Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Έλον Μασκ

Πέρασαν πάνω από τρεις μήνες από τότε που ο Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε τη δεύτερη θητεία του στον Λευκό Οίκο. Έχει εκδώσει έναν εκπληκτικό αριθμό διαταγμάτων, δίνοντας την εντύπωση μιας ασυνεπούς προσωπικότητας. Ωστόσο, παρά τον περιορισμένο χρόνο που είχε διαθέσιμο, τα πρώτα αποτελέσματα αρχίζουν να φαίνονται.

Αποαποικιοποίηση της «αμερικανικής αυτοκρατορίας»

Αρχικά, επιδίωξε να αποαποικιοποιήσει την «αμερικανική αυτοκρατορία». Ωστόσο, καθώς η απόπειρά του το 2017 ήταν μια απόλυτη αποτυχία, άλλαξε μεθοδολογία. Κατά την πρώτη θητεία του, την όγδοη ημέρα, με διάταγμα, αφαίρεσε τις μόνιμες έδρες του αρχηγού του Επιτελείου και του διευθυντή της CIA στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας [1]. Ακολούθησε μια εξέγερση της ανώτερης διοίκησης που τον οδήγησε, δεκαέξι ημέρες αργότερα, να απολύσει τον σύμβουλο εθνικής ασφαλείας του, τον στρατηγό Michael Flynn.

Αυτή η υπόθεση άφησε τα σημάδια της, καθώς η ανώτερη διοίκηση της εθνικής ασφαλείας παρενέβη κατά την τελευταία προεκλογική εκστρατεία για να διαβεβαιώσει ψευδώς ότι ο υπολογιστής του Hunter Biden δεν υπήρχε και ότι όσοι ισχυρίζονταν ότι τον είδαν ήταν πράκτορες της ρωσικής παραπληροφόρησης [2]. Γι’ αυτό, ο Ντόναλντ Τραμπ τους στέρησε την άδεια ασφαλείας-άμυνας τους τις πρώτες ημέρες της δεύτερης θητείας του [3].

Αυτή τη φορά, ο Ντόναλντ Τραμπ έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα: συνταξιοδότησε πρόωρα όλους τους υπαλλήλους που είχαν πολεμήσει εναντίον του κατά την πρώτη θητεία του και διέλυσε το Federal Executive Institute που τους εκπαίδευε [4]. Αφού απομάκρυνε αυτό το επίπεδο στελεχών, αφαίρεσε επίσης τις άδειες ασφαλείας-άμυνας από 15 πολιτικούς (συμπεριλαμβανομένων του πρώην προέδρου Joe Biden και της πρώην υπουργού εξωτερικών Hillary Clinton) για να σιγουρευτεί ότι δεν θα βρεθούν ξανά στον δρόμο του [5]. Λένε «Ποτέ δύο χωρίς τρία»: γι’ αυτό και απομάκρυνε έξι ακόμη υπαλλήλους από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας [6], στις 2 Απριλίου, επειδή συνέχιζαν να συνεργάζονται με τους στραουσιστές φίλους τους [7].

Αφού έβαλε αυτούς τους ανθρώπους εκτός δράσης, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία, την Παλαιστίνη και το Ιράν. Όλοι αντέδρασαν όταν έβαλε στη θέση του τον μη εκλεγμένο Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky, αλλά έβαλε επίσης στη θέση του τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Benyamin Netanyahu δύο φορές [8]. Την πρώτη φορά, απάντησε στο σχέδιό του για την προσάρτηση της Γάζας ανακοινώνοντάς του ότι προτιμούσε να χτίσει μια νέα ριβιέρα παρά να τον δει να καταλαμβάνει αυτή την περιοχή· τη δεύτερη φορά, του είπε ότι δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα για να διαιρέσει τη Συρία και ότι δεν θα μπορούσε ούτε να επιτεθεί στο Ιράν.

Βέβαια, προς το παρόν, κανένα από αυτά τα τρία προβληματικά σημεία δεν βρίσκεται σε ειρήνη, αλλά τα πράγματα προχωρούν γρήγορα:

• Στην Ουκρανία, έκανε αποδεκτό ότι η Κριμαία, το Ντονμπάς και ένα μέρος της Νοβορωσίας ανήκουν όντως στη Ρωσία. Επιπλέον, είναι σαφές ότι θα πρέπει να διεξαχθούν προεδρικές εκλογές. Οι «ακραίοι εθνικιστές» [9] γνωρίζουν ήδη ότι έχουν χάσει. Στις περιοχές που πρέπει να μοιραστούν, οι μόνες αξιώσεις της Ουκρανίας είναι να ανακτήσει τον πολιτικό πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια (κάτι στο οποίο η Ρωσία αντιτίθεται κατηγορηματικά [10]) και αν η Μόσχα θα μπορεί να προσαρτήσει την Οδησσό χωρίς να χρειαστεί να την κατακτήσει.

• Στην Παλαιστίνη, έκανε αποδεκτό από σχεδόν όλους τους παράγοντες ότι η Χαμάς δεν θα μπορεί να επιστρέψει στην εξουσία στη Γάζα, αλλά δεν κατάφερε να βρει μια εναλλακτική λύση για τους «αναθεωρητικούς σιωνιστές» (δηλαδή, τους οπαδούς του φασίστα Vladymir Jabotinsky) στο Ισραήλ [11]). Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν κατάφερε να σταματήσει τη σφαγή των Παλαιστινίων, που εξακολουθούν να πεινούν στη Γάζα, ούτε να τερματίσει τις θρησκευτικές σφαγές στη Συρία, που εξακολουθεί να κυριαρχείται από τους τζιχαντιστές, αλλά ανάγκασε το Ισραήλ να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες του στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο και τη Συρία.

• Στο Ιράν, μόλις ξεκίνησε και δεν έχει κάνει ακόμη αποδεκτό από την Ισλαμική Δημοκρατία ότι δεν μπορεί να οπλίζει χωρίς κίνδυνο τις σιιτικές μειονότητες της περιοχής, αλλά δεν της έχει προτείνει ακόμη να εγγυηθεί την ασφάλειά τους με άλλο μέσο. Η κατάσταση εδώ είναι πιο δύσκολη, καθώς απείλησε το Ιράν, όπως έκανε με την Ουκρανία και τους Παλαιστινίους, προκαλώντας μια άμεση σκληρή αντίδραση από την Τεχεράνη [12].

Στις τρεις περιπτώσεις, ο πρόεδρος Τραμπ χρησιμοποίησε τις στρατιές του χωρίς να δώσει μάχη: ανέστειλε για λίγο τις πληροφορίες που το Πεντάγωνο παρείχε στις ουκρανικές δυνάμεις [13], προκαλώντας μια στρατιωτική κατάρρευση· ανέστειλε επίσης προσωρινά την παράδοση όπλων στο Ισραήλ, αν και αυτό το σημείο δεν δημοσιοποιήθηκε, αλλά προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στο ισραηλινό επιτελείο. Αντίθετα, συγκεντρώνει δυνάμεις στο Ντιέγκο Γκαρσία για να απειλήσει το Ιράν [14]. Η μόνη στρατιωτική του ενέργεια ήταν η επίθεση κατά των Ansar Allah στην Υεμένη· μια αιματηρή και τακτικά άσκοπη ενέργεια, καθώς οι Υεμενίτες ήταν προετοιμασμένοι, αλλά χρήσιμη για να μεταφέρει το μήνυμά του στο Ιράν.

Καθαρισμός της ομοσπονδιακής γραφειοκρατίας

Παράλληλα με την αναδιοργάνωση των εξωτερικών σχέσεων των ΗΠΑ, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε να «αδυνατίζει το μαμούθ», δηλαδή να κλαδέψει τα άχρηστα κλαδιά του ομοσπονδιακού κράτους. Αυτό είναι το άλλο μεγάλο έργο των «Τζακσονιστών», δηλαδή των οπαδών του προέδρου Andrew Jackson [15]. Για να το πετύχει, βασίζεται στον ολιγάρχη Έλον Μασκ. Ωστόσο, ο πιο πλούσιος άνθρωπος στον κόσμο δεν είναι τζακσονιστής, αλλά ελευθεριακός. Η ανησυχία του δεν είναι να καταστρέψει τα μη συνταγματικά χαρακτηριστικά του ομοσπονδιακού κράτους για όφελος των πολιτειών, αλλά να μειώσει το βάρος του. Στην περίπτωση αυτή, αυτοί οι δύο διαφορετικοί στόχοι εξυπηρετούνται από τις ίδιες ενέργειες, τουλάχιστον μέχρι στιγμής.

Σε δώδεκα εβδομάδες, ο Έλον Μασκ κατάφερε να καταγράψει τις παραιτήσεις ή να απολύσει 230.000 ομοσπονδιακούς υπαλλήλους. Βέβαια, αυτός ο τρόπος δράσης φαίνεται βάρβαρος, αλλά δεν αμφισβητεί την ικανότητά τους, αλλά τη χρησιμότητά τους, κάτι που είναι πολύ διαφορετικό. Οι περισσότεροι από αυτούς εφάρμοζαν κανόνες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτοί οι κανόνες είναι κακοί, αλλά ότι δεν εντάσσονται στις λειτουργίες του ομοσπονδιακού κράτους και επομένως δεν θα έπρεπε να χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους. Αυτές οι περικοπές ανέδειξαν τυχαία πολλές περιπτώσεις διαφθοράς, όπως π.χ. μια επιχορήγηση 900.000 δολαρίων από την υπηρεσία μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων σε ένα μωρό εννέα μηνών. Ωστόσο, το πραγματικό ζήτημα δεν βρίσκεται πάλι εκεί. 6 δισεκατομμύρια δολάρια επιχορηγήσεων του Πενταγώνου μόλις ακυρώθηκαν, μεταξύ άλλων, ορισμένων ποσών που δόθηκαν σε πανεπιστήμια, χωρίς καμία σχέση με την άμυνα των ΗΠΑ. Όταν το DOGE θα καταφέρει να ελέγξει τους λογαριασμούς του έθνους, θα μπορέσει να δει σε τι χρησιμοποιείται κάθε μεταφορά χρημάτων από το ομοσπονδιακό κράτος, όπως, για παράδειγμα, τους μισθούς που καταβάλλονται σε πολλούς ξένους ηγέτες. Γι’ αυτό, είναι κατανοητή η τρέχουσα δικαστική μάχη για τη διατήρηση του απορρήτου γύρω από όλα αυτά.

Το Τμήμα Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας (DOGE) προβλέπει εξοικονόμηση 150 δισεκατομμυρίων δολαρίων εντός ενός έτους από αυτές τις περικοπές στη γραφειοκρατία και την καταπολέμηση της απάτης, δηλαδή ένα κέρδος 931,68 δολαρίων ανά φορολογούμενο. Είναι λίγο σε σύγκριση με όσα είχαν προβλεφθεί, αλλά απολύτως σημαντικό.

Δεν πρέπει να γίνει καμία σύγκριση μεταξύ των ΗΠΑ και άλλων κρατών, μόνο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας η γραφειοκρατία είναι εξίσου αδιαφανής, όπως φαίνεται από το τρέχον σκάνδαλο των κρυφών επιχορηγήσεων σε ορισμένες ΜΚΟ [16]..

(…Συνέχιζεται)

Οι σημειώσεις αυτού του άρθρου περιλαμβάνουν τόσο δωρεάν άρθρα από τον ιστότοπό μας, Voltairenet.org, όσο και ειδήσεις από την εμπιστευτική ενημερωτική μας επιστολή, Voltaire, actualité internationale

Τιερί Μεϊσάν
Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] “Ο Ντόναλντ Τραμπ διέλυσε την οργάνωση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 31 janvier 2017.

[2] “Public Statement on the Hunter Biden Emails”, Voltaire Network, 19 October 2020.

[3] «2721 Donald Trump prive de leurs habilitations les responsables du Renseignement impliqués dans une falsification politique», Voltaire, actualité internationale - N°117 - 24 janvier 2025.

[4] «2872 Donald Trump dissout l’ENA états-unienne», Voltaire, actualité internationale - N°120 - 14 février 2025.

[5] «3138 Donald Trump retire les habilitations de sécurité de 15 personnalités de son opposition.», Voltaire, actualité internationale - N°126 - 28 mars 2025.

[6] «Trump Fires 6 N.S.C. Officials After Oval Office Meeting With Laura Loomer», Maggie Haberman, Jonathan Swan & Ken Bensinger, The New York Times, April 3, 2025.

[7] “Η Ρωσία κηρύσσει τον πόλεμο στους Στραουσιανούς”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 5 mars 2022.

[8] « 2228 Benyamin Netanyahou refroidi par sa visite à la Maison-Blanche », Voltaire, actualité internationale - N°128 - 11 avril 2025.

[9] “Ποιοι είναι οι Ουκρανοί ριζοσπαστικοί εθνικιστές;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 15 novembre 2022.

[11] “Έπεσαν οι μάσκες: οι κρυμμένες αλήθειες του Γιαμποτίνσκι και του Νετανιάχου”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 23 janvier 2024.

[12] « L’Iran dénonce les menaces états-uniennes contre la paix », par Amir Saeid Iravani , Réseau Voltaire, 31 mars 2025.

[13] « L’Occident contre le CRINK », par Manlio Dinucci , Traduction M.-A., Réseau Voltaire, 5 avril 2025.

[14] «3185 Le Pentagone se prépare à une possible guerre contre l’Iran», Voltaire, actualité internationale - N°127 - 4 avril 2025.

[15] “Ντόναλντ Τραμπ, μήπως είναι ο Άντριου Τζάκσον 2.0;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 19 novembre 2024.

[16] «3249 Le scandale du financement opaque de certaines ONG par la Commission européenne», Voltaire, actualité internationale - N°128 - 11 avril 2025.