Γεωπολιτική και Covid

 Ο Denis Rancourt, πρώην καθηγητής φυσικής του πανεπιστημίου της Οτάβα (Καναδά), καταθέτει τις απόψεις του, για ιούς, γεωπολιτική και πολέμους.

Δεν λέει τίποτε λιγότερο από όσα λένε τα περισσότερα μη συστημικά μέσα:

Οι ΗΠΑ χάνουν την μονοκρατορία τους και έχουν βάλει τους Ουκρανούς να πολεμάνε τους Ρώσους.

Καταθέτει όμως και κάποιες άλλες σκέψεις, όπως λ.χ. ότι η κοβίντ ήταν και παραμένει άσκηση πολεμικών συρράξεων και ιδεολογικών διαστροφών. Δεν λέω να τις ασπαστείτε, αλλά σε εποχές κρίσεων οι άνθρωποι στρέφονται στο διάβασμα.

Αφήστε λοιπόν τα λουλούδια του Μάη και πιάστε το διάβασμα. ¨Όχι πως τα λουλούδια του Μάη δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή μας, αλλά αν δεν μάθουμε να τα υπερασπιστούμε θα τα χάσουμε και μεις και ο γενιές που έρχονται.

Βίντεο (γαλλικά):

CROWDBUNKER.COM

Mesures "sanitaires" et géopolitique : les explications

Γεωπολιτική και Covid

του καθηγητή Ντένις Ράνκορτ και του Ζερέμι Μερσιέ

Mondialisation.ca, 26 Απριλίου 2022

Jérémie Mercier: κ. καθηγητά Denis Rancourt, σε αυτή τη περίοδο της «κρίσης covid», σπάνια συζητείται το αντικείμενο «γεωπολιτικό». Πώς γίνεται αυτό; Γιατί το γεωπολιτικό θέμα απουσιάζει σχεδόν γενικά από τις συζητήσεις;

Ντένις Ράνκουρτ: Με λίγα λόγια, προωθώ την ερμηνεία ότι όλα αυτά τα γεγονότα "Covid", αυτά τα λεγόμενα υγειονομικά μέτρα και που εφαρμόζονται κυρίως στις χώρες της Δύσης είναι στην πραγματικότητα μέτρα του πολέμου, επειδή διεξάγεται ένας τεράστιος γεωπολιτικός πόλεμος. Είναι ένας οικονομικός, ναυτικός και στρατιωτικός πόλεμος κατά της Κίνας, η οποίας βρίσκεται υπό ναυτικό αποκλεισμό αυτή τη στιγμή, για τον οποίο λίγοι μιλούν. Το Πεντάγωνο βάζει τεράστιους πόρους προς αυτή την κατεύθυνση. Στην πραγματικότητα, είναι το μεγαλύτερο στρατιωτικό τους σχέδιο αυτή τη στιγμή, και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους το Πεντάγωνο δεν μπορεί να επενδύσει πολλά στη πλευρά του ΝΑΤΟ αυτή τη στιγμή. Το Πεντάγωνο δεν θέλει να αφαιρέσει πόρους και προσοχή από το κύριο σχέδιό του που είναι να κλείσει την Κίνα και να περιορίσει το εμπόριό της. Αυτό που πρέπει να καταλάβετε είναι ότι υπάρχει μια γεωπολιτική ιστορία πίσω από όλα αυτά.

Jérémie Mercier: Είναι ένας πόλεμος μεταξύ ποιού και της Κίνας;

Ντένις Ράνκουρτ: Μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, του παγκοσμιοποιημένου κόσμου, που κυβερνιέται και ελέγχεται πλήρως από το αμερικανικό σύστημα, ήτοι της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας, αυτού που θα αποκαλούσαμε το «βαθύ κράτος»: της CIA, της στρατιωτικής νοημοσύνης, της αυτοκρατορίας που διαχειρίζεται τον κόσμο, που διαχειρίζεται την Ευρώπη, που ελέγχει την Αφρική, τη Λατινική Αμερική, την πλειοψηφία των χωρών της Ασίας και που ελέγχει τον κόσμο σχεδόν απολύτως από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και έκτοτε πάντα επιδίωκε να αυξήσει την επιρροή της.

Νομίζω ότι πρέπει να ανοίξω μια παρένθεση για τη γεωπολιτική από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου για να καταλάβετε τι είναι η «κρίση covid». Ήδη, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος αλλάξε πολλά πράγματα, επειδή η Ρωσία είναι η χώρα που κατέστρεψε τον ναζισμό. Είναι επίσης η χώρα που υπέστη τις μεγαλύτερες απώλειες, αλλά κατάφερε να απωθήσει τους Ναζί πίσω στη μέση της Ευρώπης. Αυτό άλλαξε τον κόσμο! Όσον αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι η μόνη δύναμη που δεν υπέστη τεράστιες απώλειες κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και που διατήρησε όλη την οικονομική της δύναμη.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναδείχθηκαν ως η απόλυτη εξουσία στη Γη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά ήθελαν να εξασφαλίσουν ότι θα διατηρήσουν αυτή τη θέση. Πάνω απ' όλα, ήθελαν να διασφαλίσουν ότι θα καθήλωναν τη νέα Ρωσία – την ΕΣΣΔ – η οποία απέκτησε τότε τεράστιο έδαφος, είχε τεράστια δυνητική και στρατιωτική δύναμη την οποία σαφώς έδειξε. Για να αναχαιτίσουν την ΕΣΣΔ, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν ένα οικονομικό σύστημα που ονομάστηκε Συμφωνία του Bretton Woods. Ακόμα πριν τελειώσει ο δεύτερος πόλεμος, είχαν ήδη υπογράψει αυτή τη συμφωνία με τους συμμάχους τους. Οι σύμμαχοί τους ήταν η ηττημένη Ιαπωνία – η οποία βρίσκεται πλέον υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ – καθώς και η Δυτική Ευρώπη, η Αυστραλία, ο Καναδάς κ.λπ. Με αυτούς τους συμμάχους και την πλειοψηφία του «ελεύθερου» κόσμου, κάνουν μια οικονομική συμφωνία: συμφωνούν για το γεγονός ότι το δολάριο ΗΠΑ θα είναι το διεθνές νόμισμα. Αλλά σύμφωνα με τους όρους αυτής της συμφωνίας, αυτό το δολάριο νόμισμα θα ελέγχεται κατά μία κατεύθυνση: θα συνδέεται με το πολύτιμο μέταλλο που είναι ο χρυσός. Στο πλαίσιο των συμφωνιών του Bretton Woods, η Ευρώπη γνώρισε μεγάλη ταχεία ανάπτυξη, χάρη σε αυτή την οικονομική συμφωνία που δίεπε τον τρόπο με τον οποίο οι χώρες αντάλλασσαν πόρους και έκαναν τους λογαριασμούς μεταξύ τους. Αυτό χάρισε μια εξαιρετική ανάπτυξη σε όλες τις χώρες που συμμετείχαν σε αυτή τη συμφωνία, όπως η Ιαπωνία και η Ευρώπη.

Jérémie Mercier: Η Δυτική Ευρώπη για να είμαστε ακριβείς. Αυτή που ήταν υπό αμερικανικό έλεγχο.

Ντένις Ράνκουρτ: Ναι. Ήταν αυτοί που επωφελήθηκαν περισσότερο από αυτή τη συμφωνία επειδή προστατεύονταν από το γεγονός ότι το δολάριο ΗΠΑ ήταν το διεθνές νόμισμα. Αυτή η εξέλιξη ήταν πολύ γρήγορη, πολύ δομημένη. Επέτρεψε την ανοικοδόμηση της Ευρώπης. Ήταν μια περίοδος οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και ταυτόχρονα ατομικής ελευθερίας. Επειδή μετά τον πόλεμο, οι άνθρωποι ήθελαν δημοκρατία, ελευθερία του λόγου κλπ. Οι Αμερικανοί είδαν όλες αυτές τις εξελίξεις, αλλά σύντομα συνειδητοποίησαν ότι διακινδύνευαν οι σύμμαχοι να ξεπεράσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες ή να γίνουν πολύ σοβαροί ανταγωνιστές. Ανέστειλαν τότε μονομερώς τη συμφωνία του Bretton Woods το 1971. Ήταν ένα σοκ, γιατί ξαφνικά αποσπούσαν το αμερικανικό δολάριο από τον χρυσό που υποτίθεται ότι βρισκόταν στην τράπεζα. Με αυτόν τον τρόπο, δεν είχαν πλέον όριο στη ποσότητα των δολαρίων που μπορούσαν να εκτυπώσουν. Δεδομένου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν τον απόλυτο έλεγχο της δημιουργίας του διεθνούς νομίσματος που ήταν το δολάριο, δεν θα μπορούσε ποτέ να βρεθούν σε στάση αθέτησης υποχρέωσης. Mπορούσαν πάντα να αποπληρώσουν τα χρέη τους τυπώνοντας περισσότερα δολάρια. Αυτό τους έδωσε τεράστια και δυσανάλογη δύναμη.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν έτσι ότι το αποσυνδεμένο από το χρυσό δολάριο ΗΠΑ είναι το διεθνές νόμισμα, χάρη στην υποστήριξη της στρατιωτικής του δύναμης που μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν χωρίς όριο εκτυπώνοντας δολάρια. Έτσι, όταν μια χώρα απειλούσε ή διακινδύνευσε συναλλαγές με εθνικό νόμισμα και όχι με αμερικανικό δολάριο, μπορούσαν να την εκφοβίσουν στρατιωτικά και μπορούσαν να προβάλλουν τη στρατιωτική τους δύναμη με αεροπλανοφόρα. Πολύ ισχυροί, διατήρησαν αυτή τη δύναμη μέχρι σήμερα με αυτό που γρήγορα είχε γίνει το πετροδολάριο. Αυτή η έκφραση προέρχεται από το γεγονός ότι όλοι οι παραγωγοί πετρελαίου ήταν υποχρεωμένοι να πωλούν τα προϊόντα τους σε δολάρια ΗΠΑ και, ως εκ τούτου, όλες οι χώρες έπρεπε να περάσουν από αυτά τα δολάρια ΗΠΑ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ελέγχοντας αυτή τη πετρελαϊκή πηγή στο έδαφός τους καθώς και στη Μέση Ανατολή έχουν εξασφαλίσει ότι η αξία του πετρελαίου είναι τεχνητά υψηλή, γεγονός που διασφάλισε από οικονομική άποψη ότι το δολάριο ΗΠΑ παραμένει το διεθνές νόμισμα, ισχυρό, εκτός από το ότι επιβάλλεται με τη στρατιωτική του δύναμη. Έτσι, όταν το Ιράκ πρότεινε να πουλήσει το πετρέλαιο του σε ευρώ και όχι σε δολάρια ΗΠΑ, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους αφάνισαν το Ιράκ στη διάρκεια του Β’ Πόλεμου του Κόλπου.

Το ίδιο πράγμα έγινε αργότερα για τη Λιβύη που ήθελε ένα αφρικανικό νόμισμα. Ήθελε να αποκοπεί λίγο από το δολάριο ΗΠΑ. Βάλαμε τέλος σε αυτό. Δεν λέω ότι αυτός είναι ο μοναδικός λόγος για αυτούς τους πολέμους, αλλά είναι σίγουρα ένας παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη.

Για να ανακεφαλαιώσουμε, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν την δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν ό, τι ήθελαν χωρίς όριο με τα δολάρια τους, και είχαν μια στρατιωτική δύναμη που μπορούσε να διασφαλίσει ότι αυτό το νόμισμα θα διατηρούσε το καθεστώς του διεθνούς νομίσματος.

Λόγω της αποχώρησης από το Bretton Woods το 1971, υπήρξε μια επιτάχυνση αυτού που ονομάζεται παγκοσμιοποίηση, ενός φαινόμενου με το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες πήραν ακόμη περισσότερη εξουσία, αγοράζοντας όλο και περισσότερες διεθνείς εταιρείες, γεγονός που αύξησε την επιρροή τους ακόμη περισσότερο επειδή τώρα είχαν αυτό το αμερικανικό δολάριο που μπορούσαν να εκτυπώσουν χωρίς όριο.

Το δεύτερο σημείο καμπής στην επιτάχυνση της παγκοσμιοποίησης ήταν η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991-1992. Ήταν ένα σπάσιμο στην καμπύλη, και η παγκοσμιοποίηση επιταχύνθηκε περαιτέρω από εκείνη την περίοδο. Εκείνη τη στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν ότι δεν είχαν πλέον πραγματικούς, οργανωμένους, συνεκτικούς αντιπάλους που θα μπορούσαν πραγματικά να αντιμετωπίσουν την Αυτοκρατορία. Και έτσι, έβαλαν το γκάζι στο τέρμα . Για παράδειγμα, διαπραγματεύτηκαν εκ νέου συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών με τον Καναδά και το Μεξικό. Επιβλήθηκαν στην Ευρώπη και αγόρασαν τις μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες, καθώς και σε παγκόσμια κλίμακα. Βλέπουμε όλους αυτούς τους οικονομικούς δείκτες να επιταχύνονται πάρα πολύ από το 1991 και μετά. Εγκαταστάθηκαν πραγματικά ως οι πιο απόλυτοι ηγέτες του κόσμου επειδή δεν υπήρχε πλέον η ΕΣΣΔ εκείνη την εποχή.

Αυτή είναι η γεωπολιτική. Πρέπει να παρακολουθήσουμε την Ιστορία με αυτούς τους μεγάλους δείκτες, ένα παγκόσμιο γεωπολιτικό όραμα, πραγματικό, το οποίο δεν εξαφανίστηκε επειδή δεν μιλάμε πλέον για τούτο. Υφίσταται πάντα αυτή η γεωπολιτική. Η γεωπολιτική είναι το κύριο γρανάζι στο υψηλότερο επίπεδο, το οποίο διαχειρίζεται τα πάντα στην κλίμακα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στον πλανήτη. Αυτό πρέπει να κατανοηθεί!

Jérémie Mercier: Πριν από λίγο καιρό, μας είχαν προβλέψει το «τέλος της Ιστορίας» [αναφορά στο «Τέλος της Ιστορίας» του Φράνσις Φουκουγιάμα]. Πως το σχολιάζετε;

Ντένις Ράνκουρτ: Ναι, ήταν μέρος της προπαγάνδας που βοηθά ακριβώς να πάρουν ακόμη περισσότερη εξουσία και να ελέγξουν ακόμη περισσότερο ποιος επιτρέπεται να επενδύσει στην Αφρική, ή αλλού. Από την πτώση της ΕΣΣΔ, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν να αυξήσουν τo έδαφος του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, να αυξήσουν ακόμη πιο πέρα τη σφαίρα επιρροής τους και να εκφοβίσουν στρατιωτικά τη Ρωσία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αποφασισμένες να καταστρέψουν αυτόν τον εξελιγμένο, τεχνολογικό, καλά οργανωμένο πυρήνα αντίστασης με μεγάλη στρατιωτική και διπλωματική εμπειρία που είναι η Ρωσία. Θέλουν να την αφανίσουν εντελώς και το ΝΑΤΟ χρησιμοποιείται ειδικά γι' αυτό.

Και ταυτόχρονα από το 1991, οι Ηνωμένες Πολιτείες άλλαξαν την πολιτική τους έναντι της Κίνας. Εκείνη την εποχή, έλεγαν στον εαυτό τους: «Είμαστε τώρα οι απόλυτοι αφέντες του κόσμου. Η Κίνα δεν έχει πλέον την ΕΣΣΔ ως σύμμαχο, δεν μπορεί πλέον να βασιστεί στην ΕΣΣΔ εάν δεχτεί μεγάλες πιέσεις• έτσι μπορούμε τώρα να αντέξουμε οικονομικά να πάρουμε την Κίνα». Το σχέδιό τους για να πάρουν την Κίνα ήταν να επενδύσουν εκεί μαζικά με το κεφάλαιό τους – τα δολάρια των ΗΠΑ που εκτυπώνουν – και να δημιουργήσουν οικονομική συνεργασία, αμερικανικές εταιρείες που ελέγχονται από τους Αμερικανούς αλλά που δραστηριοποιούνται στην Κίνα, και έτσι να δημιουργήσουν μια πλούσια τάξη σε αυτή τη χώρα. Μια πλούσια τάξη που θα υιοθετήσει την αμερικανική ιδεολογία και θα απειλήσει την Κίνα εκ των έσω. Αυτή είναι η συνήθης μέθοδος ελέγχου μιας χώρας, μέσω επενδύσεων, κεφαλαίου, δημιουργίας πλούσιων τάξεων στο εσωτερικό που απειλούν τις άρχουσες τάξεις. Έτσι ανέλαβαν την εξουσία στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, στην Αφρική, παντού. Με το κεφάλαιο, σε συνδυασμό με ακραία στρατιωτική και παραστρατιωτική επιθετικότητα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η μέθοδος δεν περπάτησε με την Κίνα. Συνεχίστηκε για δεκαετίες, αλλά δεν λειτούργησε, επειδή η κομμουνιστική κυβέρνηση είναι πολύ καλά οργανωμένη. Η CIA δεν μπορούσε να διεισδύσει τόσο βαθιά όσο θα ήθελε, και όπως είχε κάνει σε άλλες λιγότερο οργανωμένες χώρες. Έτσι λοιπόν, η Κίνα αναπτύχθηκε και η οικονομική και τεχνολογική επιτάχυνσή της έλαβε χώρα, παραμένοντας υπό τον έλεγχο του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Και εκεί, οι ΗΠΑ κατάλαβαν ότι τελικά, αυτό που είχε προσπαθήσει να κάνει για να κατακτήσει την Κίνα, υπηρέτησε την ίδια την Κίνα παρά να την αποσταθεροποιήσει. Όταν το κατάλαβαν αυτό, στην εποχή του Τραμπ συλλογίστηκαν «εμείς είμαστε που ελέγχουμε όλα τα χρηματοπιστωτικά μέσα σε παγκόσμια κλίμακα• ως εκ τούτου, θα επιβάλουμε στην Κίνα μια νέα σύμβαση ανταλλαγής που θα είναι εξαιρετικά εις βάρος της, έτσι ώστε να μειωθεί η ικανότητά της να επωφεληθεί από αυτές τις επενδύσεις και να μπορέσουμε να επωφεληθούμε εμείς οι ίδιοι». Και έτσι ο Τραμπ προσπάθησε να διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία συναλλαγών με την Κίνα σε παγκόσμια κλίμακα. Αλλά απέτυχε. Η Κίνα αρνήθηκε. Λόγω αυτής της αποτυχίας και αυτής της πανταχού παρούσας επιθυμίας να συντρίψουν την Κίνα, κατανοώντας ότι όλα αυτά την ωφελούσαν πάρα πολύ, αποφάσισαν να απομονώσουν την Κίνα οικονομικά και στρατιωτικά. Έχουν επενδύσει μαζικά για να κάνουν ναυτικό αποκλεισμό γύρω από την Κίνα και να ελέγξουν τα ύδατα μέσω των οποίων μεταφέρονται τα αγαθά για ολόκληρο τον κόσμο. Είναι το τρέχον έργο, ένα από παλιά προγραμματισμένο σχέδιο.

Jérémie Mercier: Από πότε υπάρχει αυτός ο ναυτικός έλεγχος, αυτή η επένδυση των θαλασσών γύρω από την Κίνα από τους Αμερικανούς; Πότε ξεκίνησε;

Ντένις Ράνκουρτ: Χρονολογείται από... η επιτάχυνση έγινε την ίδια στιγμή που ο Τραμπ προσπάθησε να διαπραγματευτεί αυτή τη συμφωνία.

Αυτές οι ναυτικές πιέσεις ασκήθηκαν ταυτόχρονα με τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία. Έχουν επιταχυνθεί από τότε, και συνεχίζουν. Αυτό είναι το μεγάλο στρατιωτικό σχέδιο της στιγμής.

Είναι το κύριο σχέδιο.

Στο παρελθόν, έχει υπάρξει ένα σχέδιο για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής, τη διεξαγωγή πόλεμων εκεί και την καταστροφή του Ιράν, καθώς και της Συρίας. Οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν τους τζιχαντιστές στη Συρία για να την καταστρέψουν εκ των έσω. Έκαναν τα πάντα για να σκοτώσουν τη Συρία. Η Ρωσία, εκείνη την εποχή, ήταν αρκετά ισχυρή για να μπορέσει να αντισταθεί στρατιωτικά και μάλιστα είχε το τέλειο πρόσχημα για να υπερασπιστεί τον εαυτό της στρατιωτικά. Το πρόσχημα των Ρώσων ήταν: «θα καταστρέψουμε τους τζιχαντιστές». Χρησιμοποίησαν την αμερικανική προπαγάνδα εναντίον του εαυτού της! Ενώ οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν το πρόσχημα ενός πολέμου για να καταστρέψουν τους τζιχαντιστές στη Μέση Ανατολή, η Ρωσία είπε, «Μάλιστα, ακριβώς αυτό θέλουμε να κάνουμε», και εξόντωσαν τους τζιχαντιστές που χρηματοδοτούνταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με την ευκαιρία προστάτεψαν την πρόσβασή τους στη Μεσόγειο θάλασσα και σταθεροποίησαν στρατιωτικά τη Συρία. Ήταν η πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που η Ρωσία επιβλήθηκε στρατιωτικά εναντίον της Αυτοκρατορίας, με σαφή επιτυχία.

Νιώσαμε ήδη την αρχή μιας ανατροπής, την αρχή ενός νέου κόσμου. Δεν ήταν ακόμα πλήρως κερδισμένο, γιατί οι Αμερικάνοι δεν τα παράτησαν. Συνέχισαν να επιτίθενται συνεχώς στη Συρία, αλλά εξακολουθούσε να είναι μια σημαντική νίκη για τη Ρωσία. Επί του παρόντος, η Αυτοκρατορία κοιτάζει τον κόσμο και βλέπει ότι η Κίνα είναι πολύ ισχυρή και έχει τη δυνατότητα να ξεπεράσει την Αμερική. Και από οικονομική και τεχνολογική άποψη, έχει επίσης ισχυρή επιρροή και ισχυρούς δεσμούς συνεργασίας με χώρες της Αφρικής, της Ασίας και λίγο πολύ παντού. Και επομένως οι ΗΠΑ θέλουν να συντρίψουν την Κίνα ή να επιβραδύνουν την ανάπτυξή της. Η πραγματική τους επιθυμία είναι να συντρίψουν όλους τους γεωπολιτικούς ανταγωνιστές τους, συνεπώς κυρίως την Κίνα σήμερα.

Για να ανακεφαλαιώσουμε: το νούμερο ένα σχέδιο για την Αμερική αυτή τη στιγμή είναι η Κίνα. Και γι' αυτό έχουμε πολλή αντί-κινέζικη προπαγάνδα αυτή τη στιγμή. Μια πολύ προηγμένη και πολύ έξυπνη προπαγάνδα. Αλλά η Κίνα αντιστέκεται και αναπτύσσει ακόμη και εξειδικευμένους εξοπλισμούς για την καταπολέμηση μιας ναυτικής κατοχής. Η Κίνα συνεχίζει την οικονομική της ανάπτυξη στο πλαίσιο αυτού του «πολέμου» μεταξύ της ίδιας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Ένας πόλεμος που θα μπορούσε να περάσει από μια «καυτή» σύγκρουση με το ζήτημα της Ταϊβάν. Και στο πλαίσιο αυτής της επιθυμίας να επιταχυνθεί αυτός ο πόλεμος, πιστεύω ότι η «Covid» επιβλήθηκε, ειδικά στον δυτικό κόσμο. Η «Covid» έχει χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο των εγχώριων πληθυσμών στις δυτικές χώρες. Με άλλα λόγια, η «Covid» χρησιμεύει ως πρόσχημα για την εφαρμογή μέτρων πολέμου. Πάμε για πόλεμο. Αλλάζουν εντελώς τη δομή των οικονομικών ανταλλαγών στον πλανήτη. Οι Αμερικανοί βρίσκονται στη διαδικασία, σε μαζική κλίμακα, να αποσύρουν τις επενδύσεις τους από την Κίνα και να τις τοποθετήσουν σε ασιατικές χώρες που είναι σύμμαχοι της Αυτοκρατορίας. Όλα αυτά συμβαίνουν τώρα και διαταράσσουν πολύ ανησυχητικά μια παγκόσμια οικονομία που ήταν καλά ενσωματωμένη και καλά εδραιωμένη. Μηχανικά, προκαλεί πληθωρισμό, πολύ υψηλό πληθωρισμό. Προκαλεί ένα οικονομικό χάος που θα δημιουργήσει πολλούς λόγους για να έχουμε πληθωρισμό. Και δημιουργεί εσωτερικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όταν πάμε σε πόλεμο. Οι εγχώριοι πληθυσμοί πρέπει να ελέγχονται έτσι ώστε να μην μπορούν να αποτελέσουν τροχοπέδη σε αυτόν τον πόλεμο. Γιατί όλα τα μεγάλα έθνη που πηγαίνουν σε πόλεμο, κατά τη διάρκεια του πολέμου, πρέπει να είναι ολοκληρωτικά. Πρέπει να αποτρέπουν την εσωτερική αντίσταση. Πρέπει να αποτρέψουν οποιαδήποτε αντί-προπαγάνδα. Πρέπει να λογοκρίνουν. Πρέπει να ελέγχουν τις κινήσεις. Πρέπει να ξέρουν ποιος είναι πού και πότε. Πρέπει να υπάρχει πλήρης εποπτεία. Αυτά είναι μέτρα πολέμου, συνθήκες ενός συστήματος που είναι απαραίτητα ολοκληρωτικό όταν πάμε στον πόλεμο. Και συνεπώς η Αυτοκρατορία είναι σε πόλεμο.

Jérémie Mercier: Λοιπόν, αυτό σημαίνει ότι έλεγε την αλήθεια ο Μακρόν όταν είπε τον Μάρτιο του 2022, «είμαστε σε πόλεμο» 6 φορές κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ανακοινώνοντας το πρώτο lockdown την επόμενη μέρα! Ήταν μια από τις λίγες φορές που δεν έλεγε ψέματα. Τελικά ισχυριζόταν, ενώπιον των Γάλλων και του κόσμου, ότι η Γαλλία συμμαχούσε σθεναρά με τις Ηνωμένες Πολιτείες για να υπερασπιστεί τον πόλεμό τους κατά της Κίνας επιβάλλοντας ένα νέο ολοκληρωτικό σύστημα στο οποίο ο γαλλικός λαός θα εμπλακεί. Τα λέω σωστά;

Ντένις Ράνκουρτ: Απόλυτα. Έτσι έπρεπε να ερμηνευθούν τα λόγια του Μακρόν. Αυτή είναι η ερμηνεία που πρέπει να δοθεί σε αυτόν τον λόγο, τον οποίο μπορούμε να καταλάβουμε φορώντας γεωπολιτικά γυαλιά. Ολόκληρος ο δυτικός κόσμος είναι από τότε και στο εξής υποχρεωμένος να ακολουθήσει την Αυτοκρατορία επιβάλλοντας πολεμικά μέτρα. Μια χώρα στη Δύση σήμερα δύσκολα μπορεί να αποφασίσει ότι ο εμβολιασμός δεν θα είναι υποχρεωτικός ή ότι δεν θα υπάρξει «υγειονομικά πάσο», και ευρεία παρακολούθηση, ή ότι δεν θα υπάρχει λογοκρισία του Διαδικτύου και τι λένε εκεί οι άνθρωποι, κανένας , και βεβαίως κανένα κράτος στη δύση δεν θα μπορούσε να μην συντρίψει εκείνους τους λαϊκούς ηγέτες που θα μπορούσαν να απειλήσουν την αυτοκρατορία εκ των έσω.

Στην πραγματικότητα, η μεγαλύτερη εσωτερική απειλή για αυτές τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις που επιδιώκουν την παγκοσμιοποίηση και υπηρετούν την Αυτοκρατορία είναι οι λεγόμενες λαϊκές πολιτικές, που θέλουν να εκπροσωπήσουν τα συμφέροντα του λαού, όπως τα οικονομικά του συμφέροντα, τις ελευθερίες του ιδιαίτερα δε πολιτικές που στηρίζουν τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και όλα εκείνα τα κινήματα που, σε μια ισχυρή κοινωνία, διασφαλίζουν τη σταθερότητά και την ευημερία της.

Ο Καναδός πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό δήλωσε ωμά σε πρόσφατη ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι οι λαϊκοί πολιτικοί αποτελούν απειλή για τη δημοκρατία.

Ο ίδιος είχε ήδη ανακοινώσει στον Καναδά πόλεμο εναντίον των «λαϊκιστών» πολιτικών ενώ ένας εκλεγμένος πολιτικός από το Οντάριο, τη μεγαλύτερη επαρχία του Καναδά, τέθηκε υπό κράτηση, επειδή είχε υποστηρίξει τους φορτηγατζήδες στον Καναδά. Και κατηγορήθηκε με ποινικές κατηγορίες επειδή είπε ότι έπρεπε να αντισταθούμε μαζί με αυτή την «φάλαγγα της ελευθερίας».

Ζερέμι Μερσιέ: Ποιος ήταν; Ο Ράντι Χίλιερ; Σωστά;

Ντένις Ράνκουρτ: Ο Ράντι Χίλιερ, ακριβώς. Έτσι, μπορούμε να δούμε καθαρά ότι η «Covid» είναι μέρος αυτών των πολεμικών μέτρων και ότι υπάρχουν διάφοροι κλάδοι σε αυτά τα πολεμικά μέτρα: εμπόδια στις μετακινήσεις, εμπόδια στη διέλευση των συνόρων ή διασφάλιση του περιορισμού της ρευστότητας των διεθνών ταξιδιών, πλήρης παρακολούθηση, απόδειξη ότι είμαστε πιστοί στο σύστημα – με άλλα λόγια, πρέπει να φοράτε τη μάσκα, να κάνετε τις ενέσεις κ.λπ. Πρέπει να αποδείξουμε την υποταγή μας σε αυτό το σύστημα, να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε μαχητές της αντίστασης, ότι δεν θα απειλήσουμε το σύστημα κατά τη διάρκεια αυτού του γεωπολιτικού και γεωοικονομικού πολέμου. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να κατανοήσουμε την «Covid», νομίζω. Δεν μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε την «Covid» αν είμαστε τυφλοί για τη γεωπολιτική πτυχή και στο γεγονός ότι αυτός ο πόλεμος έχει ξεκινήσει τώρα και ότι θα υπάρξουν πολλά επεισόδια πληθωρισμού και μάχες μεταξύ ομάδων με αποκλίνοντα συμφέροντα, ότι πολλές συναλλαγές και συμβάσεις θα σπάσουν, ότι πολλά πράγματα θα συμβούν και θα είναι πολύ βλαβερά ειδικά για τις εργατικές τάξεις. Οι εργαζόμενοι και οι μικρές επιχειρήσεις θα υποφέρουν πολύ. Η ελίτ χρησιμοποιείται ως σύστημα οικονομικής οργάνωσης στην Αυτοκρατορία και της έχει δοθεί η άδεια να πάρουν στην κατοχή τους πολλά πράγματα (μαζική αγορά γης, αύξηση της δεσπόζουσας θέσης των εταιρειών μέχρι να αποκτήσουν μονοπωλιακές καταστάσεις κ.λπ.). Αυτή είναι η κατεύθυνση που παίρνουν και η «Covid» είναι ακριβώς αυτό. Πρόκειται για πολεμικά μέτρα με ψευδή πρόφαση την δημόσια υγεία.

Jérémie Mercier: Και πώς μπορούμε να εξηγήσουμε ότι υπάρχουν αυτά τα πολεμικά μέτρα που είναι περίπου παρόμοια, τουλάχιστον σε ορισμένες περιοχές ή πόλεις της Κίνας, την ίδια ώρα; Γιατί στη Σαγκάη, αυτή τη στιγμή, μπλοκάρουν τη μισή πόλη για λίγες μέρες, κάνουν τεστ παντού. Και μετά θα κάνουν το ίδιο πράγμα στην άλλη μισή πόλη. Είναι απίστευτο! Γιατί το κάνουν αυτό και στην Κίνα;

Ντένις Ράνκουρτ: Όταν γίνεται πόλεμος, οι δύο μεγάλοι εχθροί στον πόλεμο πρέπει να εφαρμόζουν πολεμικά μέτρα. Πρέπει να σταθεροποιηθούν, πρέπει να εξαλείψουν τις εσωτερικές απειλές, πρέπει να έχουν τον έλεγχο των πληροφοριών, της κίνησης και ούτω καθεξής. Ως εκ τούτου, η Κίνα λαμβάνει στρατηγικές αποφάσεις για το εσωτερικό της. Και πρώτα απ ' όλα θέλει να μην βλάψει την οικονομία της επειδή θέλει να διατηρήσει αυτή την οικονομική κινητήρια δύναμη που είναι η παραγωγή της. Η Αυτοκρατορία μπορεί να επιβάλει ένα πλήρες ή σχεδόν πλήρες κλείσιμο της οικονομίας επειδή η Αυτοκρατορία εκτυπώνει το αμερικανικό δολάριο, το οποίο είναι το διεθνές νόμισμα. Αλλά η Κίνα δεν έχει την πολυτέλεια να το κάνει αυτό, και δεν θέλει να το κάνει επειδή θέλει να διατηρήσει την ένταση της οικονομίας της. Έχει συμβάσεις και ανταλλαγές με τους συμμάχους της, για παράδειγμα. Έτσι, επιλέγει στρατηγικά πώς και πού να εφαρμόσει αυτά τα πολεμικά μέτρα. Και διαθέτει το τέλειο πρόσχημα, το τέλειο ψεύτικο πρόσχημα. Δεν μπορεί να επικριθεί από το μαζικό και παγκόσμιο προπαγανδιστικό σύστημα όταν λαμβάνει αυτά τα μέτρα με ψευδή προσχήματα για την υγεία. Μοιάζει λίγο με τη στρατηγική που χρησιμοποίησε η Ρωσία στη Συρία. Υπήρξε παγκόσμια αποδεκτή προπαγάνδα, και έτσι η Ρωσία είπε, "Θέλετε να σκοτώσετε τους τζιχαντιστές; Θέλουμε να σκοτώσουμε τζιχαντιστές, θα το κάνουμε". Σήμερα, η Κίνα, λέει "Α, υπάρχει Covid; Έχουμε κ’ εμείς Covid. Θα εφαρμόσουμε αυτά τα μέτρα όταν θέλουμε, με τον δικό μας τρόπο, όταν το κρίνουμε απαραίτητο". Έτσι, για να γνωρίζουμε ποιοι είναι οι συγκεκριμένοι στόχοι της Κίνας, μπορεί να είναι για κάθε λόγο. Μπορεί να είναι μέρη που υφίστανται υπερβολική αμερικανική επιρροή επειδή υπάρχουν εκεί πολλοί συνεργάτες της Αυτοκρατορίας, πλούσιοι άνθρωποι, επαγγελματικοί κύκλοι που έχουν επηρεαστεί πάρα πολύ από την αμερικανική ιδεολογία, κλπ. Μπορεί να είναι για πολλά διαφορετικά πράγματα. Μπορεί επίσης να είναι εσωτερικές πολιτικές διαμάχες όπου το κεντρικό Κομμουνιστικό Κόμμα απειλείται από κάτι. Γιατί η Ρωσία και η Κίνα να μην εφαρμόσουν πολεμικά μέτρα , ώστε να είναι έτοιμες όταν βρεθούν σε πόλεμο; Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η Αυτοκρατορία είναι ο άρχοντας της προπαγάνδας. Και η παγκοσμιοποιημένη προπαγάνδα είναι πολύ, πολύ ισχυρή. Μπορεί να τρομάξει τους ανθρώπους σε σημείο που να είναι έτοιμοι να πάνε σε πόλεμο. Η παγκόσμια προπαγανδιστική οθόνη δημιουργείται και ελέγχεται από την Αυτοκρατορία. Αυτό είναι ένα από τα δυνατά της σημεία. Ως εκ τούτου, άλλα έθνη που θα ήθελαν να αναδυθούν πρέπει να προσπαθήσουν να πολεμήσουν με αυτή την πραγματικότητα.

Jérémie Mercier: Θέλω να καταλάβω γιατί, ξαφνικά, αυτή η ψεύτικη ιστορία της "Covid" προέρχεται από την Κίνα. Σύμφωνα με την προπαγάνδα, είναι η Γουχάν. Είναι ο ιός της Γουχάν! Και τα πρώτα λεγόμενα υγειονομικά μέτρα άρχισαν στη Γουχάν επιπλέον. Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό; Δυσκολεύομαι να καταλάβω.

Ντένις Ράνκουρτ: Πρέπει να εξετάσουμε την ακριβή ιστορική αυτών των γεγονότων. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχει ήδη μια παράδοση να θέσουμε όλες τις επιδημίες στην πλάτη της Κίνας. Είναι μέρος της προπαγάνδας της Αυτοκρατορίας και είναι πολύ ισχυρό. Αυτή η προπαγάνδα βοήθησε στη δημιουργία αυτής της εικόνας της Κίνας, του επικίνδυνου εχθρού. Αν κοιτάξετε την ιστορική των γεγονότων, έχετε Κινέζους γιατρούς και ερευνητές που εκπαιδεύτηκαν στην καρδιά της αυτοκρατορίας – στις Ηνωμένες Πολιτείες – και οι οποίοι εμποτίστηκαν με αυτή την ιδεολογία του επαγγελματία που θέλει να ανακαλύψει έναν νέο ιό και που θα χτίσει την καριέρα του γύρω από αυτό. Και επιπλέον, αυτοί οι επαγγελματίες λαμβάνουν χρηματοδότηση, επιδοτήσεις απευθείας από την Αυτοκρατορία. Αμέσως μετά την έναρξη της προπαγάνδας για την Covid, η κινεζική κυβέρνηση πήγε επιτόπου και τους είπε, "Να το σταματήσετε". Έβαλαν τέλος ακόμα και σε κάποιες καριέρες. Προσπάθησαν να μετριάσουν όλα αυτά. Αλλά η κρίση της Covid είχε ήδη ξεκινήσει από την προπαγάνδα. Η προπαγάνδα περιλαμβάνει επιστημονικά περιοδικά. Γρήγορα, ένα επιστημονικό άρθρο σε ένα πολύ ισχυρό περιοδικό βγήκε και έλεγε: "Εδώ, υπάρχει ένας άλλος ιός που προέρχεται από την Κίνα• η Κίνα είναι ανεύθυνη επειδή επιτρέπει την εξάπλωση αυτού του ιού• είναι ήδη πολύ αργά, αλλά η Κίνα θα πρέπει να θέσει σε εφαρμογή ένα γρήγορο και αυστηρό lockdown, να απαγορεύσει όλες τις πτήσεις, χονδρικά να κλείσει τα πάντα." Όλα αυτά ήταν μια πολύ ισχυρή προπαγάνδα σε ένα επιστημονικό περιοδικό, όπου τελικά ολόκληρο το επιστημονικό κατεστημένο έδειχνε με το δάχτυλο την Κίνα να ήταν η προέλευση ενός νέου «ιού». Τότε, η Κίνα αντέδρασε με δύο τρόπους. Έθεσε σε εφαρμογή ένα άμεσο lockdown. Έδειξε ότι μπορούσε να χτίσει νοσοκομεία μέσα σε μια νύχτα. Έδειξε ότι το πήρε στα σοβαρά. Έκανε τη δική της προπαγάνδα, και ήταν μια προπαγάνδα ισχυρής δράσης ειδικά με αυτά τα πρωτοφανή lockdown. Ταυτόχρονα, πήγε στα εργαστήρια της Γουχάν για να τερματίσει την καριέρα κάποιων ερευνητών που κάνουν ό, τι να είναι επειδή ακολουθούν το αμερικανικό μοντέλο, επιδιώκοντας να αναπτύξουν την καριέρα τους ανακαλύπτοντας δήθεν νέους ιούς κλπ. Οι κινεζικές αρχές πήγαν να τους μιλήσουν απευθείας και έτσι μετρίασαν αυτή την προπαγανδιστική φούσκα. Και τότε, η ιστορία έγινε, "Ουάου, η Κίνα κάνει περισσότερα από ό, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε! Κοίτα, χτίζουν νοσοκομεία σε μια εβδομάδα, κάνουν lockdown... Θα έπρεπε να κάνουμε το ίδιο". Όλα αυτά στη συνέχεια έδωσαν έναν λόγο για να επιβάλουν το ίδιο είδος πολεμικών μέτρων στη Δύση! Προσωπικά δεν βλέπω κανένα παγκόσμιο συντονισμό σε αυτά τα γεγονότα. Δεν βλέπω παγκόσμιους ηγέτες να λένε στην Κίνα και στον υπόλοιπο κόσμο τι να κάνουν. Όχι! Βλέπω μια γεωπολιτική, βλέπω τον πραγματικό αντίκτυπο της προπαγάνδας, βλέπω την πραγματικότητα των οικονομικών ανταλλαγών και πώς κάθε μεγάλο έθνος προσαρμόζεται σε αυτήν με τις ανάγκες του, ενώ ταυτόχρονα θέλει να προστατεύσει την κυριαρχία και τα οικονομικά του συμφέροντα. Αυτά βλέπω εγώ

Jérémie Mercier: Μπορούμε να πούμε μια λέξη για αυτό που ορισμένοι αποκαλούν "νέα παγκόσμια τάξη", για τον Klaus Schwab, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός κ.λπ.; Ποια είναι η θέση τους από γεωπολιτική άποψη;

Ντένις Ράνκουρτ: Η απάντησή μου είναι ότι αποτελεί μέρος της προπαγάνδας. Δεν υπάρχει καμία καινοτομία σε αυτή την πλουσιότατη ελίτ, που ελέγχεται από την Αυτοκρατορία, η οποία καταλαμβάνει, οργανώνει και εκμεταλλεύεται τον κόσμο σε ηπειρωτική κλίμακα. Δεν υπάρχει τίποτα το νέο εκεί μέσα επειδή δεν υπάρχει κανένας δισεκατομμυριούχος που να μπορεί να υπάρξει χωρίς την άδεια της CIA, χωρίς να ελέγχεται, να ιδωθεί και να είναι γνωστός με κάθε λεπτομέρεια από τη CIA. Αυτό δεν είναι δυνατόν. Η Αυτοκρατορία έχει τον απόλυτο έλεγχο της ελίτ. Αυτή η πλουσιότατη ελίτ παίζει το ρόλο της στο κόρφο της Αυτοκρατορίας και μερικές φορές χρησιμοποιείται ως αποδιοπομπαίος τράγος όταν χρειάζεται. Ένας από τους ρόλους αυτών των εξαιρετικά πλούσιων ανθρώπων είναι να επιτραπεί μια πολύ άγρια εκμετάλλευση στην κλίμακα των ηπείρων και των εθνών, χωρίς να υπάρχει κανένας έλεγχος από το αμερικανικό Σύνταγμα σχετικά με αυτήν την εκμετάλλευση. Δεδομένου ότι αφορά ιδιωτικές εταιρείες στο διεθνές πεδίο, υπερβαίνει τη δικαιοδοσία των αμιγώς αμερικανικών δικαιοδοσιών. Αν η Αυτοκρατορία ήθελε άμεσα να κάνει τέτοια επιθετική εκμετάλλευση, θα έπρεπε να λογοδοτήσει για τις πράξεις της σε επίπεδο Γερουσίας, θα υπήρχε διαφορετική εποπτεία από τους αιρετούς αξιωματούχους.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι εξαιρετικά πλούσιες προσωπικότητες χτίζονται από το μηδέν. Τους δίνεται η ευκαιρία να έχουν διπλώματα ευρεσιτεχνίας για να ελέγχουν στη συνέχεια τα συστήματα, είτε ηλεκτρονικών υπολογιστών είτε άλλων, όπως τα φάρμακα... Είναι η Αυτοκρατορία που ελέγχει την πνευματική ιδιοκτησία. Είναι η Αυτοκρατορία που δίνει τη στρατιωτική ισχύ για να επιβάλει την προστασία αυτών των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Είναι η Αυτοκρατορία που δημιουργεί τους δισεκατομμυριούχους και ως εκ τούτου αυτοί οι δισεκατομμυριούχοι πρέπει να παίξουν το ρόλο τους μέσα σε αυτή την αυτοκρατορία. Έτσι, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και αυτά που λένε είναι ουσιαστικά προπαγάνδα που μας δίνεται ολοσχερώς. Γιατί αν ήταν αλήθεια, δεν θα το έλεγαν ανοιχτά με αυτό το τρόπο. Παραείναι γκροτέσκο. Θέλει η Αυτοκρατορία να διαδίδεται η εντύπωση ότι υπάρχουν πολύ πλούσιοι, ισχυροί άνθρωποι, που κυβερνούν τον κόσμο, ενώ στην πραγματικότητα, ο μεγαλύτερος παίκτης είναι το βαθύ κράτος, η CIA, η στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών της Αυτοκρατορίας, η οποία μπορεί να καταστρέψει οποιονδήποτε, όποτε θέλουν, συμπεριλαμβανομένων ολόκληρων εθνών. Αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος.

Jérémie Mercier: Παίρνοντας μια ιδέα για το τι συμβαίνει σήμερα, τουλάχιστον με την "Covid", ποια θα μπορούσε να είναι η συνέχεα; Επειδή εγκατέλειψαν λίγο ή ας πούμε, έβαλαν στην άκρη το αφήγημα της "Covid". Θα επιστρέψει; υπάρχει κάτι άλλο; Τώρα υπάρχει η Ουκρανία! Τι μπορούμε να περιμένουμε για το μέλλον;

Ντένις Ράνκουρτ: Έχουν αποδείξει ότι το αφήγημα "Covid", δηλαδή το ψευδές υγειονομικό πρόσχημα, είναι πολύ χρήσιμο, πολύ αποτελεσματικό και ότι μπορούν να το εφαρμόσουν όποτε θέλουν. Πρέπει όμως να είναι προσεκτικοί γιατί μπορεί να υπάρχουν αντιστασιακές κινήσεις. Υπάρχουν πάντα επαναστάτες όπως οι φορτηγατζήδες και υπάρχει πραγματική δυνατότητα για αυτό το είδος άρνησης. Δεν μπορούν να υπερβάλλουν. Για παράδειγμα, δεν μπορούν να επιβάλουν μάσκες που θα εμπόδιζαν πραγματικά τους ανθρώπους να αναπνεύσουν, που θα έκαναν τους ανθρώπους να πέσουν σαν μύγες, να είναι άρρωστοι ή αποδυναμωμένοι. Υπάρχει όριο. Αν τα εμβόλια παραείναι θανατηφόρα, αυτό είναι ένα άλλο όριο. Αλλά το σύστημα έχει αποδείξει την ικανότητά του να χρησιμοποιεί αυτό το αφήγημα "Covid" στη κλίμακα του κόσμου που ελέγχει και το διατηρεί σε εφεδρεία. Αλλά πρέπει να ειπωθεί ότι τα μέτρα λογοκρισίας, επιτήρησης και ελέγχου των κινήσεων δεν έχουν εξαφανιστεί και δεν θα εξαφανιστούν. Μπορεί να σταματήσουν προσωρινά να επιβάλλουν τη μάσκα, να σταματήσουν να επιβάλλουν προσωρινά και τοπικά τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για όλους τους εργαζόμενους στον κόσμο που ελέγχουν. Ωστόσο, τα μέτρα που έχουν τεθεί σε εφαρμογή είναι πιθανό να ενισχυθούν στο μέλλον. Υπάρχουν νομοσχέδια που πηγαίνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Κατάφεραν να προχωρήσουν σε ένα σημείο όπου τώρα μπορούν να υποστηρίξουν δομικά αυτά τα πολεμικά μέτρα. Η γεωπολιτική κλίμακα είναι παγκόσμια από γεωγραφική άποψη και πολύ μακριά από χρονική άποψη. Για μένα, πρέπει να αναμένουμε ότι αυτά τα πολεμικά μέτρα και αυτός ο πόλεμος θα διαρκέσουν τουλάχιστον μια δεκαετία. Πράγματι, έχουν ξεκινήσει ένα σχέδιο αποσταθεροποίησης και συντριβής της Κίνας, ένα σχέδιο που μπορεί να περιλαμβάνει θερμούς πολέμους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να σκεφτόμαστε με όρους δεκαετίας ή περισσότερο. Υπάρχει σήμερα πραγματικός κίνδυνος να εισέλθουμε σε μια περίοδο πολέμου και σε μια πιο ολοκληρωτική περίοδο.

Είχαμε ελευθερία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Είχαμε αυτή τη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη του Bretton Woods μέχρι το 1971. Στη συνέχεια, είδαμε την Αυτοκρατορία να αφαιρεί τη δημοκρατία και την ελευθερία από εκείνο το σημείο και μετά. Είναι ενδιαφέρον γιατί το 1991, την ώρα που υπήρξε η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η Αυτοκρατορία δημιούργησε μια νέα ιδεολογία για τον δυτικό κόσμο. Οργάνωσαν διεθνείς διασκέψεις την εποχή της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης και στη συνέχεια έστησαν από το μηδέν την ιδεολογία του περιβαλλοντισμού, δηλαδή, κυρίως την ιδέα της υπερθέρμανσης του πλανήτη και τη σύνδεσή της με το CO.2 που σχετίζονται με τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Ίδρυσαν επίσης τον "αντιρατσισμό", αλλά έναν αντιρατσισμό της γλώσσας, θεσμοθετημένο, όχι έναν πραγματικό αντιρατσισμό που θα συνίστατο στη μη εκμετάλλευση των αφρικανικών χωρών. Δημιουργήθηκε μια νέα ιδεολογία για τον δυτικό κόσμο σε αυτή τη Νέα Αυτοκρατορία, ενισχυμένη και πιο παγκοσμιοποιημένη από πριν, η οποία βασίζεται σε αποσπασμένες και στείρες λέξεις. Πρέπει από τότε και στο εξής να ανησυχούμε για την υπερθέρμανση του πλανήτη και το CO2. Πρέπει επίσης να εισέλθουμε σε έναν ρατσισμό της γλώσσας που ελέγχει αυτό που έχουμε το δικαίωμα να λέμε. Και πρέπει επίσης να εισέλθουμε στην απόλυτη καταπολέμηση των διακρίσεων σε σχέση με το φύλο και σε σχέση με την επιθυμία αλλαγής φύλου. Οδηγούν όλα αυτά τα θέματα στα άκρα και γίνονται ιδεολογίες. Θέλουν οι πολίτες να μην ενδιαφέρονται παρά μόνο για αυτά τα τρία θέματα και να μην μπορούν να δουν τις πραγματικές οικονομικές αλλαγές ή τις διαρθρωτικές οικονομικές αδικίες. Όπως για παράδειγμα αυτή τη διαίρεση μεταξύ των εργαζομένων με χαμηλά εισοδήματα και της πολύ καλά αμειβόμενης επαγγελματικής τάξης, αυτής που διαχειρίζεται τα της Αυτοκρατορίας.

Εκτός από την αφαίρεση της οικονομικής εξουσίας των εργαζόμενων, καταστρέφονται οι μικρές επιχειρήσεις επειδή δεν θέλουν να υπάρχει μια πολιτική εξουσία που μπορεί να είναι κοντά στον άνθρωπο. Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων, το Brexit, ακόμη και το πολιτικό κίνημα Τραμπ ήταν όλα σημάδια εκείνων των τάξεων στην κοινωνία που ήθελαν να έχουν πολιτική εξουσία. Θέλουν αυτά να τα καταστρέψουν, θέλουν η επαγγελματική τάξη να είναι τυφλή για αυτές τις μεγάλες αλλαγές στην κοινωνία και για τα μεγάλα γεωπολιτικά γεγονότα. Για το λόγο αυτό, τους δίνεται μια ιδεολογία που είναι αυτή του "πρέπει οπωσδήποτε να αποτρέψουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη, πρέπει οπωσδήποτε να ανησυχούμε για το CO2 ", κλπ.

Jérémie Mercier: Είναι διασκέδαση, κατά κάποιο τρόπο, έτσι δεν είναι;

Ντένις Ράνκουρτ: Είναι μια κρατική θρησκεία, είναι μια κρατική ιδεολογία, είναι ένας τρόπος να προσκολληθεί η προσωπική ταυτότητα και αυτό που είναι σημαντικό για το άτομο σε κάτι ιδεολογικό που μπορεί να ελεγχθεί μέσω προπαγάνδας. Αντί να τους επιτρέψουν να δουν τον κόσμο όπως είναι.

Jérémie Mercier: Σας ευχαριστούμε για αυτές τις διευκρινίσεις! Τώρα, υπάρχει σχέση μεταξύ αυτών των σημερινών κρίσεων και των υπερανθρωπιστικών σχεδίων που προωθούνται από ορισμένα άτομα;

Ντένις Ράνκουρτ: Υπάρχει μια ολόκληρη βιομηχανία "διανοούμενων" που θα προτείνουν διάφορα πράγματα. Και είναι το ίδιο είδος προτάσεων που θα έκανε και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Αποκόπτουν τους ανθρώπους από την οικονομική πραγματικότητα και την πραγματικότητα της ζωής τους, των οικογενειών τους, των παιδιών τους, των συνθηκών της κοινωνίας. Τους αποκόβουν από αυτά και τους προσφέρουν μια εντελώς εξωπραγματική ιδεολογία επειδή αυτό τους αποπολιτικοποιεί. Γίνονται απολιτικοί. Είναι κάτι το πολύ συνηθισμένο. Ένα παράδειγμα που συμβαίνει αυτό συνεχώς και που γνωρίζω καλά επειδή είμαι φυσικός είναι η κοσμολογία. Από τη μελέτη της προέλευσης του σύμπαντος, θα αναπτυχτούν μεγάλες θεωρίες για την προέλευσης του σύμπαντος. Είναι πολύ μακριά, η προέλευση του σύμπαντος! Υπάρχει πληθώρα ανθρώπων που είναι απασχολημένοι με την θεωρία για την προέλευση του σύμπαντος. Αυτοί επιτρέπεται να σκέπτονται όπως θέλουν. Χάρη σε αυτή την πνευματική διέξοδο, δεν χρειάζεται να ανησυχούν για το ρόλο που παίζουν στην Αυτοκρατορία και ας διαπράττονται εγκλήματα στην κλίμακα ολόκληρων εθνών. Δεν χρειάζεται να ενδιαφέρονται για το πώς υποβαθμίζεται η κοινωνία ούτε χρειάζεται να μάθουν κοινωνιολογία που θα τους επέτρεπε να το δουν αυτό. Δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τίποτα από όλα αυτά, επειδή μπορεί απλά να ενδιαφέρονται για το σκοπό του ίδιου του σώματός τους. Δεν λέω ότι αυτές οι σκέψεις και η πνευματικότητα δεν είναι σημαντικές. Είναι θεμιτές. Αλλά δεν μπορούμε να ενθαρρύνουμε αυτά να μετατοπίζουν το ρόλο μας στον πραγματικό κόσμο.

Jérémie Mercier: Και τι μπορούμε να περιμένουμε από τους επόμενους μήνες ή χρόνια, δεδομένου αυτού του γεωπολιτικού συμπλέγματος των σημερινών γεγονότων;

Ντένις Ράνκουρτ: Είναι δύσκολο... Εδώ μου ζητάτε να προβλέψω το μέλλον. Μήπως θα υπάρξει αυτός ο γεωπολιτικός πόλεμος που θα συνεχιστεί για μια καλή δεκαετία, τουλάχιστον. Και πρέπει να δούμε προς ποια κατεύθυνση θα πάει. Μήπως θα υπερασπιστεί καλά η Κίνα τον εαυτό της; Μήπως θα επιβιώσει; Μήπως θα καταφέρουν να έχουν συναλλαγές σε ολόκληρη την Ευρασία σε άλλα νομίσματα εκτός δολαρίου ΗΠΑ; Μήπως θα κερδίσει η Ρωσία, μήπως θα επιτύχει τους στρατιωτικούς και πολιτικούς της σκοπούς στην Ουκρανία; Μήπως... Όλα αυτά τα ερωτήματα είναι πολύ σημαντικά και θα καθορίσουν την εξέλιξη αυτής της γεωπολιτικής αντιπαράθεσης. Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι εξαιρετικά σημαντικό και αυτή είναι η δεύτερη φορά που η Ρωσία λέει "όχι, παραείναι υπερβολικό και επεμβαίναμε στρατιωτικά".

Και αυτή η επέμβαση στην Ουκρανία γίνεται με πολύ εξελιγμένο τρόπο. Υπάρχουν σαφείς στόχοι που έχουν ανακοινωθεί και βλέπουμε ότι η Ρωσία έχει μεγάλη επιτυχία, σε αντίθεση με την προπαγάνδα που θέλουν να πιστέψουμε. Η Ρωσία έφτασε σε ένα σημείο όπου η ίδια η Ουκρανία είπε, «Εντάξει, θα είμαστε μια ουδέτερη χώρα, δεν θα υπάρχουν στρατιωτικές βάσεις, δεν θα υπάρχει ΝΑΤΟ, δεν θα υπάρχει τίποτα από αυτά. Μπορούμε να διαπραγματευτούμε, μπορούμε να σταματήσουμε αυτόν τον πόλεμο;». Τα είπαν αυτά πρόσφατα σε συνομιλίες που έλαβαν χώρα στην Τουρκία. Η Ουκρανία τα είπε αυτά λίγο πριν η Ρωσία καταφέρει να εξουδετερώσει πλήρως τα ναζιστικά στρατιωτικά τάγματα γύρω από το Ντονμπάς, στη νοτιοανατολική Ουκρανία. H Ρωσία ανακοίνωσε γιατί ήθελε να επέμβει στρατιωτικά, ανακοίνωσε τους στόχους της και βρίσκεται στη διαδικασία επίτευξης τους με πολύ συστηματικό τρόπο. Ο ρωσικός στρατός έχει καταστρέψει περισσότερες από 1.000 αποθήκες όπλων στην Ουκρανία και βρίσκεται σε διαδικασία αποστρατιωτικοποίησης της Ουκρανίας πλήρως, όπως είχαν ανακοινώσει. Βρίσκονται στη διαδικασία προστασίας και καθιέρωσης του Ντονμπάς ως ανεξάρτητου εδάφους, όπως το είχαν ανακοινώσει. Έτσι, βλέπουμε μια πραγματική επιτυχία της στρατιωτικής επέμβασης, η οποία ήταν καλά σχεδιασμένη, και όπου η Αυτοκρατορία δεν τολμά να επέμβει επειδή η Ρωσία έχει βάλει τις κουκίδες και είπε «δεν επεμβαίνετε αλλιώς υπάρχει κίνδυνος πυρηνικού πολέμου». Το είπαν αυτό με πολύ σοβαρό τρόπο! Είναι επομένως η δεύτερη φορά που η Ρωσία επιβάλλεται για να προστατεύσει τα συμφέροντά της και τα εδάφη της, για να αποκρούσει την Αυτοκρατορία και το ΝΑΤΟ. Τα γεγονότα αυτά είναι καθοριστικά για τη συνέχεια των γεωπολιτικών εξελίξεων.

Το στοιχείο που θα επηρεάσει περισσότερο τις ελευθερίες μας στη Δύση είναι αυτά τα γεωπολιτικά γεγονότα. Αν θέλουμε περισσότερη ελευθερία, σταθερότητα στον κόσμο, ισορροπία μεταξύ των δυνάμεων, τότε θέλουμε να τελειώσει αυτός ο πόλεμος και να υπάρξουν οικονομικές συναλλαγές μεταξύ των μερών. Μόλις γίνει ο στόχος η οικονομική ανάπτυξη, πρέπει να επιτραπούν περισσότερες ελευθερίες. Χρειαζόμαστε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, διότι η οικονομική ανάπτυξη είναι πολύ πιο αποτελεσματική με αυτό το μοντέλο ιεραρχίας των οικονομικών δομών. Είναι πολύ πιο ισχυρό από τον ολοκληρωτισμό. Μόλις υπάρξει μεγαλύτερη σταθερότητα στον κόσμο, ξαναβρίσκουμε την «δημοκρατία». Και έτσι, εγώ, η επιθυμία μου, θα ήταν η Κίνα και η Ευρασία να διατηρήσουν την κυριαρχία τους και να επιτύχουν να αναπτυχτούν οικονομικά και να έχουν αμοιβαίες επωφελείς συναλλαγές με τους εταίρους τους, είτε στην Αφρική είτε οπουδήποτε, και να πάρει η Αμερικανική Αυτοκρατορία τη θέση της με την έννοια να σταματήσουν να θέλουν να διαχειριστούν ολόκληρο τον κόσμο με τη βία. Αυτή θα ήταν η επιθυμία μου.

Ζερέμι Μερσιέ: Ποιος ξέρει, ίσως συμβεί... Εν πάση περιπτώσει, αυτή θα ήταν η λύση που θα επέτρεπε να βγούμε από αυτόν τον ολοκληρωτισμό.

Ντένις Ράνκουρτ: Αυτή είναι η μοναδική λύση στην ιστορική κλίμακα και όταν εξετάζουμε τη γεωπολιτική που οδηγεί στη δημοκρατία, την ελευθερία κ.λπ., είναι όταν υπάρχει ανάγκη για οικονομική ανάπτυξη όπως ήταν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με το Bretton Woods. Όταν υπάρχει αυτή η ανάγκη και η επιθυμία για ταχεία και αποτελεσματική οικονομική ανάπτυξη, συνεπάγεται η ανάγκη για ελευθερία. Πρέπει να υπάρχει κίνητρο στη κλίμακα όλων των μονάδων: των μικρών, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων. Δεν μπορείς να τα δίνεις όλα στους ισχυρότερους και να έχεις ένα ολοκληρωτικό εταιρικό σύστημα, γιατί ένα τέτοιο σύστημα πάντα θα καταρρέει. Δεν σταθεροποιείται επειδή εκμεταλλεύεται υπερβολικά τους πάντες. Στην πραγματικότητα, η δημοκρατία και η ελευθερία ακολουθούν πάντα στενά αυτό που συμβαίνει σε γεωπολιτική κλίμακα.

Jérémie Mercier: Σας ευχαριστώ πολύ Denis για αυτές τις εξηγήσεις σχετικά με τη γεωπολιτική και μια καλύτερη κατανόηση του γιατί ζούμε αυτούς τους περιορισμούς που παρουσιάζονται ως υγειονομικοί αυτή τη στιγμή. Δεν είναι για ιστορίες ιών, αλλά επειδή υπάρχει ένας οικονομικός πόλεμος μεταξύ της Αμερικής και όλων των υποταγμένων της, και η Κίνα που είναι σύμμαχος με τη Ρωσία.

Tο θέμα αυτό είναι πολύ σημαντικό, επειδή πολλοί άνθρωποι δεν καταφέρουν να πάρουν αυτή την απόσταση και να δουν το πραγματικό γεωπολιτικό πλαίσιο που εξηγεί όλα αυτά. Ευχαριστώ πολύ, Ντένις. Τα ξαναλέμε σύντομα!

Ντένις Ράνκουρτ: Ευχαριστώ Jérémie και θα τα ξαναπούμε!

Μετάφραση: Κριστιάν Ακκυριά