τα περίχωρά της αναζητώντας μυστικούς υπόγειους χώρους, δωμάτια βασανιστηρίων και ένα κρεματόριο. Μάταια! Δεν βρήκαν καμία απόδειξη για τα εγκλήματα που καταγγέλλονται. Τελικά, η δημοσιογράφος Clarissa Ward σκηνοθέτησε για το CNN την απελευθέρωση ενός κρατούμενου που δεν είχε δει το φως της ημέρας για τρεις μήνες, αλλά ήταν καθαρός, καλοντυμένος και είχε περιποιημένα νύχια [9].

Οι κατηγορίες για βασανιστήρια και συνοπτικές εκτελέσεις γίνονται ακόμη πιο δύσκολες να υποφερθούν από τη στιγμή που ο Μπασάρ αλ Άσαντ έδωσε το 2011 οδηγίες που απαγορεύουν κάθε μορφή βασανιστηρίου και δημιούργησε ένα Υπουργείο Εθνικής Συμφιλίωσης υπεύθυνο για την επανένταξη των Σύρων που είχαν ενταχθεί στους τζιχαντιστές και τέλος, ότι εφάρμοσε γενικές αμνηστίες γύρω από σαράντα φορές.

Στις 8 Δεκεμβρίου, ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ διέταξε τους άνδρες του να καταθέσουν τα όπλα. Η Δαμασκός πέφτει χωρίς κανένα πυροβολισμό. Οι τζιχαντιστές ανοίγουν αμέσως πανό τυπωμένα εκ των προτέρων και κολλούν το σύμβολο του νέου καθεστώτος στις στολές τους. Ο πρώην μαχητής της Αλ Κάιντα, τότε νούμερο 2 του Daesh, Abou Mohammed al-Jolani, του οποίου το πραγματικό όνομα είναι Ahmad el-Shara, αναλαμβάνει την εξουσία. Εκφωνεί μια ομιλία στο Μεγάλο Τζαμί των Ομεϋαδών, με πρότυπο αυτή του χαλίφη του Daesh, Abu Bakr al-Baghdadi, στο Μεγάλο Τζαμί Al-Nouri στη Μοσούλη, το 2019.

Η HTC αντιμετωπίζει πλέον τους Χριστιανούς ως μουσταμίν (ισλαμική ταξινόμηση για μη μουσουλμάνους αλλοδαπούς που διαμένουν σε περιορισμένη βάση σε μουσουλμανική επικράτεια), απαλλάσσοντάς τους από το σύμφωνο dhimmi (σειρά δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που εφαρμόζονται για μη μουσουλμάνους) και την πληρωμή του φόρου djizia. Τον Σεπτέμβριο του 2022, για πρώτη φορά μετά από μια δεκαετία, μια τελετή προς τιμήν της Αγίας Άννας μπορούσε να πραγματοποιηθεί στην αρμενική εκκλησία al-Yacoubiyah, στην ύπαιθρο του Jisr al-Shugur, δυτικά του Ίντλιμπ.

3.000 στρατιώτες του συριακού αραβικού στρατού εξορίζονται στο Ιράκ. Αφοπλίζονται και στεγάζονται σε σκηνές στον συνοριακό σταθμό Al-Qaim και στη συνέχεια μεταφέρονται σε μια στρατιωτική βάση στη Rutba. Η Βαγδάτη ανακοινώνει ότι προσπαθεί να λάβει εγγυήσεις ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους [10].

Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) ξεκινούν επιχείρηση για την καταστροφή του εξοπλισμού και των οχυρώσεων του Συριακού Αραβικού Στρατού. Σε τέσσερις ημέρες, 480 βομβαρδισμοί βύθισαν τον στόλο και έκαψαν τα οπλοστάσια και τις αποθήκες. Ταυτόχρονα, ομάδες εδάφους δολοφονούν κορυφαίους επιστήμονες της χώρας.
Αφού έδειξαν στους δημοσιογράφους τις κενές συριακές οχυρώσεις κατά μήκος της ακτής, ο Μπένι Κάτα, ένας τοπικός στρατιωτικός διοικητής, είπε στους καλεσμένους του: «Είναι σαφές ότι θα είμαστε εδώ για αρκετό χρόνο. Είμαστε προετοιμασμένοι για αυτό. »
Ήδη οι IDF εισβάλλουν λίγο πιο πέρα στη Συρία, πέρα από τη γραμμή κατάπαυσης του πυρός στο Γκολάν το οποίο κατέχουν. Ανακοινώνουν τη δημιουργία μιας νέας ουδέτερης ζώνης στο συριακό έδαφος, για την προστασία της σημερινής ουδέτερης ζώνης, εν ολίγοις για την προσάρτησή της. Επιπλέον προσαρτούν το όρος Έρμων για να μπορούν να παρακολουθούν ολόκληρη την περιοχή.

Στις 9 Δεκεμβρίου, ο στρατηγός Michael Kurilla, Γενικός Διοικητής των Δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή (CentCom) ταξίδεψε στο Αμμάν για να συναντηθεί με τον στρατηγό Yousef Al-H’naity, πρόεδρο του Μικτού Επιτελείου της Ιορδανίας. Επιβεβαιώνει τη δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών να υποστηρίζουν την Ιορδανία εάν προκύψουν απειλές από τη Συρία κατά την τρέχουσα μεταβατική περίοδο.

Στις 10 Δεκεμβρίου, ο στρατηγός Michael Kurilla επισκέφθηκε τα στρατεύματά του και εκείνα των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (Κούρδοι μισθοφόροι) σε μερικές βάσεις στη Συρία. Αναπτύσσει ένα σχέδιο ώστε το Daesh να μην εγκαταλείψει τη ζώνη που του έχει ορίσει το Πεντάγωνο και να μην παρεμβαίνει στην αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό. Αμέσως, έντονοι βομβαρδισμοί εμποδίζουν το Daesh να πλησιάσει.

Η HTS διορίζει πρωθυπουργό του νέου καθεστώτος τον πρώην τζιχαντιστή «κυβερνήτη» της Ιντλίμπ, Μοχάμεντ αλ Μπασίρ. Είναι μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που χορηγείται από τη βρετανική MI6. Η Γαλλία, η οποία είχε διαπραγματευτεί με τον ειδικό απεσταλμένο της, Jean-Yves Le Drian, τον διορισμό του Riad Hijab (πρώην γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου το 2012), συνειδητοποιεί ότι εξαπατήθηκε.
Το ίδιο βράδυ, δεν υπήρχε πλέον θέμα να γίνει ο Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν πρωθυπουργός στη Γαλλία. Αντίθετα, το Ελυζέ κάλεσε τον εισαγγελέα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας του Παρισιού στο δελτίο ενημέρωσης της France2. Ο τελευταίος θέτει τέλος στις επευφημίες της νέας εξουσίας στη Δαμασκό και θρηνολογεί για το γεγονός ότι η HTC εμπλέκεται στη δολοφονία του Γάλλου καθηγητή Samuel Patty (2020) και στη σφαγή της Νίκαιας (86 θάνατοι, το 2016). Ο γαλλικός Τύπος κάνει τότε στροφή εκατό ογδόντα μοιρών και άρχισε να αμφισβητεί τη νέα εξουσία που ο διεθνής Τύπος συνεχίζει να παρουσιάζει ως αξιοσέβαστη.

Στις 11 Δεκεμβρίου, οι κύριες παλαιστινιακές φατρίες που ήταν παρούσες στη Συρία (Παλαιστινιακό Απελευθερωτικό Μέτωπο, Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Κίνημα Ισλαμικής Τζιχάντ, Παλαιστινιακό Μέτωπο Λαϊκού Αγώνα, Γενική Διοίκηση) συναντήθηκαν στο Γιαρμούκ (Δαμασκό) παρουσία εκπροσώπων της HTC (Τμήματος Στρατιωτικών Επιχειρήσεων). Η Φατάχ και η Χαμάς δεν συμμετείχαν στη συνάντηση. Τους ζητήθηκε να συνάψουν ειρήνη με τον Ισραηλινό σύμμαχο. Αποφασίστηκε ότι καμία παράταξη δεν θα έχει προνομιακό καθεστώς και ότι όλες θα αντιμετωπίζονται πανομοιότυπα. Κάθε ομάδα αναλαμβάνει να καταθέσει τα όπλα.

Ο στρατηγός Michael Kurilla επισκέπτεται τον Λίβανο και το Ισραήλ διαδοχικά για τρεις ημέρες. Στη Βηρυτό, συνάντησε τον στρατηγό Τζόζεφ Αούν, διοικητή των λιβανικών ενόπλων δυνάμεων, και ιδιαίτερα τον συνάδελφό του, στρατηγό των ΗΠΑ Τζάσπερ Τζέφερς Γ’. Στο Τελ Αβίβ, συνάντησε όλους τους αρχηγούς των ισραηλινών επιτελείων και τον υπουργό Άμυνας, Ισραήλ Κατς. Με την ευκαιρία αυτή, είπε: «Η επίσκεψή μου στο Ισραήλ, καθώς και στην Ιορδανία, τη Συρία, το Ιράκ και τον Λίβανο τις τελευταίες έξι ημέρες, τόνισε τη σημασία του να βλέπουμε τις τρέχουσες προκλήσεις και ευκαιρίες μέσα από τα μάτια των εταίρων μας, των διοικητών μας και των μελών των υπηρεσιών μας. Πρέπει να διατηρήσουμε ισχυρές συνεργασίες για την αντιμετώπιση των τρεχουσών και μελλοντικών απειλών για την περιοχή. »

Στις 12 Δεκεμβρίου, ο Ibrahim Kalin, διευθυντής της Τουρκικής Εθνικής Οργάνωσης Πληροφοριών (Millî İstihbarat Teşkilatı - MIT), ήταν ο πρώτος υψηλόβαθμος ξένος αξιωματούχος που επισκέφτηκε τη νέα εξουσία στη Δαμασκό. Την ίδια μέρα, οι Κούρδοι μισθοφόροι, που διοικούν τη βορειοανατολική Συρία για λογαριασμό του κατοχικού στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών, υψώνουν τη νέα πράσινη, άσπρη και μαύρη σημαία με τρία αστέρια της χώρας, αυτή της γαλλικής εντολής. Τον Καλίν θα ακολουθήσει στις 15 Δεκεμβρίου αντιπροσωπεία του Κατάρ.

Για να επικυρώσει τις κατηγορίες για βασανιστήρια που αποδίδονταν στο παλιό καθεστώς, η Clarissa Ward, σίγουρα σε πολύ καλή φόρμα αυτές τις μέρες, σκηνοθέτησε για το CNN τα πτώματα που βρέθηκαν στο νεκροτομείο ενός νοσοκομείου στη Δαμασκό, όπως το ίδιο CNN είχε σκηνοθετήσει εκείνα ενός νεκροτομείου στην Τιμισοάρα, κατά τη διάρκεια της ανατροπής του Τσαουσέσκου, το 1989 [11].

Εν τω μεταξύ, δεκάδες χιλιάδες Σύροι εγκαταλείπουν τη χώρα τους. Δεν πιστεύουν ότι οι τζιχαντιστές της HTC εκπολιτίστηκαν ξαφνικά.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] « Paramètres et principes de l’assistance des Nations Unies en Syrie », par Jeffrey D. Feltman, Réseau Voltaire, 15 octobre 2017.

[3] « Les 18 000 Ouïghours d’Al-Qaïda en Syrie », Réseau Voltaire, 19 août 2018.« La CIA et les jihadistes ouïghours », Réseau Voltaire, 16 décembre 2019. «Uyghur fighters in Syria vow to come for China next», Sophia Yan, The Telegraph, Decembrer 13, 2024.

[4] « Serment national turc », Réseau Voltaire, 28 janvier 1920.

[6] « Résolution portant exemption des sanctions contre les jihadistes », Réseau Voltaire, 6 décembre 2024.

[7] «In Syria’s Idlib, Washington’s Chance to Reimagine Counter-terrorism», New Crisis Group, Noah Bonsey & Dareen Khalifa, February 2021.

[8] «Muhammad al-Jawlani», Rewards for Justice, site consulté le 14 décembre 2024.

[10] «خاص»
محمد عماد, 11 ديسمبر

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Πώς η Ουάσιγκτον το η Άγκυρα και άλλαξαν το καθεστώς στη Δαμασκό

Πώς δικτατορίες απέτυχαν να εγκατασταθούν στην φιλοαμερικανική Άπω Ανατολή

Νότια Κορέα, Ιαπωνία, Ταϊβάν

Τι αλλάζει στη Μέση Ανατολή

Η Ρωσία προετοιμάζεται να απαντήσει στον Αρμαγεδόνα που θέλει η κυβέρνηση Μπάιντεν

Ντόναλντ Τραμπ, μήπως είναι ο Άντριου Τζάκσον 2.0;

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομία

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2024

Τιερί Μεϊσάν: Η Ρωσία προετοιμάζεται να απαντήσει στον Αρμαγεδόνα που θέλει η κυβέρνηση Μπάιντεν

 

Η Ρωσία προετοιμάζεται να απαντήσει στον Αρμαγεδόνα που θέλει η κυβέρνηση Μπάιντεν

Deutsch English Español français italiano Nederlands Português русский
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, απευθυνόμενος στο έθνος στις 21 Νοεμβρίου.

Η Ρωσία έχει αναπτύξει χιλιάδες Βορειοκορεάτες στρατιώτες για να υπερασπιστούν την περιοχή της στο Κουρσκ, η οποία δέχτηκε επίθεση τον Αύγουστο από τους ακραίους Ουκρανούς εθνικιστές.

Η Ουάσιγκτον θεωρεί αυτό το γεγονός ως εξέλιξη του πολέμου που διεξάγει από το 1950, παρά την κατάπαυση του πυρός, κατά των Κορεατών και Κινέζων κομμουνιστών, περισσότερο ακόμη παρά ως εξέλιξη αυτού που διεξάγει μέσω Ουκρανών εναντίον της Ρωσίας από το 2022. Απάντησε λοιπών, στις 19 Νοεμβρίου, εκτοξεύοντας εναντίον της Ρωσίας έξι πυραύλους ATACMS (Army Tactical Missile System) που είχε δώσει στο Κίεβο [1]. Στράφηκαν όχι μόνο εναντίον του όμπλαστ του Κουρσκ, αλλά και εναντίον αυτού του Μπριάνσκ όπου δεν κατάφεραν να χτυπήσουν μια αποθήκη πυρομαχικών. Το Λονδίνο, από την πλευρά του, αποφάσισε στις 21 Νοεμβρίου να καθοδηγήσει με τον ίδιο τρόπο τους πυραύλους Storm Shadow που έδωσε στο Κίεβο. Όλοι οι συμμαχικοί πύραυλοι καταστράφηκαν κατά την πτήση από την ρωσική αεράμυνα.

Αντίθετα, η Μόσχα θεωρεί την επίθεση στο Κουρσκ ως συνέχεια του μυστικού πολέμου της CIA στην Ουκρανία και ως αυτόν που οργανώθηκε τη δεκαετία του 1950 εναντίον της ΕΣΣΔ, αμφότερους με την υποστήριξη των ακραίων Ουκρανών εθνικιστών του Στέπαν Μπαντέρα.

Οι Δυτικοί οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν αυτά τα γεγονότα επειδή έχουν ξεχάσει την υποστήριξη του Πεκίνου στην Πιονγκγιάνγκ, σκέφτονται -λανθασμένα- ότι το Κουρσκ και το Μπριάνσκ βρίσκονται στην Ουκρανία και αγνοούν τον μυστικό πόλεμο κατά τον οποίο οι Αγγλοσάξονες συμμάχησαν με τους τελευταίους Ναζί (γεγονός το οποίο έχει ως συνέπεια να μην καταλάβουν επίσης τον στόχο της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία).

Οι πύραυλοι ATACMS μπορούν να εκτοξευθούν από κινητούς εκτοξευτές HIMARS. Τα τελευταία μοντέλα έχουν αυτονομία 300 χιλιομέτρων και πετούν σε υψόμετρο 50.000 μέτρων. Οι τελευταίες εκδόσεις των πυραύλων Storm Shadow έχουν βεληνεκές περίπου 400 χιλιομέτρων. Επομένως, κανένας δεν μπορεί να φτάσει σε βάθος της Ρωσίας.

