Translate

Τρίτη 6 Ιουνίου 2023

Τιερί Μεϊσάν: Η υπερθέρμανση του πλανήτη και η αντιπαράθεση της Δύσης με τον υπόλοιπο κόσμο

 

Η υπερθέρμανση του πλανήτη και η αντιπαράθεση της Δύσης με τον υπόλοιπο κόσμο

Η θεωρία της ανθρωπογενούς αιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα βρεθεί σύντομα στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Αν και κανείς δεν αμφισβητεί ότι ορισμένα μέρη του κόσμου ζεσταίνονται, δεν υπάρχει προς το παρόν κοινά αποδεκτή εξήγηση για αυτό το φαινόμενο. Αλλά διάσημοι επιστήμονες θα παρουσιάσουν μια εναλλακτική εισήγηση στην COP-28 (28th session of the Conference of Parties) στο Ντουμπάι. Τυχαίνει να είναι μέλη της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.

عربي DEUTSCH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDS PORTUGUÊS РУССКИЙ
Η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών στη Μόσχα.

Η θεωρία σύμφωνα με την οποία η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι παρατηρήσιμη σε ολόκληρο τον πλανήτη και προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα διαδόθηκε από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC)· μια επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών.

Δεν έχω καμία εξειδίκευση σε θέματα κλίματος και δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να κρίνω εάν αυτή η θεωρία είναι αληθινή ή λάθος, αλλά είμαι ειδικός στη διεθνή πολιτική και μπορώ να αξιολογήσω το έργο αυτής της επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών.

Πριν από περίπου δέκα χρόνια, έγραψα ότι, όπως υποδηλώνει το όνομά της, η IPCC δεν είναι καθόλου μια επιστημονική ακαδημία, αλλά μια διακυβερνητική ομάδα [1]. Τα συμπεράσματά της επομένως δεν είναι καρπός επιστημονικής προσέγγισης, αλλά πολιτικής αντιπαράθεσης.

Η IPCC δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Βρετανίδας πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ, προκειμένου να στηρίξει τον αγώνα της ενάντια στα συνδικάτα ανθρακωρύχων. Όπως ήταν αναμενόμενο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρήση άνθρακα είναι κακή για το περιβάλλον, ενώ η πυρηνική ενέργεια είναι επιθυμητή. Δεν πρόκειται για επιστημονικό θεώρημα, αλλά για πολιτική θέση.

Επιπλέον, επεσήμανα ότι η δημιουργία των δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου δεν είναι μια διακυβερνητική πρωτοβουλία, αλλά μια ιδέα του ιδρύματος Joyce Foundation, που υλοποιείται από την Climate Exchange Ldt. [2]. Κάθε κράτος συντάσσει τη δική του νομοθεσία σχετικά με αυτό. Λαμβάνει μια ορισμένη ποσότητα δικαιωμάτων εκπομπής τα οποία διανέμει σε εταιρείες όπως κρίνει σκόπιμο. Όσες τα χρησιμοποιούν μόνο εν μέρει μπορούν να μεταπωλήσουν τα αχρησιμοποίητα δικαιώματα μέσω ενός εξειδικευμένου χρηματιστήριου στο Σικάγο.

Το καταστατικό αυτού του Χρηματιστήριου γράφτηκε από έναν τότε άγνωστο δικηγόρο του Ιδρύματος Τζόις, κάποιον Μπαράκ Ομπάμα (μελλοντικό πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών). Η πρόσκληση για επενδυτές για την έναρξη αυτού του Χρηματιστηρίου οργανώθηκε από τον Al Gore (μελλοντικός αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών) και από τον David Blood (πρώην διευθυντή της τράπεζας Goldman Sachs). Μπορεί ο καθένας να θεωρεί αυτούς τους ανθρώπους ως καλόπιστους περιβαλλοντικούς ακτιβιστές ή απατεώνες υψηλού επιπέδου, είναι θέμα προσωπικής γνώμης.

Με την πάροδο του χρόνου, αυτός ο πολιτικός μηχανισμός καλύφθηκε με ένα βερνίκι επιστημονικής όψης και καλών προθέσεων, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί. Ωστόσο, υπάρχει μια εναλλακτική επιστημονική θεωρία για να εξηγήσει την υπερθέρμανση του πλανήτη. Την είχε εκφράσει ο Κροάτης γεωφυσικός Milutin Milanković κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου.

Η τροχιά της Γης ποικίλλει ανάλογα με τρεις φυσικούς κύκλους: την εκκεντρότητά της, την λοξότητα της και τη μετάπτωση των ισημεριών. Κάθε μία από αυτές τις παραλλαγές ακολουθεί έναν απόλυτα υπολογίσιμο κύκλο, μεταξύ 20.000 και 100.000 ετών. Αυτές οι τρεις παραλλαγές σε συνδυασμό επηρεάζουν την ηλιοφάνεια της Γης και επομένως το κλίμα της. Αυτή η θεωρία επιβεβαιώθηκε το 1976 από τη μελέτη των πυρήνων πάγου κατά τη γεώτρηση του Βοστόκ (Ανταρκτική). Αλλά δεν εξηγεί τα πάντα.

Η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών μόλις ανακοίνωσε μια τρίτη θεωρία, βασισμένη επίσης στην παρατήρηση της φύσης. Σύμφωνα με αυτήν, «Η κύρια αιτία των τοπικών κλιματικών καταστροφών είναι η αυξανόμενη εκπομπή φυσικού υδρογόνου λόγω των εναλλασσόμενων βαρυτικών δυνάμεων της σελήνης και του ήλιου, που προκαλούν τρύπες στο στρώμα του όζοντος. Η προκύπτουσα αύξηση της θερμοκρασίας και η ανάμειξη όζοντος και υδρογόνου είναι οι κύριες αιτίες των δασικών πυρκαγιών και των στεπών» [3].

Η Ακαδημία Επιστημών δεν αρκείται στο να αμφισβητεί το δόγμα της IPCC, αμφισβητεί επίσης τον μηχανισμό που στοχεύει στη μείωση των οπών στο στρώμα του όζοντος. Συγκεκριμένα, τη Σύμβαση της Βιέννης και το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ «η εφαρμογή των οποίων εξάλειψε ολόκληρες υποβιομηχανίες της χημικής βιομηχανίας χωρίς να επηρεάσει το μέγεθος των τρυπών του όζοντος, οι οποίες όχι μόνο δεν μειώθηκαν αλλά αυξήθηκαν».

Η θεωρία της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών βασίζεται επίσης στην ιδέα ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι συγκρίσιμο φαινόμενο ανάλογα με τις περιοχές του κόσμου. Ωστόσο, μόλις μετρήσανε ότι, σε αντίθεση με ένα ευρέως διαδεδομένο κλισέ, η θερμοκρασία του Ειρηνικού Ωκεανού ψύχεται [4].

Το έργο της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών θα παρουσιαστεί στα τέλη Νοεμβρίου-αρχές Δεκεμβρίου στην COP-28 στο Ντουμπάι. Ήδη, έχει αρχίσει μια πολιτική μάχη για να φιμώσουν τους επιστήμονες. Σχετίζεται με τον ορισμό του προέδρου της συνεδρίασης ο οποίος θα μπορεί να δώσει τον λόγο πλουσιοπάροχα στους αντιρρησίες ή, αντίθετα, να τους περιορίσει στη σιωπή. Είναι στο χέρι του Μοχάμεντ μπιν Ζάιντ, ηγέτη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, να τον επιλέξει. Διόρισε τον Σουλτάνο αλ-Τζαμπέρ, τον υπουργό Βιομηχανίας του. Αμέσως, βουλευτές από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση έγραψαν στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, ζητώντας του να αντιταχθεί. Το επιχείρημά τους, όπως πάντα, είναι άσχετο με τον στόχο τους. Υποστηρίζουν ότι ο Σουλτάνος αλ-Τζάμπερ είναι επίσης πρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου του Άμπου Ντάμπι (Abu Dhabi National Oil Company, Adnoc). Θα ήταν επομένως κριτής και κρινόμενος. Συνιστούν, αντίθετα, να οριστεί ένας λομπίστας για τα μη ορυκτά καύσιμα. Θα ήταν επίσης κριτής και κρινόμενος, αλλά για το αντίπαλο στρατόπεδο.

Εάν οι Ρώσοι επιστήμονες μιλήσουν στο COP-28, είναι πιθανό η συνέλευση να χωριστεί στα δύο, όχι με επιστημονικά κριτήρια, αλλά σαφώς με πολιτικά κριτήρια. Οι υποστηρικτές των Αγγλοσαξόνων εναντίον εκείνων της Ρωσίας (του υπόλοιπου κόσμου). Αναμφίβολα, το δόγμα της IPCC θα γίνει σύντομα η πάγια εμμονική ιδέα των Δυτικών και ο περίγελος του υπόλοιπου κόσμου.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] Le prétexte climatique 2/3 : « 1982-1996 : L’écologie de marché », par Thierry Meyssan, Оdnako (Russie) , Réseau Voltaire, 22 avril 2010.

[2] Le prétexte climatique 3/3 : « 1997-2010 : L’écologie financière », par Thierry Meyssan, Оdnako (Russie) , Réseau Voltaire, 26 avril 2010.

[4] Systematic Climate Model Biases in the Large-Scale Patterns of Recent Sea-Surface Temperature and Sea-Level Pressure Change, Robert C. J. Wills, Yue Dong, Cristian Proistosecu, Kyle C. Armour & David S. Battisti, Geophysical Research Letters, DOI : 10.1029/2022GL100011.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Η υπερθέρμανση του πλανήτη και η αντιπαράθεση της Δύσης με τον υπόλοιπο κόσμο

Η αναδιοργάνωση των ρωσικών στρατών

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Οι Δυτικοί αρνούνται την ειρήνη στην Ουκρανία

Η ώρα της αλήθειας στην Ουκρανία (2)

Η ώρα της αλήθειας στην Ουκρανία

Ο Ίμραν Χαν και η ανεξαρτησία του Πακιστάν

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις

Σάββατο 3 Ιουνίου 2023

Ο Τιερί Μεϊσάν, πρώτος γεωπολιτικός αναλυτής στο παγκόσμιο Διαδίκτυο

 

Ο Τιερί Μεϊσάν, πρώτος γεωπολιτικός αναλυτής στο παγκόσμιο Διαδίκτυο

FRANÇAIS ITALIANO

Ο στατιστικολόγος Juan C Diaz-Herrera από το Πανεπιστήμιο της Guadalajara (Centro Universitario De Ciencias Sociale) διαπίστωσε, για δεύτερη συνεχή χρονιά, ότι ο Τιερί Μεϊσάν ήταν ο πιο διαβασμένος γεωπολιτικός αναλυτής στο Διαδίκτυο κατά το έτος 2022.

Αυτή η κατάταξη δεν σημαίνει ότι ο Τιερί Μεϊσάν είναι ο καλύτερος στην ειδικότητά του, αλλά ότι έχει τη μεγαλύτερη επιρροή σε παγκόσμια κλίμακα.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις

Τιερί Μεϊσάν: Η αναδιοργάνωση των ρωσικών στρατών

 

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Η αναδιοργάνωση των ρωσικών στρατών

Η Ρωσική Ομοσπονδία αποφάσισε να ολοκληρώσει την αναδιοργάνωση των στρατών της, με αφορμή την ειδική στρατιωτική επιχείρηση. Είναι ένα τιτάνιο έργο που χρειάστηκε να γίνει μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την πλήρη αναρχία που ακολούθησε. Λόγω  των  σοβαρών προβλημάτων που προέκυψαν πέρυσι, με την αποστολή στο μέτωπο νεαρών ανθρώπων χωρίς στρατιωτική εκπαίδευση, στη συνέχεια με τις καθυστερήσεις στον εφοδιασμό ορισμένων μονάδων, είναι πλέον ορατός ο εξορθολογισμός του συστήματος. Η ανακοινωθείσα μεταρρύθμιση σκοπεύει όχι μόνο να ομογενοποιήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις προς τα πάνω, αλλά να μεταμορφώσει σε βάθος τις μεθόδους διοίκησης.

DEUTSCH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDS

Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν επέβλεψε προσωπικά τον μετασχηματισμό του στρατού της Ρωσίας από τότε που ανέλαβε την εξουσία, καθώς βρίσκονταν  σε άθλια κατάσταση. Η πλειονότητα της διοίκησης ήταν αλκοολική εξαναγκάζοντας τους νεαρούς νεοσύλλεκτους σε αηδιαστικά καψόνια.

Σε πρώτο στάδιο, απέλυσε 150.000 υπαξιωματικούς και αξιωματικούς, προκαλώντας βαθιά διαχειριστική κρίση. Είχε δημιουργήσει τότε τον πρώτο διαστημικό στρατό, είκοσι χρόνια πριν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, προκειμένου τόσο να δοκιμάσει νέες μορφές διοίκησης καθώς επίσης και να επενδύσει σε ένα νέο θέατρο επιχειρήσεων. Πάνω απ’ όλα, είχε εμπιστευτεί στον Ανατόλι Σερντιούκοφ την καταπολέμηση της διαφθοράς, την οποία έκανε με σιδερένια πυγμή, αλλά σε βάρος των στρατευμάτων.

