Η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ στις κυβερνήσεις της ΕΕ και της Γαλλίας
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ιδρύθηκε από τους Ευρωπαίους, αλλά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο για να τους ελέγχει καλύτερα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (η οποία λεγόταν Ανώτατη Αρχή πριν) είναι η μη εκλεγμένη διοίκηση που επιβάλλει την βούλησή τους στα κράτη μέλη. Τα τελευταία χρόνια, κατάφερε να επεκτείνει τις εξουσίες της Επιτροπής εις βάρος της κυριαρχίας των κρατών μελών χωρίς να αλλάξει τίποτα στις συνθήκες. Ακολουθώντας την ίδια γραμμή, ο Μισέλ Μπαρνιέ έφερε τους Αμερικανούς δημοκρατικούς και τη φασιστική φατρία του Ισραήλ στον κόρφο της γαλλικής κυβέρνησης.
Στη Γαλλία και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η θέση και η ευθύνη των κρατών τίθενται σταδιακά υπό αμφισβήτηση. Χωρίς να έχουν γίνει αλλαγές στις Ευρωπαϊκές Συνθήκες, πολλές αρμοδιότητες των κρατών μελών μεταβιβάστηκαν αθόρυβα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα τελευταία πέντε χρόνια.
Η προέλευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Ας θυμίσουμε πρώτα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που φαντάστηκαν οι Αγγλοσάξονες στα τέλη του 1942. Ο ναύαρχος William Leahy, αρχηγός του επιτελείου των στρατών των Ηνωμένων Πολιτειών και πρώην πρεσβευτής στο Βισύ μέχρι τον Μάιο του 1942, θέσπισε στο Αλγέρι μια Συμμαχική Στρατιωτική Κυβέρνηση Κατεχόμενων Εδαφών (Allied Military Government of Occupied Territories - AMGOT) για την Γαλλία, γύρω από τον ναύαρχο François Darlan, και μετά τον στρατηγό Henri Girault. Εφάρμοζε τους νόμους του Βισύ, αλλά δεν αναγνώριζε την εξουσία του Σαρλ ντε Γκωλ στο Λονδίνο.
Ο Σαρλ ντε Γκωλ θεωρώντας ότι οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί δεν είχαν περισσότερο δικαίωμα από τους Ναζί να καταλαμβάνουν τη χώρα του, ήταν σθεναρά αντίθετος (εξ ου και η αντίθεσή του στην απόβαση στη Νορμανδία [1]). Συνεπώς, αυτή η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να επεκταθεί παρά μόνο στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ιαπωνία, αλλά όχι όπως είχε προγραμματιστεί στη Νορβηγία, τις Κάτω Χώρες, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο, τη Δανία και την Γαλλία.
Βλέποντας αυτήν την αποτυχία, οι Αγγλοσάξονες αναζήτησαν μια μορφή διακυβέρνησης για να μπορέσουν να ελέγξουν ολόκληρο τον κόσμο, σύμφωνα με την κοινή τους βούληση που εκφράστηκε κατά τη διάρκεια της Ατλαντικής Διάσκεψης.
Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο μοιράστηκαν τον κόσμο. Ο Τσόρτσιλ φαντάστηκε να ενώνει την Δυτική Γερμανία, το Βέλγιο, την Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία σε έναν υπερεθνικό οργανισμό, την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Έπρεπε να αντικαταστήσει την AMGOT (η οποία παρέμεινε στη Γερμανία και την Ιταλία) για να εφαρμόσει την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των ανθρώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων, σύμφωνα με την αγγλοσαξονική στρατηγική του ελεύθερου εμπορίου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνέδεσαν τα δάνεια του σχεδίου Μάρσαλ με την υποχρέωση των χωρών αυτών να εισέλθουν στην ΕΟΚ.
Η βρετανική MI6 δημιούργησε την Ευρωπαϊκή Ένωση για την Ευρωπαϊκή Συνεργασία (European League for European Cooperation - ELEC), ενώ η CIA χρηματοδότησε την Ευρωπαϊκή Ένωση των Φεντεραλιστών (UEF) και δημιούργησε την Αμερικανική Επιτροπή για την Ενωμένη Ευρώπη (American Committee on United Europe - ACUE).
Ο πρώτος πρόεδρος της Ανώτατης Αρχής της ΕΟΚ, δηλαδή της προκάτοχης της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήταν ο Γερμανός Walter Hallstein (1958-1967). Αυτός ο ναζί νομικός είχε σχεδιάσει το Neuordnung Europas (Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη) για τον φύρερ Αδόλφο Χίτλερ: αφορούσε την αντικατάσταση των εθνών-κρατών με εθνικές περιφερειακές δομές, ενώ επέκτεινε το Ράιχ σε όλους τους γερμανόφωνους πληθυσμούς αδειάζοντας τον ζωτικό τους χώρο από τους αυτόχθονες πληθυσμούς. Καθώς ο Walter Hallstein είχε μόνο να διαχειριστεί μέρος της Ευρώπης για τους Αγγλοσάξονες, δεν χρειάστηκε να αντιμετωπίσει τα ζητήματα της επέκτασης της Γερμανίας ούτε αυτό της εκδίωξης ή εξόντωσης των σλαβικών πληθυσμών. Προληπτικά, οι Αγγλοσάξονες τον εξουδετέρωσαν αφαιρώντας του τις λειτουργίες του της πολιτικής περιφερειοποίησης τις οποίες ανέθεσαν στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας της, η Ανώτατη Αρχή και στη συνέχεια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν ήταν παρά μόνο πολιτικές διεπαφές μεταξύ του ΝΑΤΟ (το οποίο αντικατέστησε την AMGOT) και των κρατών μελών. Οι πρώτοι αξιωματούχοι της προέρχονταν από την AMGOT στη Γερμανία και την Ιταλία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, είχαν εκπαιδευτεί για πολιτικοστρατιωτικές υποθέσεις σε περίπου δέκα αμερικανικά πανεπιστήμια.
Αυτές οι (μη εκλεγμένες) διοικήσεις διαθέτουν, στην θέση του (εκλεγμένου) Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την εξουσία να θεσπίζουν κανόνες εντός του χώρου της Ένωσης. Αυτό το σημείο είναι εξαιρετικά σημαντικό: η Ανώτατη Αρχή και μετά η Επιτροπή δεν έχουν άλλο στόχο παρά μόνο να εντάξουν όλα τα πρότυπα του ΝΑΤΟ στη νομοθεσία των κρατών μελών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν είναι παρά μόνο ένα θάλαμο καταγραφής των αποφάσεων του αγγλοσαξονικού ιμπεριαλισμού.
Σήμερα, η Επιτροπή έχει επιβάλει πρότυπα τόσο για την παραγωγή σοκολάτας (ακριβώς αυτά που είχε θέσει προηγουμένως το ΝΑΤΟ για τη σοκολάτα στο σιτηρέσιο του στρατιώτη) όσο και για την κατασκευή ορισμένων δρόμων (για να μπορέσουν να περάσουν τα άρματα μάχης της Συμμαχίας).
Η επιτροπή φον ντερ Λάιεν
Ας έρθουμε τώρα στην τρέχουσα περίοδο. Το 2014, συμφωνήθηκε ότι η προεδρία της Κομισιόν θα πήγαινε στην κορυφή της λίστας του κόμματος που ήρθε πρώτο στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εκείνη την εποχή πιστευόταν ότι θα ήταν είτε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) είτε το Κόμμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών (PES), τα οποία μοιράζονταν ήδη την προεδρία του Κοινοβουλίου, το οποίο θα έβγαινε στην κορυφή. Ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Jean-Claude Juncker, μέλος των δικτύων stay-behind του ΝΑΤΟ (Gladio), διορίστηκε από το ΕΛΚ και έγινε Πρόεδρος της Επιτροπής από το 2014 έως το 2019.
Το 2019, η προεδρία της Επιτροπής θα έπρεπε να είχε πέσει στον Χριστιανοδημοκράτη Μάνφρεντ Βέμπερ. Ωστόσο, ο ίδιος παραιτήθηκε από αυτή τη θέση, ανοίγοντας το δρόμο για τον σοσιαλδημοκράτη Φρανς Τίμερμανς, πρώην υπουργό Εξωτερικών της Ολλανδίας, το κόμμα του οποίου ήρθε δεύτερο στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αλλά η Ουγγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Σλοβακία και η Πολωνία αντιτέθηκαν επειδή τους κατηγορούσε συνεχώς για αυταρχικές τάσεις όταν ήταν επίτροπος υπεύθυνος για τη βελτίωση της νομοθεσίας, των διοργανικών σχέσεων, του κράτους δικαίου και του χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Στη συνέχεια, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ πρότεινε την δελφίνα-διάδοχό της και υπουργό Άμυνας, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, την υποστηρίξε υπό τον όρο ότι η Γαλλοαμερικανίδα Κριστίν Λαγκάρντ [2] διοριστεί πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Κατά την εναρκτήρια ομιλία της, έδωσε τον τόνο δηλώνοντας: «Η Επιτροπή μου θα είναι μια γεωπολιτική Επιτροπή». Η έκφραση αυτή δεν εκφράζει κάποιο ρόλο στις διεθνείς σχέσεις, αλλά παραπέμπει στη θεωρία του Lebensraum (ζωτικού χώρου) που φαντάστηκε ο Karl Haushofer.
Η Ούρσουλα von ντερ Λάιεν δημιουργεί αμέσως μια Ομάδα Εξωτερικού Συντονισμού (EXCO). Συνεδριάζει κάθε Τρίτη σε επίπεδο γενικών διευθυντών και κάθε Τετάρτη σε επίπεδο συμβούλων των γραφείων των επιτρόπων.
Τον Μάρτιο του 2020, μόλις είχε αναλάβει τα καθήκοντά της, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έπρεπε να αντιμετωπίσει την κρίση της Covid-19. Η νέα πρόεδρος ανέπτυξε ένα πρόγραμμα οικονομικής ανάκαμψης αξίας 2.018 δισεκατομμυρίων ευρώ (συμπεριλαμβανομένων δανείων 800 δισεκατομμυρίων), στη συνέχεια οργάνωσε την κοινή αγορά 4,6 δισεκατομμυρίων δόσεων «εμβόλια» για 71 δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον (δηλαδή 15 φορές το κόστος παραγωγής). Τέλος, δημιουργεί ένα ευρωπαϊκό διαβατήριο υγείας, το EU Digital COVID Certificate, γνωστό ως «Κωδικός QR» (QR Code). Οι πρωτοβουλίες αυτές δεν περιλαμβάνονται στις αρμοδιότητες που αποδίδουν οι Συνθήκες στην Επιτροπή, ωστόσο όλα τα κράτη μέλη τις χαιρέτησαν. Περαιτέρω, μέχρι τότε, η Γερμανία είχε αντισταθεί σθεναρά στην αρχή ενός κοινού δανείου.
Οι επιστήμονες θεωρούν σήμερα ότι 2,8 δισεκατομμύρια από αυτές τις δόσεις δεν ήταν εμβόλια, αλλά μόνο φάρμακα αγγελιαφόρου mRNA. Άλλωστε ήταν όλα πειραματικά.
Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα εκφράσει τη λύπη του για την έλλειψη διαφάνειας της Επιτροπής σχετικά με τις συμβάσεις αγοράς εμβολίων κατά της Covid. Ωστόσο, δεν θα πετύχει καμία από τις διαδικασίες που κινήθηκαν για την γνωστοποίηση των ανταλλαγών μεταξύ των φαρμακευτικών εργαστηρίων και της Κας φον ντερ Λάιεν. Ο σύζυγός της, Χάικο φον ντερ Λάιεν, διορίστηκε ιατρικός διευθυντής της Orgenesis, μιας εταιρείας που συνδέεται με ένα από τα εργαστήρια που παράγουν τα εμβόλια. Δουλεύει ελάχιστα εκεί και παίρνει υπέρογκο μισθό. Περαιτέρω, σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο της Κύπρου, η Επίτροπος Υγείας της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η Ελληνίδα Στέλλα Κυριακίδου, φέρεται να είχε λάβει 4 εκατομμύρια ευρώ μέσω του συζύγου της, Κυριάκου Κυριακίδου.
Στις 23 Φεβρουαρίου 2022, η Ρωσία ξεκινά την «ειδική στρατιωτική της επιχείρηση» για να θέσει τέλος στις σφαγές που διέπραξαν οι «ολοκληρωτικοί εθνικιστές» στο Ντονμπάς. Αυτή η είσοδος του ρωσικού στρατού στην ουκρανική επικράτεια θεωρείται από το ΝΑΤΟ ως επίθεση, αν και αποτελεί απλώς εφαρμογή της απόφασης 2202 και της ευθύνης προστασίας του ρωσόφωνου πληθυσμού. Σε κάθε περίπτωση, ο Ύπατος Εκπρόσωπος και Αντιπρόεδρος της Επιτροπής, Ζοζέπ Μπορέλ, δήλωσε: «Αυτή είναι η στιγμή που γεννιέται η γεωπολιτική Ευρώπη».
Η Επιτροπή προτείνει αμέσως υποχρεωτικές δέσμες μέτρων κατά της Ρωσίας τα οποία εγκρίνει το Συμβούλιο χωρίς συζήτηση. Πρόκειται για την μεταγραφή στο ευρωπαϊκό δίκαιο των μέτρων που είχαν ήδη ληφθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες [3] και συντονίζονταν από τον πρώην πρεσβευτή της Ουάσιγκτον στη Μόσχα, Michael McFaul.
Η Επιτροπή προτείνει επίσης ένα τεράστιο πρόγραμμα οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία. Συντάσσεται από τον Björn Seibert, επικεφαλής του γραφείου της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και πρώην αναλυτή στο American Enterprise Institute, σε συνεχή επαφή με την Ουάσιγκτον. Μέχρι σήμερα, έχει κινητοποιήσει 88 δισεκατομμύρια ευρώ σε οικονομική βοήθεια για το Κίεβο και 50 δισεκατομμύρια ευρώ σε όπλα («Διευκόλυνση για την Ουκρανία»).
Ο ρόλος του Μισέλ Μπαρνιέ στη Γαλλία
Πριν από τις ευρωεκλογές τον Ιούνιο του 2024, ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν προσέφερε στον Μισέλ Μπαρνιέ να γίνει πρωθυπουργός του. Ωστόσο, η προεδρική λίστα δεν κατάφερε να συγκεντρώσει το 15% των ψήφων. Στη συνέχεια, ο πρόεδρος Μακρόν διέλυσε την Εθνοσυνέλευση με σοβαρές ελπίδες να ανασυγκροτήσει την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία. Ωστόσο, ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν κατάφερε μέσα σε δύο μέρες να συγκεντρώσει τα αριστερά κόμματα στο Νέο Λαϊκό Μέτωπο. Στον πρώτο γύρο, η προεδρική λίστα έλαβε μόνο το 20% των ψήφων. Ο Πρόεδρος Μακρόν απόφυγε τα χειρότερα οργανώνοντας ένα «Ρεπουμπλικανικό Μέτωπο» ενάντια στην Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν. Μόνο μετά από δύο μήνες αναβλητικότητας κατάφερε να διορίσει πρωθυπουργό τον Μισέλ Μπαρνιέ.
Ο Μισέλ Μπαρνιέ είναι οπορτουνιστής. Υποστηριχτής του νέου-γκωλιστή Jacques Chaban-Delmas, τον πρόδωσε για τον ατλαντιστή Valéry Giscard d’Estaing, το 1977. Υποστηριχτής του νέου-γκωλιστή Jacques Chirac, τον πρόδωσε για τον ατλαντιστή Édouard Balladur, το 1993. Το 2007, στην υπόθεση Clearstream 2, κατέθεσε ενώπιον του δικαστή Renaud von Ruymbeke εναντίον του Γκωλιστή Dominique de Villepin υπέρ του ατλαντιστή Νικολά Σαρκοζί.
Η μόνη σταθερά του είναι να συμμετέχει στην οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη σκιά της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου. Μετά την απόρριψη με δημοψήφισμα του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, ήταν μέλος της ομάδας Amato που συνέταξε τη Συνθήκη της Λισαβόνας η οποία θα επιβάλλεται μέσω του κοινοβουλίου. Διαπραγματεύεται υπομονετικά τους όρους του Brexit με το Λονδίνο γιατί είναι ο μόνος Ευρωπαίος Επίτροπος που γνωρίζει την ιστορία της ΕΕ και κατανοεί τη λογική της βρετανικής βούλησης.
Ωστόσο, αποξενώνει πολλούς ανώτερους ευρωπαίους αξιωματούχους κατά τη διάρκεια της γαλλικής προεδρικής εκστρατείας του 2022. Καταγγέλλει πράγματι τη διαχείριση των κανόνων μετανάστευσης για δεκαετίες από τους συναδέλφους του του Δικαστηρίου της ΕΕ, κάτι που δεν είχε κάνει ποτέ πριν.
Στις 21 Σεπτεμβρίου, το Ελυζέ ανακοίνωσε τη σύνθεση της κυβέρνησης της οποίας είναι πρωθυπουργός. Φροντίζει να υποδηλώνει ότι είναι ο μοναδικός δημιουργός της και ότι ο πρόεδρος Μακρόν δεν τον επηρέασε.
Αυτό είναι προφανώς ψευδές. Για παράδειγμα, ο Marc Ferracci, υπουργός αρμόδιος για τη βιομηχανία, πρώην φίλος του Εμανουέλ Μακρόν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους στο SciencesPo, ήταν κουμπάρος του στο γάμο του, ενώ ο πρόεδρος ήταν κουμπάρος στον δικό του γάμο. Ο πατέρας του, Pierre Ferracci, συμμετείχε στην επιτροπή Attali για την απελευθέρωση της γαλλικής ανάπτυξης (2007-2010), για την οποία ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν ειδικός εισηγητής. Διαχειρίζεται ένα δίκτυο που δίνει τη δυνατότητα σε υψηλόβαθμους δημοσίους υπαλλήλους που έχουν απομακρυνθεί προσωρινά να επαναπροσληφθούν. Η σύζυγος του νέου υπουργού, Σόφι Φεράτσι, ήταν επικεφαλής του γραφείου του Εμανουέλ Μακρόν στο υπουργείο Οικονομίας και στο πολιτικό του κόμμα En Marche. Μεταφέρθηκε στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και σήμερα είναι πρόεδρος του Ομίλου SOS του Jean-Marc Borello, μακροχρόνιου φίλου της Μπριζίτ Μακρόν.
Η κυβέρνηση Μπαρνιέ τίθεται υπό την αιγίδα των Αμερικανών δημοκρατικών και των Ισραηλινών ρεβιζιονιστών Σιωνιστών.
Ο υπουργός Εξωτερικών του, Jean-Noël Barrot, είναι ο διάδοχος μιας μακράς διαδοχής Χριστιανοδημοκρατών. Ο παππούς του, Noël Barrot, ήταν αντιστασιακός και βουλευτής. Ο πατέρας του, Jacques Barrot, δημιούργησε την λέσχη Dialogue & Initiative με τον Μισέλ Μπαρνιέ. Υπήρξε υφυπουργός, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και μάλιστα μέλος του Συνταγματικού Συμβουλίου. Η αδερφή του Jean-Noël, Hélène Barrot, είναι διευθύντρια επικοινωνίας της Uber-Europe.
Ειδικός στα οικονομικά, ήταν αναπληρωτής καθηγητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT), στη συνέχεια καθηγητής στο HEC Paris. Ήταν βραβευμένος (τάξη 2020) του προγράμματος «Young Leaders» του Γαλλοαμερικανικού Ιδρύματος.
Το πιο εκπληκτικό μέλος της κυβέρνησης Μπαρνιέ είναι ο υπουργός του για την Ευρώπη, Μπενζαμέν Χαντάντ. Ο Τύπος σημείωσε τον ρόλο του στο πλαίσιο του Ατλαντικού Συμβουλίου, επομένως στην υπηρεσία της Ουάσιγκτον. Υπήρξε επίσης ανώτατο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) όπου υπερασπίστηκε τις θέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ.
Αλλά το πιο σημαντικό είναι αλλού: εργάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Tikvah Fund, το οποίο παρουσιάζεται ως μια αμερικανική εβραϊκή εκπαιδευτική ένωση. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια ένωση «ρεβιζιονιστών σιωνιστών», δηλαδή μαθητών του φασίστα Βλαντιμίρ Τζαμποτίνσκι του οποίου το πορτρέτο κοσμεί τους τοίχους όλων των κτιρίων και όλων των εκδόσεων του. Το Tikvah Fund δεν είναι μια φιλοϊσραηλινή οργάνωση όπως οι άλλες, αλλά προωθεί την ιδεολογία του Μπενιαμίν Νετανιάχου (ο πατέρας του οποίου ήταν ο ιδιωτικός γραμματέας του Τζαμποτίνσκι) [4]. Ας θυμίσουμε ότι ο πρώτος πρωθυπουργός του Ισραήλ, Ντέιβιντ Μπεν-Γκουριόν, είχε απαγορεύσει ο Τζαμποτίνσκι να ταφεί στο Ισραήλ.
Σύμφωνα με τη Haaretz , το Ταμείο Tikvah, υπό την προεδρία του Αμερικανού εγκληματία Elliott Abrams [5], χρηματοδότησε την ανάληψη της εξουσίας στο Ισραήλ από τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και τους συμμάχους του Itamar Ben-Gvir και Bezalel Smotrich [6].
Πριν από τρία χρόνια, ο Μπενζαμέν Χαντάντ εξήγησε ότι η αφομοίωση της Χεζμπολάχ σε τρομοκρατική οργάνωση όπως το Ντάες, την οποία πολέμησε και την οποία υποστήριζε το Ισραήλ, κατέστησε δυνατή την υποστήριξη των Ευρωπαίων [7]
Ακούστε το podcast στα αγγλικά: « Benjamin Haddad on « Benjamin Haddad on Why Europe is Becoming More Pro-Israel ».
Τι πρέπει να θυμάστε:
• Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ο κληρονόμος της Ανώτατης Αρχής της ΕΟΚ, η ίδια κληρονόμος της AMGOT, δηλαδή της αγγλοσαξονικής στρατιωτικής αρχής κατοχής.
• Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεπώς δεν εκλέγεται, αλλά συγκροτείται με παρότρυνση των Αγγλοσάξωνων. Η μοναδική της λειτουργία είναι να υιοθετηθούν τα πρότυπα του ΝΑΤΟ από τα κράτη μέλη.
• Η κυβέρνηση Μπαρνιέ είναι η προέκταση της Επιτροπής. Περιλαμβάνει έτσι τόσο έναν υπουργό που εγκρίθηκε από τους Αμερικανούς Δημοκρατικούς όσο και έναν άλλο που εκπροσωπεί τους ρεβιζιονιστές Σιωνιστές του Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Υποστηρίξτε μας με:
καταθέτοντας δωρεά 25 ευρώ
καταθέτοντας δωρεά 50 ευρώ
καταθέτοντας δωρεά 100 ευρώ
καταθέτοντας δωρεά 500 ευρώ
καταθέτοντας δωρεά 1.000 ευρώ
Ή καλύτερα: εγγραφείτε στην εβδομαδιαία εμπιστευτική επιστολή μας. Διατίθεται μόνο στα Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Ισπανικά.
Χάρη σε εσάς, θα μπορέσουμε να κρατηθούμε.
Κριστιάν Άκκυριά
[1] “Πώς να δικαιολογηθεί η επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 11 juin 2024.
[2] « Avec Christine Lagarde, l’industrie US entre au gouvernement français », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 22 juin 2005.
[3] “Το τέλος της δυτικής κυριαρχίας”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 19 avril 2022.
[4] “Έπεσαν οι μάσκες: οι κρυμμένες αλήθειες του Γιαμποτίνσκι και του Νετανιάχου”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 23 janvier 2024.
[5] Ο Έλιοτ Άμπραμς καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκιση για τον ρόλο του στο IranGate. Έλαβε χάρη από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο.
[6] “Το πραξικόπημα των Στράουσιστών στο Ισραήλ”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 7 mars 2023.
[7] Ecoutez le podcast en anglais : « Benjamin Haddad on Why Europe is Becoming More Pro-Israel ».
Les articles de cet auteur
Envoyer un message