Η Ρωσία διαθέτει ένα ευρύ φάσμα απαντήσεων στις συμμαχικές επιθέσεις. Μπορεί, ως αντίποινα, να υποστηρίξει τους αντιπάλους των Αγγλοσάξονών σε ένα άλλο θέατρο μάχης. Αυτό έκανε κατά τον βομβαρδισμό ενός από τους αγωγούς φυσικού αερίου της από το Κίεβο, στον οποίο απάντησε καθοδηγώντας έναν Υεμενίτικο πύραυλο στις 15 Σεπτεμβρίου, ο οποίος κατέστρεψε έναν ισραηλινό πετρελαιαγωγό [2]· ένα σημαντικό γεγονός που καλύφθηκε από την ισραηλινή στρατιωτική λογοκρισία και αγνοήθηκε από τον δυτικό Τύπο.
Στις 19 Νοεμβρίου, τροποποίησε το πυρηνικό της δόγμα, αφήνοντας ανοιχτή την επιλογή μιας πυρηνικής απάντησης.
Τέλος, μπορεί να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική της κυριαρχία. Η Ουκρανία ανακοίνωσε ότι, στις 20 Νοεμβρίου, η Μόσχα εκτόξευσε έναν βαλλιστικό πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς (δηλαδή που μπορεί να φτάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Ρωσία), RS-26 Rubezh. Ξέρουμε σήμερα ότι ήταν κάτι άλλο.

Χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε, τα πεδία μάχης της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής έχουν ήδη ενωθεί, ενώ οι Αμερικανοί νεοσυντηρητικοί (οι Στράουσιστές), οι Ισραηλινοί «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» [3] και οι «ακραίοι» Ουκρανοί εθνικιστές [4] συμμάχησαν ξανά, όπως κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου. Αυτές οι τρεις ομάδες, ιστορικά συνδεδεμένες με τον Τριπατικό Άξονα, τάσσονται υπέρ μιας τελικής αντιπαράθεσης. Στο κιάλεσμα λείπουν μόνο οι Ιάπωνες στρατιωτικοί του νέου πρωθυπουργού Σιγκέρου Ισίμπα.

Αμέσως μετά την εκτόξευση των αμερικανικών πυραύλων ATACMS και πριν ακόμη από αυτή των Βρετανικών Storm Shadow, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε διάταγμα για τη δημοσίευση του νέου πυρηνικού δόγματος της χώρας του το οποίο είχε ανακοινώσει στις 24 Σεπτεμβρίου [5]. Επιτρέπει τη χρήση ατομικών όπλων σε πέντε νέες περιπτώσεις:
1) εάν ληφθούν αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων με στόχο το έδαφος της Ρωσίας ή συμμάχων της.
2) εάν πυρηνικά όπλα ή άλλα όπλα μαζικής καταστροφής χτυπήσουν το έδαφος της Ρωσίας ή των συμμάχων της ή χρησιμοποιούνται για να χτυπήσουν ρωσικές στρατιωτικές μονάδες ή εγκαταστάσεις στο εξωτερικό.
3) εάν η επίδραση ενός εχθρού στη ρωσική κυβέρνηση ή σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις είναι κρίσιμης σημασίας, που πιθανόν μπορεί να υπονομεύσει την ικανότητα πυρηνικού χτυπήματος ως αντίποινα.
4) εάν η επίθεση κατά της Ρωσίας ή της Λευκορωσίας με συμβατικά όπλα αποτελεί σοβαρή απειλή για την κυριαρχία και την εδαφική τους ακεραιότητα.
5) εάν ληφθούν αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την απογείωση ή την εκτόξευση στρατηγικών και τακτικών αεροσκαφών, πυραύλων κρουζ, ντρονς, υπερηχητικών οχημάτων ή άλλων ιπτάμενων οχημάτων και τη διέλευση τους από τα ρωσικά σύνορα.

Στις 21 Νοεμβρίου , δηλαδή μετά τις βρετανικές εκτοξεύσεις, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απηύθυνε μια τηλεοπτική ομιλία [6] κατά την οποία αποκάλυψε ότι οι ρωσικοί στρατοί είχαν καταστρέψει ένα στρατιωτικό-βιομηχανικό κέντρο της Ουκρανίας, αλλά δεν είχαν χρησιμοποιήσει συμβατικό βαλλιστικό πύραυλο RS-26 Rubezh όπως είχαν ανακοινώσει οι Ουκρανοί. Αντίθετα, είχαν δοκιμάσει μια νέα γενιά υπερηχητικών όπλων, στην προκειμένη περίπτωση έναν πυρηνικό βαλλιστικό πύραυλο Oreshnik αλλά με συμβατική γόμωση. Ο τελευταίος εκτοξεύτηκε από το Αστραχάν (Κασπία Θάλασσα) προς ένα εργοστάσιο δορυφόρων στο Ντνίπρο. Η ταχύτητά του, μεγαλύτερη από mach10, δεν επιτρέπει προς το παρόν σε κανέναν στρατό στον κόσμο να τον αναχαιτίσει. Συνδυάζει τις δυνατότητες των παλαιών πυραύλων Iskander και των νέων πυραύλων Kinjal με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα και ευελιξία.

