Τιερί Μεϊσάν: Ο πόλεμος, ο χωρισμός του κόσμου ή το τέλος μιας αυτοκρατορίας;

 

Ο πόλεμος, ο χωρισμός του κόσμου ή το τέλος μιας αυτοκρατορίας;

του Τιερί Μεϊσάν

Πολλοί κάνουν προγνωστικά για παγκόσμιο πόλεμο. Πράγματι ορισμένες ομάδες προετοιμάζονται γι’ αυτό. Αλλά τα κράτη είναι λογικά και, στην πραγματικότητα, μάλλον οραματίζονται έναν φιλικό χωρισμό, μια διαίρεση του κόσμου σε δύο διαφορετικούς κόσμους, τον έναν μονοπολικό και τον άλλο πολυπολικό. Ίσως να είμαστε πράγματι μάρτυρες ενός τρίτου σεναρίου: η «Αμερικανική Αυτοκρατορία» δεν παλεύει στην παγίδα του Θουκυδίδη, καταρρέει όπως πέθανε ο πρώην σοβιετικός αντίπαλός της.

ΔΙΚΤΥΟ ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ | ΠΑΡΙΣΙ (ΓΑΛΛΙΑ) | 11 AVRIL 2023

DEUTSCH ENGLISH FRANÇAIS NEDERLANDS PORTUGUÊS РУССКИЙ

Όλες οι αυτοκρατορίες είναι θνητές. Η «Αμερικανική Αυτοκρατορία» επίσης.

Πίνακας του Alexandre Granger

Οι «Στραουσιστές» των ΗΠΑ, οι Ουκρανοί «ριζοσπαστικοί εθνικιστές», οι Ισραηλινοί «ρεβιζιονιστές Σιωνιστές» και οι Ιάπωνες «μιλιταριστές» καλούν σε γενικευμένο πόλεμο. Είναι όμως μόνοι τους και δεν είναι μαζικά κινήματα. Κανένα κράτος δεν μπαίνει προς το παρόν σε αυτόν τον δρόμο.

Η Γερμανία με 100 δισεκατομμύρια ευρώ και η Πολωνία με πολύ λιγότερα χρήματα επανεξοπλίζονται μαζικά. Αλλά καμία από τις δύο δεν φαίνεται ανυπόμονη να αντιμετωπίσει τη Ρωσία.

Η Αυστραλία και η Ιαπωνία επενδύουν επίσης σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, αλλά καμία από τις δύο δεν έχει αυτόνομο στρατό.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον σε θέση να ανανεώσουν το ανθρώπινο δυναμικό των στρατών τους και δεν είναι πλέον ικανές να δημιουργήσουν νέα όπλα. Αρκούνται στην αναπαραγωγή όπλων της δεκαετίας του 80. Διατηρούν, ωστόσο, το πυρηνικό τους οπλοστάσιο.

Η Ρωσία έχει ήδη εκσυγχρονίσει τον στρατό της και οργανώνεται για να ανανεώσει τα πυρομαχικά που χρησιμοποιεί στην Ουκρανία και να παράγει μαζικά νέα όπλα που κανείς δεν μπορεί να ανταγωνιστεί. Η Κίνα, εν τω μεταξύ, επανεξοπλίζεται για να ελέγξει την Άπω Ανατολή και μεσο-μακροπρόθεσμα να προστατεύσει τους εμπορικούς της δρόμους. Η Ινδία σκοπεύει να γίνει θαλάσσια δύναμη.

Είναι λοιπόν δύσκολο να δούμε ποιος, ταυτόχρονα, θα επιθυμούσε και θα μπορούσε να ξεκινήσει έναν Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σε αντίθεση με τη ρητορική τους, οι Γάλλοι ηγέτες δεν προετοιμάζονται καθόλου για έναν πόλεμο υψηλής έντασης [1]. Ο νόμος για το στρατιωτικό προγραμματισμό, που θεσπίζεται για δέκα χρόνια, προβλέπει την κατασκευή ενός πυρηνικού αεροπλανοφόρου, αλλά μειώνει τον στρατό ξηράς. Προωθεί μέσα προβολής στο εξωτερικό, αλλά όχι μέτρα για την υπεράσπιση την επικράτειας. Το Παρίσι συνεχίζει να λογίζεται ως αποικιακή δύναμη ενώ ο κόσμος γίνεται πολυπολικός. Είναι κλασικό το σενάριο: οι στρατηγοί προετοιμάζονται για τον προηγούμενο πόλεμο και αγνοούν την πραγματικότητα του αύριο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζει τη «Στρατηγική Πυξίδα». Η Επιτροπή συντονίζει τις στρατιωτικές επενδύσεις των κρατών μελών της. Στην πράξη, όλοι παίζουν το παιχνίδι, αλλά επιδιώκουν διαφορετικούς στόχους. Η Κομισιόν, από την πλευρά της, προσπαθεί να ελέγξει τις αποφάσεις για τη χρηματοδότηση των στρατών, οι οποίες μέχρι τώρα εξαρτιόνταν από τα εθνικά τους κοινοβούλια. Αυτό θα επέτρεπε το χτίσιμο μιας αυτοκρατορίας, αλλά όχι να κηρυχτεί ένας γενικευμένος πόλεμος.

Είναι προφανές ότι όλοι παίζουν ένα παιχνίδι, αλλά εκτός από τη Ρωσία και την Κίνα, κανείς δεν προετοιμάζεται για πόλεμο υψηλής έντασης. Η Ουάσιγκτον στέλνει αυτόν τον μήνα στην Ευρώπη τη Λιζ Ρόζενμπεργκ και τον Μπράιαν Νέλσον, δύο ειδικούς στα μονομερή καταναγκαστικά μέτρα [2], με αποστολή να αναγκάσουν τους Συμμάχους να υπακούσουν. Όπως είπε ο πρώην πρόεδρος Τζορτζ Μπους Τζούνιορ κατά τη διάρκεια του πολέμου «κατά της τρομοκρατίας»: «Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας!».
Η Λιζ Ρόζενμπεργκ είναι αποτελεσματική και αδίστακτη. Ήταν αυτή που γονάτισε τη συριακή οικονομία, καταδικάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους στη δυστυχία επειδή τόλμησαν να αντισταθούν και να νικήσουν τους πληρεξούσιους της Αυτοκρατορίας.

Ο λόγος για τα γουέστερν του Χόλυγουντ για τους καλούς και τους κακούς του Τζορτζ Μπους Τζούνιορ έχει αποτύχει με την Τουρκία, η οποία έχει ήδη βιώσει την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016 και τον σεισμό του 2023. Η Άγκυρα γνωρίζει ότι δεν έχει τίποτα καλό να περιμένει από την Ουάσιγκτον και ήδη στρέφεται προς την Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάη. Ωστόσο, ο ίδιος λόγος αναμένεται να πετύχει με τους Ευρωπαίους που παραμένουν γοητευμένοι από τη δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών. Ασφαλώς αυτή η δύναμη βρίσκεται σε παρακμή, αλλά και οι Ευρωπαίοι επίσης. Ως εκ τούτου, κανείς δεν πήρε μάθημα από τη δολιοφθορά των ρωσο-γερμανο-γαλλο-ολλανδικών αγωγών φυσικού αερίου, North Stream . Όχι μόνο τα θύματα δέχτηκαν το χτύπημα χωρίς να πουν τίποτα, αλλά ετοιμάζονται να δεχτούν και άλλες τιμωρίες για εγκλήματα που δεν διέπραξαν.

Ο κόσμος λοιπόν αναμένεται να χωριστεί σε δύο μπλοκ, από τη μια πλευρά την ΗΠΑϊκή υπερδύναμη και τους υποτελείς της, από την άλλη τον πολυπολικό κόσμο. Σε όρο αριθμού κρατών, θα πρέπει να είναι μισό και μισό, αλλά σε όρο πληθυσμού, μόνο 13% για το δυτικό μπλοκ έναντι 87% για τον πολυπολικό κόσμο.

Οι διεθνείς θεσμοί δεν μπορούν πλέον να λειτουργήσουν. Θα πρέπει είτε να πέσουν σε λήθαργο είτε να διαλυθούν. Τα πρώτα παραδείγματα που έρχονται στο μυαλό είναι η ουσιαστική έξοδος της Ρωσίας από το Συμβούλιο της Ευρώπης και οι κενές θέσεις των Δυτικοευρωπαίων στο Αρκτικό Συμβούλιο κατά τη διάρκεια του έτους της ρωσικής προεδρίας. Άλλοι θεσμοί δεν έχουν πλέον πολλούς λόγους ύπαρξης, όπως ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), ο οποίος υποτίθεται ότι θα οργάνωνε τον διάλογο Ανατολής-Δύσης. Μόνο η προσήλωση της Ρωσίας και της Κίνας στα Ηνωμένα Έθνη θα πρέπει να τις προστατεύσει βραχυπρόθεσμα, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες ήδη σκέφτονται να μετατρέψουν τον Οργανισμό σε μια δομή που προορίζεται αποκλειστικά για τα συμμαχικά έθνη.

Το δυτικό μπλοκ αναμένεται επίσης να αναδιοργανωθεί. Μέχρι τώρα, στην ευρωπαϊκή ήπειρος δέσποζε οικονομικά η Γερμανία. Για να είναι βέβαιες ότι η Γερμανία δεν θα προσεγγίσει ποτέ τη Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν το Βερολίνο να περιοριστεί στη Δύση της ηπείρου και να αφήσει το κέντρο στα χέρια της Βαρσοβίας. Η Γερμανία και η Πολωνία οπλίζονται λοιπόν για να επιβληθούν στις αντίστοιχες ζώνες επιρροής τους, αλλά όταν το ΗΠΑϊκό αστέρι θα ξεθωριάσει, θα πολεμήσουν ο ένας εναντίον του άλλου.

Κατά την πτώση της, η Σοβιετική Αυτοκρατορία εγκατέλειψε τους συμμάχους και υποτελείς της. Έχοντας παρατηρήσει την ανικανότητά της να λύνει τα προβλήματα, η ΕΣΣΔ σταμάτησε πρώτα να στηρίζει οικονομικά την Κούβα, μετά εγκατάλειψε τους υποτελείς της του Σύμφωνου της Βαρσοβίας και τελικά κατέρρευσε μόνη της. Η ίδια διαδικασία ξεκινά και σήμερα.

Ο πρώτος ΗΠΑϊκός πόλεμος του Κόλπου, οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και οι μυριάδες των πολέμων στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή, η διεύρυνση του ΝΑΤΟ και η ουκρανική σύγκρουση δεν πρόσφεραν στην Αμερικανική Αυτοκρατορία παρά μόνο τρεις δεκαετίες επιβίωσης της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Ήταν κολλημένη πλάτη με πλάτη με τον πρώην Σοβιετικό αντίπαλό της. Έχασε τον λόγο ύπαρξης της με τη διάλυσή του. Καιρός να εξαφανιστεί κι αυτή.

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] «En 2030, l’armée française ne sera pas prête à une guerre de haute intensité», Jean-Dominique Merchet, L’Opinion, 7 avril 2023.

[2] «US sanction officials plan missions to clamp down on Russia», Fatima Hussein, Associated Press, April 7, 2023.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις

Τιερί Μεϊσάν: Η Μέση Ανατολή αποσπάται από τη Δύση

 Η ΓΕΝΝΗΣΗ του ΠΟΛΥΠΟΛΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (1)

Η Μέση Ανατολή αποσπάται από τη Δύση

του Τιερί Μεϊσάν

Με την συμφιλίωση της Σαουδικής Αραβίας, ηγέτιδας του σουνιτικού μουσουλμανικού κόσμου και του Ιράν, ηγέτη του σιιτικού μουσουλμανικού κόσμου, διαφαίνεται επιτέλους ένας κόσμος ειρήνης στη Μέση Ανατολή. Έγινε δυνατή από τη Ρωσία, σύμμαχο των δύο εχθρικών αδελφών με διαπραγματεύσεις πρώτα στο Ιράκ και στο Ομάν και ολοκληρώθηκε από την Κίνα, σύμμαχο χιλιετιών του Ιράν, ενεργώντας τελείως αμερόληπτα. Η συμφωνία αυτή λήγει έντεκα χρόνια πολέμων και δυτικής επιρροής.

ΔΙΚΤΥΟ ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ | ΠΑΡΙΣΙ (ΓΑΛΛΙΑ) | 14 MARS 2023

عربي DEUTSCH ENGLISH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDS РУССКИЙ

Έναρξη της τελετής υπογραφής στο Πεκίνο. Από αριστερά προς δεξιά: ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας της Σαουδικής Αραβίας, Μουσάαντ μπιν Μοχάμεντ Αλ Αϊμπάν· ο διευθυντής του Κεντρικού Γραφείου του Υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας, Γουάνγκ Γι· ο γραμματέας του Ανώτατου Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας του Ιράν, ναύαρχος Αλί Σαμκανί.

Πρόκειται για κοσμοϊστορικό γεγονός του οποίου η σημασία δεν γίνεται αντιληπτή έξω από την Μέση Ανατολή: η Σαουδική Αραβία και το Ιράν συμφιλιώθηκαν... στην Κίνα. Τρεις υπογραφές στο κάτω μέρος ενός εγγράφου ανασχηματίζουν όλα τα φύλλα της τράπουλας σε αυτή τη περιοχή.

Από τον δέκατο ένατο αιώνα, ο αραβικός κόσμος δυναστεύτηκε καταρχάς από το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία επάνω από τα ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στη συνέχεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Ηνωμένο Βασίλειο διέπρεψε στην Αρχή του «διαίρει και βασίλευε» χειραγωγώντας τον έναν τοπικό παράγοντα εναντίον του άλλου, ώστε να μπορεί να εκμεταλλεύεται το πλούτο της περιοχής, χωρίς την δική του στρατιωτική εμπλοκή, όσο αυτό του του επέτρεπαν οι συνθήκες. Η Γαλλία διχάστηκε μεταξύ αποικιοκράτη του χειρότερου είδους και «φωτισμένου απελευθερωτή». Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν πάντα ένα αυτοκρατορικό όραμα για την περιοχή, με εξαίρεση μερικά χρόνια στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν στήριξαν τους εθνικιστές.

Αυτή η περίοδος μόλις τελείωσε με την άφιξη της Κίνας. Όπως πάντα, η ίδια έδρασε για πολύ καιρό ως παρατηρητής και ενήργησε αργά, με μια αδιάκοπη επιμονή.

Προηγήθηκαν μακρές διαπραγματεύσεις, πρώτα στο Ιράκ, μετά στο Ομάν. Το ένα τρίτο του Ιράκ έχει σουνιτικό μουσουλμανικό πληθυσμό και τα δύο τρίτα σιιτικό. Κατά τη διάρκεια του πολέμου εναντίον του Ιράν, οι Ιρακινοί σιίτες πολέμησαν χωρίς δισταγμό εναντίον των Ιρανών σιιτών. Σήμερα, για να δείξει στους σουνίτες συμπατριώτες του ότι δεν είναι υποτελής του Ιράν, ο σιίτης ηγέτης Μουκτάντα αλ Σαντρ χρειάστηκε να ταξιδέψει στο Ριάντ. Το Ιράκ, περισσότερο από άλλοτε, χρειάζεται αυτή την ειρήνη για να επιβιώσει. Το Ομάν, αντίθετα, δεν είναι ούτε αυστηρά σιιτικό, ούτε σουνιτικό. Το σουλτανάτο διεκδικεί ένα τρίτο ρεύμα, τον Ιμπαντισμό. Ως εκ τούτου, μπορεί νομιμοποιημένα να διεκδικήσει μια θέση διαμεσολαβητή μεταξύ σουνιτών και σιίτών.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στο Ριάντ το Δεκέμβριο του 2022, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ δεν προσπάθησε να κολακεύσει τους συνομιλητές του για να πάρει μειωμένες τιμές για το πετρέλαιο. Αντιθέτως, είχε κάνει μια ευγενική γκάφα λέγοντας: όσο η περιοχή είναι το θέατρο αδιάκοπων συγκρούσεων δεν θα είναι δυνατή η κατασκευή των Δρόμων του Μεταξιού ώστε να αναπτυχτεί το εμπόριο. Ούτε είχε επιδιώξει να υπερασπιστεί τα παρεξηγημένα συμφέροντα των Ιρανών συμμάχων του. Ενώ οι τελευταίοι διεκδικούν νησίδες του Περσικού Κόλπου και των Στενών του Ορμούζ, τη Μικρή και τη Μεγάλη Τούνμπ, καθώς και την Αμπού Μούσα, ο πρόεδρος Σι κατέγραψε την υποστήριξή του στα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα στο κοινό ανακοινωθέν που συνυπέγραψε με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου [1]. Αυτός ο τελευταίος θεσμός του επέτρεπε να εξασφαλίσει ότι ποτέ το Ιράν δεν θα αποκτήσει ατομική βόμβα. Οι Κινέζοι είναι σύμμαχοι του Ιράν εδώ και χιλιετίες. Κινεζικά αγάλματα είναι ορατά στην αρχαία πόλη Περσέπολη. Στον αρχαίο Δρόμο του Μεταξιού, δεν μίλαγαν τα μανδαρινικά, αλλά τα φαρσί (Περσικά). Το Πεκίνο, το οποίο συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις 4 + 1 για τα πυρηνικά του Ιράν, γνωρίζει με βεβαιότητα ότι οι δυτικές κατηγορίες για τις ιρανικές φιλοδοξίες είναι ψευδείς.

Ο καθένας θα μπορούσε να παρατηρήσει ότι το Πεκίνο δεν τοποθετήθηκε σύμφωνα με τα συμφέροντά του ή τα συμφέροντα των συμμάχων του, αλλά σύμφωνα με τις αρχές του. Η Κίνα εμφανίστηκε ως αξιόπιστος εταίρος, ή τουλάχιστον πιο αξιόπιστος από τους Δυτικούς.

Υπάρχει κάποιο θέλγητρο για την Κίνα να συμφιλιώσει τους μουσουλμάνους μεταξύ τους, ενώ οι Δυτικοί την κατηγορούν ότι βασανίζει τη μουσουλμανική μειονότητά στο Σινγιάνγκ, φτάνοντας στο σημείο να ισχυρίζονται ότι έχει φυλακίσει 1,5 εκατ. Ουϊγούρους. Ωστόσο, όπως μας υπενθύμισε ο πρόεδρος Σi την περασμένη εβδομάδα, ενώπιον του κοινοβουλίου του, 150 εκατομμύρια τουρίστες μπόρεσαν να κυκλοφορούν ελεύθερα στη χώρα και να σημειώσουν ότι το Ισλάμ είναι μια θρησκεία όπως κάθε άλλη και ότι δεν υπάρχουν υποδομές για τη φυλάκιση τόσων ανθρώπων.

Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέγραψαν το Σύμφωνο του USS Quincy με τον βασιλιά Ιμπν Σαούντ, ιδρυτή του κράτους που φέρει το όνομά του, της Σαουδικής Αραβίας. Αυτό το έγγραφο, το ακριβές κείμενο του οποίου δεν δημοσιεύτηκε ποτέ, εξασφάλιζε στην Ουάσιγκτον σαουδαραβικό πετρέλαιο για τους στρατούς της (όχι για την πολιτική οικονομία) σε αντάλλαγμα με τη δέσμευσή της να προστατεύει τη δυναστεία των Σαούντ. Επικυρώθηκε πάλι το 2005 από τον πρόεδρο Τζορτζ Ουόκερ Μπους.

Στη συνέχεια, οι Δυτικοί, ακολουθώντας τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ, θεώρησαν ότι η πρόσβαση στο πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής δεν ήταν ένα θέμα που άνηκε στην κυριαρχία των κρατών παραγωγών, αλλά στην «Εθνική ασφάλεια» τους [2]. Αυτό σήμαινε ότι Άραβες και Πέρσες έπρεπε να υποταχθούν σε ξένη στρατιωτική παρουσία. Για το σκοπό αυτό, η Ουάσιγκτον ίδρυσε μια περιφερειακή διοίκηση, την CentCom, και άνοιξε πολλές στρατιωτικές βάσεις επιτόπου. Ο περιφερειακός «αντιβασιλέας», όπως τον αποκαλούσε το Πεντάγωνο, μπορούσε να καταστρέψει κάθε κράτος που αρνιόταν να του πουλήσει τους υδρογονάνθρακες του. Ωστόσο, οι Άραβες και οι Πέρσες δεν αντιτάχθηκαν, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες πλήρωναν καλύτερα από τους Βρετανούς και τους Γάλλους.

Ο στρατηγός Μιχαήλ Κουρίλα, διοικητής της Κεντρικής Διοίκησης (CentCom), γνωστός ως «Αντιβασιλέας» της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Συμμετείχε προσωπικά στην εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και στη Συρία. Από τη Φλόριντα, από το ήσυχο γραφείο του, διοικεί σε απόσταση μεγαλύτερη των 10.000 χιλιομέτρων δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες από την Αίγυπτο στην Κιργιζία, οι οποίοι σκοτώνουν για την διατήρηση της «Αμερικανικής Αυτοκρατορίας».

Η κυριαρχία των ΗΠΑ οδηγεί τους λαούς στη δυστυχία. Η Ουάσιγκτον, ενοχλημένη από το αντιιμπεριαλιστικό πείσμα του Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί, τον οποίο είχε βοηθήσει να ανατρέψει τον Σάχη Ρεζά Παχλεβί, εξώθησε έναν από τους πράκτορες της, τον πρόεδρο Σαντάμ Χουσεΐν, να ξεκινήσει πόλεμο κατά του Ιράν. Για οκτώ χρόνια (1980-88), οι Δυτικοί, υποστηρίζοντας και τις δύο πλευρές ταυτόχρονα, στοίχησε πάνω από ένα εκατομμύριο ζωές.

Το 1987, έγιναν βίαιες συγκρούσεις μεταξύ Ιρανών προσκυνητών και της σαουδαραβικής αστυνομίας στη Μέκκα. Το Ιράν διέκοψε για πρώτη φορά τις διπλωματικές σχέσεις με το Ιράκ, μέχρι το 1991.

Εκείνη την εποχή, για την Ουάσιγκτον το θέμα δεν ήταν να βάλει να συγκρουστούν οι σουνίτες με τους σιίτες, αλλά οι Άραβες με τους Πέρσες. Μόλις διαλύθηκε η ΕΣΣΔ, το Πεντάγωνο οργάνωσε με τον πόλεμο στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη (1992-95) ένα ευρωπαϊκό μουσουλμανικό κράτος. Το θέμα ήταν, για τους στρατηγιστές των ΗΠΑ να δοκιμάσουν τη δυνατότητα διαμελισμού μιας χώρας (της Γιουγκοσλαβίας) και να κινητοποιήσουν τους συμμάχους τους ενάντια των πληθυσμών με ρωσική κουλτούρα (Σέρβοι, Μαυροβούνιοι και Σκοπιανοί). Ανέθεσαν την οργάνωση των μουσουλμανικών στρατευμάτων σε έναν άλλο πράκτορά τους, τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο οποίος έγινε στρατιωτικός σύμβουλος του προέδρου Αλία Ιζετμπέγκοβιτς. Συντόνισε στο πεδίο της μάχης τις σαουδαραβικές δυνάμεις προβολής και τους Ιρανούς Φρουρούς της Επανάστασης [3].

Οι άντρες που γράφουν την Ιστορία σπάνια παρακινούνται από θεολογικές φλυαρίες. Υπερασπίζονται αυτά που πιστεύουν ότι είναι τα συμφέροντα του λαού τους. Το γεγονός ότι, επί τρία χρόνια, οι ένοπλες δυνάμεις της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν μάχονταν, όχι η μια κατά της άλλης, αλλά δίπλα-δίπλα, δεν εμποδίζει το γεγονός ότι οι θεολόγοι τους πάντα αλληλοβρίζονταν. Πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ της πολιτικής και του ρόλου των κληρικών. Δεν λέω των θρησκειών, αλλά των κληρικών και να μη τους υπερεκτιμήσουμε.

Το 2011, όταν το Foreign Office ξεκίνησε την επιχείρηση Αραβική Άνοιξη στο μοντέλο της «Μεγάλης Αραβικής Εξέγερσης» του 1916-1918 (αυτής του Λώρενς της Αραβίας). Για το Λονδίνο, πρόκειται για την ανατροπή κυβερνήσεων στις οποίες δεν ασκεί επιρροή, αλλά των οποίων οι λαοί προσπαθούν να απελευθερωθούν. Οι ταραχές απλώνονται παντού. Μεταξύ των επαναστατών, μερικοί παίρνουν το παράδειγμα του ιμάμη Χομεϊνί. Μια επανάσταση ξέσπασε στο Μπαχρέιν όπου ο λαός, κυρίως σιίτες, προσπαθούσε να ανατρέψει την άρχουσα σουνιτική οικογένεια. Φοβισμένη, η Σαουδική Αραβία έστειλε τανκς και κατέστειλε την εξέγερση. Το Ιράν υποστήριζε τους Σιίτες επαναστάτες ενάντια στα σαουδαραβικά άρματα μάχης. Από εκείνης της στιγμής, και όχι πριν, όσον αφορά την πρόσφατη Ιστορία, η Μέση Ανατολή διχάστηκε μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών.

Αυτή η διαίρεση θα βαθύνει καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία. Οι Δυτικοί υποστηρίξαν την Αδελφότητα των Αδελφών Μουσουλμάνων, ενώ το Πεντάγωνο προσπαθούσε να καταστρέψει τα πάντα και να διαδώσει ένα γενικό χάος (δόγμα Ράμσφελντ/Σεμπρόφσκι), ενώ δημιουργήθηκε ένας άξονας αντίστασης στο Ιράν.

Ωστόσο, δύο πράγματα δεν πήγαν καλά:
 Από τη μία πλευρά, η συμμαχία μεταξύ της Συρίας και του Ιράν δεν έχει καμία σχέση με τα γεγονότα. Χρονολογείται από την εποχή που ο Σάχης του Ιράν τοποθέτησε τον εαυτό του χωροφύλακα της περιοχής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες του ζήτησαν να συμμαχήσει με τη Συρία (την οποία δεν κυβερνούσε ακόμα το κόμμα Μπάαθ) για να αντισταθμίσει το Ισραήλ.
 Από την άλλη, από το 2015, όταν η Συρία άρχισε να αποδυναμώνεται και το Ιράν δεν είχε πλέον πολλά μέσα για να την βοηθήσει, η Ρωσία επενέβη στρατιωτικά για να υποστηρίξει την Συριακή Αραβική Δημοκρατία κατά των τζιχαντιστών.

Σε αντίθεση με την Ουάσιγκτον, η Μόσχα έχτισε μια στρατιωτική βάση στη Συρία κατόπιν αιτήματος της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας. Οι στρατιώτες της νίκησαν τους τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα και του Ντάες (ΙΚ) που ήταν οπλισμένοι από το Πεντάγωνο και συντονίζονταν από το LandCom του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη (Τουρκία).

Τα γεγονότα επιταχύνθηκαν. Νέος συνωστισμός με σπρωξίματα εμφανίζεται το 2015, κατά τη διάρκεια του προσκυνήματος στη Μέκκα, σκοτώνοντας Ιρανούς μεταξύ άλλων χωρίς να επεμβαίνει η σαουδαραβική αστυνομία. Στην Υεμένη, το Ιράν υποστηρίζει τους Οπαδούς του Θεού (Ansarallah) εναντίον των Σαουδαράβων που προσπαθούν να ελέγξουν τη χώρα με το Ισραήλ για να εκμεταλλευτούν το πετρελαϊκό της πλούτο [4]. Τέλος, το 2016, το Ριάντ εκτέλεσε τον ηγέτη της εσωτερικής του αντιπολίτευσης, τον Σιίτη σεΐχη Νιμρ αλ-Νιμρ, μαζί με τζιχαντιστές [5]. Το Ιράν αντέδρασε σε αυτή τη προβοκάτσια και τερμάτισε τις διπλωματικές σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία.

Εδώ και 7 χρόνια, η Μέση Ανατολή έχει παραλύσει. Καμία σύγκρουση δεν μπορεί να εξελιχθεί γιατί αντιπαραβάλλονται πάντα τα δύο πρόσωπα του Ισλάμ. Είναι ακριβώς αυτό που ήθελαν οι Δυτικοί και το ενστερνίσθηκε και το Ισραήλ. Δεν είναι επομένως περίεργο ότι οι μόνες προσωπικότητες που αγανάκτησαν για την ιρανοσαουδαραβική ειρήνη είναι Ισραηλινοί.

Η συμφωνία που μόλις υπογράφηκε διαμορφώθηκε από την Κίνα με βάση την μη-παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις. Οι Ιρανοί θα μπορούσαν να φοβούνταν ότι οι Σαουδάραβες σιίτες θα πλήρωναν το τίμημα, όπως έγινε πριν από έξι χρόνια με τον σεΐχη Νιμρ αλ-Νιμρ. Αλλά η Τεχεράνη έχει καταλάβει ότι οι καιροί άλλαξαν. Το Ριάντ θα σεβαστεί τη σιιτική μειονότητά της, διότι και εκείνο έχει συμφέρον για την ειρήνη. Αυτό δεν αποτρέπει όμως το γεγονός ότι οι προκαταλήψεις για διακρίσεις των Σαουδαράβων σουνιτών θα παραμείνουν αγκυροβολημένες στις συμπεριφορές τους για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Οι διεθνείς σχέσεις που προωθούνται από το Πεκίνο και τη Μόσχα βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό και όχι πλέον στην αντιπαράθεση. Αντί της διαίρεσης και των δυτικών πολέμων, προάγουν τις συναλλαγές, το εμπόριο και την συνεργασία.

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] “GCC-China Summit Statement”, Voltaire Network, 9 December 2022.

[2] “Jimmy Carter televised speech on "crisis of confidence"”, Voltaire Network, 15 July 1979. “State of the Union Address 1980”, Voltaire Network, 23 January 1980.

[3] Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε: Comment le Djihad est arrivé en Europe (Πώς η Τζιχάντ έφτασε στην Ευρώπη), Jürgen Elsässer, πρόλογος του Jean-Pierre Chevénement, Xenia (2006), και να συμβουλευθείτε τις εκθέσεις της καναδικής δύναμης των Ηνωμένων Εθνών, που πρόσφατα αποχαρακτηρίστηκαν.

[4] « Exclusif : Les projets secrets d’Israël et de l’Arabie saoudite », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 22 juin 2015.

[5] « La mort du cheikh El-Nimr fait vaciller le régime des Saoud », par André Chamy, Réseau Voltaire, 3 janvier 2016.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Η Μέση Ανατολή αποσπάται από τη Δύση

Η γέννηση ενός πολυπολικού κόσμου (1)

Το πραξικόπημα των Στράουσιστών στο Ισραήλ

Η ουκρανική σύγκρουση σε σχέση με την ευθύνη των κυβερνώντων

Η ήττα της Ουκρανίας δεν σημαίνει το τέλος του πολέμου

Σύντομα ο δεύτερος γύρος

Η ήττα της Ουκρανίας φαίνεται να πλησιάζει

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις 

<

Τιερί Μεϊσάν: Συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου της Μεσογείου

 Συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου της Μεσογείου

του Τιερί Μεϊσάν

Η συμφωνία που υπέγραψαν το Ισραήλ και ο Λίβανος, χωρίς ποτέ να συναντηθούν, επιτρέπει επιτέλους τη διευθέτηση του προβλήματος των θαλάσσιων συνόρων προς το συμφέρον και των δύο μερών. Αυτό δεν λύνει το βασικό πρόβλημα της ξαφνικής εμφάνισης του εβραϊκού κράτους στην περιοχή αυτή, αλλά επιτρέπει την έναρξη της εκμετάλλευσης νέων υπεράκτιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου των δύο χωρών.

ΔΙΚΤΥΟ ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ | ΠΑΡΙΣΙ (ΓΑΛΛΙΑ) | 1ER NOVEMBRE 2022

عربي DEUTSCH ENGLISH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO PORTUGUÊS РУССКИЙ

Σε αυτό το χάρτη, το μέρος που αμφισβητείται μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου είναι η μικρή λωρίδα σε σκούρο μπλε.

Τρία τέταρτα του αιώνα μετά τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, τα σύνορά του δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Εντούτοις, είναι ιστορική η συμφωνία που υπογράφηκε με μεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών για τον καθορισμό της συνοριακής γραμμής που χωρίζει τον θαλάσσιο χώρο του από αυτόν του Λιβάνου.

Η ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο το 2011 πυροδότησε τέτοιες ορέξεις που όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη είχαν ξαφνική επιθυμία να επιλύσουν τις μεταξύ τους διαφορές, τουλάχιστον στο θέμα του θαλάσσιου χώρου τους. Το 2018, οι Κύπρος, Ελλάδα, Ιταλία και Ισραήλ κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία για την κοινή κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Η Αίγυπτος, η Παλαιστίνη, ο Λίβανος, η Συρία και η Τουρκία δεν ήταν επίσημα μέρος αυτής της συμφωνίας.
 Η Αίγυπτος, ωστόσο, έχει υπογράψει παράλληλη συμφωνία με το Ισραήλ, σύμφωνα με την οποία το κοίτασμα φυσικού αερίου της εκμεταλλεύεται από το Ισραήλ, το οποίο εξάγει μέρος του φυσικού αερίου που εξορύσσεται σε αυτήν μέσω της εταιρείας East Gas, της οποίας οι αιγυπτιακές μυστικές υπηρεσίες είναι ο πλειοψηφικός μέτοχος. Καθώς η Παλαιστίνη, είναι de facto χωρισμένη στα δύο, και καθώς το κοίτασμα φυσικού αερίου είναι υπεράκτιο, είναι η Χαμάς που είναι υπεύθυνη για αυτό. Συνήφθη τότε μια μυστική συμφωνία μαζί της μέσω Κατάρ. Οι Ισραηλινοί εκμεταλλεύονται το φυσικό αέριο και δίνουν μέρος του στο Κατάρ που πληρώνει τους Παλαιστίνιους δημόσιους υπαλλήλους στη Λωρίδα της Γάζας.
 Στον Λίβανο, ο στρατός ήταν υπεύθυνος για αυτόν τον φάκελο, από τότε που ο πρόεδρος Émile Lahoud είχε εκδιώξει ένα γαλλικό στρατιωτικό σκάφος που εκτελούσε, χωρίς άδεια, την εξερεύνηση του λιβανέζικου θαλάσσιου βυθού. Αλλά η αδιαλλαξία του στρατού εμπόδιζε κάθε πρόοδο. Το 2020, ο πρόεδρος Μισέλ Αούν ανέλαβε πάλι τον φάκελο με μεγαλύτερη ευελιξία, και φαντάστηκε μια περίπλοκη αλλά πιθανή συμφωνία. Η Συρία, σε πόλεμο ενάντια στους τζιχαντιστές που υποστηρίζονται από τη Δύση, κρατήθηκε μακριά από όλους.
 Τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Εκ πρώτης όψεως, η Τουρκία δεν θα έπρεπε να έχει διεκδικήσεις για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκαν, αλλά καταλαμβάνει τη Βόρεια Κύπρο η οποία, αυτή, την αφορά. Ως εκ τούτου, οι Ευρωπαίοι και οι Ισραηλινοί αποφάσισαν να προχωρήσουν χωρίς τη συγκατάθεσή της.

Όταν ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έφτασε στο Λευκό Οίκο, ανέθεσε στους Στράουσιστές τα διεθνή θέματα και ιδιαίτερα τις ενεργειακές υποθέσεις. Υπεύθυνος για αυτούς τους φακέλους τέθηκε ο Ισραηλινοαμερικανός Amos Hochstein, ειδικός στα υγροποιημένα αέρια, ο οποίος είχε τον ίδιο ρόλο υπό τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα. Ήταν φίλος του Στράουσιστή Paul Wolfowitz με τον οποίο υπερασπίστηκε τα πετρελαϊκά συμφέροντα του δικτάτορα Teodoro Obiang Nguema στην Ισημερινή Γουινέα. Γνωρίζει καλά τη Μέση Ανατολή από τότε που διαπραγματεύτηκε, το 2014, τη συμφωνία μεταξύ Ισραήλ και Ιορδανίας για το υπεράκτιο φυσικό αέριο του Tamar. Ήταν επίσης αυτός που σχεδίασε το εμπάργκο κατά του ιρανικού πετρελαίου. Κατά τη διάρκεια του συριακού πολέμου, οδήγησε τα ΗΠΑϊκά στρατεύματα να διευκολύνουν την αλυσίδα φορτηγών μέσω της οποίας η οικογένεια Ερντογάν πουλούσε πετρέλαιο του Ντάες (Daesh) και κατηύθυνε τους ΗΠΑϊκούς βομβαρδισμούς για να καταστραφούν τα λίγα φορτηγά που εκτράπηκαν προς τη Δαμασκό. Ο Χόχσταϊν είναι ένα πολύ ευγενικό άτομο, αλλά υπηρετεί την ιμπεριαλιστική ατζέντα των ΗΠΑ με απόλυτο κυνισμό.

Οι Αμερικανοί άκουσαν περί εκείνου από τα σκάνδαλα της οικογένειας Μπάιντεν: Ο Χόχσταϊν, ο οποίος εργαζόταν για τον τότε αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν, είχε διοριστεί διευθυντής της Naftogaz, της πρώτης εταιρείας φυσικού αερίου της Ουκρανίας, λίγο πριν ο Χάντερ Μπάιντεν έγινε διευθυντής της Burisma, της δεύτερης ουκρανικής εταιρείας σε αυτό το πεδίο. Όταν ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακάλυψε τη λεηλασία στην οποία επιδίδονταν και προσπάθησε να ξεκινήσει μια έρευνα, ο Χόχσταϊν κάλυψε τον γιο του πρώην αφεντικού του.

Το τρέχον πλαίσιο των κυρώσεων των ΗΠΑ εναντίον τριών μεγάλων εξαγωγέων υδρογονανθράκων, του Ιράν, της Βενεζουέλας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καθιστά προτεραιότητα το θέμα του αερίου της Μεσογείου.

Η εκλογή του διδύμου Naftali Bennett-Yair Lapid στο Ισραήλ αλλάζει βαθιά την κατάσταση. Πράγματι, αυτοί οι δύο πολιτικοί ηγέτες έχουν τη φιλοδοξία να μετατρέψουν το Ισραήλ σε ένα κράτος όπως τα άλλα και ως εκ τούτου να έρθουν σε ρήξη με την ιμπεριαλιστική πολιτική του Benjamin Netanyhu και των ρεβιζιονιστών σιωνιστών. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Λιβάνου, Μισέλ Αούν, ο οποίος κατά τη διάρκεια της θητείας του κατάφερε να συμφιλιωθεί με τη Συρία, αλλά απέτυχε σε όλους τους άλλους τομείς, έχει θέσει ως καθήκον να εκμεταλλευτεί το υπεράκτιο αέριο πριν από τη λήξη της θητείας του, στις 31 Οκτωβρίου.

Η συμφωνία που βρέθηκε είναι πρωτότυπη. Γνωρίζοντας ότι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου δεν τέμνουν κανένα από τα σύνορα που μπορεί να απαιτήσει κανείς, τα δύο μέρη του Ισραήλ και του Λιβάνου συμφώνησαν να διακρίνουν τα σύνορα στη θάλασσα από εκείνα κάτω από τη θάλασσα. Ένα κοίτασμα φυσικού αερίου, το Karish, ανήκει στο Ισραήλ και ένα άλλο, το Cana, στον Λίβανο. Επειδή όμως το κοίτασμα του Λιβάνου εισχωρεί κάτω από τη θάλασσα στην ισραηλινή περιοχή στη θάλασσα, μέρος του εξορυσσόμενου αερίου θα ανήκει στο Ισραήλ. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύονται είναι ότι οι δύο χώρες βρίσκονται σε πόλεμο και ως εκ τούτου δεν μπορούν να συνάψουν μια άμεση συμφωνία. Χαλάλι τους! Η εταιρεία που θα εκμεταλλεύεται το λιβανέζικο κοίτασμα θα είναι η γαλλική Total. Η τελευταία θα επιστρέψει στο Ισραήλ ένα μέρος, όχι από το φυσικό αέριο, αλλά από τα κέρδη. Φυσικά, η Total όντας γαλλική, το Παρίσι έμπλεξε στην ιστορία με τις δικές του απαιτήσεις. Ιδού τη παρουσία της πρέσβειρας της Γαλλίας στη τελετή υπογραφής.

Το Ισραήλ, όντας αυτό που είναι, προσπάθησε επανειλημμένα να αποκτήσει μια άνιση αγορά, στην ανάγκη, δωροδοκώντας ορισμένους από τους Λιβανέζους αξιωματούχους. Η Χεζμπολάχ αναπτύχθηκε τότε κοντά σε μια ισραηλινή πλατφόρμα και ανακοίνωσε ότι δεν θα μπορεί να λειτουργήσει μέχρι να υπογραφεί μια τελική συμφωνία. Το Τελ Αβίβ έλαβε καλά το μήνυμα, σταμάτησε τις κινήσεις διαφθοράς του και απέφυγε να εκμεταλλευτεί το δικό του κοίτασμα φυσικού αερίου.

Το μόνο που απέμενε ήταν να υπογραφεί η συμφωνία, γνωρίζοντας ότι τα δύο μέρη αρνούνται να σφίξουν τα χέρια τους. Φαντάστηκε μια τελετή υπό την αιγίδα της Προσωρινής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στον Λίβανο (UNIFIL). Οι αντιπροσωπείες του Ισραήλ και του Λιβάνου υπέγραψαν εκ περιτροπής ένα έγγραφο στη Naqoura, στα κεντρικά γραφεία της UNIFIL· έγγραφο που διαβιβάστηκε και καταγράφηκε από τον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.

Μιλώντας στους Ισραηλινούς, ο πρωθυπουργός τους, Yair Lapid, δήλωσε: «Ο Λίβανος αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ στη συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ των δύο χωρών. Αυτό είναι ένα πολιτικό επίτευγμα, δεν είναι κάθε μέρα που ένα εχθρικό κράτος αναγνωρίζει το κράτος του Ισραήλ σε γραπτή συμφωνία και τούτο ενώπιον ολόκληρης της διεθνούς κοινότητας». Αυτή είναι μια κάπως εξωφρενική ερμηνεία και ο Σαγιέντ Νασράλα, γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ, του απάντησε: «Ο πρόεδρος Μισέλ Αούν δεν έχει υπογράψει μια διεθνή συνθήκη. Επομένως, δεν πρόκειται για αναγνώριση του Ισραήλ (…) Η διαδικασία που οδήγησε στην υπογραφή της συμφωνίας και η μορφή αυτής της συμφωνίας επιβεβαιώνουν ότι κάθε συζήτηση για ομαλοποίηση είναι αβάσιμη. (…) Οι διαπραγματεύσεις ήταν έμμεσες και οι αντιπροσωπείες δεν συναντήθηκαν ποτέ».

Από την οπτική γωνία του Lapid, ο οποίος προσπαθεί να αποαποικιοποιήσει τη χώρα του -δηλαδή, να αφαιρέσει τον αποικιστικό χαρακτήρα του Ισραήλ- αυτό είναι ένα βήμα προς την ομαλοποίηση. Από τη σκοπιά του Νασράλα, ο οποίος δεν ζήτησε την έγκριση του λιβανέζικου κοινοβουλίου για την υπογραφή αυτής της δέσμευσης, δεν είναι τυπικά μια Συνθήκη, αλλά μια διαδοχή αμοιβαίων δεσμεύσεων... που έχουν την αξία μιας Συνθήκης. Εν ολίγοις, ο καθένας παραμένει στη θέση του, αλλά συμβιβάζεται με τις δικές του αρχές προς το συμφέρον όλων.

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου της Μεσογείου

Ο πόλεμος, η προπαγάνδα και η τύφλωση

Τι παίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Γερμανία;

Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα: ένα κτύπημα σπαθιού στο νερό

Οι ΗΠΑ κήρυξαν πόλεμο κατά της Ρωσίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Γαλλίας

 Les articles de cet auteur Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

ΦακόςΕν συντομίαΣυζητήσεις

Τα Μυστικά Στρατιωτικά Προγράμματα της Ουκρανίας

 του Τιερί Μεϊσάν

Το 2016, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεσμεύτηκαν να εξοπλίσουν την Ουκρανία για να πολεμήσει εναντίον της Ρωσίας. Στη συνέχεια, το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ κατάρτισε ένα πρόγραμμα βιολογικής έρευνας στην Ουκρανία και στη συνέχεια τεράστιες ποσότητες πυρηνικών καυσίμων μεταφέρθηκαν κρυφά στη χώρα. Αυτά τα δεδομένα τροποποιούν την ερμηνεία για αυτό το πόλεμο: δεν τον ήθελε και δεν τον ετοίμασε η Μόσχα, αλλά η Ουάσιγκτον.

