Ο ΠΟΥ αποκαλύπτει επιτέλους τις τεχνικές χειραγωγήσης των μαζών για να γίνει αποδεκτό το εμβόλιο

του Éric Verhaeghe.

Πολλοί από εμάς αναρωτιόμαστε με ποιες τεχνικές χειραγώγησης των μαζών κατάφερε η κάστα να γίνει αποδεκτός ο σχεδόν υποχρεωτικός εμβολιασμός κατά της COVID. Σταδιακά, αίρεται το πέπλο για αυτό το μυστήριο, όπως μεταξύ των άλλων, ειδικότερα, από μια δημοσίευση του ΠΟΥ. Η τελευταία που δημοσιεύθηκε από την περιφερειακή διεύθυνση της Ευρώπης, με τίτλο "Ταχεία ποιοτική έρευνα για τη βελτίωση της συγκατάθεσης στον εμβολιασμό κατά της COVID-19", λέει πολλά για τις τεχνικές μαζικής χειραγώγησης και για τη διαχείριση του μηχανισμού σε όλη την Ευρώπη. Μεταξύ μας, κάτι που μυρίζει πολύ ΜακΚίνσεϊ.  

Πρέπει να διαβάσετε αυτόν τον πρακτικό εγχειρίδιο για να γίνει αποδεκτός ο εμβολιασμός κατά της COVID. Ανακαλύπτουμε τα θεμέλια της χειραγώγησης που χρησιμοποιεί η κάστα για να διαδώσει τα προϊόντα της με τη μικρότερη δυνατή αντίσταση.

Είναι εκπληκτικό, εκ πρώτης όψεως, να βλέπουμε ότι ο ΠΟΥ δεν ασχολείται μόνο με την υγεία, αλλά και με την επικοινωνία για την υγεία προς τα πλήθη, και ότι ασχολείται επίσης με τη διαδικασία ανάπτυξης τέτοιων "πολιτικών" εργαλείων για τις δημόσιες αρχές,. 

Ο ΠΟΥ και η χειραγώγηση των μαζών

Ως εκ τούτου, το παρόν έγγραφο παρουσιάζεται ως εξής (αυτή είναι η μετάφραση της περίληψης):

«Αυτό το ποιοτικό εργαλείο παρέχει βήμα προς βήμα καθοδήγηση σχετικά με τον τρόπο σχεδιασμού και διεξαγωγής μιας ταχείας ποιοτικής ανάλυσης για τη διεξαγωγή έρευνας με διαφορετικές ομάδες-στόχους για την κατανόηση των εμπόδιων και των κινήτρων τους σχετικά με τον εμβολιασμό κατά της COVID-19. Οι πληροφορίες αυτές μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για την ενημέρωση σχετικά με την ανάπτυξη στοχευμένων παρεμβάσεων για τον επιτυχή εμβολιασμό κατά της COVID-19. Ενώ το έγγραφο επικεντρώνεται στον εμβολιασμό κατά της COVID-19, η ταχεία προσέγγιση που περιγράφεται μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιοδήποτε πρόγραμμα εμβολιασμού."

Εξυπακούεται ότι το έγγραφο αυτό χρησιμοποιείται για «παρεμβάσεις προσαρμοσμένες στις ομάδες-στόχους», δηλαδή για τη μαζική επικοινωνία με άτομα που δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν.

Συγκεκριμένα, ο οδηγός του ΠΟΥ εξηγεί στους παράγοντες δημόσιας υγείας στην Ευρώπη πώς να «αντιμετωπίσουν» τη διστακτικότητα κατά των εμβολίων.

Και ο προτεινόμενος δρόμος δεν στερείται ενδιαφέροντος.

Ο ΠΟΥ και το τέλος της κυριαρχίας

Ο οδηγός του ΠΟΥ ξεκινά από την αρχή και παίρνει το χέρι των ηγετών εξηγώντας τους τα βασικά στοιχεία της ομάδας εργασίας που πρέπει να συγκροτήσουν για να πιλοτάρουν τη λειτουργία εμβολιασμού τους.

Ο οδηγός καθορίζει τη σύνθεση των ομάδων εργασίας:

Με άλλα λόγια, ο αγώνας κατά των σκεπτικιστών περιλαμβάνει αναγκαστικά το τοπικό Υπουργείο Υγείας και τον ΠΟΥ. Θα ήταν ενδιαφέρον να γνωρίζουμε αν ο Olivier Véran ακολούθησε αυτές τις συστάσεις κατά την ενορχήστρωση της γαλλικής στρατηγικής για τα εμβόλια.

Εντοπισμός απροθυμίας

Στη συνέχεια, ο ΠΟΥ συνιστά τον καθορισμό ομάδων-στόχων από τις οποίες πρέπει να επιλεγούν μερικά «ποιοτικά» δείγματα για να κατανοηθεί η απροθυμία τους να εμβολιαστούν. Σε αυτό το σημείο, ο ΠΟΥ δίνει μερικά παραδείγματα που αναπόφευκτα μας θυμίζουν κάτι:

Με άλλα λόγια, ο αγώνας κατά των σκεπτικιστών περιλαμβάνει αναγκαστικά το τοπικό Υπουργείο Υγείας και τον ΠΟΥ. Θα ήταν ενδιαφέρον να γνωρίζουμε αν ο Olivier Véran ακολούθησε αυτές τις συστάσεις κατά την ενορχήστρωση της γαλλικής στρατηγικής για τα εμβόλια.

Εντοπισμός απροθυμίας

Στη συνέχεια, ο ΠΟΥ συνιστά τον καθορισμό ομάδων-στόχων από τις οποίες πρέπει να επιλεγούν μερικά «ποιοτικά» δείγματα για να κατανοηθεί η απροθυμία τους να εμβολιαστούν. Σε αυτό το σημείο, ο ΠΟΥ δίνει μερικά παραδείγματα που αναπόφευκτα μας θυμίζουν κάτι:

Εδώ είναι μερικά "τυχαία" παραδείγματα που παρουσιάζονται από τον ΠΟΥ: επιλέγοντας εργαζόμενους στον τομέα της υγείας που θα υποβληθούν σε εμβολιασμό ή συνηθισμένους "πολίτες" για να κατανοήσουν τι τους εμποδίζει να εμβολιαστούν.

Ο ΠΟΥ προτείνει να οργανωθούν, με αυτά τα δείγματα, ομάδες εστίασης για τον εντοπισμό της απροθυμίας. Ο οδηγός περιγράφει ακόμη λεπτομερώς το περίγραμμα των συναντήσεων και ποια θέματα πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα επαγγελματικό συμβουλευτικό έργο, το οποίο δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, και το οποίο εκβιομηχανίζει τη διαδικασία διαβούλευσης.

Όλα ελέγχονται διεξοδικά, συμπεριλαμβανομένης αυτής της ερώτησης: "πώς αντιλαμβάνονται οι συνάδελφοί σας τα εμβόλια;", τα οποία καταλαβαίνουμε ότι σπέρνουν τον σπόρο της καταγγελίας και της εκτεταμένης αστυνόμευσης των υπηρεσιών σε λειτουργία κινεζικής κατήχησης.

Οι μηχανικοί είναι τόσο τρομακτικοί που ο ΠΟΥ συνιστά να λάβουν έγκριση από μια ανεξάρτητη επιτροπή δεοντολογίας. Και πάλι, θα ήθελε κανείς να μάθει πώς η γραφειοκρατία στον τομέα της υγείας έχει θέσει σε εφαρμογή αυτές τις συστάσεις στη Γαλλία.

Μικρή πραγματεία σχετικά με τη χειραγώγηση των μαζών

Αλλά τι να κάνει με τη μάζα των πληροφοριών που συλλέγονται κατά τη διάρκεια αυτών των "ποιοτικών ερευνών"; Μια μήτρα αποφάσεων α λα Μακ Κίνσεϊ, φυσικά.

Σε αυτή την περίπτωση, έτσι φαίνεται:

Όπως μπορούμε να δούμε, ο ΠΟΥ εντοπίζει τις καταστάσεις που δημιουργούν προβλήματα, τους λόγους της απροθυμίας και προτείνει "αυτόματες" λύσεις. Πρόκειται δηλαδή για ένα είδος εργαλείου υποστήριξης αποφάσεων.

Εδώ θα επιλέξουμε κάποια κλειδιά που θα καταστήσουν δυνατό, κατά τη γνώμη μου, να καταλάβουμε τι συνέβη στη Γαλλία με την άφιξη του εμβολίου.

Έτσι:

• η στάση της απροθυμίας μπορεί να καταπολεμηθεί με τη πειθώ (η κυβέρνηση πιέζει για εμβολιασμό «προκαλώντας θετικά ή αρνητικά συναισθήματα»), με υποκίνηση (με τη δημιουργία ανταμοιβής για τους εμβολιασμένους), με περιβαλλοντική αναδιάρθρωση (αλλαγή του κοινωνικού ή φυσικού πλαισίου, μέτρια έκφραση που σημαίνει, μακροπρόθεσμα, «καραντίνα»), με αναδιαμόρφωση (προτείνοντας ήρωες προς μίμηση).

• η απροθυμία λόγω συλλογικής στήριξης μπορεί να καταπολεμηθεί με περιορισμούς (η θέσπιση κανόνων για τον περιορισμό αυτής της άρνησης, αναγνωρίζουμε εδώ το υγειονομικό πάσο ή το πιστοποιητικό εμβολιασμού).

 

Με άλλα λόγια, η μήτρα του ΠΟΥ έχει ήδη θεωρητικοποιήσει όλα τα μέτρα ελευθερίας που εφαρμόζει η κυβέρνηση, αλλά και εκείνα που κρέμονται στη μύτη μας ως «αλλαγή του φυσικού πλαισίου» που μοιάζει πολύ με τον αποκλεισμό, ή ακόμη και την απομόνωση των ανεμβολίαστων.

Η Μακ Κίνσεϊ ως υπόθεμα;

Το ενδιαφέρον αυτού του εγχειρίδιου είναι να δείξει ότι ο ΠΟΥ δεν είναι μόνο ένας υπερεθνικός οργανισμός που συντονίζει τις τοπικές εκστρατείες χωρίς να τις γνωρίζει πραγματικά. Ο ΠΟΥ είναι πολύ πιο παρεμβατικός και πολύ πιο περιοριστικός. Παρεμβαίνει άμεσα επί τόπου, μεταξύ των άλλων και στην Ευρώπη, και εποπτεύει αποτελεσματικά, τοπικά, αυταρχικά, τις εκστρατείες δημόσιας υγείας που προωθεί.

Δεν είχαμε καταλάβει γιατί όλες οι ευρωπαϊκές χώρες είχαν εφαρμόσει ταυτόχρονα την ίδια στρατηγική για τα εμβόλια. Το έγγραφο που δημοσιεύουμε δίνει ένα πρώτο στοιχείο απάντησης: ο ΠΟΥ βρίσκεται στο πηδάλιο, με πρακτικά έγγραφα που εναρμονίζουν την εφαρμογή σε όλες τις χώρες.

Το ερώτημα είναι αν αυτά τα έγγραφα είναι έργο του ίδιου του ΠΟΥ, ή αν αυτός ο εξειδικευμένος οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών λαμβάνει εξωτερική βοήθεια, τυχαία βοήθεια από την Mc Kinsey.

Κατά τη γνώμη μου, η χρήση μήτρων, ο τρόπος λειτουργίας, η φρασεολογία του εγγράφου είναι αυτά μιας μεγάλης διεθνούς εταιρείας συμβούλων.

Προτείνω σε όλους να διαβάσουν τη σαγηνευιστική έρευνα του Vox (στα αγγλικά) σχετικά με τη χρήση της Mc Kinsey από τον ΠΟΥ, ειδικά από τότε που ο Μπιλ Γκέιτς έγινε ο πρώτος συνεισφέρων στη χρηματοδότηση του ΠΟΥ...

Και, όλο τυχαίο, το Ίδρυμα Γκέιτς είναι επίσης σημαντικός πελάτης της Μακ Κίνσεϊ.

Και αν ο υποχρεωτικός εμβολιασμός παντού στη Δύση ήταν προϊόν θέλησης του Μπιλ Γκέιτς και στρατηγικής της Μακ Κίνσεϊ, ο οποίος θα πάει, αν χρειαστεί, μέχρι και την «απομόνωση», δηλαδή στη φυλάκιση ή την απέλαση των ανεμβολίαστων;

Μετάφραση: Κριστιάν Ακκυριά

πηγή: Le Courrier des Stratèges

L’OMS révèle enfin ses techniques de manipulation des masses pour faire accepter le vaccin (reseauinternational.net)