Ο πρόεδρος Πούτιν υπενθύμισε ότι η Ρωσία, χωρίς να έχει την υποχρέωση να το πράξει, συνεχίζει να σέβεται τη Συνθήκη INF από την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν το 2019 [7]. Το Πεντάγωνο, το οποίο έμεινε πολύ πίσω από τεχνικής απόψεως, έχει αναδιατάξει και αναπτύξει πυραύλους μέσου βεληνεκούς στην Ευρώπη και την περιοχή Ασία-Ειρηνικό, όπως την εποχή της κρίσης των ευρωπυραύλων, ενώ η Ρωσία τους παράγει, αλλά δεν τους εξαπολύει πουθενά. Στη συνέχεια, ο Βλαντιμίρ Πούτιν προειδοποίησε τους Δυτικούς προτείνοντας στους αμάχους να εγκαταλείψουν τις επικίνδυνες περιοχές που η Ρωσία θα μπορούσε να χτυπήσει με πυραύλους Oreshnik με πυρηνικό φορτίο.

Είναι πιθανό αυτή η ομιλία να μην ακολουθηθεί από επιθέσεις και ότι ο μόνος της στόχος είναι να δείξει τη ρωσική στρατιωτική υπεροχή έναντι της Δύσης, η οποία ήδη αναγνωρίστηκε τον Ιούλιο από την Εθνική Επιτροπή Αμυντικής Στρατηγικής των ΗΠΑ, που ιδρύθηκε από το Κογκρέσο κατά την υιοθέτηση του νόμου του 2022 για τον στρατιωτικό προγραμματισμό [8]. Το μόνο αποτέλεσμα θα είναι τότε η ενίσχυση των πωλήσεων ρωσικών όπλων.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν καθώς παραγγέλνει τη μαζική παραγωγή των νέων πυρηνικών υπερηχητικών πυραύλων Oreshnik.

Σε κάθε περίπτωση, ο κόσμος δεν ήταν ποτέ τόσο κοντά σε έναν πυρηνικό πόλεμο, επειδή ποτέ δεν υπήρξαν τόσο πολλές πυρηνικές δυνάμεις, από τις οποίες η μια έχει σαφές τεχνικό προβάδισμα έναντι όλων των άλλων.

Στις 22 Νοεμβρίου, ο πρόεδρος Πούτιν συγκέντρωσε τους προγραμματιστές πυραυλικών συστημάτων και τους αξιωματούχους της βιομηχανίας όπλων [9]. Τους συνεχάρη για την επιτυχία του Oreshnik και τους ζήτησε να το παράγουν μαζικά.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] Biden Allows Ukraine to Strike Russia With Long-Range U.S. Missiles, Adam Entous & Eric Schmitt & Julian E. Barnes, The New York Times, November 17, 2024. «Ukraine Fired U.S.-Made Missiles Into Russia for First Time, Officials Say», Marc Santora & Eric Schmitt, The New York Times, November 19, 2024. «Biden approves Ukraine’s use of long-range U.S. weapons inside Russia, reversing policy», Ellen Nakashima & Michael Birnbaum & John Hudson & Alex Horton, Washington Post, November 17, 2024. «Ukraine fires U.S.-made ATACMS missiles into Russia for first time», Siobhán O’Grady & David L. Stern & Serhiy Morgunov & Missy Ryan, Washington Post, November 19, 2024.

[3] Έπεσαν οι μάσκες: οι κρυμμένες αλήθειες του Γιαμποτίνσκι και του Νετανιάχου”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 23 janvier 2024.

[4] Ποιοι είναι οι Ουκρανοί ριζοσπαστικοί εθνικιστές;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 15 novembre 2022.

[6] «Statement by the President of the Russian Federation», Kremlin, November 21, 2024.

[7] « Le fossoiement US du Traité FNI avec les complicités européennes », « Le Traité FNI enterré, les nouveaux euromissiles arrivent », « Le retour des euromissiles se prépare », par Manlio Dinucci , Traduction M.-A., Il Manifesto (Italie) , Réseau Voltaire, 2 février, 3 août et 26 octobre 2018. « Réfutation de la propagande russe en ce qui concerne le traité FNI et chronologie », États-Unis (Department of State) , Réseau Voltaire, 30 juillet 2019. « Contre-argumentation aux 5 mythes russes déconstruits par l’Otan », Ministère russe des Affaires étrangères, Réseau Voltaire, 30 novembre 2021.

[8] «Report of the Commission on the National Defense Strategy», Rand Corporation, July 2024. «Not Prepared for Major War: Commission Slams US Defense Strategy», Chris Gordon, Air and Space Forces Magazine, July 29, 2024. «We face unprecedented peril. The Pentagon and Congress must change their ways», Robert Gates, Washington Post, September 24, 2024.

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2024

Τιερί Μεϊσάν: Το ΝΑΤΟ, οι μετανάστες στην ΕΕ και ο επερχόμενος πόλεμος στη Μολδαβία

 

Το ΝΑΤΟ, οι μετανάστες στην ΕΕ και ο επερχόμενος πόλεμος στη Μολδαβία

Αποδείξαμε επανειλημμένα ότι η ΕΕ δεν είναι παρά μόνο ένα γραφείο πρωτοκολλήσεως αποφάσεων του ΝΑΤΟ, αλλά τώρα εκδόθηκε για πρώτη φορά μια απόφαση του Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου που το καταδεικνύει. Σύμφωνα με αυτή, η ΕΕ δεν μπορεί να στείλει πίσω μετανάστες που αναμένουν απόφαση ασύλου σε τρίτες χώρες των οποίων τα νόμιμα σύνορα δεν αντιστοιχούν στα πραγματικά τους σύνορα. Ως εκ τούτου, η Ιταλία δεν μπορεί να μεταφέρει Αιγύπτιους μετανάστες και από το Μπαγκλαντές σε κέντρα κράτησης στην Αλβανία. Όλα αυτά εν αναμονή μιας μαζικής φυγής Μολδαβών για να δικαιολογηθεί ένας πόλεμος στην Υπερδνειστερία. 

Deutsch Español français italiano Nederlands Português

Στις 18 Οκτωβρίου, ιταλικό δικαστήριο ακύρωσε τη δυνατότητα διέλευσης μέσω τρίτης χώρας, δώδεκα Αιγύπτιων μεταναστών και από το Μπαγκλαντές που είχαν διασωθεί στη θάλασσα και διεκδικούσαν το δικαίωμα ασύλου. Πολιτικά, αυτή η απόφαση φαίνεται να καταρρίπτει το πλαίσιο που φαντάστηκε ο Μπόρις Τζόνσον για τη μετεγκατάσταση των μεταναστών. Οι Βρετανοί ήθελαν να τους στείλουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στη Ρουάντα, οι Ιταλοί «αρκούνταν» να τους στείλουν μερικές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά, στην Αλβανία. 

Το δικαστήριο βασίστηκε σε απόφαση της 4ης Οκτωβρίου 2024, όχι του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ), γνωστού ως «Δικαστήριο του Στρασβούργου», το οποίο εξαρτάται από το Συμβούλιο της Ευρώπης, αλλά του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γνωστού ως «Δικαστήριο του Λουξεμβούργου», το οποίο δεν αναγνωρίζει πλέον το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτή η διάκριση μπορεί να φαίνεται ασήμαντη σε πολλούς. Ωστόσο, αποκαλύπτει ότι το μεταναστευτικό ζήτημα, στο οποίο μέχρι σήμερα κυριαρχούσε η «προοδευτική» σκέψη των δικαστών του ΕΣΔΑ, που χρηματοδοτούσε ο Τζορτζ Σόρος, υπόκειται πλέον σε άλλη λογική. 

Το ΕΣΔΑ Θεωρούσε ότι οι μετανάστες πρέπει να μπορούν να επωφελούνται από τη Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (CSDHLF) όταν τα δικαστήρια της ηπείρου εξετάζουν τις υποθέσεις τους. Ως εκ τούτου, αρνιόταν να επιτρέπει την αποβίβαση ατόμων που διασώθηκαν στη θάλασσα στο πλησιέστερο λιμάνι, όπως απαιτείται από το ναυτικό δίκαιο, αλλά απαιτούσε τη μεταφορά τους σε διαμετακόμιση εντός της ΕΕ. Ως εκ τούτου, θεωρεί τη διέλευση τους μέσω της Ρουάντα ως παράνομη, αλλά δεν μπορεί να αντιταχθεί στη διέλευση τους μέσω της Αλβανίας, η οποία έχει υπογράψει αυτή τη Σύμβαση. 

Το Δικαστήριο της ΕΕ δεν αποφαίνεται για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Απλώς επαληθεύει την εφαρμογή των οδηγιών της ΕΕ [1]. Είναι διοικητικό δικαστήριο. Ωστόσο, η οδηγία 2013/32, η οποία καθορίζει τις ισχύουσες διαδικασίες, κατάργησε την οδηγία 2005/8. Το παλιό κείμενο περιελάμβανε μια διευκρίνιση που εξαφανίστηκε στο νέο. Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν είναι δυνατό να χαρακτηριστούν ως «ασφαλή» και ως εκ τούτου ως προορισμός μεταναστών που έχουν καταδικαστεί να εγκαταλείψουν την επικράτεια, κράτη στα οποία ένα μέρος δεν είναι «ασφαλές». Εκείνη την εποχή, η ιδέα ήταν να απαγορευθεί ο επαναπατρισμός των Σύρων στη χώρα τους, ακόμη κι αν ένα μέρος του ήταν ασφαλές. Πράγματι, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε ευθυγραμμίσει την πολιτική της με αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ. Ήθελε να στερήσει από τη Συρία τον πληθυσμό της για να την αποδυναμώσει στρατιωτικά ενάντια στους τζιχαντιστές. 

Πρόκειται εδώ για την εφαρμογή μιας στρατιωτικής θεωρίας του ΝΑΤΟ: «η μετανάστευση ως όπλο πολέμου». Αυτή η ιδέα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των Γιουγκοσλαβικών Πολέμων. Η CIA είχε καταφέρει να πείσει ορισμένους Κοσοβάρους να εγκαταλείψουν τη χώρα τους για να γλιτώσουν από τις μάχες που διεξήγαγε το Βελιγράδι εναντίον των τρομοκρατών του UCK. Μια μεγάλη στήλη αμάχων έφτασε στη Βόρεια Μακεδονία ακολουθώντας μια σιδηροδρομική γραμμή. Λίγο ξαφνιασμένοι οι Βόρειοι Μακεδόνες τους υποδέχτηκαν. Οι εικόνες αυτής της εξόδου χρησιμοποιήθηκαν από τις υπηρεσίες επικοινωνίας του ΝΑΤΟ για να ισχυριστούν ότι ο Πρόεδρος Slobodan Milošević κατάστελλε τη μειονότητα του Κοσσυφοπεδίου και να δικαιολογεί έτσι την παράνομη εισβολή του στη Γιουγκοσλαβία. 

Αυτή η αντίληψη μελετήθηκε από την Kelly M. Greenhill [2]. Χρησιμοποιήθηκε από τη CIA για να προσπαθήσει να ανατρέψει τον Πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο προκαλώντας τη φυγή περισσότερων από 5 εκατομμυρίων Βενεζουελάνων [3]. Επομένως, βλέπουμε δύο πιθανές στρατιωτικές χρήσεις της μετανάστευσης: είτε για να κατηγορηθεί μια κυβέρνηση για καταστολή είτε για να της στερήσει τον πληθυσμό της. 

Αυτή η αντίληψη δεν πρέπει να συγχέεται με αυτή του καπιταλισμού που εξέφρασε ο Πιτ Σάδερλαντ στις 21 Ιουνίου 2012, κατά τη διάρκεια ακρόασης στη Βρετανική Βουλή των Λόρδων [4]. Είχε δηλώσει ότι κάθε άτομο πρέπει να έχει την δυνατότητα να σπουδάσει και να εργαστεί στη χώρα της επιλογής του, κάτι που είναι ασυμβίβαστο με όλες τις πολιτικές που περιορίζουν τη μετανάστευση· και ότι η μετανάστευση δημιουργεί μια κρίσιμη δυναμική για την οικονομική ανάπτυξη ανεξάρτητα από το τι λένε οι πολίτες των χωρών υποδοχής. Επομένως, κατέληξε, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να υπονομεύσει την ομοιογένεια των εθνών που τη συνθέτουν. 

Αυτό το οικονομικό όραμα αναπτύχθηκε από τον Ulrich Grillo, πρόεδρο της Γερμανικής Ομοσπονδίας της Βιομηχανίας, στις 22 Δεκεμβρίου 2014, για να καλέσει την καγκελάριο Angela Merkel να φέρει 800.000 μετανάστες στη χώρα της [5]

Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, υπερασπίστηκε αυτό το οικονομικό όραμα. Για αυτό τον συμβούλεψε ο Πιτ Σάδερλαντ. Παρουσιάζοντας το προτεινόμενο Παγκόσμιο Σύμφωνο για Ασφαλή, Ομαλή και Τακτική Μετανάστευση , η ειδική αντιπρόσωπός του, Λουίζ Άρμπουρ, δήλωνε: «Τα δημογραφικά δεδομένα υποδηλώνουν ότι αν θέλουν να διατηρήσουν τα τρέχοντα οικονομικά τους επίπεδα ή ακόμη και να αναπτύξουν τις οικονομίες τους, [οι πλούσιες χώρες] θα πρέπει να λάβουν καλά εκπαιδευμένους αλλοδαπούς εργαζόμενους για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας [6]». 

Για χρόνια, αυτό το όραμα της μετανάστευσης υποστηρίχθηκε από τον Τζορτζ Σόρος μέσω της επιρροής του στο ΕΣΔΑ [7]. Για αυτόν, ήταν ζήτημα αποσταθεροποίησης των κρατών στο όνομα της αντίληψής του για τις «ανοιχτές κοινωνίες». 

Η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ δεν έχει να κάνει με τον πολιτικό κύκλο που προηγήθηκε, αλλά αποκλειστικά με τις εμπειρίες του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, στη Λιβύη, στη Συρία, στη Βενεζουέλα και, πολύ σύντομα, στη Μολδαβία. 

Το Δικαστήριο βασίστηκε ακριβώς στην ανάγνωσή του για την κατάσταση στη χώρα αυτή. Η Μολδαβία κέρδισε την ανεξαρτησία της με τη διάλυση της ΕΣΣΔ στις 27 Αυγούστου 1991, οκτώ ημέρες μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Υπερδνειστερίας (19 Αυγούστου). Αυτή η μικρή δημοκρατία θεωρήθηκε διαδοχικά ως ουκρανική, μετά το σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, που ιδρύθηκε από τον Στάλιν σε τμήμα της Ρουμανίας με το όνομα Μολδαβία. Για τριάντα τρία χρόνια, οι δύο οντότητες ήταν απολύτως διακριτές, ωστόσο τα Ηνωμένα Έθνη κατέγραψαν την Υπερδνειστερία ως περιοχή της Μολδαβίας το 1991. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η Μολδαβία δεν είναι «ασφαλής», με το σκεπτικό ότι η Υπερδνειστερία φέρεται να είναι «αντάρτικη» περιοχή, αν και εντελώς ανεξάρτητη ακόμη και πριν από την ανεξαρτησία της Μολδαβίας. 

Έτυχε η Υπερδνειστερία, η σημερινή Μολδαβική Δημοκρατία του Δνείστερου, να έπρεπε να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια ενός πολέμου που παρουσιάστηκε ψευδώς από τη Δύση ως «μολδαβικός εμφύλιος πόλεμος» (sic), παρόλο που ο μολδαβικός στρατός δεν συμμετείχε ποτέ σε αυτόν [8]. Στις 17 Σεπτεμβρίου 2006, αυτή η μικρή δημοκρατία ζήτησε με δημοψήφισμα να ενταχθεί στη Ρωσική Ομοσπονδία με ποσοστό 97,2%. Το ζήτησε ξανά, το 2014, όταν η γειτονική Κριμαία έγινε δεκτή στη Ρωσική Ομοσπονδία [9]

Όταν η Rand Corporation, η δεξαμενή σκέψης του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού λόμπι, παρουσίασε το σχέδιό της για Υπερέκταση και Εξισορρόπηση της Ρωσίας (Overextending and Unbalancing Russia) στη Βουλή των Αντιπροσώπων στις 5 Σεπτεμβρίου 2019, τα μέλη της επέμειναν να ξεκινήσει έναν πόλεμο στην Ουκρανία, ή ειδάλλως, στην Υπερδνειστερία [10].

Μετά τη σύνταξη του σχεδίου της RAND Corporation, μικρά χέρια δημιούργησαν σελίδες, σε 43 γλώσσες, αφιερωμένες στον «Πόλεμο του Δνείστερου» του 1992 στην ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia. Αυτή είναι μια εξαιρετική απεικόνιση του πώς λειτουργεί η ατλαντιστική προπαγάνδα. Η παρουσίαση των γεγονότων αγνοεί τον ρόλο της CIA στις μάχες. Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ περιγράφονται εκεί ως «Μολδαβικές», ενώ ήταν ρουμανικές. Συγκρίνετε αυτές τις σελίδες με το άρθρο που έγραψα για αυτό το θέμα, πριν από δεκαεπτά χρόνια [11]. Ελέγξτε τις αναφορές. Αυτή η φανταστική αφήγηση θα αναμεταδοθεί, καλή τη πίστει, από όλους τους δυτικούς δημοσιογράφους.

Στις 20 Οκτωβρίου 2024, οι Μολδαβοί επρόκειτο να εκλέξουν τον πρόεδρό τους και να αποφασίσουν για τη συμπερίληψη στο Σύνταγμα του αιτήματός τους για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έκπληξη: επέλεξαν να επαναδιορίσουν τη φιλοευρωπαϊκή Maia Sandu ως πρόεδρο, αλλά καταψήφισαν την ένταξη της χώρας τους σε αυτόν τον υπερεθνικό οργανισμό. Το σχέδιο της Ουάσιγκτον προέβλεπε ένα είδος ανανέωσης του πραξικοπήματος του Μαϊντάν του 2014. Αυτή τη φορά, δεν αφορούσε την τοποθέτηση «ναζί εθνικιστών» στην εξουσία, αλλά για την πρόκληση πολέμου με την Υπερδνειστερία. Το Δικαστήριο της ΕΕ είχε πάρει το προβάδισμα απαγορεύοντας την επιστροφή στη Μολδαβία των πολιτών που θα αρνιούνταν να συμμετάσχουν.

Πρώτα, η πρόεδρος Μάγια Σάντου κατήγγειλε «μια άνευ προηγουμένου επίθεση κατά της δημοκρατίας». «Εγκληματικές ομάδες, ενεργώντας σε συνεννόηση με ξένες δυνάμεις εχθρικές προς τα εθνικά μας συμφέροντα, επιτέθηκαν στη χώρα μας με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, ψεύδη και προπαγάνδα» για να «παιδεύσουν τη χώρα μας στην αβεβαιότητα και την αστάθεια», είπε. Στη συνέχεια, η Εκλογική Επιτροπή ανακοίνωσε τη νίκη του «Ναι» με 50,28%, μετά την καταμέτρηση των ψήφων των Μολδαβών του εξωτερικού. ένα αποτέλεσμα που καταδικάστηκε ευρέως στη Μολδαβία ως απάτη, αλλά επικροτήθηκε από τον δυτικό Τύπο.+

Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά

[1] Affaire C-406/22, Ordonnance du 4 octobre 2024, Cour européenne de Justice.

[2] “Strategic Engineered Migration as a Weapon of War”, Kelly M. Greenhill, Civil War Journal, Volume 10, Issue 1, July 2008. "Understanding the Coercive Power of Mass Migrations,” in Weapons of Mass Migration : Forced Displacement, Coercion and Foreign Policy, Kelly M. Greenhill, Ithaca, 2010. “Migration as a Coercive Weapon : New Evidence from the Middle East”, in Coercion : The Power to Hurt in International Politics, Kelly M. Greenhill, Oxford University Press, 2018.

[3] « L’intox vénézuélienne », Réseau Voltaire, 4 septembre 2019.

[4] Οι καραγκιοζοπαίχτες της μεταναστευτικής κρίσης”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 2 mai 2016.

[5] Η ψεύτικη «προσφυγική κρίση»”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 7 septembre 2015.

[6] EU should ’undermine national homogeneity’ says UN migration chief”, Brian Wheeler, BBC, June 21st, 2012.

[7] Les ONG et les juges de la CEDH (2009-2019) et L’impartialité de la CEDH – Problèmes et Recommandations, Grégor Puppinck, Delphine Loiseau et Nicolas Bauer, Centre européen pour le droit et la justice (2020 et 2023).

[8] « La Transnistrie demande d’adhérer à la Fédération de Russie », Réseau Voltaire, 24 mars 2014.

[9] Overextending and Unbalancing Russia, James Dobbins, Raphael S. Cohen, Nathan Chandler, Bryan Frederick, Edward Geist, Paul DeLuca, Forrest E. Morgan, Howard J. Shatz, Brent Williams, Rand Corporation, April 2019. Voir aussi les détails du plan dans Extending Russia : Competing from Advantageous Ground, Raphael S. Cohen, Nathan Chandler, Bryan Frederick, Edward Geist, Paul DeLuca, Forrest E. Morgan, Howard J. Shatz & Brent Williams, Rand Corporation, May 25, 2019.

[10] « Rand Corp : comment abattre la Russie », « Ukraine : tout était écrit dans le plan de la Rand Corp. » et « La guerre avance selon le plan de la Rand Corporation », par Manlio Dinucci, Traduction M.-A., Réseau Voltaire, 21 mai 2019, 8 mars et 18 octobre 2022.

[11] « En 1992, les États-Unis tentèrent d’écraser militairement la Transnistrie », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 17 juillet 2007.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Το ΝΑΤΟ, οι μετανάστες στην ΕΕ και ο επερχόμενος πόλεμος στη Μολδαβία

Το Ισραήλ επιτίθεται στα Ηνωμένα Έθνη

Περί Ιράν και Ισραήλ

Η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ στις κυβερνήσεις της ΕΕ και της Γαλλίας

Ο γνωστικός πόλεμος στη Δύση

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις