Translate

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2023

Τιερί Μεϊσάν: Η υπόθεση Χάντερ Μπάιντεν/Ιχόρ Κολομόισκι

 

Η υπόθεση Χάντερ Μπάιντεν/Ιχόρ Κολομόισκι

Η κυβέρνηση Μπάιντεν αντιδρά επιτέλους στα σκάνδαλα που έχουν προκύψει από τον υπολογιστή του γιου του προέδρου, Χάντερ Μπάιντεν. Αυτός ο αποτυχημένος, του οποίου δεν γνωρίσουμε παρά μόνο τις δραστηριότητες ως τοξικομανής και μαστροπός, κατάφερε να γίνει διαχειριστής μιας μεγάλης εταιρείας φυσικού αερίου· μια δουλειά για την οποία δεν ξέρει τίποτα. Αχυράνθρωπος, υπέγραψε κάθε λογής μεγάλα συμβόλαια, σε διάφορες χώρες, όπου ταξίδεψε –χωρίς δικαίωμα– με επίσημα αεροπλάνα των ΗΠΑ. Ο πατέρας του ξεκινά τώρα μια επιχείρηση για να καταπνίξει τις υποθέσεις του, η οποία τον οδήγησε να νοικοκυρέψει την ουκρανική κυβέρνηση.

DEUTSCH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDS PORTUGUÊS РУССКИЙ
Από αριστερά προς τα δεξιά: Ο Ντέιβιντ Άρτσερ και η σύζυγός του, ο Τζο Μπάιντεν και ο γιος του Χάντερ ενώ παίζουν γκολφ.
Πηγή: Fox News

Όσο περνάει ο καιρός, οι ΗΠΑϊοι ψηφοφόροι απομακρύνονται από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Πολλοί από αυτούς που λένε ότι τον ψήφισαν δηλώνουν στους δημοσκόπους ότι το μετάνιωσαν. Ορισμένοι διαβεβαιώνουν ότι αν είχαν ενημερωθεί προηγουμένως για την υπόθεση Χάντερ Μπάιντεν, δεν θα είχαν εμπιστευτεί ποτέ τον πατέρα του ως πρόεδρο.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις προεδρικές εκλογές, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είχε προσφύγει στην Ομοσπονδιακή Εκλογική Επιτροπή επειδή τα κοινωνικά δίκτυα Twitter και Facebook είχαν λογοκρίνει χιλιάδες λογαριασμούς που είχαν μεταδώσει τις αποκαλύψεις. της New York Post σχετικά με τον υπολογιστή του Χάντερ Μπάιντεν [1]. Η προσφυγή είχε κλείσει χωρίς περαιτέρω ενέργειες, αλλά τα Twitter Files, που αποκαλύφθηκαν από τον Έλον Μασκ βεβαιώνουν λεπτομερώς ότι το FBI και μια Υπηρεσία Πληροφοριών (πιθανότατα η CIA) είχαν παρέμβει στο Twitter και το Facebook για να λογοκρίνουν αυτή τη πληροφορία.

Η νέα πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή των Αντιπροσώπων σκοπεύει να διεξάγει διάφορες έρευνες, μεταξύ των άλλων την εμπλοκή του Τζο Μπάιντεν στις αισχρές μπίζνες του γιου του. Εάν είναι επιτυχείς, οι έρευνες αυτές θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την ασυλία του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών και, ως εκ τούτου, να οδηγήσουν στη παραπομπή του (impeachment).

Πρέπει να θυμηθούμε ότι όταν ο Τζο Μπάιντεν ήταν αντιπρόεδρος του Μπαράκ Ομπάμα, 7 εκατομμύρια δολάρια δωροδοκίας είχαν καταβληθεί στον Γενικό Εισαγγελέα της Ουκρανίας για να μην βάλει τη μύτη του στις υποθέσεις της Burisma. Στη συνέχεια, αυτός ο ίδιος εισαγγελέας, ο οποίος είχε γίνει πολύ άπληστος, εκδιώχθηκε από τη Βερχόβνα Ράντα (ουκρανικό Κοινοβούλιο) υπό την πίεση των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας που ήθελαν με αυτό τον τρόπο να σώσουν τον ιδιοκτήτη της Burisma και την πρώην πρωθυπουργό Γιούλια Τιμοσένκο.

Σε μια πουριτανική χώρα όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η κοινή γνώμη ενδιαφέρθηκε πρώτα για την συχνή χρήση ιεροδούλων από τον Χάντερ Μπάιντεν και τη χρήση ναρκωτικών πριν συνειδητοποιήσει ότι οι οικονομικές του υποθέσεις ήταν πολύ πιο σημαντικές.

Εφεξής η υπόθεση Χάντερ Μπάιντεν, η οποία είχε καλυφθεί από ανώτερους αξιωματούχους της κοινότητας των υπηρεσιών πληροφοριών για την οποία όλο αυτό το έπος δεν ήταν παρά μόνο «ρωσική παραπληροφόρηση» [2], είναι πιθανό να ανατρέψει το τραπέζι. Δεν υφίσταται πλέον η γραμμή να αμφισβητούνται τα γεγονότα, σε σημείο που το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ μόλις ανακοίνωσε ότι κλείνει το Technology and Social Change Project του· μια δομή που δεν είχε πάψει να αφομοιώνει την ύπαρξη του φορητού υπολογιστή του Χάντερ Μπάιντεν σε ψευδή είδηση (Fake new) [3].

Μέχρι τώρα οι πολίτες που αποδίδουν σημασία σε αυτή την υπόθεση δεν ήταν παρά μόνο «συνωμοσιολόγοι», οπαδοί της «ακροδεξιάς» του πρόεδρου Τραμπ και αναγνώστες του Τύπου των υπονόμων. Αντιθέτως, ολόκληρη η οιονεί άρχουσα τάξη είχε «διακρίνει» ότι δεν ήταν παρά μόνο μια λαϊκή φήμη, ένα Fake New. Από τη μία πλευρά, οι αναγνώστες του New York Post που είχε αποκαλύψει την υπόθεση [4], από την άλλη εκείνοι του New York Times που δεν έπαψε να την αρνηθεί.

Μεταξύ των πολλών οικονομικών υποθέσεων του γιου του προέδρου, δύο κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Η πρώτη αφορά έναν Κινέζο κατάσκοπο. Θα μπορούσε να αποκαλύψει μια επιρροή στην υπηρεσία μιας ξένης δύναμης. Ενώ η δεύτερη αφορά τις δραστηριότητές του στην Ουκρανία και ιδίως τον διορισμό του και τον διορισμό του φίλου του Ντέβον Άρτσερ (πρώην συγκάτοικου του Κρίστοφερ Χάιντς, γαμπρού του Τζον Κέρι, κατά τη διάρκεια των ακαδημαϊκών σπουδών τους) στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας υδρογονανθράκων Burisma. Πρόκειται για την ομάδα που ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατάγγελλε ως «ένα μάτσο τοξικομανών και νεοναζί» [5] όταν ζήτησε από τους στρατούς του να τερματίσουν τον εμφύλιο πόλεμο στην Ουκρανία σύμφωνα με την απόφαση 2202 του Συμβουλίου Ασφάλεια των Ηνωμένων Εθνών.

Αυτή την εβδομάδα δύο γεγονότα, φαινομενικά άσχετα, άλλαξαν την κατάσταση. Ο Χάντερ Μπάιντεν προσέλαβε έναν από τους πιο διάσημους δικηγόρους των ΗΠΑ, τον Αμπε Λόουελ. Εκείνος ζήτησε την έναρξη ποινικής έρευνας και έστειλε επιστολές σε όλα τα πρόσωπα που διαδραμάτισαν ρόλο στην αποκάλυψη του περιεχομένου του φορητού υπολογιστή του πελάτη του, συμπεριλαμβανομένου του πρώην δημάρχου της Νέας Υόρκης Ρούντι Τζουλιάνι και του πρώην σύμβουλου του Ντόναλντ Τραμπ, Στιβ Μπάνον. Τους κατηγορεί ότι παραβίασαν την ιδιωτική ζωή του πελάτη του, τους διατάζει να ανακαλέσουν το συμπεράσματα που έβγαλαν από το περιεχόμενο του υπολογιστή και συνεπώς να θάβουν την υπόθεση. Παράλληλα, αντιπροσωπεία των Υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών, καθώς και η USAID, ταξίδεψαν στην Ουκρανία για να συμβουλεύσουν τη κυβέρνηση Ζελένσκι να καθαρίσει ένα μέρος του νοικοκυριού του [6]. Επίσημα ήταν μόνο για να διασφαλιστεί ότι τα χρήματα που προσφέρονται εις βάρος των ΗΠΑϊων φορολογούμενων δεν υπεξαιρέθηκαν από διεφθαρμένους αξιωματούχους. Ανεπίσημα, δεν επρόκειτο παρά μόνο για την εξάλειψη των πιονιών που είχαν γίνει ενοχλητικά χωρίς να αγγίξουν τα άλλα. Μέσα σε δύο ημέρες γίναμε μάρτυρες των αλυσιδωτών παραιτήσεων δεκατεσσάρων προσωπικοτήτων. Πέντε περιφερειάρχες: Βαλεντίνος Ρεζνιτσένκο (Ντνιπροπετρόφσκ), Ολεξάντρ Σταρούχ (Ζαπορίζια), Ντμίτρο Ζιβίτσκι (Σούμι), Γιάροσλαβ Γιανουσέβιτς (Χερσώνα) και Ολεξίι Κουλέμπα (Κίεβο), τέσσερεις Υφυπουργοί (συμπεριλαμβανομένων των Βιάτσεσλαβ Σαποβάλοφ (Άμυνα) και Βασίλ Λοζίνσκι (Υποδομή)) και δύο επικεφαλής μιας κυβερνητικής υπηρεσίας εγκατέλειψαν τις θέσεις τους, επιπλέον από τον αναπληρωτή επικεφαλής της Προεδρικής Διοίκησης (Κύριλλος Τιμοσένκο) και τον αναπληρωτή Γενικό Εισαγγελέα (Ολέξι Σιμονένκο). Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πιστά αυτό το μεγάλο σκούπισμα. Αλλά το πιο σημαντικό συνέβη την 3η ημέρα και ελάχιστοι μίλησαν γι ’αυτό. Τα στρατεύματα της SBU εισέβαλαν στο σπίτι του ολιγάρχη Ιχόρ Κολομόισκι, χορηγού τόσο του προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι όσο και των «ακραίων εθνικιστών», αλλά προπαντός ιδιοκτήτη της... Burisma Holding, την οποία είχε αγοράσει από τον Μικολά Ζλοτσέφσκι, το 2011, δηλαδή πριν μπει ο Χάντερ Μπάιντεν. Φυσικά το άρθρο του Κέντρου Δράσης κατά της Διαφθοράς (Anticorruption Action Center) σχετικά με αυτήν την αλλαγή ιδιοκτησίας έχει προ πολλού αφαιρεθεί από τον ιστοτόπο του [7].

Η σύλληψη του αφεντικού της μαφίας Ιχόρ Κολομόισκι εξαφανίζει τα ίχνη πολλών προβλημάτων. Είναι ο μάρτυρας κλειδί για τη σύνδεση μεταξύ του προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι και των «ακραίων εθνικιστών», δηλαδή μεταξύ ταυτόχρονα ενός υπερασπιστή της δημοκρατίας και των αντιδημοκρατών, και μεταξύ μιας εβραϊκής προσωπικότητας και των σφαγιαστών των Ουκρανών Εβραίων. Για τους «Άνδρες του προέδρου», ο Κολομόισκι είναι η κύρια ουκρανική προσωπικότητα που μπορεί να απαντήσει για τη διαφθορά του Χάντερ Μπάιντεν και, ενδεχομένως, του Τζο Μπάιντεν.

Θυμόμαστε ότι το 2019 ο υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ, Rick Perry, φερόταν να είχε ενημερώσει τον Ρούντι Τζουλιάνι για τις εμπιστευτικές συζητήσεις του προέδρου Ζελένσκι για τον Χάντερ Μπάιντεν κατά τη διάρκεια της τελετής ανάληψης της εξουσίας του [8]. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ζήτησε τότε από τους Ουκρανούς να αποκαλύψουν το αποτέλεσμα των ερευνών τους. Αλλά η υπόθεση αποκαλύφθηκε, ο πρόεδρος Τραμπ κατηγορήθηκε ότι ενεργούσε από εκδίκηση και κινήθηκε μια νέα διαδικασία μομφής σε βάρος του.

Η υπόθεση Χάντερ Μπάιντεν είναι με συρτάρια. Ένα πράγμα είναι να διαγραφεί ο ρόλος του στην Burisma, ένα άλλο είναι να γίνει για τις δραστηριότητες στα ΗΠΑϊκά στρατιωτικά εργαστήρια στην Ουκρανία. Οι τελευταίες περνούσαν από τη Rosemont Seneca Technology Partners (RSTP), μία από τις εταιρείες του που είχε ιδρύσει με τον Κρίστοφερ Χάινς, γαμπρό του Ειδικού Προεδρικού Απεσταλμένου για το Κλίμα, Τζον Κέρι, ο οποίος συμμετείχε μαζί του στο διοικητικό συμβούλιο της Burisma [9].


 Ο Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ, γιος του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ασχολείται με το θέμα των κομπίνων του Χάντερ Μπάιντεν στο βιβλίο του Liberal Privilege: Joe Biden and the Democrats’ Defense of the Indefensible , Gold Standard Publishing (2020).
 Η έρευνα της New York Post κατέληξε σε ένα άλλο βιβλίο: Laptop From Hell: Hunter Biden, Big Tech, and the Dirty Secrets the President Tried to Hide από την Miranda Devine, Post Hill Press (2021).
 Oι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές στην Επιτροπή Εσωτερικής Ασφάλειας της πατρίδας παρουσίασαν δύο εκθέσεις: 1- Hunter Biden, Burisma, and Corruption : The Impact on U.S. Government Policy and Related Concerns. U.S. Senate Committee on Homeland Security and Governmental Affairs 2- Majority Staff Report Supplemental Committee on Finance. Committee on Homeland Security and Governmental Affairs. November 18, 2020

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[2Public Statement on the Hunter Biden Emails”, Voltaire Network, 19 October 2020.

[5«Μια συμμορία τοξικομανών και νεοναζί», του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 5 mars 2022.

[6«Defense, State, and USAID Inspectors General Visit Kyiv», Department of Defense Office of Inspector Genral, January 31, 2023.

[7« Kings of Ukrainian Gas », Anticorruption Action Center, 26 août 2012.

[8"WSJ News Exclusive", Timothy Puko & Rebecca Ballhaus, October 16, 2019, Wall Street Journal.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Η υπόθεση Χάντερ Μπάιντεν/Ιχόρ Κολομόισκι

Δύο αντιλήψεις για το πόλεμο στην Ουκρανία

Ο πόλεμος στην Ουκρανία γίνεται για τη διατήρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό κηδεμονία

Καταρρέει η ιμπεριαλιστική δικαιοσύνη

Η παγκόσμια τάξη ήδη ανατράπηκε το 2022

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2023

Η Pfizer δηλώνει ποινικά ένοχη για απάτη

 

Η Pfizer δηλώνει ποινικά ένοχη για απάτη 



Η Pfizer συμφώνησε να πληρώσει 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια, που είναι ο μεγαλύτερος διακανονισμός για απάτη στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στην ιστορία του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Όπως και οι τραπεζίτες, απλά δίνουν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης το μερίδιό τους από την περικοπή και κανείς δεν πηγαίνει φυλακή. Η Pfizer πήρε το "Pass" GET-OUT-OF-JAIL και το Υπουργείο Δικαιοσύνης έχει δωροδοκηθεί για την επίλυση ποινικών και αστικών ευθυνών που προκύπτουν από την παράνομη προώθηση ορισμένων φαρμακευτικών προϊόντων.

Χωρίς αμφιβολία, είναι απρόσβλητοι για την αστική ευθύνη ακόμη και αν σκότωσαν ένα μέλος της οικογένειάς σας επειδή έχουν δωροδοκήσει το Κογκρέσο για αυτό το προνόμιο να σκοτώνουν ανθρώπους με πλήρη ασυλία. Η ιταλική μαφία θα έπρεπε να είχε αγοράσει μια φαρμακευτική εταιρεία για να φροντίσει τις επιχειρήσεις της και θα είχε ανοσία.

Όσο για όσους ρώτησαν αν εγώ (σ.μτφ. Martin Armstrong) σαν εταιρεία consulting έχω συμβουλεύσει ποτέ την Pfizer, η απάντηση είναι ΟΧΙ, δεν είμαι Πόντιος Πιλάτος που προσποιείται ότι πλένει το αίμα από τα χέρια μου αφού δεν συναλλάσσομαι με μια εταιρεία που δεν σέβομαι!


Μετάφραση από Κ. Ακκυριά

Pfizer pleads Criminally Guilty to Fraud | Armstrong Economics

Τιερί Μεϊσάν: Δύο αντιλήψεις για το πόλεμο στην Ουκρανία

 

Δύο αντιλήψεις για το πόλεμο στην Ουκρανία

Η στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία δεν ερμηνεύεται καθόλου με τον ίδιο τρόπο στη Δύση και στη Ρωσία. Αυτή η διαφορά παρουσίασης δεν προέρχεται από ανταγωνιστικά υλικά συμφέροντα, αλλά από διαφορετική αντίληψη για τον Άνθρωπο και τη Ζωή. Για κάποιους, ο εχθρός φαίνεται να επιδιώκει να αποκαταστήσει το μεγαλείο της τσαρικής αυτοκρατορίας ή της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ για άλλους ότι ενσαρκώνει το Καλό.

عربي DEUTSCH ENGLISH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDSPORTUGUÊS РУССКИЙ
Σε όλους τους πολέμους και οι δύο πλευρές υποφέρουν. Αυτή η φωτογραφία ελήφθη στην Ουκρανία, αλλά δεν έχει το ίδιο νόημα αν είναι στη δυτική πλευρά ή στην Νοβοροσσίγια. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να κρίνουμε ποιος έχει δίκιο όταν βλέπουμε ανθρώπους να υποφέρουν. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, τα δεινά ήταν τα ίδια για τα θύματα των βομβαρδισμών στη Δρέσδη, στο Λονδίνο, το Τόκιο ή στην Χάβρη. Αυτό δεν μας λέει ποιος από τον Άξονα ή τους Συμμάχους είχε δίκιο.

Η σύγκρουση που αντιπαραθέτει τους υποστηρικτές ενός «κόσμου βασισμένου σε κανόνες» εναντίον εκείνων που είναι υπέρ της επιστροφής σε «έναν κόσμο βασισμένο στο διεθνές δίκαιο» συνεχίζεται. Άνοιξε με τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία και θα διαρκέσει για χρόνια.

Η στρατιωτική κατάσταση στο έδαφος είναι βαλτωμένη, όπως πάντα το χειμώνα σε αυτήν την περιοχή του κόσμου. Οι υποστηρικτές του «κόσμου που βασίζεται σε κανόνες» εξακολουθούν να αρνούνται να εφαρμόσουν την απόφαση 2202 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ενώ εκείνοι του «κόσμου που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο» διεξαγάγουν μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση για την υλοποίησή της. Εντέλει, ξεφεύγουν σταδιακά από αυτό το σκοπό και σταθεροποιούν την κατάσταση των πληθυσμών της Νοβορωσίας.

Το πέρασμα από έναν πόλεμο κινήσεων σε πόλεμο θέσης επέτρεπε σε κάθε πρωταγωνιστή να αναλογιστεί τους λόγους που τον ώθησαν στη μάχη. Από τώρα και στο εξής, δεν είναι πλέον δύο οράματα διεθνών σχέσεων που είναι αντιμέτωπα, αλλά δύο αντιλήψεις για τον Άνθρωπο.

Μεταξύ των στρατεύματα του Κιέβου, πρέπει να διακρίνουμε τους «ακραίους εθνικιστές», πάντα έτοιμους για πόλεμο, από τους επαγγελματίες στρατιωτικούς και τους πολίτες που κινητοποιήθηκαν για την περίσταση. Οι πρώτοι είναι ιδεολογικά καταρτισμένοι άνδρες που θεωρούν ότι το να σκοτώσουν Ρώσους είναι ιερό καθήκον. Αναφέρονται στα γραπτά του Ντμίτρο Ντόντσοφ και στο παράδειγμα του Στεπάν Μπαντέρα. Ο πρώτος ήταν διαχειριστής του Ινστιτούτου Reinhard Heydrich στην Πράγα και, συνεπώς, ήταν ένας από τους σχεδιαστές της «Τελικής Λύσης για τους  Εβραίους  και τους Τσιγγάνους», ο δεύτερος ήταν επικεφαλής των Ουκρανών συνεργατών του ναζισμού εναντίον των Σοβιετικών. Η άλλη ομάδα στρατιωτών του Κιέβου, που αντιπροσώπευαν τα δύο τρίτα αυτών κατά την έναρξη της ρωσικής επέμβασης, δεν έχει πλέον καθόλου ηθικό. Διαπιστώνουν ότι τα δυτικά όπλα παραδίδονται στους «ακραίους εθνικιστές», αλλά όχι στους ίδιους. Θεωρούνται ως κρέας για κανόνια και υφίστανται πολύ βαριές απώλειες. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αφθονούν με βιντεο - μηνύματα από μονάδες που διαμαρτύρονται εναντίον των αξιωματικών τους. Υπήρχε ένα πρώτο κύμα δυσαρέσκειας το φθινόπωρο. Τώρα είναι το δεύτερο. Αν στην αρχή νόμισαν  ότι υπερασπίζονταν την πατρίδα τους ενάντια σε έναν εισβολέα, τώρα ξέρουν πως η χώρα τους βρίσκεται στα χέρια μιας κλίκας που έχει εκκαθαρίσει τις βιβλιοθήκες,  που πήρε τον έλεγχο όλων των μέσων ενημέρωσης της χώρας, που απαγόρευσε 13 πολιτικά κόμματα και την Ορθόδοξη Εκκλησία, και εντέλει εγκαθιδρύει ένα απολυταρχικό καθεστώς. Την περασμένη εβδομάδα ο πρώην σύμβουλος επικοινωνίας του προέδρου Ζελένσκι, ο συνταγματάρχης Oleksiy Arestovich, τους είπε ότι η Ουκρανία διεξαγάγει τη κακή μάχη και θεωρεί κακώς έξι εκατομμύρια πολίτες της ως «Ρώσους πράκτορες». Γνωρίζουν ότι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι συνελήφθησαν και ότι οι περισσότεροι δικηγόροι διέφυγαν στο εξωτερικό. Αισθάνονται συνεπώς ότι απειλούνται τόσο από τον ρωσικό στρατό όσο και από την ίδια την κυβέρνηση τους. Τα πολλαπλά σκάνδαλα διαφθοράς, τα οποία ξέσπασαν την περασμένη εβδομάδα, τους επιβεβαιώνουν ότι δεν είναι παρά μόνο πιόνια μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας.

Από τη ρωσική πλευρά, είναι το αντίστροφο: τα επαγγελματικά στρατεύματα που είχαν αναπτυχθεί στην αρχή της ειδικής επιχείρησης υπάκουαν χωρίς να καταλάβουν γιατί το Κρεμλίνο τους έστελνε στην Ουκρανία, στην περιοχή που γέννησε την πατρίδα τους. Ο ρωσικός πληθυσμός φοβόταν την επιστροφή στις σφαγές του παρελθόντος. Σιγά σιγά τα πράγματα ηρέμησαν. Ο πληθυσμός, ο οποίος σοκαρίστηκε πολύ από τα δυτικά μέτρα ενάντια στους καλλιτέχνες του και ενάντια στις περασμένες δόξες του, έχει συνειδητοποιήσει ότι η Ουκρανία είναι απλώς ένα πρόσχημα για κάτι άλλο. Έχει επίσης εκπλαγεί όταν είδε την ευθυγράμμιση των πληθυσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Ουάσινγκτον. Είναι, στα μάτια του, ένας πόλεμος εναντίον του πολιτισμού του, ένας πόλεμος ενάντια στην κληρονομιά του Τολστόι και του Πούσκιν και  όχι ενάντια στην πολιτική του πρόεδρου Πούτιν. Αυτός ο περήφανος λαός, πάντα πρόθυμος να αξιολογήσει την ικανότητά του να υπερασπιστεί την οικογένειά του και την τιμή του, παρατηρεί με θλίψη το νεκροτομείο των Δυτικών, την αίσθησή τους όχι απλώς να υπηρετούν το Καλό, αλλά και να το ενσαρκώνουν.

Τα πολιτικά επιχειρήματα που εξέθεσε ο πρόεδρος Πούτιν τον Δεκέμβριο του 2021, όταν δημοσίευσε το σχέδιο διμερούς συνθήκης ΗΠΑ-Ρωσίας για τις εγγυήσεις για την ασφάλεια [1] ξεπεράστηκαν. Δεν πρόκειται πλέον για πόλεμο για την υπεράσπιση των συμφερόντων. Ενώ οι Ρώσοι πρωταγωνιστές αφομοιώνουν ότι δεν πολεμούν για κάτι, αλλά για να επιβιώσουν, οι Δυτικοί δεν ερμηνεύουν τη σύγκρουση με αυτό το τρόπο. Για αυτούς, οι Ρώσοι τυφλώνονται από την προπαγάνδα του καθεστώτος τους. Πολεμούν εν αγνοία τους για να αποκαταστήσουν το μεγαλείο της τσαρικής αυτοκρατορίας ή της Σοβιετικής Ένωσης.

Αυτός ο τύπος σύγκρουσης είναι εξαιρετικά σπάνιος. Σκέφτεται κανείς εκείνη την σύγκρουση που αντιτάχθηκε η Καρχηδόνα  στη Ρώμη και τελείωσε με την εξαφάνιση  κάθε ίχνους  του Καρχηδονίου πολιτισμού. Σε σημείο που δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για αυτόν σήμερα. Όλοι το πολύ-πολύ γνωρίζουμε ότι χτίστηκε από ανθρώπους της Τύρου (σημερινός Λίβανος, φέουδο της Χεζμπολάχ) και ότι ο ηγέτης της Αννίβας, μάταια αναζήτησε καταφύγιο στη Δαμασκό και σε άλλες συριακές πόλεις όταν η πόλη του αφανίστηκε. Γνωρίζουμε επίσης ότι είχε αναπτυχθεί σε καλή συνεννόηση με τους γείτονές της και εταίρους, ενώ η Ρώμη είχε κατακτήσει την αυτοκρατορία της με τη βία. Είχα ήδη κάνει αυτή τη σύνδεση με τον πόλεμο κατά της Συρίας όταν παρενέβη η Ρωσία. Ο παραλληλισμός γίνεται όλο και πιο εμφανής. Οι δύο συνασπισμοί δεν έχουν πλέον τίποτα κοινό. Στη Δύση, τα γεγονότα στην Ουκρανία βιώνονται ως πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, μέσω Ουκρανών. Οι «ακραίοι εθνικιστές» είναι σίγουροι, ότι δεν  αντιστέκονται απλώς σε έναν  εισβολέα, αλλά ότι θα τον νικήσουν, σήμερα ή κατά τη διάρκεια της «τελικής μάχης». Αυτό είναι το πεπρωμένο τους, νομίζουν. Αν όμως αφήσουμε στην άκρη τα μυστικιστικά παραληρήματα του Ντμίτρο Ντόντσοφ, πώς μπορούμε να φανταστούμε ότι 40 εκατομμύρια Ουκρανοί θα μπορέσουν να νικήσουν 140 εκατομμύρια Ρώσους, γνωρίζοντας ότι οι τελευταίοι έχουν έναν οπλισμό είκοσι χρόνια πιο σύγχρονο από αυτόν των Δυτικών;

Τα μέλη της ομάδας του Ramstein, δηλαδή στην πράξη οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ήδη δαπανήσει περισσότερα από 250 δισεκατομμύρια δολάρια για αυτό το πόλεμο, δηλαδή σε ένα χρόνο όσο και για τα δέκα χρόνια πολέμου κατά της Συρίας. Αν πρέπει να συγκρίνουμε τις δύο συγκρούσεις, ας σημειώσουμε ότι νομικά η Ρωσία έχει δίκιο και στις δύο περιπτώσεις, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συγκροτήσει έναν ευρύτερο συνασπισμό κατά της Συρίας, και  έχουν εμπλέξει πολύ περισσότερο τους σύμμαχους τους στην Ουκρανία.

Εν αντιθέσει με τον Αννίβα, ο πρόεδρος Πούτιν δεν έχει καμία πρόθεση να κατακτήσει την πρωτεύουσα των αντιπάλων του, την Ουάσιγκτον. Έχει επίγνωση της στρατιωτικής ανωτερότητάς του και δεν επιδιώκει να  αποξενώσει τους λαούς της Δύσης μεταφέροντας τον πόλεμο στο εσωτερικό της, εκτός ίσως από τις «ελίτ» τους στο Φόρειν Όφις και το Πεντάγωνο.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] « Projet de traité entre les États-Unis et la Russie sur les garanties de sécurité », Traduction Roman Garev, Réseau Voltaire, 17 décembre 2021.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Δύο αντιλήψεις για το πόλεμο στην Ουκρανία

Ο πόλεμος στην Ουκρανία γίνεται για τη διατήρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό κηδεμονία

Καταρρέει η ιμπεριαλιστική δικαιοσύνη

Η παγκόσμια τάξη ήδη ανατράπηκε το 2022

Μετά τους Μπους, Ομπάμα και Μπάιντεν, πρέπει να αποκατασταθεί η ελευθερία της έκφρασης στην Δύση

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις


Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2023

Τιερί Μεϊσάν: Ο πόλεμος στην Ουκρανία γίνεται για τη διατήρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό κηδεμονία.

 Ο πόλεμος στην Ουκρανία γίνεται για τη διατήρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό κηδεμονία

του Τιερί Μεϊσάν

Είναι δύσκολο να το παραδεχτούμε, αλλά οι Αγγλοσάξονες δεν το κρύβουν. Για να παραφράσω ένα διάσημο τσιτάτου του πρώτου Γενικού Γραμματέα της Συμμαχίας, το ΝΑΤΟ σχεδιάστηκε για να «κρατηθούν η Ρωσία έξω, οι Αμερικανοί μέσα και η Ευρωπαϊκή Ένωση υπό κηδεμονία».

Δεν υπάρχει άλλη δυνατή ερμηνεία των άχρηστων «κυρώσεων» κατά της Μόσχας και των μάταιων φονικών μαχών στην Ουκρανία.

 | ΠΑΡΙΣΙ (ΓΑΛΛΙΑ) | 24 JANVIER 2023

عربي DEUTSCH ENGLISH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDSPORTUGUÊS РУССКИЙ

Αλλά γιατί ο Ζοζέπ Μπορέλ, ο Σαρλ Μισέλ και η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί για διαφθορά και είχαν αποδείξει την ανικανότητά τους, έγιναν ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Για να υπακούουν και εφαρμόζουν ό,τι τους υπαγορεύει ο Γενς Στόλτενμπεργκ.

Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος που ο ρωσικός στρατός εισήλθε στην Ουκρανία για να εφαρμόσει το ψήφισμα 2202 του Συμβούλιου Ασφαλείας. Αντιθέτως το ΝΑΤΟ, ισχυρίζεται ότι η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία για να την προσαρτήσει. Σε τέσσερις περιφέρειες (όμπλαστ), τα δημοψηφίσματα προσχώρησης στη Ρωσική Ομοσπονδία φαίνονται να επιβεβαιώνουν την ερμηνεία του ΝΑΤΟ, μόνο που η Ιστορία της Νοβορωσίας επιβεβαιώνει την εξήγηση της Ρωσίας. Οι δύο αφηγήσεις συνεχίζονται παράλληλα, χωρίς ποτέ να τέμνονται.

Φέρνω στο μυαλό μου τον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου. Έχοντας εκδώσει ένα καθημερινό ενημερωτικό δελτίο [1], το ΝΑΤΟ-ικό αφήγημα εκείνη την εποχή αμφισβητούταν από όλα τα βαλκανικά πρακτορεία ειδήσεων, χωρίς να είχα το μέσο να ξέρω ποιος είχε δίκιο. Δύο ημέρες μετά το τέλος της σύγκρουσης, δημοσιογράφοι από τα κράτη μέλη της Ατλαντικής Συμμαχίας μπόρεσαν να πάνε επιτόπου και να παρατηρήσουν ότι είχαν ξεγελαστεί. Τα τοπικά πρακτορεία ειδήσεων είχαν δίκιο. Το ΝΑΤΟ δεν είχε σταματήσει να ψεύδεται. Στη συνέχεια, όταν ήμουν μέλος της λιβυκής κυβέρνησης, το ΝΑΤΟ, το οποίο είχε πάρει μια εντολή από το Συμβούλιο Ασφαλείας να προστατεύσει τον πληθυσμό, την διαστρέβλωσε για να ανατρέψει τη Λιβυκή Αραβική Τζαμαχιρία, σκοτώνοντας 120.000 άτομα που έπρεπε να προστατεύσει. Αυτές οι εμπειρίες μας δείχνουν ότι η Δύση ψεύδεται διαρκώς για να καλύψει τις πράξεις της.

Σήμερα το ΝΑΤΟ μας διαβεβαιώνει ότι δεν βρίσκεται σε πόλεμο αφού δεν έχει αναπτύξει στρατεύματα στην Ουκρανία. Ωστόσο, γινόμαστε μάρτυρες από τη μία πλευρά, γιγαντιαίων αποστολών όπλων στην Ουκρανία έτσι ώστε οι ακραίοι Ουκρανοί εθνικιστές [2], οι οποίοι εκπαιδευτήκαν από το ΝΑΤΟ, να αντισταθούν στη Μόσχα και, από την άλλη πλευρά, ενός οικονομικού πολέμου, επίσης χωρίς προηγούμενο, με στόχο την καταστροφή της ρωσικής οικονομίας. Επομένως , οι πράξεις έρχονται σε αντίθεση με το αφήγημα του ΝΑΤΟ.

Ο πόλεμος συνεχίζεται. Όχι επειδή οι δύο πλευρές είναι σε ισοπαλία, αλλά επειδή το ΝΑΤΟ δεν θέλει να αντιμετωπίσει τη Ρωσία. Το είδαμε πριν από τρεις μήνες, στη σύνοδο κορυφής της G20 στο Μπαλί. Με τη σύμφωνη γνώμη της Ρωσίας, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι παρενέβη στις συζητήσεις μέσω βίντεο, από το Κίεβο. Ζήτησε τον αποκλεισμό της Ρωσίας από τη G20, όπως έγινε στη G8 μετά την προσχώρηση της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία. Προς μεγάλη έκπληξή του και προς έκπληξη των παρόντων μελών του ΝΑΤΟ σε αυτή τη σύνοδο κορυφής, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν τον υποστήριξαν [3]. Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο συμφώνησαν ότι υπήρχε μια γραμμή που δεν πρέπει να ξεπεραστεί. Και για καλό λόγο: τα σύγχρονα ρωσικά όπλα είναι πολύ ανώτερα από εκείνα του ΝΑΤΟ, του οποίου η τεχνολογία χρονολογείται από τη δεκαετία του ‘90. Σε περίπτωση αντιπαράθεσης, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βέβαια η Ρωσία θα υπέφερε, αλλά θα συνέτριβε τους Δυτικούς εντός ολίγων ημερών.

Υπό το φως αυτού του γεγονότος, πρέπει να ξαναδιαβάσουμε το τι συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας.

Η ροή των όπλων προς την Ουκρανία δεν είναι παρά ένα ψευδο-δόλωμα: το μεγαλύτερο μέρος του υλικού που αποστέλλεται δεν φτάνει στο πεδίο της μάχης. Είχαμε ανακοινώσει ότι θα στέλλονταν για να ενεργοποιήσουν έναν άλλο πόλεμο στο Σαχέλ [4], γεγονός το οποίο ο πρόεδρος της Νιγηρίας, Μουχάμαντου Μπουχάρι, επιβεβαίωσε δημόσια βεβαιώνοντας ότι πολλά όπλα που προορίζονταν για την Ουκρανία βρίσκονταν ήδη στα χέρια Αφρικανών τζιχαντιστών [5]. Περαιτέρω, το να δημιουργήσεις ένα οπλοστάσιο από ετερογενή υλικά, προσθέτοντας όπλα διαφορετικών ηλικιών και διαμετρημάτων, δεν βοηθά σε τίποτα. Κανείς δεν έχει την επαρκή υλικοτεχνική υποστήριξη για να προμηθεύσει τους μαχητές σε πολλαπλά πυρομαχικά. Επομένως, πρέπει να συναχθεί το συμπέρασμα ότι τα όπλα αυτά δεν δίνονται στην Ουκρανία για να κερδίσει.

Οι Νιου Γιορκ Τάιμς χτύπησαν συναγερμό εξηγώντας ότι οι δυτικοί βιομήχανοι αμυντικού εξοπλισμού δεν ήταν σε θέση να παράγουν όπλα και πυρομαχικά σε επαρκείς ποσότητες. Τα αποθέματα έχουν ήδη εξαντληθεί και οι δυτικοί στρατοί αναγκάζονται να δώσουν τον απαραίτητο εξοπλισμό για την ίδια την άμυνά τους. Αυτό επιβεβαιώθηκε από τον υπουργό του Ναυτικού των ΗΠΑ, Κάρλος Ντελ Τόρο, ο οποίος προειδοποίησε για το τρέχοντα γδύσιμο των αμερικανικών στρατών [6]. Διευκρίνισε ότι αν το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ δεν καταφέρει να παράγει περισσότερα όπλα από τη Ρωσία μέσα σε έξι μήνες, οι αμερικανικοί στρατοί δεν θα μπορέσουν πλέον να εκπληρώσουν την αποστολή τους.

Πρώτη παρατήρηση: εάν οι πολιτικοί των ΗΠΑ θέλουν να ενεργοποιήσουν τον Αρμαγεδδώνα, δεν έχουν τα μέσα να το κάνουν τους επόμενους έξι μήνες και πιθανότατα δεν θα τα έχουν ούτε στη συνέχεια.

Ας μελετήσουμε τώρα τον οικονομικό πόλεμο. Ας αφήσουμε στην άκρη το καμουφλάζ του κάτω από ένα παιδαριώδες λεξιλόγιο: οι «κυρώσεις». Σας έχω ήδη απασχολήσει με αυτό το θέμα και επεσήμανα ότι δεν πρόκειται για δικαστική απόφαση και ότι είναι παράνομες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Ας παρατηρήσουμε τα νομίσματα. Το δολάριο συνέτριψε το ρούβλι για δύο μήνες, στη συνέχεια μειώθηκε ξανά στην αξία που είχε από το 2015 έως το 2020, χωρίς η Ρωσία να δανειστεί μαζικά. Με άλλα λόγια, οι λεγόμενες «κυρώσεις» είχαν αμελητέα μόνο επίδραση στη Ρωσία. Διατάραξαν σοβαρά τις συναλλαγές της κατά τους δύο πρώτους μήνες, αλλά δεν την ενοχλούν πλέον σήμερα. Κατά τα άλλα, δεν κόστισαν τίποτα στις ΗΠΑ και δεν τις επηρέασαν καθόλου.

Γνωρίζουμε ότι, ενώ απαγορεύουν στους συμμάχους τους την εισαγωγή ρωσικών υδρογονανθράκων, οι Ηνωμένες Πολιτείες τους εισάγουν μέσω της Ινδίας και αναπληρώνουν έτσι τα αποθέματα τα οποία είχαν αντλήσει κατά τους πρώτους μήνες της σύγκρουσης [7].

Αντίθετα, παρατηρούμε μεγάλη αναταραχή της ευρωπαϊκής οικονομίας, η οποία αναγκάζεται να δανειστεί μαζικά για να υποστηρίξει το καθεστώς του Κιέβου. Δεν διαθέτουμε στατιστικά στοιχεία σχετικά με την έκταση των εν λόγω δανείων, ούτε την ταυτότητα των πιστωτών. Είναι ωστόσο σαφές ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις απευθύνονται στη Ουάσιγκτον σύμφωνα με τον νόμο των ΗΠΑ για τη δανειοδότηση-μίσθωση (Ukraine Democracy Defense Lend-Lease Act of 2022). Όσα δίνουν οι Ευρωπαίοι στην Ουκρανία έχουν κόστος, αλλά δεν θα υπολογιστεί παρά μόνο μετά τον πόλεμο. Μόνο τότε θα εκδοθεί το τιμολόγιο. Και θα είναι υπέρογκο. Μέχρι τότε, όλα είναι καλά. 


Η δολιοφθορά των Αγωγών Nord Stream 1 και Nord Stream 2, στις 26 Σεπτεμβρίου 2022, δεν διεκδικήθηκε από κανένα μετά το χτύπημα, αλλά πριν, από τον ίδιον τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, στις 7 Φεβρουάριος 2022, στον Λευκό Οίκο, παρουσία του Γερμανού Καγκελάριου Όλαφ Σολτς. Βέβαια, δεν δεσμεύτηκε παρά μόνο να καταστρέψει τον Nord Stream 2 σε περίπτωση ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, αλλά ήταν μόνο επειδή ο δημοσιογράφος με τον οποίον μιλούσε είχε πλαισιώσει το θέμα χωρίς να τολμήσει να φανταστεί ότι θα μπορούσε να το κάνει επίσης και για τον αγωγό Nord Stream 1. Με αυτή τη δήλωση και ακόμη περισσότερο με το ίδιο το σαμποτάζ, η Ουάσιγκτον έδειξε την περιφρόνηση στον Γερμανό σύμμαχό της. Τίποτα δεν άλλαξε από τότε που ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Λόρδος Ισμέι, δήλωσε ότι ο πραγματικός σκοπός της Συμμαχίας ήταν να «κρατήσει τη Σοβιετική Ένωση έξω, τους Αμερικανούς μέσα και τους Γερμανούς κάτω» (« keep the Soviet Union out, the Americans in, and the Germans down ») [8]. Η Σοβιετική Ένωση εξαφανίστηκε και η Γερμανία έγινε επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν ήταν ακόμα ζωντανός, ο Λόρδος Ισμέι θα έλεγε πιθανώς ότι ο στόχος του ΝΑΤΟ είναι να κρατήσει τη Ρωσία έξω, τους Αμερικανούς μέσα και την Ευρωπαϊκή Ένωση υπό κηδεμονία.

Η Γερμανία, για την οποία το σαμποτάζ αυτών των αγωγών είναι το χειρότερο πλήγμα από το τέλος του Β ’Παγκοσμίου Πολέμου, το δέχτηκε χωρίς διαμαρτυρία. Ταυτόχρονα, κατάπιε το σχέδιο Μπάιντεν. για να σώσει την οικονομία των ΗΠΑ εις βάρος της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Σε όλα αυτά, ανταποκρίθηκε πλησιάζοντας την Κίνα και αποφεύγοντας να θυμώσει με την Πολωνία, το νέο ατού των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρώπη. Προτείνει σήμερα την ανοικοδόμηση της βιομηχανίας της με την ανάπτυξη εργοστάσιων πυρομαχικών για τη Συμμαχία!

Συνεπώς, η αμερικανική επικυριαρχία έγινε αποδεκτή από την Ευρωπαϊκή Ένωση την οποία ελέγχει το Βερολίνο [9].

Δεύτερη παρατήρηση: οι Γερμανοί και τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολό τους σημείωσαν τη πτώση του βιοτικού τους επιπέδου. Είναι, μαζί με τους Ουκρανούς, τα μόνα θύματα του σημερινού πολέμου και το δέχονται.

Το 1992, όταν η Ρωσική Ομοσπονδία μόλις είχε γεννηθεί επάνω στα ερείπια της Σοβιετικής Ένωσης, ο Ντικ Τσένι, τότε Υπουργός Άμυνας, παράγγειλε στον [10] Πολ Γούλφοβιτς μια έκθεση που μας έφτασε λογοκριμένη σε μεγάλο βαθμό. Τα αποσπάσματα από το πρωτότυπο που δημοσιεύτηκαν στους New York Times και στην Washington Post δείχνουν ότι η Ουάσιγκτον δεν θεωρούσε πλέον τη Ρωσία ως απειλή, αλλά την Ευρωπαϊκή Ένωση ως δυνητικό αντίπαλο [11]. Μπορούσαμε να διαβάσουμε: «Αν και η oι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν το σχέδιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, πρέπει να προσέξουμε και να αποτρέψουμε την εμφάνιση ενός αμιγώς ευρωπαϊκού συστήματος ασφαλείας που θα υπονόμευε το ΝΑΤΟ, και ιδιαίτερα τη ολοκληρωμένη στρατιωτική δομή διοίκησής του». Με άλλα λόγια, η Ουάσιγκτον εγκρίνει μια ευρωπαϊκή άμυνα υποταγμένη στο ΝΑΤΟ, αλλά είναι έτοιμη να καταστρέψει την Ευρωπαϊκή Ένωση στη περίπτωση που η τελευταία φαντάζεται να γίνει μια πολιτική δύναμη ικανή να σταθεί απέναντί της.

Η τρέχουσα στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία δεν αποδυναμώνει τη Ρωσία, αλλά την Ευρωπαϊκή Ένωση με το πρόσχημα του πολέμου κατά της Ρωσίας, είναι η δεύτερη συγκεκριμένη εφαρμογή του Δόγματος Γούλφοβιτς. Η πρώτη της εφαρμογή, το 2003, ήταν να τιμωρήσει τη Γαλλία του Ζακ Σιράκ και τη Γερμανία του Γκέρχαρντ Σρέντερ, που είχαν αντιταχθεί στην καταστροφή του Ιράκ [12]


Αυτό ακριβώς δήλωσε ο πρόεδρος του Μεικτού Επιτελείου των ΗΠΑ, στρατηγός Μαρκ Μίλεϊ, στην συνέντευξη Τύπου μετά τη συμμαχική συνάντηση της 20ής Ιανουαρίου στο Ράμσταϊν. Ενώ είχε απαιτήσει από κάθε συμμετέχοντα τη δωρεά όπλων στο Κίεβο, παραδέχθηκε ότι «Φέτος θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να διώξουμε τις ρωσικές δυνάμεις από κάθε ίντσα της κατεχόμενης Ουκρανίας από τη Ρωσία» («This year, it would be very, very difficult to militarily eject the Russian forces from every inch of Russian-occupied Ukraine »). Με άλλα λόγια, οι Σύμμαχοι πρέπει να αιμορραγήσουν, αλλά δεν υπάρχει καμία ελπίδα να κερδηθεί οτιδήποτε το 2023 επί της Ρωσίας.

Τρίτη παρατήρηση: Αυτός ο πόλεμος δεν διεξάγεται εναντίον της Μόσχας, αλλά για να αποδυναμωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] Le Journal de la Guerre en Europe.

[2] Ποιοι είναι οι Ουκρανοί ριζοσπαστικοί εθνικιστές;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 15 novembre 2022.

[3] Ο Ζελένσκι παγιδευμένος από τη Μόσχα και τη Ουάσιγκτον”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 22 novembre 2022.

[4] Ένας νέος πόλεμος ετοιμάζεται μετά την ήττα από τη Ρωσία”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 24 mai 2022.

[7] « India’s breaking all records for buying Russian oil, but who is the surprise buyer ? », Paran Balakrishnan, The Telegraph of India, January 16, 2022.

[8] Αυτό το απόσπασμα κοσμεί περήφανα την επίσημη ιστοσελίδα της Ατλαντικής Συμμαχίας.

[9] « Déclaration conjointe sur la coopération entre l’UE et l’Otan », Réseau Voltaire, 10 janvier 2023.

[10] Η Ρωσία κηρύσσει τον πόλεμο στους Στραουσιανούς”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 5 mars 2022.

[11] « US Strategy Plan Calls For Insuring No Rivals Develop », Patrick E. Tyler, and « Excerpts from Pentagon’s Plan : "Prevent the Re-Emergence of a New Rival" », New York Times, March 8, 1992. « Keeping the US First, Pentagon Would preclude a Rival Superpower » Barton Gellman, The Washington Post, March 11, 1992.

[12] « Instructions et conclusions sur les marchés de reconstruction et d’aide en Irak », par Paul Wolfowitz, Réseau Voltaire, 10 décembre 2003.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία γίνεται για τη διατήρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό κηδεμονία

Καταρρέει η ιμπεριαλιστική δικαιοσύνη

Η παγκόσμια τάξη ήδη ανατράπηκε το 2022

Μετά τους Μπους, Ομπάμα και Μπάιντεν, πρέπει να αποκατασταθεί η ελευθερία της έκφρασης στην Δύση

Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και η εθνοπολιτική

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις