Translate

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

The nEUROn program

The nEUROn program
Neuron is the European unmanned combat air vehicle (UCAV) demonstrator for the development, integration and validation of UCAV technologies and is not for military operational deployment. Dassault unveiled a life-size model of Neuron at the 2005 Paris Air Show. The operational UCAV is expected to be a larger design than the Neuron demonstrator. The aircraft performs an air-to-ground mission in a network centric warfare.


The main aim of the Neuron programme is to sustain and develop European manufacturers' aeronautic and other technologies for next-generation combat aircraft and UAVs.
By mid 2005, a series of memorandums of understanding had been signed and industrial teaming arrangements been set up. By the end of 2005, the governments of France, Greece, Italy, Spain, Sweden and Switzerland had agreed to invest in the Neuron programme.
In February 2006, the Neuron programme was formally launched with the award, by the French DGA on behalf of the participating nations, of a contract to Dassault as prime contractor for the design and development of the Neuron demonstrator.
This began a 15-month feasibility phase. The DGA awarded a contract for a 19-month project definition phase in June 2007. This will be followed by the production of a Neuron demonstrator. Dassault will carry out ground tests and first engine run up in 2011. First flight of the Neuron is scheduled for 2012. Flight tests will begin in France followed by tests in Sweden and then Italy.
The UCAV will be able to launch precision-guided munitions from an internal weapons bay and will have a stealth airframe with reduced radar and infrared cross-sections.
Neuron programme
Dassault Aviation is the design authority with responsibility for the general design, system architecture, the flight control system and final assembly together with ground tests and flight tests. Dassault's UAV and UCAV design capability was developed under a sequence of experimental development and validation programmes, Aeronef validation experimental (AVE). Dassault started the AVE LogiDuc programme (AVE logistics to demonstrate UCAV) in 1999.
Saab Aerosystems, based in Linkoping, Sweden, is responsible for overall design, fuselage, avionics, fuel system, flight control, airworthiness, autonomy, multipayload capabilities, structural design and manufacture and ground and flight testing.
"The Neuron UCAV will incorporate highly advanced avionics, stealth and network-centric technologies."
Dassault Aviation received the front and central fuselage section of the Neuron UCAV demonstrator from Saab on 25 January 2011. Saab has built strong capability in UAV and UCAV technology with the SHARC Swedish highly advanced research configuration demonstrator, FILUR flying innovative low-observable unmanned research UAV, the EuroMALE European medium-altitude long-endurance UAV with EADS and the establishment of the Link Lab drone development centres, a joint venture with Linkoping University.
Technology development on the Neuron programme would be applicable to planned upgrades of the Saab Gripen fighter aircraft, which is expected to remain in service until about 2035.
In March 2004, the Hellenic Aerospace Industry (HAI) and Dassault signed a memorandum of understanding (MoU) on the Dassault UCAV programme, which became the Neuron programme. Under the terms of the MoU, HAI is responsible for the engine exhaust, the rear fuselage section and the test rig. The rear fuselage section was delivered to Dassault Aviation in January 2011.
EADS CASA of Spain is responsible for the wings and also the ground station and integration of the data link. EADS CASA and Dassault signed the MoU agreement in May 2005. EADS CASA delivered the wings of the Neuron to Dassault in March 2011. The wings were shipped to Istres for final assembly.
Ruag in Switzerland is responsible for the weapons interface and wind tunnel testing.
Alenia Aeronautica in Italy is responsible for the development of the electrical power system, the air data system, development of the Smart Weapon Bay, and for flight testing. It delivered the weapon bay doors and mechanism of the Neuron demonstrator to Dassault Aviation in May 2011.
During 2005, Turkey formally applied to take part in the EADS MALE medium-altitude long-endurance UAV programme and the Dassault-led Neuron programme.
An attitude and heading reference system (AHRS) will be supplied by the LITEF, a subsidiary of Northrop Grumman to the Neuron UCAV. The LCR-100 Gyrocompass AHRS is a north-finding attitude and heading reference system based on a fibre-optic gyro and micro-electromechanical (MEMS) accelerometers.
Design and appearance
The Neuron is of similar appearance to the AVE-C which is the second prototype of the Dassault Petit Duc and which has high-manoeuvrability unstable yaw aircraft control. Like the Ave-C, the Neuron has no tail fin and a swept W-shaped wing design
The system will incorporate highly advanced avionics, stealth and network-centric technologies. Simulations and flight tests will demonstrate the capability of flight in controlled airspaces and the operation of the Neuron in a network-centric battlefield environment.
The air vehicle fuselage length and the wingspan are approximately 10m. The empty weight of the air vehicle is around 4,500kg and with a full payload the weight will be about 6,000kg. The air vehicle has tricycle-type landing gear for runway take-off and landing.
Neuron will have the capability to carry two laser guided 250kg (550lb) bombs in two weapon bays. The air vehicle is expected to have an endurance of several hours and high subsonic speed i.e. a maximum speed of Mach 0.7 to Mach 0.8.
"The UCAV will be able to launch precision-guided munitions from an internal weapons bay."
The unmanned Neuron will be controlled from ground-based stations and from control stations in combat aircraft such as the French Rafale or the Swedish Gripen.
In June 2005, Thales was selected to develop the datalink system for Neuron. The system will connect the ground control station with the UCAV by a high-rate Nato standard STANAG 7085 datalink and a low-rate datalink: The high-rate datalink will allow secure transmission of application data (video, imagery and radar) and air vehicle command and control data. The low-rate datalink will use secure technologies and a different frequency band to ensure data integrity.
Neuron engines
The air vehicle will be powered by two Adour mk951 jet engines from the Rolls Royce and Turbomeca joint venture RRTM. The Adour mk951 is already fitted on BAE Systems Hawk 128 aircraft. The air intake is in a flush dorsal position above the nose.
The engine features a new fan and combustor and is also equipped with full authority digital engine control (FADEC) which reduces the workload of the pilot by performing automated operations.
Performance
The maximum speed of the aircraft varies between Mach 0.7 and 0.8. Neuron weighs around 4,500kg and its maximum take-off weight 6,000kg.

Programme Milestones
The nEUROn programme was launched in 2003.
The main contract was notified to the prime contractor in 2006, the industrial partnership contracts were signed concurrently.
The first flight of the technological demonstrator is planned for mid-2012, in Istres (France).
Demonstrations flights
The scenarios to be validated through the demonstration flights will be as follows:
·         insertion in the test range airspace,
·         air-to-ground subsonic mission,
·         detection, localisation, and autonomous reconnaissance of ground targets without being detected (“to see without being seen”),
·         air-to-surface weapon release from an internal bay.
 Programme status
By mid-year 2011, the status of the nEUROn programme is the following:
a) The different parts of the airframe have been manufactured and are delivered to Dassault Aviation in Istres facilities (France):
·         the main fuselage by SAAB,
·         the rear fuselage and the exhaust nozzle by HAI,
·         the wings by EADS-CASA,
·         the bay doors by Alenia,
·         the weapon interface by RUAG,
·         the structural parts contributing to the low observability by Dassault Aviation factories of Argenteuil and Biarritz.
b) The final assembly and the final layout of the piping, electrical wiring and equipment installation, including the engine and the landing gears, are under final stages in the Dassault Aviation facilities, in Istres.
c) The software integration in the various electronic equipments is in progress on the “global integration tests rig” in Istres.
Programme organisation
The programme of the nEUROn technological demonstrator is organised as follows:
·         a single executive agency, the French DGA which awarded a main contract to the prime contractor and manages the project,
·         a single prime contractor, Dassault Aviation company, which is in charge of the main contract implementation.
Ever since the beginning of the programme, the French authorities have clearly stated their will that the UCAV technological demonstrator project should contribute to the build-up of a European defence identity by fully opening it to cooperation. As such, about half of the tasks are entrusted to non-French industrial partners.
In terms of management, this organisation guarantees the best efficiency in a full partnership approach and cooperative relations between the various actors, as well as an improved budgetary control.
An efficient european cooperation scheme
In accordance with the guidelines defined by the French DGA, Dassault Aviation has entrusted about 50% of the work value to European partners, elected after a scrutinized evaluation based on:
·         experience and excellence:
The objective of this project is not to create new technological capabilities everywhere in Europe, but to take the full benefit of the already existing technological niches.
·         competitiveness: 
This project has the ambition to find new ways for costs reduction. Each partner, in addition to their technical excellences, is invited to apply for the most efficient "value for money".
·         state budget allocation:
It is a condition imposed by the French DGA that each country having the ambition to participate to the nEUROn programme shall contribute to its financing. For more flexibility, no constraint in term of "geographical return" is assigned to this project, as already dealt with at governmental level.
The industrial team of the nEUROn programme is composed of:
·         Dassault Aviation (France), in addition to being the design authority, takes care of the general design and architecture of the system, the flight control system, the implementation of low observable devices, the final assembly, the systems integration on the “global integration tests rig”, the ground tests, and the flight tests,
·         Alenia (Italy) contributes to the project with a new concept of internal weapon bay (“Smart Integrated Weapon Bay” - SIWB), an internal EO/IR sensor, the bay doors and their operating mechanisms, the electrical power and distribution system, and the air data system,
·         SAAB (Sweden), is entrusted with the general design of the main fuselage, the landing gear doors, the avionics and the fuel system,
·         EADS-CASA (Spain) brings its experience for the wings, the ground station, and the data link integration,
·         Hellenic Aerospace Industry - HAI (Greece) is responsible for the rear fuselage, the exhaust pipe, and the supply of racks of the “global integration tests rig”,
·         RUAG (Switzerland) is taking care of the low speed wind tunnel tests, and the weapon interfaces between the aircraft and the armaments.
Innovative industrial solutions
The nEUROn is the first large size stealth platform designed in Europe.
Building on the experience gained from recent projects, for the first time in a military project, the nEUROn is designed and developed within the frame of a completely integrated “Product Lifecycle Management” (PLM) environment, through a “virtual plateau”, allowing Dassault Aviation and its partners, located in the different countries, to simultaneously work together on the same design data base, independently from the location where the design activities are currently performed.
All the teams involved from the very beginning of the programme know them each other very well, thanks to the development tasks jointly performed in the design office implemented inside the Dassault Aviation facilities of St-Could, as well as with the daily use of distant collaborative tools provided with the “virtual plateau”.
Today, the same teams still work together close to the aircraft, or on the “global integration tests rig”.
This specific and innovative organisation allows to achieve a perfect tempo to rapidly solve any technical events occurring during the development phase of the programme.
These advantages, associated to a highly flexible, pro-active and incentive management process, efficiently contribute to focus towards the next major milestone: the first flight of the nEUROn demonstrator.

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012


Russian naval exercise in the Mediterranean

Kuznetsov to Greece


Vessels from three of Russia’s fleets will be conducting naval drills in the Mediterranean in the coming days.
The Greek Joint Staff has given green light for the Russia vessel group led by the country’s only aircraft carrier “Admiral Kuznetsov” to conduct flights in western Greek air territory. The exercise will probably take place in the days January 3-6, Vedomosti writes.
The vessel group includes the destroyer “Admiral Chabanenko”, the support vessel “Nikolay Chiker” and the tanker “Sergey Osipov” from the Northern Fleet, the frigate “Yaroslav Mudry” from the Baltic Fleet as well as vessels from the Black Sea Fleet.
The vessels group from the Northern Fleet left its base in Severomorsk on December 6 and is planned to visit ports in Lebanon and Syria.
Admiral Kuznetsov” last conducted drills in the area in January 2009, as BarentsObserver reported.

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός διοικείται από το στρατιωτικό διοικητή της Τρίπολης

Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός διοικείται από τον στρατιωτικό διοικητή της Τρίπολης
του Thierry Meyssan
Ο Aldelhakim Belhaj, ιστορικός ηγέτης της Αλ Κάιντα στη
 Λιβύη, πρώην στρατιωτικός διοικητής της Τρίπολης,
 τώρα Αρχηγός του Ελευθέρου Συριακού Στρατού.
Μέσω της «αραβικής άνοιξης» και των επεμβάσεων του ΝΑΤΟ, επίσημες ή μυστικές, το Κατάρ προσπαθεί να επιβάλει ισλαμιστές ηγέτες, όπου μπορεί. Η στρατηγική αυτή το οδήγησε όχι μόνο να χρηματοδοτήσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και να της προσφέρει τον τηλεοπτικό σταθμό  Al-Jazeera, αλλά επίσης να υποστηρίξει τους μισθοφόρους της Αλ Κάιντα. Οι τελευταίοι περιβάλλουν τώρα τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (ΕΣΣ).  Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή εγείρει σοβαρές ανησυχίες στο Ισραήλ και μεταξύ των υποστηρικτών της «σύγκρουσης των

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Το μελλοντικό αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό έως το 2025

του Admiral Jonathan Greenert, U.S. Navy
Ο Ναύαρχος Jonathan Greenert, αρχηγός των επιχειρήσεων του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, ανακοίνωσε τις προκλήσεις που περιμένουν το αμερικανικό ναυτικό με ορίζοντα το 2025 σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε από το   Ναυτικό Ινστιτούτο των Ηνωμένων Πολιτειών,  Issue: Proceedings Magazine - December 2011 Vol. 137/12/1,306 .

Πόλεμος στο Ιράκ: μια μεγάλη «οπισθοδρόμηση» για τις γυναίκες

Πόλεμος στο Ιράκ: μια μεγάλη «οπισθοδρόμηση» για τις γυναίκες
Le Monde
Τρεις δεκαετίες συγκρούσεων δημιούργησαν περίπου 1,5 εκατομμύρια χήρες στο Ιράκ.
Σύμφωνα με την οργάνωση Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch), οι Ιρακινές γυναίκες απολάμβαναν πριν από τον Πόλεμο του Κόλπου το 1991 την καλύτερη προστασία σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Ιταλία

γράφει ο Σωτήρης Αθηναίος
Ιταλία
Ο πληθυσμός της γείτονος χώρας είναι 58.462.375 (απογρ. 2005). Έγινε ανεξάρτητο και ενιαίο κράτος το 1861 (τριάντα χρόνια μετά από εμάς).
Από το δημοτικό σχολείο μαθαίνουμε για την κοινή πορεία που ενώνει τους δύο λαούς, αν και για την αρχαιότητα δεν μπορούμε να μιλήσουμε για μία ξεχωριστή χώρα αλλά για την κύρια περιοχή που ζει και μεγαλουργεί ο Ελληνισμός (Μεγάλη Ελλάδα).

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Γερμανία: Αρχισε η δίκη του Focus για προσβολή ελληνικών συμβόλων

Άρχισε σήμερα στο Β' Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο, η δίκη των δημοσιογράφων και αρθρογράφων του γερμανικού περιοδικού "Focus", οι οποίοι κατηγορούνται για συκοφαντική δυσφήμιση διά του Τύπου, εξύβριση και προσβολή συμβόλων του ελληνικού κράτους.

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Αργεντινή και Ηνωμένες Πολιτείες: ύφεση, εξέγερση και ανάκτηση

Αργεντινή και Ηνωμένες Πολιτείες: ύφεση, εξέγερση και ανάκτηση
Γιατί κερδίζει η Κριστίνα Φερνάντες, γιατί χάνει ο Ομπάμα;
του Τζέιμς Πέτρας
Την περασμένη 23η Οκτωβρίου, η Κριστίνα Φερνάντες κέρδισε τις προεδρικές εκλογές της Αργεντινής με 54% των ψήφων, νικώντας τον πλησιέστερο αντίπαλο της με 37 πόντους διαφορά.  Ο συνασπισμός της προέδρου κέρδισε επίσης τις εκλογές για την Εθνοσυνέλευση, τη Γερουσία και την κυβέρνηση, όπως και σε 135 από τα 136 δημοτικά συμβούλια στην ευρύτερη περιοχή του Μπουένος Άιρες.

Αυτά τα αποτελέσματα έρχονται έντονα σε αντίθεση με την κατάσταση που αντιμετωπίζει ο Πρόεδρος Ομπάμα, ο οποίος σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, σέρνεται πίσω από τους ρεπουμπλικάνους υποψηφίους για την προεδρία και κινδυνεύει να χάσει τον έλεγχο των δύο κοινοβουλευτικών σωμάτων του Κογκρέσου στις επερχόμενες εκλογές του 2012.

Σε τι μπορούμε να αποδίδουμε αυτήν την αβυσσική  διαφορά στις επιλογές των ψηφοφόρων σε σχέση με αυτούς τους δύο επικεφαλής κρατών; Για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό, είναι απαραίτητο να συγκρίνουμε, με μια ιστορική προοπτική, τις κοινωνικο-οικονομικές και εξωτερικές πολιτικές που εφαρμόζονται και να αναλύσουμε τις  λύσεις που δόθηκαν για τις οξείες οικονομικές κρίσεις.

Μεθοδολογία
Για να συγκρίνουμε τα αποτελέσματά τους, ας βάλουμε πρώτα την Κριστίνα Φερνάντες και τον Μπαράκ Ομπάμα στα αντίστοιχα ιστορικά περιβάλλοντα τους. Οι προκάτοχοι τους, ήτοι ο Τζορτζ Μπους και ο Νέστωρ Κίρσνερ (ο αποθανών σύζυγός της Κριστίνας Φερνάντες) ήταν και οι δύο αντιμέτωποι με σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις. Ωστόσο, οι διαμετρικά αντίθετες απαντήσεις που έδωσαν έφεραν αποτελέσματα εξίσου διαμετρικά αντίθετα: από τη μια πλευρά, μια βιώσιμη και συνεχή ανάπτυξη στην Αργεντινή και από την άλλη, κρίσεις που βαθαίνουν και πολιτικές που οδήγησαν σε αποτυχίες στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το ιστορικό πλαίσιο της Αργεντινής: ύφεση, εξέγερση και ανάκτηση
Από το 1998 έως το 2002, η Αργεντινή πέρασε την πιο βίαια κοινωνική και οικονομική κρίση στην ιστορία της. Η οικονομία είχει βυθιστεί από την ύφεση σε καθολική κρίση χρεοκοπίας και είχε φτάσει σε διψήφια αρνητική ανάπτυξη το 2001 - 2002. Το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε σε 25% και στο ποσοστό του 50% σε ορισμένες εργατικές περιοχές. Δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες βυθιστήκαν στη φτώχεια και σχημάτιζαν ουρές για ψωμί και σούπα κοντά στο προεδρικό μέγαρο. Εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, οι «piqueteros», μπλόκαραν τους κύριους οδικούς άξονες και ορισμένοι επιτεθήκαν σε τρένα που μετέφεραν ζώα και σιτηρά που προορίζονταν για εξαγωγές. Οι τράπεζες έκλεισαν, αποτρέποντας εκατομμύρια αποταμιευτές να έχουν πρόσβαση στις καταθέσεις τους. Εκατομμύρια διαδηλωτές της μεσαίας τάξης οργάνωσαν συνοικιακά συμβούλια και συσπειρώθηκαν με τις συνελεύσεις των ανέργων. Η χώρα ήταν βαριά χρεωμένη και οι άνθρωποι είχαν γίνει πολύ φτωχοί. 
Η ψυχική διάθεση του λαού οδηγούσε απευθείας σε επαναστατική αντίδραση. Ο τότε Πρόεδρος Fernando de la Rua ανατράπηκε (2001), πολλοί διαδηλωτές τραυματίστηκαν ή σκοτώθηκαν, όταν η λαϊκή εξέγερση απείλησε να καταλάβει το προεδρικό μέγαρο. Στο τέλος του 2002, εκατοντάδες εργοστάσια σε πτώχευση είχαν «καταλειφθεί» και διοικούνταν από τους εργαζόμενους.
Η Αργεντινή ανέστειλε την πληρωμή του εξωτερικού χρέους της. Στις αρχές του 2003, Ο Νέστωρ Κίρσνερ εξελέγη πρόεδρος εν μέσω μιας συστημικής κρίσης.  Αντιτάχθηκε σε όλες τις πιέσεις για να συνεχίσει την εξόφληση του χρέους ή να καταστείλει τα λαϊκά κινήματα. Επέλεξε αντίθετα, να ξεκινήσει μια σειρά δημοσιών έργων έκτακτης ανάγκης. Ενέκρινε εξάλλου την πρόσληψη ανέργων με μισθό 150 πέσος, ένα μέτρο που επέτρεπε στο μισό εργατικό δυναμικό να καλύψει τις βασικές ανάγκες διαβίωσης του.

«Να φύγουν όλοι τους!»
Το πιο δημοφιλές σύνθημα των μαζικών κινημάτων που κατέλαβαν τις τραπεζο-εμπορικές γειτονιές, τα εργοστάσια, τα δημόσια κτίρια και τους δρόμους ήταν «Que se vayan todos » (Να φύγουν όλοι τους), που έκραζε την απόρριψη του συνόλου της πολιτικής τάξης, των πολιτικών κομμάτων και των ηγετών τους, του Κογκρέσο και των προέδρων.  Ωστόσο, ενώ τα κινήματα ήταν μεγάλα, μαχητικά και ενωμένα για αυτά που απέρριπταν, δεν είχαν κανένα συνεκτικό πρόγραμμα για να αναλάβουν τα ηνία της εξουσίας ούτε πολιτική δύναμη σε εθνικό επίπεδο για να τα καθοδηγήσει. Μετά από δύο χρόνια αναταραχής, ο λαός πήγε στις κάλπες και εξέλεξε τον Νέστωρα Κίρσνερ, με την εντολή «παρήγαγε η θα πεθάνεις». Ο Κίρτσνερ έλαβε καλά το μήνυμα, τουλάχιστον από την άποψη της δίκαιης ανάπτυξης.

Το ιστορικό περιβάλλον στις Ηνωμένες Πολιτείες υπό τους Μπους και Ομπάμα
Τα τελευταία χρόνια της κυβέρνησης Μπους και η προεδρία του Ομπάμα συνέπεσαν με την πιο σοβαρή κοινωνική και οικονομική κρίση μετά τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930. Το 2009, η ανεργία και η υποαπασχόληση επηρέαζαν σχεδόν το ένα τρίτο των εργαζομένων, εκατομμύρια σπίτια κατασχέθηκαν, οι πτωχεύσεις αυξήθηκαν και οι τράπεζες ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η αρνητική ανάπτυξη και η κατακόρυφη πτώση των εσόδων προκάλεσαν την έκρηξη της φτώχειας και του αριθμού των δικαιούχων της επισιτιστικής βοήθειας. 
Όπως και οι Αργεντινοί, οι δυσαρεστημένοι πολίτες προσήλθαν στις κάλπες, αλλά παρασύρθηκαν από μια δημαγωγική ρητορική της «αλλαγής» και εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στον Ομπάμα. Οι Δημοκρατικοί κέρδισαν την προεδρία και την πλειοψηφία στα δύο σώματα, Κογκρέσο και Γερουσία. 
Η πρώτη προτεραιότητα του νέου προέδρου και του Κογκρέσου ήταν να πληρώσουν δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη διάσωση των τραπεζών, παρά το υψηλό ποσοστό ανεργίας και την ύφεση που επιδίνονταν. 
Η δεύτερη ήταν να ενισχύσουν και να επεκτείνουν τους αυτοκρατορικούς πολέμους στο υπερπόντιο.

Ο Ομπάμα έστειλε 30.000 επιπλέον στρατιώτες στο Αφγανιστάν, αύξησε το στρατιωτικό προϋπολογισμό στα 750 δισεκατομμύρια δολάρια, ξεκίνησε νέες πολεμικές επιχειρήσεις στη Σομαλία, Υεμένη, Λιβύη, το Πακιστάν και αλλού, αύξησε την στρατιωτική βοήθεια προς το αποικιακό στρατό του Ισραήλ, υπέγραψε στρατιωτικές συμφωνίες με χώρες της Ασίας (Ινδία, Φιλιππίνες, Αυστραλία) κοντά στην Κίνα. Επιπλέον, έθεσε την επέκταση της στρατιωτικοποιημένης αυτοκρατορίας  ως ύψιστη προτεραιότητα, και κατασπατάλησε το δημόσιο ταμείο και τα δημόσια κεφάλαια για να χρηματοδοτήσει την αναβίωση της εθνικής οικονομίας και να μειώσει την ανεργία.

Από την πλευρά τους, οι Πρόεδροι Κίρσνερ και Φερνάντες περιόρισαν τις εξουσίες των στρατιωτικών, περίκοψαν τις δαπάνες του στρατού και επένδυσαν τα έσοδα τους κράτους σε προγράμματα απασχόλησης, σε παραγωγικές επενδύσεις και στις μη παραδοσιακές εξαγωγές.

Υπό τον Ομπάμα, η κρίση έδωσε την αφορμή για την ενίσχυση και την αναζωογόνηση της οικονομικής ισχύος της Wall Street. Ο Λευκός Οίκος αύξησε τον στρατιωτικό προϋπολογισμό για την επέκταση των αυτοκρατορικών πολέμων του, με ανάλογη επιδείνωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού, και πρότεινε σε συνεχεία  να μειωθούν  τα κοινωνικά προγράμματα κάνοντας περικοπές ως επί το πλείστον .

Αργεντινή, από τη κρίση σε δυναμική ανάπτυξη
Στην Αργεντινή, η οικονομική καταστροφή και η λαϊκή εξέγερση έδωσαν στον Κίρσνερ την ευκαιρία να αλλάξει πορεία και να εγκαταλείψει τον μιλιταρισμό και την κερδοσκοπική λεηλασία προς όφελος κοινωνικών προγραμμάτων και της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης.
Οι εκλογικές νίκες του Κίρσνερ και έπειτα της Φερνάντες αντανακλούν την επιτυχία τους στη δημιουργία ενός «κανονικού» καπιταλιστικού κράτους- πρόνοιας, μια από τις πιο ευχάριστες αλλαγές μετά από 30 χρόνια νεοφιλελεύθερων ληστρικών καθεστώτων που υποστηρίζονταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μεταξύ 1966 και 2002, η Αργεντινή βίωσε τη βιαιότητα των στρατιωτικών δικτατοριών συμπεριλαμβανομένων των γενοκτονικών στρατηγών που δολοφόνησαν 30.000 ανθρώπους στη περίοδο 1976 - 1982. Από το 1983 έως το 1989, γνώρισε ένα νεοφιλελεύθερο καθεστώς (Ραούλ Αλφονσίν) που δεν ήταν σε θέση να διαχειριστεί την κληρονομιά της δικτατορίας και με το οποίο ο υπερπληθωρισμός έφτασε στα τριψήφια. Από το 1989 έως το 1999, υπό την προεδρία του Κάρλος Μένεμ, η Αργεντινή έζησε τις πωλήσεις των πιο προσοδοφόρων στοιχείων της -δημόσιων επιχειρήσεων, φυσικών πόρων (συμπεριλαμβανομένων του πετρελαίου της), τραπεζών, εθνικών οδών, δημόσιων τουαλετών και ζωολογικών κήπων- που πουλήθηκαν για ένα κομμάτι ψωμί σε ξένους επενδυτές και ολόκληρη κλίκα κλεπτοκρατών.

Τέλος, ο Fernando de la Rua (2000 - 2001), παρά τις υποσχέσεις για αλλαγή, επιδεινώσε την ύφεση, η οποία οδήγησε στην κατάρρευση το Δεκέμβριο του 2001, στο κλείσιμο των τραπεζών, την πτώχευση 10.000  εταιρειών και την ολοκληρωτική κατάρρευση της οικονομίας.
Σε αυτό το πλαίσιο της ολικής αποτυχίας και της ανθρώπινης καταστροφής που προκλήθηκαν από φιλελεύθερες πολιτικές που υποστήριζαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΔΝΤ, οι πρόεδροι της Αργεντινής Κίρσνερ και Φερνάντες κήρυξαν στάση πληρωμής του εξωτερικού χρέους, εθνικοποίησαν εκ νέου πολλές ιδιωτικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία, επέβαλαν ασφυκτικά περιοριστικά μέτρα στις τράπεζες, διπλασίασαν τις κοινωνικές δαπάνες, αύξησαν τις δημόσιες επενδύσεις στην παραγωγή και αύξησαν την κατανάλωση. Στα τέλη του 2003, ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας από αρνητικό πρόσημο πέρασε στο +8%.

Ανθρώπινα δικαιώματα, κοινωνικά προγράμματα και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική
Η Αργεντινή είδε την οικονομία της να αυξάνεται κατά περισσότερο από 90% μεταξύ 2003 και 2011, ήτοι τρεις φορές περισσότερο από ό, τι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η αναβίωση αυτή συνοδεύτηκε από κοινωνικές δαπάνες που τριπλασιάστηκαν, συμπεριλαμβανομένων των προγραμμάτων που είναι αφιερωμένα στη μείωση της φτώχειας. Το ποσοστό των Αργεντινών που θεωρούνται φτωχοί μειώθηκε από πάνω από 50% το 2001 σε λιγότερο από 15% το 2011. Κατά τη διάρκεια της ίδιας δεκαετίας, στις Ηνωμένες Πολιτείες, η φτώχεια αυξήθηκε από 12% στο 17%.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν η χώρα με τις πιο έντονες ανισότητες ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ, με το 1% του πληθυσμού που ελέγχει το 40% του πλούτου (έναντι 30%, 10 χρόνια πριν). Στην Αργεντινή, οι ανισότητες μειώθηκαν κατά το ήμισυ. Η οικονομία των ΗΠΑ απέτυχε να ανακάμψει από τη σοβαρή ύφεση του 2008-2009, κατά την οποία μειώθηκε κατά 8%. Η Αργεντινή πέρασε από  -1% το 2009 και έφτασε σε ένα δυνατό +8% το 2010-2011.
Η Αργεντινή εθνικοποίησε τα συνταξιοδοτικά ταμεία της, διπλασίασε τις βασικές συντάξεις και εισήγαγε μια νέα πρωτότυπη υπηρεσία για την προστασία των παιδιών για την αντιμετώπιση του υποσιτισμού και την εξασφάλιση του υποχρεωτικού σχολείου. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 20% των παιδιών υποσιτίζονται, το ποσοστό απουσιών των εφήβων στα σχολεία αυξάνει και ο υποσιτισμός πλήττει πάνω από το 25% των ανηλίκων. Με την ανακοίνωση των περικοπών στους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης, οι κοινωνικές συνθήκες δεν μπορούν παρά να επιδεινωθούν. Στην Αργεντινή, το εισόδημα των εργαζομένων και των απασχολουμένων αυξήθηκε κατά περισσότερο από 50% σε πραγματικούς όρους κατά τα τελευταία 10 χρόνια, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, μειώθηκαν κατά σχεδόν 10%.
Η δυναμική ανάπτυξη του ΑΕΠ της Αργεντινής οφείλεται στην αύξηση της εσωτερικής κατανάλωσης και στα σημαντικά κέρδη από τις εξαγωγές. Το μεγάλο εμπορικό πλεόνασμα της στηρίζεται σε ευνοϊκές τιμές της αγοράς και στην ανταγωνιστικότητα που βελτιώνεται συνεχώς. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εγχώρια κατανάλωση παραμένει στάσιμη, το εμπορικό έλλειμμα φτάνει κοντά στο 1,5 δισεκατομμύριο δισεκατομμυρίων, και τα έσοδα του κράτους λεηλατούνται  από τα στρατιωτικά μη παραγωγικά έξοδα, πάνω από 900 δισ. Δολάρια ετησίως.

Ενώ στην Αργεντινή, η πολιτική της στάσης πληρωμής του χρέους υποβλήθηκε σαν συνέπεια της λαϊκής εξέγερσης και των μαζικών κινημάτων, στις Ηνωμένες Πολιτείες, η δημόσια δυσαρέσκεια διοχετεύτηκε προς την εκλογή ενός χρηματοπιστωτικού απατεώνα της Wall Street: τον Μπάρακ Ομπάμα. Ο τελευταίος έσπευσε να θέσει τους κρατικούς πόρους στην διάσωση της οικονομικής ελίτ, αντί να την αφήσει να χρεοκοπήσει και να δημιουργήσει την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική κατανάλωση.

Οι εναλλακτικές λύσεις της Αργεντινής για τις διασώσεις και την φτώχεια
Η περίπτωση της Αργεντινής αντικρούει όλες τις αρχές που ακολουθούνται από τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα),από όλους τους πολιτικούς υποστηρικτές  και τους οικονομικούς τους δημοσιογράφους. Από το πρώτο έτος (2003) της ανάκαμψης της Αργεντινής μέχρι σήμερα, οι ειδικοί «προέβλεπαν» μια μη βιώσιμη ανάπτυξη -η οποία όμως συνεχισε με εντατικό ρυθμό για περισσότερο από μια δεκαετία. Οι αναλυτές προέβλεψαν ότι η επιλογή της στάσης πληρωμών θα οδηγούσε την Αργεντινή στον αποκλεισμό της από τις χρηματοπιστωτικές αγορές που θα οδηγούσε με τη σειρά του σε κατάρρευση της αγοράς και της οικονομίας της. Η Αργεντινή ποντάρισε στην αυτο-χρηματοδότηση από τα έσοδα των εξαγωγών και σε αναβίωση της εθνικής οικονομίας, αντικρούοντας τους πιο διάσημους οικονομολόγους.

Βλέποντας την ανάπτυξη να συνεχιστεί, οι παρατηρητές των Financial Times και της Wall Street Journal, εκτίμησαν ότι θα λήξει όταν οι «ασυνήθιστές ικανότητες θα εξαντληθούν».  Αντίθετα, η αύξηση των κερδών επέτρεψε την χρηματοδότηση της επέκτασης της εσωτερικής αγοράς και την εκμετάλλευση των δυνατοτήτων, ιδιαίτερα σε νέες αγορές στην Ασία και τη Βραζιλία.
Στις 25 Οκτωβρίου, οι χρονικογράφοι των Financial Times φλυαρούσαν περί των «μελλοντικών κρίσεων» με εκφράσεις που θυμίζουν τους κήρυκες της Αποκάλυψης.  Επανέλαβαν την κριτική τους για υψηλό πληθωρισμό, για μη βιώσιμα κοινωνικά προγράμματα, για υπερτιμημένο νόμισμα, για να αναγγείλουν το τέλος της ευημερίας. Αλλά οι προειδοποιήσεις τους, τις διαλαλούσαν σε ένα περιβάλλον όπου η ανάπτυξη είναι ακόμη στο 8% για το 2011 και όπου η Κριστίνα Φερνάντες κέρδισε τις εκλογές με συντριπτική πλειοψηφία. 
Οι Αγγλοαμερικανοί οικονομικοί γραφείς καλά θα έκαναν να στρέφουν τον φακό τους προς την παρακμή των καθεστώτων ελεύθερων συναλλαγών τους στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, αντί να περιφρονούν ένα οικονομικό πείραμα που έχει πολλά να τους διδάξει.

Απαντώντας σε κριτικές που προέρχονται από τη Wall Street, ο Mark Weisbrot και οι συνεργάτες του υπογράμμισαν («Η Success Story της Αργεντινής», Κέντρο Έρευνας Κακής Οικονομικής Πολιτικής, Οκτώβριος 2011) ότι η ανάπτυξη στην Αργεντινή βασίστηκε στην αύξηση της εγχώριας κατανάλωσης, στις εξαγωγές των βιομηχανικών προϊόντων προς περιφερειακούς εταίρους καθώς και στις παραδοσιακές εξαγωγές μεταλλευμάτων και τροφίμων προς την Ασία. Με άλλα λόγια, η Αργεντινή δεν εξαρτάται πλήρως από τις εξαγωγές πρώτων υλών. Το εμπόριο της είναι ισορροπημένο και δεν εξαρτάται υπερβολικά από τις τιμές των πρώτων υλών. Όσον αφορά τον πληθωρισμό, ο Weisbrot σημείωσε ότι «μπορεί να είναι υψηλός, αλλά αυτό που έχει σημασία για την ευημερία της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού, είναι η πραγματική ανάπτυξη και η κατανομή του εισοδήματος».

Υπό τους Μπους και Ομπάμα, οι ΗΠΑ ακολούθησαν ένα διεστραμμένο τελείως αποκλίνοντα δρόμο: έδωσαν προτεραιότητα στις στρατιωτικές δαπάνες και την ενίσχυση του μηχανισμού ασφαλείας σε βάρος της παραγωγικής οικονομίας. Ο Ομπάμα και το Κογκρέσο έχουν αναπτύξει την κρατική αστυνόμευση, με αυξημένη πολιτική επιρροή της για τις οπισθοδρομικές δημοσιονομικές πολιτικές και όλο και περισσότερο παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα πολιτικά δικαιώματα. Οι Κίρσνερ και Φερνάντεζ, εν τω μεταξύ, εξεδίωξαν δεκάδες καταπατητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την αστυνομία και το στρατό, και μείωσαν την πολιτική εξουσία των στρατιωτικών.

Σε τελική ανάλυση, οι Αργεντινοί πρόεδροι αποδυνάμωσαν το μιλιταριστικό μπλοκ πίεσης το οποίο τάσσεται περισσότερο υπέρ της αύξησης των δαπανών για όπλα και την ασφάλεια. Δημιούργησαν μια κατάσταση πιο ευνοϊκή για το πολιτικό σχέδιο τους βασισμένο στην χρηματοδότησή της οικονομικής ανταγωνιστικότητας, νέων αγορών και κοινωνικών προγραμμάτων. Οι Μπους και Ομπάμα αναζωογόνησαν την παρασιτική οικονομία, επιδεινώνοντας έτσι την οικονομική ανισορροπία. Οι Κίρσνερ και Φερνάντεζ διασφάλισαν συνθήκες τέτοιες ώστε ο τραπεζικός τομέας να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη των εξαγωγών, της μεταποίησης και της εγχώριας κατανάλωσης. Ο Ομπάμα μείωσε την κατανάλωση για να πληρώσει τους πιστωτές. Οι Κίρσνερ και Φερνάντεζ επέβαλαν μια μείωση 75% στους κατόχους ομολόγων για την χρηματοδότηση των κοινωνικών δαπανών.

Οι Κίρσνερ και Φερνάντεζ κέρδισαν τρεις προεδρικές εκλογές, με τεράστιο προβάδισμα. Μπορεί ο Ομπάμα να περιοριστεί σε μία θητεία, παρά το αστρονομικό ποσό –μετρημένο σε δισ. δολάρια- το οποίο καταβλήθηκε για την εκστρατεία του από την Wall Street, από τη στρατιωτική βιομηχανία και τα δίκτυα υπέρ του Ισραήλ.
Η λαϊκή αντιπολίτευση  κατά του Ομπάμα, όπως το κίνημα «Κατάληψη της Wall Street», έχει πολύ δρόμο ακόμα να διανύσει για να ισοφαρίσει τα κινήματα της Αργεντινής τα οποία έριξαν εγκαταστημένους προέδρους, μπλόκαραν αυτοκινητόδρομους για να παραλύσουν την κυκλοφορία και την παραγωγή, και επέβαλαν μια κοινωνική ατζέντα που έθετε προτεραιότητα στην παραγωγή παρά στη χρηματοπιστωτική αγορά,  στη κατανάλωση παρά στις στρατιωτικές δαπάνες. Το «Occupy Wall Street» έκανε ένα πρώτο βήμα προς την κινητοποίηση εκατομμυρίων ενεργών συμμετεχόντων για να δημιουργήσουν αυτόν τον κοινωνικό μοχλό που επέτρεψε στην Αργεντινή να μετακινηθεί από κράτος-πελάτη τύπου αμερικανικού κράτους, σε ανεξάρτητο και δυναμικό κράτος πρόνοιας.