Στη συνέχεια, για μια δεκαετία, ο Βλαντιμίρ Πούτιν έστειλε τους στρατιώτες του να εκπαιδευτούν στη μάχη, για μια περίοδο έξι μηνών στη Συρία. Τέλος, δημιούργησε, σε πειραματική βάση, έναν ιδιωτικό στρατό, τον Όμιλο Βάγκνερ, όπου μπόρεσε να δοκιμάσει διάφορες μορφές οργάνωσης.

Τα τελευταία δύο χρόνια, η Βάγκνερ διοικήθηκε στη σκιά από τον συνταγματάρχη Ντμίτρι Ούτκιν, ενώ ο συνιδρυτής της εταιρείας, ο επικοινωνιολόγος Γιεβγκένι Πριγκόζιν, τραβούσε όλη την προσοχή και κριτική.

Οι στρατοί είναι τεράστιες δομές των οποίων η οργάνωση πρέπει να επανεξετάζεται συνεχώς.
Συγκριτικά, υπενθυμίζουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διαπίστωσαν τη δεκαετία του 1990 ότι η αύξηση των στρατιωτικών τους δαπανών δεν βελτίωνε πλέον τα αποτελέσματά τους. Διόρισαν τότε τον Ντόναλντ Ράμσφελντ ως Υπουργό Άμυνας. Ο τελευταίος είχε εξαιρετικές δεξιότητες διοίκησης επιχειρήσεων. Το 2001 ενθάρρυνε τη δημιουργία ιδιωτικών στρατιωτικών εταιρειών (συμπεριλαμβανομένης της περίφημης Blackwater) για τη δοκιμή νέων μεθόδων λειτουργίας. Αλλά αυτό το πείραμα απέτυχε, καθώς οι ομάδες που σχηματίστηκαν έβρισκαν  μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη διεξαγωγή μυστικών επιχειρήσεων για τη CIA παρά για την ικανοποίηση των απαιτήσεων του Πενταγώνου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν με έναν στρατό του οποίου η αποτελεσματικότητα συνεχώς μειώνεται όπως είδαμε κατά την πτώση της Καμπούλ, το 2021.

Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πραγματοποιεί σήμερα μια γενική αναδιοργάνωση των στρατευμάτων με τη δημιουργία ενός δεύτερου τακτικού στρατού με πέντε μεραρχίες και 26 ταξιαρχίες. Αυτό θα θέσει σε εφαρμογή ορισμένες μεθόδους που έχουν δοκιμαστεί από την Wagner για την επίτευξη υψηλού επιπέδου αποτελεσματικότητας.

Ο στρατηγός Γιεβγκένι Μπουρντίσκυ, αναπληρωτής αρχηγός του επιτελείου των στρατών της Ομοσπονδίας, θα επιβλέπει τον νέο στρατό. Είναι αναγνωρισμένος ειδικός στην στρατιωτική διοίκηση.

Αυτή η αναδιοργάνωση του προσωπικού θα πραγματοποιηθεί ταυτόχρονα με την αναμόρφωση του γεωγραφικού συστήματος. Η ένταξη της Κριμαίας και, εν μέρει, της Νοβοροσίας στη Ρωσική Ομοσπονδία οδήγησε στη δημιουργία μιας ναυτικής διοίκησης για την Αζοφική Θάλασσα. Η επιστροφή της τρομοκρατικής απειλής από τους Ουκρανούς «ριζοσπάστες εθνικιστές», τους «Μπαντεριστές», οδήγησε στη δημιουργία ειδικών στρατιωτικών διοικήσεων για την προστασία της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης.

Θα ολοκληρωθεί η διαδικασία μετασχηματισμού του στρατού διατηρώντας μόνο όσα έχουν αποδείξει την αξία τους. Η Ρωσία διαθέτει ήδη τα καλύτερα όπλα στον κόσμο και ένα αξιόλογο στρατηγικό και τακτικό δόγμα. Σκοπεύει, τα επόμενα χρόνια, να έχει τον καλύτερο στρατό στον κόσμο.

Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πραγματοποιεί αυτή τη μετατροπή στη μέση της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία με τους σοβαρούς κινδύνους που αυτό συνεπάγεται. Φαίνεται να στοιχηματίζει ότι αυτή η σύγκρουση φτάνει στο τέλος της.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Η αναδιοργάνωση των ρωσικών στρατών

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Οι Δυτικοί αρνούνται την ειρήνη στην Ουκρανία

Η ώρα της αλήθειας στην Ουκρανία (2)

Η ώρα της αλήθειας στην Ουκρανία

Ο Ίμραν Χαν και η ανεξαρτησία του Πακιστάν

Δύο κόσμοι, σε διαφορικές σκηνοθεσίες στις 6 και 9 Μαΐου

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις

Τρίτη 30 Μαΐου 2023

Τιερί Μεϊσάν: Οι Δυτικοί αρνούνται την ειρήνη στην Ουκρανία

 

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ (2)

Οι Δυτικοί αρνούνται την ειρήνη στην Ουκρανία

Από μέρους της Κίνας, ο Λι Χούι ήρθε να προτείνει στους Δυτικούς να κάνουν ειρήνη στην Ουκρανία, αναγνωρίζοντας τα λάθη τους. Η ανάλυσή του είναι ακριβής και τεκμηριωμένη. Όμως οι Δυτικοί δεν τον άκουσαν. Ακολουθούν αμείλικτα τον λόγο που ανέπτυξαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου: είναι δημοκράτες, ενώ οι άλλοι, όλοι οι άλλοι, δεν είναι. Θα συνεχίσουν την υποστήριξή τους στην Ουκρανία, ακόμη κι αν η τελευταία δεν έχει πλέον άλλους στρατιώτες και έχει ήδη χάσει στο έδαφος.

عربي DEUTSCH ENGLISH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDS PORTUGUÊS РУССКИЙ
Δεν γνωρίζετε το πρόσωπό του. Ο Λι Χούι είναι ωστόσο ένας από τους σημαντικότερους Κινέζους διπλωμάτες. Εκείνος ήρθε για να προτείνει στους Δυτικούς ειρήνη στην Ουκρανία. Τον υποδέχτηκαν με ευγένεια, αλλά κανείς δεν τον άκουσε.

Την περασμένη εβδομάδα υπενθύμισα ότι στο διεθνές δίκαιο, η πώληση όπλων καθιστά υπεύθυνη και τον πωλητή για τη χρήση τους [1]. Επομένως, εάν η Δύση εξοπλίσει την Ουκρανία, πρέπει να διασφαλίσει ότι η τελευταία δεν θα τα χρησιμοποιήσει παρά μόνο για να αμυνθεί και ποτέ για να επιτεθεί σε ρωσικό έδαφος του 2014. Διαφορετικά, θα μπουν οι Δυτικοί, παρά τη θέληση τους, σε πόλεμο εναντίον της Μόσχας.

Πράγματι, προσέχουν πάντα να μην γίνουν συμπολεμιστές. Για παράδειγμα, πρώτα αφαίρεσαν ορισμένα οπλικά συστήματα από τα αεροπλάνα που υποσχέθηκαν στην Ουκρανία πριν της τα παραδώσουν. Έτσι, τα αεροπλάνα αυτά δεν έχουν τη δυνατότητα να εκτοξεύουν σε πτήση, από την Ουκρανία, πυραύλους αέρος-εδάφους σε μακρινούς στόχους εντός της Ρωσίας. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να εφοδιαστούν με τον αναγκαίο εξοπλισμό και να επανεξοπλίσουν τα αεροπλάνα τους.

Το μικρό παιχνίδι του εξοπλισμού της Ουκρανίας χωρίς να της δώσει τα μέσα να επιτεθεί στη Μόσχα αμφισβητείται σήμερα από την κινεζική διπλωματία. Η Wall Street Journal ανέφερε ορισμένες πτυχές αυτών των επαφών ενώ συγκαλύπτει την ουσία της κινεζικής θέσης [2].

Ο Λι Χούι, ο οποίος μόλις επισκέφτηκε το Κίεβο, τη Βαρσοβία, το Βερολίνο, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες, έβαλε πράγματι έναν ελέφαντα στο δωμάτιο: με βάση την «Πρωτοβουλία για την Παγκόσμια Ασφάλειας και το «Σχέδιο 12 σημείων για την ειρήνη στην Ουκρανία», που δημοσιεύτηκε από το κινεζικό Υπουργείο Εξωτερικών στις 24 Φεβρουαρίου, επεσήμανε στους συνομιλητές του που τα είχαν αποδεχτεί ότι:
 η Ρωσία έχει δίκιο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο για την ειδική στρατιωτική της επιχείρηση κατά των Ουκρανών «ριζοσπαστών εθνικιστών». Όχι μόνο δεν αντίκειται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, αλλά αποτελεί θεμιτή εφαρμογή της «ευθύνης της να προστατεύει» τους ρωσόφωνους πληθυσμούς.
 Η Κριμαία, το Ντομπάς και το ανατολικό τμήμα της Νοβορωσιγίας προσχώρησαν νόμιμα στη Ρωσική Ομοσπονδία με δημοψήφισμα. Αυτοί οι παλαιοί Ουκρανοί έχουν σχηματίσει για αιώνες έναν πολύ διαφορετικό λαό από τους σημερινούς Ουκρανούς.

Υπογράμμισε ότι η Ρωσία δεν ήταν απαλλαγμένη από λάθη:
 Πρέπει να σεβαστεί την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της 16ης Μαρτίου 2022 (δηλαδή του εσωτερικού δικαστηρίου του ΟΗΕ) που την διέταξε να «αναστείλει» τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στην Ουκρανία, πράξη που άργησε να κάνει, αλλά την οποία σέβεται σήμερα.

Εξήγησε υπομονετικά ότι οι Δυτικοί διαπράττουν μεγάλα λάθη όπως:
 η εγκατάσταση αποθηκών όπλων και στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ στην Ανατολή κατά παράβαση της υπογραφής τους της Διακήρυξης της Κωνσταντινούπολης του ΟΑΣΕ (2013).
 η οργάνωση και υποστήριξη ενός πραξικοπήματος το 2014 κατά των νόμιμων αρχών της Ουκρανίας·
 η μη εφαρμογής των Συμφωνιών του Μινσκ, που υπέγραψαν η Γερμανία και η Γαλλία (2014 και 2015) και στη συνέχεια επικυρώθηκαν από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών·
 η λήψη μονομερών καταναγκαστικών μέτρων κατά της Ρωσίας κατά παράβαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (1947).

Με αυτόν τον τρόπο, έθεσε υπό αμφισβήτηση όχι μόνο το σύνολο της δυτικής αφήγησης, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο οι συνομιλητές του σκέφτονται αυτή τη σύγκρουση.

Τους επεσήμανε ότι, σε αντίθεση με ό,τι ισχυρίζονται, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θέλουν να κερδίσει η Ουκρανία. Αυτό θα σήμαινε ότι μια μικρή χώρα είναι ικανή να νικήσει τη Ρωσία ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν τολμούν να την αντιμετωπίσουν. Θα ήταν η χειρότερη ταπείνωσή τους.

Πάνω απ ’όλα, είναι σαφές στους εξωτερικούς παρατηρητές ότι ο σκοπός της αποστολής μεταχειρισμένων όπλων στην Ουκρανία δεν είναι να νικήσει τη Ρωσία, αλλά να την ωθήσει να αποκαλύψει τα νέα όπλα που διαθέτει. Οι Δυτικοί δεν παρατήρησαν σοβαρά τον ρωσικό στρατό στη Συρία, γιατί ήταν πολύ απασχολημένοι με το να αναθέσουν την καταστροφή του συριακού κράτους στους τζιχαντιστές. Όταν το 2018 ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ισχυρίστηκε ότι είχε την μαεστρία στους υπερηχητικούς πυραύλους, στα όπλα λέιζερ και στους πυραύλους με πυρηνική προώθηση [3], οι Δυτικοί ούρλιαζαν ότι μπλόφαρε. Γνωρίζουν σήμερα ότι έλεγε την αλήθεια, αλλά αγνοούν τα χαρακτηριστικά αυτών των όπλων και αν έχουν τα μέσα να τα αντιμετωπίσουν.

Στην ουκρανική σύγκρουση, η Μόσχα δείχνει μεγάλη υπομονή. Προτιμά να υποστεί απώλειες παρά να δείξει τα χαρτιά της. Τα μόνα νέα όπλα που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι αφενός τα συστήματα παρεμβολής στα συστήματα ελέγχου του ΝΑΤΟ (δοκιμασμένα σε πραγματική κατάσταση στη Μαύρη Θάλασσα από το 2014 [4], στο Καλίνινγκραντ, στα ανοικτά των ακτών της Κορέας [5]), και στη Μέση Ανατολή [6]· και από την άλλη, οι υπερηχητικοί πύραυλοι Kinjal (δοκιμασμένοι σε πραγματικές συνθήκες στην Ουκρανία από τον Μάρτιο του 2022). Βέβαια, οι Ουκρανοί ισχυρίζονται ότι κατέρριψαν μερικούς, αλλά αυτό φαίνεται να πηγάζει από την πιο θρασύδειλη προπαγάνδα. Αυτή τη στιγμή είναι ανίκητοι και η Ρωσία τους παράγει τώρα μαζικά. Κατάστρεψαν υπόγεια καταφύγια στις 9 Μαρτίου και μόλις κατάστρεψαν μια συστοιχία πυραύλων Patriot στις 16 Μαΐου.

Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα και ακρίβεια ποια όπλα διαθέτει η Ρωσία. Αλλά ο καθένας συνειδητοποιεί ότι η τελευταία έχει γίνει πολύ πιο ισχυρή από τις Ηνωμένες Πολιτείες, των οποίων το οπλοστάσιο γενικά δεν έχει βελτιωθεί μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ.

Από της πρώτης αποστολής δυτικών όπλων στην Ουκρανία, η Ρωσία θρηνεί ότι αυτό δεν παίζει σημαντικό ρόλο στο έδαφος, παρά μόνο ότι προκαλεί ακόμη περισσότερες καταστροφές και θύματα. Οι Δυτικοί δεν ακούν, πεπεισμένοι εκ των προτέρων ότι κάθε ρωσικός λόγος δεν είναι παρά μόνο προπαγάνδα. Αν έψαχναν για να καταλάβουν, θα άκουγαν ότι αυτό που κάνουν δεν έχει καμία σχέση με τις δικαιολογίες που δίνουν γι’ αυτό.

Επιστροφή στην κινεζική θέση. Ο Λι Χούι δεν φαίνεται να έχει αναφέρει ποτέ τον πρόεδρο Βολοντιμίρ Ζελένσκι, τον οποίο οι Δυτικοί έχουν ανεβάσει στο επίπεδο του ήρωα. Πράγματι, ενώ η δυτική επικοινωνία προσωποποιεί όλους τους παράγοντες, οι Κινέζοι αρνούνται να το κάνουν. Διατηρούν έτσι μια σαφέστερη άποψη για τις δυνάμεις που εμπλέκονται.

Ο Λι Χούι δήλωσε εξάλλου στους συνομιλητές του ότι δεν είχαν κανένα λόγο να ευθυγραμμιστούν με τη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών και έπρεπε να δείξουν αυτονομία. Αυτό ακριβώς τους είχε πει και ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν το 2007 στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου [7]. Ο κ. Λι τόλμησε μάλιστα να τους πει ότι αν θα αποχωρούσαν οικονομικά από την Ουάσιγκτον, θα μπορούσαν να στραφούν στο Πεκίνο.

Για τους Ευρωπαίους, αυτός ο εύλογος λόγος ήταν ψυχολογικά ανάκουστος. Δεν αναγνωρίζουν τα εγκλήματα των Ηνωμένων Πολιτειών το τελευταίο τέταρτο του αιώνα και συνεχίζουν να τα αρνούνται. Στην πραγματικότητα, δεν εξαρτώνται ιδιαίτερα από την Ουάσιγκτον, αλλά βρίσκονται πνευματικά υπό την επιρροή της.

Ως εκ τούτου, δεν απάντησαν στη κινεζική επιχειρηματολογία, αλλά δήλωσαν, χωρίς έκπληξη, ότι δεν θα αποσυνδεθούν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ότι απαιτούν την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την Ουκρανία πριν από οποιαδήποτε διαπραγμάτευση· και ότι βασίζονται στην Κίνα για να μην κλιμακωθεί η σύγκρουση σε πυρηνικό πόλεμο.

Αυτό το τελευταίο ρεφρέν επιβεβαιώνει ότι οι Ευρωπαίοι δεν έχουν ακόμη καταλάβει ούτε τη θέση των Ρώσων ούτε των Κινέζων. Ο πρόεδρος Πούτιν έχει επανειλημμένα εξηγήσει ότι δεν θα χρησιμοποιήσει πρώτος τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα. Δεν υπάρχει επομένως κανένας ρωσικός κίνδυνος να παρεκτραπεί αυτή η σύγκρουση. Επιπλέον, η Κίνα θεωρεί τον εαυτό της στρατιωτικό σύμμαχο της Ρωσίας σε περίπτωση παγκόσμιας αντιπαράθεσης, αλλά όχι σε συγκρούσεις που δεν την αφορούν, όπως αυτή της Ουκρανίας. Εξάλλου δεν στέλνει όπλα εκεί. Αυτή η διάκριση μεταξύ στρατηγικού και τακτικού συμμάχου είναι χαρακτηριστική του πολυπολικού κόσμου που εργάζονται να οικοδομήσουν η Μόσχα και το Πεκίνο. Ούτε τίθεται θέμα σχηματισμού συνασπισμού από τη Ρωσία για να την υποστηρίξει στην Ουκρανία.

Δεν υπάρχουν χειρότεροι τυφλοί από εκείνους που δεν θέλουν να δουν.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1Η ώρα της αλήθειας στην Ουκρανία”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 23 Μαΐου 2023.

[2«Europe Snubs China Bid to Split West», Bojan Pancevski & Kim Mackrael, The Wall Street Journal, May 27, 2023.

[3Το νέο ρωσικό πυρηνικό οπλοστάσιο αποκαθιστά τη διπολικότητα του κόσμου”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 6 Μαρτίου 2018.

[4« Qu’est-ce qui a tant effrayé l’USS Donald Cook en Mer Noire ? », Réseau Voltaire, 14 septembre 2014.

[7« La gouvernance unipolaire est illégitime et immorale », par Vladimir Poutine, Réseau Voltaire, 11 février 2007.

Τρίτη 23 Μαΐου 2023

Τιερί Μεϊσάν: Η ώρα της αλήθειας στην Ουκρανία

 

Η ώρα της αλήθειας στην Ουκρανία

Από τις 24 Φεβρουαρίου 2022, τα βλέμματα του κόσμου είναι στραμμένα προς την ουκρανική σύγκρουση. Οι Δυτικοί υποστηρίζουν οικονομικά το Κίεβο, του παραδίδουν απίστευτες ποσότητες όπλων και πυρομαχικών, αλλά φροντίζουν να μην εμπλακούν άμεσα στο θέατρο των επιχειρήσεων. Η Μόσχα παραμένει υπομονετική και προσποιείται ότι δεν βλέπει τους ξένους στρατιωτικούς συμβούλους που είναι παρόντες στο έδαφος. Φτάνουμε τώρα σε ένα οριακό σημείο όπου η Δύση θα μπορούσε να ωθηθεί σε πόλεμο με σκόπιμη χρήση των όπλων της εναντίον της Ρωσίας στην πριν από το 2014 επικράτειά της. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έξι κράτη της ΕΕ συνιστούν ξαφνικά να διαπραγματευτούν την ειρήνη και δημιουργούνται δύο αποστολές καλών υπηρεσιών από τη Κίνα και την Αφρικανική Ένωση.

عربي DEUTSCH ENGLISH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDS PORTUGUÊS РУССКИЙ
Άφιξη του προέδρου Ζελένσκι στην Ιαπωνία, 20 Μαΐου 2023, για τη σύνοδο κορυφής της G7.

Από τον Σεπτέμβριο του 2022, δηλαδή για 7 μήνες, τα στρατεύματα του Κιέβου δεν διεξαγάγουν πλέον μάχες παρά μόνο στο Χάρκοβο και στο Μπαχμούτ/Αρτέμοβσκ. Η πρώτη πόλη δεν είναι μέρος του Ντονμπάς. Δεν διεκδικείται από τη Δημοκρατία του Ντόνετσκ, μέλος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η αντιπαράθεση εκεί ήταν επομένως γρήγορη: ο ρωσικός στρατός αποσύρθηκε. Το Μπαχμούτ/Αρτέμοβσκ, αντίθετα, βρίσκεται στην περιοχή του ρωσικού πολιτισμού. Επομένως εκεί αντιστέκεται ο ρωσικός στρατός. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, η μάχη μετατράπηκε σε πόλεμο χαρακωμάτων, τόσο θανατηφόρα όσο εκείνη του Βερντέν. Έτσι ώστε που όλος ο κόσμος περιμένει, τουλάχιστον στη Δύση, τον καιρό που θα επιτρέψει στο Κίεβο να διεξαγάγει μια αντεπίθεση.

Σημειώστε ότι κανείς δεν περιμένει η Ρωσία να συνεχίσει την επίθεσή της προς το Κίεβο. Πράγματι, όλοι κατάλαβαν ότι η Μόσχα δεν ήθελε ποτέ να εισβάλει στην Ουκρανία και να καταλάβει την πρωτεύουσά της, αλλά αποκλειστικά το Ντονμπάς και τώρα τη Νέα Ρωσία· δύο περιοχές με ρωσική κουλτούρα των οποίων οι κάτοικοι διεκδικούν να μην είναι πλέον Ουκρανοί και να γίνουν Ρώσοι πολίτες. Ωστόσο, οι δυτικοί πολιτικοί και τα ΜΜΕ συνεχίζουν να καταγγέλλουν τη ρωσική «εισβολή» στην Ουκρανία.

Η ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Η περίφημη αντεπίθεση επρόκειτο να ξεκινήσει τον Απρίλιο. Τώρα μιλάνε για τέλος Μαΐου. Το Κίεβο ισχυρίζεται ότι αυτή η καθυστέρηση οφείλεται στη δυσκολία παραλαβής των δυτικών όπλων. Λένε ότι δεν πρέπει να ξεκινήσουν οι επιχειρήσεις παρά μόνο όταν όλος ο πλήρης εξοπλισμός θα βρίσκεται επί τόπου προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι ανθρώπινες απώλειες. Ωστόσο, ποτέ στην ιστορία δεν δόθηκαν τόσα πολλά όπλα σε ένα κράτος για να κάνει πόλεμο.

Εκτός κι αν συνεχίζεται αυτό που καταγγείλαμε στην αρχή του πολέμου: τους πρώτους μήνες, τα τρία τέταρτα του εξοπλισμού που στάλθηκε από τη Δύση εκτράπηκε στο Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία για να προμηθεύσουν άλλα θέατρα επιχειρήσεων, στη Μέση Ανατολή και στο Σαχέλ. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι σήμερα ο ρωσικός στρατός καταστρέφει μεθοδικά τον εξοπλισμό κατά την παράδοση του, προτού διανεμηθεί στις μάχιμες μονάδες.

Σε κάθε περίπτωση, η ρητορική της αντεπίθεσης δεν εφαρμόζεται παρά μόνο για τον ουκρανικό στρατό, όχι για τον πληθυσμό. Τα μέσα ενημέρωσης του ΝΑΤΟ σταμάτησαν να μιλούν για τη «γενναία αντίσταση του ουκρανικού λαού»: δεν υπάρχει καμία σημαντική δράση που να έχει γίνει προς αυτή την κατεύθυνση ούτε στην Κριμαία, ούτε στο Ντονμπάς, ούτε στη Νοβορωσίγια. Γίνεται λόγος για ενέργειες δολιοφθοράς από ουκρανικές Ειδικές Δυνάμεις σε ρωσικά εδάφη πριν από το 2014, αλλά όχι για ενέργειες της Αντίστασης σε εκείνα τα εδάφη που έκτοτε έχουν ενταχθεί στην Ρωσική Ομοσπονδία.

ΤΑ ΟΠΛΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΜΠΛΑΚΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΩΡΗΤΕΣ ΠΑΡΑ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥΣ

Τα όπλα δεν είναι αγαθά όπως όλα τα άλλα. Μια εταιρεία που κατασκευάζει όπλα δεν μπορεί να τα πουλήσει ή να τα δώσει χωρίς άδεια από το κράτος της. Το τελευταίο απαιτεί γραπτή δέσμευση από τον παραλήπτη ως προς τη χρήση που θα κάνει. Δεν είναι απλώς θέμα διασφάλισης ότι αυτά τα όπλα δεν θα καταλήξουν στα χέρια ενός εχθρού του έθνους ή ότι δεν θα παραβιάσουν ένα εμπάργκο των Ηνωμένων Εθνών, αλλά ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν για να επιτεθούν σε τρίτους κατά παράβαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Οποιαδήποτε άλλη μεταφορά αναφέρεται ως «διακίνηση». Τιμωρείται από τους εθνικούς και διεθνείς νόμους.

Από την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία, οι Δυτικοί αρνήθηκαν να παραδώσουν όπλα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν όχι από το Κίεβο για να υπερασπιστεί το έδαφός του, αλλά από τους «ριζοσπάστες εθνικιστές» εναντίον της Ρωσίας στο έδαφος της. Πράγματι, από του Πρώτου Παγκόσμιου Πόλεμου, οι τελευταίοι διακηρύσσουν ότι ο λόγος ύπαρξής τους είναι να εξαλείψουν τους «Μοσχοβίτες» από την επιφάνεια της Γης. Ο αγώνας τους δεν έχει καμία σχέση με την τρέχουσα ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση. Είναι γι’ αυτούς μια αποκαλυπτική μάχη του Καλού (των ιδίων) ενάντια στο Κακό (των Ρώσων).

Εάν οι «ριζοσπάστες εθνικιστές» έπαιρναν το πάνω χέρι επάνω στις ουκρανικές πολιτικές αρχές, θα υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να επιτεθούν σε στόχους εντός της Ρωσίας. Στην περίπτωση αυτή, τα κράτη που θα τους είχαν παραδώσει τα όπλα που θα χρησιμοποιούσαν θα εμπλέκονταν αυτόματα στον πόλεμο. Θα γίνονταν συμπολεμιστές. Η Ρωσία θα είχε το δικαίωμα να αντεπιτεθεί στο έδαφός τους.

Αυτός είναι ένας πολύ σοβαρός κίνδυνος. Σύμφωνα με την Washington Post [1] με βάση τα έγγραφα που αποκάλυψε ο Τζακ Τεϊσέιρα (Discords Leaks), ο πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι πρότεινε στο Πεντάγωνο, πριν από λίγους μήνες, να κατακτήσει ρωσικά συνοριακά χωριά, να σαμποτάρει τον αγωγό που συνδέει τη Ρωσία με την Ουγγαρία (μέλος της Ε.Ε. όπως η Γαλλία και η Ολλανδία που είναι ιδιοκτήτες του Nord Stream) και να κατευθύνει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς προς τη Ρωσία.

Συνεπώς, οι Δυτικοί παρέδωσαν αρχικά όπλα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο στο ουκρανικό πεδίο μάχης, πιστόλια και τουφέκια εφόδου. Στη συνέχεια μεταπήδησαν σε όπλα και τανκς. Τώρα τίθεται το ζήτημα για αεροσκάφη. Τα Mig-29 που προσφέρονται από την Πολωνία και τη Σλοβακία χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1970. Ηλικίας μισού αιώνα, δεν χρησιμοποιούνται πλέον από τον ρωσικό στρατό και δεν έχουν καμία τύχη σε μάχη με σύγχρονα αεροσκάφη όπως τα Sukhoi-35. Αλλά μπορούν να υπηρετήσουν σε ουκρανικό έδαφος υπό την προϋπόθεση ότι προστατεύονται από τα ρωσικά αεροπλάνα με αποτελεσματική αντιαεροπορική άμυνα.

Ο πρόεδρος Ζελένσκι ήρθε στο Ηνωμένο Βασίλειο εκλιπαρώντας για F-16. Οι πρωθυπουργοί της Βρετανίας και της Ολλανδίας, Ρίσι Σούνακ και Μαρκ Ρούτε, ανακοίνωσαν ότι εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση. Τα F-16 είναι πολύ πιο σύγχρονα αεροσκάφη, χρονολογούνται από τη δεκαετία του 90. Το ζήτημα είναι αν μπορούν να διεισδύσουν στο ρωσικό έδαφος ή όχι. Για να λέμε την αλήθεια, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει σε αυτήν το ερώτημα με βεβαιότητα μέχρι να γίνει προσπάθεια. Οι ρωσικές αντιαεροπορικές άμυνες έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο και μπορεί να είναι σε θέση να τα καταρρίψουν.

Την περασμένη εβδομάδα, μερικά Mig-29 οπλισμένα με γαλλο-βρετανικούς πυραύλους SCALP/Storm Shadow κατάφεραν να καταρρίψουν ένα Su-34, ένα Su-35 και δύο ελικόπτερα Mi-8 σε στρατιωτικό αεροδρόμιο στη Ρωσία. Φαίνεται ότι ο ρωσικός στρατός αγνοούσε ότι αυτοί οι πύραυλοι κρουζ είχαν ήδη παραδοθεί στην Ουκρανία. Δεν πίστευαν ότι τα ουκρανικά Mig-29 μπορούσαν να τους φτάσουν και δεν τα κατέρριψαν. Δεν θα ξαναγίνει. Ως ξεκίνημα, ο ρωσικός στρατός έκανε σοβαρές ζημιές σε μια ουκρανική αντιαεροπορική συστοιχία Πάτριοτ. Για τη Μόσχα ο σκοπός ήταν να διασφαλίσει ότι τα δικά της αεροπλάνα μπορούν να αναχαιτίσουν τα ουκρανικά αεροπλάνα χωρίς κίνδυνο ζημιάς.

Σε αυτό το παράδειγμα, η Ρωσία δικαιούται νόμιμα να ανταπαντήσει κατά του Ηνωμένου Βασίλειου που παρέδωσε τους πυραύλους Storm Shadow. Είναι απίθανο το Λονδίνο να είχε προειδοποιηθεί για αυτή την επίθεση. Θα μπορούσε να είχε βρεθεί σε εμπόλεμη κατάσταση χωρίς να το θέλει.

Η κλιμάκωση συνεχίστηκε, με τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να ανακοινώνει στη G7 ότι επέτρεπε στους πελάτες των ΗΠΑ να δωρίσουν ή να παραδώσουν F-16 στην Ουκρανία. Προσεκτικά, η Ουάσιγκτον η ίδια δεν θα μεταφέρει κανένα F-16, με αποτέλεσμα να μην κινδυνεύει να βυθιστεί η ίδια στον πόλεμο. Το Βέλγιο, η Δανία, η Ολλανδία, η Πολωνία ή η Νορβηγία θα μπορούσαν να το κάνουν με δική τους ευθύνη.

Οι 7 μεγάλες δυτικές δυνάμεις συγκεντρώθηκαν στη Χιροσίμα, 20 Μαΐου 2023.

ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Φτάνουμε λοιπόν στο σημείο καμπής: μια ακόμη μικρή δυτική προσπάθεια και οι Ουκρανοί «ριζοσπαστικοί εθνικιστές» θα γενικεύσουν τον πόλεμο, με ή χωρίς τη συμφωνία των χορηγών τους.

Σύμφωνα με τον Seymour Hersh [2], η Πολωνία ανέλαβε την πρωτοβουλία να ζητήσει από την Ουκρανία να συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός και να διαπραγματευτεί την ειρήνη. Η προσέγγισή της υποστηρίχθηκε από άλλα πέντε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης: την Τσεχία, την Ουγγαρία και τα τρία κράτη της Βαλτικής.

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος δεν παρακολούθησε τον πόλεμο στη Συρία. Δεν γνωρίζει τη ρωσική στρατιωτική ανωτερότητα και ερμηνεύει αυτή την πρωτοβουλία ως αντίδραση στο λουτρό αίματος στο Μπαχμούτ/Αρτέμοβσκ. Οι Πολωνοί γνωρίζουν ότι τα ρωσικά υπερηχητικά βλήματα Kinjal δεν χάνουν τον στόχο τους και ότι, προς το παρόν, κανείς δεν μπορεί να τα σταματήσει. Τους τελευταίους μήνες, κατέστρεψαν μεθοδικά πολυάριθμα κέντρα διοίκησης και αποθήκες πυρομαχικών. Αυτά είναι που κατέστρεψαν μια συστοιχία Πάτριοτ. Στην παρούσα κατάσταση των δυνάμεων, ο πόλεμος είναι χαμένος για την Ουκρανία. Αν γενικευτεί θα χαθεί για τους Δυτικούς. Οι Πολωνοί, μέχρι τώρα πρόθυμοι να πολεμήσουν, κατάλαβαν αμέσως ότι έφτασαν στο σημείο μη-επιστροφής, πέρα από το οποίο θα κονιορτοποιούνταν.

ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΚΑΛΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη δύο αποστολές καλών υπηρεσιών: αυτή της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και αυτή της Αφρικανικής Ένωσης.

Το Πεκίνο δημοσίευσε, στις 24 Φεβρουαρίου, ένα σχέδιο δώδεκα σημείων για την ειρήνη στην Ουκρανία [3]. Και τα δύο μέρη αναγνώρισαν ότι θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως βάση για την επίλυση της σύγκρουσης. Ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ διόρισε τον Λι Χούι να μεταβεί μεταξύ των πρωτευουσών των δύο πλευρών, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων. Έχει ήδη συναντηθεί με τον υπουργό Εξωτερικών της Ουκρανίας Ντμίτρο Κουλέμπα, μετά με τον πρόεδρο Ζελένσκι και μάλλον με Γερμανούς αξιωματούχους.

Ο Λι Χούι, είναι έμπειρος διπλωμάτης. Υπήρξε πρεσβευτής της Κίνας στη Μόσχα για μια δεκαετία. Φρόντισε ιδιαίτερα να ξεκινήσει τις συναντήσεις του με την ουκρανική πλευρά σημειώνοντας ότι η τελευταία «δεν αποδέχεται καμία πρόταση που θα συνεπαγόταν την απώλεια εδαφών της ή το πάγωμα της σύγκρουσης». Γνωρίζει ότι η έννοια της «απώλειας εδάφους» μπορεί να εξελιχθεί εάν λαμβάνεται υπόψη ότι ο ουκρανικός πληθυσμός είναι πολυεθνικός και ότι αναγνωρίζεται το δικαίωμα καθεμιάς από τις συνιστώσες για αυτοδιάθεση.

Η άλλη αποστολή καλών υπηρεσιών είναι αυτή της Αφρικανικής Ένωσης. Με επικεφαλής τη Νότια Αφρική, αναμένεται να περιλαμβάνει το Κονγκό, την Αίγυπτο, την Ουγκάντα, τη Σενεγάλη και τη Ζάμπια. Είναι πολύ σημαντικό για τους Αφρικανούς να δείξουν ότι μπορούν να διαδραματίσουν έναν ειρηνικό ρόλο διεθνώς και ότι δεν είναι πλέον υπανάπτυκτοι άνθρωποι που εκλιπαρούν για επείγουσα βοήθεια. Το 2012, είχαν σχεδιάσει πανομοιότυπα μια ειρηνευτική αποστολή για τη Λιβύη, αλλά το ΝΑΤΟ τους είχε απαγορεύσει να πάνε στην Τρίπολη υπό την απειλή να καταρρίψει το αεροπλάνο τους κατά την πτήση και να σκοτώσει τους αρχηγούς κρατών που θα το τολμούσαν.

Ωστόσο, η αποστολή τους είναι λιγότερο καλά προετοιμασμένη από αυτή των Κινέζων, επειδή δεν έχουν συντάξει ένα κείμενο που να εκθέτει το όραμά τους για τη σύγκρουση και την ειρήνη. Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να δυσφημήσουν τη Νότια Αφρική. Η Πρετόρια είναι μέλος των BRICS στο πλευρό της Ρωσίας. Θα φιλοξενήσει τη σύνοδο κορυφής του οργανισμού από τις 22 έως τις 24 Αυγούστου. Ωστόσο, είναι επίσης μέλος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου που μόλις εξέδωσε ένταλμα σύλληψης κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν. Προφανώς, δεν θα συλλάβει τον Ρώσο πρόεδρο στη διάρκεια του επίσημου ταξιδίου του εκεί και ως εκ τούτου θα βάλλει τον εαυτό της σε δύσκολη θέση Επιπλέον, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ, Ρούμπεν Μπρίτζετι ΙΙ, κατηγορεί την Πρετόρια ότι δεν είναι ουδέτερη και ότι παρέδωσε όπλα στη Ρωσία κρυφά. Ισχυρίζεται ότι ένα ρωσικό φορτηγό πλοίο, το Lady R., ήρθε να πάρει ορισμένα όπλα. Αυτές οι προφάσεις κρύβουν την πραγματική σύγκρουση: η Νότια Αφρική προσπαθεί να αποδείξει ότι ένας πολυπολικός κόσμος είναι δυνατός. Δεν παίρνει θέση στην ουκρανική σύγκρουση, αλλά ο στρατός της συνεργάζεται με τον ρωσικό στρατό για την εκπαίδευση των στρατιωτών της. Ως εκ τούτου, υποστηρίζει ότι είναι δυνατή η στρατιωτική συνεργασία παραμένοντας ταυτόχρονα πολιτικά ανεξάρτητη.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1«Zelensky plotted counterattacks in Russia, files show», John Huson & Isabelle Khurshudyan, The Washington Post, May 14, 2023.

[2«The Ukraine refugee question», Seymour Hersh, Substack, Mai 17, 2023.

[3« Plan chinois en 12 points pour la paix en Ukraine », Réseau Voltaire, 24 février 2023.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Η ώρα της αλήθειας στην Ουκρανία

Ο Ίμραν Χαν και η ανεξαρτησία του Πακιστάν

Δύο κόσμοι, σε διαφορικές σκηνοθεσίες στις 6 και 9 Μαΐου

Πως χρησιμοποιούν η Ρωσία και η Κίνα την στρατιωτική τους κυριαρχία;

Η Τουρκία ενάντια στην αμερικανική Αυτοκρατορία

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις