Το μελλοντικό αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό έως το 2025

του Admiral Jonathan Greenert, U.S. Navy

Ο Ναύαρχος Jonathan Greenert, αρχηγός των επιχειρήσεων του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, ανακοίνωσε τις προκλήσεις που περιμένουν το αμερικανικό ναυτικό με ορίζοντα το 2025 σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε από το   Ναυτικό Ινστιτούτο των Ηνωμένων Πολιτειών,  Issue: Proceedings Magazine - December 2011 Vol. 137/12/1,306 .

Ενώ η εξοικονόμηση πόρων που μπορεί να ζητηθεί από το Πεντάγωνο δημιουργούν φόβους στον Αμερικανό Υπουργό Άμυνας Λέων Πανέτα ώστε να περιοριστεί το U. S. Navy στο μέγεθος που ήταν το 1915, αναμένονται καυτές συζητήσεις για τα επόμενα χρόνια: θα πρέπει όντως να εγγυηθεί η ασφάλεια των θαλασσίων δρόμων που ανοίγονται με το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική, να αποτραπεί ένας πιθανός αποκλεισμός των Στενών του Ορμούζ από το Ιράν και να παρακολουθηθεί από κοντά η ζώνη της Ασίας-Ειρηνικού, όπου η ραγδαία άνοδος της δύναμης της Κίνας στο στρατιωτικό τομέα είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, δεδομένου επιπλέον ότι εμπλέκεται σε πολλές εδαφικές διαφορές στην περιοχή, μεταξύ άλλων στη Νότια Θάλασσα της Κίνας.

Ο Ναύαρχος Jonathan Greenert δεν όρισε τους πιθανούς αντιπάλους στο άρθρο του, αλλά το Ιράν και η Κίνα εμφανίζονται σαν υδατογράφημα, ειδικά όταν αναφέρεται στην ενίσχυση των δυνατοτήτων απαγόρευσης θαλάσσιων περιοχών (A2/AD) την οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσει το αμερικανικό Ναυτικό.

Αυτές οι δυνατότητες, που μπορούν να θεωρηθούν αμυντικές, επιτρέπουν στο κράτος που τις κατέχει να εκφοβίσει τους γείτονές του, απειλώντας ότι θα μπλοκάρει ένα βασικό θαλάσσιο σταυροδρόμι, γεγονός που θα καθυστερούσε ή θα απότρεπε μια πιθανή επέμβαση των ΗΠΑ.

Κατά συνέπεια: οι χώρες για τις οποίες υφίσταται μια εδαφική διαμάχη για παράδειγμα, βρίσκονται ενώπιο τετελεσμένου γεγονότος και είτε θα πρέπει να συνθηκολογήσουν είτε να εγκαταλείψουν τις αξιώσεις τους.

Η απαγόρευση μιας θαλάσσιας περιοχής περνά αναγκαστικά από την ανάγκη ανάπτυξης νέων όπλων (υπερηχητικών πύραυλων κατά πλοίων, κλπ), συστημάτων ανίχνευσης, πόντισης ναρκών, και της ανάπτυξής πολεμικών πλοίων και αεροναυτικών μέσων, όπως ήδη το πράττει η Κίνα σήμερα.

Για να ληφθεί υπόψη αυτή την απειλή, το Πολεμικό Ναυτικό θα πρέπει, σύμφωνα με το Ναύαρχο Greenert, να επικεντρώσει τις προσπάθειές του σε ορισμένους άξονες. Για να ξεπεραστούν οι αυξημένες δυνατότητες εντοπισμού των πιθανών αντιπάλων, καθώς και η βελτίωση της ακρίβειας των όπλων τους, η βελτίωση της μη αορατότητας των οπλικών συστημάτων (πλοία, αεροπλάνα, ΜΕΑ) αποτελεί προτεραιότητα, καθώς και η διατήρηση του δυναμικού για τον ηλεκτρονικό πόλεμο και στο κυβερνοχώρο, για να καταστηθούν ανενεργά, για παράδειγμα, τα ραντάρ του εχθρού.

Εξάλλου, εκτός από την απόκτηση πιο εξελιγμένων και πιο εύστοχων πυρομαχικών,  το U. S. Navy θα πρέπει να διατηρήσει τις ικανότητες των υποβρυχίων ναυτικών δυνάμεων του και να επενδύσει σε μη επανδρωμένα αεροπλάνα και υποβρύχια με σκοπό την πληροφόρηση, ή την ναρκαλιεία.

Τέλος, για να αποφευχθούν πιθανές συγκρούσεις και να είναι σε θέση, εάν χρειαστεί, να παρέμβει γρήγορα και ενώ θα είναι περιορισμένα τα μέσα του, ο Ναύαρχος Greenert εκτίμησε ότι «το Πολεμικό Ναυτικό θα χρειαστεί καινοτόμες προσεγγίσεις (...) για την κάλυψη των αυξανόμενων ανησυχιών σχετικά με την ελεύθερη ναυσιπλοΐα στη θάλασσα».

«Επειδή δεν θα είμαστε πλέον σε θέση να υποστούμε το οικονομικό και διπλωματικό κόστος που θα πρόκυπτε από νέες βάσεις στο εξωτερικό, ο στόλος του 2025 θα εξαρτηθεί από λιμάνια σε χώρες υποδοχής», δήλωσε, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του Μπαχρέιν, όπου έχει εγκατασταθεί ο Πέμπτος Αμερικανικός Στόλος.

Και πάλι, είναι η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού που φαίνεται να ανησυχεί περισσότερο τον αξιωματικό, αφού ανέφερε τη παρουσία του αμερικανικού Ναυτικού σε αυτή τη περιοχή. Επίσης, ανέφερε την ανάπτυξη «νέων μαχητικών φρεγατών» στη Σιγκαπούρη, όπου ο στρατός των ΗΠΑ διαθέτει ήδη ορισμένες εγκαταστάσεις, καθώς και την αποστολή αεροπλάνων P-8A Poseidon για ναυτική επιτήρηση στις Φιλιππίνες και την Ταϊλάνδη για την ανίχνευση υποβρύχιων.

Προς το παρόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ήδη ανακοινώσει την πρόθεσή τους να αναπτύξουν 2.500 πεζοναύτες στο Darwin της Αυστραλίας, στο πλαίσιο μιας αμυντικής συμφωνίας με την Καμπέρα, η οποία προβλέπει επίσης ευκολίες ελλιμενισμού για τα πλοία του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, γεγονός που είχε επικριθεί από το Πεκίνο. Και πρέπει να προσθέσουμε και την παρουσία των 70.000 Αμερικανών στρατιωτικών στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα.

Admiral Jonathan Greenert, U.S. Navy

Πηγή