Νετανιάχου και Ναζισμός
Είναι συγκλονιστικό να σκεφτεί κανείς ότι ένας Εβραίος μπορεί να είναι ναζί. Ωστόσο, μερικές σπάνιες εξαιρέσεις ήταν και απέκτησαν από τον Φύρερ τον τίτλο του «τιμητικού Άριου». Ο Βλαντίμιρ Ζαμποτίνσκι, αρχηγός των «αναθεωρητικών σιωνιστών», δεν τον έλαβε, αλλά μοιραζόταν με τους ναζί την φυλετική τους αντίληψη του εθνικισμού. Υποστήριξε την ίδρυση μιας «εβραϊκής αυτοκρατορίας» στο πλευρό του Γ΄ Ράιχ και για αυτό έλαβε βοήθεια από το ναζιστικό κόμμα. Ένας από τους οπαδούς του διαπραγματεύτηκε με τον Άντολφ Άιχμαν την εξόντωση 450.000 Ούγγρων Εβραίων έναντι της μετανάστευσης ενός χιλιάδα «αναθεωρητικών σιωνιστών». Μοίρασαν μεταξύ τους τα λάφυρα του εγκλήματός τους.
Τον προηγούμενο μήνα, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, λίγο πριν κατηγορηθεί για γενοκτονία από τα Ηνωμένα Έθνη, διεκδίκησε ότι δεν είναι «σιωνιστής», αλλά «αναθεωρητικός σιωνιστής».
Η «Ειδική Επιτροπή που έχει αναλάβει να διερευνήσει τις ισραηλινές πρακτικές που επηρεάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού και των άλλων Αράβων των κατεχόμενων εδαφών» υπέβαλε την έκθεσή της (A/79/363), στις 20 Σεπτεμβρίου στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών [1].
Με προσοχή, ονομάζει ό,τι μπόρεσε να παρατηρήσει. Γράφει: «Τα γεγονότα που καταγράφονται στην παρούσα έκθεση οδηγούν την Ειδική Επιτροπή να συμπεράνει ότι οι ισραηλινές πολιτικές και πρακτικές που εφαρμόστηκαν κατά την υπό εξέταση περίοδο παρουσιάζουν χαρακτηριστικά στοιχεία γενοκτονίας.»
Είναι πλέον προφανές για όλους: το Κράτος του Ισραήλ, υπό την καθοδήγηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου, διαπράττει γενοκτονία. Το ένα τρίτο του ισραηλινού πληθυσμού διαδήλωσε εναντίον του και τα δύο τρίτα αντιτίθενται στις σημερινές στρατιωτικές του ενέργειες. Πώς, λοιπόν, η αυτοαποκαλούμενη «μοναδική δημοκρατία της Μέσης Ανατολής» μπόρεσε να φτάσει σε αυτό το σημείο;
Για να κατανοήσουμε, πρέπει πρώτα απ’ όλα να διακρίνουμε τις διαφορετικές εβραϊκές κοινότητες της διασποράς από τον εβραϊκό πληθυσμό του Ισραήλ. Οι αντιδράσεις των μεν και των δε είναι πολύ διαφορετικές, ακόμη κι αν, οι εβραϊκές κοινότητες στο σύνολό τους επιμένουν να πιστεύουν ότι το Ισραήλ είναι δυνητικά το «καταφύγιό» τους σε περίπτωση αντισημιτικής απειλής.
Στη συνέχεια, πρέπει να παραδεχτούμε ότι η κυβερνητική συμμαχία του Μπενιαμίν Νετανιάχου, από τον Δεκέμβριο του 2022, δεν έχει καμία σχέση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Μόνο οι Εβραίοι της ευρωπαϊκής διασποράς δεν το έχουν καταλάβει αυτό, ενώ, για παράδειγμα, εκείνοι της αμερικανικής διασποράς, έχουν ήδη σε μεγάλο βαθμό αποστασιοποιηθεί από τα εγκλήματα του Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Τρεις μήνες μετά την άνοδό του στην εξουσία, στις αρχές Μαρτίου 2023, είχα εξηγήσει σε αυτές τις στήλες, ότι η ισραηλινή κυβερνητική συμμαχία είχε δώσει στον εαυτό της ως οδικό χάρτη την πραγματοποίηση ενός σταδιακού πραξικοπήματος του οποίου ανάφερα τα κύρια επερχόμενα στάδια [2]. Ανέφερα επίσης την ομάδα που στέκεται πίσω από αυτό το σχέδιο: τους αναθεωρητικούς σιωνιστές του Βλαντίμιρ Ζαμποτίνσκι (1890-1940) και τους αμερικανικούς συμμάχους τους στραουσσιστές. Εξήγησα ότι οι εβραίοι υπερασπιστές της υπεροχής των Εβραίων, Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ (Υπουργός Εθνικής Ασφάλειας) και Μπεζαλέλ Σμότριτς (Υπουργός Οικονομικών), αν και διεκδικούν να είναι ακόλουθοι του ραβίνου Μεΐρ Καχάνε, ήταν οι ίδιοι αναθεωρητικοί σιωνιστές, αφού ο Καχάνε ήταν πράκτοράς τους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τώρα, αν και οι εβραϊκές κοινότητες ήταν πάντα το θέατρο έντονων διαφωνιών, ενώνονται για να πείσουν τον εαυτό τους ότι κανένα από τα μέλη τους δεν συμμάχησε ποτέ με τον ναζισμό. Ωστόσο, οι Εβραίοι είναι όπως όλοι οι άνθρωποι, και μεταξύ τους, μερικοί συνδέθηκαν με τους ναζί. Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, που είχε προσπαθήσει να θίξει αυτό το ζήτημα σε μια συνέντευξη στην ιταλική τηλεόραση, τον Μάιο του 2022, αναγκάστηκε να ανακαλέσει τα λόγια του. Είναι αλήθεια ότι είχε την απροσεξία να μιλήσει για την εβραϊκότητα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι και όχι για αυτή του Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ωστόσο, και οι δύο άνδρες συμμετέχουν σήμερα στην ίδια ιδεολογία και η παρατήρηση που προοριζόταν για τον έναν θα μπορούσε να απευθύνεται και στον άλλο.
Οι σχέσεις μεταξύ των αναθεωρητικών σιωνιστών και των φασιστών αφενός, και των ναζί αφετέρου, δεν έχουν μελετηθεί ποτέ ως τέτοιες. Το πολύ, πολύ γνωρίζουμε ότι ο Νταβίδ Μπεν Γκουριόν χαρακτήρισε τον Ζαμποτίνσκι ως «αναμφίβολα φασίστα και ίσως ναζί».
Ο φασισμός είναι μια λατρεία της βίας. Ο ναζισμός, από την άλλη πλευρά, είναι μια ιδεολογία της φυλετικής ιεραρχίας. Ο φασισμός πραγματοποιεί σφαγές, ο ναζισμός γενοκτονίες.
• Έχουμε πάντα τη μεγαλύτερη δυσκολία να αντιμετωπίσουμε τις σχέσεις του Ζαμποτίνσκι με τον Ντούτσε Μπενίτο Μουσολίνι. Ωστόσο, υπό την αιγίδα του τελευταίου ίδρυσε το Μπετάρ στα προάστια της Ρώμης.
• Οι σχέσεις των ναζί με τους Εβραίους δεν ήταν ποτέ πλήρως εχθρικές. Ο Ράινχαρντ Χάιντριχ τάχθηκε υπέρ του Das Schwarze Korps, τον Μάιο του 1935, για να διακρίνει τους εχθρούς, δηλαδή τους Εβραίους αφομοιωτές, από τους φίλους που ήταν ευνοϊκοί προς την μετανάστευσή τους στην Παλαιστίνη. Αρκετές φορές επανέλαβε αυτή τη διάκριση, ακόμη και όταν οργάνωνε την «τελική λύση». Για αυτόν δεν επρόκειτο να εξοντώσει όλους τους Εβραίους, αλλά μόνο εκείνους που δεν είχαν αποδεχτεί τις φυλετικές θέσεις και που δεν φιλοδοξούσαν να δημιουργήσουν μια «εβραϊκή αυτοκρατορία».
• Από το 1933 έως το 1939, οι ναζί επέτρεψαν στους Γερμανούς Εβραίους να μεταναστεύσουν στην υπό βρετανική εντολή Παλαιστίνη υπό την προϋπόθεση να πουλήσουν τις περιουσίες τους στη Γερμανία και να ανακτήσουν την αξία τους υπό τη μορφή γερμανικών εξαγωγών στην Παλαιστίνη. Οι αναθεωρητικοί σιωνιστές ήταν οι κύριοι προωθητές αυτής της συμφωνίας (γνωστή ως «συμφωνία Χααβάρα» ή «συμφωνία μεταφοράς») η οποία κατακρίθηκε από την πλειοψηφία της διασποράς [3].
• Τον Απρίλιο του 1935, οι ναζί αρχές επέτρεψαν στο κίνημα Μπετάρ να φορά μαύρες στολές, καθώς θεωρούσαν ότι αυτό το κίνημα ήταν η καλύτερη στήριξη αυτών των συμφωνιών [4].
• Σε μια συνέντευξη στην εφημερίδα του Γιόζεφ Γκέμπελς Der Angriff (Η Επίθεση), τον Σεπτέμβριο του 1935, ο τραπεζίτης αναθεωρητικός σιωνιστής, Γκέοργκ Καρέσκι, υπερασπίζεται τους Νυρεμβέργικους νόμους για τη φυλετική τάξη. Εξηγεί ότι πηγαίνουν στην ίδια κατεύθυνση με τους νόμους που προτείνουν οι αναθεωρητικοί σιωνιστές: «Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης της 15ης Σεπτεμβρίου 1935, εκτός από τις συνταγματικές τους διατάξεις, μου φαίνονται να πηγαίνουν εντελώς προς την κατεύθυνση μιας τέτοιας αμοιβαίας σεβασμού της ιδιαιτερότητας κάθε λαού. Η διακοπή της διαδικασίας διάλυσης πολλών εβραϊκών κοινοτήτων, που ευνοείται από τους μικτούς γάμους, είναι, από εβραϊκή άποψη, απολύτως καλοδεχούμενη. Για τη δημιουργία μιας εθνικής εβραϊκής ύπαρξης στην Παλαιστίνη, αυτοί οι παράγοντες, θρησκεία και οικογένεια, έχουν καθοριστική σημασία».
• Το 1936, σε μια συνέντευξη στο κομμουνιστικό περιοδικό New Masses, ο Ζαμποτίνσκι δήλωσε: «Ο αναθεωρητισμός είναι αφελής, ωμός και πρωτόγονος. Είναι άγριος. Βγαίνεις στο δρόμο και παίρνεις οποιονδήποτε άνθρωπο – έναν Κινέζο – και του ρωτάς τι θέλει, και θα σου απαντήσει σίγουρα με ποσοστό 100%. Είμαστε εμείς. Θέλουμε μια εβραϊκή αυτοκρατορία. Όπως υπάρχουν ιταλικές ή γαλλικές αυτοκρατορίες στη Μεσόγειο, θέλουμε μια εβραϊκή αυτοκρατορία. […] Η Παλαιστίνη πρέπει να είναι η πατρίδα δέκα ή δώδεκα εκατομμυρίων Εβραίων.» [5].
Οι σιωνιστές ονειρεύονταν ένα «εθνικό σπίτι» για τους Εβραίους, οι αναθεωρητικοί σιωνιστές, μια «αυτοκρατορία» για τους Εβραίους.
• Το 1937, οι αναθεωρητικοί σιωνιστές υποστήριξαν επίσης το γαλλο-πολωνικό σχέδιο, το λεγόμενο «Σχέδιο Μαδαγασκάρης». Πρόκειται και πάλι για την αντίθεση στον αφομοιωτισμό και την ενθάρρυνση της μεταφοράς στη Μαδαγασκάρη για να χτιστεί εκεί μια εβραϊκή αυτοκρατορία.
• Δεν είναι παρά μόνο το 1938 που το γερμανικό αναθεωρητικό σιωνιστικό κόμμα (Staatszionisten) διαλύθηκε.
• Ο Ζαμποτίνσκι πέθανε στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατά την εξορία του στη Νέα Υόρκη. Ο Μπεν Γκουριόν αντιστάθηκε στην επιστροφή των λειψάνων του στο Ισραήλ. Αλλά οι αναθεωρητικοί σιωνιστές συνέχισαν να συνεργάζονται με τους ναζί.
• Καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, ο «αναθεωρητικός σιωνιστής» Ούγγρος Ρέζσο Κάστνερ διαπραγματεύτηκε μυστικά με τους ναζί. Συνάντησε ακόμη και τον Άντολφ Άιχμαν, πιθανόν το 1944, και ενημέρωσε για αυτό προσωπικότητες όπως ο Νταβίδ Μπεν Γκουριόν. Ισχυρίστηκε ότι είχε αποκτήσει άδεια να διαφύγουν εκείνοι που θα αγόραζαν την ελευθερία τους. Μάζεψε τουλάχιστον 8,6 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα, αλλά τους έστειλε στο θάνατο. Στο τέλος του Πολέμου, έγινε εκπρόσωπος του ισραηλινού Υπουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας. Ωστόσο, αμφισβητήθηκε το 1953, κατηγορούμενος ότι εξαπάτησε και έκλεψε τους Ούγγρους Εβραίους. Έγινε ένα μισητό πρόσωπο στο Ισραήλ και δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια της δίκης του. Σύμφωνα με το πρόσφατο βιβλίο του ιστορικού Ναντάβ Κάπλαν, η εξάλειψή του θα μπορούσε να ήταν μια επιχείρηση μυστικών υπηρεσιών που επέβλεπε ο Νταβίδ Μπεν Γκουριόν [6]. Το ερώτημα τέθηκε για το ποιοι ωφελήθηκαν από τους χειρισμούς του Ρέζσο Κάστνερ: μόνο από τους ναζί, ή επίσης από τους «αναθεωρητικούς σιωνιστές»; Με άλλα λόγια, μήπως οι δύο ομάδες δούλεψαν μαζί εναντίον των Ούγγρων Εβραίων;
Σε μια συνέντευξη στο Life, το 1960, ο Άιχμαν ισχυρίστηκε ότι ο Κάστνερ «είχε συμφωνήσει να κάνει ό,τι μπορούσε για να μην αντιταχθούν οι Εβραίοι στην απέλασή τους, και ακόμη να συμπεριφέρονται σωστά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αν εγώ κλείσω τα μάτια και αφήσω μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες νέους Εβραίους να μεταναστεύσουν στην Παλαιστίνη, ήταν μια καλή συμφωνία». Με άλλα λόγια, θα είχε θυσιάσει 450.000 Ούγγρους Εβραίους για να σώσει 1.684 αναθεωρητικούς Εβραίους.
• Όλες αυτές οι υποθέσεις αναβίωσαν, όταν ο δικαστής Βενιαμίν Χαλεβί, ο οποίος αποφάνθηκε στην υπόθεση Ρέζσο Κάστνερ, έπρεπε να προεδρεύσει στη δίκη του SS Άντολφ Άιχμαν. Ο τελευταίος επιβεβαίωσε ότι ήταν μέλος μιας ένωσης αναθεωρητικών σιωνιστών. Προφανώς δεν ήταν δυνατό να επαληθευτεί, αλλά η Αννα Άρεντ, που παρακολουθούσε τη δίκη, πείστηκε για αυτό.
Από εκείνη τη στιγμή, οι Σοβιετικοί κατήγγειλαν την συνεργασία μεταξύ των αναθεωρητικών σιωνιστών και των ναζί, αλλά οι Δυτικοί, χωρίς να εξετάσουν τα λεγόμενά τους, χαρακτήρισαν τον Χρουστσόφ αντισημίτη.
Κατά την μεταπολεμική περίοδο, οι αναθεωρητικοί σιωνιστές εγκαταστάθηκαν στην Μοσσάντ, υπό την ηγεσία του Γιτζάκ Σαμίρ. Δίκασαν διάφορα εγκλήματα στη Λατινική Αμερική, την Αφρική και την Ασία, υπό την προστασία της CIA στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου. Εκείνη την εποχή προσέλαβαν τον διοικητή των SS Δυνάμεων Ειδικών Αποστολών, Όττο Σκόρτσενι.
Σήμερα, όταν παρακολουθούμε τη σφαγή των Παλαιστινίων πολιτών, με το πρόσχημα της εξάλειψης της Χαμάς, η οποία σε κάθε περίπτωση δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να ανταποκριθεί, μήπως μπορούμε κ’ εμείς να αναρωτηθούμε αν ο Μπενιαμίν Νετανιάχου συμπεριφέρεται, και αυτός, σαν ναζί;
Για να είναι τα πράγματα ξεκάθαρα, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, που είχε πάντα αρνηθεί να μιλήσει για το «Μεγάλη Ισραήλ», το ανέφερε σε μια συνέντευξη στο i24News στα εβραϊκά, πριν από ένα μήνα, στις 23 Αυγούστου 2025. Απαντούσε στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου Σαρόν Γκαλ, πρώην βουλευτή του κόμματος Ισραήλ Μπεϊτένου. Αυτός του έδωσε ένα φυλαχτό, που δεν φαίνεται στην οθόνη, που αντιπροσωπεύει «έναν χάρτη της Γης της Επαγγελίας», τον χάρτη του «Μεγάλου Ισραήλ». Στη συνέχεια, τον ρώτησε αν αισθάνεται κοντά σε αυτή την ιδέα. Με προκλητικότητα, ο Πρωθυπουργός απάντησε ότι αισθάνεται ότι του έχει ανατεθεί μια «ιστορική και πνευματική αποστολή» και ότι είναι «πολύ» δεμένος με το όραμα του «Μεγάλου Ισραήλ» [7].
Η έκθεση της «Ειδικής Επιτροπής» του ΟΗΕ δεν είναι απλώς μια γνωμοδότηση εμπειρογνωμόνων πάνω στην οποία οι δικαστές του Διεθνούς Δικαστηρίου θα μπορούν να στηριχθούν. Είναι επίσης μια ερώτηση που μας τίθεται: μήπως βγάλαμε τα συμπεράσματα από την σταδιακή αλλαγή του καθεστώτος στο Ισραήλ;
Οι Ισραηλινοί που αρνούνται να δουν την αλήθεια θα είναι τα επόμενα θύματα του Νετανιάχου: όπως οι ναζί σκότωσαν τους Γερμανούς δημοκράτες, οι αναθεωρητικοί σιωνιστές δεν θα δείξουν κανένα σεβασμό γι ’αυτούς.
Κριστιάν Άκκυριά
[1] «Πρακτικές και δραστηριότητες εγκατάστασης του Ισραήλ που επηρεάζουν τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού και των άλλων Αράβων των κατεχόμενων εδαφών» (αναφορά A/79/363), Ειδική Επιτροπή που έχει αναλάβει να διερευνήσει τις ισραηλινές πρακτικές που επηρεάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού και των άλλων Αράβων των κατεχόμενων εδαφών, Ηνωμένα Έθνη, 20 Σεπτεμβρίου 2025.
[2] “Το πραξικόπημα των Στράουσιστών στο Ισραήλ”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 7 mars 2023.
[3] Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ζαμποτίνσκι του Τελ Αβίβ, οι διάφοροι οργανισμοί του κινήματος των αναθεωρητικών σιωνιστών θα ήταν υπεύθυνοι για την εισαγωγή στην Παλαιστίνη 72 παράνομων μεταναστών το 1937, 3.240 το 1938, 14.476 το 1939 και 3.609 το 1940. Πηγή: αλληλογραφία του ινστιτούτου με τον Francis Nicosia (Νο. 469 της 28ης Σεπτεμβρίου 1976).
[4] The Third Reich and the Palestine Question, Francis R. Nicosia, University of Texas Press (1985).
[5] « Brown Shirts in Zion : Jabotinsky—The Jewish Hitler », Robert Gessner, New Masses, Vol. 14 No. 8, February 19, 1935.
[6] « מדוע חוסל קסטנר » (Pourquoi Kastner a-t-il été assassiné ?), Nadav Kaplan, Steimatzky (2024).
[7] Voltaire, actualité internationale - N°140-141 - 5 septembre 2025.
Les articles de cet auteur
Envoyer un message
