Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παλαιστίνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παλαιστίνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 27 Μαΐου 2025

Τιερί Μεϊσάν: Πώς ο Ντόναλντ Τραμπ ανακαλύπτει την τέχνη της πολιτικής διαπραγμάτευσης

 

Πώς ο Ντόναλντ Τραμπ ανακαλύπτει την τέχνη της πολιτικής διαπραγμάτευσης

Δεν καταλαβαίνουμε τις διαπραγματεύσεις στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή επειδή δεν κατανοούμε τη διαφορά μεταξύ των πολέμων και των εμφυλίων συγκρούσεων. Προσεγγίζουμε την ειρήνη σαν να μοιραζόμαστε κοινά υπάρχοντα σε ένα διαζύγιο, μετά από μερικά χρόνια κοινής ζωής. Αλλά οι πόλεμοι έχουν μια ασύγκριτη ένταση και ριζώνονται σε μακροχρόνιες συγκρούσεις, συχνά για πολλές γενιές. Γενικά, οι υλικές συνθήκες, οι πόνοι και η βία είναι δευτερεύοντες μπροστά στην αδικία.

Deutsch English Español français italiano Nederlands русский

Δεν γνωρίζουμε τίποτα για το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων που η κυβέρνηση Τραμπ διεξήγαγε με τους Υεμενίτες του Ansar Allah, και γνωρίζουμε μόνο ελλιπώς αυτές που διεξάγει με το Ιράν, το Ισραήλ και τη Ρωσία. Δεν ξέρουμε τίποτα πέρα από κάποιες δηλώσεις, εδώ κι εκεί, που δεν έχουν σκοπό να μας εξηγήσουν τι συμβαίνει, αλλά να κρατήσουν μακριά όσους αντιτίθενται στην ειρήνη και να καθησυχάσουν όσους την ελπίζουν.

Επιπλέον, η μέθοδος διαπραγμάτευσης αυτού του επιχειρηματία που έγινε αρχηγός κράτους, δηλαδή του Ντόναλντ Τραμπ, προκαλεί ζάλη. Προσπαθεί να προβάλλει ασυνεπείς θέσεις και να μην τις τηρεί, μόνο και μόνο για να σαλέψει τους συνομιλητές του, ελπίζοντας να τους πέσουν τα ατού από τις τσέπες. Αυτή η μέθοδος, που δεν έχει καμία σχέση με τη διπλωματία, αγνοεί τις βαθύτερες αιτίες των συγκρούσεων. Αναγνωρίζει μόνο τις καταγγελίες των διαφόρων πλευρών. Τελικά, μπορεί να οδηγήσει σε συμφωνίες που κάποιοι υπογράφοντες μπορεί να δεχτούν εκείνη τη στιγμή, αλλά να το μετανιώσουν αργότερα.

Όπως και να έχει, πρέπει να γίνει γρήγορα. Οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, αν και έχουν μειωθεί σε ένταση, συνεχίζουν να σκοτώνουν και να καταστρέφουν. Οι εντυπωσιακές ανακοινώσεις ότι ο ένας ή ο άλλος πόλεμος θα μπορούσε να λυθεί σε λίγες μέρες, έχουν ήδη συγκρουστεί με τις σκληρές πραγματικότητες.

Οι πραγματικοί διπλωμάτες και οι πραγματικοί πολεμιστές δεν έχουν στόχο να νικήσουν τον άλλο, αλλά να συνυπάρξουν μαζί του. Δεν μπορούν να συνεννοηθούν με επιχειρηματίες που θέλουν να είναι οι καλύτεροι, αλλά μπορούν να λύσουν προβλήματα με τη βοήθεια όσων θέλουν να παράγουν κάτι χρήσιμο για τους άλλους. Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι από αυτούς.

Ωστόσο, τα τρέχοντα προβλήματα δεν είναι Ρωσικά, αλλά κατά κύριο λόγο Αμερικανικά. Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για την Παλαιστίνη και το Ιράν. Η πρόοδος στην ουκρανική σύγκρουση απαιτεί πρώτα, όχι να αλλάξει η ρωσική άποψη, αλλά να αντιμετωπιστεί η άνευ όρων υποστήριξη κάποιων Δυτικών στους «ακροεθνικιστές», ιστορικούς συμμάχους των ναζί. Στην ομάδα του Τραμπ έγινε γρήγορα αντιληπτό ότι το αίτημα της Ρωσίας για «αποναζιστοποίηση» της Ουκρανίας δεν ήταν εφεύρεση της πολεμικής προπαγάνδας [1]. Υπάρχουν εκατοντάδες μνημεία στη δόξα των συνεργατών του Ράιχ στην Ουκρανία, χωρίς να μετράμε κτίρια και λεωφόρους που φέρουν τα ονόματά τους [2]. Η ανάγνωση των έργων του Dmytro Dontsov, ειδικά του βιβλίου του, «Εθνικισμός», είναι πλέον υποχρεωτική στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις· ένα βιβλίο συγκρίσιμο με το «Mein Kampf» του Αδόλφου Χίτλερ [3]. Η μεγαλύτερη εκκλησία της Ουκρανίας απαγορεύτηκε επειδή αναγνώριζε την εξουσία του Πατριάρχη της Μόσχας. Εκατομμύρια βιβλία κάηκαν επειδή ήταν γραμμένα στα ρωσικά, σε αυτή η «δαιμονική» γλώσσα, ή επειδή είχαν γραφτεί από Ρώσους συγγραφείς, όπως ο Αλεξάντερ Πούσκιν (1799-1837) ή ο Λέων Τολστόι (1828-1910). Όλα τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης απαγορεύτηκαν, και ο σημερινός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, απαγόρευσε νέες εκλογές, επεκτείνοντας κάθε τρεις μήνες τον στρατιωτικό νόμο που τις απαγορεύει.

Για να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα, ο Ντόναλντ Τραμπ πρέπει να δώσει κάτι σε αντάλλαγμα στους Ουκρανούς. Επέλεξε να αμφισβητήσει τη βαρβαρότητα που επιδεικνύει η Ρωσία όταν είναι σίγουρη ότι έχει δίκιο, κάτι που ισχύει. Τα δυτικά μέσα επέλεξαν να ακούσουν μόνο το σημείο όπου ο Αμερικανός πρόεδρος αναρωτιέται αν ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει τρελαθεί. Αλλά, στην ίδια ανάρτηση, καταδίκασε και τον λόγο του Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Έτσι, έβαλε στο ίδιο επίπεδο τη σκληρότητα του Ρώσου προέδρου και την κακή πίστη του Ουκρανού ηγέτη. Πρέπει να καταλάβουμε ότι, ενώ συναισθηματικά δίνει πλεονέκτημα στους Ουκρανούς, πολιτικά το δίνει στους Ρώσους.

Έτυχε να βρισκόμαστε σε έναν πολιτισμό όπου το συναίσθημα έχει αντικαταστήσει τη λογική. Κλαίμε με τους ακροεθνικιστές, νομίζοντας ότι μοιραζόμαστε τα βάσανα των Ουκρανών. Ωστόσο, τελικά, θα αναγνωρίσουμε τα γεγονότα και θα γυρίσουμε εναντίον των ακροεθνικιστών που σήμερα υποστηρίζουμε, ίσως ακόμη και εναντίον των Ουκρανών γενικότερα, επειδή θα ντραπούμε για τις σημερινές μας θέσεις. Αυτή είναι η λογική της Ιστορίας: πάντα επιστρέφουμε σε θέσεις για τις οποίες μπορούμε να είμαστε περήφανοι.

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει ήδη προβλέψει αυτή μας την ανατροπή. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα μονομερή ποινικά μέτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα διαρκέσουν. Τελικά, θα επιστρέψουμε στις παλιές μας αγάπες, όταν γιορτάζαμε τη γαλλο-ρωσική φιλία. Για αυτόν τον λόγο, συγκρατεί τον στρατό του, του οποίου η στρατιωτική υπεροχή θα του επέτρεπε εδώ και καιρό να καταλάβει την Οδησσό και να ολοκληρώσει την επανασύσταση της παλιάς Ρωσίας.

Αυτό είναι που παίζεται τώρα. Η διαχωριστική γραμμή των εδαφών έχει μικρή σημασία μπροστά στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Τα υλικά ζητήματα είναι πάντα δευτερεύοντα σε σχέση με την ελευθερία του καθενός. Οι λαοί που ζουν στην Ουκρανία δεν θα δυσκολευτούν να αποδεχτούν τη διαίρεση της χώρας τους όταν απελευθερωθούν από την πίεση των φασιστών που σκότωσαν τους προπάππους τους.

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν γνώριζε τίποτα για την ιστορία της Ρωσίας και της Ουκρανίας, αλλά μαθαίνει γρήγορα. Δεν πιστεύει πια τις παραισθήσεις των Δυτικών ότι η Μόσχα θέλει να εισβάλει στην Ουκρανία και μετά στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ούτε πιστεύει τις παραισθήσεις της Kaja Kallas και των Βαλτικών, για τους οποίους η Ρωσία είναι μια «φυλακή των λαών» που πρέπει να διαμελιστεί.

Ομοίως, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν γνώριζε τίποτα για την ιστορία του Ισραήλ και του Ιράν, αλλά έμαθε ότι οι αναθεωρητικοί σιωνιστές του Yitzhak Shamir διοργάνωσαν τη SAVAK, την πολιτική αστυνομία του σάχη Reza Pahlavi και του πρωθυπουργού του, του ναζί στρατηγού Fazlollah Zahedi, που μόλις είχε βγει από τις βρετανικές φυλακές μετά την ανατροπή του Mohammad Mossadegh [4]. Είναι δύσκολο να το παραδεχτούμε, αλλά ναι, η τρομερή SAVAK διοργανώθηκε από Ισραηλινούς Εβραίους, «αναθεωρητικούς σιωνιστές», υπηρετώντας έναν ναζί στρατηγό [5], όπως είναι δύσκολο να παραδεχτούμε ότι οι Ουκρανοί ακροεθνικιστές σκότωσαν πολύ περισσότερους συμπατριώτες τους παρά ξένους εχθρούς. Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο διαπραγματευτής του, Steve Witkoff, κατάλαβαν ότι αυτό που παίζεται στη Μέση Ανατολή δεν είναι το πυρηνικό (αν και το Ισραήλ, και όχι το Ιράν, έχει τη βόμβα), αλλά το δεύτερο μέρος των εγκλημάτων του καθεστώτος του σάχη με τη σιωπηλή υποστήριξη κάποιων Ισραηλινών.

Οι Ιρανοί, όπως όλοι οι άνθρωποι, μπορούν να αντέξουν πολλή βία και βάσανα, αλλά όχι την αδικία.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] Ποιοι είναι οι Ουκρανοί ριζοσπαστικοί εθνικιστές;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 15 novembre 2022.

[2] « Nazi collaborator monuments in Ukraine », Lev Golinkin, Foward, January 27, 2021. Version française : « Monuments aux collaborateurs nazis en Ukraine », Lev Golinkin, Tribune juive, 23 février 2023.

[3] Le suprémacisme blanc : Peuples autochtones et Great Reset, Lucien Cerise, Culture et racines (2021).

[4] « SAVAK : A Feared and Pervasive Force », Richard T. Sale, Washington Post, May 9, 1977. Debacle : The American Failure in Iran. Michael Ledeen, Vintage (1982).

[5] «Οι αντιφάσεις του σύγχρονου Ιράν», Μέρος ΠρώτοΔεύτερο μέρος, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 4 août 2020.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Πώς ο Ντόναλντ Τραμπ ανακαλύπτει την τέχνη της πολιτικής διαπραγμάτευσης

Οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές επιβραδύνουν την τραμπική επανάσταση

Ο Ντόναλντ Τραμπ αποσυνδέει τις ΗΠΑ από το Ισραήλ

Τα διακυβεύματα των διαπραγματεύσεων του Ντόναλντ Τραμπ με την Ουκρανία

Τα διακυβεύματα των διαπραγματεύσεων του Ντόναλντ Τραμπ με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις

Τετάρτη 21 Μαΐου 2025

Alfredo Jalife-Rahme: Η Μέση Ανατολή, «κέντρο του κόσμου» σύμφωνα με τη μετα-ανάλυση του «Τραμπ της Αραβίας» και της Αγίας Συμμαχίας του με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (CCG)

 

Η Μέση Ανατολή, «κέντρο του κόσμου» σύμφωνα με τη μετα-ανάλυση του «Τραμπ της Αραβίας» και της Αγίας Συμμαχίας του με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (CCG)

Ο Alfredo Jalife, ένας από τους σημαντικότερους γεωπολιτικούς της εποχής μας, ισχυρίζεται στην La Jornada ότι ο πρόεδρος Donald Trump πρόσφατα αναμόρφωσε την πολιτική και την ισορροπία δυνάμεων στη Μέση Ανατολή. Ενώ απομακρύνει τις ΗΠΑ από το Ισραήλ, δήλωσε ότι πλέον η Μέση Ανατολή αποτελεί το «κέντρο του κόσμου». Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Trump εξασφαλίζει την οικονομική επιβίωση των ΗΠΑ συνδέοντας το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (CCG) με τις αμερικανικές πολυεθνικές. Πλέον, αυτές οι πετρελαιοπαραγωγές μοναρχίες, και όχι το εβραϊκό κράτος, βρίσκονται στον πυρήνα της στρατηγικής της Ουάσινγκτον.

English Español français Nederlands

Οπετρελαιάς Τραμπ της Αραβίας [1], που παρουσιάζεται ως διάδοχος του Λόρενς της Αραβίας [2], πρότεινε δύο μεταφυσικές κοσμογονικές οπτικές, γεμάτες αντίθεση, που αξίζουν μια μετα-ανάλυση. Στο Φόρουμ Επενδύσεων της Ριάντ (πρωτεύουσας της Σαουδικής Αραβίας [3]) και ενώπιον των έξι αραβικών πετρελαιοπαραγωγών μοναρχιών του CCG [4], επιτέθηκε στους συμμάχους του Ιράν, στην Γάζα και στο Λίβανο, καταδικάζοντας παράλληλα την ανάπτυξη πυρηνικής βόμβας από το Ιράν. Επίσης, υποστήριξε τις αμφιλεγόμενες «συμφωνίες του Αβραάμ [5]» του Ισραήλ με τέσσερις χώρες: το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μαρόκο και το Σουδάν (ό τι μένει από τον τηλεχειριζόμενο εμφύλιο πόλεμο του ).

Από τις χιλιάδες δηλώσεις του Τραμπ, μία ιδιαίτερα εντυπωσίασε τον Jalife για το βάθος του μάρκετινγκ της. Ακόμη και ο λαμπρός Άραβας ιστορικός Ιμπν Χαλντούν (IΧ), τον οποίον ο Bertrand Russell θεωρούσε ως πατέρα της μοντέρνας κοινωνιολογίας και συγγραφέα των περίφημων Προλεγομένων, δεν θα είχε τολμήσει να κάνει μια τόσο τολμηρή δήλωση.

Ο αμέτρητος Τυνήσιος Ιμπν Χαλντούν περιέγραφε τον αραβικό κόσμο ως το «μέσο του πλανήτη» με οριζόντιο τρόπο, σε αντίθεση με την «αυτοκρατορία του μέσου» της Κίνας, που συνδέει κάθετα τον ουρανό με την γη. Ωστόσο, ποτέ δεν θα είχε χαρακτηρίσει τη Μέση Ανατολή ως «κέντρο του κόσμου», όπως έκανε υπερβολικά ο πετρελαιάς Τραμπ, ειδικά σε μια περίοδο παρακμής του αραβικού πολιτισμού. Είναι ενδιαφέρον ότι οι 2 εξαιρετικά πολεμοχαρείς Χαζάροι, ο φτωχός κωμικός Ζελένσκι και ο Νετανιάχου (ένας καλύτερος ηθοποιός, ομολογουμένως), ο οποίος έχει μείνει χωρίς χορογραφία ή παγκόσμια σκηνογραφία, απομονώνονται όλο και περισσότερο κάθε μέρα.

Ο Γάλλος γεωπολιτικός Τιερί Μεϊσάν, του Δικτύου Βολταίρος, εξηγεί τον αποχωρισμό των ΗΠΑ από το Ισραήλ υπό την κυβέρνηση Τραμπ. Σύμφωνα με αυτόν, αφού προσπάθησε μάταια να πείσει τον Νετανιάχου να διαπραγματευτεί με την παλαιστινιακή αντίσταση, ο Τραμπ άλλαξε πορεία απέναντι στην επιμονή του Ισραήλ να προσαρτήσει την Γάζα, το νότιο Λίβανο και την Συρία, και να προκαλέσει πόλεμο εναντίον του Ιράν. Ο Μεϊσάν υπογραμμίζει ότι οι αναθεωρητικοί σιωνιστές είναι πλέον εχθροί της ειρήνης, και συνεπώς και του Ισραήλ [6].

Ο Μεϊσάν αναδεικνύει επίσης τις πιέσεις των ισραηλινών αναθεωρητικών σιωνιστών υπέρ των Ουκρανών εθνικιστών, όπως φαίνεται από τον επαινετικό λόγο του πρώην ισραηλινού υπουργού Natan Sharansky από τον Volodymyr Zelensky. Ο Jalife αναφέρεται στην «Αγία Συμμαχία των Χαζάρων» μεταξύ Νετανιάχου, Zelensky και του Αργεντινού προέδρου Milei, όλοι υποστηρικτές του μη ρεαλιστικού σχεδίου της Μεγάλης Ισραηλινής Πολιτείας, εμπνευσμένου από τον Νεοϋορκέζο ρωσικής καταγωγής ραβίνο Menachem Mendel Schneerson της εσχατολογικής ταλμουδικής αίρεσης Chabad-Lubavitch [7].

Το σιωνιστικό όνειρο μιας Μεγάλης Ισραηλινής Πολιτείας, που κρίνεται μη εφικτό, ξεθωριάζει μπροστά στη «Μεγάλη Μέση Ανατολή» του Τραμπ, που επικεντρώνεται στις συμμαχίες με τις τεχνο-πετρελαϊκές πολυεθνικές. Η δήλωση του Τραμπ που χαρακτηρίζει τη Μέση Ανατολή ως «κέντρο του κόσμου» απαιτεί διεξοδική ανάλυση, ειδικά σχετικά με την αντίληψη της περιοχής και της θρησκείας «της»: βρετανική, γαλλική, ισραηλινή, περσική, οθωμανική ή πραγματική;

Παρόλο που η Μέση Ανατολή δεν έχει γίνει ξαφνικά το κέντρο του κόσμου, παραμένει ένας κύριος άξονας της παγκόσμιας γεωπολιτικής. Ενώ η Κίνα επεκτείνει τους ελκυστικούς Δρόμους του Μεταξιού της ευθυγραμμίζοντας με τη γεωγραφία του ισλάμ της Κεντρικής Ασίας, ο Τραμπ δημιουργεί την Αγία Συμμαχία του με το CCG, και ο Ρώσος Τσάρος Vladimir Putin πλησιάζει το ισλάμ, όπως φαίνεται από το ρωσο-ισλαμικό συνέδριο του Καζάν [8]. Το όραμα του Τραμπ για την Αραβία φαίνεται να επικεντρώνεται σε αυτή τη γεο-πετρελαϊκή Άγια Συμμαχία με το CCG και τις έξι αραβικές πετρελαιοπαραγωγές μοναρχίες του.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά
Πηγή
La Jornada (Μεξικό)
Η μεγαλύτερη ισπανόφωνη εφημερίδα στον κόσμο.

[1] «¿Reconocerá "Trump de Arabia" al Estado palestino durante su visita a Riad?», Alfredo Jalife-Rahme, La Jornada, 14 de mayo de 2025.

[2«Nuevo Orden Geoeconómico Medio-Oriental de “Trump de Arabia”», Alfredo Jalife, Radar Geopolítico, 16 de mayo de 2025.

[3] «President Trump Participates in a U.S.-Saudi Investment Forum», White House, YouTube, May 13, 2025.

[5] «The Abraham Accords Declaration», US State Department, September 15, 2020.

[6] Ο Ντόναλντ Τραμπ αποσυνδέει τις ΗΠΑ από το Ισραήλ”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 14 mai 2025.

[7Gaza: geopolítica de la barbarie de Israel, Alfredo Jalife-Rahme, Orfila Valentini (2024).

[8] «Putin Coquetea con el Islam: Cumbre Ruso-Islámica en Kazán», Alfredo Jalife-Rahme, Substack, 17 de mayo de 2025.

Alfredo Jalife-Rahme

Καθηγητής Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών στο Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού (UNAM). Επίτιμος διδάκτορας από το Pontifical University of San Francisco Xavier in Chuquisaca. Δημοσιεύει στήλες για τη διεθνή πολιτική στην καθημερινή La Jornada . Τελευταία δημοσιευμένη εργασία: La invisible carcel cibernética: Google/Apple/Facebook/Amazon/Twitter (GAFAT) (Orfila, 2019).

Η Μέση Ανατολή, «κέντρο του κόσμου» σύμφωνα με τη μετα-ανάλυση του «Τραμπ της Αραβίας» και της Αγίας Συμμαχίας του με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (CCG)

Ο Τάκερ Κάρλσον, έμπιστος του Τραμπ, αποκαλύπτει την εκρηκτική αλήθεια για την 11η Σεπτεμβρίου, με τον Κερτ Γουέλντον

Ο θρίαμβος του Πούτιν μετά από 18 χρόνια: Η Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου αγκαλιάζει την πολυπολικότητα

Το Ισραήλ είναι έτοιμο να ρίξει πυρηνικές βόμβες στις ειρηνικές πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, σύμφωνα με τον Scott Ritter

10 εβδομάδες πριν από της επίθεσης της Χαμάς, ο Νετανιάχου ήταν ενήμερος, σύμφωνα με την Σιν Μπετ· όχι, ένα χρόνο νωρίτερα, σύμφωνα με τους New York Times

 Les articles de cet auteur

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις
class="bottom-one-a" style="box-sizing: border-box; float: left; margin: 0px; padding: 25px 0px 10px 25px; width: 462px;">

Τρίτη 15 Απριλίου 2025

Τιερί Μεϊσάν: Τα «εργοτάξια» του Ντόναλντ Τραμπ (1/2)

 

Τα «εργοτάξια» του Ντόναλντ Τραμπ (1/2)

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δρα γρηγορότερα από τους άλλους πολιτικούς της γενιάς του. Σε δώδεκα εβδομάδες, έχει ήδη ανατρέψει τον «αμερικανικό ιμπεριαλισμό» υπέρ του «εξαιρετισμού» του. Αυτό δεν σημαίνει ακόμη το τέλος του προβλήματος, αλλά αποτελεί σημαντική πρόοδο τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο. Ταυτόχρονα, έκανε περικοπές στη ομοσπονδιακή γραφειοκρατία, καταργώντας υπηρεσίες που δεν εντάσσονταν στις αρμοδιότητές της και απολύοντας 230.000 ομοσπονδιακούς υπαλλήλους.

Deutsch English Español français italiano русский
Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Έλον Μασκ

Πέρασαν πάνω από τρεις μήνες από τότε που ο Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε τη δεύτερη θητεία του στον Λευκό Οίκο. Έχει εκδώσει έναν εκπληκτικό αριθμό διαταγμάτων, δίνοντας την εντύπωση μιας ασυνεπούς προσωπικότητας. Ωστόσο, παρά τον περιορισμένο χρόνο που είχε διαθέσιμο, τα πρώτα αποτελέσματα αρχίζουν να φαίνονται.

Αποαποικιοποίηση της «αμερικανικής αυτοκρατορίας»

Αρχικά, επιδίωξε να αποαποικιοποιήσει την «αμερικανική αυτοκρατορία». Ωστόσο, καθώς η απόπειρά του το 2017 ήταν μια απόλυτη αποτυχία, άλλαξε μεθοδολογία. Κατά την πρώτη θητεία του, την όγδοη ημέρα, με διάταγμα, αφαίρεσε τις μόνιμες έδρες του αρχηγού του Επιτελείου και του διευθυντή της CIA στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας [1]. Ακολούθησε μια εξέγερση της ανώτερης διοίκησης που τον οδήγησε, δεκαέξι ημέρες αργότερα, να απολύσει τον σύμβουλο εθνικής ασφαλείας του, τον στρατηγό Michael Flynn.

Αυτή η υπόθεση άφησε τα σημάδια της, καθώς η ανώτερη διοίκηση της εθνικής ασφαλείας παρενέβη κατά την τελευταία προεκλογική εκστρατεία για να διαβεβαιώσει ψευδώς ότι ο υπολογιστής του Hunter Biden δεν υπήρχε και ότι όσοι ισχυρίζονταν ότι τον είδαν ήταν πράκτορες της ρωσικής παραπληροφόρησης [2]. Γι’ αυτό, ο Ντόναλντ Τραμπ τους στέρησε την άδεια ασφαλείας-άμυνας τους τις πρώτες ημέρες της δεύτερης θητείας του [3].

Αυτή τη φορά, ο Ντόναλντ Τραμπ έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα: συνταξιοδότησε πρόωρα όλους τους υπαλλήλους που είχαν πολεμήσει εναντίον του κατά την πρώτη θητεία του και διέλυσε το Federal Executive Institute που τους εκπαίδευε [4]. Αφού απομάκρυνε αυτό το επίπεδο στελεχών, αφαίρεσε επίσης τις άδειες ασφαλείας-άμυνας από 15 πολιτικούς (συμπεριλαμβανομένων του πρώην προέδρου Joe Biden και της πρώην υπουργού εξωτερικών Hillary Clinton) για να σιγουρευτεί ότι δεν θα βρεθούν ξανά στον δρόμο του [5]. Λένε «Ποτέ δύο χωρίς τρία»: γι’ αυτό και απομάκρυνε έξι ακόμη υπαλλήλους από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας [6], στις 2 Απριλίου, επειδή συνέχιζαν να συνεργάζονται με τους στραουσιστές φίλους τους [7].

Αφού έβαλε αυτούς τους ανθρώπους εκτός δράσης, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία, την Παλαιστίνη και το Ιράν. Όλοι αντέδρασαν όταν έβαλε στη θέση του τον μη εκλεγμένο Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky, αλλά έβαλε επίσης στη θέση του τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Benyamin Netanyahu δύο φορές [8]. Την πρώτη φορά, απάντησε στο σχέδιό του για την προσάρτηση της Γάζας ανακοινώνοντάς του ότι προτιμούσε να χτίσει μια νέα ριβιέρα παρά να τον δει να καταλαμβάνει αυτή την περιοχή· τη δεύτερη φορά, του είπε ότι δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα για να διαιρέσει τη Συρία και ότι δεν θα μπορούσε ούτε να επιτεθεί στο Ιράν.

Βέβαια, προς το παρόν, κανένα από αυτά τα τρία προβληματικά σημεία δεν βρίσκεται σε ειρήνη, αλλά τα πράγματα προχωρούν γρήγορα:

• Στην Ουκρανία, έκανε αποδεκτό ότι η Κριμαία, το Ντονμπάς και ένα μέρος της Νοβορωσίας ανήκουν όντως στη Ρωσία. Επιπλέον, είναι σαφές ότι θα πρέπει να διεξαχθούν προεδρικές εκλογές. Οι «ακραίοι εθνικιστές» [9] γνωρίζουν ήδη ότι έχουν χάσει. Στις περιοχές που πρέπει να μοιραστούν, οι μόνες αξιώσεις της Ουκρανίας είναι να ανακτήσει τον πολιτικό πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια (κάτι στο οποίο η Ρωσία αντιτίθεται κατηγορηματικά [10]) και αν η Μόσχα θα μπορεί να προσαρτήσει την Οδησσό χωρίς να χρειαστεί να την κατακτήσει.

• Στην Παλαιστίνη, έκανε αποδεκτό από σχεδόν όλους τους παράγοντες ότι η Χαμάς δεν θα μπορεί να επιστρέψει στην εξουσία στη Γάζα, αλλά δεν κατάφερε να βρει μια εναλλακτική λύση για τους «αναθεωρητικούς σιωνιστές» (δηλαδή, τους οπαδούς του φασίστα Vladymir Jabotinsky) στο Ισραήλ [11]). Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν κατάφερε να σταματήσει τη σφαγή των Παλαιστινίων, που εξακολουθούν να πεινούν στη Γάζα, ούτε να τερματίσει τις θρησκευτικές σφαγές στη Συρία, που εξακολουθεί να κυριαρχείται από τους τζιχαντιστές, αλλά ανάγκασε το Ισραήλ να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες του στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο και τη Συρία.

• Στο Ιράν, μόλις ξεκίνησε και δεν έχει κάνει ακόμη αποδεκτό από την Ισλαμική Δημοκρατία ότι δεν μπορεί να οπλίζει χωρίς κίνδυνο τις σιιτικές μειονότητες της περιοχής, αλλά δεν της έχει προτείνει ακόμη να εγγυηθεί την ασφάλειά τους με άλλο μέσο. Η κατάσταση εδώ είναι πιο δύσκολη, καθώς απείλησε το Ιράν, όπως έκανε με την Ουκρανία και τους Παλαιστινίους, προκαλώντας μια άμεση σκληρή αντίδραση από την Τεχεράνη [12].

Στις τρεις περιπτώσεις, ο πρόεδρος Τραμπ χρησιμοποίησε τις στρατιές του χωρίς να δώσει μάχη: ανέστειλε για λίγο τις πληροφορίες που το Πεντάγωνο παρείχε στις ουκρανικές δυνάμεις [13], προκαλώντας μια στρατιωτική κατάρρευση· ανέστειλε επίσης προσωρινά την παράδοση όπλων στο Ισραήλ, αν και αυτό το σημείο δεν δημοσιοποιήθηκε, αλλά προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στο ισραηλινό επιτελείο. Αντίθετα, συγκεντρώνει δυνάμεις στο Ντιέγκο Γκαρσία για να απειλήσει το Ιράν [14]. Η μόνη στρατιωτική του ενέργεια ήταν η επίθεση κατά των Ansar Allah στην Υεμένη· μια αιματηρή και τακτικά άσκοπη ενέργεια, καθώς οι Υεμενίτες ήταν προετοιμασμένοι, αλλά χρήσιμη για να μεταφέρει το μήνυμά του στο Ιράν.

Καθαρισμός της ομοσπονδιακής γραφειοκρατίας

Παράλληλα με την αναδιοργάνωση των εξωτερικών σχέσεων των ΗΠΑ, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε να «αδυνατίζει το μαμούθ», δηλαδή να κλαδέψει τα άχρηστα κλαδιά του ομοσπονδιακού κράτους. Αυτό είναι το άλλο μεγάλο έργο των «Τζακσονιστών», δηλαδή των οπαδών του προέδρου Andrew Jackson [15]. Για να το πετύχει, βασίζεται στον ολιγάρχη Έλον Μασκ. Ωστόσο, ο πιο πλούσιος άνθρωπος στον κόσμο δεν είναι τζακσονιστής, αλλά ελευθεριακός. Η ανησυχία του δεν είναι να καταστρέψει τα μη συνταγματικά χαρακτηριστικά του ομοσπονδιακού κράτους για όφελος των πολιτειών, αλλά να μειώσει το βάρος του. Στην περίπτωση αυτή, αυτοί οι δύο διαφορετικοί στόχοι εξυπηρετούνται από τις ίδιες ενέργειες, τουλάχιστον μέχρι στιγμής.

Σε δώδεκα εβδομάδες, ο Έλον Μασκ κατάφερε να καταγράψει τις παραιτήσεις ή να απολύσει 230.000 ομοσπονδιακούς υπαλλήλους. Βέβαια, αυτός ο τρόπος δράσης φαίνεται βάρβαρος, αλλά δεν αμφισβητεί την ικανότητά τους, αλλά τη χρησιμότητά τους, κάτι που είναι πολύ διαφορετικό. Οι περισσότεροι από αυτούς εφάρμοζαν κανόνες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτοί οι κανόνες είναι κακοί, αλλά ότι δεν εντάσσονται στις λειτουργίες του ομοσπονδιακού κράτους και επομένως δεν θα έπρεπε να χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους. Αυτές οι περικοπές ανέδειξαν τυχαία πολλές περιπτώσεις διαφθοράς, όπως π.χ. μια επιχορήγηση 900.000 δολαρίων από την υπηρεσία μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων σε ένα μωρό εννέα μηνών. Ωστόσο, το πραγματικό ζήτημα δεν βρίσκεται πάλι εκεί. 6 δισεκατομμύρια δολάρια επιχορηγήσεων του Πενταγώνου μόλις ακυρώθηκαν, μεταξύ άλλων, ορισμένων ποσών που δόθηκαν σε πανεπιστήμια, χωρίς καμία σχέση με την άμυνα των ΗΠΑ. Όταν το DOGE θα καταφέρει να ελέγξει τους λογαριασμούς του έθνους, θα μπορέσει να δει σε τι χρησιμοποιείται κάθε μεταφορά χρημάτων από το ομοσπονδιακό κράτος, όπως, για παράδειγμα, τους μισθούς που καταβάλλονται σε πολλούς ξένους ηγέτες. Γι’ αυτό, είναι κατανοητή η τρέχουσα δικαστική μάχη για τη διατήρηση του απορρήτου γύρω από όλα αυτά.

Το Τμήμα Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας (DOGE) προβλέπει εξοικονόμηση 150 δισεκατομμυρίων δολαρίων εντός ενός έτους από αυτές τις περικοπές στη γραφειοκρατία και την καταπολέμηση της απάτης, δηλαδή ένα κέρδος 931,68 δολαρίων ανά φορολογούμενο. Είναι λίγο σε σύγκριση με όσα είχαν προβλεφθεί, αλλά απολύτως σημαντικό.

Δεν πρέπει να γίνει καμία σύγκριση μεταξύ των ΗΠΑ και άλλων κρατών, μόνο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας η γραφειοκρατία είναι εξίσου αδιαφανής, όπως φαίνεται από το τρέχον σκάνδαλο των κρυφών επιχορηγήσεων σε ορισμένες ΜΚΟ [16]..

(…Συνέχιζεται)

Οι σημειώσεις αυτού του άρθρου περιλαμβάνουν τόσο δωρεάν άρθρα από τον ιστότοπό μας, Voltairenet.org, όσο και ειδήσεις από την εμπιστευτική ενημερωτική μας επιστολή, Voltaire, actualité internationale

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] Ο Ντόναλντ Τραμπ διέλυσε την οργάνωση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 31 janvier 2017.

[2] Public Statement on the Hunter Biden Emails”, Voltaire Network, 19 October 2020.

[3] «2721 Donald Trump prive de leurs habilitations les responsables du Renseignement impliqués dans une falsification politique», Voltaire, actualité internationale - N°117 - 24 janvier 2025.

[4] «2872 Donald Trump dissout l’ENA états-unienne», Voltaire, actualité internationale - N°120 - 14 février 2025.

[5] «3138 Donald Trump retire les habilitations de sécurité de 15 personnalités de son opposition.», Voltaire, actualité internationale - N°126 - 28 mars 2025.

[6] «Trump Fires 6 N.S.C. Officials After Oval Office Meeting With Laura Loomer», Maggie Haberman, Jonathan Swan & Ken Bensinger, The New York Times, April 3, 2025.

[7] Η Ρωσία κηρύσσει τον πόλεμο στους Στραουσιανούς”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 5 mars 2022.

[8] « 2228 Benyamin Netanyahou refroidi par sa visite à la Maison-Blanche », Voltaire, actualité internationale - N°128 - 11 avril 2025.

[9] Ποιοι είναι οι Ουκρανοί ριζοσπαστικοί εθνικιστές;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 15 novembre 2022.

[11] Έπεσαν οι μάσκες: οι κρυμμένες αλήθειες του Γιαμποτίνσκι και του Νετανιάχου”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 23 janvier 2024.

[12] « L’Iran dénonce les menaces états-uniennes contre la paix », par Amir Saeid Iravani , Réseau Voltaire, 31 mars 2025.

[13] « L’Occident contre le CRINK », par Manlio Dinucci , Traduction M.-A., Réseau Voltaire, 5 avril 2025.

[14] «3185 Le Pentagone se prépare à une possible guerre contre l’Iran», Voltaire, actualité internationale - N°127 - 4 avril 2025.

[15] Ντόναλντ Τραμπ, μήπως είναι ο Άντριου Τζάκσον 2.0;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 19 novembre 2024.

[16] «3249 Le scandale du financement opaque de certaines ONG par la Commission européenne», Voltaire, actualité internationale - N°128 - 11 avril 2025.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Τα εργοτάξια του Ντόναλντ Τραμπ (1/2)

Για ποιο λόγο κηρύχθηκε «ένοχη» η Μαρίν Λε Πεν;

Θα αντέξουν τα διακυβερνητικά θεσμικά όργανα το τέλος της «Αμερικανικής Αυτοκρατορίας»;

Οι Δυτικοί Ευρωπαίοι χωρίς άμυνα

Μετά την Ουκρανία, το Ιράν;

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις