Η επίθεση στη Μόσχα θυμίζει τους δεσμούς μεταξύ των ισλαμιστών και των ριζοσπαστών εθνικιστών του Κιέβου
Λίγη σημασία έχει αν η επίθεση στο κοινό στη συναυλία του Κρόκους Σίτυ Χωλ στη Μόσχα προετοιμάστηκε από το Ντάες/ΙΣΙΣ με ή χωρίς τους Ουκρανούς: αυτοί οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να δουλεύουν μαζί.
Αυτό συνεχίζεται εδώ και τρία τέταρτα του αιώνα, αλλά εξακολουθεί να μην έχει ενσωματωθεί στη συλλογική συνείδηση: οι «ριζοσπάστες εθνικιστές» σήμερα στην εξουσία στο Κίεβο εργάζονται με την Αδελφότητα των Αδελφών Μουσουλμάνων και τις πολιτοφυλακές τους, υπό την επίβλεψη των Αγγλοσαξονικών μυστικών υπηρεσιών. Η βασική τους λειτουργία είναι να πολεμούν εναντίον των Ρώσων
Στις 22 Μαρτίου 2024, μια ομάδα τεσσάρων καταδρομών μαχητών επιτέθηκε στο κοινό μιας συναυλίας στο Κρόκους Σίτυ Χωλ στο Κρασνογκόρσκ (βορειοανατολικό προάστιο της Μόσχας), σκοτώνοντας 145 άτομα και τραυματίζοντας άλλους 140. Στη συνέχεια έβαλαν φωτιά στο κτίριο. Η τρομοκρατική ομάδα καταδρομών συνελήφθη από τους Ρώσους την ώρα που προσπαθούσε να περάσει τα ουκρανικά σύνορα ενώ τους περίμεναν στην άλλη πλευρά. ταυτοποιήθηκαν ως Τατζίκοι. Ομολόγησαν ότι είχαν στρατολογηθεί μέσω Διαδικτύου για να σκοτώσουν για χρήματα. Διαβεβαίωσαν ότι δεν είχαν επαφή με τον εργοδότη τους. Ωστόσο, πάνω τους βρέθηκε μια κάρτα επισκεπτηρίου στο όνομα Ντμίτρο Γιάρος. Δεδομένου ότι ο Γιάρος, ήταν ιδρυτής της πολιτοφυλακής Pravy Sektor, νούμερο 2 στο Ουκρανικό Συμβούλιο Ασφαλείας και μετά σύμβουλος του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων, οι ρωσικές αρχές κατηγόρησαν αμέσως την Ουκρανία. Ο Γιάρος αρνήθηκε την ανάμειξη της χώρας του [1]. Συνελήφθησαν επίσης επτά συνεργοί.
Η ρωσική αντιτρομοκρατική αστυνομία βασάνισε αυτούς τους τρομοκράτες και κινηματογράφησε τις ενέργειές της. Η δημόσια τηλεόραση τις έδειξε και τις σχολίασε. Η ρωσική κουλτούρα είναι τόσο ευρωπαϊκή όσο και ασιατική. Ο ρωσικός λαός δεν αισθάνεται καμία συμπόνια για τους εγκληματίες.
Το Ντάες/ΙΣΙΣ ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση, περικόπτοντας τις κατηγορίες για ρωσική επιχείρηση υπό ψευδή σημαία. Αυτοί οι τρομοκράτες δεν ήταν φανατικοί, αλλά επαγγελματίες. Δεν αυτοπυρπολήθηκαν δημόσια, αλλά τράπηκαν σε φυγή, όπως εκείνοι που επιτέθηκαν στο Παρίσι και στο Σεν Ντενί, σκοτώνοντας 130 ανθρώπους το 2015. Επομένως, δεν ενήργησαν από μίσος προς τη Ρωσία, αλλά ως μέρος μιας στρατιωτικής επιχείρησης της οποίας οι στρατηγικές επιπτώσεις έχουν μελετηθεί εκ των προτέρων.
Σύμφωνα με την εκπρόσωπο του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, Αντριέν Γουάτσον, οι τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτήν την επίθεση. Πολλοί σχολιαστές έχουν καταγγείλει εκ των προτέρων οποιαδήποτε συγχώνευση μεταξύ της ισλαμικής οργάνωσης και των υποστηρίξεων της κυβέρνησης του Κιέβου. Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι κατηγόρησε τη Ρωσία ότι κατηγορεί την Ουκρανία από αντανακλαστικά. Ωστόσο, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν διατήρησε τις κατηγορίες του αποκλειστικά κατά του Κιέβου, αγνοώντας το Ντάες/ΙΣΙΣ.
Από το 2014 και της ανατροπής του εκλεγμένου Ουκρανού προέδρου, έχουμε επισημάνει τακτικά τους δεσμούς μεταξύ των ριζοσπαστικών εθνικιστών και των ισλαμιστών, και ιδιαίτερα τον ρόλο του Ντμίτρο Γιαρός. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Δεν γνωρίζουμε αν οι Ουκρανοί οργάνωσαν ή όχι αυτή την επίθεση, αλλά είναι σαφές ότι γνώριζαν πολύ καλά τους επιτιθέμενους: οι Ουκρανοί ριζοσπαστικοί εθνικιστές και οι τζιχαντιστές πολεμούν μαζί εδώ και τρία τέταρτα του αιώνα.
• Πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αδελφότητα των Αδελφών Μουσουλμάνων σχημάτισε δεσμούς με τους Ναζί εναντίον των Βρετανών. Τίποτα το περίεργο σε αυτό, καθώς όλα τα αντιαποικιοκρατικά κινήματα της εποχής (συμπεριλαμβανομένου του Ινδού Μαχάτμα Γκάντι) στράφηκαν φυσικά προς την πλευρά του Άξονα σε αναζήτηση ενός συμμάχου. Γενικά, αποστασιοποιήθηκαν από αυτό μόλις επαλήθευαν επί τόπου τον ρατσισμό τους. Ωστόσο, η Αδελφότητα επωφελήθηκε από τις επιδοτήσεις από το Τρίτο Ράιχ κατά τη διάρκεια των ετών του πολέμου [2] και διατήρησε αυτούς τους δεσμούς σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Όταν, κατά την Απελευθέρωση, οι βρετανικές και αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ανέκτησαν πολλούς ηγέτες των Ναζί και τους ανακύκλωσαν στον «ψυχρό πόλεμο» τους εναντίον των Σοβιετικών, ανέκτησαν επίσης τη διακυβέρνηση της Αδελφότητας των Αδελφών Μουσουλμάνων. Ως εκ τούτου, ήταν πολύ φυσικό ότι η CIA έβαλε τον Γκέρχαρντ φον Μέντε, τον ειδικό των Ναζί για το Ισλάμ στη Σοβιετική Ένωση, να συνεργάζεται με τον Σαΐντ Ραμαντάν, γαμπρό του ιδρυτή της αδελφότητας. Ο τελευταίος, έχοντας αναλάβει μια εκπομπή στο δημόσιο ραδιόφωνο του Πακιστάν [3], η CIA τον τοποθέτησε στο Μόναχο στο Radio Free Europe/Radio Liberty. Εκεί ήταν παρουσιαστής μιας εκπομπής για τους Σοβιετικούς Μουσουλμάνους και συνάντησε τον Στέπαν Μπαντέρα, ηγέτη της Οργάνωσης των Ουκρανών Εθνικιστών (OUN), και το δεξί του χέρι, τον Γιάροσλαβ Στέτσκο, πρώην πρωθυπουργό της ναζιστικής Ουκρανίας. Είναι ακριβώς οι «Μπαντεριστές» (που περιγράφονται ως «Ουκρανοναζί» από το Κρεμλίνο, αλλά αυτοαποκαλούνται «ριζοσπάστες εθνικιστές») που πραγματοποίησαν το πραξικόπημα («EuroMaidan») του 2014 εναντίον του εκλεγμένου Ουκρανού προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς [4] .
• Στη δεκαετία του 1970, ο Σαουδάραβας δισεκατομμυριούχος Οσάμα Μπιν Λάντεν συμμετείχε σε συναντήσεις της Παγκόσμιας Αντικομμουνιστικής Ένωσης του Τσιάνγκ Κάι-Σεκ και του… Γιάροσλαβ Στέτσκο [5]. Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ήταν μέλος της Αδελφότητας και είχε εκπαιδευτεί από τον αδελφό του Σαγίντ Κουτμπ, στρατηγού της Αδελφότητας και θεωρητικού της τζιχάντ. Σε αυτό το πλαίσιο επιλέχθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να γίνει αρχηγός των μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν κατά των Σοβιετικών.
• Ναζί και ισλαμιστές πολέμησαν ξανά μαζί εναντίον των Ρώσων, κατά τη δημιουργία του Ισλαμικού Εμιράτου της Ιχκερίας (Δεύτερος Πόλεμος της Τσετσενίας, 1999-2000). Ωστόσο, δεν βρήκα ακριβή τεκμηρίωση της δέσμευσής τους.
Ο Ντμίτρο Γιάρος που προεδρεύει της συμμαχίας των Ουκρανών «ριζοσπαστών εθνικιστών» και των Ισλαμιστών πολιτοφυλακών των Αδελφών Μουσουλμάνων, 8 Μαΐου 2007 στο Τερνόπιλ.
• Στις 8 Μαΐου 2007, στο Τερνόπιλ (δυτική Ουκρανία), με πρωτοβουλία της CIA, οι «ακέραιοι εθνικιστές» της Ουκρανικής Λαϊκής Αυτοάμυνας και οι Ισλαμιστές της Αδελφότητας των Αδελφών Μουσουλμάνων δημιούργησαν ένα αντιρωσικό «αντιμπεριαλιστικό μέτωπο» υπό την κοινή προεδρία του εμίρη της Ιχκερίας, Ντόκκα Ουμάροφ, και του Ντμίτρο Γιάρος (ο οποίος έκτοτε έχει ανασυγκροτήσει την Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών (OUN) του Στέπαν Μπαντέρα. Οργανώσεις από τη Λιθουανία, την Πολωνία, την Ουκρανία και τη Ρωσία συμμετείχαν σε αυτή τη συνάντηση, συμπεριλαμβανομένων των ισλαμιστών αυτονομιστών από την Κριμαία, την Αδύγεα, το Νταγκεστάν, την Ινγκουσετία, την Καμπαρντίνο-Μπαλκαρία, την Καρατσάι-Τσερκεσία, την Οσετία, και την Τσετσενία. Ανήμπορος να πάει εκεί λόγω διεθνών κυρώσεων, ο Ντόκκα Ουμάροφ ζήτησε να διαβαστεί η συνεισφορά του εκεί [6].
• Τον τελευταίο μήνα, περίπου εκατό Ουκρανοί κομάντος των ειδικών δυνάμεων πολεμούν στο Σουδάν για να υποστηρίξουν τον στρατηγό Αμπντέλ Φατάχ Αλ Μπουρχάν [10]. Ο τελευταίος πήγε στη Λιβύη για να συναντήσει τον πρώην μουφτή El-Sadeq el-Gheryani, έναν αναγνωρισμένο ηγέτη των Αδελφών Μουσουλμάνων. Έστειλε επίσης κομάντος να πολεμήσουν γι’ αυτόν, άρα δίπλα στους Ουκρανούς. Αυτή ήταν μια από τις υποστηρίξεις που επέτρεψαν στον στρατηγό Αλ Μπουρχάν να ανακαταλάβει την Χαρτούμ, στις 12 Μαρτίου 2024, από τις δυνάμεις του αντιπάλου του, «στρατηγού» Μοχάμεντ Χαμντάν Ντάγκλο (γνωστός ως «Χεμεντί»).
Εδώ και δύο δεκαετίες, δεν έχουμε σταματήσει να τεκμηριώνουμε την χειραγώγηση των ισλαμιστών από τις αγγλοσαξονικές μυστικές υπηρεσίες. Δεν υπάρχει καμία πειστική εξήγηση για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου [11], τον πόλεμο κατά του Ιράκ και την «Αραβικές Ανοίξεις» [12]. Αυτή η αλήθεια δεν θα είναι δύσκολη να παραδεχθεί παρά μόνο για όσους πιστεύουν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι τίποτα άλλο από ρωσική επιθετικότητα και ότι οι Ουκρανοί «ριζοσπάστες εθνικιστές» πολεμούν μόνο για τη χώρα τους και στην χώρα τους.
[1] «"Офіційно заявляю: це не ми": Ярош спростував причетність українських військових до теракту у Підмосков’ї», Espreso, 23 березня, 2024.
[2] National Archives War Office, Dossier 208 (Military Intelligence, Middle East and Egypt), File 502, 23 octobre 1939, « Note on Wilhelm Stellborgen ».
[3] NARA (National Archives and Records Administration) RG 59 (General Records of the Department of State), Decimal Files, 1950-1954, 511.80/7-2753, Ambassade des États-Unis en Égypte, dépêche de Jefferson Caffery au Département d’État, « Colloquium on Islamic Culture and Saeed Ramadhan », 27 juillet 1953.
[4] “Ποιοι είναι οι Ουκρανοί ριζοσπαστικοί εθνικιστές;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 15 Νοεμβρίου 2022.
[5] « La Ligue anti-communiste mondiale, une internationale du crime », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 12 mai 2004.
[6] “Η CIA συντονίζει Nαζί και Nτζιχαντιστές”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 19 Μαΐου 2014.
[7] “Τζιχαντιστές φρουρούν τις διαδηλώσεις στο Κίεβο”, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 6 décembre 2013.
[8] “Islamic Units Help Ukraine Battle Rebels. Stocked With Chechens Eager to Defy Russia”, Andrew E. Kramer, The New York Times, July 8, 2015.
[9] « L’Ukraine et la Turquie créent une Brigade internationale islamique contre la Russie », par Thierry Meyssan, Télévision nationale syrienne , Réseau Voltaire, 12 août 2015.
[10] "Kyiv Sent Forces to Sudan to Counter Russia", Ian Lovett, Nikita Nikolaienko and Nicholas Bariyo, The Wall Street Journal, March 6, 2024.
[11] Η ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ - 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001 - ΚΑΝΕΝΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ ΔΕΝ ΣΥΝΕΤΡΙΒΗ ΣΤΟ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ, ΓΡΑΦΕΣ (2002).
[12] Sous nos yeux, Thierry Meyssan, éditions Demi-Lune (2020).
Les articles de cet auteur
Envoyer un message
