KΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ, Το πιο μικρό Ελληνικό που αγάπησα
Δήμητρα Στασινοπούλου
Αυτό το ποίημα ήρθε στο μυαλό μου προσεγγίζοντας το Καστελλόριζο. Στη νοτιοδυτική πλευρά του βρίσκεται το νησάκι της Ρω, γνωστό απ’ τη Κυρά της Ρω, την υπέροχη ακρίτισσα της ιστορίας μας, που για 40 χρόνια φύλαγε το νησί και κάθε πρωί ύψωνε την Ελληνική σημαία σ’ αυτή τη βραχονησίδα που ήταν το σπίτι της, η άκρη της πατρίδας που λάτρευε. Όπως έλεγε η ίδια “Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τ’ αγαπώ. Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες. Νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Τουρκικές ακτές“.
Δείτε τις καταπληκτικές φωτογραφίες
Πατήστε εδώ για τις καταπληκτικές φωτογραφίες της Δήμητρας Στασινοπούλου και κάνετε κλικ στο κάτω αριστερό τριγωνάκι.
Κατάφερα να τελικά να πάω στο Καστελλόριζο μέσω…Τουρκίας. Είχα προσπαθήσει πολλές φορές από την Αθήνα, αλλά δεν τα είχα καταφέρει. Είναι δύσκολο να βρείς θέση στα λίγα αεροπορικά δρομολόγια που συνδέουν το νησί και ή άλλη επιλογή είναι μέσω Ρόδου, με το καράβι να χρειάζεται 5-6 ώρες για να φτάσει. Όταν λοιπόν πριν λίγους μήνες βρέθηκα στην πόλη Κας της Μικράς Ασίας (μια από της πολλές αποικίες της Μεγίστης στην Μικρά Ασία), πέρασα στο Καστελλόριζο σε 20 μόλις λεπτά με το καικάκι. Η αίσθηση που έχεις μπαίνοντας στο λιμάνι, η αίσθηση ότι είσαι στην Ελλάδα, είναι άμεση και μοναδική. Η γραφικότητα του τοπίου, τα βαμμένα σε εντυπωσιακά χρώματα διώροφα και τριώροφα αρχοντόσπιτα με τις ξύλινες σκάλες και μπαλκόνια, το όμορφο λιμάνι και τα πλακόστρωτα σοκάκια συνθέτουν ένα υπέροχο θέαμα που είναι πραγματικά αδύνατο να περιγράψω, αλλά που σίγουρα πήρα μαζί μου για πάντα φεύγοντας.
Το Καστελλόριζο ή Μεγίστη όπως είναι επίσημα γνωστό από τους αρχαίους χρόνους, έχει συνολική έκταση του 9,2 τετρ. χλμ., ενώ απέχει μόλις 1.2 μίλια από τις τουρκικές ακτές. Το λιμάνι του στάθηκε το κυριότερο γεωφυσικό χάρισμα του, γιατί βρίσκεται στο θαλάσσιο σταυροδρόμι ανάμεσα στην Ευρώπη, την Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο και ήταν φυσικό να δημιουργήσει σημαντική εμπορική και ναυτική κίνηση, πράγμα που εξηγεί το ένδοξο και πλούσιο παρελθόν του. Νεολιθικά εργαλεία, προϊστορικά τείχη, λαξευτοί τάφοι, ένα χρυσό στεφάνι μυκηναϊκής εποχής, επιγραφές κι άλλα ευρήματα μαρτυρούν ότι κατοικείται συνεχώς από τους πανάρχαιους χρόνους. Στη δωρική ακρόπολη του 3ου αιώνα π.Χ. σώζεται επιγραφή που περιλαμβάνει τον όρο Μεγίστη. Το σημερινό του όνομα είναι από το 14ου αιώνα όταν οι Ιωαννίτες Ιππότες έχτισαν πάνω στον κοκκινωπό βράχο κάστρο.
Όταν κηρύχτηκε η Επανάσταση του 1821, οι Καστελλορίζιοι από το φόβο της σφαγής των χριστιανών, έστειλαν τις οικογένειές τους στην Κάσο, την Κάρπαθο και την Αμοργό. Οι άντρες του νησιού πρόσφεραν από τους πρώτους τα πλοία τους γράφοντας σελίδες δοξασμένες με τ’ ανδραγαθήματά τους. “Τα σύνορα δεν χαράζονται με τις χιλιομετρικές αποστάσεις, αλλά με τις Καρδιές των ανθρώπων που τα κατοικούν και από το Φρόνημα αυτών που τους στηρίζουν”, όπως σημειώνει ο Γιώργος Δαμιανός (www.24grammata.com).
Όλα είναι δύσκολα για τους λιγοστούς κατοίκους του Καστελλόριζου, η απόσταση, η πρόσβαση, η επικοινωνία, η τροφοδοσία. Ακόμη και κάποιοι χάρτες της Ελλάδας ή δεν περιλαμβάνουν ή το τοποθετούν σαν ένθετο μέσα σε ένα τετραγωνάκι, γιατί συνήθως δεν χωράει στις διαστάσεις τους. Παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όμως, αυτό που προέχει, αυτό που τους κάνει να ελπίζουν ακόμα και σήμερα σε καλύτερες μέρες, είναι η αγάπη τους για την πατρίδα. Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγίστης, Α. Μιχαήλ, έγραφε “Προσκαλούμε τους αναγνώστες να επισκεφθούν το νησί μας. Δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε την προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον σε αυτόν το βράχο στην άκρη της Ελλάδας. Το Καστελλόριζο δεν είναι, δεν επιτρέπεται να είναι, μια κουκίδα πάνω στο χάρτη. Παρακινώ κάθε Έλληνα όπου γης, να ενδιαφερθεί για αυτή τη γωνίτσα Ελληνισμού που αποτελεί αυτό το νησιώτικο σύμπλεγμα, σ’ αυτή την τόσο κρίσιμη θέση. Με την ευχή και οι νεώτερες γενιές “τις ρίζες να κρατήσουν, το Καστελλόριζο να μην το λησμονήσουν”.
Δήμητρα Στασινοπούλου
http://www.24grammata.com/?p=53534
Δήμητρα Στασινοπούλου
Να σ᾿ αγναντεύω, θάλασσα, να μη χορταίνω
ἀπ᾿το βουνὸ ψηλὰ
στρωτὴ και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω
ἀπ᾿τα μαλάματά σου τα πολλά.
Να ταξιδεύουν στον αγέρα τα νησάκια, οι κάβοι,
τ᾿ακρόγιαλα, σα μεταξένιοι αχνοὶ
και με τους γλάρους συνοδιὰ κάποτ᾿ένα καράβι.
«Στὸ φῶς ποὺ καίει» Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ
Αυτό το ποίημα ήρθε στο μυαλό μου προσεγγίζοντας το Καστελλόριζο. Στη νοτιοδυτική πλευρά του βρίσκεται το νησάκι της Ρω, γνωστό απ’ τη Κυρά της Ρω, την υπέροχη ακρίτισσα της ιστορίας μας, που για 40 χρόνια φύλαγε το νησί και κάθε πρωί ύψωνε την Ελληνική σημαία σ’ αυτή τη βραχονησίδα που ήταν το σπίτι της, η άκρη της πατρίδας που λάτρευε. Όπως έλεγε η ίδια “Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τ’ αγαπώ. Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες. Νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Τουρκικές ακτές“.
Δείτε τις καταπληκτικές φωτογραφίες
Πατήστε εδώ για τις καταπληκτικές φωτογραφίες της Δήμητρας Στασινοπούλου και κάνετε κλικ στο κάτω αριστερό τριγωνάκι.
Κατάφερα να τελικά να πάω στο Καστελλόριζο μέσω…Τουρκίας. Είχα προσπαθήσει πολλές φορές από την Αθήνα, αλλά δεν τα είχα καταφέρει. Είναι δύσκολο να βρείς θέση στα λίγα αεροπορικά δρομολόγια που συνδέουν το νησί και ή άλλη επιλογή είναι μέσω Ρόδου, με το καράβι να χρειάζεται 5-6 ώρες για να φτάσει. Όταν λοιπόν πριν λίγους μήνες βρέθηκα στην πόλη Κας της Μικράς Ασίας (μια από της πολλές αποικίες της Μεγίστης στην Μικρά Ασία), πέρασα στο Καστελλόριζο σε 20 μόλις λεπτά με το καικάκι. Η αίσθηση που έχεις μπαίνοντας στο λιμάνι, η αίσθηση ότι είσαι στην Ελλάδα, είναι άμεση και μοναδική. Η γραφικότητα του τοπίου, τα βαμμένα σε εντυπωσιακά χρώματα διώροφα και τριώροφα αρχοντόσπιτα με τις ξύλινες σκάλες και μπαλκόνια, το όμορφο λιμάνι και τα πλακόστρωτα σοκάκια συνθέτουν ένα υπέροχο θέαμα που είναι πραγματικά αδύνατο να περιγράψω, αλλά που σίγουρα πήρα μαζί μου για πάντα φεύγοντας.
Το Καστελλόριζο ή Μεγίστη όπως είναι επίσημα γνωστό από τους αρχαίους χρόνους, έχει συνολική έκταση του 9,2 τετρ. χλμ., ενώ απέχει μόλις 1.2 μίλια από τις τουρκικές ακτές. Το λιμάνι του στάθηκε το κυριότερο γεωφυσικό χάρισμα του, γιατί βρίσκεται στο θαλάσσιο σταυροδρόμι ανάμεσα στην Ευρώπη, την Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο και ήταν φυσικό να δημιουργήσει σημαντική εμπορική και ναυτική κίνηση, πράγμα που εξηγεί το ένδοξο και πλούσιο παρελθόν του. Νεολιθικά εργαλεία, προϊστορικά τείχη, λαξευτοί τάφοι, ένα χρυσό στεφάνι μυκηναϊκής εποχής, επιγραφές κι άλλα ευρήματα μαρτυρούν ότι κατοικείται συνεχώς από τους πανάρχαιους χρόνους. Στη δωρική ακρόπολη του 3ου αιώνα π.Χ. σώζεται επιγραφή που περιλαμβάνει τον όρο Μεγίστη. Το σημερινό του όνομα είναι από το 14ου αιώνα όταν οι Ιωαννίτες Ιππότες έχτισαν πάνω στον κοκκινωπό βράχο κάστρο.
Όταν κηρύχτηκε η Επανάσταση του 1821, οι Καστελλορίζιοι από το φόβο της σφαγής των χριστιανών, έστειλαν τις οικογένειές τους στην Κάσο, την Κάρπαθο και την Αμοργό. Οι άντρες του νησιού πρόσφεραν από τους πρώτους τα πλοία τους γράφοντας σελίδες δοξασμένες με τ’ ανδραγαθήματά τους. “Τα σύνορα δεν χαράζονται με τις χιλιομετρικές αποστάσεις, αλλά με τις Καρδιές των ανθρώπων που τα κατοικούν και από το Φρόνημα αυτών που τους στηρίζουν”, όπως σημειώνει ο Γιώργος Δαμιανός (www.24grammata.com).
Όλα είναι δύσκολα για τους λιγοστούς κατοίκους του Καστελλόριζου, η απόσταση, η πρόσβαση, η επικοινωνία, η τροφοδοσία. Ακόμη και κάποιοι χάρτες της Ελλάδας ή δεν περιλαμβάνουν ή το τοποθετούν σαν ένθετο μέσα σε ένα τετραγωνάκι, γιατί συνήθως δεν χωράει στις διαστάσεις τους. Παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όμως, αυτό που προέχει, αυτό που τους κάνει να ελπίζουν ακόμα και σήμερα σε καλύτερες μέρες, είναι η αγάπη τους για την πατρίδα. Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγίστης, Α. Μιχαήλ, έγραφε “Προσκαλούμε τους αναγνώστες να επισκεφθούν το νησί μας. Δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε την προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον σε αυτόν το βράχο στην άκρη της Ελλάδας. Το Καστελλόριζο δεν είναι, δεν επιτρέπεται να είναι, μια κουκίδα πάνω στο χάρτη. Παρακινώ κάθε Έλληνα όπου γης, να ενδιαφερθεί για αυτή τη γωνίτσα Ελληνισμού που αποτελεί αυτό το νησιώτικο σύμπλεγμα, σ’ αυτή την τόσο κρίσιμη θέση. Με την ευχή και οι νεώτερες γενιές “τις ρίζες να κρατήσουν, το Καστελλόριζο να μην το λησμονήσουν”.
Δήμητρα Στασινοπούλου
http://www.24grammata.com/?p=53534
Το Καστελλόριζο το 1916
1 σχόλιο:
Somewhere in the North Pacific, there's a giant floating patch of garbage thousands of miles wide. It contains millions of tons of plastic and is estimated to take up an area the size of Alaska. We've known about it for around 30 years, and scientists have struggled to develop a method to clean it up.
And now, a group of researchers has discovered another one.
The Great Pacific Garbage Patch floating in the North Pacific is the result of ocean currents called gyres. These gyres are circling currents that can trap particles floating in them and push them into a single area. Essentially, all the trash thrown into the North Pacific is brought to a single area off the coast of North America.
But the Pacific Ocean has another gyre in the Southern hemisphere, and it behaves the same way. Recently, scientists exploring a remote island in the South Pacific found almost 20 tons of plastic washed up on a beach, and they began to suspect that the South Pacific had a garbage patch of its own.
A recent expedition to the area appears to confirm that this new garbage patch does exist. The researchers found an area about a million square miles in size, bigger than the state of Texas, containing over a million tons of plastic.
Most of this plastic is tiny, less than a millimeter in size. These "microplastics" are often worn down, broken apart, and eroded by ocean currents until they become microscopic in size. These microplastics can still kill large ocean animals, but they also pose a danger to smaller organisms too.
This second garbage patch appears to be a relatively new phenomenon. An expedition to the area in 2011 picked up little trace of the patch, which means it's likely only formed in the past few years.
With any luck, we can figure out how to get rid of it as quickly as we created it.
([url=http://www.zx-printing.com/prices/booklet-printing/]booklet printing[/url], [url=http://www.zxprinter.com]printing in China[/url]).
Δημοσίευση σχολίου