Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μέση Ανατολή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 15 Απριλίου 2025

Τιερί Μεϊσάν: Τα εργοτάξια του Ντόναλντ Τραμπ (1/2)

Τα εργοτάξια του Ντόναλντ Τραμπ (1/2)

του Τιερί Μεϊσάν

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δρα γρηγορότερα από τους άλλους πολιτικούς της γενιάς του. Σε δώδεκα εβδομάδες, έχει ήδη ανατρέψει τον «αμερικανικό ιμπεριαλισμό» υπέρ του «εξαιρετισμού» του. Αυτό δεν σημαίνει ακόμη το τέλος του προβλήματος, αλλά αποτελεί σημαντική πρόοδο τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο. Ταυτόχρονα, έκανε περικοπές στη ομοσπονδιακή γραφειοκρατία, καταργώντας υπηρεσίες που δεν εντάσσονταν στις αρμοδιότητές της και απολύοντας 230.000 ομοσπονδιακούς υπαλλήλους.

Δίκτυο Βολταίρος | Παρίσι (Γαλλία) | 15 avril 2025

Deutsch English Español français italiano русский

Πέρασαν πάνω από τρεις μήνες από τότε που ο Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε τη δεύτερη θητεία του στον Λευκό Οίκο. Έχει εκδώσει έναν εκπληκτικό αριθμό διαταγμάτων, δίνοντας την εντύπωση μιας ασυνεπούς προσωπικότητας. Ωστόσο, παρά τον περιορισμένο χρόνο που είχε διαθέσιμο, τα πρώτα αποτελέσματα αρχίζουν να φαίνονται.

Αποαποικιοποίηση της «αμερικανικής αυτοκρατορίας»

Αρχικά, επιδίωξε να αποαποικιοποιήσει την «αμερικανική αυτοκρατορία». Ωστόσο, καθώς η απόπειρά του το 2017 ήταν μια απόλυτη αποτυχία, άλλαξε μεθοδολογία. Κατά την πρώτη θητεία του, την όγδοη ημέρα, με διάταγμα, αφαίρεσε τις μόνιμες έδρες του αρχηγού του Επιτελείου και του διευθυντή της CIA στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας [1]. Ακολούθησε μια εξέγερση της ανώτερης διοίκησης που τον οδήγησε, δεκαέξι ημέρες αργότερα, να απολύσει τον σύμβουλο εθνικής ασφαλείας του, τον στρατηγό Michael Flynn.

Αυτή η υπόθεση άφησε τα σημάδια της, καθώς η ανώτερη διοίκηση της εθνικής ασφαλείας παρενέβη κατά την τελευταία προεκλογική εκστρατεία για να διαβεβαιώσει ψευδώς ότι ο υπολογιστής του Hunter Biden δεν υπήρχε και ότι όσοι ισχυρίζονταν ότι τον είδαν ήταν πράκτορες της ρωσικής παραπληροφόρησης [2]. Γι’ αυτό, ο Ντόναλντ Τραμπ τους στέρησε την άδεια ασφαλείας-άμυνας τους τις πρώτες ημέρες της δεύτερης θητείας του [3].

Αυτή τη φορά, ο Ντόναλντ Τραμπ έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα: συνταξιοδότησε πρόωρα όλους τους υπαλλήλους που είχαν πολεμήσει εναντίον του κατά την πρώτη θητεία του και διέλυσε το Federal Executive Institute που τους εκπαίδευε [4]. Αφού απομάκρυνε αυτό το επίπεδο στελεχών, αφαίρεσε επίσης τις άδειες ασφαλείας-άμυνας από 15 πολιτικούς (συμπεριλαμβανομένων του πρώην προέδρου Joe Biden και της πρώην υπουργού εξωτερικών Hillary Clinton) για να σιγουρευτεί ότι δεν θα βρεθούν ξανά στον δρόμο του [5]. Λένε «Ποτέ δύο χωρίς τρία»: γι’ αυτό και απομάκρυνε έξι ακόμη υπαλλήλους από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας [6], στις 2 Απριλίου, επειδή συνέχιζαν να συνεργάζονται με τους στραουσιστές φίλους τους [7].

Αφού έβαλε αυτούς τους ανθρώπους εκτός δράσης, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία, την Παλαιστίνη και το Ιράν. Όλοι αντέδρασαν όταν έβαλε στη θέση του τον μη εκλεγμένο Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky, αλλά έβαλε επίσης στη θέση του τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Benyamin Netanyahu δύο φορές [8]. Την πρώτη φορά, απάντησε στο σχέδιό του για την προσάρτηση της Γάζας ανακοινώνοντάς του ότι προτιμούσε να χτίσει μια νέα ριβιέρα παρά να τον δει να καταλαμβάνει αυτή την περιοχή· τη δεύτερη φορά, του είπε ότι δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα για να διαιρέσει τη Συρία και ότι δεν θα μπορούσε ούτε να επιτεθεί στο Ιράν.

Βέβαια, προς το παρόν, κανένα από αυτά τα τρία προβληματικά σημεία δεν βρίσκεται σε ειρήνη, αλλά τα πράγματα προχωρούν γρήγορα:

• Στην Ουκρανία, έκανε αποδεκτό ότι η Κριμαία, το Ντονμπάς και ένα μέρος της Νοβορωσίας ανήκουν όντως στη Ρωσία. Επιπλέον, είναι σαφές ότι θα πρέπει να διεξαχθούν προεδρικές εκλογές. Οι «ακραίοι εθνικιστές» [9] γνωρίζουν ήδη ότι έχουν χάσει. Στις περιοχές που πρέπει να μοιραστούν, οι μόνες αξιώσεις της Ουκρανίας είναι να ανακτήσει τον πολιτικό πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια (κάτι στο οποίο η Ρωσία αντιτίθεται κατηγορηματικά [10]) και αν η Μόσχα θα μπορεί να προσαρτήσει την Οδησσό χωρίς να χρειαστεί να την κατακτήσει.

• Στην Παλαιστίνη, έκανε αποδεκτό από σχεδόν όλους τους παράγοντες ότι η Χαμάς δεν θα μπορεί να επιστρέψει στην εξουσία στη Γάζα, αλλά δεν κατάφερε να βρει μια εναλλακτική λύση για τους «αναθεωρητικούς σιωνιστές» (δηλαδή, τους οπαδούς του φασίστα Vladymir Jabotinsky) στο Ισραήλ [11]). Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν κατάφερε να σταματήσει τη σφαγή των Παλαιστινίων, που εξακολουθούν να πεινούν στη Γάζα, ούτε να τερματίσει τις θρησκευτικές σφαγές στη Συρία, που εξακολουθεί να κυριαρχείται από τους τζιχαντιστές, αλλά ανάγκασε το Ισραήλ να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες του στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο και τη Συρία.

• Στο Ιράν, μόλις ξεκίνησε και δεν έχει κάνει ακόμη αποδεκτό από την Ισλαμική Δημοκρατία ότι δεν μπορεί να οπλίζει χωρίς κίνδυνο τις σιιτικές μειονότητες της περιοχής, αλλά δεν της έχει προτείνει ακόμη να εγγυηθεί την ασφάλειά τους με άλλο μέσο. Η κατάσταση εδώ είναι πιο δύσκολη, καθώς απείλησε το Ιράν, όπως έκανε με την Ουκρανία και τους Παλαιστινίους, προκαλώντας μια άμεση σκληρή αντίδραση από την Τεχεράνη [12].

Στις τρεις περιπτώσεις, ο πρόεδρος Τραμπ χρησιμοποίησε τις στρατιές του χωρίς να δώσει μάχη: ανέστειλε για λίγο τις πληροφορίες που το Πεντάγωνο παρείχε στις ουκρανικές δυνάμεις [13], προκαλώντας μια στρατιωτική κατάρρευση· ανέστειλε επίσης προσωρινά την παράδοση όπλων στο Ισραήλ, αν και αυτό το σημείο δεν δημοσιοποιήθηκε, αλλά προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στο ισραηλινό επιτελείο. Αντίθετα, συγκεντρώνει δυνάμεις στο Ντιέγκο Γκαρσία για να απειλήσει το Ιράν [14]. Η μόνη στρατιωτική του ενέργεια ήταν η επίθεση κατά των Ansar Allah στην Υεμένη· μια αιματηρή και τακτικά άσκοπη ενέργεια, καθώς οι Υεμενίτες ήταν προετοιμασμένοι, αλλά χρήσιμη για να μεταφέρει το μήνυμά του στο Ιράν.

Καθαρισμός της ομοσπονδιακής γραφειοκρατίας

Παράλληλα με την αναδιοργάνωση των εξωτερικών σχέσεων των ΗΠΑ, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε να «αδυνατίζει το μαμούθ», δηλαδή να κλαδέψει τα άχρηστα κλαδιά του ομοσπονδιακού κράτους. Αυτό είναι το άλλο μεγάλο έργο των «Τζακσονιστών», δηλαδή των οπαδών του προέδρου Andrew Jackson [15]. Για να το πετύχει, βασίζεται στον ολιγάρχη Έλον Μασκ. Ωστόσο, ο πιο πλούσιος άνθρωπος στον κόσμο δεν είναι τζακσονιστής, αλλά ελευθεριακός. Η ανησυχία του δεν είναι να καταστρέψει τα μη συνταγματικά χαρακτηριστικά του ομοσπονδιακού κράτους για όφελος των πολιτειών, αλλά να μειώσει το βάρος του. Στην περίπτωση αυτή, αυτοί οι δύο διαφορετικοί στόχοι εξυπηρετούνται από τις ίδιες ενέργειες, τουλάχιστον μέχρι στιγμής.

Σε δώδεκα εβδομάδες, ο Έλον Μασκ κατάφερε να καταγράψει τις παραιτήσεις ή να απολύσει 230.000 ομοσπονδιακούς υπαλλήλους. Βέβαια, αυτός ο τρόπος δράσης φαίνεται βάρβαρος, αλλά δεν αμφισβητεί την ικανότητά τους, αλλά τη χρησιμότητά τους, κάτι που είναι πολύ διαφορετικό. Οι περισσότεροι από αυτούς εφάρμοζαν κανόνες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτοί οι κανόνες είναι κακοί, αλλά ότι δεν εντάσσονται στις λειτουργίες του ομοσπονδιακού κράτους και επομένως δεν θα έπρεπε να χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους. Αυτές οι περικοπές ανέδειξαν τυχαία πολλές περιπτώσεις διαφθοράς, όπως π.χ. μια επιχορήγηση 900.000 δολαρίων από την υπηρεσία μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων σε ένα μωρό εννέα μηνών. Ωστόσο, το πραγματικό ζήτημα δεν βρίσκεται πάλι εκεί. 6 δισεκατομμύρια δολάρια επιχορηγήσεων του Πενταγώνου μόλις ακυρώθηκαν, μεταξύ άλλων, ορισμένων ποσών που δόθηκαν σε πανεπιστήμια, χωρίς καμία σχέση με την άμυνα των ΗΠΑ. Όταν το DOGE θα καταφέρει να ελέγξει τους λογαριασμούς του έθνους, θα μπορέσει να δει σε τι χρησιμοποιείται κάθε μεταφορά χρημάτων από το ομοσπονδιακό κράτος, όπως, για παράδειγμα, τους μισθούς που καταβάλλονται σε πολλούς ξένους ηγέτες. Γι’ αυτό, είναι κατανοητή η τρέχουσα δικαστική μάχη για τη διατήρηση του απορρήτου γύρω από όλα αυτά.

Το Τμήμα Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας (DOGE) προβλέπει εξοικονόμηση 150 δισεκατομμυρίων δολαρίων εντός ενός έτους από αυτές τις περικοπές στη γραφειοκρατία και την καταπολέμηση της απάτης, δηλαδή ένα κέρδος 931,68 δολαρίων ανά φορολογούμενο. Είναι λίγο σε σύγκριση με όσα είχαν προβλεφθεί, αλλά απολύτως σημαντικό.

Δεν πρέπει να γίνει καμία σύγκριση μεταξύ των ΗΠΑ και άλλων κρατών, μόνο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας η γραφειοκρατία είναι εξίσου αδιαφανής, όπως φαίνεται από το τρέχον σκάνδαλο των κρυφών επιχορηγήσεων σε ορισμένες ΜΚΟ [16]..

(…Συνέχιζεται)

Οι σημειώσεις αυτού του άρθρου περιλαμβάνουν τόσο δωρεάν άρθρα από τον ιστότοπό μας, Voltairenet.org, όσο και ειδήσεις από την εμπιστευτική ενημερωτική μας επιστολή, Voltaire, actualité internationale

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] “Ο Ντόναλντ Τραμπ διέλυσε την οργάνωση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 31 janvier 2017.

[2] “Public Statement on the Hunter Biden Emails”, Voltaire Network, 19 October 2020.

[3] «2721 Donald Trump prive de leurs habilitations les responsables du Renseignement impliqués dans une falsification politique», Voltaire, actualité internationale - N°117 - 24 janvier 2025.

[4] «2872 Donald Trump dissout l’ENA états-unienne», Voltaire, actualité internationale - N°120 - 14 février 2025.

[5] «3138 Donald Trump retire les habilitations de sécurité de 15 personnalités de son opposition.», Voltaire, actualité internationale - N°126 - 28 mars 2025.

[6] «Trump Fires 6 N.S.C. Officials After Oval Office Meeting With Laura Loomer», Maggie Haberman, Jonathan Swan & Ken Bensinger, The New York Times, April 3, 2025.

[7] “Η Ρωσία κηρύσσει τον πόλεμο στους Στραουσιανούς”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 5 mars 2022.

[8] « 2228 Benyamin Netanyahou refroidi par sa visite à la Maison-Blanche », Voltaire, actualité internationale - N°128 - 11 avril 2025.

[9] “Ποιοι είναι οι Ουκρανοί ριζοσπαστικοί εθνικιστές;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 15 novembre 2022.

[10] « Déclaration du ministère russe des Affaires étrangères concernant la centrale nucléaire de Zaporojie », Réseau Voltaire, 26 mars 2025.

[11] “Έπεσαν οι μάσκες: οι κρυμμένες αλήθειες του Γιαμποτίνσκι και του Νετανιάχου”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 23 janvier 2024.

[12] « L’Iran dénonce les menaces états-uniennes contre la paix », par Amir Saeid Iravani , Réseau Voltaire, 31 mars 2025.

[13] « L’Occident contre le CRINK », par Manlio Dinucci , Traduction M.-A., Réseau Voltaire, 5 avril 2025.

[14] «3185 Le Pentagone se prépare à une possible guerre contre l’Iran», Voltaire, actualité internationale - N°127 - 4 avril 2025.

[15] “Ντόναλντ Τραμπ, μήπως είναι ο Άντριου Τζάκσον 2.0;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 19 novembre 2024.

[16] «3249 Le scandale du financement opaque de certaines ONG par la Commission européenne», Voltaire, actualité internationale - N°128 - 11 avril 2025.

Τιερί Μεϊσάν

Πολιτικός σύμβουλος, πρόεδρος-ιδρυτής του Δικτύου Βολταίρος και της διάσκεψης Axis for Peace. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump.

Τα εργοτάξια του Ντόναλντ Τραμπ (1/2)

Για ποιο λόγο κηρύχθηκε «ένοχη» η Μαρίν Λε Πεν;

Θα αντέξουν τα διακυβερνητικά θεσμικά όργανα το τέλος της «Αμερικανικής Αυτοκρατορίας»;

Οι Δυτικοί Ευρωπαίοι χωρίς άμυνα

Μετά την Ουκρανία, το Ιράν;

Les articles de cet auteur

Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

Φακός Εν συντομία Συζητήσεις

Τρίτη 18 Μαρτίου 2025

Τιερί Μεϊσάν: Μετά την Ουκρανία, το Ιράν;

Μετά την Ουκρανία, το Ιράν;

του Τιερί Μεϊσάν

Για τους «αναθεωρητικούς σιωνιστές» (δηλαδή για τους διαδόχους του Zeev Jabotinsky και του Benzion Netanyahou — να μην συγχέονται με τους «σιωνιστές» του Theodor Hertzl —), ήρθε η ώρα, μετά τη νίκη επί της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και των Ασάντ, να συντρίψουν το Ιράν. Αντίθετα, για τον Ντόναλντ Τραμπ, μετά την ειρήνευση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, η προτεραιότητα είναι να ειρηνευτεί η σύγκρουση γύρω από το Ιράν.
Ο Τύπος έχει τα μάτια του στραμμένα προς την Παλαιστίνη, αλλά η ειρήνη στη Μέση Ανατολή παίζεται γύρω από την Τεχεράνη.

Δίκτυο Βολταίρος | Παρίσι (Γαλλία) | 18 mars 2025

Deutsch Español français italiano Nederlands Português русский

Ο Anwar Gargash πήγε, στις 12 Μαρτίου, στην Τεχεράνη για να παραδώσει επιστολή του Ντόναλντ Τραμπ στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν.

Στην Τεχεράνη, οι Ιρανοί αναρωτιούνται με αγωνία αν, μόλις εξαντληθεί η οικονομία τους και δεν θα μπορούν πλέον να αμυνθούν, οι Ισραηλινοί και οι Αμερικανοί θα τους βομβαρδίσουν. Σε αυτές τις συνθήκες, πρέπει ή όχι να διαπραγματευτούν με τον αινιγματικό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ;

Στις 2 Μαρτίου 2025, το ιρανικό Ματζλίς (Κοινοβούλιο) ψήφισε δυσπιστία στον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, Abdolnaser Hemmati, λόγω της μεθόδου του να αντιμετωπίζει τον δυτικό οικονομικό αποκλεισμό και την οικονομική κρίση που προκύπτει. Την ίδια μέρα, ο φίλος του Mohammad Javad Zarif, πρώην διαπραγματευτής της συμφωνίας για τον πυρηνικό (JCPoA) και σημερινός αντιπρόεδρος, υπέβαλε την παραίτησή του.

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αποκάλυψε στις 7 Μαρτίου ότι είχε στείλει μια επιστολή στο Ιράν. Ο διεθνής τύπος είχε αναφέρει ότι είχε παραδοθεί την ίδια μέρα από τον Sergueï Riabkov, αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας, στον Abbas Araghchi, υπουργό Εξωτερικών του Ιράν. Αλλά η Nournews αποκάλυψε ότι η Ρωσία είχε αρνηθεί να παίξει τον μεσάζοντα. Σύμφωνα με τον Esmail Baghaei, εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών, τελικά ήταν ο Anwar Gargash, διπλωματικός σύμβουλος του προέδρου των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που την παρέδωσε, στις 12 Μαρτίου.

Όπως και να έχει, χωρίς να περιμένει να μάθει το περιεχόμενο της, ο αγιατολάχ Ali Khamenei, ηγέτης της Επανάστασης, δήλωσε: «Τι συμφέρον έχουμε να διαπραγματευτούμε όταν ξέρουμε ότι δεν θα σέβεται τις δεσμεύσεις του; Καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι και διαπραγματευτήκαμε για πολλά χρόνια, και μόλις ολοκληρώθηκε, οριστικοποιήθηκε και υπογράφηκε η συμφωνία, αναποδογύρισε το τραπέζι και έσκισε την συμφωνία.»

Ο Mohammad Javad Zarif και ο υπουργός Εξωτερικών John Kerry περπατούν στους δρόμους της Γενεύης κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την JCPoA.

Το παθητικό της συμφωνίας JCPoA

Πράγματι, το 2013, το Ιράν διαπραγματευόταν μια γενική συμφωνία με τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ καθώς και με τη Γερμανία, τα 5+1, στη Γενεύη. Κατέληξαν στην προσωρινή διακοπή του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος και σε μερική άρση των μονομερών δυτικών καταναγκαστικών μέτρων και των οικονομικών κυρώσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας. Οι διαπραγματεύσεις 5+1 διακόπηκαν τότε, ενώ οι άμεσες συνομιλίες μεταξύ Ιράν και Ηνωμένων Πολιτειών συνεχίστηκαν στα παρασκήνια. Τελικά, ξανάρχισαν, το 2015, στη Λοζάνη. Η δημόσια συμφωνία υπογράφηκε, στη Βιέννη, σχεδόν με τους ίδιους όρους όπως το προσχέδιο που είχε συντάχθηκε δύο χρόνια νωρίτερα. Είναι γνωστή ως Joint Comprehensive Plan of Action (JCPoA).

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνώριζαν επιτέλους το δικαίωμα της Ισλαμικής Δημοκρατίας να αναπτύξει το πολιτικό της πυρηνικό πρόγραμμα. Σε αντάλλαγμα, το Ιράν δεσμευόταν να επιτρέψει στον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (IAEA) να επαληθεύσει ότι δεν ανεπτούσσε παράλληλα στρατιωτικό πρόγραμμα. Για αυτό, δεσμευόταν να μην κατέχει περισσότερες από 5.060 φυγοκεντρωτές, να μην εμπλουτίζει ουράνιο σε περισσότερο από το 3,67%, και να περιορίζει την παραγωγή πλουτωνίου.

Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο δήλωσαν ικανοποιημένα, ενώ ο Γάλλος διαπραγματευτής, ο σαγιάν Laurent Fabius, αναγνώριζε ότι είχε, καθώς προχωρούσαν οι συνομιλίες, ενημερώσει τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, τον φίλο του Benyamin Netanyahou, χωρίς τη γνώση των άλλων διπλωματών.

Η Ρωσία και η Κίνα κράτησαν από αυτές τις συζητήσεις, που επιβεβαιώθηκαν από τις δικές τους παρατηρήσεις επί τόπου, ότι το Ιράν είχε κλείσει το στρατιωτικό του πυρηνικό πρόγραμμα, το 1988, σύμφωνα με μια φάτουα του αγιατολάχ Rouhollah Khomeini, και ότι ποτέ δεν το είχε ξαναρχίσει [1].

Στις 30 Απριλίου 2018, ο Benjamin Netanyahou παρουσίασε τα 100.000 έγγραφα που έκλεψε η Μοσάντ από την Τεχεράνη. Σύμφωνα με τον ίδιο, αποδεικνύουν ότι το Ιράν είπε ψέματα και ετοιμάζει μια ατομική βόμβα για να εξοντώσει τον πληθυσμό του εβραϊκού κράτους.

Στις 30 Απριλίου 2018, ο Benyamin Netanyahou παρουσίασε δημόσια τα 100.000 έγγραφα που είχαν κλαπεί από τη Μοσάντ από αρχεία στην Τεχεράνη σχετικά με το σχέδιο AMAD. Εξήγησε ότι, χρησιμοποιώντας την ισλαμική αρχή της Taqîya, το Ιράν έλεγε ψέματα. Η Τεχεράνη είχε αναπτύξει από το 1989 έως το 2003 ένα στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα υπό την καθοδήγηση του φυσικού Mohsen Fakhrizadeh.

Μια εβδομάδα αργότερα, στις 8 Μαΐου 2018, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωνε την αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τη συμφωνία που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Obama στη Βιέννη. Τα μονομερή δυτικά καταναγκαστικά μέτρα που επιμένουν διατηρούνται και ενισχύονται.

«Από τότε, το Ιράν έχει χάσει 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως», σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο Hassan Rohani. Σύμφωνα με αυτή την εκτίμηση, η αποχώρηση των ΗΠΑ θα είχε προκαλέσει 650 δισεκατομμύρια δολάρια ζημιές κατά τη διάρκεια των εξίμισι ετών που πέρασαν.

Στη συνέχεια, οι πυρηνικοί εμπειρογνώμονες, που μελέτησαν τα ιρανικά έγγραφα που παρείχε το Ισραήλ, θα διαβεβαιώσουν όλοι ότι δεν ήταν το Ιράν που είπε ψέματα, αλλά το Ισραήλ. Το μόνο στοιχείο του σχεδίου AMAD που θα μπορούσε να συνδεθεί με την κατασκευή μιας ατομικής βόμβας είναι μια γεννήτρια κρουστικών κυμάτων που χρησιμοποιείται στην κατασκευή ενός πυροκροτητή για αυτόν τον τύπο βόμβας [2].

Το Ιράν, με τη σειρά του, αποχώρησε από το JCPoA και τις μυστικές συμφωνίες που είχε υπογράψει με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το απόθεμα του εμπλουτισμένου ουρανίου σε 60% αυξήθηκε σε 182 κιλά κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2024.

Το 2020, το Ισραήλ δολοφόνησε τον Mohsen Fakhrizadeh, στην Τεχεράνη.

Στις 14 Μαρτίου, η Κίνα διοργάνωσε μια συνάντηση μεταξύ Ρωσίας και Ιράν. Πρόκειται για το Πεκίνο να δείξει την υποστήριξή του στη θέση των δύο χωρών.

Προς νέες διαπραγματεύσεις

Όταν ρωτήθηκε από τον ιρανικό Τύπο για πιθανές επαφές μέσω του Ομάν, ο Abbas Araghchi δήλωσε: «Ναι, δεν είναι μια παράξενη μέθοδος, και έχει συμβεί πολλές φορές στην ιστορία. Επομένως, μια έμμεση διαπραγμάτευση είναι εφικτή... Αυτό που είναι σημαντικό, είναι ότι η θέληση για διαπραγμάτευση και να φτάσουν σε μια δίκαιη και ισότιμη συμφωνία παρουσιάζεται υπό συνθήκες ισότητας μεταξύ των κρατών. Η μορφή της διαπραγμάτευσης δεν έχει σημασία.»

Στις 12 Μαρτίου, δηλαδή κατά την παράδοση της επιστολής του προέδρου Τραμπ, η Γαλλία, η Ελλάδα, το Παναμά, η Νότια Κορέα, το Ηνωμένο Βασίλειο... και οι Ηνωμένες Πολιτείες, συγκάλεσαν το Συμβούλιο Ασφαλείας, σε κλειστή συνεδρίαση, για να εξετάσουν την επίμονη μη τήρησης από το Ιράν για τα αιτήματα πληροφόρησης της IAEA.

Την επόμενη μέρα, 13 Μαΐου, ο Mohammad Hassan-Nejad Pirkouhi, γενικός διευθυντής για την Ειρήνη και τη Διεθνή Ασφάλεια στο υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν, κάλεσε τους πρέσβεις των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Τους κατηγόρησε για μια «ανεύθυνη και προκλητική» σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας καταχρεώνοντας τους μηχανισμούς των Ηνωμένων Εθνών. Τόνισε ότι αν το Ιράν δεν τηρεί πλέον τη δέσμευση να μην εμπλουτίζει ουράνιο σε περισσότερο από 3,67%, τηρεί πάντα τις δεσμεύσεις της JCPoA απέναντι στους επιθεωρητές της IAEA και εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του στο πλαίσιο της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων (TNP).

Το Ηνωμένο Βασίλειο δήλωσε ότι είναι έτοιμο, το αργότερο στις 18 Οκτωβρίου, να επαναφέρει τις κυρώσεις του ΟΗΕ αν το Ιράν δεν φρενάρει τον εμπλουτισμό του ουρανίου. Οι τελευταίες έχουν πράγματι ανασταλεί και όχι καταργηθεί.

Στις 14 Μαρτίου, ο Ρώσος Sergueï Riabkov και ο Ιρανός Kazem Gharibabadi έγιναν δεχτοί από τον Κινέζο ομόλογό τους, Ma Zhaoxu, στο Πεκίνο. Ο τελευταίος τόνισε ότι «οι ενδιαφερόμενες πλευρές θα πρέπει να δεσμευτούν να αντιμετωπίσουν τις ρίζες της τρέχουσας κατάστασης και να εγκαταλείψουν τις κυρώσεις, τις πιέσεις ή τις απειλές για χρήση της βίας.» Σε μια συνέντευξη τύπου, ο Kazem Gharibabadi δήλωσε ότι «όλες οι διαπραγματεύσεις και οι συζητήσεις θα επικεντρωθούν αποκλειστικά στο πυρηνικό ζήτημα και στην άρση των κυρώσεων.» Ο πρώην διαπραγματευτής της JCPoA, από την πλευρά του, δήλωσε στο BBC ότι «οι διαπραγματεύσεις δεν πρέπει να περιλαμβάνουν το πρόγραμμα πυραύλων του Ιράν ή την περιφερειακή του επιρροή. Η προσθήκη αυτών των θεμάτων θα περίπλεκε τη διαδικασία και θα την καταστούσε ανεξέλεγκτη.» Τέλος, ο Sergueï Lavrov, υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, δήλωσε στον Τύπο ότι η προσθήκη πρόσθετων προϋποθέσεων στις διαπραγματεύσεις θα τις καταδικάζει σε αποτυχία. Τέλος, ο Mao Ning, εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας, τόνισε ότι «στην τρέχουσα κατάσταση, πιστεύουμε ότι όλες οι πλευρές πρέπει να διατηρήσουν την ηρεμία και την αυτοσυγκράτηση για να αποφευχθεί η κλιμάκωση της πυρηνικής κατάστασης στο Ιράν ή η πορεία προς την αντιπαράθεση και τη σύγκρουση.»

Εν τω μεταξύ, οι υπουργοί Εξωτερικών του G7, που συναντήθηκαν στο La Malbaie (Καναδάς), συζήτησαν για τις αυθαίρετες συλλήψεις στο Ιράν και τις απόπειρες δολοφονιών που διέπραξαν οι ιρανικές μυστικές υπηρεσίες στο εξωτερικό.

Στις 15 Μαρτίου, ο πρώην πρόεδρος Hassan Rohani τόνισε ότι ο ηγέτης, Ali Khamenei, «δεν έχει απόλυτη αντίθεση στις διαπραγματεύσεις». Συνέχισε: «μήπως δεν διαπραγματευτήκαμε με τις Ηνωμένες Πολιτείες για το Ιράκ, το Αφγανιστάν και την πυρηνική συμφωνία; Ακόμα και τότε, όταν ήμουν γραμματέας του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, ο ηγέτης ο ίδιος έγραφε ότι οι διαπραγματεύσεις πρέπει να τηρούν ορισμένες αρχές.»

Από το υπουργείο Εξωτερικών, όπου είναι υπεύθυνος για τη Βενεζουέλα, ο Elliott Abrams, που έχει συγκεντρώσει τους Στραουσιστές και τους αναθεωρητικούς σιωνιστές στον κόρφο της ομάδας Vandenberg Coalition, υποστηρίζει μια επίθεση στο Ιράν.

Τα διακυβεύματα των νέων διαπραγματεύσεων

Εάν γίνουν νέες επαφές (και είναι πιθανό ότι έχουν ήδη ξεκινήσει), η ειρήνευση των σχέσεων ΗΠΑ-Ιράν θα διαταράξει ξανά τη διευρυμένη Μέση Ανατολή.

Σήμερα, το Ιράν έχει χάσει στην Παλαιστίνη, στο Λίβανο και στη Συρία. Η Τεχεράνη δεν διατηρεί την στρατιωτική της επιρροή παρά μόνο στην Υεμένη. Οικονομικά, η χώρα, που υπόκειται σε μονομερή δυτικά καταναγκαστικά μέτρα, είναι στα πρόθυρα του λιμού, όπως το Ιράκ πριν την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν (2002) και η Συρία πριν την ανατροπή του Μπασάρ αλ-Άσαντ (2024). Δεν θα αντιστεκόταν περισσότερο σε μια εισβολή από ξηράς.

Καθώς η φύση απεχθάνεται το κενό, το Ισραήλ και η Τουρκία προσπαθούν να μοιράσουν τα ερείπια της περιοχής. Η εσωτερική ειρήνευση του κουρδικού ζητήματος στην Τουρκία, απο-νομιμοποιεί την θέση των Κούρδων μισθοφόρων του ψευδο-κράτους που σχηματίστηκε στη Συρία (Ροζάβα) και τους καθιστά διαθέσιμους για μια πιθανή εισβολή από ξηράς στο Ιράν για λογαριασμό του Ισραήλ.

Στα παρασκήνια, ο άνθρωπος που στέκεται πίσω από τον Benyamin Netanyahou, ο Elliott Abrams [3], κάνει ό,τι μπορεί για να στρέψει τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ εναντίον της Τεχεράνης [4].

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] « Qui a peur du nucléaire civil iranien ? », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 30 juin 2010.

[2] "Shock Wave Generator for Iran’sNuclear Weapons Program:More than a Feasibility Study", David Albright and Olli Heinonen, Foundation for Defense of Democraties (FDD), May 7, 2019. (PDF - 4.3 Mo).

[3] “Το πραξικόπημα των Στράουσιστών στο Ισραήλ”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 7 mars 2023.

[4] «Deals of the Century: Solving the Middle East», The Vanderberg Coalition, January 2025. (PDF - 12,2 Mo)

Τιερί Μεϊσάν

Μετά την Ουκρανία, το Ιράν;

Μήπως ο Ντόναλντ Τραμπ διαχειρίζεται την πιθανή κατάρρευση της «αμερικανικής αυτοκρατορίας»;

Η αγωνία της «πολιτικής Δύσης»

Η Γαλλία, ανίκανη να αντιμετωπίσει το σοκ του Ντόναλντ Τραμπ

Η Ουκρανία επιτίθεται σε αμερικανικά συμφέροντα

Η Δύση και η σύγκρουση στην Ουκρανία

Les articles de cet auteur

Envoyer un message

Δίκτυο Βολταίρος

Βολταίρος, Διεθνής Έκδοση

Φακός Εν συντομία Συζητήσεις

Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2025

Τιερί Μεϊσάν: Μετά το Ιράκ, την Λιβύη, την Γάζα, τον Λίβανο και την Συρία, το Πεντάγωνο επιτίθεται στην Υεμένη

Μετά το Ιράκ, την Λιβύη, την Γάζα, τον Λίβανο και την Συρία, το Πεντάγωνο επιτίθεται στην Υεμένη

του Τιερί Μεϊσάν

Το Πεντάγωνο έχει ξεκινήσει έναν αγώνα ενάντια στον χρόνο πριν αναλάβει τα καθήκοντά του ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Αφού κατέστρεψε το Ιράκ, την Λιβύη, την Γάζα, τον Λίβανο και την Συρία, εξαπέλυσε τους στρατούς του εναντίον της Υεμένης. Μην περάσετε τα φαινόμενα για την πραγματικότητα: το Ισραήλ απαντά επίσημα στους βομβαρδισμούς του Ανσάρ Αλλάχ και οι Ηνωμένες Πολιτείες απαντούν στις επιθέσεις κατά δυτικών πλοίων. Στην πραγματικότητα, η καταστροφή της Υεμένης δεν είναι παρά μόνο ένα βήμα μέσα στο σύνολο όλων των πολιτικών θεσμών στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Μην πιστεύετε αυτά που λένε για το αναπόφευκτο της σύγκρουσης των πολιτισμών, απλά όλα αυτά δεν είναι παρά ένα στημένο σενάριο για να σας κάνουν να αποδεχτείτε το απαράδεκτο.

Δίκτυο Βολταίρος | Παρίσι (Γαλλία) | 7 janvier 2025

Deutsch English Español français italiano Nederlands Português русский

Αυτοί οι χάρτες, που δημιουργήθηκαν από το επιτελείο του Πενταγώνου το 2001, δημοσιεύτηκαν από τον συνταγματάρχη Ralph Peters το 2005. Σήμερα, το 2025, γινόμαστε μάρτυρες της συνέχισης αυτού του προγράμματος.

Από τις 7 Οκτωβρίου 2023, γινόμαστε μάρτυρες μιας σφαγής των Παλαιστινίων και μιας εισβολής στον Λίβανο και την Συρία. Εδώ και δύο εβδομάδες, ο πόλεμος μεταφέρεται στην Υεμένη.

Όπως πάντα, τα διεθνή μέσα τμηματοποιούν τις πληροφορίες και μας εξηγούν κάθε γεγονός με συγκεκριμένους τοπικούς παράγοντες, άλλοτε σωστούς, άλλοτε ψευδείς. Ενώ προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε αυτό το συνονθύλευμα, αδυνατούμε να δούμε ότι όλα αυτά τα γεγονότα ανήκουν σε ένα μεγαλύτερο σχέδιο και ότι δεν είναι δυνατόν να νικήσουμε σε ένα μέτωπο αν δεν ξέρουμε μέχρι που εκτείνεται.

Αυτό που ζούμε είναι το τρίτο στάδιο του σχεδίου που αναπτύχθηκε από τον Donald Rumsfeld και τον ναύαρχο Arthur Cebrowki το 2000 [1]. Στην αμερικανική παράδοση, την οποία ο στρατηγός Smedley Butler είχε συνοψίσει το 1933 στη διάσημη ομιλία του War Is a Racket (ο πόλεμος είναι οργανωμένο έγκλημα) , το [2] Πεντάγωνο έθεσε ως αποστολή στον εαυτό του να καταστρέψει όλους τους πολιτικούς θεσμούς της «Ευρύτερης Μέσης Ανατολής» (δηλ. μια περιοχή από την Αλγερία έως το Καζακστάν μέσω της Σομαλίας, εξαιρουμένου του Ισραήλ και πιθανώς του Μαρόκου).

Ο Σμέντλεϊ Μπάτλερ εξηγούσε: «Υπηρέτησα 33 χρόνια και 4 μήνες στην ενεργό υπηρεσία και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πέρασα τον περισσότερο χρόνο μου ως βαρύ χέρι για τον επιχειρηματικό κόσμο, τη Wall Street και τους τραπεζίτες. Με λίγα λόγια, ήμουν εκβιαστής, γκάνγκστερ στην υπηρεσία του καπιταλισμού. Βοήθησα να διασφαλιστεί η ασφάλεια στο Μεξικό, συγκεκριμένα στην πόλη Tampico, προς όφελος των αμερικανικών εταιρειών πετρελαίου το 1914. Βοήθησα να γίνουν η Αϊτή και η Κούβα ένα κατάλληλο μέρος για να μπορέσουν οι άνθρωποι της National City Bank να εξασφαλίσουν μεγάλα κέρδη εκεί. Βοήθησα να βιάζονται μισή ντουζίνα δημοκρατίες της Κεντρικής Αμερικής προς όφελος της Wall Street. Βοήθησα στον καθαρισμό της Νικαράγουας προς όφελος της αμερικανικής τράπεζας Brown Brothers από το 1902 έως το 1912. Έφερα το φως στη Δομινικανή Δημοκρατία προς όφελος των αμερικανικών εταιρειών ζάχαρης το 1916. Παρέδωσα την Ονδούρα σε αμερικανικές εταιρείες φρούτων το 1903. Στην Κίνα, το 1927, βοήθησα έτσι ώστε η Standard Oil να κάνει τις μπίζνες της με ειρήνη».

Σήμερα, οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, των οποίων η αποστολή δεν είναι να υπερασπιστούν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας τους, αλλά να υπερασπιστούν τον καπιταλισμό στην πιο σκοτεινή του εκδοχή (η υπεράσπιση της πατρίδας των ΗΠΑ είναι αποκλειστική ευθύνη της Εθνικής Φρουράς), καταστρέφουν το Ιράκ από το 2003, την Λιβύη και την Συρία από το 2011, την Υεμένη από το 2014, και σύντομα το Ιράν.

Ο Δρ. Χένρι Κίσινγκερ φέρεται να είπε: « It may be dangerous to be America’s enemy, but to be America’s friend is fatal » (Μπορεί να είναι επικίνδυνο να είσαι εχθρός της Αμερικής, αλλά το να είσαι φίλος της Αμερικής είναι μοιραίο) [3].

Αυτό είπε ο Μουαμάρ Καντάφι στη σύνοδο κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου το 2008: όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σέβονται τους συμμάχους τους, αλλά είναι γενικά τα πρώτα θύματά τους. Πήρε το παράδειγμα του προέδρου του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν, πρώην πράκτορα της CIA, που απαγχονίστηκε μετά την ήττα της χώρας του, και προειδοποίησε τους συναδέλφους του [4]. Ωστόσο, στη συνέχεια συνήψε συμμαχία με τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ και διέλυσε το πυρηνικό του οπλοστάσιο. Τον ευχαρίστησαν θερμά για αυτό πριν καταστραφεί η χώρα του και ο ίδιος λιντσαριστεί [5].

Το 2002 [6], η Σαουδική Αραβία γλίτωσε παρά λίγο την καταστροφή. Αλλά είναι μόνο μια αναβολή. Σε αυτό το μακάβριο παιχνίδι, κάθε ντόμινο είναι προορισμένο να πέφτει το ένα μετά το άλλο. Χωρίς εξαίρεση.

Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (Sipri), το οποίο θεωρείται κορυφή στην παρακολούθηση του εμπόριού όπλων, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρείχαν πολεμικό εξοπλισμό αξίας 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Ισραήλ κατά την διάρκεια της σφαγής των κατοίκων της Γάζας. Αυτά τα όπλα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, 70.000 τόνους βομβών, δηλαδή τόσα όσα χρησιμοποιήθηκαν συνολικά για την καταστροφή της Δρέσδης, του Αμβούργου και του Τόκιο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Επιμένουμε να θεωρούμε τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου υπεύθυνο για την εθνοκάθαρση στη Γάζα. Ασφαλώς, είναι αυτός που ανέλαβε ο ίδιος την ευθύνη στην συνέχεια των δηλώσεων του δάσκαλου του Βλαντιμίρ Ζέεφ Γιαμποτίνσκι, αλλά δεν είναι παρά μόνο ένας μικρός εκτελεστής της πολιτικής της Ουάσιγκτον [7]. Ομοίως, μπορούμε να κατηγορήσουμε τον Νετανιάχου για την εφαρμογή του σχεδίου του Oded Yinon [8] στον Λίβανο και του σχεδίου « A Clean Break : A New Strategy for Securing the Realm » (Μια καθαρή ρήξη: μια νέα στρατηγική για την εξασφάλιση της ασφάλειας του Ισραήλ) [9] στη Συρία. Όλα αυτά είναι σημαντικά, αλλά μερικώς.

Συνεχίζουμε να θεωρούμε τους Βρετανούς υπεύθυνους για την άνοδο του σεχταρισμού στη Μέση Ανατολή. Βέβαια, αυτοί ήταν που, με τον Λόρενς της Αραβίας, οργάνωσαν τη Μεγάλη Αραβική Εξέγερση του 1916-1918 που έφερε τους Σαούντ και την αίρεση των Ουαχαμπί στην εξουσία στη Σαουδική Αραβία. Βέβαια, ήταν αυτοί που, με τον Λόρδο Χέρμπερτ Σάμουελ, οργάνωσαν τη Μεγάλη Αραβική Εξέγερση του 1936-1939 στην υπό εντολή Παλαιστίνη. Βέβαια, ήταν αυτοί που, με τον Sir James Craig, οργάνωσαν την Αραβική Άνοιξη του 2011-2012 που έφερε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην εξουσία στην Αίγυπτο. Και είναι αυτοί, πάλι, που στέκονται πίσω από τον Ahmad el-Chareh στη Δαμασκό σήμερα. Αλλά αν υποστηρίζουν συστηματικά τους πολέμους της Αμερικής και τους εκμεταλλεύονται πάντα για να επωφεληθούν από αυτούς, δεν είναι αυτοί που καθοδηγούν το παιγνίδι.

Σήμερα βλέπουμε τον πόλεμο να κινείται προς την Υεμένη. Αυτή η χώρα έχει ήδη σημαδευτεί βαθιά από τις προκαταρκτικές επιχειρήσεις που λαμβάνουν χώρα εκεί από το 2014: σχεδόν 400.000 θάνατοι, άμεσοι ή έμμεσοι. Επίσημα το Ισραήλ απαντά στους βομβαρδισμούς του Ανσάρ Αλλάχ, επίσημα οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο απαντούν σε επιθέσεις σε πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα. Αλλά ο Ανσάρ Αλλάχ δεν κάνει τίποτα άλλο παρά μόνο να υποστηρίζει τους αμάχους της Γάζας που σφαγιάζονται από τον Ισραηλινό Στρατό, κάτι που θα έπρεπε να κάνουμε όλοι. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, που συνήλθε στις 30 Δεκεμβρίου στη Νέα Υόρκη, δεν μπορούσε παρά μόνο να αντιμετωπίσει μόνο το προφανές: «Μόνο μέσω μιας ενωμένης και συντονισμένης προσέγγισης μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα επιτύχουμε ειρήνη και ασφάλεια για όλους τους λαούς της Υεμένης και της περιοχής». Δεν υπήρχε παρά μόνο ένας πόλεμος στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή εδώ και 23 χρόνια.

Το Πεντάγωνο προχωρά ολοταχώς, γνωρίζοντας ότι στις 20 Ιανουαρίου, ο Ντόναλντ Τραμπ θα επανέλθει στην θέση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, ήταν εκείνος ο οποίος, στις 21 Μαΐου 2017 στο Ριάντ, σταμάτησε τον «ατελείωτο πόλεμο», απαιτώντας από ορισμένα αραβικά καθεστώτα να σταματήσουν να υποστηρίζουν τρομοκρατικές οργανώσεις που συνδέονται με το Πεντάγωνο [10]. Αυτό έπρεπε να διακοπεί μέχρι τις νοθευμένες εκλογές του 2020.

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] “Το δόγμα Ράμσφελντ/Σεμπρόφσκι”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 25 mai 2021.

[2] War is a racket, Major-General Smedley Butler, Sacred Truth Publishing.

[3] «A Fatal Friendship?», Wall Street Journal, December 17, 2010.

[4] Ο συγγραφέας του παρόντος άρθρου ήταν παρόν στην αίθουσα του συμβουλίου κατά την διάρκεια όλου του συμβούλιου κορυφής του 2008.

[5] Ο συγγραφέας του παρόντος άρθρου ήταν μέλος της τελευταίας κυβέρνησης της λιβυκής αραβικής Τζαμαχιριγίας

[6] "Taking Saudi out of Arabia", Powerpoint de Laurent Murawiec (Défense Policy Board, July 10, 2002).

[7] “Έπεσαν οι μάσκες: οι κρυμμένες αλήθειες του Γιαμποτίνσκι και του Νετανιάχου”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 23 janvier 2024.

[8] « Une stratégie pour Israël dans les années 80 », par Oded Yinon, Traduction Youssef Aschkar, Kivunim (Israël) , Réseau Voltaire, 1er février 1982. « Du "plan Yinon" à la "stratégie Yaalon" », par Alfredo Jalife-Rahme , Traduction Arnaud Bréart , La Jornada (Mexique) , Réseau Voltaire, 19 novembre 2014.

[9] Το σχέδιο « A Clean Break : A New Strategy for Securing the Realm », Institute for Advanced Strategic and Political Studies, July 1996, αποδόθηκε στους υπογράφοντες τους, κυρίως Richard Perle et Douglas Feith. Ωστόσο, σύμφωνα με τον τελευταίο, το κείμενο συντάχθηκε από τον David Wurmser χωρίς να μπορούν οι υπογράφοντες να το αναξεωρήσουν. Ήδατε “Credit for Israel Report Clarified”, Douglas Feith, Washington Post, September 16, 2004..

[10] “Ντόναλντ Τραμπ κατά του τζιχαντισμού”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 23 mai 2017.