Οι καθαρόαιμες Ελληνίδες Δαναΐδες και ο Γερμανός Άργος
γράφει ο Jef Tombeur
Αναρωτιέται κανείς σε τι παιγνίδι επιδίδεται ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Ενώ γνώριζε πολύ καλά ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στο ελληνικό κοινοβούλιο, στοχεύει να συντρίψει περισσότερα τα αισθήματα των διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν με την ιδέα ότι η Γερμανία θα τους πνίξει;
Να επαναλάβει για άλλη μια φορά ότι η Ελλάδα πρέπει να πάψει να αποτελεί «πηγάδι χωρίς πάτος» και ότι θα μπορούσε να επιστρέψει στη δραχμή, χωρίς να αποχωρήσει από την ΕΕ, ήταν σκόπιμή και υπεύθυνη δήλωση λίγες ώρες πριν από την ψηφοφορία;...
Μήπως προετοιμάζει την γερμανική κοινή γνώμη του να εγκαταλείψει την Ελλάδα, αν όχι το Μάρτιο, τουλάχιστον μετά τις γαλλικές εκλογές;
Όπως είχα τιτλοφορήσει, στις 8 Φεβρουαρίου, με διαύγεια, για την Ελλάδα «Η Ελλάδα, πηγάδι χωρίς πάτος» καταφατικά και χωρίς ερωτηματικό, έπρεπε να βρω κάτι άλλο για την σκληρή δήλωση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αυτή τη Κυριακή στην εφημερίδα Welt am Sonntag.
Ξέρω, μια κυριακάτικη εφημερίδα που εκδίδεται την Κυριακή, δεν είναι πολύ πρωτότυπο, και Δαναΐδες, αλλά όχι από την Ελλάδα, θα ήταν κάτι περισσότερο πρωτότυπο.
Αλλά, αφού απέτυχε με τον διορισμό μιας φιλανδικής μαριονέτας ή άλλης στη θέση του Κέρβερου της Ελλάδας, ξαναέρχεται η Γερμανία, για να παίξει τον ρόλο της του Άργους, του παντοδύναμου πατέρα των Δαναΐδων, σε εκδοχή ιδιοκτήτη ενός βαρελιού, το οποίο θα ήθελε οι κόρες του να μη θεωρούν ανεξάντλητο ...
Στις Βρυξέλλες, οι μόνιμοι ανταποκριτές αναρωτήθηκαν αν πραγματικά η Άνγκελα Μέρκελ δεν ήθελε να δει την Ελλάδα να κηρύσσει πτώχευση. Όχι για να νίψει τα χέρια της εντελώς, αλλά για να διακηρύξει «Φλέπετε, σας το είχα πει». Ορισμένοι, Βρετανοί, το είχαν αναφέρει σαφώς και το επισήμαινα στο «Ελλάδα: Υπουργοί υπό εντάλματα σύλληψης» .
Πολλαπλά εντάλματα σύλληψης, και όχι μόνο για τα δάνεια. Η Ελλάδα είναι στα πρόθυρα της στάσης πληρωμών, σε αδιέξοδο.
Όλοι ή σχεδόν όλοι, είχαν ήδη ακούσει τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών να λέει δυνατά και καθαρά τα συναισθήματά του και να καθησυχάσει τον Πορτογάλο ομόλογό του στον οποίον, ακόμη και σε περίπτωση επικείμενης στάσης πληρωμών, πρόσφερε μια άλλη θεραπεία, λιγότερο δραστική.
Τι του έκαναν και έπρεπε να προσθέσει μια κουτάλα, μετά δύο, στη συνέχεια, τρεις, στη Welt;
Είναι πράγματι ψημένη, η φράση «πηγάδι χωρίς πάτος» που επαναλαμβάνεται συνεχώς, και η υπενθύμιση ότι οι υποσχέσεις και οι καλές προθέσεις δεν αρκούν, που επαναλαμβάνονται, και το συμπέρασμα: «η Ελλάδα πρέπει να κάνει τις σπιτικές δουλειές της (...), είτε αυτό απαιτεί νέο σχέδιο διάσωσης ή μέσω άλλου τρόπου που δεν θέλουμε να επιβάλουμε». Αποκρυπτογραφώ πολύ δύσκολα τα γερμανικά και δεν μπορούσα να καταλάβω αν το νέο προτεινόμενο σχέδιο ήταν το σημερινό ή ένα μελλοντικό συμπληρωματικό, άμεσο η έμμεσο (μέσω της ΕΚΤ, ή οποιαδήποτε άλλης) που φαίνεται να διαδέχεται αυτό που ψηφίζουν απόψε οι Έλληνες βουλευτές.
Ωστόσο, ο υπαινιγμός για την έξοδο από την ζώνη του ευρώ είναι σαφής. Η Γερμανία θα είχε δεχτεί αρκετά για να αποφευχθεί η μετάδοση να μην είναι τόσο καταστροφική όσο προβλεπόταν αρχικά, ο πυροφράκτης μπορεί στη συνέχεια να μεταφερθεί στο κατώφλι της Πορτογαλίας, χωρίς μεγάλο κίνδυνο. Πότε; αυτή είναι μια άλλη ιστορία ...
Ωστόσο, ο υπαινιγμός για την έξοδο από την ζώνη του ευρώ είναι σαφής. Η Γερμανία θα είχε δεχτεί αρκετά για να αποφευχθεί η μετάδοση να μην είναι τόσο καταστροφική όσο προβλεπόταν αρχικά, ο πυροφράκτης μπορεί στη συνέχεια να μεταφερθεί στο κατώφλι της Πορτογαλίας, χωρίς μεγάλο κίνδυνο. Πότε; αυτή είναι μια άλλη ιστορία ...
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα παραμείνει στο πλευρό
Ο Σόιμπλε δήλωσε σαφώς ότι η επιστροφή στη δραχμή, «γεγονός το οποίο κανείς δεν βάζει στο τραπέζι» (όλα εξαρτώνται από το τραπέζι, δεν υπάρχει μόνο ένα τραπέζι) δεν θα συνεπαγόταν μιας αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και νάτο!, το Πορτογάλο κορίτσι, ένοχο αλλά μετανοημένο, εγκωμιάζεται σε σχέση με την άμυαλη Ελλάδα, μουρλή, όχι και τόσο παρθένα στα μάτια της Γερμανίας.
Τέλος, τουλάχιστον, το κυβερνών κόμμα, διότι η αντιπολίτευση φαίνεται να προσχωρήσει στην άποψη που εξέφρασε ο Francois Hollande (και, ουσιαστικά ο Rajoy και ο Monti):
«Οι Έλληνες αποτελούν μια ειδική περίπτωση...».
Αλλά και στο μερίδιο της αγοράς επίσης...
Ειδικά για τις γερμανικές τράπεζες που είχαν ωφεληθεί από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, για τους Γερμανούς κατασκευαστές αυτοκινήτων, για τους Γερμανούς κατασκευαστές υποβρυχίων και τους Γερμανούς κατασκευαστές όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού. Σε αυτό το σημείο, το ελληνικό κοινοβούλιο, και ο δρόμος, σχεδιάζουν λίγο υπερβολικά να εγκαταλείψουν την αμυντική προσπάθεια.
Γιατί οι Γερμανοί να συνεχίσουν να στηρίξουν την Ελλάδα με κάθε κόστος; Ο Υπουργός της Μέρκελ μίλησε για δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Γερμανών θα συμφωνούσε με την προσπάθεια αλλά ... με ανταπόδοση.
Αν κάποιες (οι Δαναΐδες) λένε στοπ (στα όπλα), ντερ Φάτερ (ο πατέρας) Άργος θα μπορούσε να τις στείλει στο καθαρτήριο το οποίο, ούτως ή άλλως, θα πρέπει να έχουν στο νου της με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Για να μη το αγνοεί κανείς, η συνέντευξη έλαβε χώρα στο εστιατόριο της Λέσχης των δημοσιογράφων Axel-Springer στο Βερολίνο.
Ο Σόιμπλε θεώρησε επίσης, ότι η ελληνική περίπτωση ήταν πιο προβληματική από την επανένωση της Γερμανίας.
Πολύ βαρύ βράχο για τον Σίσυφο
Αλλά τι βλέπουμε τώρα στην Ελλάδα;
Περισσότεροι άστεγοι, πολλοί άνθρωποι που ψάχνουν τα σκουπίδια ή στην ουρά για συσσίτια. Σε ένα μήνα, 1% άνεργοι περισσότεροι (21%).
Ένα τρίτο του πληθυσμού βρίσκεται ήδη κάτω από το όριο της φτώχειας, το οποίο επειδή είναι σχετικό, δεν σημαίνει πολλά πράγματα. Και ο θυμός αυξάνει. Σοβαρά.
Ένα τρίτο του πληθυσμού βρίσκεται ήδη κάτω από το όριο της φτώχειας, το οποίο επειδή είναι σχετικό, δεν σημαίνει πολλά πράγματα. Και ο θυμός αυξάνει. Σοβαρά.
Μπορεί να το δει κανείς παρακολουθώντας την εξέλιξη των συνθημάτων, γκράφιτι, κλπ. Είναι του τύπου, «οι τραπεζίτες στη κρεμάλα».
Αν και δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία συζητείται συχνά η επιστροφή σε μια στρατιωτική δικτατορία, την οποία θα μπορούσαν να μάχονται πιο εύκολα.
Αν και δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία συζητείται συχνά η επιστροφή σε μια στρατιωτική δικτατορία, την οποία θα μπορούσαν να μάχονται πιο εύκολα.
Αυτό που υποπτεύονται η Γερμανία και άλλοι, είναι ότι το να απαιτούν τα κυριότερα κόμματα να αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σεβαστούν τη ζητούμενη συμφωνία πέρα από τις εκλογές του Απριλίου πέφτει ωραία στο χαρτί, αλλά θα είναι κάπως συμβολική.
(…)
Ο μπαμπάς Άργος δεν χρειάζεται σχεδόν να βάλει κουρέλια και να περιπλανηθεί τη νύχτα στους δρόμους της Αθήνας και αλλού για να καταγράψει την δυσαρέσκεια.
Στη Citigroup, θεωρείται ότι υπάρχει πιθανότητα 50% η Ελλάδα να αφήσει την Ευρωζώνη έως το Μάρτιο του 2013. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος να βγει από πριν.
Ατμόσφαιρα.
Ο Άργος το γνωρίζει επίσης, και προτιμά να πει στους Γερμανούς αδελφούς του, «Εεε, το θυμάστε; σας το είχα πει...» σε περίπτωση που θα πάνε στραβά τα πράγματα.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε τα νέα, λεπτό προς λεπτό στην Athens News.
Τώρα, οι βετεράνοι της ελληνικής αντίστασης προσκαλούν για διαμαρτυρία. Τα δακρυγόνα απαντούν στις βόμβες μολότοφ. Οι διαδηλωτές στην Αθήνα θα μπορούσαν να είναι περίπου 50.000 (περίπου 30.000 είναι ήδη εκεί). Δεν ήταν πάνω από περίπου 10.000 την Παρασκευή.
Όλα ήδη φαγώθηκαν, όπως φαίνεται στη γελοιογραφία του Martin Rowson στην εφημερίδα The Guardian , δεν υπάρχει πια ψαχνό ούτε ψίχουλα στην Ελλάδα.
Όλα τα κόκκαλα έχουν ήδη καθαριστεί και η ταινία (λοίμωξη), αυτή, προ πολλού διέφυγε και προστατεύεται στο εξωτερικό (πλοιοκτήτες, μεγάλες περιουσίες, κλπ.).
Λίγη υπερβολική καρικατούρα, ίσως, ή απλά προαίσθημα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου