Η Ουκρανία επιτίθεται σε αμερικανικά συμφέροντα
Η Γαλλία, ανίκανη να αντιμετωπίσει το σοκ του Ντόναλντ Τραμπ
Δεν είναι ο Ντόναλντ Τραμπ που στράφηκε κατά του καθεστώτος του Κιέβου, όπως θέλουν να μας πείσουν, αλλά ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι που διέταξε τους βομβαρδισμούς αμερικανικών συμφερόντων, προκαλώντας σοβαρές ζημιές στη Chevron και στην ExxonMobil.
Επομένως, είναι απολύτως μάταιο να πιστεύει κανείς ότι μια επίσκεψη στην Ουάσιγκτον θα αρκούσε για τον Κίερ Στάρμερ και τον Εμανουέλ Μακρόν για να ανατρέψουν την κατάσταση.
Μπορεί να φαίνεται παράλογο να επιτίθεται κανείς στους συμμάχους του, αλλά αυτό έκαναν οι ναζί κατά της Πολωνίας και αυτό έκαναν οι Ουκρανοί εθνικιστές κατά των Ηνωμένων Πολιτειών.
12 Φεβρουαρίου
ΟΓάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, αντέδρασε αμέσως στην ανακοίνωση των διαπραγματεύσεων ΗΠΑ-Ρωσίας στο Ριάντ. Συγκάλεσε, στις 12 Φεβρουαρίου, μια συνάντηση των επτά κύριων συμμάχων του στην ευρωπαϊκή ήπειρο: τους υπουργούς Εξωτερικών της Γερμανίας (Αναλένα Μπέρμποκ), της Ισπανίας (Χοσέ Μανουέλ Άλβαρες Μπουένο), της Βρετανίας (Ντέιβιντ Λάμι), της Ιταλίας (Αντόνιο Ταγιάνι), της Πολωνίας (Ράντοσλαβ Σικόρσκι) και την Υψηλή Εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Εξωτερική Πολιτική (την Εσθονή Κάγια Κάλλας), καθώς και τον Επίτροπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Άμυνα και το Διάστημα (τον Λιθουανό Αντριους Κουμπίλιους).
Αυτός ο Άρειος Πάγος έπρεπε να καθορίσει μια κοινή απάντηση. Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη. Μόνο η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι έτοιμα να στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία για να επιβάλουν την εφαρμογή μιας ενδεχόμενης ειρήνης. Η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία είναι κατηγορηματικά αντίθετες. Η ΕΕ και ιδιαίτερα οι Βαλτικές χώρες θα ήθελαν να το κάνουν οι άλλοι.
Την ίδια ώρα, ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκοτ Μπέσεντ, βρισκόταν στο Κίεβο. Όχι για να δώσει άλλες εκατοντάδες δισεκατομμύρια στους Ουκρανούς, αλλά αντίθετα, για να τους ζητήσει... 500! Με θράσος τύπου Τραμπ, παρουσίασε το εξωφρενικό τιμολόγιο για τρία χρόνια πολέμου. Ο μη εκλεγμένος πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, του απάντησε ότι δεν θα υποκύψει σε αυτό τον εκβιασμό.
Τέλος, αυτή είναι η επίσημη εκδοχή. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική: τον περασμένο Ιούνιο, ο Ζελένσκι είχε συναντηθεί με τον γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκράχαμ, παλιό φίλο των «ριζοσπαστών εθνικιστών». Του είχε εξηγήσει ότι, με την εισβολή της στη χώρα του, η Ρωσία δεν επιθυμούσε παρά μόνο να καταλάβει τα σπάνια ορυκτά της, την αξία των οποίων εκτιμούσε μεταξύ 10.000 και 12.000 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο Γκράχαμ το επανέλαβε κατά την συνέντευξη του στο «Face the Nation» (CBSNews, 9 Ιουνίου 2024). Αυτή η ιδέα είχε επικρατήσει στις ΗΠΑ, απαλλάσσοντας την κυρίαρχη τάξη από το να ακούσει την ρωσική εκδοχή. Ωστόσο, το πρακτορείο Bloomberg αποκάλυψε στις 19 Φεβρουαρίου 2025 ότι αυτή η ιστορία ήταν μια παραπληροφόρηση, καθώς η Ουκρανία δεν διαθέτει αυτά τα ορυκτά.
Σύμφωνα με το Rossiya 24, οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη μοιραστεί την Ουκρανία. Οι Βρετανοί έχουν προνομιακή πρόσβαση στα λιμάνια, οι Γερμανοί στις εξορύξεις, κλπ. Το Κογκρέσο των ΗΠΑ είχε εγκρίνει, τον Απρίλιο του 2022, έναν νόμο που επέτρεπε την παροχή όπλων στην Ουκρανία με το μοντέλο του δανείου-μισθώματος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (Ukraine Democracy Defense Lend-Lease Act of 2022), αλλά αυτός ο νόμος δεν εφαρμόστηκε ποτέ από την κυβέρνηση Μπάιντεν και έληξε τον Σεπτέμβριο του 2023. Όλα όσα παρείχε η Ουάσιγκτον, είτε σε χρήματα είτε σε υλικό, δόθηκαν επομένως χωρίς αντάλλαγμα.
Συνεπώς, η κυβέρνηση Τραμπ απαιτεί σήμερα την αποπληρωμή όσων έχουν δώσει οι ίδιες οι ΗΠΑ και οι άλλοι δυτικοί σύμμαχοι χωρίς ανταλλάγματα. Εκτιμούν τον συνολικό λογαριασμό στα 500 δισεκατομμύρια δολάρια, που είναι μόνο ένα μικρό μέρος των υποτιθέμενων 10.000 δισεκατομμυρίων δολαρίων που η Ουκρανία ισχυρίζεται ότι κατέχει.
17 Φεβρουαρίου
Σε αυτό το πλαίσιο, πραγματοποιήθηκε μια δεύτερη συνάντηση, στις 17 Φεβρουαρίου, στο Ελιζέ, με τους ίδιους συμμετέχοντες, προστέθηκαν όμως η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και ο Μαρκ Ρούτε, Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ.
Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι δύο οργανώσεις που ιδρύθηκαν από τους Αγγλοσάξωνες για να εποπτεύουν τη Δυτική Ευρώπη. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο Μαρκ Ρούτε οφείλουν και οι δύο τους διορισμούς τους στο Λονδίνο και στην Ουάσιγκτον, ακόμα και αν εκλέχθηκαν από τους εκπροσώπους όλων των κρατών μελών. Αλλά και οι δύο τον οφείλουν στην κυβέρνησή Μπάιντεν, όχι στον Ντόναλντ Τραμπ. Υποστηρίζουν, επομένως, την συνέχιση του πολέμου, προπαντός όχι την ειρήνη.
Η δεύτερη συνάντηση στο Ελιζέ δεν ήταν πιο χρήσιμη από την πρώτη.
Ειδικά καθώς η κίνηση επιταχύνθηκε: ενώ τα ευρωπαϊκά φώτα εξέφραζαν τη λύπη τους στο Παρίσι για τη «τραμπική» επανάσταση, το Συμβούλιο Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας της Ουκρανίας έδωσε την εντολή, στις 17 Φεβρουαρίου, να βομβαρδιστεί ο αγωγός που συνδέει το Καζακστάν με το ρωσικό λιμάνι του Νοβοροσίσκ. Αυτός ο αγωγός είναι ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμο. Επιτρέπει την εξαγωγή τεράστιων ποσοτήτων καζικιού και ρωσικού πετρελαίου.
Από της επιβολής του στρατιωτικού νόμου, αυτό το Συμβούλιο είναι η πραγματική εκτελεστική εξουσία της Ουκρανίας. Συνεδριάζει στο προεδρικό μέγαρο, έτσι ώστε οι ξένοι να μην ξέρουν ότι ασκεί, de facto, όλες τις εκτελεστικές λειτουργίες της χώρας αντί για τον πρόεδρο και την διοίκησή του. Ο πρόεδρος αυτός, πλέον μη εκλεγμένος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι (η θητεία του έληξε πριν από οκτώ μήνες), παραμένει εκεί, αλλά δεν έχει λόγο. Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται υπό την εξουσία του πρώην επικεφαλής των εξωτερικών μυστικών υπηρεσιών (SZRU), Αλεξάντρ Λυτβινένκο.
Αυτό το Συμβούλιο, που απαγόρευσε όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, έκαψε τρία εκατομμύρια βιβλία και απαγόρευσε την Ορθόδοξη Εκκλησία που αποτελεί την πλειοψηφία στη χώρα, είναι το φρούριο των «ριζοσπαστών εθνικιστών», δηλαδή των μαθητών του Ντμίτρο Ντόντσοφ και του εκτελεστικού βραχίονα του, Στέπαν Μπαντέρα, των συνεργατών των ναζί. Με τον βομβαρδισμό στη Ρωσία του κύριου σταθμού άντλησης του αγωγού, ήξερε ακριβώς τι έκανε: επιτιθόταν στα αμερικανικά συμφέροντα στη Ρωσία.
Ο Καυκάσιος Αγωγός (Caspian Pipeline Consortium, CPC) ανήκει
• κατά 2% στην ιταλική ENI,
• κατά 7,5% στην εταιρεία Caspian Pipeline Co., θυγατρική της αμερικανικής Mobil
• και κατά 15% στην εταιρεία Caspian Pipeline Consortium Co., θυγατρική της αμερικανικής Chevron.
Περαιτέρω, αυτός ο αγωγός παρέχει την πλειονότητα του πετρελαίου που καταναλώνεται στο Ισραήλ.
Το Συμβούλιο Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας της Ουκρανίας κήρυξε, επομένως, τον πόλεμο στην Ιταλία και στις ΗΠΑ.
18 Φεβρουαρίου
Οι αμερικανικές και ρωσικές αντιπροσωπείες συναντήθηκαν στο παλάτι Diriyah στο Ριάντ (Σαουδική Αραβία). Όπως ανέλυσα την περασμένη εβδομάδα [1], ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, επέμεινε να μην μιλήσουν μόνο για τον πόλεμο και τα εδαφικά ζητήματα, αλλά και για τα θεμελιώδη ζητήματα, όπως τις σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών. Ο Μάρκο Ρούμπιο, Υπουργός Εξωτερικών, διαβεβαίωσε ότι θα σταματήσει την παρενόχληση των Ρώσων διπλωματών στην χώρα του όπως διεξήγαγε η κυβέρνηση Μπάιντεν. Παρομοίως, δεν θα ακυρωθούν πλέον καλλιτεχνικές εκδηλώσεις επειδή τιμούν Ρώσους συγγραφείς. Δεσμεύτηκε ότι θα τηρήσει την υπογραφή της Ουάσιγκτον και συνεπώς να αποσύρει σταδιακά τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ από όλες τις χώρες που εντάχθηκαν μετά την επανένωση της Γερμανίας.
Από την πλευρά των Δυτικών πολεμοχαρών, αυτή η πρώτη επαφή φάνηκε ανισότιμη: μόνο η Ουάσιγκτον έκανε παραχωρήσεις, όχι η Μόσχα. Αλλά από την πλευρά των ειρηνιστών, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, καθώς, σε αυτή την υπόθεση, όλες οι ευθύνες ανήκουν στους νεοσυντηρητικούς των διοικήσεων Μπους και Ομπάμα. Η Ρωσία δεχόταν οι Ηνωμένες Πολιτείες να αναγνωρίσουν τα λάθη τους χωρίς να απαιτήσει τίποτα σε αντάλλαγμα για τις ζημιές που προκάλεσαν.
19 Φεβρουαρίου
Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, σχολίαζε τότε τους βομβαρδισμούς των Ουκρανών και τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία: «Είμαι πραγματικά απογοητευμένος από αυτό που συνέβη. Το παρακολουθώ από τρία χρόνια… Ακούω να λένε ότι, ξέρετε, είναι (οι Ουκρανοί) αναστατωμένοι επειδή δεν προσκλήθηκαν (στις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία) στο Ριάντ. Λοιπόν, είχαν θέση για τρία χρόνια και πολύ πριν από αυτό.»
Πιο αυστηρός, δημοσίευσε λίγο αργότερα αυτό το μήνυμα στο TruthSocial: «Σκεφτείτε το, ένας κωμικός με μέτρια επιτυχία, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, έπεισε τις Ηνωμένες Πολιτείες να ξοδέψουν 350 δισεκατομμύρια δολάρια για να μπουν σε έναν πόλεμο που δεν μπορούσε να κερδηθεί, που δεν έπρεπε ποτέ να ξεκινήσει, τον οποίο δεν θα μπορέσει ποτέ να λύσει ο ίδιος χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον «ΤΡΑΜΠ». Οι Ηνωμένες Πολιτείες ξόδεψαν 200 δισεκατομμύρια δολάρια παραπάνω από την Ευρώπη, τα χρήματα της Ευρώπης είναι εγγυημένα, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα λάβουν τίποτα σε αντάλλαγμα. Γιατί ο Τζο Μπάιντεν δεν ζήτησε την χρηματοπιστωτική εξισορρόπηση, δεδομένου ότι αυτός ο πόλεμος είναι πολύ πιο σημαντικός για την Ευρώπη παρά για εμάς – έχουμε έναν μεγάλο και υπέροχο ωκεανό ως διαχωριστικό. Επιπλέον, ο Ζελένσκι παραδέχεται ότι το μισό από τα χρήματα που του στείλαμε «ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ». Αρνείται να οργανώσει εκλογές, είναι πολύ χαμηλά στις δημοσκοπήσεις στην Ουκρανία, και το μόνο πράγμα για το οποίο ήταν καλός ήταν να παίζει τον Μπάιντεν «σαν βιολί». Δικτάτορας χωρίς εκλογές, ο Ζελένσκι καλύτερα να δράσει γρήγορα, διαφορετικά δεν θα έχει πλέον χώρα. Εν τω μεταξύ, διαπραγματευόμαστε επιτυχώς το τέλος του πολέμου με τη Ρωσία, κάτι που όλοι παραδέχονται: μόνο ο «ΤΡΑΜΠ» και η κυβέρνηση Τραμπ μπορούν να το κάνουν. Ο Μπάιντεν δεν προσπάθησε ποτέ, η Ευρώπη δεν κατάφερε να φέρει την ειρήνη, και ο Ζελένσκι πιθανότατα θέλει να συνεχίσει να λειτουργεί την μηχανή. Μου αρέσει η Ουκρανία, αλλά ο Ζελένσκι έκανε μια τρομερή δουλειά, η χώρα του είναι κατεστραμμένη και ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ άνθρωποι πέθαναν άδικα – και ούτω καθεξής…»
Τρομοκρατημένες, οι δυτικές ελίτ υπέρ του Μπάιντεν κατηγορούσαν τότε τον Ντόναλντ Τραμπ ότι επαναλαμβάνει την προπαγάνδα του «δικτάτορα Πούτιν». Σύμφωνα με αυτές, είναι ανατροπή των κατηγοριών το να κατηγορείς την Ουκρανία για την πρόκληση του πολέμου, ενώ ο τελευταίος είναι το μοναδικό έργο του «δικτάτορα» που την κατέλαβε για να την κατακτήσει.
Εξηγήσαμε εδώ, κατά την έναρξη της σύγκρουσης, ότι η τελευταία είχε ανοίξει με τους βομβαρδισμούς της ουκρανικής στρατιωτικής δύναμης κατά του πληθυσμού των εδαφών του Ντονμπάς από τις 19 Φεβρουαρίου 2022. Αυτό το γεγονός είναι αδιαμφισβήτητο και καταγράφηκε από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την παρακολούθηση των εσωτερικών συνόρων του Ντονμπάς. Ο Ελβετός συνταγματάρχης Ζακ Μπωντ, αναγνωρισμένος ειδικός στις υπηρεσίες πληροφοριών, τόνισε σε αρκετά θεμελιώδη βιβλία του [2], ότι ο ΟΑΣΕ είχε καταγράψει τους βομβαρδισμούς των Ουκρανών τις ημέρες πριν από την αναγνώριση από τη Ρωσία της ανεξαρτησίας των δύο δημοκρατιών του Ντονμπάς, του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ, η οποία ακολούθησε λίγες ώρες αργότερα με την υπογραφή δύο συνθηκών φιλίας, συνεργασίας και αμοιβαίας βοήθειας, και δύο ημέρες αργότερα, με την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης κατά των «ακραίων εθνικιστών» Ουκρανών (και όχι κατά της Ουκρανίας).
Σε αυτή την υπόθεση, όπως πάντα, οι κυβερνήσεις που ρίχνουν μια ψευδή προπαγάνδα πολέμου στους λαούς τους είναι τα πρώτα θύματα. Οι Εμανουέλ Μακρόν, Κιρ Στάρμερ, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και Μάρκ Ρούττε δεν διέφυγαν του κανόνα. Πιστεύουν τώρα καλοπροαίρετα τις ανοησίες που επαναλάμβαναν συνεχώς τα τελευταία τρία χρόνια. [3].
23 Φεβρουαρίου
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο «δικτάτορας χωρίς εκλογές», σε συνέντευξη τύπου στο Κίεβο, ανακοίνωνε ότι ήταν έτοιμος να παραιτηθεί αν αυτό βοηθούσε την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, δηλαδή ποτέ, δεδομένης της θέσης των Ηνωμένων Πολιτειών. Επανέλαβε ότι το Κίεβο δεν θα δεχτεί τίποτα που δεν θα έχει διαπραγματευτεί ο ίδιος με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία. Και εδώ είναι προφανές ότι αυτό δεν θα συμβεί: οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία θα αποφασίσουν μαζί, η ΕΕ και η Ουκρανία θα υποταχθούν, ό,τι και να λένε, στη θέλησή τους.
24 Φεβρουαρίου
Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, παραχώρησε συνέντευξη στο πρώτο ρωσικό τηλεοπτικό κανάλι. Δήλωσε ότι η Ρωσία διαθέτει πολύ περισσότερα σπάνια μέταλλα από την Ουκρανία και ότι η Μόσχα είναι «έτοιμη να συνεργαστεί με τους ξένους εταίρους μας, συμπεριλαμβανομένων των Αμερικανών», για να αναπτύξει αυτούς τους πόρους. Με άλλα λόγια, αν έρθει η ειρήνη, η Ουάσινγκτον δεν θα μπορεί να εκμεταλλευτεί σπάνια μέταλλα στην Ουκρανία, αφού δεν υπάρχουν εκεί, αλλά θα μπορούσε να το κάνει στη Ρωσία.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε ήδη δηλώσει ότι δεν θα δεχόταν να υπογράψει ειρήνη με την Ουκρανία παρά μόνο όταν αυτή θα έχει έναν νόμιμο ηγέτη. Σχετικά με τις εκλογές, οι οποίες δεν έχουν συγκαλέσει γιατί το Συμβούλιο Εθνικής Άμυνας και Ασφαλείας αρνιόταν να άρει τον στρατιωτικό νόμο για να επιβάλει τη δικτατορία του, ο κ. Πούτιν εξέφρασε θετικά για τον στρατηγό Βαλέρι Ζαλούζνι, πρώην αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων και νυν πρεσβευτή στο Λονδίνο. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο άντρας αυτός είναι δύο φορές πιο δημοφιλής στη χώρα του από το ό τι είναι ο Ζελένσκι.
Ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, επισκέφθηκε την Ουάσινγκτον. Σύμφωνα με τα γαλλικά τηλεοπτικά δίκτυα, ο Μακρόν έγινε δεκτός στον Λευκό Οίκο από τον ομόλογό του, Ντόναλντ Τραμπ. Ωστόσο, σύμφωνα με τα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα, τον υποδέχτηκε μόνο η διευθύντρια του γραφείου του ομολόγου του, παραβιάζοντας τους βασικούς κανόνες του πρωτοκόλλου.
Από τον Λευκό Οίκο, συμμετείχε μέσω βίντεο στην σύνοδο του G7 που γινόταν στο Κίεβο γύρω από τον μη εκλεγμένο πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και τον Τζάστιν Τριντό (Πρωθυπουργό του Καναδά), την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) και τον Αντόνιο Κόστα (Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου).
Ο Όλαφ Σολτς (Γερμανός Καγκελάριος), ο Κιρ Στάρμερ (Βρετανός Πρωθυπουργός), η Τζόρτζια Μελόνη (Ιταλίδα Πρωθυπουργός), και ο Σιγκέρου Ισίμπα (Ιάπωνας Πρωθυπουργός) συμμετείχαν μέσω βίντεο.
Ο Πέδρο Σάντσεθ, Ισπανός Πρωθυπουργός, που βρισκόταν επίσης στο Κίεβο, συμμετείχε στην συνάντηση.
Όλοι οι συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένου του Εμανουέλ Μακρόν, υπέβαλαν πίστη στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, και αποδέχτηκαν τις αποφάσεις του.
Μετά την ανταλλαγή αυτή, και όχι πριν, ο Εμανουέλ Μακρόν επιτράπηκε να συναντηθεί με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ σε κατ’ ιδίαν συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο. Αγνοούμε τι συζήτησαν οι δύο άντρες, αλλά κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου που ακολούθησε, αντάλλαξαν συγχαρητήρια για την ενότητά τους. Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος Μακρόν εγκατέλειψε τις διαμαρτυρίες του για να συμπορευτεί χωρίς επιφυλάξεις, όπως και οι άλλοι ηγέτες του G7, με τις αποφάσεις του προέδρου Τραμπ.
Ο Κιρ Στάρμερ, Βρετανός Πρωθυπουργός, θα ταξιδέψει στην Ουάσινγκτον στις 27 Φεβρουαρίου. Θα προτείνει την ανάπτυξη βρετανικών ειρηνευτικών δυνάμεων για να εγγυηθούν την εκεχειρία, κάτι που θα απορρίψουν οι πρόεδροι Πούτιν και Τραμπ, καθώς ένας πρωταγωνιστής δεν μπορεί να γίνει διαιτητής.
Η συνέχεια των γεγονότων είναι ήδη γνωστή: τα επόμενα χρόνια, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα διαλυθούν όπως διαλυθήκαν το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και η ΕΣΣΔ. Είναι η μόνη λύση για να διατηρηθεί η ενότητα των Ηνωμένων Πολιτειών. Αν δεν γίνει αυτό, οι ίδιες θα εξαφανιστούν.
Οι ευρωπαϊκές ελίτ θα πρέπει να αναλάβουν μόνες τους την ασφάλεια των πατρίδων τους. Θα πρέπει επομένως να αναστήσουν τους στρατούς τους. Αυτή η διαδικασία θα απαιτήσει περίπου δέκα χρόνια για χώρες που, όπως η Δανία, θα ξεκινήσουν από αύριο. Οι άλλες θα εκτεθούν στο απρόβλεπτο χαρακτήρα της Ιστορίας.
Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και οι άλλες χώρες, δεν διαθέτουν πλέον στρατούς ικανούς να υπερασπιστούν την επικράτειά τους Μόνο «δυνάμεις προβολής» έχουν, τις οποίες χρησιμοποιούν για να διατηρήσουν τα αποκόμματα των παλαιών τους αυτοκρατοριών. Για να πληρώσουν πραγματικούς στρατούς, η καθεμία από αυτές τις χώρες θα πρέπει να κάνει περικοπές στις δαπάνες του. Στη Γαλλία, φυσικά, αυτό θα γίνει στις κοινωνικές δαπάνες. Στη συνέχεια, θα πρέπει να τεθεί το ζήτημα της σπατάλης στις Υγειονομικές και Εκπαιδευτικές υπηρεσίες. Οι Γάλλοι πιστεύουν λανθασμένα ότι η Κοινωνική τους ασφάλιση, οι Οικογενειακές τους Παροχές και η Σύνταξη τους είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα με τη Δημοκρατία τους, ενώ στην πραγματικότητα είναι συστήματα που κληρονόμησαν από το φασιστικό καθεστώς του Φιλίπ Πεταίν. Βέβαια επικυρώθηκαν κατά την Απελευθέρωση από το Εθνικό Συμβούλιο της Αντίστασης, αλλά δεν έχουν τίποτα το ρεπουμπλικανικό.
Πρέπει λοιπόν να προετοιμαστούμε για δύσκολες μέρες. Πρέπει να βρούμε, όχι σε αρκετά χρόνια, αλλά τις επόμενες εβδομάδες, πώς να περάσουμε από το σημερινό μας κοινωνικό μοντέλο σε ένα πιο σύγχρονο και ελεύθερο, χωρίς να βλάπτουν οι πιο φτωχοί. Είναι απίθανο η σημερινή μας πολιτική τάξη να είναι ικανή γι’ αυτό. Οι κύριοι ηγέτες της συγκεντρώθηκαν πρόσφατα στο Ελιζέ (ξανά) με τον πρόεδρο Μακρόν για να επιβεβαιώσουν ότι συμμερίζονται τη δική του άποψη για τη σύγκρουση στην Ουκρανία και την «τρέλα» του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Υπάρχουν τρένα που μπορείς να χάσεις και να πάρεις το επόμενο. Αλλά αυτό εδώ, είναι το τελευταίο.
Κριστιάν Άκκυριά
[1] “Η Δύση και η σύγκρουση στην Ουκρανία”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 18 février 2025.
[2] Ο Πούτιν, κυρίαρχος του παιχνιδιού;, του Ζακ Μπωντ, Εκδόσεις Μαξ Μιλό (2022).
[3] Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ηχογράφησε έναν μονόλογο μιας ώρας που απευθύνεται στους συμπολίτες του. Κάνει προπόνηση για να παρουσιάσει τη δική του άποψη για τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτο- πειθούς.
Les articles de cet auteur
Envoyer un message
