Η υπερθέρμανση του πλανήτη και η αντιπαράθεση της Δύσης με τον υπόλοιπο κόσμο
Η θεωρία της ανθρωπογενούς αιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα βρεθεί σύντομα στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Αν και κανείς δεν αμφισβητεί ότι ορισμένα μέρη του κόσμου ζεσταίνονται, δεν υπάρχει προς το παρόν κοινά αποδεκτή εξήγηση για αυτό το φαινόμενο. Αλλά διάσημοι επιστήμονες θα παρουσιάσουν μια εναλλακτική εισήγηση στην COP-28 (28th session of the Conference of Parties) στο Ντουμπάι. Τυχαίνει να είναι μέλη της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.
Η θεωρία σύμφωνα με την οποία η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι παρατηρήσιμη σε ολόκληρο τον πλανήτη και προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα διαδόθηκε από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC)· μια επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών.
Δεν έχω καμία εξειδίκευση σε θέματα κλίματος και δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να κρίνω εάν αυτή η θεωρία είναι αληθινή ή λάθος, αλλά είμαι ειδικός στη διεθνή πολιτική και μπορώ να αξιολογήσω το έργο αυτής της επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών.
Πριν από περίπου δέκα χρόνια, έγραψα ότι, όπως υποδηλώνει το όνομά της, η IPCC δεν είναι καθόλου μια επιστημονική ακαδημία, αλλά μια διακυβερνητική ομάδα [1]. Τα συμπεράσματά της επομένως δεν είναι καρπός επιστημονικής προσέγγισης, αλλά πολιτικής αντιπαράθεσης.
Η IPCC δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Βρετανίδας πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ, προκειμένου να στηρίξει τον αγώνα της ενάντια στα συνδικάτα ανθρακωρύχων. Όπως ήταν αναμενόμενο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρήση άνθρακα είναι κακή για το περιβάλλον, ενώ η πυρηνική ενέργεια είναι επιθυμητή. Δεν πρόκειται για επιστημονικό θεώρημα, αλλά για πολιτική θέση.
Επιπλέον, επεσήμανα ότι η δημιουργία των δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου δεν είναι μια διακυβερνητική πρωτοβουλία, αλλά μια ιδέα του ιδρύματος Joyce Foundation, που υλοποιείται από την Climate Exchange Ldt. [2]. Κάθε κράτος συντάσσει τη δική του νομοθεσία σχετικά με αυτό. Λαμβάνει μια ορισμένη ποσότητα δικαιωμάτων εκπομπής τα οποία διανέμει σε εταιρείες όπως κρίνει σκόπιμο. Όσες τα χρησιμοποιούν μόνο εν μέρει μπορούν να μεταπωλήσουν τα αχρησιμοποίητα δικαιώματα μέσω ενός εξειδικευμένου χρηματιστήριου στο Σικάγο.
Το καταστατικό αυτού του Χρηματιστήριου γράφτηκε από έναν τότε άγνωστο δικηγόρο του Ιδρύματος Τζόις, κάποιον Μπαράκ Ομπάμα (μελλοντικό πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών). Η πρόσκληση για επενδυτές για την έναρξη αυτού του Χρηματιστηρίου οργανώθηκε από τον Al Gore (μελλοντικός αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών) και από τον David Blood (πρώην διευθυντή της τράπεζας Goldman Sachs). Μπορεί ο καθένας να θεωρεί αυτούς τους ανθρώπους ως καλόπιστους περιβαλλοντικούς ακτιβιστές ή απατεώνες υψηλού επιπέδου, είναι θέμα προσωπικής γνώμης.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτός ο πολιτικός μηχανισμός καλύφθηκε με ένα βερνίκι επιστημονικής όψης και καλών προθέσεων, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί. Ωστόσο, υπάρχει μια εναλλακτική επιστημονική θεωρία για να εξηγήσει την υπερθέρμανση του πλανήτη. Την είχε εκφράσει ο Κροάτης γεωφυσικός Milutin Milanković κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου.
Η τροχιά της Γης ποικίλλει ανάλογα με τρεις φυσικούς κύκλους: την εκκεντρότητά της, την λοξότητα της και τη μετάπτωση των ισημεριών. Κάθε μία από αυτές τις παραλλαγές ακολουθεί έναν απόλυτα υπολογίσιμο κύκλο, μεταξύ 20.000 και 100.000 ετών. Αυτές οι τρεις παραλλαγές σε συνδυασμό επηρεάζουν την ηλιοφάνεια της Γης και επομένως το κλίμα της. Αυτή η θεωρία επιβεβαιώθηκε το 1976 από τη μελέτη των πυρήνων πάγου κατά τη γεώτρηση του Βοστόκ (Ανταρκτική). Αλλά δεν εξηγεί τα πάντα.
Η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών μόλις ανακοίνωσε μια τρίτη θεωρία, βασισμένη επίσης στην παρατήρηση της φύσης. Σύμφωνα με αυτήν, «Η κύρια αιτία των τοπικών κλιματικών καταστροφών είναι η αυξανόμενη εκπομπή φυσικού υδρογόνου λόγω των εναλλασσόμενων βαρυτικών δυνάμεων της σελήνης και του ήλιου, που προκαλούν τρύπες στο στρώμα του όζοντος. Η προκύπτουσα αύξηση της θερμοκρασίας και η ανάμειξη όζοντος και υδρογόνου είναι οι κύριες αιτίες των δασικών πυρκαγιών και των στεπών» [3].
Η Ακαδημία Επιστημών δεν αρκείται στο να αμφισβητεί το δόγμα της IPCC, αμφισβητεί επίσης τον μηχανισμό που στοχεύει στη μείωση των οπών στο στρώμα του όζοντος. Συγκεκριμένα, τη Σύμβαση της Βιέννης και το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ «η εφαρμογή των οποίων εξάλειψε ολόκληρες υποβιομηχανίες της χημικής βιομηχανίας χωρίς να επηρεάσει το μέγεθος των τρυπών του όζοντος, οι οποίες όχι μόνο δεν μειώθηκαν αλλά αυξήθηκαν».
Η θεωρία της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών βασίζεται επίσης στην ιδέα ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι συγκρίσιμο φαινόμενο ανάλογα με τις περιοχές του κόσμου. Ωστόσο, μόλις μετρήσανε ότι, σε αντίθεση με ένα ευρέως διαδεδομένο κλισέ, η θερμοκρασία του Ειρηνικού Ωκεανού ψύχεται [4].
Το έργο της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών θα παρουσιαστεί στα τέλη Νοεμβρίου-αρχές Δεκεμβρίου στην COP-28 στο Ντουμπάι. Ήδη, έχει αρχίσει μια πολιτική μάχη για να φιμώσουν τους επιστήμονες. Σχετίζεται με τον ορισμό του προέδρου της συνεδρίασης ο οποίος θα μπορεί να δώσει τον λόγο πλουσιοπάροχα στους αντιρρησίες ή, αντίθετα, να τους περιορίσει στη σιωπή. Είναι στο χέρι του Μοχάμεντ μπιν Ζάιντ, ηγέτη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, να τον επιλέξει. Διόρισε τον Σουλτάνο αλ-Τζαμπέρ, τον υπουργό Βιομηχανίας του. Αμέσως, βουλευτές από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση έγραψαν στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, ζητώντας του να αντιταχθεί. Το επιχείρημά τους, όπως πάντα, είναι άσχετο με τον στόχο τους. Υποστηρίζουν ότι ο Σουλτάνος αλ-Τζάμπερ είναι επίσης πρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου του Άμπου Ντάμπι (Abu Dhabi National Oil Company, Adnoc). Θα ήταν επομένως κριτής και κρινόμενος. Συνιστούν, αντίθετα, να οριστεί ένας λομπίστας για τα μη ορυκτά καύσιμα. Θα ήταν επίσης κριτής και κρινόμενος, αλλά για το αντίπαλο στρατόπεδο.
Εάν οι Ρώσοι επιστήμονες μιλήσουν στο COP-28, είναι πιθανό η συνέλευση να χωριστεί στα δύο, όχι με επιστημονικά κριτήρια, αλλά σαφώς με πολιτικά κριτήρια. Οι υποστηρικτές των Αγγλοσαξόνων εναντίον εκείνων της Ρωσίας (του υπόλοιπου κόσμου). Αναμφίβολα, το δόγμα της IPCC θα γίνει σύντομα η πάγια εμμονική ιδέα των Δυτικών και ο περίγελος του υπόλοιπου κόσμου.
Κριστιάν Άκκυριά
[1] Le prétexte climatique 2/3 : « 1982-1996 : L’écologie de marché », par Thierry Meyssan, Оdnako (Russie) , Réseau Voltaire, 22 avril 2010.
[2] Le prétexte climatique 3/3 : « 1997-2010 : L’écologie financière », par Thierry Meyssan, Оdnako (Russie) , Réseau Voltaire, 26 avril 2010.
[4] Systematic Climate Model Biases in the Large-Scale Patterns of Recent Sea-Surface Temperature and Sea-Level Pressure Change, Robert C. J. Wills, Yue Dong, Cristian Proistosecu, Kyle C. Armour & David S. Battisti, Geophysical Research Letters, DOI : 10.1029/2022GL100011.
Les articles de cet auteur
Envoyer un message
