Translate

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Κυρώσεις κατά του Ιράν: Προαναγγέλλοντας τη μετα-αμερικανική εποχή

Κυρώσεις κατά του Ιράν: Προαναγγέλλοντας τη μετα-αμερικανική εποχή
Εάν ενημερώνεστε από τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης, σκέφτεστε πιθανώς ότι η Κίνα  -παρά την κατ 'επανάληψη αντίσταση της στις δυτικές κυρώσεις κατά του Ιράν-  έχει ενταχθεί ουσιαστικά στην προσπάθεια για επιβολή κυρώσεων με την ακύρωση των παραγγελιών πετρελαίου της από τους Ιρανούς .
Στο πλαίσιο της βαθιάς εμπλοκής του Πεκίνου στην ιρανική πετρελαϊκή βιομηχανία και φυσικού αερίου, ωστόσο, αυτή η αφήγηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης δεν είναι απλώς ανακριβή, είναι πολύ και τραγελαφικά ανακριβή. Η Κίνα επενδύει σημαντικά όχι μόνο στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, αλλά και σε άλλες βιομηχανίες στο Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής όπλων και της ανάπτυξης των σιδηροδρόμων. Οι επενδύσεις στη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι εξάλλου μεγάλες από μόνες τους. 
Πρόκειται επίσης για γεωγραφικό και οικονομικό ενδιαφέρον.

Το παν για να αποφύγουν τις κυρώσεις

Το σημείο εκκίνησης της ανάλυσης μας είναι ότι η Κίνα συνεχίζει αυτή τη στιγμή να αγοράσει μεγάλες ποσότητες πετρελαίου από το Ιράν και τις μεταφέρει στην Κίνα. Ένα εξίσου εξέχον σημείο είναι ότι η είδηση για τη μείωση των παραγγελιών κατά τον πρώτο μήνα του 2012 δόθηκε από τη Wall Street Journal στις 6 Ιανουαρίου:   η Κίνα και το Ιράν διαπραγματεύονται μια διαφορά για τις τιμές. Αγοράζοντας από με τις κρατικές πετρελαϊκές εταιρίες και τις εταιρείες φυσικού αερίου της Κίνας και της Ρωσίας, οι πελάτες και οι συνεργάτες τους έχουν συνεχώς αυτό το πρόβλημα. Η Ρωσία έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστή για τις καθυστερήσεις της στις αγορές και τις παραδόσεις κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, αλλά το ίδιο ισχύει για την Κίνα. Αν θέλετε να κατανοηθείτε πως θα διαπραγματευτούν οι τιμές και οι παραδόσεις σε ένα κόσμο που θα κυβερνηθεί από τους ολιγάρχες των ασιατικών δυνάμεων, δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε πώς διαπραγματεύονται σήμερα με τους παγκόσμιους εταίρους τους στη βιομηχανία του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.


Αλλά δεν είναι μόνο για αυτό που η Κίνα δεν είναι στο τραίνο για τις κυρώσεις κατά του Ιράν. Η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία συνεχίζουν όλες τις συναλλαγές τους με το Ιράν σε διάφορους τομείς του εμπορίου, συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, και διευθετούν τους λογαριασμούς τους σε άλλα νομίσματα πλην του δολαρίου ΗΠΑ (βλέπετε εδώ επίσης). 
Αποφεύγουν απλώς τους μηχανισμούς  -για παράδειγμα, ανταποκρίτριες τράπεζες-  μέσω των οποίων οι ΗΠΑ και η ΕΕ επέβαλαν τις κυρώσεις. Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, άλλοι σημαντικοί πελάτες αργού πετρελαίου, έχουν επιφυλάξεις σχετικά με τις κυρώσεις. Αναλυτές του κλάδου προβλέπουν ότι θα κάνουν συμβολικές περικοπές στις παραγγελίες τους από το Ιράν, της τάξης του 10-15%, αλλά δεν θα σταματήσει τελείως τις αγορές τους.

Αυτό είναι πολύ σοβαρότερο από τα συνηθισμένα παιγνίδια παράκαμψης εμπάργου που συνοδεύουν συνήθως τις οικονομικές κυρώσεις. Ειλικρινά, οι Δυτικοί πολιτικοί ηγέτες εξαπατούν τους ίδιους τους εαυτούς τους, εάν πιστεύουν ότι η βιομηχανία πετρελαίου του Ιράν μπορεί να ρυθμιστεί στα μέτρα τους με την επιβολή τόσο πορωδών κυρώσεων. Είναι απολύτως πιθανό ότι το Ιράν δεν θα πουλήσει ούτε ένα λίτρο λιγότερο αργό πετρέλαιο από ό, τι έχει να προσφέρει.
Αντί να πάει προς την ΕΕ, το πετρέλαιο απλά θα πηγαίνει στις ασιατικές χώρες.
Το μειονέκτημα για το Ιράν σε αυτό το καθεστώς είναι ότι διαπραγματεύοντας μη δολαριακές αγορές με τη Ρωσία και την Κίνα θα επιφορτιστεί με πολιτική δραστηριότητα, σε αντίθεση με μια απλή κοινή συναλλαγή αγοράς. Αυτό αποτελεί μια σημαντική μειονεκτική αλλαγή των κανόνων του παιγνιδιού. 
Ο «πελάτης» θα κρατήσει το πάνω χέρι στις συναλλαγές για την οικονομική επιβίωση του Ιράν. Οπότε το Ιράν θα εφαρμόσει αυτή τη διαδικασία, θα αλλάξει την Ασία για το προβλέψιμο μέλλον, και θα αρχίσει να επηρεάζει τις συνθήκες στο σταυροδρόμι της Ασίας με την Ευρώπη και την Αφρική νωρίτερα από ό, τι φανταζόμαστε. Οι πολιτικές συνέπειες αυτής της αλλαγής στις σχέσεις εξουσίας, θα είναι ομοιόμορφα δυσμενείς για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους μας.

Εν τω μεταξύ, το ιρανικό φυσικό αέριο συνεχίζει να ρέει. Η Τουρκία, όπως η Κίνα, αξιοποιούν την επισφαλή θέση του Ιράν για να διαπραγματευτούν μείωση των τιμών του ιρανικού φυσικού αερίου. Αλλά το Πακιστάν προχωρά με το Ιράν ένα σχέδιο κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου που προορίζεται να μεταφέρει τελικά το αέριο προς την Ινδία επίσης. Και παρόλο που η ΕΕ έχει καταταράσσει το ιρανικό αργό πετρέλαιο, η BP φέρεται να πιστέψει ότι το φυσικό αέριο από το πεδίο της Κασπίας Θάλασσας στο οποίο το Ιράν διαθέτει το 10% θα εξαιρεθεί από την επιβολή κυρώσεων. Η εξαγωγή του φυσικού αερίου του Ιράν θα συνεχίσει να αποτελεί πηγή σκληρού νομίσματος  -ό, τι και να σημαίνει σκληρό νόμισμα σήμερα.

Το σημείο άρθρωσης της αλλαγής

Το αδρανές παγκόσμιο καθεστώς του σκληρού νομίσματος και η αποτελεσματική εθνική ανεξαρτησία που υποστυλώνει  -για τον καθένα που μπορεί να δημιουργήσει ισχυρό, τίμιο εμπόριο-  βρίσκεται ήδη στη διαδικασία κατάρρευσης. Προσπαθώντας να απομονώσει το Ιράν από αυτό το καθεστώς υπονομεύει το ίδιο το καθεστώς, επειδή η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία είναι όλες πρόθυμες να λειτουργούν έξω από αυτό κάνοντας συναλλαγές με το Ιράν. Αυτή είναι μια αντανάκλαση όχι μόνο της αντίστασης τους στην αμερικανική πολιτική στο Ιράν, αλλά και η αξιολόγησή τους για τις προοπτικές της Δύσης για τη σταθερότητα. Η αντίληψη για την ασφάλεια μέσω του αμερικανικού δολαρίου και το καθεστώς ασφάλειας των ΗΠΑ δεν είναι πλέον ο κυβερνών παράγοντας «κόστους». Οι γίγαντες της Ασίας είναι πρόθυμοι να δεχτούν το κόστος για αυτό που είναι ουσιαστικά ένα σύστημα ανταλλαγών που βασίζεται στην πολιτική, γιατί η υψηλότερη προτεραιότητα τους είναι να δρομολογήσουν τα πράγματα από την γεωπολιτική σκοπιά.


Σε κάποιο σημείο, άλλα έθνη θα αντιμετωπίσουν κατά πάσα πιθανότητα το πρόβλημα της επιλογής μεταξύ του να κάνουν σιωπηρές συμφωνίες με τους Ασιάτες γίγαντες, ή να κολλήσουν στις ηρωικές κινήσεις της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών  -των οποίων η ίδια η νομισματική τους σταθερότητα είναι καθημερινά λιγότερο εφικτή. Μια γρήγορη επίλυση του προβλήματος του Ιράν θα αποτρέψει αυτή την επιλογή, αλλά μια τέτοια λύση είναι σχεδόν αδύνατη, ακόμα κι αν δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τελείως ένα θαύμα. Οι κυρώσεις κατά του Ιράν είτε θα αρθούν χωρίς την επίτευξη του στόχου τους, ή  -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- θα μεταμορφώσουν ριζικά το γεωπολιτικό περιβάλλον της Ασίας. 
Το τελευταίο είναι το πιο πιθανό σε αυτό το σημείο.

Κίνηση της Κίνας να κατέχει μια κεντρική θέση

Η Ρωσία έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας με το Ιράν: την κοινή θαλασσιά σύνδεση μέσω της Κασπίας Θάλασσας. 
Αλλά η Κίνα αγωνίζεται για να μεριμνήσει για τα δικά της πλεονεκτήματα, και, μέσα από τη βιομηχανία πετρελαίου, έχει καταφέρει να εγκατασταθεί  -σε κάτι σαν Ναπολεοντική κίνηση-  σε κεντρική θέση στα πιο σημαντικά σύνορα στην περιοχή: τα νότιο σύνορα μεταξύ του Ιράν και του Ιράκ.

Στις 22 Ιανουαρίου, ο Michael Ledeen τόνισε με μικρή έκθεση σχετικά με την συμφωνία που συνήφθη πρόσφατα μεταξύ του Πεκίνου και της Τεχεράνης, η οποία θα επιτρέψει την Κίνα να αναπτύξει κοιτάσματα πετρελαίου στο δυτικό Ιράν. Εκτός από την υπογράμμιση της περιοχής όπου οι Κινέζοι θα δημιουργήσουν τις υποδομές, η έκθεση υποστηρίζει ότι η συμφωνία προβλέπει ότι η Κίνα να δώσει στρατιωτική προστασία για τις πετρελαιοπηγές. Αυτό μπορεί να σημαίνει (η όχι) ότι η κινεζική παρουσία θα περιλαμβάνει οπλικά συστήματα τέτοια, όπως πύραυλους αεράμυνας, αλλά καλύπτει αναμφίβολα αποσπάσματα ασφαλείας κοιτασμάτων πετρελαίου που θα μπορούσαν να είναι επανδρωμένα από τον κινεζικό στρατό.

Η Κίνα προβληματίστηκε λίγο για τη συγκάλυψη της ανάπτυξης στρατευμάτων στην επαρχία του Γκιλγκίτ-Μπαλτιστάν, στο βόρειο Πακιστάν  -δεν είναι με οποιοδήποτε τρόπο αδιανόητο για την Κίνα να μεταφέρει στρατεύματα στο Ιράν, αν μπορεί να το εξασφαλίσει. Η περιοχή όπου η Κίνα θα επιχειρήσει είναι εξίσου ενδιαφέρουσα. Εκτός από την ζώνη της ακτής του Περσικού Κόλπου  -σύμφωνα με πληροφορίες, 8 χλμ (4 ναυτικά μίλια) προς τη θάλασσα-  οι Κινέζοι θα εγκατασταθούν σε μια περιοχή που εκτείνεται από την επαρχία Ilam μέχρι το Marivan κατά μήκος των συνόρων με το Ιράκ (βλ. χάρτη παρακάτω). Υπάρχει μια πρόσθετη παραχώρηση στο βορειοδυτικό Ιράν, στην ακτή της Κασπίας Θάλασσας.

 Η Κίνα στα σύνορα Ιράν-Ιράκ. Χάρτης των κοιτασμάτων πετρελαίου από www.gregcroft.com. Σημειώσεις από τον συγγραφέα.
Η Κίνα αναπτύσσει ήδη κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου από την ιρακινή πλευρά των συνόρων, απέναντι από την επαρχία Ilam (βλ. χάρτη). Στα τέλη Δεκεμβρίου, η Κινέζικη National Petroleum Corporation (CNPC) μετέφερε το πρώτο πετρέλαιο στην αγορά από το κοίτασμα  Αλ-Ahdab στο Ιράκ στην επαρχία Wasit. Η CNPC αναπτύσσει και το κοίτασμα πετρελαίου Halfaya, νοτιοδυτικά του Αλ-Ahdab στην επαρχία Maysan (και συμμετέχει στην ανάπτυξη κοιτασμάτων πετρελαίου στη Rumaila, στο νότιο άκρο του Ιράκ).

Τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου του Ιράν βρίσκονται σχεδόν ολόκληρα στα δυτικά σύνορα του. Αλλά το Ιράκ ποικίλλει περισσότερο γεωγραφικά, και η επιλογή της Κίνας στο Ιράκ ήταν να συνεχίσει στις πετρελαιοφόρες περιοχές κοντά στα νότια σύνορα με το Ιράν. Οι πετρελαιοπηγές, όπου η Κίνα επιχειρεί  -αν περιλαμβάνεται η Rumaila-  βρίσκονται σε κάθε πλευρά της ιρακινής προσέγγισης μέσα από τη επαρχία Βασόρα στο Σατ-al-Arab, όπου ο Τίγρης-Ευφράτης εκβάλλει στον Περσικό Κόλπο. Με τις τοποθεσίες που ελέγχουν τα σύνορα Ιράν-Ιράκ και το για πολύ καιρό αμφισβητούμενο Σατ-al-Arab, η Κίνα δεν θα μπορούσε να επιλέξει μια γεωπολιτικά σημαντικότερη περιοχή για να εδραιώσει την παρουσία της  -και για να έχει βάσιμο μέσο για τη μεταφόρτωση τεράστιων εμπορευμάτων σε μεγάλα κοντέινερ. Εν τω μεταξύ, φυσικά, εξάγει και πετρέλαιο.



Θα ήταν λάθος να ερμηνεύσουμε αυτή τη κίνηση ως πρώτο μέτρο για τη διεξαγωγή επιθετικού πολέμου. Αυτό δεν είναι ο στόχος του Πεκίνου. 
Αυτό που οι Κινέζοι έχουν κατά νου είναι η θέσπιση μιας επιρροής τόσο στο Ιράκ όσο και στο Ιράν που θα διασφαλίζει τη συμμετοχή της Κίνας στην επίλυση των διαφορών, κάνοντας νέες συμφωνίες, και την επίτευξη συμφωνίας σχετικά με τις αρχές για την περιφερειακή τάξη. Η Κίνα δεν θέλει να καταπολεμήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στον Περσικό Κόλπο, αλλά ελπίζει να αποτρέψει τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ υποστηρίζοντας μια κινεζική συμμετοχή στους στόχους που μπορεί να έχουμε για επίθεση, και στις ρυθμίσεις που μπορεί να προσπαθήσουμε να χαλάσουμε.




Τι, τελικά, θα κάνουμε σχετικά με τις μεταφορές πετρελαίου από το Ιράν στην Κίνα; Αν αυτές συνάπτονται από την Κίνα και διακινούνται από, ας πούμε, δεξαμενόπλοιο υπό Λιβεριανή σημαία με ιδιοκτήτη από μια ασιατική χώρα ή της Μέσης Ανατολής, θα πάμε πέρα ​​από την έκδοση προειδοποιήσεων και θα επιτεθούμε πραγματικά σε πετρελαιοφόρα, ή θα τιμωρήσουμε έθνη με τα οποία έχουμε καλές σχέσεις; Θα μπορούσαμε να θέσουμε παρόμοιες ερωτήσεις σχετικά με τις υπεράκτιες εξέδρες άντλησης πετρελαίου στα ιρανικά ύδατα που προστατεύονται από αποσπάσματα Κινέζων στρατιωτών;

Η ναυτική συνιστώσα

Η Κίνα δεν εγκατέλειψε την ισορροπία των ναυτικών δυνάμεων στην περιοχή του Περσικού Κόλπου στην τύχη: το Δεκέμβριο του 2011, οι Κινέζοι «εξέταζαν» μια προσφορά ναυτικής βάσης από τις Σεϋχέλλες, στον Ινδικό Ωκεανό ανατολικά της Αφρικής, η οποία θα επιτρέψει το πολεμικό ναυτικό του Πεκίνου να βελτιώσει τις υπάρχουσες υποδομές και να ελλιμενίσει μια μεγάλη ναυτική δύναμη που θα αναπτύσσεται συνεχώς. Οι Κινέζοι έχουν αναπτύξει ευκολίες ελλιμενισμού στο Τζιμπουτί, στην Ερυθρά Θάλασσα, και κατασκεύασαν το πακιστανικό λιμάνι του Γκουαντάρ, αμέσως έξω από τον Περσικό Κόλπο (και αφού προέβη σε μια εντατικοποιημένη σειρά από πραγματικές στρατιωτικές ασκήσεις με το Πακιστάν κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών). Το κινεζικό πολεμικό ναυτικό έχει πραγματοποιήσει μια σειρά επισκέψεων στο λιμάνι του Ομάν, από τότε (2008) που ασκεί περιπολίες συνοδείας κατά της ναυτικής πειρατείας στον Κόλπο του Άντεν και την Αραβική Θάλασσα. Η ναυτικές δυνατότητες ελλιμενισμού στις οποίες η Κίνα μπορεί να έχει πρόσβαση έχουν πολλαπλασιαστεί σημαντικά κατά τα τελευταία 3 χρόνια.

Η Ρωσία επίσης διαπραγματεύεται μια συμφωνία ελλιμενισμού του στόλου της με τις Σεϋχέλλες, και η ναυτική δύναμη που έχει αναπτύξει  είναι η μεγαλύτερη  από το 1991. Εκτός από το αεροπλανοφόρο «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ» στην περιοχή της Μεσογείου, το ρωσικό ναυτικό διατηρεί πολεμικό στόλο κατά της ναυτικής πειρατείας στον Κόλπο του Άντεν  -εκτός από τις περιπτώσεις που αυτός ο στόλος  διεξάγει πολεμικά γυμνάσια με την Ινδία .


Μένει να δούμε αν είτε η Ρωσία είτε η Κίνα θα είναι σε θέση να αναπτύξουν δυνάμεις, όπως για αναγνώριση ή χερσαίες βάσεις βομβαρδιστικών αεροπλάνων τα οποία απαιτούν τη χρήση τοπικών αεροδρομίων. Μπορούν ή δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τη συνεργασία χωρών της Νότιας Ασίας επ 'αυτού. Αλλά και οι δύο θα έχουν τις Σεϋχέλλες, τουλάχιστον για ορισμένους σκοπούς.


Και πάλι, κανένα από τα δυο έθνη θέλει να μπει σε πόλεμο με τις ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ. Αυτό που θέλουν να κάνουν είναι να αποθαρρύνουν τη Δύση από το να ενεργεί με συνοπτικές διαδικασίες με δική της πρωτοβουλία, με μια δικιά τους αποτρεπτική παρουσία στην περιοχή. Τα Δυτικά έθνη δεν θα έχουν πλήρη ελευθερία κινήσεων σε αυτή την περίπτωση, και όλοι οι υπολογισμοί θα γίνουν διαφορετικά.

Μια υδροκρίτη δοκιμή της Δυτικής θέλησης

Ένα παράδειγμα για το τι θέλουν η Ρωσία και η Κίνα να είναι σε θέση να επιβάλουν παρατηρήθηκε νωρίτερα αυτό το μήνα στη Μεσόγειο. 
Κυρώσεις, που περιλαμβάνουν την απαγόρευση εισαγωγών όπλων θα επιβληθούν κατά της Συρίας, ενώ το απαίσιο καθεστώς Άσαντ συνεχίζει τη σφαγή του λαού του. Με το ρωσικό αεροπλανοφόρο στη περιοχή  -η μεγαλύτερη συνάθροιση ναυτικής δύναμης της Μεσογείου αυτή τη στιγμή-  η Μόσχα πραγματοποίησε μια σημαντική δοκιμή για τη βούληση των ΗΠΑ και της ΕΕ. 
Το αποτέλεσμα ήταν ότι ένα φορτηγό πλοίο που μετέφερε ρωσικά όπλα επετράπη να προσεγγίσει τη Συρία , κατά παράβαση των κυρώσεων, αφού έδωσε στις κυπριακές αρχές ψευδή διαβεβαίωση ότι ο προορισμός του δεν ήταν η Συρία. Το ΝΑΤΟ δεν έκανε καμία προσπάθεια να αναχαιτίσει την παράδοση των όπλων στον Άσαντ.


Η Ρωσία είναι δικαιολογημένη εάν υποτεθεί ότι αυτή η παθητικότητα από το ΝΑΤΟ ήταν αποτέλεσμα της παρουσίας της ρωσικής ναυτικής δύναμης. Ίσως ο καθοριστικός παράγοντας ήταν στην πραγματικότητα η αδιαφορία των δυτικών κυβερνήσεων, αλλά με αυτό το μικρό επεισόδιο, οι Ρώσοι έχουν δείξει τουλάχιστον ότι η παρουσία μιας ναυτικής πολεμικής δύναμης ενισχύει την αδιαφορία. Αυτό, εν πάση περιπτώσει, θα είναι το μάθημα που θα κρατήσουν από αυτή την εμπειρία. Η ίδια αρχή μπορεί να εφαρμοστεί στον Περσικό Κόλπο.

Τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης έδωσαν λίγη σημασία για τη ρωσική αποστολή όπλων προς τη Συρία, η οποία ακολουθήθηκε αμέσως με την ανακοίνωση της πώλησης πολεμικών αεροπλάνων στη Συρία. Η Ατλαντική Δύση απέτυχε σε αυτό το τεστ της θέλησης, και η Ρωσία είναι πιθανό να στηρίξει πιο τολμηρά το καθεστώς του Άσαντ. (Σημείωση: Αν και η συμπεριφορά της Ρωσίας είναι κατά μία έννοια σαφώς ανήθικη, είναι κατανοητή από τη σκοπιά της ασφάλειας της Ρωσίας. Οι Ρώσοι δεν μπορούν να δεχτούν ένα αποτέλεσμα στο οποίο η Τουρκία θα επίλεγε ουσιατικά τη νέα ηγεσία της μετα-Άσαντ Συρίας. Και όμως, αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα έχει προωθήσει η κυβέρνηση Ομπάμα. 
Εάν είναι αλήθεια ότι ο Ερντογάν πεθαίνει από καρκίνο, η Μόσχα θα ελπίσει ότι θα κρατήσει έναν σφιγκτήρα για τη διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης (status quo), τουλάχιστον έως ότου αλλάξει η κατάσταση στην Τουρκία.

Τι γίνεται με αυτόν τον αγωγό;

Εν τω μεταξύ, μια άλλη ενδιαφέρουσα εξέλιξη  -ή μάλλον απουσία εξέλιξης-  σχηματίζει τις εξελισσόμενες συνθήκες του μετα-αμερικανικού κόσμου. Υπήρξε μεγάλη ελπίδα για τον αγωγό πετρελαίου που κατασκευάζεται διαμέσου του Ομάν για να συνδέσει τον Περσικό Κόλπο με την Αραβική Θάλασσα, παρακάμπτοντας τα στενά του Ορμούζ. Ο αγωγός ξεκίνησε στις αρχές του 2009. Ο Ιανουάριος 2012 φαινόταν να είναι ακριβώς ο καταλληλότερος χρόνος για τα εγκαίνια του, με την αναγνώριση ενός ανακουφισμένου κόσμου. Τα ΗΑΕ – στην ακτή του Περσικού Κόλπου από όπου ξεκινά ο αγωγός  -είχαν υποσχεθεί για σχεδόν ένα χρόνο ότι το πετρέλαιο θα άρχισε να ρέει μέσω του αγωγού σύντομα.



Στις αρχές Ιανουαρίου, όμως, μη κατονομαζόμενες πηγές, αποκάλυψαν ότι τα εγκαίνια του αγωγού θα καθυστερήσουν τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 2012 (βλέπετε εδώ επίσης). Όλοι οι μέτοχοι της εταιρείας του αγωγού, σύμφωνα με πληροφορίες, αρνήθηκαν να σχολιάσουν στα μέσα ενημέρωσης  -καθώς ο ανάδοχος για την κατασκευή του αγωγού είναι θυγατρική εταιρία της κινεζικής CNPC.
Γιατί θα ήθελε η Κίνα να καθυστερήσει την λειτουργία του αγωγού; Ίσως επειδή η ανακούφιση από την πίεση της κρίσης των Στενών του Ορμούζ θα ήταν πλεονέκτημα για την ηγεσία των ΗΠΑ, ενώ διατηρώντας την πίεση, με τις τρέχουσες συνθήκες, δημιουργεί κίνητρα για τα έθνη του Κόλπου να αναζητήσουν νέους συσχετισμούς. Σίγουρα η Κίνα μπορεί να διαπραγματευτεί καλύτερες συμφωνίες με το Ιράν κάτω από πυροβόλο όπλο. Εν τω μεταξύ, η κεντρική θέση της Κίνας ως ανάδοχος του αγωγού σημαίνει ότι αν εκραγεί η κρίση του Ορμούζ, η Κίνα μπορεί να διαπραγματευτεί σκληρά με τα έθνη κάτω από την οικονομική πίεση που θα ζητήσουν την ροή του να μπει σε λειτουργία. Δεν είναι σαφές τι είναι πίσω από την καθυστέρηση του αγωγού, αλλά είναι σαφές ποίος αντλεί πλεονέκτημα από αυτήν.

Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να ανακρουστούν από αυτή την ανάλυση  -αλλά οι αναγνώστες από το Βιετνάμ ή την Ιαπωνία πιθανώς δεν θα ήταν, ούτε πολλοί άλλοι από την περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού. Αυτό είναι το μοντέλο των γεωπολιτικών πιέσεων, ελιγμών, και εκφοβισμού με την οποία δραστηριοποιείται η Κίνα. Η Ρωσία κάνει τα ίδια, εδώ που τα λέμε, αλλά η Κίνα έχει μεγαλύτερο πλεονέκτημα στο κρυφό μέτωπο της δυτικής γνώσης και προσδοκιών.


Το δράμα που παίζεται σε όλη τη Μέση Ανατολή, μας δίνει μια εξαιρετική γεύση για το πώς θα είναι ο κόσμος χωρίς το χέρι διακυβέρνησης της αμερικανικής δύναμης. Και αν τα Δυτικά έθνη δεν μπορούν πλέον να δικαιολογήσουν τη χρήση δύναμης για τη διαφύλαξη και προώθηση των εμπορικών όρων μας για την ήρεμη ασφάλεια των εθνικών συνόρων, το εμπόριο, τα ταξίδια, και η πνευματική ανταλλαγή  -αντί αποδοκιμάζοντας και ζητώντας συγγνώμη για οποιαδήποτε κατάσταση πρέπει να εκτελεστεί-  ο κόσμος θα κάνει μικρή χρήση της Δυτικής ηγεσίας. Αν η μοίρα των άλλων λαών είναι να καταδικαστούν να διαπραγματευτούν σε θέση αδυναμίας κακές συμφωνίες με τους Κινέζους ολιγάρχες, δεν υπάρχει κανένα πλεονέκτημα η σωτηρία από το να ακούσουν διαλέξεις από τον Barack Obama, την Hillary Clinton, ή από την παρέλαση ευερέθιστων Ευρωπαίων όταν θα κλείσουν οι συρόμενες σιδερένιες πύλες.
JE Dyer

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

The nEUROn program

The nEUROn program
Neuron is the European unmanned combat air vehicle (UCAV) demonstrator for the development, integration and validation of UCAV technologies and is not for military operational deployment. Dassault unveiled a life-size model of Neuron at the 2005 Paris Air Show. The operational UCAV is expected to be a larger design than the Neuron demonstrator. The aircraft performs an air-to-ground mission in a network centric warfare.


The main aim of the Neuron programme is to sustain and develop European manufacturers' aeronautic and other technologies for next-generation combat aircraft and UAVs.
By mid 2005, a series of memorandums of understanding had been signed and industrial teaming arrangements been set up. By the end of 2005, the governments of France, Greece, Italy, Spain, Sweden and Switzerland had agreed to invest in the Neuron programme.
In February 2006, the Neuron programme was formally launched with the award, by the French DGA on behalf of the participating nations, of a contract to Dassault as prime contractor for the design and development of the Neuron demonstrator.
This began a 15-month feasibility phase. The DGA awarded a contract for a 19-month project definition phase in June 2007. This will be followed by the production of a Neuron demonstrator. Dassault will carry out ground tests and first engine run up in 2011. First flight of the Neuron is scheduled for 2012. Flight tests will begin in France followed by tests in Sweden and then Italy.
The UCAV will be able to launch precision-guided munitions from an internal weapons bay and will have a stealth airframe with reduced radar and infrared cross-sections.
Neuron programme
Dassault Aviation is the design authority with responsibility for the general design, system architecture, the flight control system and final assembly together with ground tests and flight tests. Dassault's UAV and UCAV design capability was developed under a sequence of experimental development and validation programmes, Aeronef validation experimental (AVE). Dassault started the AVE LogiDuc programme (AVE logistics to demonstrate UCAV) in 1999.
Saab Aerosystems, based in Linkoping, Sweden, is responsible for overall design, fuselage, avionics, fuel system, flight control, airworthiness, autonomy, multipayload capabilities, structural design and manufacture and ground and flight testing.
"The Neuron UCAV will incorporate highly advanced avionics, stealth and network-centric technologies."
Dassault Aviation received the front and central fuselage section of the Neuron UCAV demonstrator from Saab on 25 January 2011. Saab has built strong capability in UAV and UCAV technology with the SHARC Swedish highly advanced research configuration demonstrator, FILUR flying innovative low-observable unmanned research UAV, the EuroMALE European medium-altitude long-endurance UAV with EADS and the establishment of the Link Lab drone development centres, a joint venture with Linkoping University.
Technology development on the Neuron programme would be applicable to planned upgrades of the Saab Gripen fighter aircraft, which is expected to remain in service until about 2035.
In March 2004, the Hellenic Aerospace Industry (HAI) and Dassault signed a memorandum of understanding (MoU) on the Dassault UCAV programme, which became the Neuron programme. Under the terms of the MoU, HAI is responsible for the engine exhaust, the rear fuselage section and the test rig. The rear fuselage section was delivered to Dassault Aviation in January 2011.
EADS CASA of Spain is responsible for the wings and also the ground station and integration of the data link. EADS CASA and Dassault signed the MoU agreement in May 2005. EADS CASA delivered the wings of the Neuron to Dassault in March 2011. The wings were shipped to Istres for final assembly.
Ruag in Switzerland is responsible for the weapons interface and wind tunnel testing.
Alenia Aeronautica in Italy is responsible for the development of the electrical power system, the air data system, development of the Smart Weapon Bay, and for flight testing. It delivered the weapon bay doors and mechanism of the Neuron demonstrator to Dassault Aviation in May 2011.
During 2005, Turkey formally applied to take part in the EADS MALE medium-altitude long-endurance UAV programme and the Dassault-led Neuron programme.
An attitude and heading reference system (AHRS) will be supplied by the LITEF, a subsidiary of Northrop Grumman to the Neuron UCAV. The LCR-100 Gyrocompass AHRS is a north-finding attitude and heading reference system based on a fibre-optic gyro and micro-electromechanical (MEMS) accelerometers.
Design and appearance
The Neuron is of similar appearance to the AVE-C which is the second prototype of the Dassault Petit Duc and which has high-manoeuvrability unstable yaw aircraft control. Like the Ave-C, the Neuron has no tail fin and a swept W-shaped wing design
The system will incorporate highly advanced avionics, stealth and network-centric technologies. Simulations and flight tests will demonstrate the capability of flight in controlled airspaces and the operation of the Neuron in a network-centric battlefield environment.
The air vehicle fuselage length and the wingspan are approximately 10m. The empty weight of the air vehicle is around 4,500kg and with a full payload the weight will be about 6,000kg. The air vehicle has tricycle-type landing gear for runway take-off and landing.
Neuron will have the capability to carry two laser guided 250kg (550lb) bombs in two weapon bays. The air vehicle is expected to have an endurance of several hours and high subsonic speed i.e. a maximum speed of Mach 0.7 to Mach 0.8.
"The UCAV will be able to launch precision-guided munitions from an internal weapons bay."
The unmanned Neuron will be controlled from ground-based stations and from control stations in combat aircraft such as the French Rafale or the Swedish Gripen.
In June 2005, Thales was selected to develop the datalink system for Neuron. The system will connect the ground control station with the UCAV by a high-rate Nato standard STANAG 7085 datalink and a low-rate datalink: The high-rate datalink will allow secure transmission of application data (video, imagery and radar) and air vehicle command and control data. The low-rate datalink will use secure technologies and a different frequency band to ensure data integrity.
Neuron engines
The air vehicle will be powered by two Adour mk951 jet engines from the Rolls Royce and Turbomeca joint venture RRTM. The Adour mk951 is already fitted on BAE Systems Hawk 128 aircraft. The air intake is in a flush dorsal position above the nose.
The engine features a new fan and combustor and is also equipped with full authority digital engine control (FADEC) which reduces the workload of the pilot by performing automated operations.
Performance
The maximum speed of the aircraft varies between Mach 0.7 and 0.8. Neuron weighs around 4,500kg and its maximum take-off weight 6,000kg.

Programme Milestones
The nEUROn programme was launched in 2003.
The main contract was notified to the prime contractor in 2006, the industrial partnership contracts were signed concurrently.
The first flight of the technological demonstrator is planned for mid-2012, in Istres (France).
Demonstrations flights
The scenarios to be validated through the demonstration flights will be as follows:
·         insertion in the test range airspace,
·         air-to-ground subsonic mission,
·         detection, localisation, and autonomous reconnaissance of ground targets without being detected (“to see without being seen”),
·         air-to-surface weapon release from an internal bay.
 Programme status
By mid-year 2011, the status of the nEUROn programme is the following:
a) The different parts of the airframe have been manufactured and are delivered to Dassault Aviation in Istres facilities (France):
·         the main fuselage by SAAB,
·         the rear fuselage and the exhaust nozzle by HAI,
·         the wings by EADS-CASA,
·         the bay doors by Alenia,
·         the weapon interface by RUAG,
·         the structural parts contributing to the low observability by Dassault Aviation factories of Argenteuil and Biarritz.
b) The final assembly and the final layout of the piping, electrical wiring and equipment installation, including the engine and the landing gears, are under final stages in the Dassault Aviation facilities, in Istres.
c) The software integration in the various electronic equipments is in progress on the “global integration tests rig” in Istres.
Programme organisation
The programme of the nEUROn technological demonstrator is organised as follows:
·         a single executive agency, the French DGA which awarded a main contract to the prime contractor and manages the project,
·         a single prime contractor, Dassault Aviation company, which is in charge of the main contract implementation.
Ever since the beginning of the programme, the French authorities have clearly stated their will that the UCAV technological demonstrator project should contribute to the build-up of a European defence identity by fully opening it to cooperation. As such, about half of the tasks are entrusted to non-French industrial partners.
In terms of management, this organisation guarantees the best efficiency in a full partnership approach and cooperative relations between the various actors, as well as an improved budgetary control.
An efficient european cooperation scheme
In accordance with the guidelines defined by the French DGA, Dassault Aviation has entrusted about 50% of the work value to European partners, elected after a scrutinized evaluation based on:
·         experience and excellence:
The objective of this project is not to create new technological capabilities everywhere in Europe, but to take the full benefit of the already existing technological niches.
·         competitiveness: 
This project has the ambition to find new ways for costs reduction. Each partner, in addition to their technical excellences, is invited to apply for the most efficient "value for money".
·         state budget allocation:
It is a condition imposed by the French DGA that each country having the ambition to participate to the nEUROn programme shall contribute to its financing. For more flexibility, no constraint in term of "geographical return" is assigned to this project, as already dealt with at governmental level.
The industrial team of the nEUROn programme is composed of:
·         Dassault Aviation (France), in addition to being the design authority, takes care of the general design and architecture of the system, the flight control system, the implementation of low observable devices, the final assembly, the systems integration on the “global integration tests rig”, the ground tests, and the flight tests,
·         Alenia (Italy) contributes to the project with a new concept of internal weapon bay (“Smart Integrated Weapon Bay” - SIWB), an internal EO/IR sensor, the bay doors and their operating mechanisms, the electrical power and distribution system, and the air data system,
·         SAAB (Sweden), is entrusted with the general design of the main fuselage, the landing gear doors, the avionics and the fuel system,
·         EADS-CASA (Spain) brings its experience for the wings, the ground station, and the data link integration,
·         Hellenic Aerospace Industry - HAI (Greece) is responsible for the rear fuselage, the exhaust pipe, and the supply of racks of the “global integration tests rig”,
·         RUAG (Switzerland) is taking care of the low speed wind tunnel tests, and the weapon interfaces between the aircraft and the armaments.
Innovative industrial solutions
The nEUROn is the first large size stealth platform designed in Europe.
Building on the experience gained from recent projects, for the first time in a military project, the nEUROn is designed and developed within the frame of a completely integrated “Product Lifecycle Management” (PLM) environment, through a “virtual plateau”, allowing Dassault Aviation and its partners, located in the different countries, to simultaneously work together on the same design data base, independently from the location where the design activities are currently performed.
All the teams involved from the very beginning of the programme know them each other very well, thanks to the development tasks jointly performed in the design office implemented inside the Dassault Aviation facilities of St-Could, as well as with the daily use of distant collaborative tools provided with the “virtual plateau”.
Today, the same teams still work together close to the aircraft, or on the “global integration tests rig”.
This specific and innovative organisation allows to achieve a perfect tempo to rapidly solve any technical events occurring during the development phase of the programme.
These advantages, associated to a highly flexible, pro-active and incentive management process, efficiently contribute to focus towards the next major milestone: the first flight of the nEUROn demonstrator.

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012


Russian naval exercise in the Mediterranean

Kuznetsov to Greece


Vessels from three of Russia’s fleets will be conducting naval drills in the Mediterranean in the coming days.
The Greek Joint Staff has given green light for the Russia vessel group led by the country’s only aircraft carrier “Admiral Kuznetsov” to conduct flights in western Greek air territory. The exercise will probably take place in the days January 3-6, Vedomosti writes.
The vessel group includes the destroyer “Admiral Chabanenko”, the support vessel “Nikolay Chiker” and the tanker “Sergey Osipov” from the Northern Fleet, the frigate “Yaroslav Mudry” from the Baltic Fleet as well as vessels from the Black Sea Fleet.
The vessels group from the Northern Fleet left its base in Severomorsk on December 6 and is planned to visit ports in Lebanon and Syria.
Admiral Kuznetsov” last conducted drills in the area in January 2009, as BarentsObserver reported.