Ένας ”υπερφυής Νους” σχεδίασε την πτώση του Χαλεπιού….
Η Ρωσία στρατηγικός σύμμαχος της Συρίας είναι απασχολημένη με τον Γ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Ουκρανία
Το Ιράν αρκείται στην ισορροπία τρόμου με Ισραήλ αφού για λόγους εκτόνωσης, κύρους και γοήτρου του επιτράπηκε και μια χολιγουντιανή διέλευση των drones του προς Ισραήλ και καθώς ο Ραίσι δεν κατέβηκε ποτέ από το ελικόπτερο ερχόμενος από το Αζερμπαιτζάν ..
Η Χεζμπολά εξουδετερώθηκε, ο Νασράλα δολοφονήθηκε.. η Λιβανέζικη αντίσταση που πολέμησε τους τζιχαντιστές στη Συρία έχει αναδιπλωθεί στο ανοιχτό μέτωπο στο Ν Λιβάνου και δίνει αγώνα ύπαρξης στα του οίκου της..
Ο στρατηγός Σουλειμανί ο σχεδιαστής της συμμαχίας Ιράν Ρωσίας Συρίας επί του πεδίου δολοφονήθηκε.
Η Συρία είναι απομονωμένη και πολιορκημένη από ένα αβυσσαλέο εμπάργκο που τρώει τα παιδιά της και φθείρει σε αργό βασανιστικό τέλος τον πληθυσμό που βγήκε κουρασμένος κι αποδεκατισμένος από τον δεκαετή εμφύλιο
Ο Άσαντ δεν προσκύνησε τον Ερντογάν και δεν χαρίστηκε στη ρητορική του στο Νετανιάχου στη συντελούμενη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και στο Μεγάλο Ισραήλ..Στοχοποιήθηκε εκ νέου.
Αφού το Ισραήλ τελείωσε με τον Λίβανο, αποφάσισε να μεταφέρει τις στρατιωτικές του δραστηριότητες στο συριακό έδαφος, όπου οι τρομοκρατικές οργανώσεις που δημιουργήθηκαν από την «Επανάσταση της Αραβικής Άνοιξης», από τον «Ελεύθερο Στρατό» και άλλους τρομοκρατικούς διεθνείς οργανισμούς δεσμεύτηκαν να διεξάγουν πόλεμο στη Συρία για λογαριασμό του Ισραήλ για να αποσταθεροποιήσουν τη Συρία.. Μετά το τέλος της στρατιωτικής δράσης στο νότιο Λίβανο, οι πόρτες του χάους άνοιξαν στη βόρεια Συρία.
Η Αστανά αποδείχθηκε δούρειος ίππος για Τουρκία καθώς εδραίωσε θέσεις επί συριακού εδάφους..
Χιλιάδες μέλη της Διεθνούς Τζιχαντιστικής Ουζμπέκοι Τσετσένοι Ουιγούροι επιτέθηκαν στο Χαλέπι….
Ξένος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας στη Μέση Ανατολή: «Η επίθεση στο Χαλέπι είναι το αποτέλεσμα ενός στρατηγικού σχεδίου μεταξύ των Ισραηλινών και των Τούρκων, με την υποστήριξη της Αμερικής, να κόψουν τη διαδρομή ανεφοδιασμού από το Ιράν προς τον Λίβανο για τη Χεζμπολάχ και να απειλήσουν με αποσταθεροποίηση, αναγκάζοντας τη Ρωσία να εκτρέψει πόρους από την Ουκρανία για να σώσει τις θέσεις της στη Συρία. Η Ουκρανία έχει παράσχει συμβούλους στους μαχητές κατά του Άσαντ για τον πόλεμο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Πιθανότατα θα υπάρξει μια συντονισμένη προσπάθεια, με επικεφαλής τη Ρωσία και το Ιράν, για να σωθεί η κατάσταση στη Συρία. Αυτό θα πάρει λίγο χρόνο. Αυτή η επίθεση θα μπορούσε να απειλήσει την κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο. Ο μεγαλύτερος χαμένος σε όλα αυτά είναι η Τουρκία και ο Ερντογάν. Αυτή η επίθεση δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς στενή συνεργασία και συντονισμό με το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Ερντογάν πρόδωσε ξανά τη Ρωσία. Η υποστήριξή του προς την Παλαιστίνη έχει αποκαλυφθεί ως απάτη από κάθε άποψη» ίσως πολύ περισσότερο η εντολή για 7 Οκτώβρη ήρθε από Άγκυρα που κοίμιζε στα ξενοδοχεία της ….το Χανίγια που μυστηριωδώς χάθηκαν τα ίχνη του στο Ιράν στο καλύτερα φυλασσόμενο μέρος κι αποτέλεσε το έρεισμα εύνασμα για ισοπέδωση Γάζας. Η Ρωσία και το Ιράν θα σταθεροποιήσουν τη Συρία, αλλά αυτό θα πάρει μήνες. Η Συρία και οι σύμμαχοί της θα καταστρέψουν το ισλαμιστικό προπύργιο της Ιντλίμπ, και αυτό θα πάρει επίσης χρόνια. Η γραμμή ανεφοδιασμού μεταξύ Ιράν και Χεζμπολάχ θα αποκατασταθεί, το Ισραήλ θα ηττηθεί. Η Αμερική θα αποσυρθεί από τη Συρία, ίσως στα μέσα του 2025. Η Τουρκία θα συνεχίσει να προδίδει όλους με τους οποίους συναλλάσσεται.
Kαι ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ:
Ο ΜΠΑΣΑΡ ΑΛ ΑΣΑΝΤ
ΥΓ το μεγαλύτερο μέρος της πόλης έχει καταληφθεί από τους κατειλημμένους .. Η επανάκαμψη των συριακών δυνάμεων και η επανάκτηση της πόλης θα εξαρτηθεί από την άμεση ανταπόκριση των συμμάχων του Ρωσίας-Ιράν
Μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου —καθαρά προφορική— ανακοινώθηκε από τους προέδρους των ΗΠΑ και της Γαλλίας, Τζο Μπάιντεν και Εμανουέλ Μακρόν. Καθώς τελειώνουμε αυτό το άρθρο, κανένα έγγραφο δεν έχει υπογραφεί από τους πρωταγωνιστές.
Αυτή η συμφωνία ζητήθηκε από τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, μέσω του Αμερικανού διαπραγματευτή Άμος Χοστάιν, σε πλήρη αντίθεση με τις προηγούμενες θέσεις του. Η εβραϊκή διασπορά είναι πλέον βαθιά διχασμένη και η πλειοψηφία της δεν τον υποστηρίζει πλέον (βλ. 2488). Ο στρατός του έχει εξαντληθεί και δεν έχει άλλα πυρομαχικά. Ο επίσημος πολεμικός στόχος του (η επιστροφή 100.000 Ισραηλινών στα σπίτια τους στα σύνορα του Λιβάνου) δεν πραγματοποιήθηκε καθόλου. Αντίθετα, η Χεζμπολάχ επιτίθεται τώρα σε στρατιωτικές βάσεις μέχρι το Τελ Αβίβ. Ο ανεπίσημος στόχος του (να επεκτείνει το Ισραήλ προς τα βόρεια) απέτυχε επίσης. Ο Ισραηλινός Στρατός, που είναι αναμφίβολα νικητής στον αέρα και μπορεί να καταστρέψει ό,τι θέλει, είναι απολύτως ανίκανος να καταλάβει λιβανέζικο έδαφος του οποίου ο πληθυσμός αντιστέκεται.
Αυτή η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός ισχύει, λένε, για 60 ημέρες. Αυτό σημαίνει ότι οι εχθροπραξίες μπορεί να επαναληφθούν σε δύο μήνες ή οποιαδήποτε στιγμή μετά. Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου ισχυρίζεται ότι έχει αποκτήσει το δικαίωμα να επιτεθεί στη Χεζμπολάχ άν ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις της, κάτι που είναι απολύτως ψευδές και διαψεύδεται από όλες τις λιβανικές πηγές που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις.
Ο πρωθυπουργός κατονομάζει το Ιράν ως τον επόμενο στόχο του. Ωστόσο, η Τεχεράνη συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις και επιβεβαίωσε ότι εγκαταλείπει τη στρατηγική της για τον «Άξονα της Αντίστασης» για να προχωρήσει σε μια παγκόσμια συμφωνία με τη Δύση.
Ο Αραβικός Σύνδεσμος, από την πλευρά του, συνειδητοποίει ότι ο πόλεμος των 80 ετών δεν έχει τελειώσει, αλλά κινείται προς το Ιράκ και την Συρία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Ιράν επανέλαβε την επαφή με τα δύο κόμματα των Κούρδων του Ιράκ (βλ. VAI 1969) και γιατί η Τουρκία ξεκίνησε εκ νέου διαπραγματεύσεις με τον Αμπντουλάχ Οτζαλάν (βλ. VAI 2247). Εν τω μεταξύ, ο Ισραηλινός Στρατός βομβάρδισε μέχρι την τελευταία στιγμή όλους τους δρόμους που συνδέουν την Συρία με τον Λίβανο και κατέστρεψε τις γέφυρες τους (βλ. VAI 2711 και 2712), ενώ οι τζιχαντιστές ξανάρχισαν τις επιθέσεις τους κατά της Δαμασκού, όπως κατά τη διάρκεια του πολέμου το 2011, όταν ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου επισκέφτηκε τους αξιωματικούς της Αλ Κάιντα που νοσηλεύονταν στο Ισραήλ.
Αυτό το άρθρο είναι η στήλη του τεύχους 110 του «Voltaire, International News». Ο κόσμος αλλάζει γρήγορα. Εγγραφείτε στην εβδομαδιαία εμπιστευτική επιστολή μας. Mια εξαιρετική πηγή πληροφοριών για τη μετάβαση σε έναν πολυπολικό κόσμο.
Η Ρωσία έχει αναπτύξει χιλιάδες Βορειοκορεάτες στρατιώτες για να υπερασπιστούν την περιοχή της στο Κουρσκ, η οποία δέχτηκε επίθεση τον Αύγουστο από τους ακραίους Ουκρανούς εθνικιστές.
Η Ουάσιγκτον θεωρεί αυτό το γεγονός ως εξέλιξη του πολέμου που διεξάγει από το 1950, παρά την κατάπαυση του πυρός, κατά των Κορεατών και Κινέζων κομμουνιστών, περισσότερο ακόμη παρά ως εξέλιξη αυτού που διεξάγει μέσω Ουκρανών εναντίον της Ρωσίας από το 2022. Απάντησε λοιπών, στις 19 Νοεμβρίου, εκτοξεύοντας εναντίον της Ρωσίας έξι πυραύλους ATACMS (Army Tactical Missile System) που είχε δώσει στο Κίεβο [1]. Στράφηκαν όχι μόνο εναντίον του όμπλαστ του Κουρσκ, αλλά και εναντίον αυτού του Μπριάνσκ όπου δεν κατάφεραν να χτυπήσουν μια αποθήκη πυρομαχικών. Το Λονδίνο, από την πλευρά του, αποφάσισε στις 21 Νοεμβρίου να καθοδηγήσει με τον ίδιο τρόπο τους πυραύλους Storm Shadow που έδωσε στο Κίεβο. Όλοι οι συμμαχικοί πύραυλοι καταστράφηκαν κατά την πτήση από την ρωσική αεράμυνα.
Αντίθετα, η Μόσχα θεωρεί την επίθεση στο Κουρσκ ως συνέχεια του μυστικού πολέμου της CIA στην Ουκρανία και ως αυτόν που οργανώθηκε τη δεκαετία του 1950 εναντίον της ΕΣΣΔ, αμφότερους με την υποστήριξη των ακραίων Ουκρανών εθνικιστών του Στέπαν Μπαντέρα.
Οι Δυτικοί οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν αυτά τα γεγονότα επειδή έχουν ξεχάσει την υποστήριξη του Πεκίνου στην Πιονγκγιάνγκ, σκέφτονται -λανθασμένα- ότι το Κουρσκ και το Μπριάνσκ βρίσκονται στην Ουκρανία και αγνοούν τον μυστικό πόλεμο κατά τον οποίο οι Αγγλοσάξονες συμμάχησαν με τους τελευταίους Ναζί (γεγονός το οποίο έχει ως συνέπεια να μην καταλάβουν επίσης τον στόχο της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία).
Οι πύραυλοι ATACMS μπορούν να εκτοξευθούν από κινητούς εκτοξευτές HIMARS. Τα τελευταία μοντέλα έχουν αυτονομία 300 χιλιομέτρων και πετούν σε υψόμετρο 50.000 μέτρων. Οι τελευταίες εκδόσεις των πυραύλων Storm Shadow έχουν βεληνεκές περίπου 400 χιλιομέτρων. Επομένως, κανένας δεν μπορεί να φτάσει σε βάθος της Ρωσίας.
Η Ρωσία διαθέτει ένα ευρύ φάσμα απαντήσεων στις συμμαχικές επιθέσεις. Μπορεί, ως αντίποινα, να υποστηρίξει τους αντιπάλους των Αγγλοσάξονών σε ένα άλλο θέατρο μάχης. Αυτό έκανε κατά τον βομβαρδισμό ενός από τους αγωγούς φυσικού αερίου της από το Κίεβο, στον οποίο απάντησε καθοδηγώντας έναν Υεμενίτικο πύραυλο στις 15 Σεπτεμβρίου, ο οποίος κατέστρεψε έναν ισραηλινό πετρελαιαγωγό [2]· ένα σημαντικό γεγονός που καλύφθηκε από την ισραηλινή στρατιωτική λογοκρισία και αγνοήθηκε από τον δυτικό Τύπο. Στις 19 Νοεμβρίου, τροποποίησε το πυρηνικό της δόγμα, αφήνοντας ανοιχτή την επιλογή μιας πυρηνικής απάντησης. Τέλος, μπορεί να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική της κυριαρχία. Η Ουκρανία ανακοίνωσε ότι, στις 20 Νοεμβρίου, η Μόσχα εκτόξευσε έναν βαλλιστικό πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς (δηλαδή που μπορεί να φτάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Ρωσία), RS-26 Rubezh. Ξέρουμε σήμερα ότι ήταν κάτι άλλο.
Χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε, τα πεδία μάχης της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής έχουν ήδη ενωθεί, ενώ οι Αμερικανοί νεοσυντηρητικοί (οι Στράουσιστές), οι Ισραηλινοί «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» [3] και οι «ακραίοι» Ουκρανοί εθνικιστές [4] συμμάχησαν ξανά, όπως κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου. Αυτές οι τρεις ομάδες, ιστορικά συνδεδεμένες με τον Τριπατικό Άξονα, τάσσονται υπέρ μιας τελικής αντιπαράθεσης. Στο κιάλεσμα λείπουν μόνο οι Ιάπωνες στρατιωτικοί του νέου πρωθυπουργού Σιγκέρου Ισίμπα.
Αμέσως μετά την εκτόξευση των αμερικανικών πυραύλων ATACMS και πριν ακόμη από αυτή των Βρετανικών Storm Shadow, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε διάταγμα για τη δημοσίευση του νέου πυρηνικού δόγματος της χώρας του το οποίο είχε ανακοινώσει στις 24 Σεπτεμβρίου [5]. Επιτρέπει τη χρήση ατομικών όπλων σε πέντε νέες περιπτώσεις: 1) εάν ληφθούν αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων με στόχο το έδαφος της Ρωσίας ή συμμάχων της. 2) εάν πυρηνικά όπλα ή άλλα όπλα μαζικής καταστροφής χτυπήσουν το έδαφος της Ρωσίας ή των συμμάχων της ή χρησιμοποιούνται για να χτυπήσουν ρωσικές στρατιωτικές μονάδες ή εγκαταστάσεις στο εξωτερικό. 3) εάν η επίδραση ενός εχθρού στη ρωσική κυβέρνηση ή σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις είναι κρίσιμης σημασίας, που πιθανόν μπορεί να υπονομεύσει την ικανότητα πυρηνικού χτυπήματος ως αντίποινα. 4) εάν η επίθεση κατά της Ρωσίας ή της Λευκορωσίας με συμβατικά όπλα αποτελεί σοβαρή απειλή για την κυριαρχία και την εδαφική τους ακεραιότητα. 5) εάν ληφθούν αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την απογείωση ή την εκτόξευση στρατηγικών και τακτικών αεροσκαφών, πυραύλων κρουζ, ντρονς, υπερηχητικών οχημάτων ή άλλων ιπτάμενων οχημάτων και τη διέλευση τους από τα ρωσικά σύνορα.
Στις 21 Νοεμβρίου , δηλαδή μετά τις βρετανικές εκτοξεύσεις, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απηύθυνε μια τηλεοπτική ομιλία [6] κατά την οποία αποκάλυψε ότι οι ρωσικοί στρατοί είχαν καταστρέψει ένα στρατιωτικό-βιομηχανικό κέντρο της Ουκρανίας, αλλά δεν είχαν χρησιμοποιήσει συμβατικό βαλλιστικό πύραυλο RS-26 Rubezh όπως είχαν ανακοινώσει οι Ουκρανοί. Αντίθετα, είχαν δοκιμάσει μια νέα γενιά υπερηχητικών όπλων, στην προκειμένη περίπτωση έναν πυρηνικό βαλλιστικό πύραυλο Oreshnik αλλά με συμβατική γόμωση. Ο τελευταίος εκτοξεύτηκε από το Αστραχάν (Κασπία Θάλασσα) προς ένα εργοστάσιο δορυφόρων στο Ντνίπρο. Η ταχύτητά του, μεγαλύτερη από mach10, δεν επιτρέπει προς το παρόν σε κανέναν στρατό στον κόσμο να τον αναχαιτίσει. Συνδυάζει τις δυνατότητες των παλαιών πυραύλων Iskander και των νέων πυραύλων Kinjal με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα και ευελιξία.
Ο πρόεδρος Πούτιν υπενθύμισε ότι η Ρωσία, χωρίς να έχει την υποχρέωση να το πράξει, συνεχίζει να σέβεται τη Συνθήκη INF από την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν το 2019 [7]. Το Πεντάγωνο, το οποίο έμεινε πολύ πίσω από τεχνικής απόψεως, έχει αναδιατάξει και αναπτύξει πυραύλους μέσου βεληνεκούς στην Ευρώπη και την περιοχή Ασία-Ειρηνικό, όπως την εποχή της κρίσης των ευρωπυραύλων, ενώ η Ρωσία τους παράγει, αλλά δεν τους εξαπολύει πουθενά. Στη συνέχεια, ο Βλαντιμίρ Πούτιν προειδοποίησε τους Δυτικούς προτείνοντας στους αμάχους να εγκαταλείψουν τις επικίνδυνες περιοχές που η Ρωσία θα μπορούσε να χτυπήσει με πυραύλους Oreshnik με πυρηνικό φορτίο.
Είναι πιθανό αυτή η ομιλία να μην ακολουθηθεί από επιθέσεις και ότι ο μόνος της στόχος είναι να δείξει τη ρωσική στρατιωτική υπεροχή έναντι της Δύσης, η οποία ήδη αναγνωρίστηκε τον Ιούλιο από την Εθνική Επιτροπή Αμυντικής Στρατηγικής των ΗΠΑ, που ιδρύθηκε από το Κογκρέσο κατά την υιοθέτηση του νόμου του 2022 για τον στρατιωτικό προγραμματισμό [8]. Το μόνο αποτέλεσμα θα είναι τότε η ενίσχυση των πωλήσεων ρωσικών όπλων.
Σε κάθε περίπτωση, ο κόσμος δεν ήταν ποτέ τόσο κοντά σε έναν πυρηνικό πόλεμο, επειδή ποτέ δεν υπήρξαν τόσο πολλές πυρηνικές δυνάμεις, από τις οποίες η μια έχει σαφές τεχνικό προβάδισμα έναντι όλων των άλλων.
Στις 22 Νοεμβρίου, ο πρόεδρος Πούτιν συγκέντρωσε τους προγραμματιστές πυραυλικών συστημάτων και τους αξιωματούχους της βιομηχανίας όπλων [9]. Τους συνεχάρη για την επιτυχία του Oreshnik και τους ζήτησε να το παράγουν μαζικά.
Ντόναλντ Τραμπ, μήπως είναι ο Άντριου Τζάκσον 2.0;
του Τιερί Μεϊσάν
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι Ρεπουμπλικανός, αν και έχει υποστηριχθεί από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Ορίζει τον εαυτό του ως Τζακσονιστής και έχει κάνει πολλές αναφορές στον πρώην πρόεδρο Άντριου Τζάκσον (1829-1837). Για να τον κατανοήσουμε και να κρίνουμε τη δράση του, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε αυτή του προκατόχου του. Στην αμερικανική ιστορία, ο στρατηγός Τζάκσον προσπάθησε να μετατρέψει τη χώρα του από μοναρχία χωρίς αριστοκρατία σε μια αληθινή δημοκρατία και να αντικαταστήσει τους πολέμους με το εμπόριο.
Δίκτυο Βολταίρος| Παρίσι (Γαλλία) |19 novembre 2024
Σχεδόν όλοι οι σχολιαστές δεν καταλαβαίνουν τι κάνει ο επανεκλεγμένος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, επειδή ερμηνεύουν λανθασμένα τις ενέργειές του μέσα από το πρίσμα των Ρεπουμπλικανικών ή αφυπνιστικών ιδεολογιών (woke). Ωστόσο, ο Τραμπ, που σύχναζε διαδοχικά στο Δημοκρατικό Κόμμα, στο Tea Party και σήμερα στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, διεκδικεί μια τέταρτη ιδεολογία: τον Τζακσονισμό. Κατά την πρώτη του θητεία, στόλισε το Οβάλ Γραφείο με ένα πορτρέτο του προκατόχου του, Άντριου Τζάκσον.
Τι είναι όμως ο Τζακσονισμός;
Το προηγούμενο του Άντριου Τζάκσον
Ο Άντριου Τζάκσον, του οποίου σχεδόν ολόκληρη η οικογένεια πέθανε ως αποτέλεσμα των πολέμων κατά των Άγγλων, ήταν δικηγόρος. Με αυτή την ιδιότητα, συνέταξε το Σύνταγμα του Τενεσί (1796). Θεωρήθηκε ότι παραχωρούσε υπερβολική εξουσία στο Νομοθετικό Σώμα και όχι αρκετή στο Εκτελεστικό (στον κυβερνήτη), επιπλέον δεν ίδρυσε ανώτατο δικαστήριο. Ωστόσο, χαιρετίστηκε ως «το λιγότερο ατελές και το πιο δημοκρατικό από τα συντάγματα» από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Τόμας Τζέφερσον. Το τμήμα 1 του Άρθρου 3 δίνει δικαίωμα ψήφου σε όλους τους ελεύθερους άνδρες (λευκούς και μαύρους), ηλικίας 21 ετών και άνω, που διαθέτουν πλήρη ιδιοκτησία ή έχουν διαμείνει στην κομητεία για έξι μήνες. Υπήρχε επίσης μια διάταξη που έδινε στους άνδρες που υπηρετούσαν στην πολιτοφυλακή το δικαίωμα να εκλέγουν τους αξιωματικούς τους. Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων που περιέχει επιβεβαιώνει ότι αγνωστικιστοί και άθεοι έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους πιστούς. Αυτές οι τρεις τελευταίες διατάξεις έπληξαν σκληρά τους Πουριτανούς της Ανατολικής Ακτής.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου το 1812, το Παρίσι και το Λονδίνο επέβαλαν θαλάσσιο αποκλεισμό. Για να αναγκάσει τη Ρωσική Αυτοκρατορία να τον σεβαστεί, ο Ναπολέοντας επιτέθηκε στη Ρωσία και επειδή ο Πρωθυπουργός της Αυτού Μεγαλειότητας κατάσχεσε 900 αμερικανικά πλοία που προσπαθούσαν να συναλλάσσονται με τη Γαλλία, η Ουάσιγκτον μπήκε για άλλη μια φορά σε πόλεμο εναντίον του πρώην αποικιστή της.
Κατά τη διάρκεια αυτού του «δεύτερου πολέμου ανεξαρτησίας», ο Άντριου Τζάκσον, ο οποίος είχε γίνει στρατηγός, διακρίθηκε τόσο για τις στρατιωτικές όσο και για τις διπλωματικές του ικανότητες. Κατάφερε να χειραγωγήσει τους Ινδιάνους Κρικ (Μασκόγκι), ιδιαίτερα τους Τσερόκι. Αυτός ο πόλεμος δεν είχε αποτέλεσμα καθώς έληξε με μια συνθήκη που όριζε την επιστροφή στις προπολεμικές συνθήκες, αλλά ο στρατηγός Τζάκσον κέρδισε την πρώτη στρατιωτική νίκη στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στη συνέχεια, ο Άντριου Τζάκσον αποσύρθηκε στη Φλόριντα, όπου εξελέγη κυβερνήτης. Εκτέλεσε δύο Βρετανούς κατασκόπους, αν και δεν διάθετε ρητά τέτοια εξουσία, κάτι που οι αντίπαλοί του περιέγραψαν ως δολοφονία. Έλαβε υποψηφιότητα το 1824 για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών και κέρδισε τότε την πλειοψηφία των λαϊκών ψήφων και την πλειοψηφία των Εκλεκτόρων (που ορίστηκαν από τους κυβερνήτες), αλλά, μετά από ταχυδακτυλουργικό κόλπο (μια μετά-εκλογική συμφωνία μεταξύ των άλλων δύο υποψηφίων), δεν θεωρήθηκε ωστόσο εκλεγμένος. Η εκλογική επιτροπή (δηλαδή οι εκπρόσωποι των κυβερνητών) όρισε τον Τζον Κουίνσι Άνταμς ως Πρόεδρο (όπως και το 2020, πρότεινε τον Τζο Μπάιντεν αντί του Ντόναλντ Τραμπ). Έξαλλος, δημιούργησε το σημερινό Δημοκρατικό Κόμμα για να συγκεντρώσει τους υποστηρικτές του. Η πραγματικότητα της κλεμμένης εκλογής από τη διεφθαρμένη πολιτική τάξη χρησίμευσε ως εκλογικό θέμα για τον Άντριου Τζάκσον (όπως και για τον Ντόναλντ Τραμπ).
Εξελέγη ξεκάθαρα το 1828, ενώ πολλές πολιτείες είχαν υιοθετήσει τη συμβουλευτική ψήφο για να υποδείξει στους Κυβερνήτες τους ποιους Εκλέκτορες θα έπρεπε να επιλέξουν (Υπενθύμιση: το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών δεν υποδεικνύει ότι ο Πρόεδρος πρέπει να εκλέγεται με καθολική ψηφοφορία, άμεση ή έμμεση, αλλά από τους εκπροσώπους των Κυβερνητών Κατά τα λόγια των «Ιδρυτών Πατεράδων» δεν επρόκειτο προ πάντων να εγκαθιδρύσουν μια Δημοκρατία). Ως εκ τούτου, ήταν ο πρώτος Πρόεδρος που εξελέγη, όχι από, αλλά με την υποστήριξη της καθολικής ψηφοφορίας. Στην εναρκτήρια ομιλία του, δεσμεύτηκε να ωθήσει τους Ινδιάνους προς τα δυτικά. Η λαϊκή βάση του ήρθε για να τον επευφημήσει στον Λευκό Οίκο, αλλά οι υποστηρικτές του ήταν τόσο πολλοί που τον κατέστρεψαν και τον ανάγκασαν να διαφύγει από ένα παράθυρο.
Ο Τζάκσον είχε παντρευτεί τη νεαρή Ρέιτσελ η οποία πίστευε ότι είχε χωρίσει, αλλά στην πραγματικότητα το διαζύγιο δεν είχε καταγραφεί. Οι αντίπαλοί του το έκαναν σκάνδαλο, κατηγορώντας τον ότι ζει με παντρεμένη γυναίκα. Παρεμπιπτόντως, η Ρέιτσελ πέθανε πριν από τη δεύτερη θητεία του. Ως εκ τούτου, εμπιστεύτηκε τον ρόλο της «Πρώτης Κυρίας» στην ανιψιά του Έμιλυ η οποία παντρεύτηκε τον ξάδερφό του, Άντριου Τζάκσον Ντόνελσον, ο οποίος ήταν ο ιδιωτικός του γραμματέας.
Όταν σχημάτισε την κυβέρνηση του, ο Άντριου Τζάκσον απέλυσε διεφθαρμένους αξιωματούχους. Μη μπορώντας να τους αντικαταστήσει, διόρισε εντέλει τους συγγενείς και φίλους του. Ο Τζάκσον διόρισε έναν από τους φίλους του, τον Τζον Ίτον, Υπουργό Πολέμου. Για λόγους ευκολιών, διέμεινε στον Λευκό Οίκο όταν ο Πρόεδρος έλειπε. Οι αντι-Τζάκσονιστές διέδωσαν τότε τη φήμη για μια σκανδαλώδη ζωή του ζεύγους Ίτον.
Αυτά τα σεξουαλικά σκάνδαλα, όλα επινοημένα από τους πουριτανούς αντιπάλους του, προκάλεσαν τον χωρισμό του Τζάκσον και του αντιπροέδρου του, ο οποίος, από την πλευρά του, σκεφτόταν σαν την ελίτ της Ανατολικής Ακτής.
Το 1830, ο Άντριου Τζάκσον πρότεινε για ψήφισμα τον Indian Removal Act (νόμο για την απομάκρυνση των Ινδιάνων). Επρόκειτο για το μοίρασμα της επικράτειας της Βόρειας Αμερικής με τον εκτοπισμό των Ινδιάνων δυτικά του Μισισιπή. Υπογράφηκαν 70 συνθήκες για αποζημίωση 68 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Τζάκσον αντιτάχθηκε τότε στον θρυλικό Ντέιβιντ Κρόκετ (αντιπρόσωπο του Τενεσί). Περίπου πενήντα φυλές εκτοπίστηκαν, συμπεριλαμβανομένης αυτής των Τσερόκι που υπέγραψε και αυτή μια συνθήκη ειρήνης. Η φυλή προσέφυγε δύο φορές στο Ανώτατο Δικαστήριο για να διευκρινιστεί το νόημά της. Η έξοδος των Τσερόκι [το επεισόδιο της «Κοιλάδας των Δακρύων» («Valley of Tears»)] ήταν ιδιαίτερα σκληρή. Ωστόσο, αυτή η γενοκτονία δεν έγινε επί Τζάκσον, αλλά υπό την προεδρία του διαδόχου του. Σήμερα, οι Τσερόκι, οι οποίοι, σε αντίθεση με τους άλλους Ινδιάνους, δεν έχουν αμφισβητήσει αυτές τις συνθήκες, είναι η μόνη φυλή που ευημερεί.
Ο Άντριου Τζάκσον, όπως ο Τζορτζ Ουάσινγκτον και πολλοί άλλοι, ήταν ιδιοκτήτης σκλάβων. Δύο αιώνες αργότερα, το κίνημα της αφύπνισης (woke) τον παρουσιάζει ως δουλοκτήτη και σφαγέα Ινδιάνων, αντίπαλο των μειονοτήτων. Στην πραγματικότητα, είχε υιοθετήσει ως γιο του έναν Ινδιάνο μωρό, ορφανό πολέμου, το οποίο βάπτισε Λυκόγια (Lyncoya Jackson). Κατηγορήθηκε επομένως, από τους συγχρόνους του, ότι διαφθείρει τον πολιτισμό εισάγοντας έναν Ινδιάνο στο Κυβερνείο της Φλόριντα και μετά στον Λευκό Οίκο.
Ενέκρινε το «Δόγμα Μονρόε» (2 Δεκεμβρίου του 1823) που σήμαινε, εκείνη την εποχή, ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις απέφυγαν να αποικίσουν την Αμερική, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες απέφυγαν να επέμβουν στην Ευρώπη. Αυτή η αρχή διαστρεβλώθηκε μόλις μισό αιώνα αργότερα για να επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες να αποικίσουν τη Λατινική Αμερική χωρίς ευρωπαϊκό ανταγωνισμό.
Το 1832, άσκησε βέτο σε νομοθεσία που παρατείνε μια ιδιωτική/δημόσια Κεντρική Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών (που δημιουργήθηκε αρχικά από τον Αλεξάντερ Χάμιλτον). Ομοίως, το 1836, άσκησε βέτο στη δημιουργία της Federal Reserve (τη σημερινή Fed). Στο μεταξύ, φρόντισε να αποπληρώσει όλο το δημόσιο χρέος της χώρας. Αυτή είναι η μία και μοναδική φορά στην ιστορία τις που οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν χρέη (το δημόσιο χρέος σήμερα είναι 34,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, ή 122,3% του ΑΕΠ).
Η αντίθεσή του στην κεντρική τράπεζα αποκρυστάλλωσε τη σύγκρουση μεταξύ των ελίτ και των αγροτών. Εκτίμησε ότι αυτή η τράπεζα διέθετε μονοπωλιακές εξουσίες και έπαιζε ρόλο στην πολιτική ζωή, υπονοώντας ότι διέφθειρε τους βουλευτές για να ψηφίσουν ενάντια στα συμφέροντα του λαού. Ο Άντριου Τζάκσον κατάφερε να επεκτείνει την εκλογική βάση σε πολλές πολιτείες, έτσι ώστε μέχρι το τέλος της θητείας του, επτά φορές περισσότεροι πολίτες μπορούσαν να συμμετέχουν στις εκλογικές διαβουλεύσεις. Η επανεκλογή του, το 1833, ήταν θριαμβευτική: 55% της καθολικής λαϊκής ψήφου έναντι 37% και 219 Εκλέκτορες έναντι 49 για τον αντίπαλό του (Υπενθύμιση: στις Ηνωμένες Πολιτείες ο πρόεδρος δεν επιλέγεται από Μεγάλους Εκλέκτορες. Η καθολική λαϊκή ψήφος υποδεικνύει στους Κυβερνήτες το χρώμα των Εκλεκτόρων που του ζητά να επιλέξει. Μόνο αυτοί οι Εκλέκτορες προτείνουν τον Πρόεδρο). Οι αντίπαλοί του τον κατηγόρησαν για λαϊκισμό.
Προέκυψε η διαμάχη για τους τελωνειακούς δασμούς, αυτή που θα μεταμορφωνόταν, 25 χρόνια αργότερα, σε Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο (ο οποίος, σε αντίθεση με την επίσημη ιστορία, δεν έχει καμία σχέση με την κατάργηση της δουλείας που ασκούσαν και τα δύο στρατόπεδα). Η Νότια Καρολίνα αποφάσισε να μην εφαρμόσει τους ομοσπονδιακούς δασμούς (sectionalism). Ο Άντριου Τζάκσον, παρουσιάζοντας τον κίνδυνο ενός εμφυλίου πολέμου, καταδίκασε αυτές τις ενέργειες καθώς και την ιδέα της απόσχισης. Απείλησε με θάνατο όσους πήραν αυτόν τον δρόμο. Ο Πρόεδρος κατάφερε να αποκαταστήσει την ηρεμία και να διατηρήσει την ενότητα του έθνους προτείνοντας με επιτυχία μια μεσαία θέση μεταξύ αυτής των Νότιων (ελεύθερο εμπόριο) και αυτής των Βορείων (προστατευτισμός).
Ο Άντριου Τζάκσον υπερασπιζόταν πάντα την κεντρική εξουσία ενάντια στους Κυβερνήτες, όχι από συγκεντρωτική αρχή, αλλά από δυσπιστία προς τις τοπικές ελίτ. Προσπάθησε να αποτρέψει τον εμφύλιο με έκκληση στον λαό. Από την άποψή του, τα συμφέροντα των αγροτών και των πρώτων εργατών ήταν ευθυγραμμισμένα, ενώ τα συμφέροντα των μεγάλων γαιοκτημόνων και των καπεταναίων της βιομηχανίας διέφεραν. Σε αυτή τη σύγκρουση, η κεντρική τράπεζα έπαιξε τον κύριο ρόλο κάνοντας κερδοσκοπία διεθνώς και εξαρτώντας την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών από τις διακυμάνσεις στις ξένες αγορές. Ήταν λοιπόν αυτός που σύναψε τις δασμολογικές συμφωνίες με το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Ρωσία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σχεδίασε ένα τεράστιο δίκτυο μέσων επικοινωνίας σε όλη τη Λατινική Αμερική για να εξάγει αμερικανικά προϊόντα στην Άπω Ανατολή. Διαπραγματεύτηκε αποζημίωση με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις για τους Ναπολεόντειους πολέμους. Έδειχνε ότι είναι δυσεπίλυτος με τον βασιλιά των Γάλλων Λουδοβίκο-Φίλιππο. Δεν κατάφερε, από την άλλη, να αγοράσει το Τέξας από το Μεξικό, πιθανότατα επειδή περικυκλώθηκε από κακούς διπλωμάτες. Αν και η έκφραση είναι μεταγενέστερη, ο Άντριου Τζάκσον άρχισε να σκέφτεται το "φανερό πεπρωμένο των Ηνωμένων Πολιτειών" ("Να επεκταθούμε σε ολόκληρη την ήπειρο που μας έχει διαθέσει η Πρόνοια για την ελεύθερη ανάπτυξη των εκατομμυρίων κατοίκων μας που πολλαπλασιάζονται κάθε χρόνο" ). Ωστόσο, μόνο μετά από τον ίδιον αυτή η ιδέα δικαιολογούσε την επέκταση της «τέλειας μορφής διακυβέρνησης» σε όλο τον κόσμο.
Οι πουριτανοί αντίπαλοι του Τζάκσον τον παρουσίασαν ως άθεο που πολεμά ενάντια στις Εκκλησίες, ως χειραγωγό του λαού ενάντια στις μορφωμένες ελίτ.
Τζάκσον και Τραμπ
Το παράδειγμα του στρατηγού Τζάκσον έγινε δόγμα υπό την ώθηση του ιδιωτικού γραμματέα του προέδρου, Άντριου Τζάκσον Ντόνελσον. Οργανώνεται γύρω από δύο ισχυρές ιδέες: • Από τακτική άποψη: μετακίνηση των συγκρούσεων μεταξύ των ομόσπονδων πολιτειών και της ομοσπονδιακής εξουσίας προς τη διαίρεση που εναντιώνει τον λαό στις πουριτανές ελίτ της Ανατολικής Ακτής. • Από στρατηγική άποψη: αντικατάσταση του πόλεμου με το εμπόριο.
Τακτική
Για παράδειγμα, κατά την πρώτη του θητεία, ο Πρόεδρος Τραμπ ώθησε το Ανώτατο Δικαστήριο να μετακινήσει το ζήτημα των αμβλώσεων στην ευθύνη κάθε ομοσπονδιακής πολητείας. Ως αποτέλεσμα, οι woke αντίπαλοί του, συμπεριλαμβανομένης της Καμάλα Χάρις, τον κατηγόρησαν άδικα ότι απαγόρευσε τις αμβλώσεις ενώ επιτρέπεται σε 38 πολιτείες.
Ο Άντριου Τζάκσον προσπάθησε να μεταρρυθμίσει το εκλογικό σύστημα για να δώσει σε όλους τους άνδρες το δικαίωμα ψήφου, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματός τους. Το μόνο που κατάφερε ήταν να επιβάλει την καθολική ψηφοφορία για την εκλογή των γερουσιαστών. Ο Ντόναλντ Τραμπ σκοπεύει να επεκτείνει την καθολική ψηφοφορία στην εκλογή του προέδρου καταργώντας το εκλογικό σώμα που ορίζεται από τους Κυβερνήτες. Ας θυμηθούμε ότι το Σύνταγμα σχεδιάστηκε από μεγαλογαιοκτήμονες οι οποίοι ήθελαν να ιδρύσουν μια μοναρχία χωρίς ευγενείς και κυρίως όχι μια δημοκρατία. Στο μυαλό τους, και στο κείμενο που συντάξαν, δεν έπρεπε να υπάρχει καθολική ψηφοφορία. Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουμε, η συζήτηση για τις εκλογές του 2020 παραπέμπει κυρίως στην ασάφεια του κειμένου αυτού του συντάγματος και όχι στην καταμέτρηση των ψήφων. Η μαζική επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ απέδειξε ότι η πραγματικότητα της λαϊκής ψήφου δεν έχει καμία σχέση με τις εντυπώσεις της άρχουσας τάξης.
Ο Τραμπ, όπως και ο Τζάκσον, δεν βασίστηκε παρά μόνο στη λαϊκή ψήφο. Και οι δύο έχουν φανταστεί «λαϊκιστικές» εκλογικές εκστρατείες, δηλαδή, στις περιπτώσεις τους, να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των ανθρώπων και όχι υποβάλλοντας τις λύσεις που φαντάζονται οι ίδιοι. Ο Τραμπ βασίστηκε στις τεχνικές ανάλυσης του Cambridge Αnalytica του Στηβ Μπάνον: σάρωση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για να αναλύσουν τι σκέφτεται ο κόσμος και στη συνέχεια στόχευση συγκεκριμένων προφίλ με μηνύματα σχεδιασμένα για αυτούς. Αντίθετα, οι αντίπαλοί του βασίστηκαν στις συμπεριφορικές και γνωστικές τεχνικές του Κας Ρ. Σάνσταϊν.
Μια γρήγορη σημείωση για τις αντιδράσεις του πλήθους. Οι υποστηρικτές του Άντριου Τζάκσον που ήρθαν να τον επευφημήσουν κατέστρεψαν τον Λευκό Οίκο, όχι επειδή ήθελαν να το καταστρέψουν, αλλά επειδή παραήταν πολλοί. Ομοίως, οι υποστηρικτές του Ντόναλντ Τραμπ έκαναν ζημιές στα κτίρια του Κογκρέσου, όχι επειδή ήθελαν να τα καταστρέψουν, αλλά επειδή παραήταν πολλοί. Δεν υπήρξε ποτέ απόπειρα πραξικοπήματος όπως ισχυρίζονται οι αντίπαλοί τους, αλλά κακή διαχείριση του πλήθους από την αστυνομία όπως έδειξε ο Τζόσουα Φιλίπ (The Real Story of January 6).
Στρατηγική
Ο Άντριου Τζάκσον ήθελε να τερματίσει τους Πολέμους με τους Ινδιάνους αποζημιώνοντας τους και εκτοπίζοντας τις φυλές, με τη μικτή επιτυχία που είδαμε. Υπάρχουν φόβοι ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα προσεγγίσει το Ισραηλινο-Παλαιστινιακό ζήτημα με τον ίδιο τρόπο αποζημιώνοντας τους Παλαιστινίους και μεταφέροντας τους βίαια στο Σινά. Ωστόσο, αυτό θα έθετε στο ίδιο επίπεδο το «προφανές πεπρωμένο των Ηνωμένων Πολιτειών» και τον επεκτατισμό των «θρησκευτικών σιωνιστών». Αυτός ο κίνδυνος υπάρχει, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει τίποτα που να επιβεβαιώνει ότι αυτό θα συμβεί
Ο Άντριου Τζάκσον επέκτεινε το εμπόριο των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο, διαπραγματευόμενος διμερείς (όχι πολυμερείς) συμφωνίες. Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος είναι επιχειρηματίας, έχει αποσυρθεί από πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες όπως η Συνεργασία Trans-Pacific (TPP). Ενώ οι προκάτοχοί του σκόπευαν να καθιερώσουν πρότυπα με τους οικονομικούς εταίρους τους και στη συνέχεια να τα επιβάλουν στην Κίνα, ο Τραμπ δεν θέλει να έχει τίποτα να κάνει με τα διεθνή πρότυπα εφόσον οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να διεισδύσουν στις αγορές.