Διωγμένοι από την αμερικανική κυβέρνηση, οι Στραουσιανοί, που ήλεγχαν ήδη την Ουκρανία και το Ισραήλ, έχουν επεκτείνει την επιρροή τους στα Ηνωμένα Έθνη και στην Ομάδα Επαφής για την άμυνα της Ουκρανίας. Διαθέτουν πλέον ταυτόχρονα τα μέσα τόσο για να κάνουν πόλεμο όσο και για να παραλύσουν τους υποστηρικτές της ειρήνης.

Εδώ σχεδόν ένα χρόνο, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ φέρνει τάξη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αποκατέστησε τις αρχές της ισότητας ενώπιον του νόμου και της προαγωγής βάσει αξίας, εις βάρος των αρχών της πολυμορφίας, της ισονομίας και της ένταξης (ΠΙΣ). Περίκοψε στους ομοσπονδιακούς προϋπολογισμούς ό,τι αντιστοιχούσε σε αυτοκρατορικές δαπάνες και προσπάθησε να αποκαταστήσει την κύρια λειτουργία των στρατευμάτων, την άμυνα της πατρίδας.

Ταυτόχρονα, βλέπουμε όλοι πώς δεν καταφέρνει να ολοκληρώσει τις ειρηνευτικές διαδικασίες που ήλπιζε στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη. Αφήνει τους Ευρωπαίους να μάχονται όχι για την Ουκρανία, αλλά κατά της Ρωσίας και τη συμμαχία του Μπενιαμίν Νετανιάχου να επιμένει στο πρόγραμμά της για ένα «Μεγάλο Ισραήλ», δηλαδή προσαρτώντας τα γειτονικά του κράτη [1].

Ωστόσο, δεν βλέπουμε το πιο σοβαρό: οι Στραουσιανοί, που κρατούσαν την υπεροχή κατά τις θητείες των Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, Μπαράκ Ομπάμα και Τζο Μπάιντεν, ακόμη δεν έχουν ηττηθεί. Έχουν υποχωρήσει σε δύο διακυβερνητικές οργανώσεις: το ΝΑΤΟ και τον ΟΗΕ.

Στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, πήραν τον έλεγχο της Ομάδας Επαφής για την άμυνα της Ουκρανίας (πρώην Ομάδα του Ράμσταϊν) η οποία, από τις 9 Σεπτεμβρίου, δεν συνεδριάζει πλέον εναλλάξ στην αμερικανική στρατιωτική βάση του Ράμσταϊν και στην έδρα του ΝΑΤΟ στο Μονς-Βρυξέλλες, αλλά πλέον και στο Λονδίνο.

Αυτοί είναι που οργάνωσαν, με τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες, τις πτήσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών πάνω από τα δυτικοευρωπαϊκά και βορειοευρωπαϊκά αεροδρόμια. Έπειτα, πίεσαν για την παράδοση γερμανικών συστοιχιών πυραύλων Πάτριοτ στην Ουκρανία, αφού οργάνωσαν μυστικά τη μεταφορά πρώτων συστοιχιών από το Ισραήλ.

Επίσης, αυτοί είναι που παραποίησαν τις αναφορές της γενικής γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών για τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας στις 19 και 26 Σεπτεμβρίου [2]. Αντίθετα με τις τελευταίες — τις οποίες λάθος εμπιστευτήκαμε —, το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν επικύρωσε την επιστροφή των κυρώσεων κατά του Ιράν. Δεν είχε, μάλιστα, την εξουσία να το κάνει.

Αυτό το καλοκαίρι, η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο υιοθέτησαν μια παράξενη κοινή θέση για τη Συμφωνία για το Πυρηνικό Πρόγραμμα του Ιράν (ΣΠΠΙ, JCPoA), δηλαδή για την πυρηνική συμφωνία που υπογράφηκε κατά τις διαπραγματεύσεις 5+1 με το Ιράν. Υπενθυμίζεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διεύθυναν αυτές τις διαπραγματεύσεις, δήθεν για να τερματίσουν το ιρανικό στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα και να εμποδίσουν τη χώρα να αποκτήσει ατομική βόμβα. Μετά από έναν γύρο συζητήσεων, οι συναντήσεις διακόπηκαν για ένα χρόνο, ώστε η Ουάσινγκτον και η Τεχεράνη να συνάψουν ένα Μυστικό Πρωτόκολλο για το οποίο δεν γνωρίζουμε τίποτα. Έπειτα οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν και ολοκληρώθηκαν αμέσως με μια Συνθήκη στη Βιέννη. Είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε επίσης ότι η Κίνα και η Ρωσία, που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις, βεβαίωσαν, η καθεμία, ότι δεν υπήρχε ιρανικό στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα από το 1988.

Η ΣΠΠΙ (JCPoA ) επικυρώθηκε από την απόφαση 2231 του Συμβουλίου Ασφαλείας, στις 20 Ιουλίου 2015. Κατά συνέπεια, οι κυρώσεις που είχε ψηφίσει το Συμβούλιο κατά του Ιράν άρθηκαν σταδιακά. Ωστόσο, από την επόμενη χρονιά, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Γερμανία αμφισβήτησαν τη συμφωνία με το επιχείρημα ότι το Ιράν διεξήγαγε έρευνες για πυραύλους ικανούς να μεταφέρουν ατομικές βόμβες. Εν τέλει, στις 8 Μαΐου 2018, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ (κατά την πρώτη του θητεία) αποφάσισε να αποσυρθεί από τη συμφωνία με το αιτιολογικό ότι δεν εμπόδισε το Ιράν να αυξήσει τη στρατιωτική του ισχύ στη Μέση Ανατολή. Στις 19 Σεπτεμβρίου 2020, ο Έλιοτ Άμπραμς, εκπρόσωπος του προέδρου Τραμπ για τη Βενεζουέλα… και το Ιράν, ανακοίνωσε την επαναφορά των αμερικανικών κυρώσεων, δήθεν επικαλούμενος την παράγραφο 11 της απόφασης («μηχανισμός άμεσης επαναφοράς κυρώσεων»). Ωστόσο, ούτε η Ουάσινγκτον, ούτε το Λονδίνο, ούτε το Παρίσι, ούτε το Βερολίνο προσπάθησαν ποτέ να επικαλεστούν την παράγραφο 36 της ΣΠΠΙ (JCPoA ) για τον απλό λόγο ότι θα έπρεπε να παραδεχτούν ότι κάνουν λάθος.

Ο Σεργκέι Λαβρόφ, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, αντέδρασε έντονα στα ψέματα της υπηρεσίας τύπου του ΟΗΕ. Χωρίς να αμφισβητήσει άμεσα τον γενικό γραμματέα, Αντόνιο Γκουτέρες, τον προειδοποίησε για τη διείσδυση της διοίκησής του από τους πραγματοποιητές του πολέμου. Διανεμήθηκε η επιστολή του σε κάθε κράτος μέλος του Οργανισμού.

Ωστόσο, όπως δεν παύουν να επαναλαμβάνουν εδώ και πέντε χρόνια, το Ιράν, η Κίνα και η Ρωσία, η ΣΠΠΙ συμπεριλήφθηκε στην απόφαση 2231. Κατά συνέπεια, δεν είναι δυνατόν να ενεργοποιηθεί η παράγραφος 11 της απόφασης χωρίς να ληφθούν υπόψη οι δεσμεύσεις που υπογράφηκαν στη ΣΠΠΙ [3]. Και αυτές πρώτα παραβιάστηκαν από τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς. Η Κίνα δήλωσε: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες επανάφεραν και συνεχώς ενίσχυαν τις μονομερείς κυρώσεις κατά του Ιράν, και υιοθέτησαν μέτρα μέγιστης πίεσης. Ως αποτέλεσμα, το Ιράν δεν μπόρεσε να επωφεληθεί από τα οικονομικά οφέλη της ΣΠΠΙ και οδηγήθηκε να μη τηρεί πλέον μέρος των υποχρεώσεών του βάσει του Σχεδίου Δράσης.» [4] Στο διεθνές δίκαιο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο μηχανισμός επιστροφής στις κυρώσεις πρέπει να θεωρηθεί ως μονομερής τιμωρία κατά του Ιράν και ως άδικο μέτρο.

Αυτές οι νομικές εκτιμήσεις δεν είναι λογοτεχνικές. Ο σεβασμός τους είναι ουσιώδης για το διεθνές δίκαιο. Υπάρχει μια ιεραρχία των κανόνων και δεν μπορεί κανείς να ενεργοποιήσει μια διάταξη ενός κειμένου χωρίς πρώτα να ενεργοποιήσει τη διάταξη ενός προγενέστερου κειμένου που σχετίζεται με αυτό [5].

Το γεγονός ότι η διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών παραποίησε τα πρακτικά δύο συνεδριάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, όπως επιβεβαιώνει το λεκτικό αρχείο αυτών των συνεδριάσεων, δεν αφήνει καμία αμφιβολία [6]. Αυτή η διοίκηση δεν είναι πλέον αμερόληπτη, αλλά παίζει το παιχνίδι των αντιπάλων της ειρήνης στη Μέση Ανατολή.

Ο Guo Jiakun, ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με τη θέση της χώρας του απέναντι στους ισχυρισμούς της Γερμανίας, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά διέκοψε την συνέντευξη τύπου όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τα ψευδή πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών.

Μην φαντάζεστε ότι οι υποστηρικτές του πολέμου ελέγχουν μόνο την υπηρεσία τύπου των Ηνωμένων Εθνών. Την επομένη της δημοσίευσης των παραποιημένων περιλήψεων των συνεδριάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, η Γενική Γραμματεία συνέταξε μια «προφορική διακοινωθή» (αναφορά: DPPA/SCAD/SCA/4/25(1)) θεσπίζοντας κυρώσεις κατά του Ιράν, σαν να είχαν εγκριθεί [7]. Ο πρέσβης Βασίλι Νεμπένζια, μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσίας, παραλίγο να πνιγεί. Αμέσως συνέταξε μια επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα (αναφορά S/2025/610) την οποία και διέββαλε στο Συμβούλιο Ασφαλείας [8].

Βιώνουμε μια κατάσταση όπου η Γενική Γραμματεία, εγκαταλείποντας την αμεροληψία του αξιώματός της και τις αρχές του διεθνούς δικαίου, ευθυγραμμίστηκε με τη νομική ερμηνεία δύο κρατών, μόνιμων μελών του Συμβουλίου, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου.

Θυμόμαστε ότι, το 2016, κατά τη διάρκεια του πολέμου κατά της Συρίας, ο νούμερο 2 του ΟΗΕ, ο Αμερικανός Τζέφρεϊ Φέλτμαν, και ο βοηθός του, ο Γερμανός Φόλκερ Πέρθες, είχαν συντάξει στο γραφείο τους στη Νέα Υόρκη όχι ένα σχέδιο ειρήνης, αλλά ένα σχέδιο παράδοσης της Συρίας [9]. Είχα σχολιάσει αυτό το έγγραφο που είχα αναλύσει για τον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ στο βιβλίο μου «Κάτω από τα μάτια μας». Σαστισμένοι από το περιεχόμενό του, οι περισσότεροι ιστορικοί έμειναν επιφυλακτικοί. Η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας ανατράπηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Τουρκία. Αυτό το μυστικό έγγραφο θα αποκαλυφθεί με την ευκαιρία της δημοσίευσης αυτού του βιβλίου στα γερμανικά.

Το 2016, τα Ηνωμένα Έθνη, που σχηματίστηκαν το 1948 για να «προστατέψουν τις μελλοντικές γενιές από την μάστιγα του πολέμου», μπόρεσαν, αντίθετα με τον επίσημο σκοπό τους, να δράσουν για να ανατρέψουν την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας. Εφάρμοσαν το σχέδιο A Clean Break : A New Strategy for Securing the Realm («Μια Καθαρή Διάσπαση: Μια Νέα Στρατηγική για την Ασφάλεια του Βασιλείου [του Ισραήλ]») [10], που συντάχθηκε από τους Στραουσιανούς για τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, το 1996. Μπορούν επομένως, ξανά, να δράσουν για τον πόλεμο.

Είναι πιθανό ότι σε αυτό αναφέρθηκε ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στην ομιλία του μπροστά στη 80η συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης, στις 23 Σεπτεμβρίου [11]. Πράγματι, κατά τη διάρκεια αυτής της παρέμβασης, δεν επέκρινε τον ΟΗΕ στο όνομα του «αμερικανικού εξαιρετισμού» [12] όπως άλλοι πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών πριν από αυτόν, αλλά επειδή δεν παρενέβη στις ειρηνευτικές του προσπάθειες σε διαφορετικές ηπείρους, σε επτά διαφορετικές συγκρούσεις.

Πρέπει να καταλάβουμε τι συμβαίνει σήμερα: ο εχθρός δεν είναι πλέον ο Θείος Σαμ, είναι πάντα οι Στραουσιανοί [13], πλέον στο κόρφο των Ηνωμένων Εθνών και της Ομάδας Επαφής για την άμυνα της Ουκρανίας. Επιθυμούν πάντα να μας οδηγήσουν στον γενικευμένο πόλεμο. Στηρίζονται πλέον στους Ισραηλινούς αναθεωρητικούς Σιωνιστές [14] και στους Ουκρανούς ολοκληρωτικούς εθνικιστές [15].

Τιερί Μεϊσάν
Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1] “Νετανιάχου και Ναζισμός”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 23 septembre 2025.

[5] « Protestation iranienne face aux accusations des États-Unis, de la France et de l’Ukraine », par Amir Saeid Iravani , Réseau Voltaire, 5 août 2025. « Mise en garde de la Russie au secrétaire général de l’Onu », par Sergueï Lavrov , Réseau Voltaire, 27 septembre 2025.

[6] Procès-verbal des réunions du conseil de sécurité des 19 et 26 septembre 2025. Nations unies S/PV.10001 et S/PV.10006.

[7] « Le secrétariat général rétablit les sanctions contre l’Iran », ONU (secrétariat général), Réseau Voltaire, 27 septembre 2025.

[9] « L’Allemagne et l’Onu contre la Syrie », par Thierry Meyssan, Al-Watan (Syrie) , Réseau Voltaire, 28 janvier 2016.

[10] « Une rupture nette : une nouvelle stratégie pour sécuriser le royaume d’Israël », par Institute for Advanced Strategic and Political Studies, Réseau Voltaire, 1er juillet 1996.

[11] « Extrait du discours de Donald Trump à la 80° session de l’assemblée générale de l’ONU », par Donald Trump, Réseau Voltaire, 23 septembre 2025.

[12] Actes du colloque organisé par le Carr Center for Human Rights Policy : American Exceptionalism and Human Rights, Michael Ignatieff, Princeton University Press (2005).

[13] “Η Ρωσία κηρύσσει τον πόλεμο στους Στραουσιανούς”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 5 mars 2022. “Το πραξικόπημα των Στράουσιστών στο Ισραήλ”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 7 mars 2023.

[14] “Έπεσαν οι μάσκες: οι κρυμμένες αλήθειες του Γιαμποτίνσκι και του Νετανιάχου”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 23 janvier 2024.

[15] “Ποιοι είναι οι Ουκρανοί ριζοσπαστικοί εθνικιστές;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 15 novembre 2022.