ΔΙΚΤΥΟ ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ | ΠΑΡΙΣΙ (ΓΑΛΛΙΑ) | 31 MAI 2022

DEUTSCH ENGLISH ESPAÑOL FRANÇAIS ITALIANO NEDERLANDS PORTUGUÊS РУССКИЙ

Στις 4 Μαρτίου 2022, κατά τη διάρκεια επίθεσης των ουκρανικών ειδικών δυνάμεων στον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια, τον οποίο ο ρωσικός στρατός είχε καταλάβει πριν μερικές ημέρες, ένα βλήμα πυροδότησε πυρκαγιά σε παρακείμενο εργαστήριο. Εκείνη την στιγμή, ο κόσμος, αγνοώντας τι διακυβευόταν σε αυτή τη μάχη, πίστεψε ότι οι πολεμιστές είχαν τρελαθεί και έπαιρναν τον απερίσκεπτο ρίσκο να ανατινάξουν το εργοστάσιο.

Το παρόν άρθρο είναι συνέχεια των:
 1. « Η Ρωσία θέλει να αναγκάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να σεβαστούν τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών », 4 Ιανουαρίου 2022.
 2. « Η Ουάσιγκτον συνεχίζει το σχέδιο της RAND Corporation στο Καζακστάν και μετά στην Υπερδνειστερία », 11 Ιανουάριο 2022.
 3. « Η Ουάσιγκτον αρνείται να ακούσει τη Ρωσία και τη Κίνα », 18 Ιανουαρίου 2022.
 4. “Ουάσιγκτον και Λονδίνο πάσχουν από κώφωση”, 2 Φεβρουαρίου 2022.
 5. “Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο προσπαθούν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους στην Ευρώπη”, 8 Φεβρουαρίου, 2022.
 6. “Δύο ερμηνείες για την ουκρανική υπόθεση”, 15 Φεβρουαρίου 2022.
 7. «Ήχησαν οι σάλπιγγες της κόλασης στην Ουάσιγκτον, ενώ οι σύμμαχοί της αποσύρονται», 22 Φεβρουαρίου 2022.
 8. «Η Ρωσία κηρύσσει τον πόλεμο στους Στραουσιανούς», 1 Μαρτίου 2022.
 9. «Μια συμμορία τοξικομανών και νεοναζί», 5 Μαρτίου 2022.
 10. “Το Ισραήλ άναυδο με τους Ουκρανούς νεοναζί”, 8 mars 2022.
 11. "Ουκρανία: Η Μεγάλη χειραγώγηση, 22 Μαρτίου 2022.
 12. «Η Νέα Παγκόσμια Τάξη που ετοιμάζεται με πρόσχημα τον πόλεμο στην Ουκρανία», 31 Μαρτίου 2022.
 13. «Η πολεμική προπαγάνδα αλλάζει μορφή», 5 Απριλίου 2022.
 14. «Η συμμαχία της MI6, της CIA και των μπαντεριστών», 12 Απριλίου 2022.
 15. «Το τέλος της δυτικής κυριαρχίας», 19 Απριλίου 2022.
 16. «Ουκρανία: Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος συνεχίζεται», 26 Απριλίου 2022.
 17. «Η Ουάσιγκτον ελπίζει να αποκαταστήσει την υπερδύναμή της χάρη στον πόλεμο στην Ουκρανία», 3 Μαΐου 2022.
 18. «Ο Καναδάς και οι Μπαντεριστές», 10 Μαΐου 2022.
 19. «Ένας νέος πόλεμος προετοιμάζεται μετά την ήττα του ΝΑΤΟ ενάντια στη Ρωσία», 24 Μαΐου 2022.

Σε όλη τη διάρκεια αυτής της σειράς άρθρων, που ξεκίνησε ενάμιση μήνα πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, ανέπτυξα την ιδέα ότι οι Στράουσιανοί, η μικρή ομάδα οπαδών του Λέο Στράους στο κόρφο των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, σχεδίαζε μια σύγκρουση με την  Ρωσία και με την Κίνα. Στο δέκατο επεισόδιο αυτής της σειράς, διηγήθηκα πώς το σύνταγμα Αζόφ έγινε το παραστρατιωτικό στήριγμα των Ουκρανών μπαντεριστών αναφερόμενος στην επίσκεψη που έκανε ο γερουσιαστής John McCain, το 2016 [1]. Ωστόσο, ο τελευταίος δεν ήταν Στράουσιανός, αλλά τον συμβούλεψε ο Robert Kagan κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας το 2008, ένας κεντρικός στοχαστής μεταξύ των Στράουσιανών [2], παρότι  πάντα αρνιόταν προσεκτικά ότι είναι μέλος αυτής της αίρεσης.

Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Ένα βίντεο, που γυρίστηκε κατά την επίσκεψη του Τζον Μακέιν στην Ουκρανία το 2016, επανήλθε στην επιφάνεια. Βλέπουμε τον γερουσιαστή να συνοδεύεται από τον συνάδελφο και φίλο του, γερουσιαστή Lindsey Graham, και από τον Ουκρανό πρόεδρο Petro Poroshenko. Οι δύο ΗΠΑϊοι ταξιδεύουν σε αποστολή γερουσιαστών. Αλλά ο Μακέιν είναι επίσης πρόεδρος του IRI (International Republican Institute), του ρεπουμπλικανικού κλάδου της NED (National Endowment for Democracy). Γνωρίζουμε ότι το IRI έχει πραγματοποιήσει περίπου εκατό σεμινάρια για τους ηγέτες των ουκρανικών πολιτικών κομμάτων που ταξινομούνται στη δεξιά, συμπεριλαμβανομένων των μπαντεριστών.

Οι γερουσιαστές απευθύνονται σε αξιωματικούς του συντάγματος Αζόφ, του κύριου παραστρατιωτικού σχηματισμού των Μπαντεριστών. Αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Ο Τζον Μακέιν πάντα υποστήριζε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να βασίζονται στους εχθρούς των εχθρών τους όποιοι κι αν είναι. Έτσι, ανέφερε δημόσια τις επαφές του με το Ντάες εναντίον της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας [3]

Σε αυτό το βίντεο, οι γερουσιαστές Lindsey Graham και John McCain διαβεβαιώνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα δώσουν όλα τα απαραίτητα όπλα στους συνομιλητές τους για να μπορέσουν να νικήσουν τη Ρωσία.

Αυτό το βίντεο, επαναλαμβάνω, ηχογραφήθηκε έξι χρόνια πριν από την είσοδο του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία. Οι δύο γερουσιαστές αναθέτουν στους συνομιλητές τους μια αποστολή. Δεν τους βλέπουν ως μισθοφόρους, αλλά ως πληρεξούσιους που θα πολεμήσουν για τον μονοπολικό κόσμο μέχρι θανάτου.

Ο πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο παρουσιάζει το νέο του έμβλημα στην SBU.

Λίγο αργότερα, ο πρόεδρος Ποροσένκο, ο οποίος είχε παρακολουθήσει αυτή τη συνέντευξη σε στολή μάχης, άλλαξε το έμβλημα των μυστικών υπηρεσιών του, της SBU. Πρόκειται από τώρα και στο εξής για μια κουκουβάγια που κρατά ένα σπαθί με στόχο τη Ρωσία με το σύνθημα «Οι σοφοί θα κυβερνήσουν τα αστέρια». Είναι σαφές ότι ο ουκρανικός κρατικός μηχανισμός προετοιμαζόταν για πόλεμο εναντίον της Ρωσίας για λογαριασμό των Ηνωμένων Πολιτειών.

Τρία χρόνια αργότερα, στις 5 Σεπτεμβρίου 2019, η Rand Corporation οργάνωσε μια συνάντηση στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ για να τους εξηγήσει το σχέδιό της: να αποδυναμώσει τη Ρωσία αναγκάζοντάς την να αναπτυχθεί στο Καζακστάν, στη συνέχεια στην Ουκρανία και μέχρι την Υπερδνειστερία [4].

Έχω εξηγήσει εκτενώς σε δύο προηγούμενα άρθρα [5] ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο ανέκτησαν στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου πολλούς ηγέτες των Ναζί και τους Ουκρανούς μπαντεριστές για να τους χρησιμοποιήσουν  εναντίον της ΕΣΣΔ. Έμενε να διερευνηθεί πώς τους όπλισαν.

ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Από το 2014, το ουκρανικό κράτος ξεκίνησε μερικά μυστικά στρατιωτικά προγράμματα. Το πρώτο και πιο γνωστό είναι η συνεργασία του με το Πεντάγωνο σε 30 διαφορετικά εργαστήρια. Σύμφωνα με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό το πρόγραμμα είχε ως στόχο την καταστροφή των βιολογικών όπλων που είχε παραγάγει και αποθηκεύσει η Σοβιετική Ένωση στην Ουκρανία. Είναι προφανώς απίθανο, επειδή δεν βλέπουμε, 31 χρόνια μετά την ανεξαρτησία και 8 χρόνια μετά την έναρξη αυτού του προγράμματος, γιατί να υπάρχουν ακόμα τέτοια όπλα. Αντίθετα, σύμφωνα με τη Ρωσία, το Πεντάγωνο ανέθεσε υπεργολαβικά στην Ουκρανία έρευνες σε όπλα που απαγορευόταν από τη Σύμβαση Απαγόρευσης Βιολογικών Όπλων του 1972. Βάσει των εγγράφων που κατασχέθηκαν κατά τη διάρκεια της ειδικής της επιχείρησης, ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι πραγματοποιήθηκαν πειράματα εν αγνοία τους σε ψυχικά ασθενείς στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Νο. 1 (Streletchye, περιοχή του Kharkov) και ότι ένας παράγοντας φυματίωσης χειραγωγήθηκε για να μολύνει τον πληθυσμό της περιφέρειας του Slavianoserbsk (Λαϊκή Δημοκρατία του Lugansk). Ή ακόμη ότι αυτά τα εργαστήρια διεξήγαγαν «εξαιρετικά επικίνδυνα πειράματα με στόχο την ενίσχυση των παθογόνων ιδιοτήτων της πανώλης, του άνθρακα, της τουλαραιμίας, της χολέρας και άλλων θανατηφόρων ασθενειών χρησιμοποιώντας την συνθετική βιολογία». Ένα άλλο έργο αφορά τις νυχτερίδες ως φορείς για τη μετάδοση πιθανών παραγόντων βιολογικού πολέμου, όπως της πανώλης, της λεπτοσπείρωσης, της βρουκέλλωσης, των φιλοϊών ή των κορωνοϊών.

Αυτές οι πολύ σοβαρές κατηγορίες ακόμη δεν έχουν διαψευσθεί ή τεκμηριωθεί σαφώς. Η σύνοδος που είχε συγκαλέσει η Ρωσία για αυτό το θέμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, στις 11 Μαρτίου 2022 [6], απέβη άκαρπη. Ενώ το αρνήθηκε, η υφυπουργός Εξωτερικών, η Στραουσιανή Victoria Nuland (και σύζυγος του Robert Kagan) είπε κατά τη διάρκεια ακρόασης στη Γερουσία των ΗΠΑ στις 8 Μαρτίου 2022: «Η Ουκρανία διαθέτει... εγκαταστάσεις βιολογικής έρευνας. Φοβόμαστε ότι τα ρωσικά στρατεύματα θα προσπαθήσουν να τις πάρουν υπό τον έλεγχο τους. Προσπαθούμε, επομένως, μαζί με τους Ουκρανούς, να διασφαλίσουμε ότι αυτά τα ερευνητικά υλικά δεν θα πέσουν στα χέρια των ρωσικών δυνάμεων εάν πλησιάσουν». Παρά τις ασυνέπειες, οι Δυτικοί έχουν συσπειρωθεί πίσω από την Ουάσιγκτον, κατηγορώντας τη Μόσχα ότι λέει ψέματα. Στα μάτια τους, είναι απολύτως φυσιολογικό κράτη να έχουν συλλογές από αυτές τις ασθένειες για να τις μελετούν, η παρουσία τους δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως σκοπός της κατασκευής όπλων. Τα ουκρανικά εργαστήρια παρακολουθούνται τακτικά από τον ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη) [7]. Γεγονός παραμένει ότι αυτή η ερμηνεία δεν καθιστά δυνατή την κατανόηση των παρατηρήσεων της κ. Nuland και δεν λαμβάνει υπόψη καταστροφές όπως, για παράδειγμα, η επιδημία της γρίπης των χοίρων που σκότωσε 20 Ουκρανούς στρατιώτες τον Ιανουάριο του 2016 και ανάγκασε άλλους 200 να νοσηλευτούν.

Ο Ρώσος πρέσβης, Βασίλης Νεμπένζια, κατήγγειλε μεταξύ των άλλων έρευνες για τη μετάδοση επικίνδυνων ασθενειών από εξωπαράσιτα όπως τις ψείρες και τους ψύλλους. Υπενθύμισε ότι παρόμοια πειράματα είχαν «διενεργηθεί στη δεκαετία του 1940 από τη διαβόητη Μονάδα 731 του ιαπωνικού στρατού, τα μέλη της οποίας κατέφυγαν στις Ηνωμένες Πολιτείες για να ξεφύγουν από τη δικαιοσύνη». Η μονάδα 731 είναι η ιαπωνική αντίστοιχη πτέρυγα του Δρ. Josef Mengele στο Άουσβιτς.

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο κ. Nebenzia αναρωτήθηκε για τη μεταφορά πολλών χιλιάδων δειγμάτων ορού αίματος από ασθενείς σλαβικής καταγωγής, από την Ουκρανία στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Walter Reed του αμερικανικού στρατού. Έρευνες, κατά τη γνώμη του, που στοχεύουν επιλεκτικά συγκεκριμένες εθνοτικές ομάδες όπως αυτές που διεξήγαγε ο Δρ. Wouter Basson για τη Νότια Αφρική το απαρτχάιντ και το Ισραήλ κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατικής περιόδου της κατά των μαύρων και των Αράβων («Coast Project»).

Η διοίκηση του ΟΗΕ σούταρε εκτός γηπέδου, ισχυριζόμενη ότι αγνοεί τα πάντα σχετικά με αυτό το πρόγραμμα και αναφερόμενη στα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης που προβλέπει η Συνθήκη. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ) δήλωσε ότι γνώριζε την ύπαρξη αυτού του προγράμματος, αλλά δεν γνώριζε λεπτομέρειες. Επιβεβαίωσε γραπτώς στο πρακτορείο Reuters ότι «είχε συστήσει έντονα στο Υπουργείο Υγείας της Ουκρανίας και στους άλλους αρμόδιους φορείς να καταστρέψουν τα παθογόνα υψηλού κινδύνου προκειμένου να αποτραπεί οποιαδήποτε πιθανή διαρροή» [8]. Ο κινεζικός τύπος, από την πλευρά του, παραπέμπει σε πειράματα που στοχεύουν στη μετατροπή των εντόμων σε σάιμποργκ (cyborg) προκειμένου να γονιμοποιήσουν ή να αποστειρώσουν τις καλλιέργειες (Επιχείρηση «Insects Allies»).

Συνάντηση εμπειρογνωμόνων από τα Υπουργεία Άμυνας και Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών, της Πολωνίας και της Ουκρανίας, που διοργανώθηκε από την εταιρεία των Hunter Biden και Christopher Heinz το 1996.

Πηγή: Science and Technology Center in Ukraine

Αυτά τα στρατιωτικά πειράματα, όποια κι αν είναι, ανατέθηκαν έμμεσα από το Εθνικό Κέντρο Ιατρικών  Πληροφοριών (National Medical Intelligence Center) μέσω της Υπηρεσίας της Άμυνας για τη Μείωση των Απειλών (Defense Threat Reduction Agency — DTRA) μέσω της εταιρείας US Rosemont Seneca Technology Partners (RSTP). Η τελευταία ιδρύθηκε από τους Χάντερ Μπάιντεν και Κρίστοφερ Χάιντς, αντίστοιχα γιο του προέδρου Τζο Μπάιντεν και γαμπρό του Τζον Κέρι [9]. Όλα τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών στάλθηκαν στα στρατιωτικά βιολογικά εργαστήρια στο Fort Detrick, τα οποία κάποτε έπαιξαν
πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρόγραμμα βιολογικών όπλων των Ηνωμένων Πολιτειών.

Όπως τόνισε ο Κινέζος εκπρόσωπος στο Συμβούλιο Ασφαλείας: «Οποιαδήποτε πληροφορία για στρατιωτικές βιολογικές δραστηριότητες πρέπει να τυχαίνει μεγάλης προσοχής από τη διεθνή κοινότητα (…) Οι Ηνωμένες Πολιτείες λένε ότι είναι υπέρ της διαφάνειας. Εάν πιστεύουν ότι αυτές οι πληροφορίες είναι ψευδείς, δεν έχουν παρά να παραθέσουν τα σχετικά στοιχεία και να δώσουν διευκρινίσεις, έτσι ώστε η διεθνής κοινότητα να μπορεί να αποφασίσει για αυτό το θέμα».

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες παρείχαν τακτικά εκθέσεις για τις βιολογικές τους δραστηριότητες στο πλαίσιο της Σύμβασης για την Απαγόρευση των Βιολογικών Όπλων, η Ουκρανία δεν υπέβαλε ποτέ καμία έκθεση [10].

Η Ρωσία έχει λάβει μερικά μέτρα. Πρώτα κατέστρεψε προσεκτικά τα κοντέινερ 26 από αυτά τα ουκρανικά εργαστήρια (4 άλλα διέφυγαν από τον ρωσικό στρατό).

Ο διευθυντής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, Ραφαέλ Γκρόσι, αποκάλυψε στο φόρουμ του Νταβός ότι η Ουκρανία κατέχει τεράστιες ποσότητες πλουτωνίου και εμπλουτισμένου ουρανίου

Ο διευθυντής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, Ραφαέλ Γκρόσι, αποκάλυψε στο φόρουμ του Νταβός ότι η Ουκρανία κατέχει τεράστιες ποσότητες πλουτωνίου και εμπλουτισμένου ουρανίου.

ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Φτάνουμε τώρα στα πιο προβληματικά γιατί υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά ακόμα. Μετά την ανεξαρτησία τους, η Λευκορωσία, το Καζακστάν και η Ουκρανία κληρονόμησαν μεγάλο μέρος του σοβιετικού οπλοστασίου πυρηνικών όπλων. Αυτά τα τρία νέα κράτη υπέγραψαν το Μνημόνιο της Βουδαπέστης το 1994 με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι Τρεις Μεγάλοι δεσμεύτηκαν να εξασφαλίσουν τα σύνορά τους ενώ οι Τρεις Μικροί δεσμεύτηκαν να μεταφέρουν όλα τα πυρηνικά τους όπλα στη Ρωσία και να τηρήσουν τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων .

Αυτό το μνημόνιο επικαλούνται συχνά όσοι θέλουν να υπογραμμίσουν τη ρωσική διπροσωπία η οποία, αφού το υπόγραψε, φέρεται να το έχει παραβιάσει. Αυτό δεν είναι ακριβές, καθώς το μνημόνιο προβλέπει ότι ο καθένας από τους Τρεις Μεγάλους θα απαλλαγεί από την υπόσχεσή του για μη επέμβαση σε περίπτωση «νομιμοποιημένης αυτοάμυνας ή με άλλο τρόπο σύμφωνο με τις διατάξεις του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών». Ωστόσο, η Ρωσία αναγνώρισε επίσημα τις δημοκρατίες του Ντονμπάς αφού το ουκρανικό κράτος αρνήθηκε να τιμήσει την υπογραφή του στις Συμφωνίες του Μινσκ και ο στρατός του βομβάρδισε το Ντονμπάς για 8 χρόνια.

Μεταξύ 2014 και 2022, η Ουκρανία ζήτησε τέσσερεις φορές την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου της Βουδαπέστης. Τελικά, ο πρόεδρος Volodymyr Zelensky δήλωσε στην ετήσια συνάντηση της Διάσκεψης για την Ασφάλεια του Μονάχου, στις 19 Φεβρουαρίου 2022: «Εγώ, ως πρόεδρος, θα το κάνω για πρώτη φορά. Αλλά η Ουκρανία και εγώ το κάνουμε για τελευταία φορά. Ξεκινάω διαβουλεύσεις στο πλαίσιο του Μνημονίου της Βουδαπέστης . Έχει δοθεί εντολή στον Υπουργό Εξωτερικών να τις ξεκινήσει. Εάν δεν επαναληφθούν ή εάν τα αποτελέσματά τους δεν εγγυώνται την ασφάλεια της χώρας μας, η Ουκρανία θα δικαιούται να πιστεύει ότι το Μνημόνιο της Βουδαπέστης δεν λειτουργεί και ότι όλες οι παγκόσμιες αποφάσεις του 1994 τίθενται υπό αμφισβήτηση» [11].

Η αμφισβήτηση «όλων των παγκόσμιων αποφάσεων του 1994» δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα άλλο από την ανάληψη εκ νέου των πυρηνικών όπλων. Επομένως, η θέση του προέδρου Zelensky μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: αφήστε μας να καταστείλουμε τους αυτονομιστές του Donbass ή θα αποκαταστήσουμε το στρατιωτικό πυρηνικό μας πρόγραμμα. Να σημειωθεί ότι στην αίθουσα ήταν παρόντες ή εκπροσωπούνταν οι κυριότεροι ηγέτες της Ατλαντικής Συμμαχίας. Ωστόσο, κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε για την ανακοίνωση παραβίασης της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων .

Σχολιάζοντας αυτή την ομιλία, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε: «Το μόνο πράγμα που λείπει [στην Ουκρανία] είναι ένα σύστημα εμπλουτισμού του ουρανίου. Αλλά είναι ένα τεχνικό ζήτημα, και για την Ουκρανία δεν είναι ένα άλυτο πρόβλημα».

Οι ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών είχαν πληροφορηθεί ότι η Ουκρανία είχε στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα. Δεν γνωρίζουμε τι ήξεραν συγκεκριμένα για αυτό το πρόγραμμα.

Ο Λόρενς Νόρμαν, ειδικός απεσταλμένος της Wall Street Journal για το ιρανικό πυρηνικό στο φόρουμ του Νταβός, ανάρτησε στο Twitter τη δήλωση του Ραφαέλ Γκρόσι για τα πυρηνικά της Ουκρανίας, αλλά δεν έκανε σχετική ανάρτηση. Την πληροφορία επιβεβαίωσε και άλλος δημοσιογράφος, από τους New York Times, πάλι στο Twitter

Ο Αργεντινός Rafael Grossi, ο οποίος ηγείται της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας, δήλωσε παρεμπιπτόντως στις 25 Μαΐου στο φόρουμ του Νταβός ότι η Ουκρανία είχε αποθηκεύσει 30 τόνους πλουτώνιο και 40 τόνους εμπλουτισμένου ουρανίου στο εργοστάσιό της στη Zaporizhia και ότι η υπηρεσία του αναρωτιόταν τι είχαν γίνει.

Ωστόσο, το εργοστάσιο της Zaporijjia ήταν ένας από τους στόχους του ρωσικού στρατού, ο οποίος εισέβαλε σε αυτό τη δεύτερη ημέρα της ειδικής του επιχείρησης, στις 26 Φεβρουαρίου. Πυρκαγιά εκδηλώθηκε σε παρακείμενο εργαστήριο κατά τη διάρκεια μιας ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης στις 4 Μαρτίου. Καταγγέλθηκε τότε η ανευθυνότητα του ρωσικού στρατού. Προφανώς, επρόκειτο για κάτι πολύ διαφορετικό, όπως είχε δηλώσει η Μόσχα. Η Ρωσία είχε ξεκινήσει τη μεταφορά αυτών των υλικών και οι ουκρανικές ειδικές δυνάμεις προσπάθησαν να τις σταματήσουν.

Το πλουτώνιο πωλείται μεταξύ 5.000 και 11.000 δολαρίων ανά γραμμάριο. 30 τόνοι που αγοράστηκαν με τιμή κόστους, αντιπροσωπεύουν 150 δισεκατομμύρια δολάρια. Η τιμή του ουρανίου εξαρτάται από τον βαθμό εμπλουτισμού του. Σε λιγότερο από 5%, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για πολιτική χρήση και πρέπει να φτάσει τουλάχιστον το 80% για στρατιωτική χρήση. Αγνοώντας τον βαθμό εμπλουτισμού του, δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε την τιμή του. Η κατάσχεση από τη Ρωσία αυτού του αδήλωτου αποθέματος την αποζημιώνει πιθανώς για όλες τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν εναντίον της.

Οι πληροφορίες που διαθέτουμε εγείρουν πολλά ερωτήματα: από πότε η Ουκρανία, η οποία είχε παραχωρήσει στη Ρωσία όλα τα αποθέματά της από τη σοβιετική εποχή, κατείχε αυτά τα υλικά; Από πού προέρχονται και ποιος τα πλήρωσε; Εναλλακτικά: ποιος είναι το ποσοστό εμπλουτισμού του ουρανίου και ποιος προέβη στον εμπλουτισμό;

Σε αυτά τα ερωτήματα, ο ρωσικός Τύπος προσθέτει ένα άλλο: πόσο αξιόπιστη είναι η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας, η οποία κρατούσε αυτές τις πληροφορίες μυστικές μέχρι την περασμένη εβδομάδα;

Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα στοιχεία, θα ήταν σκόπιμο να αναθεωρηθεί η κοινή κατηγορία ότι η Ρωσία είναι υπεύθυνη για αυτόν τον πόλεμο.

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά

[1] “Το Ισραήλ άναυδο με τους Ουκρανούς νεοναζί”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 8 mars 2022.

[2] “Η Ρωσία κηρύσσει τον πόλεμο στους Στραουσιανούς”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 5 mars 2022.

[3] “Ο Τζον Μακέιν, μαέστρος της «Αραβικής Άνοιξης» και ο Χαλίφης”, του Τιερί Μεϊσάν[, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά,, Δίκτυο Βολταίρος, 30 août 2014. « John McCain a admis être en contact permanent avec l’Émirat islamique », Réseau Voltaire, 19 novembre 2014.

[4] Overextending and Unbalancing Russia, James Dobbins, Raphael S. Cohen, Nathan Chandler, Bryan Frederick, Edward Geist, Paul DeLuca, Forrest E. Morgan, Howard J. Shatz, Brent Williams, Rand Corporation, April 2019. Voir aussi les détails du plan dans Extending Russia : Competing from Advantageous Ground, Raphael S. Cohen, Nathan Chandler, Bryan Frederick, Edward Geist, Paul DeLuca, Forrest E. Morgan, Howard J. Shatz & Brent Williams, Rand Corporation, May 25, 2019.

[5] “Η συμμαχία της MI6, της CIA και των μπαντεριστών”, “Ουκρανία: Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος συνεχίζεται”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 12 & 26 avril 2022.

[6] «Conseil de sécurité, 8991ème séance», Nations Unies S/PV.8991, 11 mars 2022.

[7] «OSCE Projects on Biological Safety and Security in Ukraine», OSCE, 2022.

[8] «EXCLUSIVE: WHO says it advised Ukraine to destroy pathogens in health labs to prevent disease spread», Jennifer Rigby & Jonathan Landay, Reuters, March 11, 2022.

[9] «EXCLUSIVE: Hunter Biden Bio Firm Partnered With Ukrainian Researchers ‘Isolating Deadly Pathogens’ Using Funds From Obama’s Defense Department», Natalie Winters & Raheem J. Kassam, The National Pulse, March 24, 2022.

[10] Taux global des soumissions des rapports MDC. Nations unies.

[11] « Discours de Volodymyr Zelensky à la 58e Conférence de Munich sur la sécurité », par Volodymyr Zelensky, Réseau Voltaire, 19 février 2022.