Στο Καζάν ανατράπηκε η παγκόσμια τάξη
Η σύνοδος κορυφής των BRICS στο Καζάν σήμανε το τέλος της κυριαρχίας της G7 στον κόσμο. Οι αγγλοσαξονικοί κανόνες που οργάνωναν τις διεθνείς σχέσεις θα αντικατασταθούν σταδιακά με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε ο καθένας, οι οποίες θα πρέπει να τηρηθούν από τώρα και στο εξής. Αυτή η επανάσταση μας γυρίζει πίσω στις προσπάθειες της Ρωσίας και της Γαλλίας, το 1899, να θεμελιώσουν ένα διεθνές δίκαιο, που υπονομεύτηκαν από τη Διάσκεψη του Ατλαντικού και το δυοπώλιο Ηνωμένων Πολιτειών/Ηνωμένο Βασίλειο.
Η 16η σύνοδος κορυφής των διευρυμένων BRICS πραγματοποιήθηκε στο Καζάν (Ρωσία), από τις 22 έως τις 24 Οκτωβρίου 2024 145 / 5 000 [1]. Εκτός από τους εννέα αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων που είναι ήδη μέλη αυτής της οργάνωσης, συμμετείχαν έντεκα άλλοι και περίπου είκοσι επιπλέον κράτη υπέβαλαν την αίτησή τους για ένταξη.
Αυτό το γεγονός είναι η τελική έκβαση της στρατηγικής που ξεκίνησε το 2009 από τον πρόεδρο της Βραζιλίας, Luiz Inácio Lula da Silva, τον πρόεδρο της ρωσικής κυβέρνησης, Βλαντιμίρ Πούτιν, τον Ινδό πρωθυπουργό, Manmohan Singh, και τον Κινέζο πρόεδρο, Hu Jintao. Αυτοί οι τέσσερις άνδρες φαντάστηκαν τις διεθνείς σχέσεις βασισμένες στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, που θα επέτρεπαν σε κάθε χώρα να αναπτυχθεί. Για εκείνους δεν ήταν ζήτημα να αντισταθούν στον δυτικό ιμπεριαλισμό της G8 (της οποίας η Ρωσία ήταν μέλος μέχρι το δυτικό πραξικόπημα της Μαϊντάν το 2014), αλλά να εξερευνήσουν έναν άλλο δρόμο, χωρίς τους Αγγλοσάξονες.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έπαιξε κεντρικό ρόλο στη δημιουργία αυτού του φορέα οικονομικής συνεργασίας, όπως ο Τσάρος Νικόλαος Β’ έπαιξε ρόλο στην εφεύρεση του διεθνούς δικαίου το 1899 [2]. Ήταν εκείνος που οργάνωσε την πρώτη σύνοδο κορυφής στην Αικατερινούπολη, παρόλο που ήταν ο πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ που εκπροσωπούσε τη Ρωσία εκεί.
Σε συνέντευξή του με την ευκαιρία της συνόδου του Καζάν, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, επικαλούμενος τα λόγια του Ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι, επιβεβαίωσε ότι «οι BRICS δεν είναι αντιδυτική οργάνωση, αλλά μια μη δυτική οργάνωση».
Στην τελική δήλωσή τους, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων αναφέρονται σε τέσσερα διαφορετικά θέματα [3]:
• Η πολυμέρεια.
• Η συνεργασία για την σταθερότητα και την ασφάλεια.
• Η οικονομική και χρηματοπιστωτική συνεργασία.
• Οι διαπροσωπικές ανταλλαγές.
Η πολυμέρεια
Μετά την παρατήρηση ότι, ανεξάρτητα από τα δυτικά κέντρα εξουσίας, αναδύονται νέα κέντρα, επιβεβαιώνουν την προσήλωσή τους στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, στη σύνταξη του οποίου συμμετείχαν όλοι, εκτός από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που δεν ήταν ακόμη ανεξάρτητα. Στη συνέχεια, συνηγορούν για μεταρρύθμιση του ΟΗΕ και των υπηρεσιών του, έτσι ώστε οι θεσμοί του να προσαρμοστούν στον σημερινό κόσμο και να ενσωματώσουν τις νέες εξουσίες. Αν και δεν έδωσαν καμία ημερομηνία για την μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας και του ΔΝΤ, θέτουν τον ορίζοντα 2025 για την μεταρρύθμιση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και του διοικητικού συμβουλίου της Διεθνούς Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη (BIRD).
Χαρακτηρίζουν ως «μονομερή καταναγκαστικά μέτρα» τις «κυρώσεις» που λαμβάνονται έξω από το Συμβούλιο Ασφαλείας, ως «παράνομες», είτε είναι πολιτικές είτε είναι οικονομικές.
Υποστηρίζουν τις εργασίες της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), αλλά δεν σχολιάζουν τα συμπεράσματα που βγάζουν οι Δυτικοί. Δηλώνουν ότι ανησυχούν βαθιά για τις προσπάθειες σύνδεσης της ασφάλειας με την ατζέντα για την κλιματική αλλαγή. Περαιτέρω στο κείμενο (§ 83), καταδικάζουν τη χρήση του προσχήματος του κλίματος για την επιβολή μονομερών, τιμωρητικών και μεροληπτικών μέτρων προστατευτισμού. Επιπλέον, υποστηρίζουν τη συνεργασία για την καταπολέμηση των αερίων θερμοκηπίου, σύμφωνα με το άρθρο 6 των Συμφωνιών του Παρισίου (§ 85). Υπενθυμίζουμε ότι η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών απορρίπτει τη δυτική ανθρωποκεντρική ερμηνεία της κλιματικής αλλαγής.
Δεσμεύονται να προάγουν και να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην ανάπτυξη, και των θεμελιωδών ελευθεριών στο πλαίσιο των αρχών της ισότητας και του αμοιβαίου σεβασμού. Ομοίως, δεσμεύονται να εντείνουν την καταπολέμηση του ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της σχετικής μισαλλοδοξίας που συνδέεται, καθώς και των διακρίσεων λόγω θρησκείας, πίστης ή πεποιθήσεων και όλων των σύγχρονων μορφών τους στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ανησυχητικών τάσεων αύξησης της ρητορικής του μίσους.
Η συνεργασία για την σταθερότητα και την ασφάλεια
Συμφωνούν σε μια κοινή θέση απέναντι στις τρέχουσες συγκρούσεις, όχι χωρίς να παραπέμπουν στο ψήφισμα 2686 (2023) του Συμβουλίου Ασφαλείας (που καταγγέλλει τον λόγο μισαλλοδοξίας και μίσους) και στο ψήφισμα 46/182 (1991) της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών (για την έκτακτη ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας). Ομοίως, υπενθυμίζουν την ανάγκη σεβασμού των νόμιμων και εύλογων ανησυχιών για την ασφάλεια όλων των χωρών.
Ακολουθεί ένας μακρύς κατάλογος τοποθετήσεων.
• Γάζα (§ 30)
Υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη καθιέρωσης άμεσης, συνολικής και μόνιμης κατάπαυσης του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας, για την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση όλων των ομήρων και κρατουμένων αμφοτέρων των μερών που κρατούνται παράνομα σε αιχμαλωσία και για την παροχή βιώσιμης και μεγάλης σε κλίμακα ανθρωπιστικής βοήθεια και να τεθεί τέλος σε όλες τις επιθετικές ενέργειες. Ωστόσο, υποστηρίζουν τη λύση των δύο κρατών (το αρχικό αποικιακό σχέδιο του Λόρδου Πηλ) που τους φαίνεται ως η μόνη δυνατή ειρηνική λύση.
• Λίβανος (§ 31-32)
Καταδικάζουν την «προμελετημένη τρομοκρατική ενέργεια» που αποτελείται από εκρήξεις τηλε-ειδοποιητών και ραδιοτηλεφώνων στις 17 Σεπτεμβρίου 2024. Καταδικάζουν επίσης τις επιθέσεις κατά του προσωπικού του ΟΗΕ, τις απειλές για την ασφάλειά τους και καλούν το Εβραϊκό Κράτος να σταματήσει αμέσως αυτές τις δραστηριότητες του στον Λίβανο. Είναι υπέρ της αυστηρής συμμόρφωσης με το ψήφισμα 1701 (2006), εννοώντας ότι ισχύει το ίδιο για το Ισραήλ, το οποίο θα πρέπει επομένως να αποσυρθεί πίσω από τη «μπλε γραμμή» (γραμμή οριοθέτησης).
• Υεμένη (§ 33)
Είναι υπέρ της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας, αλλά, αντί να καταδικάσουν τον Ανσάρ Αλλάχ όπως οι Δυτικοί, σκοπεύουν να εξετάσουν τα αίτια της σύγκρουσης και να υποστηρίξουν τον διάλογο και την ειρηνευτική διαδικασία υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
• Συρία (§ 34)
Επιμένουν ότι η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας πρέπει να γίνονται αυστηρά σεβαστές. Καταδικάζουν την παράνομη ξένη στρατιωτική παρουσία που αυξάνει τους κινδύνους συγκρούσεων μεγάλης κλίμακας στην περιοχή. Τονίζουν ότι οι παράνομες «μονομερείς κυρώσεις» επιδεινώνουν σοβαρά τα δεινά του συριακού λαού. Μιλούν επίσης ανοιχτά (§ 43) κατά της ισραηλινής κατοχής του συριακού Γκολάν.
• Ιράν (§ 35 και 37)
Καταδικάζουν την επίθεση κατά των διπλωματικών εγκαταστάσεων της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν στη Δαμασκό. Υπενθυμίζουν ότι η συμφωνία JCPOA επικυρώθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να αποχωρήσουν από αυτήν όπως έκαναν.
• Ουκρανία (§ 36)
Τονίζουν ότι όλα τα κράτη θα έπρεπε να ενεργούν σύμφωνα με τους σκοπούς και τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών στο ακαριαίο (αυτό υποστηρίζει τη ρωσική ερμηνεία της σύγκρουσης). Σημειώνουν με ικανοποίηση τις σχετικές προτάσεις για διαμεσολάβηση και καλές υπηρεσίες (από την Κίνα, τη Νότια Αφρική και την Ινδία), με στόχο την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης μέσω διαλόγου και διπλωματίας.
• Σουδάν (§ 40)
Καταδικάζουν την επίθεση, από τα στρατεύματα του προέδρου Abdel Fattah al-Burhan, κατά της κατοικίας του επικεφαλής της αποστολής της πρεσβείας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, στις 29 Σεπτεμβρίου 2024· μια επίθεση παρόμοια με εκείνη κατά των ιρανικών διπλωματικών χώρων στη Συρία από το Ισραήλ. Ζητούν άμεση, μόνιμη και άνευ όρων κατάπαυση του πυρός.
• Αφγανιστάν (§ 42)
Υπερασπίζονται την αρχή ενός ανεξάρτητου, ενωμένου και ειρηνικού κράτους, απαλλαγμένου από τρομοκρατία, πόλεμο και ναρκωτικά. Τονίζουν την ανάγκη παροχής επείγουσας και αδιάλειπτης ανθρωπιστικής βοήθειας στον αφγανικό λαό και την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων όλων των Αφγανών, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών, των κοριτσιών και των διαφορετικών εθνοτικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένης της άρσης της υφισταμένης απαγόρευσης φοίτησης στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.
• Αφοπλισμός (§ 43-46)
Τάσσονται υπέρ της επιτάχυνσης της εφαρμογής των ψηφισμάτων για τη δημιουργία ζώνης απαλλαγμένης από πυρηνικά όπλα και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής στη Μέση Ανατολή (δηλαδή για την αποπυρηνικοποίηση του Ισραήλ), σύμφωνα με την ιρανική πρόταση.
Τάσσονται επίσης υπέρ της αποτροπής μιας κούρσας εξοπλισμών στο διάστημα, παρά την αντίθεση των Ηνωμένων Πολιτειών.
• Τρομοκρατία (§ 47-49)
Απορρίπτουν κάθε προσπάθεια πολιτικοποίησης ζητημάτων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και τη χρήση τρομοκρατικών ομάδων για την επίτευξη πολιτικών σκοπών και τονίζουν ότι μόνο οι BRICS είναι αποτελεσματικός οργανισμός σε αυτό το θέμα - μια ευθεία νύξη για τις μυστικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου —. Ζητούν την ταχεία έγκριση της Γενικής Σύμβασης για τη Διεθνή Τρομοκρατία στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών.
• Διεθνική εγκληματικότητα (§ 50-53)
Υπό την ώθηση της Ρωσίας, οι BRICS προσεγγίζουν τα ζητήματα των ναρκωτικών, του διεθνικού εγκλήματος και της διαφθοράς ενισχύοντας μια συντονισμένη κατασταλτική αντίδραση.
Οικονομική και χρηματοοικονομική συνεργασία
Οι BRICS μελετούν πρώτα την ανάγκη ύπαρξης ενός γραφείου συμψηφισμού για την ανταλλαγή ρευστότητας μεταξύ τους (χωρίς να χρειάζεται να περάσουν από το σύστημα SWIFT που δημιουργήθηκε από τα δίκτυα stay-behind του ΝΑΤΟ) και ένα σύστημα αντασφάλισης για την εξασφάλιση της μεταφοράς αγαθών (χωρίς να χρειάζεται να περάσουν από αγγλοσαξονικές εταιρείες ή έμμεσα ελεγχόμενες από αυτές).
Δεν προσεγγίζουν το εμπόριο υπό την προοπτική του ελεύθερου εμπορίου ή των δασμών, αλλά υπό την οπτική της ασφάλειας, της προσαρμοστικότητας, της σταθερότητας και της αποτελεσματικότητας των αλυσίδων εφοδιασμού. Τον τελευταίο χρόνο, εφαρμόζουν ένα πρόγραμμα για την εναρμόνιση και τον συντονισμό της χρήσης της πληροφορικής (PartNIR) στην οικονομία και το εμπόριο.
Όσον αφορά την καταπολέμηση των ασθενειών, οι BRICS, ενώ χαιρετίζουν το έργο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), αναπτύσσουν το δικό τους σύστημα επαγρύπνησης και αλληλοβοήθειας.
Όσον αφορά την πνευματική ιδιοκτησία, οι BRICS, έχοντας επίγνωση ότι τα πνευματικά δικαιώματα και άλλα διπλώματα ευρεσιτεχνίας αποτελούν σήμερα την κύρια πηγή εισοδήματος των Αγγλοσάξονών (και όχι την πραγματική ή οικονομική τους παραγωγή), οι BRICS σκοπεύουν να αποκαταστήσουν αυτό το σύστημα διεκδίκησης στοχεύοντας στην καταπολέμηση της παραποίησης και όχι πλέον αξιοποιώντας τα κέρδη τους. Σκοπεύουν να αυξήσουν τη συνεργασία σε προγράμματα έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας στους τομείς της βιοϊατρικής, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, των διαστημικών και αστρονομικών επιστημών, της ωκεανογραφίας και της μελέτης των πολικών περιοχών της γης.
Οι διαπροσωπικές ανταλλαγές
Οι BRICS σκοπεύουν κυρίως να πολεμήσουν ενάντια στην αγγλοσαξονική ιδεολογία του «πολέμου των πολιτισμών» [4] στηριζόμενοι σε δύο υπηρεσίες του ΟΗΕ, την UNICEF και την Συμμαχία των Πολιτισμών. Επιθυμούν να αυξήσουν τις διαπροσωπικές ανταλλαγές μεταξύ τους στους τομείς των μέσων ενημέρωσης, του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, του αθλητισμού, των τεχνών, της νεολαίας, της κοινωνίας των πολιτών, της δημόσιας διπλωματίας και των ακαδημαϊκών ανταλλαγών.
Οι BRICS αντιστέκονται εκεί σε μια επιστροφή προς τα πίσω: η έννοια του πολέμου των πολιτισμών, που ήταν ένα ουσιαστικό μέρος της ρητορικής του προέδρου Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, φαινόταν οριστικά ξεχασμένη. Επιστρέφει στη μόδα με την υποψηφιότητα της Καμάλα Χάρις που υποστηρίζεται από τους νεοσυντηρητικούς. Δεν είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, παρά μόνο μια υποτιθέμενη επιστημονική μορφή του παλιού βίαιου λόγου των ετών 1930-1945: για να επιβιώσουν, οι Δυτικοί δεν έχουν άλλη επιλογή από το να εξαλείψουν τους άλλους.
Παρατηρήσεις για αυτή τη σύνοδο κορυφής
Αυτή η σύνοδος κορυφής πραγματοποιήθηκε ενώ ο κόσμος παρακολουθεί ζωντανά την ισραηλινή εθνοκάθαρση, πρώτα στη Γάζα και μετά στο νότιο Λίβανο. Την ίδια στιγμή, η ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση με στόχο την εφαρμογή στην Ουκρανία της απόφασης 2202 του Συμβουλίου Ασφαλείας (συμφωνίες του Μινσκ) στρέφεται προς όφελος της Μόσχας. Ο ουκρανικός στρατός δεν θα περάσει τον χειμώνα, και όλα τα δυτικά «μονομερή καταναγκαστικά μέτρα» έχουν αποτύχει. Λυπούμαστε, αλλά από την άποψη του «πολέμου των πολιτισμών», οι Άραβες στη Γάζα και οι Ρώσοι στην Ουκρανία απειλούν τη Δύση και πρέπει να εξαλειφθούν.
Συνεπώς, η συμμετοχή στους BRICS φαίνεται να είναι μια εξέγερση ενάντια στην Αγγλοσαξονική Παγκόσμια Τάξη. Δεν μπορούμε λοιπόν παρά να είμαστε απογοητευμένοι από την οπισθοδρόμηση του Βραζιλιάνου προέδρου, Luiz Inácio Lula da Silva, ο οποίος δεν τόλμησε να έρθει στο Καζάν και εκπροσωπήθηκε από τον Υπουργό Εξωτερικών του, Mauro Vieira. Η Βραζιλία είναι, όμως, ιδρυτικό μέλος των BRICS. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι η Βραζιλία εμπλέκεται ενεργά αφού προεδρεύει της Νέας Αναπτυξιακής Τράπεζας. Προέδρος της είναι η πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας, Dilma Youssef, η οποία ανατράπηκε κατά τη διάρκεια μιας τηλεχειριζόμενης επιχείρησης από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ.
Η ίδια παρατήρηση πρέπει να γίνει για την άρνηση, την τελευταία στιγμή, του πρίγκιπα Μοχάμεντ Μπεν Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας να πάρει θέση με το ένα ή το άλλο στρατόπεδο και να πάει στο Καζάν, παρότι ο προνομιούχος σύμμαχός του, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, είναι πλέον μέλη των BRICS και ότι ο πρόεδρός τους, Σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ Αλ Ναχιάν, ήταν παρών.
Η Ρωσία επέλεξε το Καζάν, την πρωτεύουσα του Ταταρστάν, για να φιλοξενήσει αυτή τη σύνοδο κορυφής, επειδή αυτή η δυναμική πόλη απεικονίζει τόσο την ενσωμάτωση των μουσουλμάνων στη Ρωσική Ομοσπονδία όσο και την ικανότητα της Μόσχας να εκχωρεί τις εξουσίες της.
Στο οικονομικό μέτωπο, η Σύνοδος Κορυφής σημείωσε πρόοδο στην αποδολαριοποίηση του διεθνούς εμπορίου. Οι BRICS κινούνται προς ένα ψηφιακό νομισματικό πρότυπο. Συζητήθηκαν οι δυνατότητες προς μια
κοινή φορολογική αρχή, αυτές ενός δικαστηρίου για τη διαιτησία των οικονομικών διαφορών μεταξύ των χωρών μελών ή ακόμη και η ιδέα για ένα χρηματιστήριο σιτηρών. Επίσης, η δυνατότητα δημιουργίας ανεξάρτητης υποδομής διασυνοριακών διακανονισμών και καταθέσεων, «BRICS Clear». Τέλος, οι BRICS προχωρούν στην ανάπτυξη ενός συστήματος καρτών πληρωμών που ονομάζεται «BRICS Pay», που παρουσιάστηκε στη σύνοδο κορυφής του Καζάν. Η λειτουργία της φαίνεται σχετικά κλασική: η κάρτα «BRICS Pay» θα πρέπει να καθιστά δυνατή τη διευθέτηση πληρωμών σε εθνικό νόμισμα μέσω της χρήσης ενός κωδικού QR με χρέωση ενός ηλεκτρονικού πορτοφολιού που παρέχεται μέσω μιας ομώνυμης εφαρμογής, επισυνάπτοντας μια τραπεζική κάρτα Visa, MasterCard ή Mir. Το πρόβλημα είναι η διατήρηση της πλήρους κυριαρχίας συμμετέχοντας σε ένα συλλογικό νόμισμα.
Η σύνοδος κορυφής έδειξε πάνω απ’ όλα, σε πολιτικό επίπεδο, παρουσία του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, ότι οι BRICS απορρίπτουν τους μεταβαλλόμενους δυτικούς κανόνες, που έθεσε η G7 ανάλογα με τον πελάτη, και προτιμά το σεβασμό του δοσμένου λόγου, δηλαδή του διεθνούς δίκαιου. Οι χώρες του «παγκόσμιου Νότου» (σε αντίθεση με τη «συλλογική Δύση») έχουν πλήρη επίγνωση των δεσμεύσεων και των συνθηκών που έχουν υπογράψει οι Αγγλοσάξονες και παραβιάζονται ξεδιάντροπα από τους ίδιους. Οι Δυτικοί θεωρούν πράγματι ότι στο όνομα της δημοκρατίας, ένας εκλεγμένος αρχηγός κράτους ή κυβέρνησης μπορεί να μην αισθάνεται υποχρεωμένος για την υπογραφή αυτών που προηγήθηκαν, ενώ άλλα κράτη, είτε βρίσκονται στα μάτια τους μη-φιλελεύθερα είτε δικτατορικά, έχουν την υποχρέωση να το κάνουν. Για παράδειγμα, ο Ντόναλντ Τραμπ εγκατέλειψε την JCPOA (συμφωνία τα πυρηνικά του Ιράν) που ο προκάτοχός του, Μπαράκ Ομπάμα, είχε διαπραγματευτεί επί μακρόν. Ή ο Τζο Μπάιντεν που δεν θεώρησε τον εαυτό του δεσμευμένο από δύο έγγραφα που υπέγραψε ο φίλος του Μπαράκ Ομπάμα, ούτε από αυτό της Κωνσταντινούπολης (1999 [5]), ούτε από το ψήφισμα 2202 (2015) για τις συμφωνίες του Μινσκ. Ως εκ τούτου, ισχυρίζεται ότι η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία και παραβίασε τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ενώ πολλά μεταγενέστερα κείμενα δείχνουν ότι η Ρωσία είναι η μόνη που έχει ακολουθήσει όλες τις αρχές του κατά γράμμα.
Το ΔΝΤ μόλις αναθεώρησε τις μεθόδους υπολογισμού του και τοποθέτησε το ρωσικό ΑΕΠ σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης στην τέταρτη θέση πίσω από αυτό της Κίνας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ινδίας. Αυξήθηκε λοιπόν ξαφνικά κατά 23% και άφησε την 48η θέση όπου μαράζωνε. Ωστόσο, πέρα από την οικονομική πραγματικότητα (οι BRICS αντιπροσωπεύουν το 37% του παγκόσμιου ΑΕΠ και το 45% της ανθρωπότητας, ενώ η G7 αντιπροσωπεύει μόνο το 29% του ΑΕΠ και το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού), αυτή η σύνοδος κορυφής άνοιξε τα μάτια πολλών ατόμων με προβλήματα όρασης. Ο κόσμος έχει ανατραπεί. Δεν κυριαρχείται πλέον από την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο.
[2] “Ποια διεθνής τάξη;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 7 novembre 2023.
[3] “XVI BRICS Summit : Kazan Declaration”, Voltaire Network, 24 October 2024.
[4] «La "Guerre des civilisations"», par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 4 juin 2004.
[5] “Έγγραφο Κωνσταντινούπολης”, ΟΑΣΕ, 1999.
Les articles de cet auteur
Envoyer un message
